Ochrona statków i obiektów portowych

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 w sprawie podniesienia ochrony statków i obiektów portowych

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Rozporządzenie wprowadza środki wzmacniające bezpieczeństwo* międzynarodowej i krajowej żeglugi, a także obiektów portowych przed zamierzonymi aktami bezprawnymi.
Akt zapewnia jednolitą realizację w całej UE środków ochrony uzgodnionych przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w grudniu 2002 r. podczas przyjmowania zmian do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (konwencja SOLAS) z 1974 r.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Wszystkie kraje UE zobowiązane są do zastosowania w całości zmienionej konwencji SOLAS i Międzynarodowego Kodeksu Ochrony Statku i Obiektu Portowego w żegludze międzynarodowej do 1 lipca 2004 r. W przypadku krajowych statków pasażerskich ostateczny termin to 1 lipca 2005 r.
Do 1 lipca 2007 r. wszystkie kraje UE, po przeprowadzeniu obowiązkowej oceny ryzyka w odniesieniu do bezpieczeństwa, podejmują decyzję o zakresie, w jakim będą stosować przepisy niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do różnych kategorii statków realizujących usługi krajowe.
Każde państwo UE przekazuje Międzynarodowej Organizacji Morskiej, Komisji Europejskiej oraz innym państwom członkowskim informacje o zastosowanych środkach. Informacje te dotyczą także centralnych punktów kontaktowych ds. ochrony na morzu wyznaczonych przez każdy kraj UE.
Statki objęte specjalnymi środkami zamierzające wejść do portu UE zobowiązane są dostarczyć informacje na temat bezpieczeństwa odpowiednim władzom krajowym:
- przynajmniej z 24-godzinnym wyprzedzeniem lub
- najpóźniej w chwili opuszczania przez statek poprzedniego portu, jeżeli czas podróży między tymi portami jest krótszy niż 24 godziny, lub
- jeżeli port zawinięcia jest nieznany lub został zmieniony w czasie podróży, gdy tylko ta informacja jest znana.
Regularne linie żeglugowe pomiędzy portami na własnym terytorium lub pomiędzy dwoma krajami UE mogą być zwolnione z wymogu dostarczania informacji przed przybyciem, pod warunkiem że armatorzy obsługujący takie linie są w stanie dostarczyć takie informacje na wezwanie właściwych organów.
Organy krajowe prowadzą wykaz armatorów i statków, którym przyznano wyłączenia, oraz regularnie uaktualniają ten wykaz.
Do 1 lipca 2004 r. kraje UE były zobowiązane wyznaczyć punkt centralny ds. ochrony na morzu.

Skutki pandemii COVID-19

Ze względu na trwający kryzys w zakresie zdrowia publicznego, który utrudnia organom państw członkowskich przeprowadzanie inspekcji i przeglądów w zakresie ochrony na morzu w celu przedłużenia ważności niektórych dokumentów dotyczących ochrony na morzu, rozporządzenie (UE) 2020/698 wydłuża terminy odnowienia ocen stanu ochrony i planów ochrony obiektów portowych i portów, aby umożliwić państwom członkowskim i sektorowi żeglugi wprowadzenie elastycznych i pragmatycznych rozwiązań, a także utrzymać otwarte istotne łańcuchy dostaw bez uszczerbku dla ochrony.
Rozporządzenie (UE) 2020/698 zapewnia pewien stopień elastyczności w zakresie alarmów próbnych i ćwiczeń z ochrony na morzu, które zgodnie z wymogami aktów prawnych Unii Europejskiej w zakresie ochrony na morzu, takich jak dyrektywa 2005/65/WE (zob. streszczenie), mają być przeprowadzane w określonych terminach.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od 1 lipca 2004 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

Ochrona na morzu (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

Ochrona na morzu: połączenie środków zapobiegawczych mających na celu ochronę żeglugi morskiej i obiektów portowych przed zagrożeniami zamierzonych aktów bezprawnych.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie podniesienia ochrony statków i obiektów portowych (Dz.U. L 129 z 29.4.2004, s. 6-91)

Kolejne zmiany do rozporządzenia (WE) nr 725/2004 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie (UE) 2020/698 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 2020 r. ustanawiające szczególne środki tymczasowe w związku z epidemią COVID-19 dotyczące odnawiania lub przedłużania ważności niektórych certyfikatów i świadectw, licencji i zezwoleń oraz przesunięcia niektórych okresowych kontroli i okresowych szkoleń w niektórych obszarach prawodawstwa dotyczącego transportu (Dz.U. L 165, 27.5.2020, s. 10–24)

Dyrektywa 2005/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów (Dz.U. L 310 z 25.11.2005, s. 28–39)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 08.07.2020