SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego /* COM/2014/0228 final */
SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie programu dotyczącego polityki
w zakresie widma radiowego Spis treści 1..... Wprowadzenie.. 3 2..... Unijny program dotyczący
polityki w zakresie widma radiowego 3 2.1. Wykaz zastosowań widma radiowego. 4 2.2. Bezprzewodowe usługi szerokopasmowe. 4 2.2.1. Wykorzystanie pasma 800 MHz. 5 2.3. Współdzielenie. 7 2.3.1. Widmo w paśmie nielicencjonowanym.. 8 2.3.2. Współdzielony dostęp do widma objęty obowiązkiem
uzyskania pozwolenia radiowego 9 2.4. Polityka UE w innych obszarach. 9 3..... Decyzja o spektrum radiowym... 10 4..... Wnioski. 10 1. Wprowadzenie Niniejsze sprawozdanie stanowi realizację
wymogów określonych w art. 15 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr
243/2012/UE[1]
w sprawie ustanowienia wieloletniego programu dotyczącego polityki w
zakresie widma radiowego (decyzja w sprawie RSPP), który stanowi, że
Komisja ma obowiązek przekazać do kwietnia 2014 r. sprawozdanie z
działań podjętych i środków przyjętych na mocy tej
decyzji. Obowiązki sprawozdawcze dotyczące zharmonizowanego
wykorzystania widma radiowego zawiera również art. 9 decyzji nr
676/2002/WE[2]
Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ram regulacyjnych dotyczących
polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum
radiowym), w związku z czym niniejszy dokument stanowi
połączenie realizacji tych obowiązków w jednym
zwięzłym sprawozdaniu. Widmo radiowe stanowi podstawę
łączności bezprzewodowej, takiej jak Wi-Fi i telefonia
komórkowa, oraz jest podstawowym zasobem dla innych sektorów, w tym
radiodyfuzji, produkcji i transportu oraz niekomercyjnych usług
podstawowych, takich jak obrona, służby ratownicze i ochrona
środowiska. Widmo radiowe to naturalny zasób wielokrotnego użytku o ograniczonej
dostępności, na który istnieje duże zapotrzebowanie, a
wykorzystujące je urządzenia mogą łatwo przekraczać
granice. Jak najbardziej wydajne wykorzystanie widma na całym rynku
wewnętrznym, w tym współdzielenie widma przez różne aplikacje i
różnych użytkowników, wymaga koordynacji na szczeblu
międzynarodowym i europejskim, z uwzględnieniem jego wpływu na
politykę UE w innych obszarach. 2. Unijny
program dotyczący polityki w zakresie widma radiowego
W decyzji w sprawie RSPP określa się
najważniejsze cele polityki i wyznacza ogólne zasady planowania
strategicznego i harmonizacji wykorzystania widma, aby zapewnić
funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Na podstawie tych zasad w decyzji w
sprawie RSPP ustala się priorytety działań w dziedzinie
bezprzewodowej łączności szerokopasmowej i mediów
audiowizualnych, a także innych obszarów polityki UE, takich jak system
Galileo, europejski program monitorowania Ziemi „Copernicus”, transport,
zdrowie, badania, ochrona ludności i pomoc w przypadku klęsk
żywiołowych, środowisko i zastosowania energooszczędne. Na podstawie decyzji o spektrum radiowym i
decyzji w sprawie RSPP Komisja przyjęła decyzje wykonawcze
wspierające konkretne obszary polityki UE. Wspomniane obszary polityki UE to: Europejska agenda cyfrowa: harmonizacja widma na potrzeby bezprzewodowego internetu
szerokopasmowego oraz urządzeń bliskiego zasięgu, aby
ułatwić zastosowania internetu przedmiotów; jednolita europejska przestrzeń
powietrzna: harmonizacja widma na potrzeby łączności ruchomej na pokładzie statków
powietrznych; transport morski i lądowy: harmonizacja wykorzystania widma na potrzeby między innymi
inteligentnych systemów transportowych, w tym systemów opłat
elektronicznych i samochodowych urządzeń radarowych bliskiego
zasięgu. Komisja Europejska kontynuuje prace nad
polityką widma we współpracy z Komitetem ds. Spektrum Radiowego,
Zespołem ds. Polityki Spektrum Radiowego[3]
i Europejską Konferencją Administracji Pocztowych i
Telekomunikacyjnych[4].
Komisja skupia swoje wysiłki na kilku
priorytetach związanych z widmem, wyszczególnionych w sekcjach
poniżej. 2.1. Wykaz zastosowań widma radiowego W art. 9 decyzji w sprawie RSPP określa
się wykaz zastosowań widma w celu dokonania analizy różnych
rodzajów wykorzystania widma przez użytkowników prywatnych i publicznych,
tak aby uzyskać lepszą wiedzę na temat obecnych zastosowań
widma. Powinno to umożliwić Komisji zaproponowanie środków na
rzecz bardziej wydajnego wykorzystania widma w celu zapewnienia
zrównoważonej łączności bezprzewodowej. Mogłoby to
obejmować możliwości współdzielenia pasm z
istniejącymi użytkownikami lub określenie pasm częstotliwości,
które można przeznaczyć lub ponownie przeznaczyć, aby zwiększyć
wydajność ich wykorzystania, promować innowacje i wspierać
konkurencję. Prowadzone prace pomogą Komisji w określeniu
wystarczającej i odpowiedniej ilości widma dla bezprzewodowego
internetu szerokopasmowego, tak aby zrealizować cel, jakim jest wyznaczenie
dodatkowych 210 MHz wymaganych do osiągnięcia celu decyzji w sprawie
RSPP, czyli 1 200 MHz zharmonizowanych pasm na potrzeby bezprzewodowego
internetu szerokopasmowego. Na podstawie art. 9 ust. 2 decyzji w sprawie
RSPP Komisja przyjęła w kwietniu 2013 r. decyzję wykonawczą
2013/195/UE[5]
określającą praktyczne warunki, jednolite formaty i metodę
w odniesieniu do wykazu dotyczącego widma radiowego. Na mocy tej decyzji
państwa członkowskie mają obowiązek dalszego dostarczania
danych do systemu informacji o częstotliwościach (EFIS)[6] oraz przekazywania
Komisji wszystkich dostępnych danych dodatkowych, tj. danych
niegromadzonych przez EFIS, w formacie nadającym się do przetwarzania
automatycznego w latach 2013-2015. Na podstawie art. 9 ust. 4 decyzji w sprawie
RSPP Komisja złoży Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie
sprawozdanie z wyników analizy trendów w technologii, przyszłych potrzeb i
zapotrzebowania na widmo w odrębnym sprawozdaniu dotyczącym wykazu,
którego sporządzenie jest planowane na połowę 2014 r. 2.2. Bezprzewodowe usługi szerokopasmowe W art. 3 lit. b) decyzji w sprawie RSPP wzywa
się państwa członkowskie i Komisję do przeznaczenia co
najmniej 1200 MHz widma do roku 2015, aby zaspokajać wzrastający
popyt na ruch w sieciach bezprzewodowych. Dotychczas dzięki decyzjom
Komisji przyjętym na mocy decyzji o spektrum radiowym zharmonizowano
łącznie 990 MHz na potrzeby bezprzewodowego internetu
szerokopasmowego. Państwa członkowskie przydzieliły średnio
około 600 MHz na podstawie tych środków wykonawczych. Aby osiągnąć cel dotyczący
wskazania 1200 MHz, prowadzone są badania we współpracy z
państwami członkowskimi. Szczególne znaczenie dla polityki ma
przyszłość pasma UHF (470–790 MHz), o które konkurują
różne usługi: usługi audiowizualne i szerokopasmowe, mikrofony
bezprzewodowe, sieci ochrony ludności i pomocy w przypadku klęsk
żywiołowych oraz urządzenia wykorzystujące tzw. białe
plamy. Komisja zasięga porad Zespołu ds. Polityki Spektrum Radiowego[7] w kwestiach
strategicznych i powołała grupę zainteresowanych stron wysokiego
szczebla[8]
ds. potencjalnego przyszłego wykorzystania widma UHF. Komisja
dąży do znalezienia takiego scenariusza, który będzie
satysfakcjonujący zarówno dla sektora radiodyfuzji, jak i dla sektora
bezprzewodowego internetu szerokopasmowego. Trwają również prace nad
znalezieniem zrównoważonego rozwiązania w odniesieniu do sprzętu
audio dla użytkowników realizujących programy i imprezy specjalne
(PMSE) (np. mikrofonów bezprzewodowych) zgodnie z art. 6 ust. 6 decyzji w
sprawie RSPP oraz oczekuje się bardziej wydajnego wykorzystania pasm UHF.
Wydaje się, że jest to obecnie wskazane, aby zagwarantować
użytkownikom PMSE trwałą dostępność widma dla
mikrofonów bezprzewodowych. Komisja
rozpoczęła dyskusje z państwami członkowskimi w ramach Komitetu
ds. Spektrum Radiowego na temat projektu decyzji Komisji harmonizującej
widmo dla użytkowników realizujących programy i imprezy specjalne z
zastosowaniem urządzeń audio, której przyjęcie zaplanowano na
drugą połowę 2014 r. W ramach procesu tworzenia wykazu prowadzone
są badania techniczne, jak również analiza mająca na celu
upewnienie się, czy współistnienie bezprzewodowego
internetu szerokopasmowego z obecnymi usługami mogłoby mieć
miejsce również na innych pasmach. Zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji w sprawie RSPP
od państw członkowskich wymaga się, aby do 2012 r. wydały
zezwolenia na korzystanie z pasm częstotliwości już
zharmonizowanych na szczeblu UE[9].
Komisja pracuje nad zapewnieniem terminowego wywiązania się przez
państwa członkowskie z obowiązków określonych w art. 6 ust.
2, wykorzystując wszystkie dostępne środki, w tym tzw. pisma
pilotażowe, które rozesłano do 23 państw członkowskich,
oraz wszczęcie jednej procedury uchybienia zobowiązaniom państwa
członkowskiego. 2.2.1. Wykorzystanie pasma 800 MHz Zgodnie z art. 6 ust. 4 decyzji w sprawie RSPP
od państw członkowskich wymaga się, aby do dnia 1 stycznia 2013
r. zakończyły proces wydawania zezwoleń, aby umożliwić
wykorzystanie pasma 800 MHz, tzw. pasma dywidendy cyfrowej, dla potrzeb
usług łączności elektronicznej. W odpowiedzi na
należycie uzasadnione wnioski Komisja przyznała szczególne
odstępstwa państwom członkowskim, w których wyjątkowe
okoliczności krajowe lub lokalne albo problemy z transgraniczną
koordynacją częstotliwości uniemożliwiałyby udostępnienie
tego pasma (tabela ). O przyznanie odstępstwa wnioskowało
czternaście państw członkowskich; dwa wnioski zostały
oddalone w całości, ponieważ nie spełniały warunków
określonych w art. 6 ust. 4. Komisja ograniczyła czas trwania
odstępstw dla pozostałych 12 państw do minimum,
uwzględniając specyficzną sytuację każdego z nich. Do
dwóch wniosków o przyznanie odstępstwa przychylono się jedynie częściowo,
a w przypadku czterech innych odstępstwa przyznano na okres krótszy
niż wnioskowany. Mając na uwadze uniknięcie negatywnych
konsekwencji dla sąsiednich państw członkowskich,
odstępstwa uzasadniano najczęściej trudnościami z
zakończeniem nadawania analogowego z uwagi na specyficzną
sytuację geograficzną lub ekonomiczną lub też problemami
związanymi z koordynacją pomiędzy państwami
członkowskimi a państwami trzecimi.
Dostępność widma 800 MHz będzie opóźniona w
Bułgarii, gdyż zgodnie z art. 1 ust. 3 decyzji w sprawie RSPP
powiadomiła ona o dalszym korzystaniu z pasma częstotliwości 800
MHz dla potrzeb wojska do momentu wycofania z eksploatacji systemów
działających w tym paśmie. W ciągu dwóch ostatnich lat Zespół ds. Polityki Spektrum
Radiowego oferował „dobre usługi” mające na celu zapewnienie
państwom członkowskim pomocy w rozwiązaniu problemów z
transgraniczną koordynacją w obrębie Unii; te cenne mediacje
były jednak utrudnione z uwagi na brak jasno określonych
uprawnień w zakresie egzekwowania. Tabela 1 — Przydział i odstępstwa w
odniesieniu do zharmonizowanego pasma 800 MHz Status || Państwa członkowskie || Liczba państw członkowskich Przydział w 2012 r. lub wcześniej || ES*, DK, DE, IE, FR, IT, LU, NL, PT, SE, HR || 11 Przydział w 2013 r.** || LT, AT, SK, FI, CZ, BE, UK, EE*** || 8 Odstępstwo do 1.1.2014 || ES || 1 Odstępstwo do 5.4.2014 || RO || 1 Odstępstwo do 30.6.2014 || HU || 1 Odstępstwo do 30.10.2014 || EL || 1 Odstępstwo do dnia 31.12.2014 || MT || 1 Odstępstwo do dnia 30.6.2015 || LV || 1 Odstępstwo do końca 2015 r. || CY || 1 Brak przydziału || BG (wykorzystanie dla potrzeb wojska zgłoszone zgodnie z art. 1 ust. 3); PL (odstępstwo do końca 2013 r., lecz z opóźnieniem), SI. || 3 * Pomimo przydziału w 2011 r.
odstępstwo do dnia 1 stycznia 2014 r. ** W tym odstępstwa do dnia 1 stycznia
2014 r. *** Przydzielono
jedynie 40 MHz (20 MHz przydzielono w styczniu 2014 r.). Jeżeli chodzi o usługi
łączności elektronicznej, w decyzji w sprawie RSPP wymaga
się, aby Komisja, we współpracy w państwami członkowskimi,
podjęła działania w celu zniwelowania ryzyka ewentualnej
fragmentacji rynku wewnętrznego z uwagi na rozbieżne kryteria i
procedury selekcji dla zharmonizowanego widma. Rozwiązaniem ma być
ułatwianie określania i wymiany najlepszych praktyk dotyczących
warunków i procedur wydawania zezwoleń oraz stymulowanie wymiany
informacji, aby zwiększyć spójność w ramach Unii. Pierwsze
doświadczenia zdobyte w trakcie wdrażania przepisów decyzji w sprawie
RSPP dotyczących bezprzewodowego internetu szerokopasmowego oraz w trakcie
monitorowania krajowych warunków i procedur wydawania zezwoleń w ciągu
ostatnich dwóch lat pokazują jednak, że decyzja ta stanowi
niewystarczającą stymulację dla jednolitego rynku, co prowadzi
do konwergencji warunków udzielania pozwoleń radiowych, integracji sieci
lub inwestycji w bezprzewodowy internet szerokopasmowy i jego wprowadzanie po
stawkach porównywalnych ze stawkami obowiązującymi w innych regionach
lub niezbędnych do osiągnięcia celu Europejskiej agendy
cyfrowej, jakim jest internet 30 Mbps dla wszystkich do 2020 r. 2.3. Współdzielenie Artykuł 4 decyzji w sprawie RSPP stanowi,
że państwa członkowskie i Komisja podejmują środki, w
stosownych przypadkach, na rzecz zwiększenia wydajności i
elastyczności, w szczególności poprzez wspólne i współdzielone
korzystanie, aby promować innowacje i inwestycje. We wrześniu 2012 r.
Komisja Europejska opublikowała swoje poglądy na temat „Promowania
współdzielenia zasobów widma radiowego na rynku wewnętrznym”[10]. W niniejszym
komunikacie, będącym pierwszym sprawozdaniem monitorującym
realizację priorytetów wskazanych w decyzji w sprawie RSPP, podkreśla
się znaczenie technologii współdzielenia częstotliwości
radiowych, a także potrzebę zachęcania do współdzielenia
widma i zapewnienia pewności prawa dla innowatorów. Zawiera on propozycje
sposobów promowania bardziej wydajnego współdzielenia widma za pomocą
innowacyjnych rozwiązań bezprzewodowych. Jeżeli chodzi o konkretne środki w
zakresie współdzielenia widma, Komisja wspiera innowacyjność,
harmonizując pasma częstotliwości, które są objęte
ogólnymi zezwoleniami (widmo w paśmie nielicencjonowanym) lub
indywidualnymi prawami do użytkowania (współdzielony dostęp do
widma objęty obowiązkiem uzyskania pozwolenia radiowego), jak
określono w poniższych punktach, jak również zwracając
się do europejskich organów normalizacyjnych o ustalenie powiązanych
norm[11].
2.3.1. Widmo w paśmie nielicencjonowanym Urządzenia bliskiego zasięgu (SRD)
podlegają zazwyczaj jedynie ogólnym zezwoleniom dla zastosowań takich
jak systemy identyfikacji radiowej (RFID), które wspierają zastosowania w
zakresie automatyzacji łańcucha dostaw i łączności
maszyna-maszyna (M2M); pojawiające się inteligentne systemy
transportowe (ITS), w tym systemy opłat
elektronicznych i samochodowe urządzenia radarowe bliskiego zasięgu (SRR), oraz zastosowania wykorzystywane przez ogół
społeczeństwa, takie jak alarmy, wyroby medyczne i routery Wi-Fi. W
decyzji Komisji 2006/771/WE[12]
w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego
zasięgu określa się zharmonizowane pasma
częstotliwości i techniczne warunki korzystania, na których
urządzenia bliskiego zasięgu mogą być używane w
całej Europie. Zastosowania opierające się na pasmach
nieobjętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia radiowego dla
urządzeń bliskiego zasięgu korzystają z łatwego
dostępu do widma radiowego, ponieważ w Unii Europejskiej pozwolenia
radiowe nie są wymagane. Harmonizacja pasm dla urządzeń
bliskiego zasięgu na całym rynku wewnętrznym zwiększa
także ekonomię skali dla producentów urządzeń. Z powodu rosnącego zapotrzebowania na
zharmonizowane pasma dla urządzeń bliskiego zasięgu do celów
różnych zastosowań Komisja Europejska regularnie aktualizuje warunki
harmonizacji widma dla urządzeń bliskiego zasięgu. W ramach tego
procesu regularnego aktualizowania załącznik techniczny do decyzji
Komisji 2006/771/WE został zaktualizowany pięciokrotnie od czasu jej
przyjęcia w 2006 r., ostatnio – w 2013 r. (decyzja Komisji 2013/752/UE[13]). W ramach ostatniej
aktualizacji wprowadzono szersze kategorie urządzeń bliskiego
zasięgu jako podstawę zharmonizowanych środowisk
współdzielenia celem ułatwienia dostępu, promowania
innowacyjności oraz neutralności technologii i usług – istotnych
zasad zawartych w decyzji w sprawie RSPP. We wniosku w sprawie łączności
na całym kontynencie Komisja zaproponowała utworzenie
sprzyjającego środowiska i reżimu administracyjnego na potrzeby
rozmieszczenia nadajników o małej mocy w celu zaspokojenia przyszłego
zapotrzebowania na przepustowość łączy szerokopasmowych,
jak również na dostarczenie łączy lokalnej sieci radiowej (RLAN
lub Wi-Fi) i łączenie zasobów różnych użytkowników RLAN. Ponadto wydano mandat dla Europejskiej
Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych dotyczący
możliwego rozszerzenia lokalnych sieci radiowych w paśmie 5 GHz, z
zastrzeżeniem technicznej wykonalności utrzymania innych ważnych
usług (GMES i ITS), co jest również priorytetem w ramach decyzji w
sprawie RSPP. Komisja prowadzi również prace nad środkiem mającym
ułatwiać korzystanie z technologii ultraszerokopasmowej (UWB), która
przekazuje sygnały radiowe o niskiej mocy w szerokim wachlarzu
częstotliwości i wspiera zastosowania bliskiego zasięgu, takie
jak łącza o wysokiej przepustowości, lokalizacja czy georadar. 2.3.2. Współdzielony
dostęp do widma objęty obowiązkiem uzyskania pozwolenia
radiowego W ramach koncepcji współdzielonego
dostępu do widma objętego obowiązkiem uzyskania pozwolenia
radiowego współdzielone prawa do widma przyznaje się licencjobiorcom
na warunkach określonych przez organ regulacyjny, co umożliwia
zapewnienie przewidywalnej jakości usług. Każdy użytkownik
potrzebuje indywidualnego (lecz niewyłącznego) prawa
użytkowania, aby uzyskać dostęp do danego pasma
częstotliwości, a ustalenie warunków wydawania zezwoleń stanowi
obowiązek organu zarządzającego widmem, który określa
parametry dostępu poprzez regulacje i warunki wydawania pozwoleń. Wydana niedawno opinia Zespołu ds.
Polityki Spektrum Radiowego dotycząca współdzielonego dostępu do
widma objętego obowiązkiem uzyskania pozwolenia radiowego może
zostać uznana za punkt wyjścia do uogólnionego zastosowania tej
koncepcji. Zarówno Europejska Konferencja Administracji Pocztowych i
Telekomunikacyjnych, jak i Zespół ds. Polityki Spektrum Radiowego wskazali
pasmo 2,3 GHz jako potencjalne pasmo przeznaczone do użytkowania na
potrzeby bezprzewodowych usług szerokopasmowych w UE. Takie użytkowanie rozważa się w
kontekście współdzielonego dostępu do widma objętego
obowiązkiem uzyskania pozwolenia radiowego, gdyż zapewniłoby to
długoterminowe użytkowanie wykorzystywanego już pasma w tych
państwach członkowskich, które pragną utrzymać obecne
wykorzystanie tego pasma, zapewniając zarazem pewność prawa dla
dodatkowych licencjobiorców. 2.4. Polityka UE w innych obszarach Na mocy art. 8 ust. 2 decyzji w sprawie RSPP
zobowiązuje się Komisję, we współpracy z państwami
członkowskimi, do określenia możliwości wykorzystania widma
w celu przyczynienia się do osiągnięcia gospodarki
niskoemisyjnej. Muszą one również rozważyć
udostępnienie widma dla technologii bezprzewodowych posiadających potencjał
zwiększenia oszczędności energii i efektywności
energetycznej inteligentnych sieci energetycznych oraz inteligentnych systemów
pomiarowych. W kwietniu 2012 r. Komisja przeprowadziła konsultacje
społeczne dotyczące wykorzystania widma na potrzeby wydajniejszej
produkcji i dystrybucji energii, które wykazały, że nie istnieje
wspólne podejście do użytkowania infrastruktury ICT dla
inteligentnych sieci energetycznych oraz inteligentnych systemów pomiarowych
ani do dedykowanego lub współdzielonego użytkowania widma w sposób
objęty albo nieobjęty obowiązkiem uzyskania pozwolenia
radiowego. Nie istnieje ponadto wspólny pogląd na
sposób świadczenia usług o znaczeniu strategicznym. W tym celu
Komisja rozpoczęła badanie dotyczące „użytkowania
komercyjnych sieci i urządzeń telefonii ruchomej na potrzeby szybkiej
łączności szerokopasmowej o znaczeniu strategicznym w
określonych sektorach”. Jego celem jest przeanalizowanie potencjalnej roli
komercyjnych sieci telefonii ruchomej, tak aby zapewnić świadczenie
usług łączności o znaczeniu strategicznym, w tym
inteligentnych sieci energetycznych. Badanie to powinno dostarczyć
zaleceń odnośnie do wykorzystania infrastruktury i widma na potrzeby
tych zastosowań. 3. Decyzja o spektrum radiowym W decyzji o spektrum radiowym określono
narzędzia regulacyjne celem zapewnienia koordynacji podejść w
zakresie polityki i zharmonizowanych warunków dotyczących
dostępności i wydajnego użytkowania widma radiowego
niezbędnego do funkcjonowania rynku wewnętrznego. Ustanowiono
w niej także Komitet ds. Spektrum Radiowego, którego rola polega na
wsparciu Komisji w wykonywaniu uprawnień wykonawczych
uzupełniających mandaty Europejskiej Konferencji Administracji
Pocztowych i Telekomunikacyjnych, tak aby osiągnąć wyżej
wymienione cele polityki. Podstawą skutecznego wdrożenia decyzji o
spektrum radiowym było promowanie dobrych stosunków między Komisją
a państwami członkowskimi reprezentowanymi w Komitecie ds. Spektrum
Radiowego. Współpraca ta będzie kontynuowana w ramach
bieżącego wdrażania decyzji w sprawie RSPP. Wszystkie
środki poddane pod głosowanie Komitetu ds. Spektrum Radiowego
zostały ocenione pozytywnie. Wykaz decyzji przyjętych w latach
2006–2013 przedstawiono w załączniku I. Decyzja o spektrum radiowym okazała
się skutecznym narzędziem w zakresie udostępniania zasobów
zharmonizowanego widma sektorom strategicznym na rynku wewnętrznym i
stanowi pozytywny przykład współpracy z państwami
członkowskimi. Decyzja w sprawie RSPP stanowi ponadto istotne ramy
strategiczne służące realizacji unijnej polityki w zakresie
widma z zastosowaniem mechanizmów ustanowionych na mocy decyzji o spektrum
radiowym. 4. Wnioski Decyzja w sprawie RSPP przyczynia się do
wydajniejszego wykorzystania widma radiowego dzięki promowaniu
podejść w zakresie współdzielenia widma, np. dzięki
wyznaczeniu celu w zakresie 1200 MHz dla bezprzewodowego internetu
szerokopasmowego, oraz dzięki zainicjowaniu procesu tworzenia wykazu
widma, który będzie narzędziem umożliwiającym Komisji i
państwom członkowskim określenie polityki w większym
stopniu opartej na faktach. Pomaga ona także w promowaniu
innowacyjności i konkurencyjności za pomocą wydajniejszego
użytkowania widma radiowego, udostępniając w ten sposób widmo na
potrzeby innowacyjnych usług. Harmonizacja widma tworzy potencjał
uzyskania ekonomii skali, a dopuszczenie najszerszych możliwych warunków
użytkowania widma umożliwia dostęp do jak największej
możliwej liczby nowych zastosowań, przy jednoczesnym poszanowaniu
istniejącego zakresu użytkowania. Z drugiej strony decyzja w sprawie RSPP
wskazuje na ograniczenia wynikające z ogólnego charakteru niektórych z
ustanowionych w niej zasad regulacyjnych, które muszą być bardziej
precyzyjne, aby zapewnić skuteczne wdrożenie. W związku z tym,
że każde państwo członkowskie nadal ustala warunki i
procedury wydawania zezwoleń dla widma, istnieją duże
różnice, które przyczyniają się do fragmentacji rynku
wewnętrznego i mają negatywny wpływ na transgraniczną
integrację sieci, na dostępne funkcje aparatów i inne cechy
niekorzystne z punktu widzenia konsumentów[14].
Wydaje się, że sama wymiana informacji i najlepszych praktyk w
oparciu o ogólne zasady i warunki obecnych ram nie jest wystarczająca, aby
usunąć te bariery na jednolitym rynku. Pewność prawa w
odniesieniu do ugruntowanych wspólnych zasad i kryteriów stosowanych przez
państwa członkowskie w sposób skoordynowany w całej Unii wydaje
się niezbędnym minimum. Opóźnienia w przydzielaniu pasma 800 MHz
wskazują na zapotrzebowanie na bardziej sprawne i elastyczne mechanizmy
pozwalające na ujednolicenie terminów przydzielania w całej Unii lub
dla kategorii państw członkowskich w oparciu o charakterystykę
rynku bezprzewodowego internetu szerokopasmowego, jak również na
ujednolicenie czasu obowiązywania praw do użytkowania widma. W tym
kontekście ważne jest, aby zapewnić wydajny i terminowy
przydział istniejącego zharmonizowanego widma, tak aby czerpać
potencjalne korzyści socjoekonomiczne płynące z usług
cyfrowych świadczonych za pośrednictwem sieci bezprzewodowego
internetu szerokopasmowego. W tych obszarach istnieje pilna potrzeba
wprowadzenia bardziej precyzyjnych przepisów. Aby rozwiązać problem
takich niedociągnięć, Komisja zaproponowała konkretne
środki legislacyjne w ramach pakietu łączności na
całym kontynencie[15].
W ramach tych środków ustanawia się zestaw wspólnych zasad i
kryteriów wydawania zezwoleń na użytkowanie widma połączony
z oficjalnym, ograniczonym w czasie mechanizmem wzajemnej oceny planów
krajowych celem zapewnienia najlepszych praktyk. Ponadto pewność prawa dotycząca
wspólnego terminu przydzielania i czasu obowiązywania przydziałów
widma na potrzeby bezprzewodowego internetu szerokopasmowego będzie
korzystna z punktu widzenia operatorów przy ocenie zasadności ekonomicznej
i przy tworzeniu strategii transgranicznych oraz umożliwi im bardziej
przewidywalny dostęp do widma i stworzy bardziej przewidywalne warunki
inwestowania. Aby zapewnić
skuteczny wkład polityki w zakresie widma radiowego w realizację
polityki UE w innych obszarach, konieczne jest zintensyfikowanie
działań na rzecz koordynacji podejmowanych na podstawie
strategicznych wytycznych zawartych w decyzji w sprawie RSPP oraz na rzecz
skutecznego technicznego wdrożenia za pośrednictwem decyzji o
spektrum radiowym poprzez większą koordynację wydawania
zezwoleń w Europie. Sprawozdanie końcowe dotyczące pierwszej
decyzji w sprawie RSPP i postępów w osiąganiu ustalonych celów
zaplanowano na koniec 2015 r.
Załącznik 1 – Wykaz decyzji związanych z
widmem z lat 2006–2013 Program i określenie polityki Data || Decyzja || Treść 16 grudnia 2009 r. || decyzja Komisji 2009/978/WE || zmieniająca decyzję 2002/622/WE ustanawiającą Zespół ds. Polityki Spektrum Radiowego 14 marca 2012 r. || decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 243/2012/UE || w sprawie ustanowienia wieloletniego programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego (RSPP) Bezprzewodowy internet szerokopasmowy Data || Akt unijny || Treść 12 lutego 2007 r. || decyzja Komisji 2007/90/WE || zmieniająca decyzję 2005/513/WE w sprawie zharmonizowanego wykorzystania widma radiowego w paśmie częstotliwości 5 GHz celem wdrożenia Bezprzewodowych Systemów Dostępowych, włączając Lokalne Sieci Radiowe 14 lutego 2007 r. || decyzja Komisji 2007/98/WE || w sprawie zharmonizowanego wykorzystania widma radiowego w pasmach częstotliwości 2 GHz celem wdrożenia systemów dostarczających satelitarne usługi komunikacji ruchomej 21 maja 2008 r. || decyzja Komisji 2008/411/WE || w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 3400–3800 MHz na potrzeby usług łączności elektronicznej 13 czerwca 2008 r. || decyzja Komisji 2008/477/WE || w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 2500–2690 MHz na potrzeby usług łączności elektronicznej 5 sierpnia 2008 r. || decyzja Komisji 2008/671/WE || w sprawie zharmonizowanego wykorzystania widma radiowego w zakresie częstotliwości 5875–5905 MHz na potrzeby inteligentnych systemów transportowych (ITS) związanych z bezpieczeństwem 16 września 2009 r. || dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/114/WE || zmieniająca dyrektywę GSM w celu udostępnienia pasma 900 MHz na potrzeby jakichkolwiek systemów ziemskich umożliwiających świadczenie usług łączności elektronicznej, które mogą funkcjonować jednocześnie z systemami GSM 16 października 2009 r. || decyzja Komisji 2009/766/WE || w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie 6 maja 2010 r. || decyzja Komisji 2010/267/UE || w sprawie zharmonizowanych warunków technicznych dotyczących wykorzystywania zakresu częstotliwości 790–862 MHz na potrzeby usług łączności elektronicznej 18 kwietnia 2011 r. || decyzja wykonawcza Komisji 2011/251/UE || zmieniająca decyzję 2009/766/WE w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie 5 listopada 2012 r. || decyzja wykonawcza Komisji 2012/688/UE || w sprawie harmonizacji zakresów częstotliwości 1920 – 1980 MHz i 2110–2170 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii Informacje o wykorzystaniu widma radiowego Data || Decyzja Komisji || Treść 16 maja 2007 r. || 2007/344/WE || w sprawie jednolitego dostępu do informacji o wykorzystaniu widma radiowego we Wspólnocie 23 kwietnia 2013 r. || 2013/195/UE || określająca praktyczne warunki, jednolite formaty i metodę w odniesieniu do wykazu dotyczącego widma radiowego Współdzielenie Data || Decyzja Komisji || Treść 9 listopada 2006 r. || 2006/771/WE || w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu 23 listopada 2006 r. || 2006/804/WE || w sprawie harmonizacji widma radiowego dla urządzeń do identyfikacji radiowej (RFID) pracujących w zakresie częstotliwości UHF 21 lutego 2007 r. || 2007/131/WE || w sprawie udostępnienia w sposób zharmonizowany widma radiowego na potrzeby urządzeń wykorzystujących technologię ultraszerokopasmową na terytorium Wspólnoty 23 maja 2008 r. || 2008/432/WE || zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu 5 sierpnia 2008 r. || 2008/673/WE || zmieniająca decyzję Komisji 2005/928/WE w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 169,4–169,8125 MHz na potrzeby niektórych rodzajów urządzeń bliskiego zasięgu 13 maja 2009 r. || 2009/381/WE || zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu 21 kwietnia 2009 r. || 2009/343/WE || zmieniająca decyzję Komisji 2007/131/WE w sprawie udostępnienia w sposób zharmonizowany widma radiowego na potrzeby urządzeń wykorzystujących technologię ultraszerokopasmową na terytorium Wspólnoty 30 czerwca 2010 r. || 2010/368/UE || zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu 29 lipca 2011 r. || 2011/485/UE || zmieniająca decyzję 2005/50/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego w paśmie 24 GHz dla celów tymczasowego użycia przez samochodowe urządzenia radarowe bliskiego zasięgu we Wspólnocie 8 grudnia 2011 r. || 2011/829/UE || zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu 11 grudnia 2013 r. || 2013/752/UE || zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu i uchylająca decyzję 2005/928/WE Łączność na
pokładzie statków powietrznych i statków Data || Decyzja Komisji || Treść 7 kwietnia 2008 r. || 2008/294/WE || dotycząca harmonizacji warunków korzystania z widma radiowego na potrzeby usług łączności ruchomej na pokładach statków powietrznych (usługi MCA) we Wspólnocie 19 marca 2010 r. || 2010/166/UE || w sprawie harmonizacji warunków korzystania z widma radiowego na potrzeby usług łączności ruchomej na pokładach statków (usługi MCV) w Unii Europejskiej 12 listopada 2013 r. || 2013/654/UE || zmieniająca decyzję 2008/294/WE w celu uwzględnienia dodatkowych technologii dostępu i pasm częstotliwości na potrzeby usług łączności ruchomej na pokładach statków powietrznych (usługi MCA) Okresy przejściowe/porozumienia co do
podziału spektrum radiowego – art. 4 ust. 5 decyzji o spektrum radiowym Data || Decyzja Komisji || Treść 22 maja 2007 r. || 2007/346/WE || Francja – ograniczona moc emisyjna urządzeń do identyfikacji radiowej 16 grudnia 2008 r. || 2009/1/WE || Bułgaria – harmonizacja pasma 2500–2690 MHz 25 lutego 2009 r. || 2009/159/WE || Austria – wykorzystanie częstotliwości 5875–5905 MHz na potrzeby inteligentnych systemów transportowych (ITS) związanych z bezpieczeństwem 6 października 2009 r. || 2009/740/WE || Francja – harmonizacja pasma 2500–2690 MHz 26 października 2009 r. || 2009/812/WE || Francja – harmonizacja widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu 31 marca 2010 r. || 2010/194/UE || Bułgaria – harmonizacja pasma 2500–2690 MHz Odstępstwa na podstawie art. 6 ust. 4
decyzji w sprawie RSPP dotyczące pasma 800 MHz Data wydania decyzji || Decyzja Komisji przekazana państwom członkowskim || Treść 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4546 || Hiszpania – 12 miesięcy 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4547 || Polska – 12 miesięcy 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4569 || Węgry – 18 miesięcy 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4570 || Austria – 9 miesięcy 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4590 || Malta – 24 miesiące 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4592 || Słowacja – nie przyznano odstępstwa 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4593 || Rumunia – do dnia 5 kwietnia 2014 r. 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4594 || Słowenia – nie przyznano odstępstwa 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4595 || Cypr – 36 miesięcy 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4608 || Finlandia – 12 miesięcy 23 lipca 2013 r. || C(2013) 4613 || Litwa – 6 miesięcy* 17 października 2013 r. || C(2013) 6765 || Grecja – 30 października 2014 r. 17 października 2013 r. || C(2013) 6764 || Łotwa – 30 miesięcy 9 grudnia 2013 r. || C(2013) 8690 || Republika Czeska – 6 miesięcy** * 30 miesięcy dla podzakresu 820–821 MHz. ** Wyłącznie
dwa kraje. [1] Dz.U. L 81 z 21.3.2012, s. 7–17. [2] Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 1–6. [3] Zespół ds. Polityki Spektrum Radiowego to grupa doradcza
Komisji powołana na mocy decyzji 2002/622/WE. [4] Europejska Konferencja Administracji Pocztowych i
Telekomunikacyjnych (CEPT) to platforma współpracy technicznej, w ramach
której członkowie z 48 państw europejskich współpracują w
dziedzinie poczty, widma radiowego i sieci telekomunikacyjnych. [5] Dz.U. L 113 z 25.4.2013, s.
18–21. [6] EFIS to internetowa baza danych ustanowiona na mocy decyzji
2007/344/WE w sprawie jednolitego dostępu do informacji o wykorzystaniu
widma radiowego we Wspólnocie, którą zarządza Europejskie Biuro
Radiokomunikacyjne (ECO) w Kopenhadze. [7] Dokument RSPG13-543 (załącznik 1): Program prac do konsultacji
społecznych 2014, s. 2. [8] Komunikat
prasowy grupy wysokiego szczebla,
IP/14/14 z dnia 13 stycznia 2014 r. [9] Dz.U. L 144, 4.6.2008, s. 77–81; Dz.U. L 163
z 24.6.2008, s. 37–41; Dz.U. L 274 z 20.10.2009, s. 32–35. [10] Promowanie współdzielenia zasobów widma radiowego na rynku
wewnętrznym. [11] Zlecenie
normalizacji M 512 skierowane do CEN, CENELEC i ETSI i dotyczące
rekonfigurowalnych systemów radiowych (ang. Reconfigurable Radio Systems, RRS). [12] Dz.U. L 312 z 11.11.2006, s. 66–70. [13] Dz.U. L 334 z 13.12.2013, s. 17–36. [14] Ocena skutków towarzysząca wnioskowi dotyczącemu
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego
środki dotyczące europejskiego jednolitego rynku
łączności elektronicznej i mającego na celu zapewnienie
łączności na całym kontynencie, SWD(2013) 331 final. [15] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego
Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie jednolitego
rynku telekomunikacyjnego – COM(2013) 634.