Etykietowanie, prezentacja i reklama artykułów żywnościowych
Zapakowane produkty spożywcze muszą być zgodne z zasadami obwiązującymi w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy, które zostały w tym celu stworzone. Zasady te zostały zharmonizowane na szczeblu Unii Europejskiej (UE) po to, aby umożliwić konsumentom z Europy dokonywanie świadomych wyborów, a także ograniczyć przeszkody utrudniające swobodny przepływ produktów spożywczych i nierówne warunki konkurencji.
AKT
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/13/WE z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych [Zob. akt(-y) zmieniający(-e)].
STRESZCZENIE
Dyrektywa ma zastosowanie do środków spożywczych przeznaczonych dla konsumenta końcowego lub restauracji, szpitali, stołówek czy podobnych zakładów żywienia zbiorowego. Nie dotyczy ona produktów, które mają być eksportowane poza Unię Europejską (UE).
Etykietowanie, prezentacja oraz reklama środków spożywczych nie mogą:
OBOWIĄZKOWE OZNACZENIA NA ETYKIECIE
Etykiety środków spożywczych muszą zawierać pewne obowiązkowe oznaczenia. Owe oznaczenia muszą być łatwo zrozumiałe, czytelne i niezmywalne. Niektóre z nich muszą znajdować się w tym samym polu widzenia.
Kiedy środki spożywcze są opakowane, obowiązkowe oznaczenia są zamieszczone na opakowaniu lub na etykiecie zamocowanej do opakowania.
Obowiązkowe oznaczenia dotyczą:
ODSTĘPSTWA I POSTANOWIENIA SZCZEGÓŁOWE
Przepisy europejskie mające zastosowanie do specyficznych środków spożywczych mogą dopuszczać nieobowiązkowy charakter adnotacji dotyczących listy składników i daty minimalnej trwałości. Te postanowienia mogą wprowadzać inne obowiązkowe adnotacje, pod warunkiem, że nie będą one utrudniać kupującemu zrozumienia informacji.
Szczegółowe postanowienia są przewidziane dla:
KLAUZULA OCHRONNA
Wprowadzanie do obrotu środków spożywczych zgodnych z dyrektywą może zostać zakazane jedynie przez rozporządzenia krajowe, które nie zostały zharmonizowane, ze względu na szczególne okoliczności, jak np. ochrona zdrowia publicznego, walka z oszustwami czy ochrona własności przemysłowej i handlowej.
KOMITOLOGIA I KONTEKST
Nad wdrażaniem dyrektywy czuwa Komisja Europejska wspierana przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.
Dyrektywa 2000/13/WE zastępuje dyrektywę Rady 79/112/EWG w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych.
Odniesienia
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy |
Dyrektywa 2000/13/WE |
26.5.2000 |
– |
Dz.U. L 109 z 6.5.2000 |
Akt(-y) zmieniający(-e) |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy |
Dyrektywa 2001/101/WE |
18.12.2001 |
31.12.2002 |
Dz.U. L 310 z 28.11.2001 |
Dyrektywa 2002/67/WE |
8.8.2002 |
30.6.2003 |
Dz.U. L 191 z 19.7.2002 |
Akty przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do UE |
1.5.2004 |
Najpóźniej w 2007 r. |
Dz.U. L 236 z 23.9.2003 |
1.1.2007 |
1.1.2007 |
Dz.U. L 363 z 20.12.2006 |
|
Dyrektywa 2003/89/WE |
25.11.2003 |
25.11.2004 |
Dz.U. L 308 z 25.11.2003 |
Dyrektywa 2006/142/WE |
12.1.2007 |
23.12.2007 |
Dz.U. L 368 z 23.12.2006 |
Rozporządzenie (WE) nr 1332/2008 |
20.1.2009 |
– |
Dz.U. L 354 z 31.12.2008 |
Rozporządzenie (WE) nr 596/2009 |
7.8.2009 |
– |
Dz.U. L 188 z 18.7.2009 |
Kolejne zmiany i poprawki do dyrektywy nr 2000/13/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.
AKTY POWIĄZANE
Wniosek rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności [KOM(2008) 40 wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym]
Niniejszy wniosek ma na celu połączenie dyrektyw 2000/13/WE i 90/496/EWG dotyczących określania wartości odżywczej w celu poprawienia poziomu informacji i ochrony europejskich konsumentów. Wniosek ten wprowadza nowe wymogi w zakresie etykietowania żywności. Obowiązkowe informacje dotyczą m.in. identyfikacji artykułów żywnościowych, ich składu, właściwości odżywczych, pochodzenia oraz warunków ich bezpiecznego używania (trwałości, skutków oraz możliwych efektów ubocznych dla zdrowia). Informacje te, podane w sposób uczciwy, muszą być czytelne i zrozumiałe dla konsumenta. Powinny zostać napisane co najmniej czcionką 3 mm.
Informacje o wartości odżywczej powinny zawierać obowiązkowe informacje, takie jak: wartość energetyczna i ilość składników pokarmowych wchodzących w skład produktu (tłuszcze, nasycone kwasy tłuszczowe, węglowodany, a także odpowiednią adnotację na temat cukru i soli).
Skądinąd konsumenci powinni mieć dostęp do odpowiednich informacji, m.in. także w czasie nabywania artykułów żywnościowych przez Internet lub za pomocą innego typu środków umożliwiających dokonywanie zakupów na odległość.
Państwa członkowskie mają możliwość przyjęcia dodatkowych informacji obowiązkowych dla specyficznych kategorii artykułów żywnościowych dla celów ochrony zdrowia i bezpieczeństwa publicznego oraz prawa własności przemysłowej i intelektualnej. Proponowane adnotacje są zgłaszane Komisji jako projekty, a ta może je odrzucić.
Procedura współdecyzji (2008/0028/COD)
UŻYCIE JĘZYKÓW W CELU OZNACZENIA
Interpretative Commission communication concerning the use of languages in the marketing of foodstuffs in the light of the judgment in the Peeters case [COM(93) 532 final – Official Journal C 345 of 23.12.1993] (Interpretacyjny komunikat Komisji w sprawie stosowania języków w rynkowym obrocie środkami spożywczymi w świetle orzeczenia w sprawie „Peeters”). W tym komunikacie Komisja podkreśla, że artykuły spożywcze przeznaczone do sprzedaży jako takie klientowi końcowemu muszą zostać opatrzone etykietą w języku łatwo przez niego rozumianym; zasadniczo chodzi o język(-i) oficjalny(-e) kraju, w którym artykuł jest oferowany. Jednakże dopuszczane jest stosowanie terminów i wyrażeń w języku obcym, ale łatwo rozumianym przez kupującego.
Ostatnia aktualizacja: 16.11.2010