22.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 462/12

1)

krajowe organy ochrony konkurencji nie mogą odejść w ramach swej praktyki od instrumentów ustalonych i przyjętych przez europejską sieć konkurencji, a zwłaszcza od modelowego programu łagodzenia kar w wypadku takim jak w postępowaniu głównym, bez popadania w sprzeczność z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 14 czerwca 2011 r. w sprawie C-360/09 Pfleiderer a konkretnie z jego pkt 21 i 22?

2)

pomiędzy wnioskiem głównym o zwolnienie z kary złożonym przez przedsiębiorstwo do Komisji lub przygotowywanym do złożenia do niej oraz uproszczonym wnioskiem o zwolnienie z kary złożonym przez nie do krajowego organu ochrony konkurencji w odniesieniu do tego samego kartelu, istnieje związek prawny takiego rodzaju, że krajowy organ ochrony konkurencji – niezależnie od brzmienia ust. 38 Obwieszczenia Komisji w sprawie współpracy w ramach sieci organów ochrony konkurencji – ma obowiązek zgodnie z § 22 Modelowego programu łagodzenia kar europejskiej sieci konkurencji z 2006 r. (obecnie § 24 według numeracji Modelowego programu łagodzenia kar europejskiej sieci konkurencji z 2012 r.) oraz uwagą wyjaśniającą nr 45 Modelowego programu łagodzenia kar europejskiej sieci konkurencji z 2006 r. (obecnie uwagą wyjaśniającą § 49 Modelowego programu łagodzenia kar europejskiej sieci konkurencji z 2012 r.): a) dokonać oceny uproszczonego wniosku o zwolnienie z kary w świetle wniosku głównego o ile uproszczony wniosek wiernie odpowiada treści wniosku głównego; b) ewentualnie – jeżeli uzna, że uproszczony wniosek, który otrzymał ma węższy zakres przedmiotowy od wniosku głównego złożonego przez to samo przedsiębiorstwo, w odniesieniu, do którego Komisja przyznała warunkowe zwolnienie z kary rzeczonemu przedsiębiorstwu – skontaktować się z Komisją lub z samym przedsiębiorstwem w celu ustalenia czy po złożeniu uproszczonego wniosku w ramach dalszego dochodzenia wewnętrznego stwierdziła ona konkretne i szczególne przykłady zachowań w sektorze, który to jakoby miał być objęty wnioskiem głównym o zwolnienie z kary, lecz nie wnioskiem uproszczonym?

3)

zgodnie z § § 3 i 22–24 Modelowego programu łagodzenia kar europejskiej sieci konkurencji z 2006 r. i odpowiadających im uwag wyjaśniających nr 8, 41, 45 i 46 oraz uwzględniając zmiany wprowadzone przez § § 24–26 Modelowego programu łagodzenia kar europejskiej sieci konkurencji z 2012 r. i uwagi wyjaśniające nr 44 i 49, krajowy organ ochrony konkurencji, który w okresie wystąpienia okoliczności faktycznych postępowania głównego stosował program łagodzenia kar taki jak w postępowaniu głównym, mógł zgodnie z prawem przyjąć w odniesieniu do danego kartelu objętego głównym wnioskiem o zwolnienie z kar złożonym lub przygotowywanym do złożenia przez pierwsze przedsiębiorstwo do Komisji: a) wyłącznie uproszczony wniosek o zwolnienie z kary złożony przez owo przedsiębiorstwo lub b) również późniejsze uproszczone wnioski o zwolnienie z kary złożone przez różne przedsiębiorstwa, które początkowo złożyły do Komisji niedopuszczalne wnioski o zwolnienie z kary lub wnioski o zmniejszenie grzywny, w szczególności w sytuacji gdy wnioski główne tych różnych przedsiębiorstw zostały złożone po przyznaniu warunkowego zwolnienia z kary pierwszemu przedsiębiorstwu?