Instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA)

Instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) zapewnia wparcie państwom zaangażowanym w proces przystąpienia do Unii Europejskiej (UE) w latach 2007–2013. IPA ma na celu poprawę skuteczności i spójności pomocy dzięki jednolitym ramom wzmocnienia zdolności instytucjonalnej, współpracy transgranicznej, rozwoju gospodarczego i społecznego oraz rozwoju wsi. Pomoc przedakcesyjna wspiera proces stabilizacji i stowarzyszania państw kandydujących i potencjalnych kandydatów z poszanowaniem ich szczególnych charakterów oraz procesów, do których są przywiązane.

AKT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1085/2006 z dnia 17 lipca 2006 r. ustanawiające instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) [Zob. akt(-y) zmieniający(-e)].

STRESZCZENIE

Instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) jest instrumentem finansowym procesu poprzedzającego wstąpienie do Unii Europejskiej (UE) na lata 2007–2013. Pomoc dostarczana jest na podstawie partnerstwa europejskiego z potencjalnymi kandydatami oraz partnerstwa dla członkostwa państw kandydujących, które dotyczą niektórych państw Bałkanów Zachodnich oraz Turcji. Z założenia jest to instrument elastyczny, a pomoc udzielana jest w zależności od postępu dokonanego przez beneficjentów oraz ich potrzeb, wynikających z ocen i dokumentów strategicznych Komisji.

Charakter IPA

Kraje-beneficjenci są podzielone na dwie kategorie w zależności od ich statusu (kandydat do przystąpienia lub kandydat potencjalny) w ramach procesu stabilizacji i stowarzyszenia, tj.:

Załączniki będą modyfikowane w miarę zmian statusów poszczególnych państw po podjęciu przez Radę decyzji przyjętej na wniosek Komisji większością kwalifikowaną.

W wyjątkowych sytuacjach, w trosce o spójność i skuteczność, także inne kraje mogą otrzymać wsparcie finansowane przez IPA. Pod warunkiem, że działania te wpisują się w ramy regionalne, transgraniczne, międzynarodowe lub światowe i nie nakładają się na inne programy wspólnotowe pomocy zewnętrznej.

IPA został pomyślany, aby odpowiedzieć na potrzeby krajów-beneficjentów w ramach polityki przedakcesyjnej. Ma na celu przede wszystkim wzmocnienie instytucji i państwa prawa, praw człowieka, w tym podstawowych wolności, praw mniejszości, równości płci i niedyskryminacji, reform – zarówno administracyjnych, jak i gospodarczych, rozwoju gospodarczego i społecznego, pojednania i odbudowy, współpracy regionalnej i transgranicznej.

Aby umożliwić działania ukierunkowane, skuteczne i spójne, IPA składa się z pięciu komponentów, które mają własne priorytety określone w zależności od potrzeb krajów-beneficjentów. Dwa komponenty dotyczą wszystkich krajów i są to:

Pozostałe trzy komponenty są przeznaczone jedynie dla państw kandydujących:

W ten sposób kraje kandydujące są przygotowane na wdrożenie całości wspólnotowego dorobku prawnego w momencie przystąpienia, a potencjalni kandydaci otrzymują wsparcie umożliwiające stopniowe dostosowywanie się do dorobku wspólnotowego. Potencjalni kandydaci mogą korzystać w ramach pierwszych dwóch komponentów z działań podobnych do tych przewidzianych przez trzy ostatnie komponenty. Różnica polega głównie na sposobie realizacji tych działań, bowiem w ramach trzech komponentów przygotowujących do wdrożenia funduszy strukturalnych i rolnych wymagana jest decentralizacja zarządzania funduszami wspólnotowymi przez beneficjenta.

Zarządzanie i wykonanie IPA

Podstawą IPA jest strategiczne planowanie wieloletnie, oparte na głównych liniach politycznych wyznaczonych w pakiecie rozszerzeniowym Komisji, który zawiera wieloletnie orientacyjne ramy finansowe. Ramy te przedstawione są w tabeli prezentującej z trzyletnim wyprzedzeniem kwoty, jakie Komisja proponuje przeznaczyć na beneficjenta i na komponent, na podstawie potrzeb i zdolności administracyjnych i zarządzania danego kraju, z poszanowaniem kopenhaskich kryteriów przystąpienia.

Planowanie strategiczne przekłada się następnie na dokumenty orientacyjne planowania wieloletniego, dla których wieloletnie ramy finansowe stanowią odniesienie. Ustalane są dla każdego kraju-beneficjenta i obejmują główne dziedziny interwencji planowane w tym kraju.

Wreszcie jeżeli chodzi o działania w terenie, Komisja przyjmuje programy roczne lub wieloletnie (w zależności od tego, do którego komponentu należą) oparte na orientacyjnych dokumentach planowania. Realizowane są one zgodnie z trzema sposobami zarządzania: zarządzaniem scentralizowanym, zdecentralizowanym i wspólnym.

Pomoc IPA może przyjąć także takie następujące formy, jak:

Zasady udziału we wdrażaniu poszczególnych programów zaproponowanych w ramach IPA są wystarczająco elastyczne, aby zapewnić skuteczność instrumentu. Osoby fizyczne i prawne oraz organizacje międzynarodowe mogą uczestniczyć w procedurach przetargowych lub otrzymać dotację finansową. W tym celu osoby fizyczne muszą pochodzić z, a osoby prawne posiadać siedzibę na terenie:

Poza tym osoby fizyczne i prawne z innych państw niż wymienione mogą także korzystać z dostępu do wzajemnej pomocy zewnętrznej Wspólnoty. Wzajemny dostęp opiera się na zorganizowaniu pomocy przez jeden kraj lub regionalną grupę krajów i podlega decyzji Komisji podjętej po zasięgnięciu opinii komitetu IPA.

Jednocześnie dostawy i materiały konieczne do wdrożenia takich umów muszą spełniać zasady pochodzenia, tzn. pochodzić z UE lub kraju kwalifikującego się na mocy poprzedniego paragrafu. Natomiast eksperci nie muszą spełniać warunku pochodzenia.

Niemniej jednak, w drodze wyjątku, Komisja może odstąpić od stosowania tych reguł. Ponadto działania mogą być współfinansowane przez UE i organizacje regionalne, państwa członkowskie lub państwa trzecie (pod warunkiem wzajemnego dostępu) lub być finansowane przez UE i wdrożone przy udziale organizacji międzynarodowej. W takim przypadku osoby fizyczne lub prawne kwalifikujące się do współfinansowania w ramach wymienionych możliwości mogą także ubiegać się o finansowanie z IPA.

Zarządzanie finansowaniem przyznanym w ramach niniejszego rozporządzenia odpowiada ogólnym warunkom zarządzania finansami wspólnotowymi, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 1605/2002 Komisja jest odpowiedzialna za realizację (zarządzanie, nadzór, ocenę, sprawozdanie). Ponadto zarządzanie musi spełniać surowe zasady ochrony interesów finansowych Wspólnoty. Z tego tytułu Komisja i Trybunał Obrachunkowy dysponują kompetencją umożliwiającą kontrolowanie wszystkich stron umowy i podwykonawców na podstawie dokumentów i na miejscu na początku i na zakończenie działania.

Ponadto Komisję wspierają komitety. Komitet IPA ustanowiony w rozporządzeniu jest zobowiązany do czuwania nad koordynacją i ogólną spójnością pomocy z różnych komponentów. Natomiast w realizacji trzech komponentów – rozwój regionalny, rozwój zasobów ludzkich i rozwój wsi – Komisję wspierają komitety utworzone w ramach każdego z funduszy strukturalnych.

Stosowanie IPA podlega także klauzuli zawieszającej, obowiązującej wszystkie kraje-beneficjentów, które nie przestrzegają podstawowych zasad demokracji, państwa prawa, praw człowieka i mniejszości, zobowiązań zawartych w partnerstwie dla członkostwa lub partnerstwie europejskim, a także kraje, które nie dokonują odpowiedniego postępu w przestrzeganiu kryteriów akcesyjnych lub procesu reform, jak w przypadku krajów Bałkanów Zachodnich. W takiej sytuacji Rada może podjąć większością kwalifikowaną odpowiednie środki na wniosek Komisji i po poinformowaniu Parlamentu Europejskiego.

Kontekst

Niniejsze rozporządzenie wpisuje się w ramy znowelizowanej pomocy zewnętrznej dla prognoz finansowych 2007–2013, w szczególności dotyczących skuteczności i spójności przy uwzględnieniu specyfiki pomocy przedakcesyjnej. IPA ma być spójny z pomocą rozwojową, ale przede wszystkim ma na celu przygotowanie krajów-beneficjentów do przystąpienia do UE w bliższej lub dalszej przyszłości. Jedną z podstawowych cech pomocy przedakcesyjnej jest jej funkcja przejściowa, bowiem przeznaczona jest w szczególności do przygotowania krajów do okresu następującego po przystąpieniu.

IPA oferuje jednolite i optymalne ramy. I tak, począwszy od 1 stycznia 2007 r., zastąpił programy obowiązujące w latach 2000–2006, tzn.:

ODNIESIENIA

Akt

Wejście w życie - Data wygaśnięcia

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy

Rozporządzenie (WE) nr 1085/2006

1.8.2006 – 31.12.2013

Dz.U. L 210 z 31.7.2006

Akt(-) zmieniający(-e)

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy

Rozporządzenie (WE) nr 540/2010

14.7.2010

Dz.U. L 158 z 24.6.2010

Rozporządzenie (UE) nr 153/2012

1.3.2012

-

Dz.U. L 58 z 29.2.2012

AKTY POWIĄZANE

WDROŻENIE IPA

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 80/2010 z dnia 28 stycznia 2010 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 718/2007 wdrażające rozporządzenie Rady (WE) nr 1085/2006 ustanawiające instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA).

Niniejsze rozporządzenie wyjaśnia zasady przyznawania i oceny pomocy przedakcesyjnej. Ustanawia także wspólne zasady dla wszystkich pięciu komponentów tematycznych IPA. Rozszerza również możliwości finansowania przyznanego z tytułu współpracy transgranicznej.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 718/2007 z dnia 12 czerwca 2007 r. wdrażające rozporządzenie Rady (WE) nr 1085/2006 ustanawiające instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) [Dziennik Urzędowy L 170 z 29.6.2007].

Decyzja Komisji 2007/766/WE z dnia 14 listopada 2007 r. w sprawie sporządzenia wykazu regionów i obszarów kwalifikujących się do finansowania w ramach komponentu instrumentu pomocy przedakcesyjnej dotyczącego współpracy transgranicznej na potrzeby współpracy transgranicznej między państwami członkowskimi a krajami beneficjentami na lata 2007–2013 [Dz.U. L 310 z 28.11.2007].

PLANOWANIE

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego I Rady z dnia 12 października 2011 r. – Instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) Zmienione Wieloletnie orientacyjne ramy finansowe na lata 2012-2013 [COM(2011) 641 wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 14 października 2009 r.Instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) wieloletnie orientacyjne ramy finansowe na lata 2011–2013 [ COM(2009) 543 wersja ostateczna - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 5 listopada 2008 r.Instrument pomocy przedakcesyjnej wieloletnie orientacyjne ramy finansowe na lata 2010–2012 [ COM(2008) 705 wersja ostateczna - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 6 listopada 2007 r.Instrument pomocy przedakcesyjnej. Wieloletnie orientacyjne ramy finansowe na lata 2009–2011 [ COM(2007) 689 wersja ostateczna - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 8 listopada 2006 r.Instrument pomocy przedakcesyjnej. Wieloletnie orientacyjne ramy finansowe na lata 2008–2010 [ COM(2006) 672 wersja ostateczna - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

SPRAWOZDANIE

Sprawozdanie Komisji z dnia 23 grudnia 2009 r. dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego – Sprawozdanie roczne za 2008 r. dotyczące instrumentu pomocy przedakcesyjnej (IPA) [COM(2009) 699 wersja ostateczna - nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Sprawozdanie Komisji z dnia 15 grudnia 2008 r. dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego – Sprawozdanie roczne za 2007 r. dotyczące instrumentu pomocy przedakcesyjnej (IPA) [ COM(2008) 850 wersja ostateczna - nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Ostatnia aktualizacja: 08.11.2013