Gospodarowanie odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego

Unia Europejska wprowadziła środki mające na celu niedopuszczenie do wystąpienia lub zmniejszenie niekorzystnych skutków dla środowiska i zdrowia spowodowanych gospodarowaniem odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego.

AKT

Dyrektywa 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniająca dyrektywę 2004/35/WE - Oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji

STRESZCZENIE

Unia Europejska wprowadziła środki mające na celu niedopuszczenie do wystąpienia lub zmniejszenie niekorzystnych skutków dla środowiska i zdrowia spowodowanych gospodarowaniem odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego.

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Dyrektywa 2006/21/WE wprowadza środki na rzecz bezpiecznego gospodarowania odpadami pochodzącymi z wydobywania, przetwarzania i magazynowania surowców mineralnych oraz z działalności odkrywkowej.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Operator obiektu musi uzyskać zezwolenie na eksploatację obiektu unieszkodliwiania odpadów. Niniejsza dyrektywa określa zasady przyznawania zezwoleń operatorom przez organy wyznaczone przez każdy kraj UE.

Organy muszą podjąć środki w przypadku budowy nowego obiektu lub modyfikacji istniejącego, w zakresie:

• lokalizacji,
• stabilności fizycznej,
• zapobiegania zanieczyszczaniu gleby, powietrza i wody,
• monitorowania i kontroli,
• zamknięcia obiektu, rekultywacji ziemi i fazy poeksploatacyjnej.

Obiekty unieszkodliwiania odpadów kategorii A*

Operatorzy obiektów kategorii A (które stanowią szczególne zagrożenia dla zdrowia i środowiska) muszą przygotować:

• politykę zapobiegania wypadkom oraz system zarządzania bezpieczeństwem,
• wewnętrzny plan awaryjny wyszczególniający środki, które należy podjąć w miejscu prowadzenia działalności w razie wypadku.

Kryteria klasyfikacji obiektów kategorii A określa szczegółowo decyzja 2009/337/WE.

Organy krajowe muszą sporządzić zewnętrzne plany awaryjne wyszczególniające środki, które należy podjąć poza miejscem prowadzenia działalności w razie wypadku.

Operatorzy muszą złożyć gwarancję finansową, co zapewni, że wymogi dyrektywy będą spełnione przed rozpoczęciem działalności. Muszą oni też zabezpieczyć środki finansowe na przywrócenie stanu poprzedniego obiektu po jego zamknięciu.

Decyzja 2009/335/WE określa techniczne wskazówki w celu ustanowienia gwarancji finansowej.

Gospodarka odpadami

Operatorzy muszą sporządzić plan gospodarowania odpadami w celu zapobiegania powstawaniu lub minimalizacji powstawania odpadów oraz promowania ich odzysku i bezpiecznego unieszkodliwiania. Co pięć lat podlega on przeglądowi dokonywanemu przez właściwy organ.

Musi on zawierać:

• opis i charakterystykę odpadów (tzn. właściwości chemiczne, fizyczne i geologiczne). Wymogi techniczne odnoszące się do charakterystyki odpadów zawarte w załączniku II do dyrektywy opisuje szczegółowo decyzja 2009/360/WE. Ponadto decyzja 2009/359/WE uzupełnia definicję odpadów obojętnych,
• opis substancji stosowanych do przeróbki surowców mineralnych oraz sposobów transportu i przetwarzania odpadów,
• procedury kontroli i monitorowania,
• środki na rzecz zamknięcia obiektów i monitorowania po zamknięciu,
• środki zapobiegawcze w obszarze zanieczyszczenia wody i gleby.

Organy muszą zagwarantować, że operatorzy podjęli środki na rzecz zapobiegania skażeniu wody i gleby, w szczególności:

• ocenę możliwości tworzenia się odcieków (tzn. wody przesączającej się przez składowane odpady, w tym zanieczyszczonej wody pochodzącej z drenażu) oraz zapobiegania ich tworzeniu w celu uniknięcia skażenia wód powierzchniowych i gruntowych przez odpady,
• odprowadzanie i oczyszczanie skażonej wody i odcieku w celu zapewnienia ich zrzutu.

W kwestiach wykorzystywania cyjanku w procesie wydobywania surowców mineralnych dyrektywa wprowadza środki mające na celu ograniczenie jego stężenia w stawach osadowych odpadów przeróbczych* i ściekach.

Kontrole i sprawozdania

Organy muszą przeprowadzać kontrole obiektów unieszkodliwiania odpadów również po ich zamknięciu. Operatorzy mają obowiązek prowadzenia aktualnej dokumentacji dotyczącej wszelkich działań oraz udostępniania jej do kontroli właściwego organu. Kraje UE muszą co trzy lata przesyłać Komisji Europejskiej sprawozdanie dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Od 1 maja 2006 r.

KLUCZOWE POJĘCIA

*Obiekt unieszkodliwiania odpadów kategorii A: obiekt unieszkodliwiania odpadów należy do kategorii A, jeżeli:

• brak działania lub niewłaściwe działanie, np.: zapadnięcie się hałdy lub pęknięcie tamy, mogłoby spowodować poważny wypadek, na podstawie oceny ryzyka uwzględniającej czynniki, takie jak obecny lub przyszły rozmiar, lokalizacja i wpływ obiektu unieszkodliwiania odpadów na środowisko, lub
• zawiera odpady sklasyfikowane jako niebezpieczne (powyżej pewnego progu), lub
• zawiera substancje lub preparaty sklasyfikowane jako niebezpieczne (powyżej pewnego progu).

*Stawy osadowe odpadów przeróbczych: osady przeróbcze to skały płonne i odpływy (część z nich to związki chemiczne, np. cyjanek) powstające przy procesach wydobywczych. Odpady przeróbcze są często wtłaczane do stawów w celu doprowadzenia do ich sedymentacji, podczas której szereg substancji stałych oddzielanych jest od wody.

Więcej informacji:

• Odpady górnicze

AKTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji 2009/335/WE z dnia 20 kwietnia 2009 r. w sprawie technicznych wskazówek w celu ustanowienia gwarancji finansowej zgodnie z dyrektywą 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (Dz.U. L 101 z 21.4.2009, s. 25-25)

Decyzja Komisji 2009/337/WE z dnia 20 kwietnia 2009 r. w sprawie definicji kryteriów klasyfikacji obiektów unieszkodliwiania odpadów zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (Dz.U. L 102 z 22.4.2009, s. 7-11)

Decyzja Komisji 2009/358/WE z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie harmonizacji, regularnego przekazywania informacji oraz kwestionariusza, o których mowa w art. 22 ust. 1 lit. a) oraz art. 18 dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (Dz.U. L 110 z 1.5.2009, s. 39-45)

Decyzja Komisji 2009/359/WE z dnia 30 kwietnia 2009 r. uzupełniająca definicję odpadów obojętnych w związku z wykonaniem przepisów art. 22 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (Dz.U. L 110 z 1.5.2009, s. 46-47)

Decyzja Komisji 2009/360/WE z dnia 30 kwietnia 2009 r. uzupełniająca wymogi techniczne w odniesieniu do charakterystyki odpadów ustanowionej dyrektywą 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (Dz.U. L 110 z 1.5.2009, s. 48-51)

Ostatnia aktualizacja: 09.09.2015