DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW Towarzyszący dokumentowi: Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie zmiany dyrektywy 2007/36/WE w zakresie zachęcania akcjonariuszy do długoterminowego zaangażowania oraz zmiany dyrektywy 2013/34/UE w zakresie określonych elementów oświadczenia o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego oraz ZALECENIE KOMISJI w sprawie jakości sprawozdawczości dotyczącej ładu korporacyjnego (podejście „przestrzegaj lub wyjaśnij”) /* SWD/2014/0126 final
1.
Wstęp
W ostatnich latach wyszły na jaw pewne niedociągnięcia w stosowaniu
zasad ładu korporacyjnego w europejskich spółkach notowanych na rynku
regulowanym. Niedociągnięcia te dotyczą różnych podmiotów objętych zasadami
ładu korporacyjnego: dyrektorów, akcjonariuszy (inwestorów instytucjonalnych i
podmiotów zarządzających aktywami) oraz doradców inwestorów w związku z
głosowaniem. Zaledwie kilka kluczowych aspektów ładu
korporacyjnego zostało zharmonizowanych na szczeblu UE, w szczególności na mocy
dyrektywy 2007/36/WE w sprawie wykonywania niektórych praw akcjonariuszy spółek
notowanych na rynku regulowanym. Dyrektywa ta zawiera przepisy dotyczące
udziału w walnych zgromadzeniach. Konieczność usprawnienia obecnych ram
podkreślono w planie działania Komisji dotyczącym europejskiego prawa spółek i
ładu korporacyjnego[1]. W niniejszej ocenie skutków rozważa się możliwe sposoby osiągnięcia
celów wspomnianego planu działania.
2.
Określenie problemu
W niniejszej ocenie skutków analizuje się
szereg problemów w obszarze ładu korporacyjnego. Jedną z kluczowych kwestii w
zakresie ładu korporacyjnego jest rozdział własności i kontroli oraz wynikająca
z niego relacja „mocodawca–przedstawiciel” pomiędzy akcjonariuszami a
dyrektorami. W wyniku przekazania przez akcjonariuszy („mocodawcy”) zarządzania
spółką dyrektorom („przedstawiciele”) ci ostatni mają możliwość działania w
większym stopniu we własnym interesie niż w interesie akcjonariuszy. Taka
sytuacja może prowadzić do nieoptymalnego ładu korporacyjnego i nieoptymalnych wyników
spółek. Obecnie inwestorzy instytucjonalni i podmioty zarządzające aktywami
stanowią istotną siłę na rynkach akcji, przy czym znacznie zwiększył się udział
pośrednictwa (przekazywania bieżącego zarządzania inwestycjami podmiotom
zarządzającym aktywami) w łańcuchu inwestycyjnym. Zwiększony udział pośrednictwa
doprowadził do pojawienia się zachęt w łańcuchu inwestycyjnym, które często
koncentrują się na wynikach krótkoterminowych i w niewystarczającym stopniu
uwzględniają korzyści płynące z zaangażowania akcjonariuszy. Z tego powodu inwestorzy
instytucjonalni i podmioty zarządzające aktywami są często nieobecni i nie
wykazują zainteresowania zarządzaniem spółkami, co pogłębia problem
pośrednictwa między akcjonariuszami a dyrektorami spółek i prowadzi do
nieoptymalnych wyników spółek notowanych na rynku regulowanym. Z badań wynika,
że długoterminowe zaangażowanie akcjonariuszy nie tylko prowadzi do lepszych wyników
inwestorów, ale także przyczynia się do zwiększenia konkurencyjności spółek i
poprawy ich wyników.
2.1.
Niewystarczające zaangażowanie inwestorów
instytucjonalnych i podmiotów zarządzających aktywami
Kryzys finansowy uwidocznił nieprawidłowe
funkcjonowanie kontroli ze strony akcjonariuszy w sektorze finansowym. Zamiast
powstrzymywać podejmowanie nadmiernego ryzyka krótkoterminowego przez podmioty
zarządzające, akcjonariusze w wielu przypadkach popierali takie postępowanie. Zasadniczo
nie występują znaczne różnice pod względem akcjonariuszy między spółkami
notowanymi na rynku regulowanym a instytucjami finansowymi, a ponadto istnieją
wyraźne dowody na to, że obecny poziom „monitorowania” spółek, w których
dokonano inwestycji, oraz zaangażowania inwestorów instytucjonalnych i
podmiotów zarządzających aktywami jest nieoptymalny. Z badań wynika, że inwestorzy
instytucjonalni i podmioty zarządzające ich aktywami nie koncentrują się
wystarczająco na długoterminowych wynikach spółek, skupiając się na zmianach cen
akcji i strukturze indeksów rynków finansowych, co niekoniecznie musi prowadzić
do optymalnego zwrotu dla beneficjentów ostatecznych (na przykład przyszłych
emerytów) i wywiera na spółki presję na uzyskiwanie wyników krótkoterminowych. Wydaje się, że podejście krótkowzroczne wynika
z rozbieżności interesów właścicieli aktywów i podmiotów zarządzających
aktywami. Interesy dużych właścicieli aktywów, takich jak fundusze emerytalne i
ubezpieczyciele, mają charakter długoterminowy ze względu na długoterminowość
ich zobowiązań. Dokonując wyboru i
oceny podmiotów zarządzających aktywami, często polegają oni jednak na wskaźnikach
referencyjnych takich jak indeksy giełdowe, a wyniki podmiotu zarządzającego są
często poddawane ocenie co kwartał. W przypadku
niewystarczających wyników podmiot zarządzający aktywami może stracić upoważnienie
do zarządzania. Dlatego też wiele podmiotów zarządzających aktywami koncentruje
się głównie na swoich wynikach krótkoterminowych porównywanych z wskaźnikami referencyjnymi lub wynikami innych podmiotów
zarządzającymi aktywami, mimo że w interesie beneficjentów
ostatecznych leżą długoterminowe wyniki bezwzględne z inwestycji. Zachęty krótkoterminowe odwracają uwagę i odsuwają zasoby od
dokonywania inwestycji w oparciu o elementy fundamentalne i perspektywy
długoterminowe, a także od zwiększania długoterminowej wartości poprzez zaangażowanie
akcjonariuszy, co prowadzi do wywierania na spółki presji na uzyskiwanie
wyników krótkoterminowych, która zniechęca do inwestycji zwiększających
konkurencyjność. Coraz większa liczba, chociaż nadal stosunkowo
niewielu, inwestorów dąży do łączenia wyników finansowych lepszych od wskaźników
referencyjnych z tworzeniem wartości w perspektywie długoterminowej, a ich
strategie inwestycyjne obejmują również zaangażowanie w sprawy spółek, w
których dokonano inwestycji.
2.2.
Niewystarczające powiązanie między wynagrodzeniem a
wynikami dyrektorów
Nadzór akcjonariuszy nad wynagrodzeniem
dyrektorów również okazał się niewystarczający. Wynagrodzenie dyrektorów
odgrywa kluczową rolę w dostosowaniu interesów dyrektorów i akcjonariuszy oraz w
zapewnieniu, aby dyrektorzy działali w najlepszym interesie spółki. Jeżeli
akcjonariusze nie nadzorują wynagrodzeń dyrektorów, istnieje ryzyko, że
dyrektorzy będą stosować strategię, która przynosi im osobiste korzyści, ale która
niekoniecznie musi przyczynić się do długoterminowych wyników spółki. W obecnych ramach prawnych wykryto szereg niedociągnięć. Po pierwsze, informacje ujawniane przez spółki nie są pełne,
przejrzyste ani porównywalne. Po drugie, akcjonariusze często nie dysponują
wystarczającymi narzędziami pozwalającymi im wyrazić
opinię na temat wynagrodzenia dyrektorów.
2.3.
Brak nadzoru akcjonariuszy nad transakcjami z
podmiotami powiązanymi
Transakcje z podmiotami
powiązanymi, czyli transakcje między spółką a jej
zarządem, dyrektorami, jednostkami kontrolującymi lub akcjonariuszami, stwarzają możliwość przejęcia wartości należącej
do danej spółki ze szkodą dla akcjonariuszy (mniejszościowych). W większości przypadków akcjonariusze nie mają dostępu do
wystarczających informacji przed planowaną transakcją ani nie dysponują
odpowiednimi narzędziami umożliwiającymi im sprzeciwienie się transakcjom
stanowiącym nadużycie. Ponieważ w większości przypadków
inwestorzy instytucjonalni i podmioty zarządzające aktywami są akcjonariuszami
mniejszościowymi, prawa do większej kontroli nad transakcjami z podmiotami
powiązanymi poprawiłyby zdolność tych podmiotów do ochrony
ich inwestycji.
2.4.
Niewystarczająca przejrzystość w przypadku doradców
inwestorów w związku z głosowaniem
Doradcy inwestorów w związku z głosowaniem wydają
rekomendacje dla inwestorów dotyczące głosowania na walnych zgromadzeniach spółek
notowanych na rynku regulowanym. Duża liczba (transgranicznych) pakietów akcji posiadanych
przez wielu inwestorów instytucjonalnych i podmioty zarządzające aktywami oraz złożoność
kwestii, które należy uwzględnić, sprawiają, że w wielu przypadkach korzystanie
z usług doradców inwestorów w związku z głosowaniem jest nieuniknione, przez co
mają oni znaczny wpływ na sposób głosowania takich inwestorów. Zaobserwowano w
szczególności niedociągnięcia dotyczące jakości porad oraz konfliktów
interesów.
2.5.
Trudne i kosztowne wykonywanie praw wynikających z
akcji
Inwestorzy napotykają trudności w wykonywaniu
praw wynikających z posiadanych akcji, szczególnie w przypadku inwestycji transgranicznych.
W przypadku łańcuchów rachunków papierów wartościowych prowadzonych przez pośredników,
w szczególności w przypadku udziału wielu pośredników zarządzających rachunkami
papierów wartościowych, informacje od spółek nie są przekazywane akcjonariuszom
lub głosy akcjonariuszy przepadają. Ponadto istnieje większe prawdopodobieństwo
nadużycia praw głosu przez pośredników. Negatywny wpływ na systemy wynika z
trzech głównych przyczyn: braku możliwości identyfikacji inwestorów przez
spółkę, braku terminowego przekazywania informacji i praw w łańcuchu
inwestycyjnym oraz dyskryminacji cenowej w odniesieniu do pakietów
transgranicznych.
2.6.
Niewystarczająca jakość informacji
dotyczących ładu korporacyjnego
Zaobserwowano niedociągnięcia w odniesieniu do
jakości sprawozdań dotyczących ładu korporacyjnego
sporządzanych przez spółki notowane na rynku regulowanym w UE, w szczególności
w zakresie wyjaśnień dotyczących odstępstw od zaleceń kodeksów ładu
korporacyjnego. W ponad 60 %
przypadków, w których spółki zdecydowały się nie stosować zaleceń, spółki nie
przedstawiły wystarczających wyjaśnień. Nieprawidłowa sprawozdawczość utrudnia
akcjonariuszom podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych i angażowanie się
w sprawy spółki. 2.7 Pomocniczość Podstawą prawną kompetencji UE do podejmowania
działań jest art. 50 ust. 2 lit. g) TFUE. Rosnące znaczenie transgranicznych
inwestycji kapitałowych (około 44 % łącznej kapitalizacji rynkowej unijnych
spółek notowanych na rynku regulowanym znajduje się w posiadaniu inwestorów
zagranicznych) oraz zmiany w łańcuchu inwestycji kapitałowych uzasadniają podjęcie
określonych ukierunkowanych działań na szczeblu UE w celu zapewnienia ochrony
interesów akcjonariuszy i innych zainteresowanych stron. Jedynie ograniczona
liczba państw członkowskich podjęła działania lub rozważa podjęcie działań w
celu rozwiązania wspomnianych problemów, niemniej działania takie nie mogą przynieść
skutecznego rozwiązania tych problemów. Działania podejmowane przez same
państwa członkowskie mogą spowodować powstanie różnych zbiorów przepisów tworzących
nierówne warunki działania, co może utrudnić prawidłowe funkcjonowanie rynku
wewnętrznego lub stworzyć nowe przeszkody w prawidłowym jego funkcjonowaniu.
3.
Warianty strategiczne, ocena skutków i wybór
wariantu preferowanego
3.1.
Zwiększenie poziomu zaangażowania inwestorów
instytucjonalnych i podmiotów zarządzających aktywami
Warianty strategiczne 1. Brak zmian w polityce 2. Zalecenie dotyczące przejrzystości w odniesieniu do inwestorów instytucjonalnych i podmiotów zarządzających aktywami w zakresie głosowania i zaangażowania oraz określonych aspektów uprawnień do zarządzania aktywami 3. Obowiązkowa przejrzystość w odniesieniu do inwestorów instytucjonalnych i podmiotów zarządzających aktywami w zakresie głosowania i zaangażowania oraz określonych aspektów uprawnień do zarządzania aktywami Ocena wariantów strategicznych || Skuteczność || Wydajność || Spójność Wariant 1: Brak zmian w polityce || 0 || 0 || 0 Wariant 2: Zalecenie dotyczące przejrzystości w odniesieniu do inwestorów instytucjonalnych i podmiotów zarządzających aktywami || + || + || + Wariant 3: Wiążące przepisy dotyczące przejrzystości w odniesieniu do inwestorów instytucjonalnych i podmiotów zarządzających aktywami || ++ || + || + Wariantem
preferowanym jest wariant 3. Wariant ten zwiększyłby przejrzystość w zakresie
stosowanych przez właścicieli aktywów sposobów zachęcenia podmiotów
zarządzających ich aktywami do działania w najlepszym długoterminowym interesie
ich beneficjentów oraz do realizacji strategii inwestycyjnych obejmujących
zaangażowanie akcjonariuszy. Podmioty zarządzające aktywami byłyby zobowiązane
do zapewnienia przejrzystości w zakresie polityki dotyczącej zaangażowania, płynących
z niej korzyści oraz sposobu realizacji tej polityki. Dzięki obszernym i istotnym
informacjom właściciele aktywów byliby w stanie podejmować bardziej świadome
decyzje dotyczące swoich strategii inwestycyjnych. Informacje takie byłyby dla
nich bodźcem do aktywniejszego angażowania się w sprawy spółek, w których
dokonano inwestycji. Przejrzystość w zakresie kosztów częstego obrotu portfelem
przez podmioty zarządzające aktywami może ograniczyć wielkość takich
transakcji, przyczyniając się do większej koncentracji na wartości fundamentalnej
spółek oraz podniesienia tej wartości za pomocą zaangażowania akcjonariuszy. W
ostatecznym rozrachunku środki takie mogą skutkować oszczędnością kosztów i
większym zwrotem dla właścicieli aktywów i beneficjentów ostatecznych. Większa koncentracja na elementach fundamentalnych i zdolności spółek do
tworzenia faktycznej wartości może być szczególnie korzystna dla małych i
średnich przedsiębiorstw notowanych na rynku regulowanym. Większe
zaangażowanie i perspektywa długoterminowa mogą się również przyczynić do
większych inwestycji spółek w badania i konkurencyjność, a tym samym do
zwiększenia zatrudnienia. Wiążące przepisy dotyczące przejrzystości zapewniłyby
największe prawdopodobieństwo wywołania pozytywnej zmiany przy ograniczonych
kosztach.
3.2.
Osiągnięcie ściślejszego powiązania między
wynagrodzeniem a wynikami
Warianty strategiczne 1. Brak zmian w polityce 2. Wiążące przepisy dotyczące przejrzystości wynagrodzenia 3. Głosowanie akcjonariuszy w sprawie wynagrodzeń Ocena wariantów strategicznych || Skuteczność || Wydajność || Spójność Wariant 1: Brak zmian w polityce || 0 || 0 || 0 Wariant 2: Wiążące przepisy dotyczące przejrzystości wynagrodzenia || + || + || + Warianty 3: Głosowanie akcjonariuszy w sprawie wynagrodzeń || + || ++ || + Wariantami preferowanymi są warianty 2 i 3:
zapewnienie akcjonariuszom przejrzystych, obszernych i
porównywalnych informacji dotyczących polityki wynagrodzeń i wynagrodzenia poszczególnych
dyrektorów pomogłoby akcjonariuszom w sprawowaniu skutecznego nadzoru. Harmonizacja
wymogów dotyczących ujawniania informacji na szczeblu UE rozwiązałaby problem
asymetrii informacji, dzięki czemu spadłyby koszty pośrednictwa. Rozwiązanie to
byłoby korzystne z punktu widzenia inwestycji transgranicznych, ponieważ
ułatwiłoby porównywanie informacji i sprawiłoby, że angażowanie się w sprawy
spółek stałoby się łatwiejsze i mniej kosztowne. Ponadto zwiększyłaby się
odpowiedzialność spółek wobec innych zainteresowanych stron. Przyznanie akcjonariuszom prawa głosu w
sprawie wynagrodzeń oznaczałoby zapewnienie im skutecznego narzędzia do
sprawowania nadzoru nad wynagrodzeniem dyrektorów oraz do angażowania się w sprawy
spółek, a jednocześnie wzmocniłoby powiązanie między wynagrodzeniem a wynikami.
3.3.
Przejrzystość transakcji z podmiotami powiązanymi i
nadzór nad takimi transakcjami
Warianty strategiczne 1. Brak zmian w polityce 2. Prawo miękkie zapewniające wytyczne 3. Zwiększenie wymogów w zakresie przejrzystości transakcji z podmiotami powiązanymi 4. Głosowanie akcjonariuszy w sprawie najistotniejszych transakcji Ocena wariantów strategicznych || Skuteczność || Wydajność || Spójność Wariant 1: Brak zmian w polityce || 0 || 0 || 0 Wariant 2: Prawo miękkie zapewniające wytyczne || ≈ || ≈ || + Wariant 3: Zwiększenie wymogów w zakresie przejrzystości transakcji z podmiotami powiązanymi || + || + || + Wariant 4: Głosowanie akcjonariuszy w sprawie najistotniejszych transakcji || ++ || ++ || + Wariantami preferowanymi są warianty 3 i 4:
zapewnienie przekazywania inwestorom informacji ex
ante dotyczących najistotniejszych transakcji pozwoliłoby im (w
szczególności akcjonariuszom mniejszościowym) przeciwdziałać nieuzasadnionym
transakcjom i w większym stopniu angażować się w sprawy spółki, natomiast prawo
głosu pozwoliłoby im odrzucać transakcje stanowiące nadużycie. Głosowanie
akcjonariuszy pobudziłoby również spółki do zastanowienia się nad transakcjami
z podmiotami powiązanymi. Połączenie takie mogłoby wywrzeć pozytywny wpływ na
konkurencyjność i stabilność spółek oraz na inwestycje transgraniczne. Wiążące przepisy będą prawdopodobnie skuteczniejsze
od wytycznych w ramach prawa miękkiego.
3.4.
Przejrzystość w odniesieniu do doradców inwestorów
w związku z głosowaniem
Warianty strategiczne 1. Brak zmian w polityce 2. Zalecenie dotyczące przejrzystości metodyki i konfliktów interesów 3. Wiążące wymogi dotyczące ujawniania informacji w zakresie metodyki i konfliktów interesów 4. Szczegółowe ramy regulacyjne Ocena wariantów strategicznych || Skuteczność || Wydajność || Spójność Wariant 1: Brak zmian w polityce || 0 || 0 || 0 Wariant 2: Zalecenie dotyczące przejrzystości || ≈ || + || ++ Wariant 3: Wiążące wymogi dotyczące przejrzystości || + || ++ || + Wariant 4: Szczegółowe ramy regulacyjne || ++ || - || - Wariantem preferowanym jest wariant 3: ustanowienie wymogu ujawniania informacji dotyczących wspomnianych dwóch
głównych obszarów zainteresowania (metodyki i zarządzania potencjalnymi konfliktami
interesów) wywarłoby dodatkową presję na doradców inwestorów w związku z
głosowaniem, aby ustanowili odpowiednie procedury dotyczące tych kluczowych
aspektów. Wiążące wymogi dotyczące przejrzystości byłyby bardziej skuteczne niż
prawo miękkie oraz pozwoliłyby uniknąć nieelastycznych i nieproporcjonalnych obciążeń
związanych ze szczegółowymi ramami regulacyjnymi.
3.5.
Identyfikacja akcjonariuszy i ułatwienie wykonywania
praw akcjonariuszy przez podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych
Warianty strategiczne 1. Brak zmian w polityce 2. Podstawowe przepisy unijne 3. Szczegółowe wymogi dotyczące możliwości identyfikacji akcjonariuszy i obowiązków w zakresie ułatwienia wykonywania praw akcjonariuszy przez pośredników Ocena wariantów strategicznych || Skuteczność || Wydajność || Spójność Wariant 1: Brak zmian w polityce || 0 || 0 || 0 Wariant 2: Podstawowe przepisy unijne || + || ++ || + Wariant 3: Obowiązkowe dla pośredników mechanizmy identyfikacji akcjonariuszy || ++ || ++ || + Wariantem preferowanym jest wariant 3: nałożenie na pośredników prowadzących rachunki papierów wartościowych obowiązku
świadczenia na rzecz spółek usługi identyfikacji akcjonariuszy ułatwi
bezpośredni kontakt między akcjonariuszem a spółką. Zobowiązanie takich
pośredników do przekazywania informacji dotyczących akcji, ułatwienia wykonywania
praw akcjonariuszy oraz do uzasadniania różnic w cenie za takie usługi w
przypadku transgranicznego wykonywania tych praw zagwarantuje, że głosy
akcjonariuszy nie będą przepadały, a akcjonariusze będą mogli w kontekście transgranicznym
skuteczniej angażować się w sprawy spółek.
3.6.
Podniesienie jakości sprawozdawczości dotyczącej
ładu korporacyjnego
Warianty strategiczne 1. Brak zmian w polityce 2. Zalecenie zawierające wytyczne 3. Szczegółowe wymogi w zakresie sprawozdawczości dotyczącej ładu korporacyjnego Ocena wariantów strategicznych || Skuteczność || Wydajność || Spójność Wariant 1: Brak zmian w polityce || 0 || 0 || 0 Wariant 2: Zalecenie zawierające wytyczne || + || ++ || ++ Wariant 3: Szczegółowe wymogi || ++ || + || + Wariantem
preferowanym jest wariant 2: zapewnienie wytycznych w zakresie przedstawiania wyjaśnień
dotyczących odstępstw od zaleceń kodeksów ładu korporacyjnego prawdopodobnie
zwiększy pewność spółek co do sposobu sporządzania takich sprawozdań i podniesie
ich jakość. Wytyczne takie stanowiłyby dla spółek zachętę do dokładniejszego przyjrzenia
się swoim ustaleniom w zakresie ładu korporacyjnego i w razie potrzeby do ich udoskonalenia,
co mogłoby wpłynąć na poprawę wyników. Wytyczne mogłyby również przyczynić się
do wzrostu inwestycji transgranicznych ze względu na większą przejrzystość i
porównywalność sprawozdań.
4.
Ogólne skutki pakietu
Proponowane podejście stanowi pakiet uzupełniających się działań. Pakiet
ten stanowi element prac Komisji poświęconych kwestii długoterminowego finansowania
gospodarki europejskiej: przyczynia się on do osiągnięcia bardziej
długoterminowej perspektywy zaangażowania akcjonariuszy, co zapewnia lepsze
warunki operacyjne dla spółek notowanych na rynku regulowanym. Celem wariantów preferowanych jest zapewnienie, aby inwestorzy
dysponowali przejrzystymi, obszernymi i porównywalnymi informacjami, co prowadzi
do usunięcia barier w angażowaniu się w sprawy spółek, w szczególności w
przypadku inwestorów transgranicznych. Zwiększenie przejrzystości w zakresie skutków
strategii inwestycyjnych spowoduje, że inwestorzy i beneficjenci ostateczni
będą podejmowali bardziej świadome decyzje, ale również zachęci inwestorów do aktywniejszego
angażowania się w sprawy spółek, w których dokonano inwestycji. Każdy wzrost zaangażowania akcjonariuszy najprawdopodobniej wpłynie
pozytywnie zarówno na wartość dla akcjonariuszy, jak i na wydajność,
konkurencyjność i wyniki danej spółki[2]. Dlatego też proponowany pakiet mógłby wywrzeć pozytywny wpływ na
długoterminową stabilność spółek notowanych na rynku regulowanym, w tym małych
i średnich przedsiębiorstw, które prawdopodobnie odniosą korzyści z lepszego
dostępu do rynków kapitałowych. Można również oczekiwać pewnych pozytywnych
skutków społecznych, ponieważ spółki ukierunkowane na wyniki długoterminowe
mogą zwiększać zatrudnienie. Nie przewiduje się żadnego szczególnego wpływu na
środowisko. Pakiet spowodowałby zwiększenie obciążenia
administracyjnego, w tym dla małych i średnich przedsiębiorstw notowanych na
rynku regulowanym. Koszty te byłyby jednak ograniczone, biorąc pod uwagę fakt,
że przewidywane środki to w większości wymogi w zakresie przejrzystości i ujawniania
informacji, a przejrzystość jest już w pewnym stopniu wymagana lub dobrowolnie
zapewniana. Ponadto koszty rozłożą się równo między różne grupy
zainteresowanych stron.
5.
Ocena
Ocena wpływu proponowanego pakietu zostanie
przeprowadzona po pięciu latach od daty transpozycji, a stosowność ewentualnych
zmian można rozważyć na podstawie wyników oceny. [1] COM(2012) 740 final. [2] Zaangażowanie akcjonariuszy w ład
korporacyjny, przy czym jedną z głównych kwestii stanowi wynagrodzenie, może w
ciągu roku wygenerować średnią skumulowaną nadzwyczajną stopę zwrotu z akcji w
ramach strategii „kup i trzymaj” na poziomie 7–8 %, obniżyć
koszt kapitału dla spółek oraz znacznie poprawić ich zarządzanie i rentowność.