12.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 342/51 |
Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Inteligentne regulacje dla MŚP
(2017/C 342/08)
|
ZALECENIA POLITYCZNE
EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW (KR)
Otoczenie regulacyjne przyjazne MŚP
1. |
Podkreśla, że MŚP, jako główna siła napędowa Europy w zakresie tworzenia wzrostu gospodarczego i miejsc pracy, potrzebują prostego, jasnego, spójnego i stabilnego pod względem prawnym środowiska regulacyjnego oraz otoczenia gospodarczego opartego na odpowiednim poziomie publicznego i prywatnego potencjału inwestycyjnego. |
2. |
Zwraca uwagę na nieproporcjonalny wpływ obciążeń administracyjnych na MŚP, zważywszy że względne koszty przestrzegania przepisów w obszarach takich jak opodatkowanie czy też obowiązki sprawozdawcze są wyższe dla MŚP w porównaniu z większymi przedsiębiorstwami. |
3. |
W związku z tym zdecydowanie podkreśla konieczność uczynienia europejskiego otoczenia regulacyjnego bardziej przyjaznym dla MŚP poprzez wyeliminowanie na wszystkich poziomach przeszkód utrudniających tworzenie i wzrost przedsiębiorstw. |
4. |
Odnotowuje postępy osiągnięte w ramach programu „Small Business Act” dla Europy (SBA) z 2008 r. (1), przeglądu „Small Business Act” z 2011 r. (2) oraz planu działania z 2013 r. na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r. (3). |
5. |
Ponownie deklaruje poparcie dla wyznaczonego przez Komisję celu dotyczącego złagodzenia obowiązków w zakresie rejestracji i sprawozdawczości VAT w ramach strategii jednolitego rynku, które wyraził wcześniej w opinii w sprawie usprawniania jednolitego rynku (4). Niemniej ubolewa, że władze lokalne i regionalne nie zostały formalnie skonsultowane w celu pełnego uwzględnienia ich obaw – np. dotyczących potrzeb MŚP w regionach transgranicznych. |
6. |
Podkreśla ciągłą potrzebę prowadzenia spójnej, widocznej i aktualnej europejskiej polityki wobec MŚP, ukierunkowanej na wyniki i wdrażanie, wykorzystującej i wzmacniającej poprzednie inicjatywy i uwzględniającej zasadę „najpierw myśl na małą skalę” na wszystkich poziomach sprawowania rządów i w ramach wszystkich polityk. |
7. |
W związku z tym ponawia apel o zmieniony i wzmocniony program „Small Business Act” i nadanie większej roli regionom i miastom we wdrażaniu zasad tego programu. Potwierdza zaangażowanie na rzecz propagowania wdrażania „Small Business Act” za pośrednictwem swojego projektu „Europejski Region Przedsiębiorczości”. |
8. |
Odnotowuje, że sieć pełnomocników ds. MŚP działa jako główny łącznik między Komisją Europejską a decydentami krajowymi, i wzywa Komisję do formalnego i systematycznego włączania regionalnych i lokalnych pełnomocników ds. MŚP do tej sieci. |
9. |
Uznaje, że w UE istnieje zasadniczo przyjazne dla MŚP otoczenie regulacyjne, podkreśla jednak, że utrzymują się różnice pod względem czasu trwania, kosztów i liczby procedur wymaganych do założenia firmy. Wzywa państwa członkowskie, by dostosowały swoje odpowiednie przepisy do regulacji osiągających najlepsze wyniki, przy zachowaniu zasady pomocniczości i po zbadaniu zasadności takiego kroku. Zwraca uwagę, że dobre praktyki, takie jak między innymi Iniciativa Lisboa, która umożliwia założenie przedsiębiorstwa w ciągu 36 minut, mogą być źródłem inspiracji w tym względzie. |
10. |
Podkreśla rolę klastrów w pomaganiu małym przedsiębiorstwom zwiększyć swą skalę za pomocą badań rynku i analiz, tworzenia innowacji oraz kwalifikacji i zaleca ukierunkowanie wsparcia dla tych działań za pośrednictwem programów takich jak COSME. |
11. |
Zwraca uwagę na wyniki seminarium Komisji ECON pt. „Inteligentne regulacje – inteligentny wzrost”, które odbyło się w Seggaubergu w Styrii, oraz na późniejszy dialog obywatelski, które wskazują na potrzebę osiągnięcia konkretnych rezultatów poprzez nowe i innowacyjne podejścia. |
Uwzględnianie zasady „najpierw myśl na małą skalę”
12. |
Uwypukla znaczenie uwzględniania zasady „najpierw myśl na małą skalę” we wszystkich unijnych strategiach politycznych i w całym procesie decyzyjnym. Ponadto apeluje, by kryteria oceny skutków w większym stopniu uwzględniały MŚP i by systematyczniej brano pod uwagę terytorialne oddziaływanie przepisów. |
13. |
Podkreśla, że nakładające się i sprzeczne przepisy w różnych unijnych strategiach politycznych, takich jak strategia regionalna i polityka w zakresie pomocy państwa, zamówień publicznych i ochrony środowiska – a także pewne zderzenie interesów pomiędzy wspieraniem klastrów a zasadami dotyczącymi konkurencji i przestrzegania przepisów – w niewspółmiernym stopniu dotykają MŚP. |
14. |
Wyraża zaniepokojenie utrudnieniami powodowanymi niespójnymi i sprzecznymi definicjami stosowanymi w politykach sektorowych UE, na przykład oddzielnymi zbiorami zasad związanych z zamówieniami, polityką regionalną i polityką w zakresie konkurencji (5) bądź różnymi definicjami innowacji stosowanymi w polityce regionalnej i polityce konkurencji (6). |
15. |
Jest przekonany, że nie można zmniejszyć obarczania MŚP obowiązkami sprawozdawczymi poprzez uproszczenie jednego aktu ustawodawczego. W związku z tym zwraca się do Komisji i państw członkowskich o przyjęcie całościowego podejścia opartego na wszechstronnej ocenie wszystkich obowiązków sprawozdawczych spoczywających na MŚP. |
16. |
Sugeruje, by zbadać możliwości zmniejszenia obciążenia MŚP poprzez działania takie jak: stworzenie progu, poniżej którego przedsiębiorstwa mogłyby dostarczać mniej informacji, ograniczenie liczby obowiązkowych kwestionariuszy i unikanie tworzenia nowych kwestionariuszy, na przykład dzięki włączeniu informacji statystycznych do już dostępnych danych. |
17. |
Wyraża zadowolenie, że w nowej generacji unijnych umów o wolnym handlu mają być zawarte rozdziały poświęcone MŚP, aby ułatwić, w szczególności właśnie tym firmom, dostęp do innych rynków, między innymi poprzez zwiększenie pewności prawa, obniżenie lub zniesienie barier pozataryfowych, rozszerzenie procedury przetargowej, w ramach której udziela się zamówienia najlepszemu oferentowi, i wzmocnienie ochrony praw własności intelektualnej i przemysłowej. Zwraca w tym kontekście uwagę na swoją opinię w sprawie TTIP z dnia 12 lutego 2015 r. |
Większe ukierunkowanie Programu lepszego stanowienia prawa i programu REFIT na potrzeby MŚP
18. |
Z zadowoleniem przyjmuje starania zmierzające do zmniejszenia nakładanych na MŚP obciążeń w ramach Programu lepszego stanowienia prawa, programu REFIT i Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (IIA). |
19. |
Ponownie daje wyraz zaniepokojeniu, wyrażonemu w opinii w sprawie programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT) (7), tym, że ani demokratycznie wybrani przedstawiciele władz lokalnych i regionalnych, ani KR, jako ich instytucjonalna reprezentacja, nie są uwzględnieni w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa, pomimo uprawnień i znaczenia przypisanego im w Traktacie z Lizbony. |
20. |
Z zadowoleniem przyjmuje włączenie zasad lepszego stanowienia prawa do całego cyklu kształtowania polityki, a także rozszerzenie ocen skutków na Parlament i Radę. Ubolewa, że ani Parlament, ani Rada nie zobowiązały się w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa do systematycznego przeprowadzania ocen skutków. |
21. |
Podkreśla, że wprowadzanie poprawek lub dodatkowych przepisów na późniejszych etapach procesu legislacyjnego lub podczas transpozycji dyrektyw UE przez państwa członkowskie powinno iść w parze ze zobowiązaniem się do przeprowadzania ocen skutków w celu zapobiegania praktyce nadmiernie rygorystycznego wdrażania i zadbania o to, by związany z REFIT-em element danego przepisu nie uległ rozwodnieniu. |
22. |
Uznaje znaczenie konsultacji z zainteresowanymi stronami podczas przygotowywania wniosków legislacyjnych, zauważa jednak, że już po przeprowadzeniu konsultacji podmioty, które wniosły weń wkład, mogą zastanawiać się, w jakim stopniu uwzględniono ich troski. Wobec tego zaleca włączenie przedstawicieli władz lokalnych i regionalnych do Rady ds. Ocen Skutków w celu umożliwienia im dodatkowej kontroli wniosków Komisji. |
23. |
Podkreśla, że nie należy mylić instytucjonalnej roli KR-u w platformie REFIT z rolą innych uczestniczących w niej zainteresowanych stron, i uważa w związku z tym, że przedstawiciele komisji KR-u powinni móc wspierać przedstawicieli KR-u w platformie poprzez udział w jej spotkaniach dotyczących kwestii związanych z kompetencjami poszczególnych komisji. |
24. |
Zobowiązuje się do uwzględniania zasad lepszego stanowienia prawa w swoich własnych pracach i do wykorzystywania specjalistycznej wiedzy odpowiednich komisji tematycznych przy wydawaniu opinii w sprawach mających wpływ na MŚP. |
25. |
Zauważa, że prace platformy REFIT koncentrują się przede wszystkim na konkretnych kwestiach wchodzących w zakres prawodawstwa UE, które mogą zostać ulepszone bez gruntownej modyfikacji całego aktu prawnego. Jest zdania, że ta wąska koncentracja powinna zostać uzupełniona o bardziej ambitne podejście ukierunkowane na wprowadzanie do ram regulacyjnych UE strukturalnych ulepszeń w średniej perspektywie. |
26. |
Uważa, że jako konkretne priorytety inteligentnych regulacji dla MŚP można wskazać dostęp tych ostatnich do zamówień publicznych i przepisy dotyczące VAT i opodatkowania. Dostrzega także jasną potrzebę podjęcia działań na rzecz dostępu MŚP do jednolitego rynku i finansowania, udzielania MŚP wsparcia z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i osiągnięcia lepszej równowagi między potrzebami MŚP a ochroną pracy, konsumentów i środowiska naturalnego. |
Udział MŚP w zamówieniach publicznych
27. |
Z zadowoleniem przyjmuje uproszczenie europejskiego prawa zamówień publicznych za sprawą nowych dyrektyw w sprawie zamówień publicznych i jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia (8). Wzywa państwa członkowskie do zapewnienia pełnego wdrożenia i prawidłowego stosowania systemu uproszczonego europejskiego prawa zamówień publicznych. |
28. |
Zwraca uwagę na istotną rolę władz lokalnych i regionalnych w zapewnianiu dostępu MŚP do zamówień publicznych i uważa w związku z tym, że zmniejszenie przeszkód w dostępie MŚP do zamówień ma szczególne znaczenie dla regionów i miast. |
29. |
Wyraża zaniepokojenie, że przyjazne dla MŚP przepisy dotyczące zamówień publicznych często nie są w pełni wykorzystywane, i podkreśla, że muszą one iść w parze ze skutecznym wdrażaniem. |
30. |
Wzywa władze publiczne wszystkich szczebli do zagwarantowania, że ich procedury przetargowe są przyjazne dla MŚP i przedsiębiorstw typu start-up pod względem wymogów kwalifikowalności i zasad płatności poprzez dostosowanie wymaganych gwarancji do specyfiki MŚP, skrócenie terminów płatności i egzekwowanie dyscypliny płatniczej. Zwraca się do władz publicznych wszystkich szczebli, by zobowiązały się przyjąć wspólne standardy w zakresie przyjaznych dla MŚP zamówień. |
31. |
Podkreśla, że dobre praktyki, między innymi stosowane przez Służbę Zamówień Publicznych Miasta Paryż, która znacznie zwiększyła dostęp MŚP do rynków publicznych i zmniejszyła opóźnienia w płatnościach, mogą stanowić dobry przykład dla władz publicznych wszystkich szczebli. |
32. |
Zwraca się do wszystkich władz publicznych o promowanie uczestnictwa MŚP w zamówieniach publicznych w zakresie innowacji poprzez unikanie zbyt szczegółowych specyfikacji, preferowanie specyfikacji opartych na rezultatach, zapewnianie swobodnego dostępu do informacji i wykorzystywanie takich możliwości jak dialog konkurencyjny i procedura konkurencyjna z negocjacjami jeszcze przed określeniem ostatecznych warunków. |
33. |
Podkreśla, że dla MŚP prostsze będzie skorzystanie z instrumentów finansowych przewidzianych w programach europejskich, zwłaszcza w ramach COSME. Dla MŚP są one znacznie mniej skomplikowane od bardziej tradycyjnych źródeł finansowania. W związku z tym podkreśla wagę segmentu Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych przeznaczonego dla MŚP, który mógłby promować również linie finansowania na rzecz przedsiębiorstw typu start-up i mikroprzedsiębiorstw potrzebujących dostępu do kredytu. |
Przyjazne dla MŚP przepisy dotyczące VAT i opodatkowania
34. |
Wzywa do dalszego upraszczania i harmonizacji przepisów podatkowych, które większość europejskich MŚP postrzega jako najbardziej uciążliwy obszar polityki. |
35. |
Potwierdza, że opowiada się za zniesieniem zwolnienia z podatku VAT dla przywozów małych partii towarów z państw trzecich, co wyraził już w opinii dotyczącej planu działania w sprawie VAT. Popiera także jednolitą kontrolę przedsiębiorstw transgranicznych w celu wyeliminowania wynikających ze zwolnienia niekorzystnych warunków konkurencji, w jakich działają unijne MŚP w porównaniu z podmiotami z państw trzecich (9). |
36. |
Podkreśla, że fragmentacja i złożoność systemu VAT sprawiają, że MŚP zaangażowane w handel transgraniczny ponoszą istotne koszty przestrzegania przepisów, co wpływa zwłaszcza na regiony przygraniczne. Wzywa w związku z tym do dalszego uproszczenia zasad i procedur związanych z różnymi systemami VAT w handlu transgranicznym i do rozszerzenia zasady dotyczącej małego punktu kompleksowej obsługi, by stosowała się ona także do sprzedaży na odległość innych towarów i usług, a nie tylko usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, jak ma to miejsce obecnie. Wnosi ponadto o ustanowienie wspólnego unijnego progu dotyczącego handlu transgranicznego, poniżej którego podatek VAT nie byłby stosowany. |
37. |
Apeluje o zmniejszenie obciążeń administracyjnych związanych z VAT, takich jak obowiązki sprawozdawcze, określone terminy i okresy przechowywania dokumentów, a także o przyspieszenie praktyk administracyjnych dotyczących przetwarzania deklaracji VAT. |
Dostęp MŚP do jednolitego rynku
38. |
Odnotowuje, że na jednolitym rynku usług nadal występuje wiele ograniczeń mających wpływ na MŚP, w tym licencje zawodowe, przepisy dotyczące zakładania działalności, stałe lub minimalne ceny, wymogi dotyczące formy prawnej i przepisy sektorowe. Apeluje o ambitne uproszczenie i harmonizację sektora usług w celu promowania korzyści ze wzrostu wynikających z ekonomii skali, a także w celu pobudzania innowacji poprzez zwiększenie konkurencji w zakresie importu i przyciągania inwestycji zagranicznych dzięki zmniejszeniu fragmentacji rynku. |
39. |
Zauważa, że różnice w krajowych regulacjach dotyczących rynku produktów są istotną przeszkodą dla MŚP, ponieważ powodują konieczność obsługi różnych linii produkcyjnych w różnych państwach członkowskich i utrudniają rozwój ogólnoeuropejskich łańcuchów dostaw. Wzywa Komisję i państwa członkowskie do pracy na rzecz większej harmonizacji w tej dziedzinie. |
Dostęp MŚP do finansowania
40. |
Zaznacza, że alternatywne metody finansowania są ważne dla nowych przedsiębiorstw, i wyraża zaniepokojenie, że nie zapewniono przedsiębiorstwom typu start-up pełnego dostępu do finansowania społecznościowego z powodu rozbieżnych systemów krajowych, co utrudnia tym firmom pozyskiwanie środków w skali transgranicznej. Zwraca uwagę na ograniczenia w oferowaniu potencjalnie dużej liczbie inwestorów kapitału własnego, które wynikają z tego, że przedsiębiorstwa typu start-up zazwyczaj wybierają „tanie” systemy spółek. |
41. |
Wzywa do ustanowienia zharmonizowanych ram prawnych umożliwiających ustanowienie europejskiego paszportu dla platform finansowania społecznościowego. W ten sposób oferowanie usług transgranicznych wymagałoby jedynie pojedynczego zezwolenia od jednego właściwego organu w UE, co pozwoliłoby stworzyć prawdziwy europejski rynek finansowania społecznościowego. |
Wsparcie dla MŚP z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych
42. |
Ponawia ostrzeżenie, wyrażone w opinii w sprawie uproszczenia europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (EFSI) (10), że proces wykorzystywania EFSI staje się coraz bardziej złożony i uciążliwy. Apeluje zatem o pilne uproszczenie zasad organizacji, wymogów z zakresu sprawozdawczości i zasad audytu dotyczących instrumentów finansowych w ramach EFSI. |
43. |
Zaznacza, że MŚP napotykają szczególne trudności w korzystaniu ze środków EFSI, jak pokazuje sondaż przeprowadzony w 2016 r. wśród Europejskich Regionów Przedsiębiorczości (ERP), w którym stwierdzono, że udział MŚP w projektach finansowanych z EFSI jest najważniejszym priorytetem ułatwiającym życie MŚP. |
44. |
Przypomina, jak ważne dla władz publicznych i MŚP jest ograniczenie złożoności regulacyjnej, nadmiernego obciążenia audytami i wysokich kosztów wdrażania, które utrudniają pozyskiwanie przez MŚP wsparcia z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych. Przypomina także o znaczeniu uproszczenia nie tylko konkretnych regulacji, ale wszystkich aktów delegowanych i wykonawczych, jak również miękkiego prawa, na przykład wytycznych. |
45. |
Podkreśla, że aby osiągnąć cele europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz polityki UE wobec MŚP, należy rozpatrywać przepisy EFSI z perspektywy proporcjonalności i ustanowić partnerstwo na rzecz uproszczenia, z uwzględnieniem interesów wszystkich stron. Wnosi o nawiązanie stosunków opartych na zaufaniu w miejsce zasadniczej nieufności często okazywanej przez instytucje UE władzom krajowym, regionalnym i lokalnym. |
Osiągniecie równowagi między potrzebami MŚP a ochroną pracy, konsumentów i środowiska naturalnego
46. |
Podkreśla potrzebę zachowania równowagi między prawami pracowników, zdrowiem, bezpieczeństwem, ochroną konsumentów i środowiska naturalnego a nakładaniem na MŚP obciążeń regulacyjnych. |
47. |
Zauważa, że zatrudnienie pierwszego pracownika może stanowić szczególne wyzwanie z punktu widzenia wzrostu przedsiębiorstwa, oraz że przepisy dotyczące pracy mają większy wpływ na MŚP niż na duże przedsiębiorstwa, co sprawia, że MŚP wahają się z rekrutacją pracowników. Podkreśla, że nowe podejście w tej dziedzinie może wnieść cenny wkład, zwłaszcza w zmniejszanie bezrobocia wśród osób młodych. |
48. |
Proponuje w związku z tym utworzenie europejskiego systemu Take One, który zachęcałby indywidualnego przedsiębiorcę lub mikroprzedsiębiorstwo do zatrudnienia pierwszego pracownika dzięki bodźcom finansowym i elastycznym przepisom. Uważa, że można by finansować taki system za pośrednictwem programu COSME. |
49. |
Wzywa Komisję do promowania działań zmierzających do uproszczenia przepisów z myślą o zakładach rzemieślniczych i mikroprzedsiębiorstwach, gdyż nadmierna złożoność systemu zagraża obecnie ich operacyjności i istotnej roli, jaką odgrywają w tworzeniu miejsc pracy i rozwoju gospodarczym regionów i społeczności lokalnych, chroniąc również czasami dziedzictwo kulturowe i lokalne. |
50. |
Jest zdania, że zakres definicji umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, określony w dyrektywie w sprawie praw konsumentów, jest zbyt szeroki, co może potencjalnie szkodzić rzemieślnikom, którzy zostali wezwani do domu konsumenta. Apeluje wobec tego o bardziej ukierunkowaną definicję uwzględniającą potrzeby MŚP i mikroprzedsiębiorstw. |
Innowacyjne podejście do regulacji
51. |
Podkreśla, że inteligentne regulacje nie muszą koniecznie oznaczać mniejszej liczby uregulowań, co może wiązać się z ryzykiem niepewności i fragmentacji regulacyjnej, lecz raczej z jaśniejszymi i prostszymi zasadami, które ułatwiłyby życie MŚP, a jednocześnie umożliwiłyby osiągnięcie celów danej strategii politycznej. |
52. |
Zwraca uwagę na znaczenie przepisów sprzyjających innowacjom, które oferują w stosownych przypadkach pole do działań eksperymentalnych, w tym poprzez tworzenie stref o ograniczonej liczbie przepisów dla projektów pilotażowych i wprowadzanie klauzul wygaśnięcia w innowacyjnych i szybko zmieniających się dziedzinach, jak pokazuje między innymi przykład Flandrii. |
53. |
Podkreśla, że rozwiązania takie jak dobrowolna samoregulacja – obejmująca dobrowolne porozumienia, zobowiązania lub kodeksy postępowania – mogą wspierać kulturę współpracy między przedsiębiorstwami a rządem. Jest zdania, że prace szkockiej grupy ds. przeglądu uregulowań prawnych mogą być dobrym przykładem dla władz publicznych różnych szczebli. |
54. |
Zwraca uwagę na projekt Danish Burden Hunter jako przykład dobrych praktyk na szczeblu krajowym, który umożliwia wyłonienie przeszkód w bezpośrednim dialogu i wspólne poszukiwanie rozwiązań. Zwraca się do Komisji o pełne uwzględnienie tego rodzaju przykładów i promowanie ich stosowania i przenoszenia tam, gdzie to możliwe. |
55. |
Uwypukla konieczność zachęcania do przedsiębiorczego myślenia na wszystkich poziomach sprawowania rządów i umożliwiania innowacyjnych oddolnych rozwiązań poprzez utworzenie mechanizmu „prawa do podważenia” (right-to-challenge). Pozwalałoby ono władzom lokalnym i regionalnym tymczasowo zawieszać istniejące przepisy w celu przetestowania rozwiązań alternatywnych w przypadku istnienia dowodów wskazujących na to, że cele tych władz mogą zostać lepiej osiągnięte poprzez innowacyjne podejście. |
Bruksela, dnia 13 lipca 2017 r.
Markku MARKKULA
Przewodniczący Europejskiego Komitetu Regionów
(1) Komunikat Komisji: „Najpierw myśl na małą skalę” – program „Small Business Act” dla Europy, 25 czerwca 2008 r. (COM(2008) 394 final).
(2) Komunikat Komisji: Przegląd programu „Small Business Act” dla Europy, 23 lutego 2011 r. (COM(2011) 78 final).
(3) Komunikat Komisji: Plan działania na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r. – Pobudzanie ducha przedsiębiorczości w Europie, 9 stycznia 2013 r. (COM(2012) 795 final).
(4) Opinia KR-u „Usprawnianie jednolitego rynku”, CdR 6628/2015, pkt 12.
(5) Zob. Europa Decentraal (2016). Bridge! – Better EU regulation for local and regional authorities.
(6) Zob. House of the Dutch Provinces (2015). Dutch Provinces for Better Regulation.
(7) Opinia KR-u „Program REFIT: perspektywa lokalna i regionalna”, CdR 983/2016, pkt 5.
(8) Dyrektywy 2014/23/UE, 2014/24/UE, 2014/25/UE, rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/7.
(9) Opinia KR-u w sprawie planu działania w sprawie VAT, CdR 2419/2016, pkt 34.
(10) Opinia KR-u w sprawie uproszczenia europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, COR-2016-00008-00-00-AC-TRA.