KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 30.8.2016

COM(2016) 543 final

2016/0259(COD)

Wniosek

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Podstawa i cele wniosku

Ideały, zasady i wartości zakorzenione w europejskim dziedzictwie kulturowym są dla Europy wspólnym źródłem pamięci, zrozumienia, tożsamości, dialogu, spójności i kreatywności. Odkąd w 2007 r. przyjęto europejski plan działań na rzecz kultury 1 , dziedzictwo kulturowe jest jednym z priorytetów kolejnych planów prac Rady w dziedzinie kultury, w tym obecnego planu na lata 2015-2018 2 . Dotychczas współpraca na szczeblu europejskim była z reguły prowadzona z wykorzystaniem otwartej metody koordynacji. W 2014 r. rolę, jaką polityka w obszarze dziedzictwa odgrywa w życiu społeczno-gospodarczym, podkreślono w konkluzjach Rady w sprawie dziedzictwa kulturowego jako strategicznego zasobu zrównoważonej Europy 3 (21 maja 2014 r.) oraz w komunikacie Komisji zatytułowanym Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie 4 . Komunikat został przyjęty z zadowoleniem przez Komitet Regionów w opinii z dnia 16 kwietnia 2015 r. 5 oraz przez Parlament Europejski w rezolucji z dnia 8 września 2015 r. 6

W szczególności Rada zaapelowała do Komisji o przedstawienie wniosku dotyczącego „Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego” w swoich konkluzjach na temat zarządzania partycypacyjnego dziedzictwem kulturowym, przyjętych w dniu 25 listopada 2014 r. 7 Parlament Europejski zwrócił się do Komisji z podobnym apelem w swojej rezolucji, zachęcając ją do ogłoszenia „Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego” w sugerowanym 2018 r. Również Komitet Regionów powtórzył ten apel w swojej opinii, podkreślając, że Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego mógłby się przyczynić do realizacji wspólnych celów w paneuropejskim kontekście.

Jak podkreślono w komunikacie Komisji, wkład dziedzictwa kulturowego we wzrost gospodarczy i spójność społeczną w Europie nie jest dostatecznie znany i bywa często niedoceniany. Jednocześnie sektor dziedzictwa w Europie boryka się z licznymi wyzwaniami. Należą do nich: zmniejszające się środki publiczne; malejący stopień udziału w tradycyjnych działaniach kulturalnych; rosnąca presja środowiskowa i fizyczna na zabytki; przekształcenia łańcuchów wartości i oczekiwań w wyniku cyfryzacji; oraz nielegalny handel dobrami kultury.

Podobnie jak w przypadku każdego europejskiego roku również celem obecnego jest zwiększenie świadomości wyzwań i szans, a także uwypuklenie roli UE w promowaniu wspólnych rozwiązań. W myśl celów określonych w europejskim planie działań na rzecz kultury Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego powinien mieć następując cele ogólne:

–Powinien przyczynić się do propagowania roli europejskiego dziedzictwa kulturowego jako kluczowego elementu różnorodności kulturowej i dialogu międzykulturowego. Powinien unaocznić najlepsze sposoby ochrony i zachowania dziedzictwa oraz sprawić, że będzie z niego korzystało szersze i bardziej zróżnicowane grono odbiorców. Cel ten będzie realizowany między innymi poprzez działania w zakresie rozwoju i edukowania odbiorców, a tym samym propagowanie włączenia i integracji społecznej, przy pełnym poszanowaniu kompetencji państw członkowskich.

–Powinien zwiększyć wkład dziedzictwa kulturowego w rozwój społeczno-gospodarczy za sprawą wykorzystania bezpośredniego i pośredniego potencjału ekonomicznego tego dziedzictwa. Obejmuje to m.in. zdolność do wzmocnienia sektora kultury i kreatywnego oraz stymulowania kreatywności i innowacyjności, promowania zrównoważonej turystyki oraz tworzenia trwałego lokalnego zatrudnienia.

–Powinien przyczynić się do promowania dziedzictwa kulturowego jako ważnego elementu stosunków międzynarodowych UE między innymi poprzez wykorzystanie zainteresowania dziedzictwem i doświadczeniami Europy wśród krajów partnerskich. Dziedzictwo odgrywa kluczową rolę w ramach kilku programów realizowanych w obszarze stosunków zewnętrznych, głównie – choć nie wyłącznie – na Bliskim Wschodzie. Promowanie wartości dziedzictwa kulturowego jest również odpowiedzią na celowe niszczenie skarbów kultury w strefach konfliktu 8 .

Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego umożliwi europejskim obywatelom lepsze zrozumienie teraźniejszości poprzez bogatszą oraz wspólną interpretację przeszłości. Zaowocuje to bardziej powszechnym dostrzeganiem społeczno-gospodarczych korzyści dziedzictwa kulturowego i jego wkładu do wzrostu gospodarczego i spójności społecznej. Można to, na przykład, oceniać w kategoriach promowania zrównoważonej turystyki i rewitalizacji miast. Rok pozwoli unaocznić wyzwania i szanse związane z digitalizacją. Ułatwi również zmierzenie się ze zidentyfikowanymi wyzwaniami poprzez upowszechnianie najlepszych praktyk w następujących obszarach: ochrona; gospodarowanie; rozwój; zarządzanie; oraz działania w zakresie badań i innowacji. Szczególna uwaga zostanie poświęcona najnowszym, przełomowym innowacjom technologicznym i społecznym w obszarze dziedzictwa kulturowego, a także unijnym inicjatywom w tych dziedzinach.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego będzie realizowany w ramach istniejących programów UE. Obecnie dziedzictwo kulturowe kwalifikuje się do znacznego finansowania ze środków kilku unijnych programów dotyczących ochrony, digitalizacji, infrastruktury, badań i innowacji, rozwoju i umiejętności. Do programów tych należą: „Kreatywna Europa”; europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne; „Horyzont 2020”; Erasmus+; oraz Europa dla Obywateli. Ze środków programu Kreatywna Europa finansowane są trzy działania poświęcone dziedzictwu kulturowemu: Europejskie Dni Dziedzictwa; nagroda Unii Europejskiej w dziedzinie dziedzictwa kulturowego; oraz znak dziedzictwa europejskiego.

Europejski rok będzie okazją, by zachęcić państwa członkowskie i wszystkie zainteresowane strony do współpracy na rzecz wypracowania bardziej zdecydowanego i zintegrowanego podejścia do dziedzictwa kulturowego. Podejście to miałoby na celu promowanie i ochronę dziedzictwa kulturowego i maksymalizację jego rzeczywistej i społecznej wartości, a także jego wkładu w zatrudnienie i wzrost. Cele te będą realizowane w pełnym poszanowaniu zasady.

Podobnie jak w przypadku każdego europejskiego roku, działania będą obejmowały kampanie informacyjne i promocyjne, wydarzenia i inicjatywy na poziomie europejskim, krajowym, regionalnym i lokalnym. Będą one służyły upowszechnianiu najważniejszych przesłań europejskiego roku i przykładów dobrych praktyk.

Dołożone zostaną wysiłki w celu zapewnienia, by działania organizowane w ramach europejskiego roku były dopasowane do potrzeb i warunków poszczególnych państw członkowskich. Dlatego zachęca się każde państwo członkowskie, by powołało krajowego koordynatora odpowiedzialnego za zorganizowanie udziału danego państwa w Europejskim Roku Dziedzictwa Kulturowego. Powołana zostanie europejska grupa sterująca, w skład której wchodzić będą przedstawiciele koordynatorów krajowych. Komisja zwołuje posiedzenia koordynatorów krajowych w celu koordynowania realizacji europejskiego roku na poziomie europejskim oraz w celu wymiany informacji na temat jego realizacji na poziomie krajowym i europejskim.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Podstawę prawną wniosku stanowi art. 167 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Stanowi on, że Unia przyczynia się do rozkwitu kultur państw członkowskich, w poszanowaniu ich różnorodności narodowej i regionalnej, równocześnie podkreślając znaczenie wspólnego dziedzictwa kulturowego. Unia Europejska zachęca również do „współpracy między państwami członkowskimi” w dziedzinie kultury oraz, jeśli to niezbędne, wspierać i uzupełniać ich działania.

•Pomocniczość

Cele wniosku nie mogą być zrealizowane w wystarczającym zakresie za pomocą działań państw członkowskich z następujących względów. Jest tak, ponieważ działania prowadzone wyłącznie na szczeblu krajowym byłyby pozbawione korzyści płynących z wymiany doświadczeń i dobrych praktyk między państwami członkowskimi w wymiarze europejskim. Artykuł 3 Traktatu o Unii Europejskiej stanowi, że Unia Europejska szanuje swoją bogatą różnorodność kulturową i językową oraz czuwa nad ochroną i rozwojem dziedzictwa kulturowego Europy. Unia dąży do osiągnięcia swoich celów właściwymi środkami odpowiednio do kompetencji przyznanych jej w Traktatach. Dodatkowo działania państw członkowskich skorzystałyby na budowaniu świadomości i widoczności wewnątrz i poza UE.

•Proporcjonalność

Proponowany przebieg realizacji działania jest prosty. Będzie ono realizowane w oparciu o istniejące programy przy jednoczesnym przeorientowaniu działań komunikacyjnych na tematykę europejskiego roku. Nie narzuca on na realizujące wniosek służby nieproporcjonalnych ograniczeń w zakresie zarządzania.

Działanie UE będzie wspierało i uzupełniało wysiłki państw członkowskich. Po pierwsze przyczyni się ono do poprawy skuteczności funkcjonowania instrumentów UE. Po drugie będzie czynnikiem stymulującym synergię i współpracę między państwami członkowskimi, organizacjami i fundacjami kultury oraz przedsiębiorstwami prywatnymi i publicznymi.

Działanie UE nie wykraczałoby poza zakres niezbędny do zajęcia się stwierdzonymi problemami.

•Wybór instrumentu

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady jest najodpowiedniejszym instrumentem zapewnienia pełnego zaangażowania organu legislacyjnego w działania zmierzające do ogłoszenia Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego w 2018 r.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Przygotowując swój wniosek, Komisja przeprowadziła szereg ukierunkowanych konsultacji z licznymi zaangażowanymi stronami, w których wyborze uwzględniła charakter sektora dziedzictwa kulturowego oraz jego wysoki stopień organizacji i specjalizacji, prerogatywy państw członkowskich oraz rolę organizacji zawodowych i instytucji międzynarodowych. Dodatkowo Komisja uwzględniła powyższe konkluzje Rady, rezolucję Parlamentu Europejskiego i opinię Komitetu Regionów.

Ostatnio odbyła się na szczeblu UE szeroko zakrojona debata, która istotnie wpłynęła na kształt polityki w zakresie dziedzictwa kulturowego. Toczyła się ona na forach złożonych z organów państw członkowskich odpowiedzialnych za politykę w zakresie dziedzictwa. Należą do nich grupa analityczna „Unia Europejska i dziedzictwo kulturowe” oraz Europejskie Forum Szefów Narodowych Agencji ds. Dziedzictwa. Inne istotne organizacje międzyrządowe i pozarządowe to: Międzynarodowa Rada Muzeum (ICOM), Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych (ICOMOS), Międzynarodowy Ośrodek Studiów dla Poprawy i Rozwoju Metod Konserwacji Dziedzictwa Kultury (ICCROM), Rada Europy. Do innych ważniejszych sieci działających w obszarze dziedzictwa kulturowego należą: Europa Nostra, European Heritage Alliance 3.3 9 oraz Sieć Europejskich Organizacji Muzealnych (Network of European Museum Organisations, NEMO).

Odbyło się też wiele innych istotnych wydarzeń. W kwietniu 2015 r. ministrowe kultury Rady Europy przyjęli deklarację z Namur. Poparli w niej zaproponowany przez Radę Unii Europejskiej pomysł zorganizowania Europejskiego Roku Dziedzictwa. Zwrócili się oni o zaproszenie do udziału w nim Rady Europy i wszystkich państw stron Europejskiej konwencji kulturalnej.

W dniu 29 czerwca 2015 r., w przeddzień 40. rocznicy Europejskiego Roku Dziedzictwa Architektonicznego, który odbył się w 1975 r. pod auspicjami Rady Europy, Niemiecka Komisja ds. Dziedzictwa Kulturowego ( Deutsches Nationalkomitee für Denkmalschutz) zorganizowała w Bonn publiczną debatę dotyczącą europejskiego roku, która towarzyszyła posiedzeniu Komitetu Światowego Dziedzictwa.

W kwietniu 2015 r. brukselski oddział Europa Nostra zorganizował kolejną ważną dyskusję, w której udział wzięła grupa przedstawicieli naczelnego kierownictwa organizacji członkowskich. Na swoim walnym zgromadzeniu w czerwcu 2015 r. członkowie Europa Nostra omówili cel Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego i najważniejsze działania, jakie można zrealizować w jego ramach. Zgromadzenie odbyło się w Oslo z udziałem Komisji Europejskiej.

Konsultacje z zainteresowanymi stronami przeprowadzono również w ramach otwartej grupy roboczej „EYCH 2018”, powołanej przez Niemiecką Komisję ds. Dziedzictwa Kulturowego i Pełnomocnika Rządu Federalnego ds. Kultury i Mediów. Zaowocowały one dokumentem koncepcyjnym (Sharing Heritage 10 ), który uwzględniono w pracach nad niniejszym wnioskiem. Rozmowy prowadzono z udziałem członków grupy analitycznej „Unia Europejska i Dziedzictwo Kulturowe”, w tym z ekspertami organów krajowych Belgii, Bułgarii, Niemiec, Francji, Grecji, Włoch, Luksemburga, Łotwy, Litwy, Holandii, Norwegii, Polski, Hiszpanii, Szwecji, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii. Dodatkowo w dyskusjach brali udział eksperci z Estonii, Austrii, Portugalii i Słowacji, a także z różnych organizacji mających status obserwatorów, w tym Europejskiej Sieci Ośrodków Szkoleniowych Zarządzania Kulturą (ENCATC), Europa Nostra oraz Sieci Europejskich Organizacji Muzealnych i in.

W dniu 28 października 2015 r. stałe przedstawicielstwa Włoch i Hiszpanii w UE zorganizowały seminarium pn. „Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego: wspólne dziedzictwo, wspólne wyzwanie” (A European Year for Cultural Heritage: sharing heritage, a common challenge). Udział w nim wzięły między innymi Europa Nostra, przedstawiciele władz krajowych i eksperci.

Wniosek omówiono również na posiedzeniach wspomnianej wyżej grupy analitycznej w Luksemburgu w dniach 23-24 września 2015 r., w Rzymie w dniach 30 listopada-1 grudnia 2015 r., w Hadze w dniu 9 maja 2016 r., a także na posiedzeniu Europejskiego Forum Szefów Narodowych Agencji ds. Dziedzictwa w dniach 19-20 maja 2016 r. Wreszcie, w dniu 19 kwietnia 2016 r., odbyła się kolejna dyskusja w ramach Europejskiego Forum Kultury 2016.

•Zdobywanie i wykorzystywanie wiedzy eksperckiej

Inicjatywa zostanie zrealizowana w oparciu o niezależne analizy i badania, w szczególności sprawozdanie Cultural Heritage Counts for Europe 11 . Jest on rezultatem kompleksowego dwuletniego projektu, finansowanego ze środków europejskiego programu Kultura, mającego na celu zgromadzenie dowodów potwierdzających wyjątkową wartość dziedzictwa kulturowego i jego wpływ na europejską gospodarkę, kulturę i społeczeństwo, a także środowisko.

Użyte zostaną również sprawozdanie grupy ekspertów ds. dziedzictwa kulturowego w ramach programu „Horyzont 2020” zatytułowany
Getting cultural heritage to work for Europe 12 oraz Strategiczny program badań (Strategic Research Agenda) opracowany w ramach inicjatywy w zakresie wspólnego planowania badań naukowych „Dziedzictwo kulturalne a zmiany globalne” 13 . Wreszcie inicjatywa zostanie zrealizowana w oparciu o wyniki prac prowadzonych w ramach wieloletniej inicjatywy konsultacji z zainteresowanymi stronami pn. CULTURALBASE, Horizon 2020 Social Platform on Cultural Heritage and European Identities (platforma konsultacji społecznych w sprawie europejskiego dziedzictwa i tożsamości społecznej) 14 oraz przy użyciu nowo powstałej europejskiej infrastruktury badań, m.in. DARIAH-ERIC (Cyfrowa Infrastruktura Badawcza na rzecz Sztuki i Nauk Humanistycznych) oraz E-RIHS (Europejska Infrastruktura Badań na rzecz Nauk związanych z Dziedzictwem) 15 .

W ramach Pakietu Prac 9: Kultura i Turystyka Oceny ex post programów polityki spójności 2007-2013 skupiającej się na Europejskim Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i Funduszu Spójności (FS) stwierdzono, że inwestowanie w kulturę i turystykę może pobudzić gospodarkę regionu i doprowadzić do poprawy sytuacji w zakresie integracji społecznej.

W ramach oceny ex post 7. programu ramowego UE 2007-2013 (PR7), czyli programu finansowania badań UE w latach 2007-2013, stwierdzono skuteczność programu jako narzędzia stymulowania doskonałości nauki i wzmocnienia konkurencyjności europejskiego przemysłu. Tym samym PR7 pobudził wzrost i zatrudnienie w Europie w obszarach należących zasadniczo do kompetencji krajowych. Ze środków PR7 wsparto, kwotą ponad 180 mln €, badania dotyczące różnorakich aspektów europejskiego dziedzictwa kulturowego (materialnego, niematerialnego i cyfrowego) w następujących obszarach tematycznych: Środowisko, Nauki społeczne i humanistyczne, Cyfrowe dziedzictwo kulturowe, Technologie przemysłowe, Współpraca międzynarodowa i (E)-infrastruktura. Zgromadzona dotychczas wiedza powinna znaleźć dalsze zastosowanie.

•Ocena skutków

Nie jest wymagana ocena skutków, ponieważ cele proponowanej inicjatywy są zbieżne z celami dotychczasowych programów Unii. Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego może być zrealizowany w ramach istniejących ograniczeń budżetowych poprzez skorzystanie z programów umożliwiających określenie priorytetów finansowania w ujęciu rocznym lub wieloletnim. Inicjatywa będąca przedmiotem wniosku nie wymagałaby od Komisji żadnych szczególnych działań o charakterze legislacyjnym. Nie miałaby też żadnych istotnych skutków społecznych, gospodarczych ani środowiskowych oprócz skutków wynikających ze stosowania istniejących instrumentów.

4.WPŁYW NA BUDŻET

2016/0259 (COD)

Wniosek

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego artykuł 167,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów 16 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

mając na uwadze, co następuje:

(1)Ideały, zasady i wartości zakorzenione w europejskim dziedzictwie kulturowym są dla Europy wspólnym źródłem pamięci, zrozumienia, tożsamości, dialogu, spójności i kreatywności. Rolę dziedzictwa kulturowego w Unii Europejskiej określono w preambule Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), która stanowi, że sygnatariusze są „inspirowani kulturowym, religijnym i humanistycznym dziedzictwem Europy”.

(2)Artykuł 3.3 TUE stanowi, że Unia Europejska szanuje swoją bogatą różnorodność kulturową i językową oraz czuwa nad ochroną i rozwojem dziedzictwa kulturowego Europy.

(3)Artykuł 167 ust. 1 TFUE powierza Unii Europejskiej zadanie polegające na przyczynieniu się do „rozkwitu kultur państw członkowskich, w poszanowaniu ich różnorodności narodowej i regionalnej, równocześnie podkreślając znaczenie wspólnego dziedzictwa kulturowego”. Celem działania Unii jest zachęcanie państw członkowskich do współpracy oraz, w razie konieczności, wspieranie i uzupełnianie ich działań między innymi w obszarze upowszechniania kultury i historii europejskich narodów oraz pogłębianie wiedzy na ten temat, a także zachowania i ochrony dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim (art. 167 ust. 2 TFUE).

(4)Jak podkreśliła Komisja Europejska w swoim komunikacie „Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie” 17 , dziedzictwo kulturowe należy traktować jako wspólny zasób i wspólne dobro, które zostało nam powierzone dla przyszłych pokoleń i którego ochrona jest wspólnym obowiązkiem wszystkich zainteresowanych.

(5)Dziedzictwo kulturowe ma dla europejskiego społeczeństwa ogromną wartość z kulturowego, środowiskowego, społecznego i gospodarczego punktu widzenia. Dlatego, jak podkreślono w konkluzjach Rady z dnia 21 maja 2014 r. w sprawie „dziedzictwa kulturowego jako strategicznego zasobu zrównoważonej Europy”, zarządzanie dziedzictwem w sposób zrównoważony jest strategicznym wyborem na XXI wiek 18 .Jego znaczenie dla budowania wartości, umiejętności i zatrudnienia, a także jakości życia jest niedoceniane.

(6)Dziedzictwo kulturowe ma zasadnicze znaczenie z perspektywy europejskiego planu działań na rzecz kultury 19 . Jest jednym z czterech priorytetów europejskiej współpracy w obszarze kultury w latach 2015-2018, które określono w obecnym planie prac w dziedzinie kultury, przyjętym przez Radę w dniu 25 listopada 2014 r. 20

(7)Jak stwierdzono w wyżej wymienionych konkluzjach z 21 maja 2014 r., na dziedzictwo kulturowe składają się różnorodne „zasoby odziedziczone z przeszłości, we wszelkich swoich formach i aspektach – materialnych, niematerialnych i cyfrowych (powstałych w formie cyfrowej lub scyfryzowanych), w tym zabytki, stanowiska, krajobrazy, umiejętności, praktyki, wiedza oraz przejawy ludzkiej kreatywności, a także zbiory chronione i zarządzane przez instytucje publiczne i prywatne, takie jak muzea, biblioteki i archiwa”.

(8)Dziedzictwo kulturowe powstało na przestrzeni lat w wyniku syntezy i łączenia się form wyrazu kulturowego różnych cywilizacji zamieszkujących Europę. Europejski rok będzie służył zachęcaniu do i wspieraniu zrozumienia wagi ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego. Jednym ze sposobów urzeczywistnienia tego zamiaru jest realizacja programów edukacyjnych i mających na celu podnoszenie świadomości społecznej, do których realizacji zobowiązuje Konwencja w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego 21 , przyjęta przez UNESCO w dniu 20 października 2005 r., której UE jest stroną.

(9)Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, której UE i większość państw członkowskich jest stroną, stanowi w art. 30, dotyczącym udziału w życiu kulturalnym, rekreacji, wypoczynku i sporcie, że państwa strony uznają prawo osób niepełnosprawnych do udziału, na zasadzie równości z innymi osobami, w życiu kulturalnym i podejmą wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, by osoby niepełnosprawne między innymi miały dostęp do miejsc działalności kulturalnej lub usług z nią związanych, takich jak teatry, muzea, kina, biblioteki i usługi turystyczne oraz, w miarę możliwości, miały dostęp do zabytków i miejsc ważnych dla kultury narodowej.

(10)Europejska nagroda „Access City Award” dowiodła, że zapewnienie dostępności dziedzictwa kulturowego miast osobom niepełnosprawnym, osobom starszym, a także osobom o ograniczonej mobilności lub cierpiącym na inne upośledzenia o charakterze czasowym, przy jednoczesnym zachowaniu charakteru i wartości tego dziedzictwa, jest wykonalne i stanowi dobrą praktykę.

(11)Dziedzictwo kulturowe może odegrać istotną rolę jako spoiwo społeczeństw w czasie, gdy rośnie różnorodność kulturowa europejskich narodów. Nowe partycypacyjne i międzykulturowe podejście do polityki i inicjatyw edukacyjnych w obszarze dziedzictwa, przewidujące godne traktowanie dziedzictwa kulturowego wszystkich kultur, mogą zwiększyć zaufanie, wzajemne poszanowanie i spójność społeczną.

(12)Dostrzeżono to między innymi w Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 22 , potwierdzając znaczenie globalnego obywatelstwa, różnorodności kulturowej i dialogu międzykulturowego jako nadrzędnych zasad zrównoważonego rozwoju. W Agendzie wyrażono przekonanie, że wszystkie kultury i cywilizacje mogą przyczynić się do zrównoważonego rozwoju i są jego najważniejszymi czynnikami. Kultura jest wspomniana wprost w ramach kilku celów zrównoważonego rozwoju Agendy 2030: na przykład cel 4 (Edukacja), cel 5 (Równość płci), cel 8 oraz cel 12 w zakresie turystyki (Trwały wzrost/Struktury konsumpcji), a w szczególności cel 11 (Miasta-Dziedzictwo).

(13)Coraz powszechniej uznawana na szczeblu międzynarodowym konieczność umiejscowienia ludzi i ludzkich wartości w centrum kompleksowej i międzydyscyplinarnej koncepcji dziedzictwa kulturowego uwyraźnia potrzebę zapewnienia szerszego dostępu do dziedzictwa kulturowego. Można go zapewnić poprzez docieranie do różnych odbiorców i poprawę dostępności miejsc, budynków, produktów i usług, przy uwzględnieniu szczególnych potrzeb i konsekwencji zmian demograficznych.

(14)Działania w dziedzinie zachowania, odnowy, ochrony, ponownego wykorzystywania, dostępności i promowania dziedzictwa kulturowego oraz usługi powiązane z dziedzictwem kulturowym należą zasadniczo do obowiązków władz krajowych i lokalnych. Niemniej dziedzictwo kulturowe ma wyraźnie europejski wymiar i wchodzi w zakres europejskiej polityki w obszarach wykraczających poza kulturę. Należą do nich: edukacja, rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich, rozwój regionalny, spójność społeczna, gospodarka morska, środowisko, turystyka, agenda cyfrowa, badania i innowacje oraz komunikacja.

(15)Aby w pełni wykorzystać ich potencjał dla europejskich gospodarek i społeczeństw, ochrona, rozwój i gospodarowanie dobrami dziedzictwa w sposób przekrojowy wymagają skutecznego wielopłaszczyznowego zarządzania i lepszej współpracy międzysektorowej. Oznacza to konieczność zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron, w tym organów publicznych, osób prywatnych, organizacji społeczeństwa obywatelskiego, organizacji pozarządowych i sektora wolontariatu.

(16)W swoich konkluzjach z dnia 25 listopada 2014 r. 23 Rada wezwała Komisję do rozważenia przedstawienia wniosku dotyczącego „Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego”.

(17)W swojej rezolucji z dnia 8 września 2015 r. Parlament Europejski zarekomendował ogłoszenie Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego w sugerowanym 2018 r. 24 .

(18)Europejski Komitet Regionów, w swojej opinii z 16 kwietnia 2014 r. 25 , z zadowoleniem przyjął przedstawioną przez Radę propozycję ogłoszenia Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego, podkreślając, że mógłby się on przyczynić do realizacji wspólnych celów w paneuropejskim kontekście.

(19)Ogłoszenie Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego jest skutecznym sposobem podnoszenia świadomości publicznej, upowszechniania informacji o dobrych praktykach i promowania badań i innowacji, a także prowadzenia debaty politycznej. Poprzez stworzenie środowiska umożliwiającego jednoczesne wspieranie tych celów na szczeblu Unii, krajowym, regionalnym i lokalnym europejski rok może zapewnić większą synergię i lepsze wykorzystanie zasobów.

(20)Dziedzictwo jest jednym z obszarów interwencji kilku programów realizowanych w obszarze stosunków zewnętrznych, głównie – choć nie wyłącznie – na Bliskim Wschodzie. Promowanie wartości dziedzictwa kulturowego jest również odpowiedzią na celowe niszczenie skarbów kultury w strefach konfliktu 26 . Istotne będzie zapewnienie komplementarności między Europejskim Rokiem Dziedzictwa Kulturowego a wszelkimi istotnymi inicjatywami realizowanymi w ramach stosunków zewnętrznych. Działania służące promowaniu dziedzictwa kulturowego w ramach odpowiednich instrumentów stosunków zewnętrznych powinny między innymi odzwierciedlać wspólne korzyści płynące z wymiany doświadczeń i wartości z państwami trzecimi. Europejski Rok będzie promował wzajemną wiedzę, poszanowanie i zrozumienie poszczególnych kultur.

(21)Mimo że niniejsza decyzja jest skierowana do państw członkowskich, Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego powinien między innymi obejmować działania realizowane w ścisłej współpracy z krajami objętymi procesem rozszerzenia. W stosownych przypadkach należy również zabiegać o współpracę z krajami objętymi europejską polityką sąsiedztwa i innymi krajami partnerskimi. Współdziałanie w tym zakresie może przebiegać w oparciu o stosowne ramy współpracy i dialogu, zwłaszcza w kontekście dialogu społeczeństwa obywatelskiego między UE a tymi krajami.

(22)Zachowanie, ochrona i rozwój europejskiego dziedzictwa kulturowego mieści się w zakresie celów istniejących unijnych programów. Dlatego Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego może zostać zrealizowany w ramach tych programów na podstawie regulujących je aktów prawnych i poprzez określenie priorytetów finansowania w ujęciu rocznym i wieloletnim. Programy i polityka w takich obszarach jak kultura, edukacja, rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich, rozwój regionalny, spójność społeczna, gospodarka morska, środowisko, turystyka, strategia jednolitego rynku cyfrowego, badania i innowacje oraz komunikacja przyczyniają się pośrednio lub bezpośrednio do ochrony, rozwoju, ponownego wykorzystywania i promowania europejskiego dziedzictwa kulturowego i mogą stanowić podstawę realizacji inicjatywy w ramach uregulowań prawnych, w oparciu o które funkcjonują.

(23)Celem niniejszej decyzji jest wsparcie wysiłków państw członkowskich na rzecz ochrony, zachowania, rozwoju, ponownego wykorzystywania i promowania europejskiego dziedzictwa kulturowego. W związku z tym, że cele niniejszej decyzji nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez same państwa członkowskie, a z uwagi na konieczność międzynarodowej wymiany informacji i upowszechniania dobrych praktyk w całej UE możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie unijnym, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Rok 2018 ogłasza się „Europejskim Rokiem Dziedzictwa Kulturowego” (zwanym dalej „Europejskim Rokiem”).

Artykuł 2

Cele

1. Zgodnie z celami europejskiego planu działań na rzecz kultury ogólnymi celami Europejskiego Roku jest stymulowanie i wspieranie – głównie poprzez wymianę doświadczeń i dobrych praktyk – działań Unii, państw członkowskich, władz regionalnych i lokalnych na rzecz ochrony, zachowania, ponownego wykorzystywania, rozwoju, podkreślania wartości i promowania europejskiego dziedzictwa kulturowego w Unii Europejskiej (UE). W szczególności:

a)Przyczynia się do propagowania roli europejskiego dziedzictwa kulturowego jako kluczowego elementu różnorodności kulturowej i dialogu międzykulturowego. Powinien unaocznić najlepsze sposoby ochrony i zachowania dziedzictwa oraz sprawić, że będzie z niego korzystało szersze i bardziej zróżnicowane grono odbiorców. Cel ten będzie realizowany między innymi poprzez działania w zakresie rozwoju i edukowania odbiorców w zakresie dziedzictwa kultury, a tym samym propagowanie włączenia społecznego i integracji, przy pełnym poszanowaniu kompetencji państw członkowskich.

b)Zwiększa wkład europejskiego dziedzictwa kulturowego w rozwój gospodarki i społeczeństwa za sprawą wykorzystania bezpośredniego i pośredniego potencjału gospodarczego tego dziedzictwa. Obejmuje to m.in. zdolność do wzmocnienia sektora kultury i kreatywnego oraz stymulowania kreatywności i innowacyjności, promowania zrównoważonej turystyki, zwiększenia włączenia społecznego oraz tworzenia trwałego zatrudnienia.

c)Przyczynia się do promowania dziedzictwa kulturowego jako ważnego elementu stosunków międzynarodowych Unii między innymi poprzez wykorzystanie zainteresowania dziedzictwem i wiedzą fachową Europy wśród krajów partnerskich.

2. Cele szczegółowe Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego są następujące:

a)wspieranie podejść do dziedzictwa kulturowego skupionych na człowieku, sprzyjających włączeniu, perspektywicznych, bardziej zintegrowanych i przekrojowych, by sprawić, że dziedzictwo będzie dostępne dla wszystkich, i zapewnić zachowanie, ochronę, innowacyjne ponowne wykorzystywanie i rozwój dziedzictwa kulturowego;

b)promowanie innowacyjnych modeli wielopoziomowego zarządzania dziedzictwem kulturowym, obejmujących wszystkie zainteresowane strony, m.in. organy publiczne, osoby prywatne, organizacje społeczeństwa obywatelskiego, organizacje pozarządowe i sektor wolontariatu;

c)promowanie debaty, badań i innowacyjnych działań oraz wymiany dobrych praktyk w zakresie jakości ochrony i zachowania dziedzictwa kulturowego oraz współczesnej ingerencji w środowisko historyczne, a także promowanie rozwiązań dostępnych dla wszystkich, w tym osób niepełnosprawnych;

d)podkreślanie i stymulowanie pozytywnego wpływu dziedzictwa kulturowego na społeczeństwo i gospodarkę poprzez badania i innowacje, w tym ogólnounijną bazę dowodów oraz poprzez opracowanie wskaźników i poziomów referencyjnych;

e)zachęcanie do realizowania lokalnych strategii rozwoju służących wykorzystaniu potencjału dziedzictwa między innymi poprzez promocję zrównoważonej turystyki kulturowej;

f)wspieranie doskonalenia specjalistycznych umiejętności i poprawa zarządzania wiedzą i wymiany wiedzy w sektorze dziedzictwa, z uwzględnieniem cyfryzacji;

g)promowanie dziedzictwa jako źródła inspiracji dla współczesnej kreatywności i innowacyjności oraz podkreślanie potencjału wzajemnego stymulowania i większej interakcji między sektorem kultury i sektorem kreatywnym oraz społeczeństwem i sektorem dziedzictwa;

h)podnoszenie świadomości znaczenia europejskiego dziedzictwa kulturowego poprzez edukację i promowanie uczenia się przez całe życie, w szczególności poprzez ukierunkowanie na ludzi młodych i społeczności lokalne;

i)unaocznienie potencjału współpracy międzynarodowej w obszarze dziedzictwa kulturowego dla zacieśniania związków z krajami spoza UE oraz wspierania dialogu międzykulturowego, pojednania po zakończeniu konfliktu i zapobiegania konfliktom;

j)promowanie badań naukowych i innowacji w obszarze dziedzictwa kulturowego; ułatwienie absorpcji i używania rezultatów badań przez wszystkie zainteresowane strony, w szczególności przez organy publiczne i sektor prywatny, a także ułatwienie upowszechniania rezultatów badań wśród szerszego grona odbiorców; oraz

k)budowanie synergii między Unią a państwami członkowskimi, między innymi poprzez wzmocnienie inicjatyw w zakresie zwalczenia nielegalnego handlu dobrami kultury.

Artykuł 3

Środki

1. Środki, jakie należy podjąć dla realizacji celów wymienionych w art. 2, obejmują następujące działania na poziomie europejskim, krajowym, regionalnym lub lokalnym, powiązane z celami Europejskiego Roku:

a)konferencje, wydarzenia i inicjatywy służące promowaniu debaty i podnoszeniu świadomości na temat znaczenia i wartości dziedzictwa kulturowego oraz ułatwianiu uczestnictwa obywateli i zainteresowanych stron;

b)kampanie informacyjne, edukacyjne i uświadamiające mające na celu upowszechnianie takich wartości jak różnorodność i dialog międzykulturowy, z wykorzystaniem dowodów świadczących o bogactwie dziedzictwa Europy oraz stymulowanie wkładu ogółu społeczeństwa w ochronę dziedzictwa i zarządzanie dziedzictwem oraz realizację celów Europejskiego Roku;

c)wymiana doświadczeń i dobrych praktyk między władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi, a także innymi organizacjami, w celu upowszechniania informacji o dziedzictwie kulturowym; oraz

d)przeprowadzanie analiz i badań oraz innowacyjnych działań oraz upowszechnianie ich rezultatów w skali europejskiej lub krajowej.

2. Komisja i państwa członkowskie mogą określić inne działania, które mogłyby przyczynić się do realizacji celów Europejskiego Roku określonych w art. 2 i zezwalać na używanie nazwy Europejskiego Roku do promowania tych działań w zakresie, w jakim przyczyniają się one do realizacji tych celów.

Artykuł 4

Koordynacja na poziomie krajowym

Każde państwo członkowskie powołuje krajowego koordynatora odpowiedzialnego za uczestnictwo danego państwa członkowskiego w Europejskim Roku. Koordynator zapewnia koordynację odpowiednich działań na szczeblu krajowym.

Artykuł 5

Koordynacja na poziomie Unii

Komisja zwołuje posiedzenia koordynatorów krajowych w celu koordynowania realizacji Europejskiego Roku na poziomie europejskim oraz w celu wymiany informacji na temat jego realizacji na poziomie krajowym i europejskim.

Artykuł 6

Współpraca międzynarodowa

W celu realizacji Europejskiego Roku Komisja nawiąże współpracę z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi, zwłaszcza z UNESCO i Radą Europy, zapewniając przy tym widoczność udziału UE.

Artykuł 7

Finansowanie

Współfinansowanie działań umożliwiających realizację Europejskiego Roku na szczeblu europejskim jest zgodne z obowiązującymi przepisami i odbywa się poprzez wykorzystanie dotychczasowych możliwości określenia priorytetów finansowania w ujęciu rocznym i wieloletnim w ramach istniejących programów, w szczególności programu Kreatywna Europa. W stosownych przypadkach realizacja Europejskiego Roku może być wsparta za pomocą innych programów i polityk, z zastrzeżeniem przestrzegania stosownych wymogów prawnych i finansowych.

Artykuł 8

Monitorowanie i ewaluacja

Do dnia 31 grudnia 2019 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów sprawozdanie na temat wykonania, wyników i ogólnej oceny inicjatyw przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 9

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

1.4.Cel/cele

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.6.Czas trwania działania i jego wpływu finansowego

1.7.Przewidywane tryby zarządzania

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

2.2.System zarządzania i kontroli

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki 

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 27  

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

X Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego 28  

◻ Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone pod kątem nowego działania

1.4.Cel(e)

1.4.1.Wieloletnie cele strategiczne Komisji wskazane we wniosku/inicjatywie

1.4.2.Cele szczegółowe i działania ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.4.3.Oczekiwane wyniki i wpływ

Należy wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej.

1.4.4.Wskaźniki wyników i skutków

Należy określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy.

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.1.Potrzeby, które mają zostać zaspokojone w perspektywie krótko- lub długoterminowej

1.5.2.Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej

1.5.3.Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań w przeszłości

1.5.4.Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

X Wniosek/inicjatywa o ograniczonym okresie trwania

–X Okres trwania wniosku/inicjatywy: od 01/01/2018 r. do 31/12/2018 r.

–X Czas trwania wpływu finansowego: od 2017 r. do 2018 r.

◻ Wniosek/inicjatywa o nieograniczonym okresie trwania

–Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od RRRR r. do RRRR r.,

–po którym następuje faza operacyjna.

1.7.Przewidywane tryby zarządzania 29  

X Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję

–◻ w ramach jej służb, w tym za pośrednictwem jej pracowników w delegaturach Unii;

–◻    przez agencje wykonawcze

◻ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

◻ Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań związanych z wykonaniem budżetu:

–◻ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym;

–◻ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy wyszczególnić);

–◻EBI oraz Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu;

–◻ organom, o których mowa w art. 208 i 209 rozporządzenia finansowego;

–◻ organom prawa publicznego;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym podstawowym akcie prawnym.

–W przypadku wskazania więcej niż jednego trybu należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi”.

Uwagi

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

Należy określić częstotliwość i warunki.

2.2.System zarządzania i kontroli

2.2.1.Zidentyfikowane ryzyko

2.2.2.Informacje dotyczące struktury wewnętrznego systemu kontroli

2.2.3.Oszacowanie kosztów i korzyści wynikających z kontroli i ocena prawdopodobnego ryzyka błędu

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

Istniejące linie budżetowe

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych.

Dział wieloletnich ram finansowych	Linia budżetowa	Rodzaj środków	Wkład
	Dział 3: Bezpieczeństwo i obywatelstwo	Zróżnicowane /niezróżnicowane 30 .	państw EFTA 31	krajów kandydujących 32	państw trzecich	w rozumieniu art. 21 ust. 2 lit. b) rozporządzenia finansowego
3	15 04 02 – Podprogram Kultura – Wspieranie działań transgranicznych oraz promowanie transnarodowego obiegu i mobilności	Zróżnicowane	NIE	NIE	NIE	NIE

Nowe p linie budżetowe, o których utworzenie się wnioskuje:

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych.

Dział wieloletnich ram finansowych	Linia budżetowa	Rodzaj środków	Wkład
		Zróżnicowane /niezróżnicowane.	państw EFTA	krajów kandydujących	państw trzecich	w rozumieniu art. 21 ust. 2 lit. b) rozporządzenia finansowego

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki

[Niniejszą część należy uzupełnić przy użyciu  arkusza kalkulacyjnego dotyczącego danych budżetowych o charakterze administracyjnym  (drugi dokument w załączniku do niniejszej oceny skutków finansowych) i przesłać do CISNET w celu konsultacji między służbami.]

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Dział wieloletnich ram finansowych

Numer

[3] Dział „Bezpieczeństwo i obywatelstwo”

DG: EAC				Rok N 33	Rok N+1	Rok N+2	Rok N+3	Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)			OGÓŁEM
• Środki operacyjne
		(1)
		(2)
15 04 02 – Kreatywna Europa – Podprogram Kultura	Środki na zobowiązania	(1a)		1,000	3,000						4,000
	Środki na płatności	(2a)		0,500	1,900	1,100	0,500				4,000
Środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne 34
Numer linii budżetowej		(3)
OGÓŁEM środki Dla DG ds. Edukacji i Kultury*	Środki na zobowiązania	=1+1a +3
	Środki na płatności	=2+2a +3

• OGÓŁEM środki operacyjne	Środki na zobowiązania	(4)	1,000	3,000						4,000
	Środki na płatności	(5)	0,500	1,900	1,100	0,500				4,000
• OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne		(6)
OGÓŁEM środki na DZIAŁ <….>  wieloletnich ram finansowych	Środki na zobowiązania	=4+ 6
	Środki na płatności	=5+ 6

Jeżeli wpływ wniosku/inicjatywy nie ogranicza się do jednego działu:

• OGÓŁEM środki operacyjne	Środki na zobowiązania	(4)
	Środki na płatności	(5)
• OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne		(6)
OGÓŁEM środki na działy 1 do 4 wieloletnich ram finansowych (kwota referencyjna)	Środki na zobowiązania	=4+ 6	1,000	3,000						4,000
	Środki na płatności	=5+ 6	0,500	1,900	1,100	0,500				4,000

Dział wieloletnich ram finansowych

5

„Wydatki administracyjne”

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

			Rok N	Rok N+1	Rok N+2	Rok N+3	Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)			OGÓŁEM
DG: EAC
• Zasoby ludzkie			p.m.	p.m.	p.m.	p.m.				p.m.
• Inne wydatki administracyjne			p.m.	p.m.	p.m.	p.m.				p.m.
OGÓŁEM DG EAC	Środki		p.m.	p.m.	p.m.	p.m.				p.m.

OGÓŁEM środki na DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych

(Środki na zobowiązania ogółem = środki na płatności ogółem)

p.m.

p.m.

p.m.

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

			Rok N 35	Rok N+1	Rok N+2	Rok N+3	Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)			OGÓŁEM
OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1 do 5* wieloletnich ram finansowych	Środki na zobowiązania
	Środki na płatności

*dział 5: Koszty administracji, w tym zasobów ludzkich, zostaną pokryte dzięki przesunięciom wewnętrznym w ramach DG EAC.

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych

–X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej:

Środki na zobowiązania w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Określić cele i realizacje ⇩			Rok N		Rok N+1		Rok N+2		Rok N+3			Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)						OGÓŁEM
	REALIZACJA
	Rodzaj 36	Średni koszt	Nie	Koszt	Nie	Koszt	Nie	Koszt	Nie		Koszt	Nie	Koszt	Nie	Koszt	Nie	Koszt	Liczba ogółem	Koszt całkowity
CEL SZCZEGÓŁOWY nr 1 37 ...
- Realizacja	Komunikacja	0,3	2	0,600	0	0													0,600
- Realizacja	Seminaria	0,25	4	1,000	0	0													1,000
- Realizacja
Cel szczegółowy nr 1 – suma cząstkowa			6	1,600	0	0													1,600
CEL SZCZEGÓŁOWY nr 2 ...
- Realizacja	Komunikat	0,3	2	0,600	0	0													0,600
- Realizacja	Seminaria i konferencje	0,25	3	0,750	0	0													0,750
Cel szczegółowy nr 2 – suma cząstkowa			5	1,350	0	0													1,350
CEL SZCZEGÓŁOWY nr 3 ...
- Realizacja	Komunikat	0,3	1	0,300	0	0													0,300
- Realizacja	Seminaria i konferencje	0,25	3	0,750	0	0													0,750
Cel szczegółowy nr 3 – suma cząstkowa			4	1,050	0	0													1,050
KOSZT OGÓŁEM																			4,000

Produkt

Kampania informacyjna: może obejmować materiały informacyjne wideo, filmy wideo, identyfikację wizualną, stronę internetową, działania PR, działania w mediach społecznościowych, materiały promocyjne, publikacje i materiały drukowane, analizy i inne działania mające na celi zwiększanie świadomości.

Seminaria i konferencje: mogą obejmować konferencje inauguracyjne i końcowe, wykłady, warsztaty, wydarzenia wysokiego szczebla, seminaria dziennikarzy, wydarzenia towarzyszące i inne spotkania zarówno w Brukseli, jak i państwach członkowskich

Struktura kosztów

Na podstawie doświadczeń z realizacji innych działań związanych z kulturą, w szczególności w ramach programu „Kreatywna Europa”, oszacowano, że średni koszt ogólnoeuropejskiej kampanii komunikacyjnej wynosi 300 000 EUR, a seminarium – między 100 000 a 400 000 EUR, w zależności od zakresu i liczby uczestników. W związku z tym przyjęto założenie, że średni koszt seminariów, które będą organizowane w ramach Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego, może kształtować się na poziomie 250 000 EUR.

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.3.1.Streszczenie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

–X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Rok N 38

Rok N+1

Rok N+2

Rok N+3

Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)

OGÓŁEM

DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych
Zasoby ludzkie	p.m.	p.m.	p.m.	p.m.
Pozostałe wydatki administracyjne	p.m.	p.m.	p.m.	p.m.
DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych– suma cząstkowa	p.m.	p.m.	p.m.	p.m.

Poza DZIAŁEM 5 39 wieloletnich ram finansowych
Zasoby ludzkie
Pozostałe wydatki administracyjne
Poza DZIAŁEM 5 wieloletnich ram finansowych – Suma cząstkowa

OGÓŁEM

p.m.

p.m.

p.m.

p.m.

Potrzeby w zakresie środków na zasoby ludzkie i inne środki o charakterze administracyjnym zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

3.2.3.2.Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich.

–X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy

		Rok N	Rok N+1	Rok N+2	Rok N+3	Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)
•Stanowiska przewidziane w planie zatrudnienia (stanowiska urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony)
XX 01 01 01 (w centrali i w biurach przedstawicielstw Komisji)		1	1	1
XX 01 01 02 (w delegaturach)
XX 01 05 01 (pośrednie badania naukowe)
10 01 05 01 (bezpośrednie badania naukowe)
• Personel zewnętrzny (w ekwiwalentach pełnego czasu pracy: EPC) 40
XX 01 02 01 (CA, SNE, INT z globalnej koperty finansowej)
XX 01 02 02 (CA, LA, SNE, INT i JED w delegaturach)
XX 01 04 yy  41	- w centrali
	- w delegaturach
XX 01 05 02 (CA, SNE, INT – pośrednie badania naukowe)
10 01 05 02 (CA, SNE, INT – bezpośrednie badania naukowe)
Inna linia budżetowa (określić)
OGÓŁEM		1	1	1

XX oznacza odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie.

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

Opis zadań do wykonania:

Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony	Sporządzenie planu prac Roku i koordynacja jego realizacji wspólnie z innymi służbami; opracowanie istotnych warunków zamówienia umów o świadczenie usług i umów zakupu oraz powiązanych procedur wyboru; zapewnienie koordynacji międzyinstytucjonalnej; przygotowanie briefingów i wystąpień dla komisarza i DG; zapewnienie danych i informacji na potrzeby materiałów prasowych; powiązana ocena ex post
Personel zewnętrzny

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

–X    Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi.

–◻    Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w wieloletnich ramach finansowych.

–◻    Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany wieloletnich ram finansowych.

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

–X Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich.

–Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie z poniższym:

Środki w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

	Rok N	Rok N+1	Rok N+2	Rok N+3	Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)			Ogółem
Określić organ współfinansujący
OGÓŁEM środki objęte współfinansowaniem

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

–X    Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

–◻    Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

wpływ na zasoby własne

wpływ na dochody różne

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Linia budżetowa po stronie dochodów:	Środki zapisane w budżecie na bieżący rok budżetowy	Wpływ wniosku/inicjatywy 42
		Rok N	Rok N+1	Rok N+2	Rok N+3	Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (zob. pkt 1.6)
Artykuł ………….

W przypadku wpływu na dochody różne „przeznaczone na określony cel” należy wskazać linie budżetowe po stronie wydatków, które ten wpływ obejmie.

Należy określić metodę obliczania wpływu na dochody.

(1) Rezolucja Rady z dnia 16 listopada 2007 r. dotycząca europejskiego planu działań na rzecz kultury (2007/C 287/01) Dz.U. C 287 z 29.11.2007, s. 1.

(2) Konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie planu prac w dziedzinie kultury na lata 2015-2018 (2014/C/463/02)

(3) Konkluzje Rady z dnia 21 maja 2014 r. w sprawie dziedzictwa kulturowego jako strategicznego zasobu zrównoważonej Europy (2014/C 183/08) Dz.U. C 183 z 14.6.2014, s. 36.

(4) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 22 lipca 2014 r. Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie COM(2014) 477 final.

(5) Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie (2015/C 195/04) Dz.U. C 195 z 12.6.2015, s. 22.

(6) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 września 2015 r. Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie (2014/2149(INI)) P8_TA(2015)0293

(7) Konkluzje Rady na temat zarządzania partycypacyjnego dziedzictwem kulturowym (2014/C 463/01) Dz.U. C 463 z 23.12.2014, s. 1

(8) Podkreślono to we wspólnym komunikacie Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji zatytułowanym „W stronę strategii UE w dziedzinie międzynarodowych stosunków kulturalnych”, JOIN(2016) 29 final

(9) Platforma zrzeszająca sieci i organizacje z sektora, której działalność koordynuje Europa Nostra. Nazwa Alliance 3.3 odnosi się do art. 3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE).

(10) http://www.sharingheritage.de/en/main/

(11) http://ec.europa.eu/culture/news/2015/0612-cultural-heritage-counts_en.htm .

(12) http://bookshop.europa.eu/pl/getting-cultural-heritage-to-work-for-europe-pbKI0  115128/ .

(13) http://www.jpi-culturalheritage.eu/wp-content/uploads/SRA-2014-06.pdf .

(14) http://www.culturalbase.eu

(15) Sprawozdanie strategiczne ESFRI w sprawie infrastruktury naukowo-badawczej – plan działania 2016.

(16) Dz.U. C z , s. .

(17) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 22 lipca 2014 r. Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie COM(2014) 477 final.

(18) Konkluzje Rady z dnia 21 maja 2014 r. w sprawie dziedzictwa kulturowego jako strategicznego zasobu zrównoważonej Europy (2014/C 183/08) Dz.U. C 183 z 14.6.2014, s. 36.

(19) Rezolucja Rady z dnia 16 listopada 2007 r. dotycząca europejskiego planu działań na rzecz kultury (2007/C 287/01) Dz.U. C 287 z 29.11.2007, s. 1.

(20) Konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie planu prac w dziedzinie kultury (2015–2018) (2014/C 463/02) Dz.U. C 463 z 23.12.2014, s. 4.

(21) Konwencja w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego z 2005 r., Paryż, 20 października 2005 r.

(22) Rezolucja Narodów Zjednoczonych przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne w dniu 25 września 2015 r. Przekształcanie naszego świata: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030

(23) Konkluzje Rady na temat zarządzania partycypacyjnego dziedzictwem kulturowym (2014/C 463/01) Dz.U. C 463 z 23.12.2014, s. 1

(24) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 września 2015 r. Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie (2014/2149(INI)) P8_TA(2015)0293.

(25) Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Ku zintegrowanemu podejściu do dziedzictwa kulturowego w Europie (2015/C 195/04) Dz.U. C 195 z 12.6.2015, s. 22.

(26) Podkreślono to we wspólnym komunikacie Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji zatytułowanym „W stronę strategii UE w dziedzinie międzynarodowych stosunków kulturalnych”, JOIN(2016) 29 final

(27) ABM: zarządzanie kosztami działań; ABB: budżet zadaniowy.

(28) O którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

(29) Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: https://myintracomm.ec.testa.eu/budgweb/EN/man/budgmanag/Pages/budgmanag.aspx

(30) Środki zróżnicowane/ środki niezróżnicowane

(31) EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu.

(32) Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

(33) Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(34) Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(35) Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(36) Realizacje odnoszą się do produktów i usług, które zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba kilometrów zbudowanych dróg itp.).

(37) Zgodnie z opisem w pkt 1.4.2. „Cele szczegółowe …”.

(38) Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(39) Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(40) CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE = oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert.

(41) W ramach podpułapu na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”).

(42) W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (cła, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25% na poczet kosztów poboru.