Przepisy UE w sprawie przestępstw o charakterze terrorystycznym i związanych z nimi sankcji

Niniejsza decyzja ramowa (2002/475/WSiSW) oraz decyzja zmieniająca (2008/919/WSiSW) nakładają na kraje UE wymóg ujednolicenia ich przepisów i wprowadzenia kar minimalnych w odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym. Decyzje te definiują pojęcia przestępstw o charakterze terrorystycznym oraz przestępstw związanych z grupami terrorystycznymi lub związanych z działalnością terrorystyczną. Ustanawiają także przepisy do transpozycji przez kraje UE.

AKT

Decyzja ramowa Rady 2002/475/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie zwalczania terroryzmu

STRESZCZENIE

Niniejsza decyzja ramowa (2002/475/WSiSW) oraz decyzja zmieniająca (2008/919/WSiSW) nakładają na kraje UE wymóg ujednolicenia ich przepisów i wprowadzenia kar minimalnych w odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym. Decyzje te definiują pojęcia przestępstw o charakterze terrorystycznym oraz przestępstw związanych z grupami terrorystycznymi lub związanych z działalnością terrorystyczną. Ustanawiają także przepisy do transpozycji przez kraje UE.

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZYCH DECYZJI RAMOWYCH?

Decyzje definiują:

pojęcie przestępstwa o charakterze terrorystycznym jako połączenie:

elementów obiektywnych (morderstwa, uszczerbku na zdrowiu, wzięcia zakładnika, wymuszenia, popełniania zamachów, zagrożenia popełnienia jednego z powyższych etc.) oraz

elementów subiektywnych (czynów popełnionych z zamiarem zastraszenia populacji, destabilizacji lub zniszczenia struktur kraju lub organizacji międzynarodowej, lub zmuszania rządu do zaniechania działań),

grupę terrorystyczną jako grupę zorganizowaną złożoną z więcej niż 2 osób, ustanowioną na przestrzeni czasu i działającą w uzgodniony sposób w celu popełniania przestępstw terrorystycznych.

Decyzje te nakładają również na każdy z krajów UE wymóg:

inkryminacji czynności przygotowawczych jako przestępstw związanych z działalnością terrorystyczną; przykładami są tu: publiczne nawoływanie do popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym, rekrutacja i szkolenie do działań terrorystycznych oraz kradzież, wymuszenie lub fałszerstwo w celu popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym,

penalizacji podżegania oraz pomocnictwa lub współsprawstwa, jak również usiłowania popełnienia pewnych rodzajów przestępstw,

ustanowienia odpowiedzialności karnej osób prawnych oraz opracowania szeregu zasad i progów dla sankcji i kar,

ustanowienia jurysdykcji w odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym, gdy przestępstwo popełnione zostaje na jego terytorium lub na pokładzie jednostki pływającej lub statku powietrznego pod jego banderą,

ustanowienia jurysdykcji w sytuacji, gdy sprawca jest jednym z jego obywateli lub rezydentów, przestępstwo popełnione zostało dla korzyści podmiotu prawnego mieszczącego się na jego terytorium, przestępstwo popełnione zostało wobec obywateli lub instytucji UE lub wobec instytucji UE mającej siedzibę w tym kraju,

ustanowienia jurysdykcji w przypadkach, gdy dany kraj odmówi przekazania lub ekstradycji osoby podejrzanej lub skazanej za przestępstwo o charakterze terrorystycznym,

współpracy z innymi krajami UE i decydowania o tym, który z krajów ma podjąć działania sądowe, gdy w daną sprawę zaangażowanych jest wiele państw,

przyjmowania środków dla zapewnienia odpowiedniej pomocy dla rodzin ofiar.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

W wydanym we wrześniu 2014 r. sprawozdaniu z wdrażania decyzji ramowej Rady z 2008 r. Komisja Europejska wskazuje na fakt, że większość krajów UE (poza Irlandią i Grecją) przyjęła środki na rzecz kryminalizacji nowo wprowadzonych przestępstw publicznego nawoływania do popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym, rekrutacji i szkolenia do działań terrorystycznych.

Pewne kwestie dotyczące tego, w jaki sposób wdrażanie niniejszej decyzji ramowej do systemów prawnych krajów UE wpłynie na czyny „niebezpośredniego nawoływania do popełnienia przestępstwa”* oraz na kryminalizację czynów popełnianych przez tzw. „sprawców działających w pojedynkę”**, nadal pozostają otwarte. Jednakże Komisja Europejska zachęca kraje UE do klarowania niejasności, co umożliwi jej zakończenie procesu oceny.

Sprawozdanie zaakcentowało potrzebę bardziej kompleksowego podejścia do egzekwowania prawa, co powinno skupiać się na wczesnym zapobieganiu radykalizacji i rekrutacji na potrzeby terroryzmu.

Sprawozdanie zachęca kraje UE do monitorowania i oceny praktycznego stosowania przepisów prawa karnego dotyczących terroryzmu, z uwzględnieniem potrzeby ochrony praw podstawowych.

Bardziej szczegółowy przegląd środków transpozycji w krajach UE zawarty jest w dokumencie roboczym służb Komisji załączonym do sprawozdania Komisji.

W 2015 r. Komisja przeprowadzi analogiczną ocenę z zamiarem zaktualizowania decyzji ramowej 2008/919/WSiSW w 2016 r. Będzie to miało na celu zapewnienie spójności systemów prawnych w całej UE przeciwko zagranicznym przestępstwom związanym z bojownikami organizacji terrorystycznych.

Rada rozważa podpisanie w imieniu UE Konwencji Rady Europy o zapobieganiu terroryzmowi (Seria traktatów Rady Europy nr 196) oraz towarzyszącego jej protokołu dodatkowego. Protokół ten traktuje o fenomenie zagranicznych bojowników organizacji terrorystycznych w odniesieniu do rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2178(2014) z dnia 24 września 2014 r.

KONTEKST

Decyzja ramowa 2002/475/WSiSW przyjęta została, by skuteczniej zwalczać problem terroryzmu, co jest zgodne z konkluzjami Rady Europejskiej w Tampere z 1999 r., które wskazały na terroryzm jako jedną z najpoważniejszych przyczyn naruszania podstawowych wolności, praw człowieka i zasad demokracji, oraz z planem działań zatwierdzonym przez nadzwyczajne posiedzenie Rady Europejskiej z 21 września 2001 r.

KLUCZOWE POJĘCIA

*Niebezpośrednie nawoływanie do popełnienia przestępstwa: mowa, która tylko niebezpośrednio podżega do działań terrorystycznych, tj. wtedy, gdy poprzednie stanowiska wygłoszone przez działacza terrorystycznego mogą zostać zrozumiane przez zwolenników jako apel do kontynuowania działalności terrorystycznej.

**Sprawcy działający w pojedynkę: terroryści działający samodzielnie.

Dalsze informacje są dostępne na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych Komisji Europejskiej.

ODNIESIENIA

Akt

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

Decyzja ramowa 2002/475/WSiSW

22.6.2002

31.12.2002

Dz.U. L 164 z 22.6.2002, s. 3-7

Akt(-y) zmieniający(-e)

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

Decyzja ramowa 2008/919/WSiSW

9.12.2008

9.12.2010

Dz.U. L 330 z 9.12.2008, s. 21-23

AKTY POWIĄZANE

Sprawozdanie Komisji oparte na art. 11 decyzji ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie zwalczania terroryzmu (KOM(2007) 681 final z 6.11.2007)

Sprawozdanie Komisji oparte na art. 11 decyzji ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie zwalczania terroryzmu (KOM(2004) 409 final z 8.6.2004)

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady z wdrażania decyzji ramowej Rady 2008/919/WSiSW zmieniającej decyzję ramową 2002/475/WSiSW w sprawie zwalczania terroryzmu (COM(2014) 554 final z 5.9.2014)

Dokument roboczy służb Komisji załączony do sprawozdania Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady z wdrażania decyzji ramowej Rady 2008/919/WSiSW z 28 listopada 2008 r. zmieniającej decyzję ramową 2002/475/WSiSW w sprawie zwalczania terroryzmu (SWD(2014) 270 final z 5.9.2014)

Ostatnia aktualizacja: 02.06.2015