[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 20.12.2006

KOM(2006) 817 wersja ostateczna

2006/0310 (CNS)

Wniosek

DECYZJA RADY

ustanawiająca Europejski Urząd Policji (EUROPOL)

(przedstawiona przez Komisję) {SEK(2006) 1682}{SEK(2006) 1683}

UZASADNIENIE

1. Kontekst wniosku

● Podstawa i cele wniosku

Europejski Urząd Policji (Europol) został utworzony w 1995 r. w oparciu o konwencję zawartą między państwami członkowskimi[1]. Europol był pierwszą organizacją ustanowioną na mocy postanowień Traktatu o Unii Europejskiej. W tamtym okresie międzynarodowa przestępczość zorganizowana nie była jeszcze tak rozpowszechniona, a współpraca na poziomie europejskim w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych odbywała się głównie w ramach grupy TREVI.

Od tego czasu dorobek prawny we wspomnianym obszarze znacząco się powiększył, również o decyzje Rady, na mocy których ustanowione zostały inne organy, takie jak Eurojust i CEPOL (Europejskie Kolegium Policyjne). Decyzja ma przede wszystkim tę przewagę nad konwencją, że nie wymaga ratyfikacji i tym samym można ją w miarę łatwo dostosować do nowych okoliczności.

Ma to szczególne znaczenie dla organizacji takiej jak Europol, ponieważ jak wynika z doświadczenia, istnieje potrzeba częstego dostosowywania jej podstawy prawnej. Od czasu zawarcia konwencji o Europolu w 1995 r. przyjęto do niej trzy różne protokoły zmian, odpowiednio w latach 2000, 2002 i 2003 r., których postanowienia umożliwią znaczącą poprawę skuteczności Europolu[2]. Jednak jak na razie żaden z tych instrumentów prawnych nie wszedł jeszcze w życie, jako że nie wszystkie państwa członkowskie dokonały ich ratyfikacji.

Ponadto w toku dyskusji na temat sposobów działania Europolu okazało się, że nawet po wejściu w życie wspomnianych trzech protokołów pożądane będzie wprowadzenie kolejnych udoskonaleń w funkcjonowaniu tego urzędu. Wiąże się to po części z powstaniem bądź eskalacją nowego rodzaju zagrożeń dla bezpieczeństwa, jak np. terroryzm, co stawia przed Europolem nowe wyzwania i zmusza do przyjęcia nowych metod postępowania. Także przewidziane w programie haskim cele dotyczące usprawnienia wymiany informacji oraz wdrożenia zasady ich udostępniania oznaczają konieczność wprowadzenia kolejnych zmian do przepisów tworzących ramy prawne dla działania Europolu przy jednoczesnym zapewnieniu ścisłej ochrony danych.

Proponowana zasadnicza zmiana polega na objęciu Europolu finansowaniem z budżetu wspólnotowego. Dzięki temu Europol uzyska taki sam status jak Eurojust i CEPOL, a Parlament Europejski otrzyma większe uprawnienia w zakresie kontroli tego Urzędu, co pozwoli na wzmocnienie demokratycznego nadzoru nad Europolem na poziomie europejskim. Znaczące uproszczenie procedur nastąpi także w wyniku objęcia Europolu regulaminem pracowniczym urzędników UE. Jest to zgodne z rezolucją przyjętą przez Parlament Europejski[3].

Celem niniejszego wniosku jest ustanowienie Europolu na podstawie decyzji Rady, uwzględniającej wszystkie ujęte już we wspomnianych trzech protokołach poprawki, jak również zawierającej kolejne ulepszone rozwiązania będące odpowiedzią na nowe wyzwania, przed którymi stoi Europol.

● Kontekst ogólny

Dyskusja o podstawie prawnej Europolu nie toczy się od dziś. Już w 2001 r. Rada rozpatrywała możliwość zastąpienia konwencji o Europolu decyzją Rady. Wtedy postanowiono zająć się tą kwestią w ramach prac Konwentu Europejskiego, a następnie konferencji międzyrządowej przygotowującej traktat konstytucyjny. Niniejszy wniosek uwzględnia wizję przyszłości Europolu zawartą w obecnym art. III-276 traktatu konstytucyjnego.

Sprawa Europolu wróciła niedawno na wokandę polityczną dzięki staraniom Austrii podczas przewodnictwa tego kraju w Radzie. Dyskusję o Europolu zainicjowano na nieformalnym posiedzeniu Rady WSiSW w styczniu 2006 r., następnie prowadzono ją w lutym w ramach konferencji na wysokim szczeblu w sprawie przyszłości Europolu, by kontynuować prace na licznych spotkaniach grupy „przyjaciół prezydencji”. Wyniki prac grupy zebrane zostały w dokumencie przedstawiającym możliwe rozwiązania (dokument Rady 9184/1/06 rev 1) dotyczące usprawnienia funkcjonowania Europolu. Wiele spośród proponowanych w dokumencie rozwiązań wymaga wprowadzenia zmian do przepisów tworzących ramy prawne dla działania Europolu. Rozwiązania te zostały starannie przeanalizowane przy sporządzaniu niniejszego wniosku.

Konkluzje Rady w sprawie przyszłości Europolu również poddano pod dyskusję na forach wewnętrznych Rady, by ostatecznie przyjąć je na posiedzeniu Rady WSiSW w czerwcu 2006 r. Konkluzje te dają klarowne wytyczne polityczne w sprawie dalszych działań na rzecz rozwoju Europolu w przyszłości. W szczególności, w konkluzji 4. czytamy: „Właściwe organy Rady powinny rozpocząć prace, by rozważyć, czy i w jaki sposób do dnia 1 stycznia 2008 r. lub jak najszybciej po upływie tego terminu, zastąpić konwencję o Europolu decyzją Rady, jak przewidziano w art. 34 ust. 2 lit. c) Traktatu UE, o ile to możliwe na podstawie konkretnej inicjatywy lub wniosku.”

● Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek

Obecnie ramy prawne dla działania Europolu tworzy konwencja o Europolu ustanawiająca tę organizację, określająca jej kompetencje, zadania oraz zarząd, jak i zawierająca postanowienia dotyczące organów, personelu i budżetu Europolu. Wiele postanowień konwencji dotyczy również przetwarzania danych, ich ochrony, a także innych dziedzin, w tym praw obywateli. Oprócz konwencji o Europolu funkcjonuje znacząca liczba przepisów prawodawstwa wtórnego przyjętych przez Radę, a także przez zarząd Europolu. Wszystkie wymienione instrumenty prawne zostały wzięte pod uwagę przy sporządzaniu niniejszego wniosku.

W pracach nad wnioskiem dużą uwagę zwrócono także na kwestię zapewnienia płynnego przejścia od stanu obecnego do stanu przewidzianego w niniejszym wniosku. Wniosek zawiera wiele przepisów przejściowych, koniecznych do tego, by wspomniany proces nie zakłócił działalności operacyjnej Europolu i nie naruszył obowiązujących praw pracowników.

● Spójność z innymi dziedzinami polityki i celami Unii

Wniosek jest zgodny z istniejącymi strategiami politycznymi i celami Unii Europejskiej, zwłaszcza z dążeniem do zwiększenia skuteczności organów ścigania państw członkowskich w zakresie zapobiegania poważnym formom przestępczości oraz ich zwalczania.

Przygotowując wniosek, pod uwagę wzięto również ostatnie wnioski Komisji dotyczące wymiany informacji zgodnie z zasadą dostępności informacji, jak również odnoszące się do ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych.

Ponadto niniejsza decyzja ma również zapewniać pełne poszanowanie prawa do wolności i bezpieczeństwa, prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawa do ochrony danych osobowych oraz zasad legalności i proporcjonalności przestępstw i kar (art. 6, 7, 8, 48 i 49 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej).

Przetwarzanie danych osobowych na mocy niniejszej decyzji odbywać się będzie zgodnie z decyzją ramową Rady 2007/XX/WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych oraz stosownie do odnośnych przepisów zawartych w niniejszym wniosku, z których wiele znalazło się już w konwencji o Europolu.

2. Konsultacje z zainteresowanymi stronami i ocena wpływu

● Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Komisja nie zorganizowała dla zainteresowanych stron specjalnej rundy konsultacji. Ponieważ, jak już wspomniano, podczas przewodnictwa Austrii w Radzie przeprowadzono już szeroko zakrojone konsultacje na wszystkich poziomach. W ramach tego procesu odbyły się rozmowy na poziomie ministerialnym, na poziomie komitetu ustanowionego na mocy art. 36 CATS (ang. Article Thirty Six Committee ) oraz na poziomie ekspertów technicznych, w tym ekspertów ds. ochrony danych. Jak wskazano powyżej, rezultaty tych działań zostały dokładnie przeanalizowane przy sporządzaniu niniejszego wniosku.

● Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej

Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych.

● Ocena wpływu

Opracowując niniejszy wniosek, rozważono kilka alternatywnych rozwiązań.

Pierwszy rozwiązaniem było zachowanie obecnego stanu rzeczy. Opcję tę odrzucono, biorąc pod uwagę wyraźne trudności, na jakie napotyka obecnie wprowadzanie zmian do konwencji o Europolu. Europejski organ ścigania nie jest w stanie w pełni wykorzystywać swojego potencjału, jeśli zmiany w podstawowym akcie prawnym regulującym jego działalność mogą wejść w życie dopiero kilka lat po ich przyjęciu. Ponadto w toku konsultacji przeprowadzonych podczas austriackiego przewodnictwa w Radzie okazało się, że państwa członkowskie popierają wiele nowych rozwiązań mających usprawnić funkcjonowanie Europolu.

Inną propozycją, która również została odrzucona, było zastąpienie konwencji o Europolu decyzją Rady połączone z jednoczesnym przedstawieniem wnioskiem dotyczącego protokołu uchylającego tę konwencję, ponieważ jak stwierdziło kilku ekspertów, decyzja Rady w sprawie Europolu mogłaby wówczas wejść w życie dopiero po wejściu w życie takiego protokołu. Opcja ta miała przede wszystkim tę wadę, że protokół uchylający konwencję o Europolu sam w sobie stanowiłby instrument prawny wymagający uruchomienia długotrwałego procesu ratyfikacji przez wszystkie państwa członkowskie.

Po dokonaniu starannej analizy prawnej służby Komisji w swoim dokumencie roboczym [SEC (2006) 851 z dnia 21 czerwca 1006 r.] podały powody uzasadniające opinię Komisji, zgodnie z którą dopuszczalne jest zastąpienie konwencji o Europolu decyzją Rady bez konieczności przyjmowania protokołu uchylającego tę konwencję.

Jeszcze inną możliwością byłoby zastąpienie konwencji o Europolu decyzją Rady, która nie przewidywałaby finansowania Europolu z budżetu wspólnotowego. Jednak taki sposób finansowania wynika z art. 41 ust. 3 TUE, zgodnie z którym jako ogólną zasadę przyjmuje się, że wydatki operacyjne ponoszone w związku z wprowadzeniem w życie postanowień tytułu VI są pokrywane z budżetu Wspólnot Europejskich, chyba że Rada, stanowiąc jednomyślnie, postanowi inaczej. W perspektywie finansowej na lata 2007–2013 przewidziano już zresztą środki budżetowe na ten cel.

3. Aspekty prawne wniosku

● Streszczenie proponowanych działań

Niniejszy wniosek ma na celu zastąpienie konwencji o Europolu decyzją Rady. Uwzględnia on wprowadzone wspomnianymi trzema protokołami zmiany do konwencji, m.in. rozszerzenie mandatu Europolu, tak aby obejmował zadania związane z kwestią prania pieniędzy, pomoc w obszarze zapobiegania przestępczości, techniczne i kryminalistyczne metody policyjne, możliwość udziału we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych czy zwrócenia się do państw członkowskich o przeprowadzenie bądź koordynację dochodzeń, jak również informowanie w szerszym zakresie Parlamentu Europejskiego.

Wniosek przewiduje finansowanie Europolu z budżetu Wspólnot Europejskich oraz objęcie jego pracowników regulaminem pracowniczym urzędników UE, przez co zwiększy się udział Parlamentu Europejskiego w zarządzaniu Europolem, a procedury zarządzania budżetem i personelem Europolu ulegną uproszczeniu.

Aby poprawić skuteczność funkcjonowania Europolu, w niniejszym wniosku przewidziano usprawnienia dotyczące mandatu i zadań Europolu, a także udoskonalenia w dziedzinie przetwarzania i ochrony danych.

Zmiany w zakresie mandatu i zadań:

Zgodnie z niniejszym wnioskiem poszerzony mandat Europolu obejmować ma zadania związane z czynami przestępczymi niepowiązanymi bezpośrednio z przestępczością zorganizowaną. Dzięki temu państwa członkowskie uzyskają większe wsparcie ze strony Europolu w zakresie prowadzenia dochodzeń transgranicznych w sprawach karnych, które nie wskazują początkowo na udział przestępczości zorganizowanej.

Zgodnie z zaleceniem nr 22 sprawozdania grupy „przyjaciół prezydencji” w tekście wniosku zawarto przepis zapewniający Europolowi podstawy prawne do uzyskiwania danych od podmiotów prywatnych (art. 5 ust. 1).

Przewidziano również możliwość udzielenia wsparcia państwu członkowskiemu, w którym ma miejsce znaczące wydarzenie międzynarodowe mogące mieć wpływ na porządek publiczny w tym państwie (art. 5 ust. 1 lit. f).

Nowe narzędzia do przetwarzania informacji i zwiększona skuteczność istniejących systemów

Do najważniejszych istniejących narzędzi należą system informacyjny Europolu i robocze bazy danych do analiz.

W zakresie niezbędnym do osiągania swoich celów Europol jest upoważniony do posługiwania się nowymi narzędziami do przetwarzania informacji, np. w odniesieniu do grup terrorystycznych czy pornografii dziecięcej (art. 10). Warunki przetwarzania danych osobowych za pomocą tego rodzaju nowych systemów określa Rada.

Europol dokłada wszelkich starań, aby zapewnić interoperacyjność swoich systemów przetwarzania informacji z systemami przetwarzania informacji w państwach członkowskich, a także z systemami wykorzystywanymi przez organy powiązane z Unią Europejską, z którymi Europol utrzymuje stosunki. Dzięki temu spełnione będą warunki techniczne pozwalające na sprawną wymianę danych zgodnie z odnośnymi przepisami prawnymi i odpowiednio do podstawowych zasad ochrony danych (art. 10 ust. 5).

Jednostki narodowe mają bezpośredni dostęp do systemu informacyjnego Europolu. Określony w art. 7 ust. 1 konwencji o Europolu obowiązek wykazania, że szczegółowe zapytanie jest konieczne, aby móc uzyskać pełen dostęp do danych za pośrednictwem oficerów łącznikowych, uznano w praktyce za zbyt uciążliwy i tym samym mający negatywny wpływ na efektywność działań (art. 11).

Weryfikacja potrzeby dalszego przechowywania danych w bazach danych prowadzonych przez Europol odbywać się będzie co trzy lata, a nie jak dotychczas co rok, począwszy od daty wprowadzenia danych, co ma zmniejszyć obciążenia administracyjne dla analityków pracujących nad tymi bazami (art. 20). Trzyletni cykl weryfikowania danych odpowiada również przewidzianej w art. 16 ust. 4 częstotliwości, z jaką należy określić potrzebę dalszego prowadzenia poszczególnych baz danych do analiz. Mniejsze obciążenie administracyjne analityków pozwoli im skupić się na realizacji ich podstawowego zadania, tj. sporządzaniu analiz kryminalistycznych.

Nowe przepisy w dziedzinie ochrony danych:

Przetwarzanie danych osobowych na mocy niniejszej decyzji odbywać się będzie zgodnie z decyzją ramową Rady 2007/XX/WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych oraz stosownie do odnośnych przepisów zawartych w niniejszym wniosku, z których wiele znalazło się już w konwencji o Europolu.

W przypadku stworzenia dla Europolu nowych możliwości przetwarzania danych osobowych, przetwarzanie tych danych może się odbywać jedynie na podstawie klarownych i precyzyjnych przepisów prawnych zatwierdzonych przez Radę.

Robocze bazy danych do analiz przechowywane są przez okres co najwyżej trzech lat. Dane te można przechowywać przez kolejne 3 lata po uprzednim zgłoszeniu tego faktu zarządowi i konsultacji ze wspólnym organem nadzorczym, jeśli jest to niezbędnie potrzebne do celów danej bazy (art. 16).

Aby móc wykryć każdy przypadek nieuprawnionego korzystania z danych, wzmocnione zostaną mechanizmy kontroli poprzez wydłużenie okresu przechowywania danych o kontrolach z sześciu do osiemnastu miesięcy w celu umożliwienia weryfikacji legalności wyszukiwania danych w zautomatyzowanych bazach danych wykorzystywanych do przetwarzania danych osobowych (art. 18).

Wzmocniona zostanie także ochrona danych dzięki powołaniu całkowicie niezależnego funkcjonariusza ds. ochrony danych (art. 27).

● Podstawa prawna

Artykuł 30 ust. 1 lit. b), art. 30 ust. 2 i art. 34 ust. 2 lit. c) Traktatu o Unii Europejskiej.

● Zasada pomocniczości

Do działań podejmowanych przez Unię zastosowanie ma zasada pomocniczości.

Cele wniosku nie mogą być osiągnięte w stopniu wystarczającym przez państwa członkowskie z następujących względów:

Same państwa członkowskie nie mogą ustanowić organu Unii Europejskiej. Państwa takie muszą połączyć swoje wysiłki, aby móc skuteczniej walczyć z przestępczością transgraniczną i terroryzmem międzynarodowym, zwłaszcza poprzez system scentralizowanych analiz oraz wymianę informacji.

Niniejszy wniosek ogranicza się do zapewnienia Europolowi takich instrumentów, które pozwalają mu na udzielanie pomocy i wsparcia organom ścigania państw członkowskich, i zwiększenia jego możliwości w tym zakresie.

Wniosek jest zatem zgodny z zasadą pomocniczości.

● Zasada proporcjonalności

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów:

Odpowiednio do konwencji o Europolu wniosek ogranicza się do środków niezbędnych do regulowania ram instytucjonalnych oraz przetwarzania i ochrony danych, mających zapewnić skuteczne funkcjonowanie Europolu. W stosownych przypadkach dokonano odniesień do przepisów prawa krajowego, które m.in. określają, jakie dane i na jakich warunkach mogą być przekazywane Europolowi. Zasadę proporcjonalności wzięto pod uwagę również przy określaniu zakresu kompetencji Europolu, który ogranicza się do poważnych form przestępczości wymienionych w decyzji ramowej w sprawie europejskiego nakazu aresztowania.

Obciążenia finansowe powstające dla Wspólnoty w związku z niniejszym wnioskiem są proporcjonalne do ponoszonych przez państwa członkowskie bieżących kosztów finansowania Europolu. Poprzez objęcie Europolu procedurami wspólnotowymi oraz dzięki uniknięciu procedur ratyfikacji zmian w jego podstawie prawnej niniejszy wniosek wpłynie na zmniejszenie obciążeń administracyjnych.

● Wybór instrumentów

Instrumentem najbardziej właściwym do ustanowienia organu z mocy tytułu VI TUE jest decyzja Rady oparta na art. 34 ust. 2 lit. c) TUE. Decyzja ramowa nie byłaby w tym wypadku instrumentem właściwym, jako że celem wniosku nie jest zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich.

4. Wpływ na budżet

W ramach perspektywy finansowej na lata 2007–2013 na finansowanie Europolu z budżetu wspólnotowego na lata 2010–2013 przewidziana jest łączna kwota 334 mln EUR. Odpowiada ona ostatniemu pięcioletniemu planowi finansowania Europolu. Roczny budżet Europolu na 2007 r. wynosi niecałe 68 mln EUR. Z budżetu tego finansowanych będzie w 2007 r. łącznie 406 etatów pracowniczych.

5. Informacje dodatkowe

● Symulacja, faza pilotażowa i okres przejściowy

Dla wniosku przewidziany jest okres przejściowy.

● Uproszczenie

Wniosek zapewnia znaczące uproszczenie procedur administracyjnych zarówno dla UE, jak i krajowych organów publicznych, zwłaszcza w związku z tym, że nie wymaga przyjmowania licznych instrumentów i decyzji powiązanych z zarządzaniem budżetem i personelem, a także dzięki dostosowaniu sposobu funkcjonowania Europolu do powszechnej praktyki innych organów i agencji UE.

● Uchylenie obowiązujących przepisów prawnych

Przyjęcie niniejszego wniosku pociąga za sobą uchylenie istniejącego prawodawstwa.

● Przekształcenie

Wniosek obejmuje przekształcenie przepisów prawnych.

2006/0310 (CNS)

Wniosek

DECYZJA RADY

ustanawiająca Europejski Urząd Policji (EUROPOL)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. b), art. 30 ust. 2 i art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając wniosek Komisji[4],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[5],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Ustanowienie Europejskiego Urzędu Policji zostało uzgodnione w ramach Traktatu o Unii Europejskiej z dnia 7 lutego 1992 r. i uregulowane w opartej na art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji („konwencji o Europolu”)[6].

(2) Do konwencji o Europolu zaproponowano szereg zmian zawartych w trzech protokołach, które dotychczas nie weszły w życie w związku z długim procesem ratyfikacji tego rodzaju zmian. Zastąpienie konwencji decyzją ułatwi w przyszłości wprowadzanie niezbędnych zmian.

(3) Uproszczenie i poprawę ram prawnych Europolu można częściowo osiągnąć poprzez przekształcenie Europolu w agencję Unii Europejskiej finansowaną z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, skutkiem czego ogólne zasady i procedury dla takich organów będą miały zastosowanie również do Europolu.

(4) Ostatnie instrumenty prawne ustanawiające agencje lub organy Unii Europejskiej w obszarze objętym tytułem VI Traktatu o Unii Europejskiej (decyzja Rady z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiająca Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością[7] oraz decyzja Rady z dnia 20 września 2005 r. ustanawiająca Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL) i uchylająca decyzję 2000/820/WSiSW[8]) miały formę decyzji Rady, jako że decyzje takie łatwiej jest dostosować do zmieniających się okoliczności i nowych priorytetów politycznych.

(5) Przekształcenie Europolu w agencję Unii Europejskiej finansowanej z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich zwiększy kontrolę Parlamentu Europejskiego nad Europolem, ponieważ Parlament współuczestniczy w przyjęciu budżetu.

(6) Objęcie Europolu ogólnymi zasadami i procedurami mającymi zastosowanie do innych organów i agencji przyczyni się do uproszczenia procedur administracyjnych, dzięki czemu większą część swoich zasobów Europol będzie mógł przeznaczyć na realizację swoich podstawowych zadań.

(7) Dalsze uproszczenie procedur i poprawę funkcjonowania Europolu osiągnąć można poprzez środki ukierunkowane na zwiększenie możliwości Europolu w zakresie udzielania pomocy i wsparcia właściwym organom ścigania państw członkowskich, bez konieczności przyznawania urzędnikom Europolu uprawnień wykonawczych.

(8) Jedno z usprawnień ma polegać na stworzeniu warunków do tego, by Europol mógł pomagać właściwym organom państw członkowskich w zwalczaniu konkretnych form poważnej przestępczości bez obowiązującego obecnie ograniczenia, zgodnie z którym udzielanie takiej pomocy jest możliwe jedynie wówczas, gdy istnieją faktyczne oznaki działania zorganizowanej struktury przestępczej.

(9) Wyznaczenie Europolu jako punkt kontaktowy Unii Europejskiej do spraw zwalczania fałszowania waluty euro nie narusza postanowień konwencji o zwalczaniu fałszowania pieniędzy podpisanej w Genewie dnia 20 kwietnia 1929 r. i protokołu do tej konwencji.

(10) Dla uniknięcia zbędnych procedur jednostki narodowe Europolu powinny mieć bezpośredni dostęp do wszystkich danych zgromadzonych w systemie informacyjnym Europolu.

(11) Niniejsza decyzja jest zgodna z decyzją ramową Rady 2007/XX/ WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych.

(12) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[9] ma zastosowanie w odniesieniu do danych przetwarzanych na mocy prawa wspólnotowego, zwłaszcza w odniesieniu do danych osobowych pracowników Europolu.

(13) Istnieje konieczność powołania niezależnego funkcjonariusza ds. ochrony danych, który powinien być odpowiedzialny za zagwarantowanie zgodnego z prawem przetwarzania danych oraz zgodności z przepisami decyzji w sprawie przetwarzania danych osobowych, w tym przetwarzania danych osobowych pracowników Europolu, które podlegają ochronie na podstawie art. 24 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

(14) Oprócz uproszczenia przepisów dotyczących istniejących systemów przetwarzania danych należy zwiększyć możliwości Europolu w zakresie tworzenia i wykorzystywania nowych, ułatwiających wykonywanie jego zadań narzędzi do przetwarzania danych. Tego rodzaju narzędzia powinny być tworzone i utrzymywane zgodnie z ogólnymi zasadami ochrony danych, ale również stosownie do szczegółowych przepisów, które ustanowi Rada.

(15) Należy zagwarantować współpracę wspólnego organu nadzorczego z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych.

(16) Wskazane jest, aby Europol, dążąc do osiągnięcia swoich celów, współpracował z organami i agencjami europejskimi zapewniającymi odpowiedni poziomu ochrony danych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

(17) Europol powinien współpracować z Eurojustem, który gwarantuje odpowiedni poziom ochrony danych zgodnie z decyzją ustanawiającą ten organ.

(18) Europol powinien mieć możliwość dokonywania uzgodnień roboczych z organami i agencjami wspólnotowymi i unijnymi w celu zwiększenia skuteczności wszystkich zaangażowanych stron w zwalczaniu poważnych form przestępczości wchodzących w zakres ich kompetencji, oraz aby uniknąć powielania działań.

(19) Należy zracjonalizować możliwości współpracy Europolu z krajami i instytucjami trzecimi w celu zapewnienia zgodności z ogólną polityką Unii w tym zakresie, między innymi dzięki nowym przepisom określającym, jak ma wyglądać taka współpraca w przyszłości.

(20) Należy usprawnić system zarządzania Europolem poprzez uproszczenie procedur i ogólniejsze opisy zadań zarządu, poprzez ograniczenie liczby posiedzeń zarządu oraz ustanowienie wspólnej zasady, zgodnie z którą wszystkie decyzje podejmowane byłyby większością dwóch trzecich głosów.

(21) Pożądane jest także wprowadzenie przepisów o zaostrzeniu kontroli ze strony Parlamentu Europejskiego koniecznych do tego, by Europol pozostał organizacją w pełni rozliczalną i przejrzystą, a przy tym uwzględniających potrzebę zachowania poufnego charakteru informacji operacyjnych.

(22) Kontrola sądowa nad Europolem sprawowana będzie zgodnie z art. 35 Traktatu o Unii Europejskiej.

(23) Aby Europol mógł kontynuować wypełnianie swoich zadań w sposób optymalny, należy ustanowić starannie przemyślane środki przejściowe.

(24) Ponieważ cel niniejszej decyzji, tj. ustanowienie agencji odpowiedzialnej za współpracę w zakresie egzekwowania prawa na poziomie UE, nie może być w dostateczny sposób osiągnięty przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na zakres i skutki tego działania może być lepiej realizowany na poziomie Unii, Rada może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości, o której mowa w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej i którą określa art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Zgodnie z zasadą proporcjonalności niniejsza decyzja nie wykracza poza zakres konieczny do osiągnięcia wymienionych wyżej celów.

(25) Niniejsza decyzja respektuje prawa podstawowe i przestrzega zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej,

STANOWI CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ I – USTANOWIENIE I ZADANIA

Artykuł 1Ustanowienie

1. Niniejszym ustanawia się Europejski Urząd Policji, zwany dalej „Europolem”, jako agencję Unii. Siedziba Europolu mieści się w Hadze, w Niderlandach.

2. W sensie prawnym Europol ustanowiony niniejszą decyzją uznaje się za następcę Europolu ustanowionego Konwencją sporządzoną na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji („konwencja o Europolu”).

Artykuł 2 Zdolność prawna

1. Europol ma osobowość prawną.

2. W każdym państwie członkowskim Europol posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych o najszerszym zakresie przyznanym przez ustawodawstwo krajowe osobom prawnym. W szczególności Europol może nabywać oraz zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz może pozywać i być pozywany.

3. Europol jest uprawniony do zawarcia z Królestwem Niderlandów umowy w sprawie siedziby.

Artykuł 3 Cel

Celem Europolu jest wspieranie i wzmacnianie działań oraz współpracy właściwych organów państw członkowskich w zakresie zapobiegania poważnej przestępczości i terroryzmowi oraz zwalczania tych zjawisk. Na użytek niniejszej decyzji „właściwe organy” oznaczają wszystkie instytucje publiczne w państwach członkowskich odpowiedzialne zgodnie z prawem krajowym za zapobieganie i zwalczanie przestępstw.

Artykuł 4Zakres kompetencji

1. Kompetencje Europolu obejmują poważne przestępstwa, które wpływają na dwa państwa członkowskie lub więcej, w szczególności przestępczość zorganizowaną i terroryzm.

2. Na użytek niniejszej decyzji formy przestępczości określone w załączniku I do niniejszej decyzji uważa się za poważne przestępstwa.

3. Kompetencje Europolu obejmują również przestępstwa powiązane z poważnymi przestępstwami. Za tego typu przestępstwa powiązane uważa się:

- przestępstwa mające na celu uzyskanie środków służących do popełniania czynów wchodzących w zakres kompetencji Europolu,

- przestępstwa mające na celu ułatwienie lub dokonanie czynów wchodzących w zakres kompetencji Europolu,

- przestępstwa mające na celu uniknięcie kary za czyny wchodzące w zakres kompetencji Europolu.

4. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego oraz uwzględniając odnośne mechanizmy Unii Europejskiej, określa w obrębie kompetencji Europolu priorytety w zakresie zwalczania form przestępczości wchodzących w zakres jego kompetencji i zapobiegania takim przestępstwom.

Artykuł 5 Zadania

1. Do podstawowych zadań Europolu należy:

a) gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analiza i wymiana informacji i danych wywiadowczych przekazywanych przez organy państw członkowskich, kraje trzecie lub inne podmioty publiczne lub prywatne;

b) koordynowanie, organizowanie i prowadzenie działań dochodzeniowych i operacyjnych realizowanych wspólnie z właściwymi organami państw członkowskich lub w ramach wspólnych zespołów dochodzeniowych, w stosownych przypadkach w powiązaniu z organami europejskimi bądź krajów trzecich;

c) niezwłoczne przekazywanie właściwym organom państw członkowskich informacji dotyczących tych państw oraz informacji na temat wszelkich stwierdzonych powiązań pomiędzy przestępstwami;

d) pomoc w dochodzeniach prowadzonych w państwach członkowskich poprzez przekazywanie jednostkom narodowym wszelkich istotnych informacji;

e) w konkretnych przypadkach występowanie do właściwych organów danych państw członkowskich o przeprowadzenie lub koordynację dochodzenia;

f) zapewnienie państwom członkowskim wsparcia analitycznego i wywiadowczego w związku ze znaczącym wydarzeniem międzynarodowym mogącym mieć wpływ na porządek publiczny w tym państwie.

2. Zadania wyszczególnione w ust. 1 obejmują również koordynację działań dochodzeniowych w związku z czynami przestępczymi popełnianymi przy użyciu Internetu, w szczególności w odniesieniu do przestępstw związanych z terroryzmem oraz do dystrybucji pornografii dziecięcej i innych nielegalnych materiałów, jak również monitoring Internetu w celu zwiększenia wykrywalności tego rodzaju przestępstw oraz identyfikacji osób je popełniających.

3. Działania operacyjne Europolu są prowadzone w powiązaniu i w porozumieniu z organami państwa lub państw członkowskich, których terytorium obejmują. Użycie środków przymusu należy do wyłącznej kompetencji właściwych organów krajowych.

4. Do zadań Europolu należy ponadto:

a) poszerzanie wiedzy specjalistycznej w zakresie procedur dochodzeniowych właściwych władz państw członkowskich i zapewnianie doradztwa w zakresie prowadzenia dochodzeń;

b) zapewnianie strategicznych danych wywiadowczych w celu ułatwiania i wspierania efektywnego i skutecznego wykorzystania środków dostępnych na poziomie krajowym i unijnym do działań operacyjnych oraz wspieranie takich działań;

c) przygotowywanie powiązanych ze swoimi celami ocen zagrożenia oraz sprawozdań dotyczących sytuacji ogólnej, w tym rocznej oceny zagrożenia związanego z przestępczością zorganizowaną.

5. Dążąc do osiągnięcia celu określonego w art. 3, Europol może wspierać państwa członkowskie również w następujących obszarach:

a) szkolenie członków właściwych organów państw członkowskich, w stosownych przypadkach we współpracy z Europejskim Kolegium Policyjnym;

b) organizacja i wyposażenie tych organów poprzez ułatwianie wymiany wsparcia technicznego pomiędzy państwami członkowskimi;

c) metody zapobiegania przestępczości;

d) metody techniczne i kryminalistyczne oraz procedury dochodzeniowe.

6. W kontaktach z krajami trzecimi i innymi organizacjami Europol pełni rolę punktu kontaktowego Unii Europejskiej do spraw zwalczania fałszowania waluty euro.

Artykuł 6 Udział we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych

1. Urzędnicy Europolu, pełniąc funkcję wspierającą, mogą uczestniczyć we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych, w tym w zespołach ustanowionych zgodnie z art. 1 decyzji ramowej z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych[10], zgodnie z art. 13 Konwencji z dnia 29 maja 2000 r. o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej[11] oraz stosownie do art. 24 Konwencji z dnia 18 grudnia 1997 roku w sprawie wzajemnej pomocy i współpracy między administracjami celnymi[12]. Urzędnicy Europolu mogą zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. b) oraz na podstawie uzgodnień, o których mowa w ust. 3, jak również stosownie do przepisów prawnych państwa członkowskiego, w którym działa dany wspólny zespół dochodzeniowo-śledczy, pomagać we wszystkich działaniach wspomnianego zespołu oraz wymieniać informacje ze wszystkimi jego członkami zgodnie z ust. 5. W tym kontekście mogą oni również proponować krajowym członkom danego zespołu dochodzeniowo-śledczego podjęcie określonych środków przymusu.

2. W przypadkach gdy dany wspólny zespół dochodzeniowo-śledczy utworzono w celu walki z fałszowaniem waluty euro, urzędnikowi Europolu można powierzyć kierowanie dochodzeniem pod bezpośrednim zwierzchnictwem szefa zespołu. W przypadku różnicy zdań między urzędnikiem Europolu i szefem zespołu decydująca jest opinia tego ostatniego.

3. Aspekty administracyjne udziału urzędników Europolu we wspólnym zespole dochodzeniowo-śledczym określa się w porozumieniu pomiędzy dyrektorem Europolu i właściwymi organami państw członkowskich uczestniczących we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych przy udziale jednostek narodowych. Zasady takich porozumień ustala zarząd.

4. Urzędnicy Europolu wykonują swoje zadania pod kierownictwem szefa zespołu i zgodnie z warunkami określonymi w porozumieniu, o którym mowa w ust. 3.

5. Urzędnicy Europolu mogą kontaktować się bezpośrednio z członkami wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego oraz udzielać informacji członkom i oddelegowanym członkom wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego zgodnie z niniejszą decyzją, uwzględniając warunki określone w porozumieniu, o którym mowa w ust. 3.

6. W trakcie działań operacyjnych wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego urzędnicy Europolu podlegają w odniesieniu do przestępstw, których są ofiarami bądź sprawcami, przepisom prawa obowiązującego w państwie członkowskim, w którym dany wspólny zespół prowadzi działania, mającym zastosowanie do osób pełniących porównywalne funkcje.

Artykuł 7 Wszczynanie dochodzeń w sprawach karnych na wniosek Europolu

1. Państwa członkowskie rozpatrują wszelkie wnioski Europolu o wszczęcie, przeprowadzenie czy koordynację dochodzeń w konkretnych sprawach, traktując takie wnioski z należytą rozwagą. Informują one Europol o swojej decyzji w sprawie wniosku o wszczęcie dochodzenia.

2. Jeśli właściwe organy danego państwa członkowskiego postanowią nie przychylić się do wniosku Europolu, informują Europol o swojej decyzji i jej przyczynach, chyba że podanie przyczyn nie jest możliwe, ponieważ:

a) mogłoby to zaszkodzić żywotnym interesom bezpieczeństwa narodowego lub

b) mogłoby to zagrozić powodzeniu prowadzonego dochodzenia lub bezpieczeństwu osób.

3. Odpowiedzi na wnioski Europolu o wszczęcie, przeprowadzenie lub koordynację dochodzeń w konkretnych sprawach, a także informacje na temat rezultatów dochodzeń przekazywane są Europolowi przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z zasadami określonymi w niniejszej decyzji i odnośnym ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 8 Jednostki narodowe

1. Każde państwo członkowskie ustanawia lub wyznacza jednostkę narodową do wykonywania zadań określonych w niniejszym artykule. W każdym państwie członkowskim mianuje się jednego urzędnika na stanowisko szefa jednostki narodowej.

2. Jednostka narodowa jest organem pośredniczącym w kontaktach między Europolem a właściwymi organami krajowymi. Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na bezpośrednie kontakty między wyznaczonymi właściwymi organami a Europolem na warunkach określonych przez dane państwo członkowskie, które mogą obejmować wcześniejsze zaangażowanie jednostek narodowych.

3. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki umożliwiające jednostkom narodowym wykonywanie zadań, w szczególności zapewniają dostęp do odpowiednich danych krajowych.

4. Jednostki narodowe:

a) dostarczają Europolowi z własnej inicjatywy informacje i dane wywiadowcze niezbędne do wykonywania jego zadań;

b) odpowiadają na wnioski Europolu o dostarczenie informacji i danych wywiadowczych oraz o doradztwo;

c) dokonują aktualizacji informacji i danych wywiadowczych;

d) dokonują zgodnie z prawem krajowym oceny informacji i danych wywiadowczych dla właściwych organów i przekazują im te materiały;

e) występują do Europolu z wnioskami o doradztwo, udzielenie informacji i danych wywiadowczych oraz o przeprowadzenie analiz;

f) przekazują Europolowi informacje przeznaczone do przechowywania w jego bazach danych;

g) zapewniają przestrzeganie prawa przy każdej wymianie informacji z Europolem.

5. Nie umniejszając odpowiedzialności państw członkowskich w zakresie utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego, w określonych przypadkach zwalnia się jednostkę narodową z obowiązku dostarczania informacji i danych wywiadowczych, jeśli mogłoby to:

a) zagrażać powodzeniu bieżącego dochodzenia lub bezpieczeństwu osób;

b) oznaczać ujawnienie informacji o organizacjach lub konkretnych działaniach wywiadowczych związanych z bezpieczeństwem państwa.

6. Koszty ponoszone przez jednostki narodowe w związku z kontaktami z Europolem pokrywają państwa członkowskie i, z wyjątkiem kosztów połączeń, nie obciążają one Europolu.

7. Kierownicy jednostek narodowych spotykają się regularnie z własnej inicjatywy bądź na wniosek dyrektora lub zarządu, by wspierać działania Europolu na zasadzie doradztwa.

Artykuł 9 Oficerowie łącznikowi

1. Każda jednostka narodowa oddelegowuje do Europolu co najmniej jednego oficera łącznikowego. O ile szczegółowe przepisy niniejszej decyzji nie stanowią inaczej, oficerowie łącznikowi podlegają prawu krajowemu państwa, które udzieliło im takiej delegacji.

2. Bez uszczerbku dla art. 8 ust. 4 i ust. 5 oficerowie łącznikowi:

a) dostarczają Europolowi informacje z delegującej jednostki narodowej;

b) przekazują informacje z Europolu do delegującej jednostki narodowej;

c) współpracują z urzędnikami Europolu poprzez dostarczanie informacji i doradztwo oraz

d) wymieniają informacje ze swoich jednostek narodowych z oficerami łącznikowymi innych państw członkowskich.

Bilateralna wymiana informacji, o której mowa w lit. d), może również dotyczyć przestępstw niewchodzących w zakres kompetencji Europolu, o ile zezwala na to prawo krajowe.

3. Artykuł 34 stosuje się wraz z odpowiednimi zmianami do działalności oficerów łącznikowych.

4. Zarząd określa prawa i obowiązki oficerów łącznikowych w stosunku do Europolu.

5. Oficerowie łącznikowi korzystają z niezbędnych do wykonywania ich zadań przywilejów i immunitetów zgodnie z art. 50 ust. 4.

6. Europol dba o to, by oficerowie łącznikowi byli wyczerpująco informowani o wszystkich działaniach Europolu oraz włączani w takie działania, o ile pokrywają się one z zakresem ich obowiązków.

7. Europol zapewnia nieodpłatnie państwom członkowskim pomieszczenia w budynku Europolu niezbędne oficerom łącznikowym do wykonywania ich pracy. Wszelkie inne koszty związane z oddelegowaniem oficerów łącznikowych, w tym koszty ich wyposażenia, ponoszą delegujące państwa członkowskie, chyba że w konkretnym przypadku zarząd przy sporządzaniu budżetu Europolu wyda inne zalecenia.

ROZDZIAŁ II – SYSTEMY PRZETWARZANIA INFORMACJI

Artykuł 10Przetwarzanie informacji

1. W zakresie, w jakim jest to niezbędne do osiągnięcia wytyczonych celów, Europol przetwarza informacje i dane wywiadowcze, w tym dane osobowe, zgodnie z niniejszą decyzją. Europol ustanawia i prowadzi system informacyjny Europolu, o którym mowa w art. 11, i robocze bazy danych do analiz, o których mowa w art. 14.

2. Europol może przetwarzać dane w celu ustalenia, czy dane te mają znaczenie dla realizacji jego zadań i czy mogą zostać włączone do jednego z jego systemów informacyjnych.

3. Każdorazowo gdy Europol zamierza ustanowić system do przetwarzania danych osobowych inny niż system informacyjny Europolu, o którym mowa w art. 11, czy robocze bazy danych, o których mowa w art. 14, Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego, określa warunki, na jakich Europol może tego dokonać. Warunki te, uwzględniając należycie zasady określone w art. 26, w szczególności dotyczą dostępu do danych i korzystania z nich, a także ograniczeń czasowych w odniesieniu do ich przechowywania i usuwania.

4. Zgodnie z warunkami ustalonymi stosownie do ust. 3 zarząd na wniosek dyrektora podejmuje decyzję w sprawie ustanowienia systemów przetwarzania danych zgodnie z ust. 3. Przed podjęciem takiej decyzji zarząd zasięga opinii wspólnego organu nadzorczego, o którym mowa w art. 33.

5. Europol dokłada wszelkich starań, aby z pomocą najlepszych praktyk i otwartych standardów zapewnić interoperacyjność swoich systemów przetwarzania informacji z systemami przetwarzania informacji w państwach członkowskich, a w szczególności z takimi systemami wykorzystywanymi przez organy powiązane ze Wspólnotą i Unią, z którymi Europol może utrzymywać stosunki zgodnie z art. 22.

Artykuł 11 System informacyjny Europolu

1. Europol prowadzi system informacyjny Europolu. System informacyjny Europolu jest bezpośrednio dostępny w celu konsultacji dla jednostek narodowych, oficerów łącznikowych, dyrektora, zastępców dyrektora i należycie umocowanych urzędników Europolu.

2. Europol zapewnia zgodność z przepisami niniejszej decyzji dotyczącymi zarządzania systemem informacyjnym. Jest odpowiedzialny za prawidłowe działanie systemu informacyjnego pod względem technicznym i operacyjnym oraz w szczególności podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić prawidłową implementację środków określonych w art. 20, art. 28, art. 30 i art. 34 w odniesieniu do systemu informacyjnego.

3. Za komunikację z systemem informacyjnym odpowiedzialna jest jednostka narodowa każdego państwa członkowskiego. Jest ona w szczególności odpowiedzialna za środki bezpieczeństwa, określone w artykule 34, dotyczące urządzeń do przetwarzania danych używanych na terytorium danego państwa członkowskiego, za przegląd przewidziany w art. 20 oraz, jeżeli wymagają tego przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne oraz procedury danego państwa członkowskiego – za prawidłowe wykonanie przepisów niniejszej decyzji w innych dziedzinach.

Artykuł 12 Zawartość systemu informacyjnego Europolu

1. System informacyjny Europolu może być wykorzystywany do przetwarzania jedynie takich danych, które są niezbędne do wykonywania zadań Europolu. Wprowadzane dane dotyczą:

a) osób, które zgodnie z prawem krajowym odpowiedniego państwa członkowskiego są podejrzane o popełnienie lub udział w przestępstwie wchodzącym w zakres kompetencji Europolu, lub osób skazanych za takie przestępstwo;

b) osób, wobec których istnieją poważne podstawy na mocy prawa krajowego danego państwa członkowskiego, aby podejrzewać, że popełnią przestępstwo wchodzące w zakres kompetencji Europolu.

2. Dane odnoszące się do osób, o których mowa w ustępie 1, mogą zawierać jedynie następujące szczegóły:

a) nazwisko, nazwisko rodowe, imiona oraz wszelkie pseudonimy czy nazwisko przybrane;

b) data i miejsce urodzenia;

c) obywatelstwo;

d) płeć oraz

e) w razie potrzeby inne cechy charakterystyczne, które mogą pomóc w identyfikacji osoby, włącznie ze szczególnymi, obiektywnie istniejącymi cechami fizycznymi, które są niezmienne.

3. Poza danymi określonymi w ust. 2 system informacyjny Europolu może być również wykorzystywany do przetwarzania następujących danych dotyczących osób określonych w ust. 1:

a) przestępstwa, domniemane przestępstwa wraz z czasem i miejscem ich (domniemanego) popełnienia;

b) środki, jakie zostały lub mogą zostać użyte do popełnienia przestępstw;

c) służby zajmujące się sprawą i odpowiednie numery akt;

d) domniemane członkostwo w organizacji przestępczej;

e) wyroki skazujące, w przypadku gdy dotyczą przestępstw wchodzących w zakres kompetencji Europolu;

f) strona wprowadzające dane.

Powyższe dane mogą zostać wprowadzone także wówczas, gdy nie zawierają jeszcze odniesienia do osób. Kiedy dane wprowadza sam Europol, oprócz podania numeru akt wskazuje źródło takich danych.

4. Dodatkowe informacje, będące w posiadaniu Europolu lub jednostek narodowych, dotyczące osób określonych w ust. 1, mogą być przekazywane dowolnej jednostce narodowej lub Europolowi na wniosek jednej ze stron. Jednostki narodowe przekazują informacje zgodnie z ich prawem krajowym.

5. W przypadku odstąpienia od postępowania przeciw danej osobie lub w przypadku uniewinnienia takiej osoby, dane dotyczące sprawy, w odniesieniu do której podjęto odnośną decyzję, zostają usunięte.

Artykuł 13 Dostęp do systemu informacyjnego

1. Prawo do wprowadzania danych bezpośrednio do systemu informacyjnego Europolu i ich wyszukiwania w tym systemie mają jednostki narodowe, oficerowie łącznikowi oraz dyrektor, zastępcy dyrektora lub należycie umocowani urzędnicy Europolu. Europol może mieć wgląd do danych, w przypadku gdy jest to niezbędne do wykonywania jego zadań w określonej sprawie. Jednostkom narodowym i oficerom łącznikowym udziela się dostępu do danych zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz przepisami i procedurami administracyjnymi, które obowiązują stronę zyskującą dostęp, z zastrzeżeniem przestrzegania wszelkich dodatkowych warunków zawartych w niniejszej decyzji.

2. Tylko ta strona, która wprowadzała dane, może je zmieniać, korygować lub usuwać. W przypadku, gdy druga strona ma powody, aby uważać, że dane określone w art. 12 ust. 2 są nieprawidłowe, lub chce je uzupełnić, powinna niezwłocznie powiadomić o tym stronę wprowadzającą dane. Strona ta niezwłocznie bada takie zgłoszenie i w razie konieczności natychmiast zmienia, uzupełnia, koryguje bądź usuwa dane.

3. W przypadku gdy system zawiera określone w art. 12 ust. 3 dane dotyczące osoby, każda ze stron może wprowadzić dodatkowe dane zgodnie z art. 12 ust. 3. W przypadku oczywistych sprzeczności między wprowadzanymi danymi, zainteresowane strony konsultują się ze sobą i osiągają porozumienie.

4. W przypadku gdy dana strona zamierza całkowicie usunąć określone w art. 12 ust. 2 dane dotyczące określonej osoby które sama wprowadziła, a określone w art. 12 ust. 3 dane dotyczące tej samej osoby zostały wprowadzone przez inne strony, odpowiedzialność w zakresie ustawodawstwa o ochronie danych i prawo do wprowadzania zmian, uzupełniania, korygowania i usuwania takich danych zgodnie z art. 12 ust. 2 przenosi się na stronę, która jako następna w kolejności wprowadziła określone w art. 12 ust. 3 dane dotyczące tej osoby. Strona zamierzająca usunąć dane informuje o swoim zamiarze stronę, na którą przeniesiono odpowiedzialność w zakresie ochrony danych.

5. Odpowiedzialność za dopuszczalność wyszukiwania, wprowadzania danych i zmian w systemie informacyjnym ponosi strona wyszukująca, wprowadzająca dane lub dokonująca zmian, przy czym musi istnieć możliwość identyfikacji tej strony. Przekazywanie informacji między jednostkami narodowymi a właściwymi organami państw członkowskich jest regulowane przez prawo krajowe.

6. Oprócz jednostek narodowych i osób określonych w ust. 1 również właściwe organy wyznaczone do tego celu przez państwa członkowskie mogą wyszukiwać dane w systemie informacyjnym Europolu zgodnie z obowiązującymi je przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz przepisami i procedurami administracyjnymi, z zastrzeżeniem przestrzegania wszelkich dodatkowych warunków zawartych w niniejszej decyzji. Wynik takiego wyszukiwania ogranicza się jednak do informacji, czy szukane dane są dostępne w systemie informacyjnym Europolu. Bardziej szczegółowe informacje można następnie uzyskać za pośrednictwem jednostki krajowej.

7. Informacje o wyznaczonych zgodnie z ust. 6 właściwych organach, z późniejszymi zmianami, przekazywane są do Sekretariatu Generalnego Rady, który publikuje je w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 14 Robocze bazy danych do analizy

1. W zakresie, w jakim jest to niezbędne do osiągnięcia jego celów, Europol może przechowywać, zmieniać i wykorzystywać dane dotyczące przestępstw wchodzących w zakres jego kompetencji, w tym dane o przestępstwach powiązanych, określonych w art. 4 ust. 3, w roboczych bazach danych do analizy. Tego rodzaju robocze bazy danych mogą zawierać dane o następujących kategoriach osób:

a) osoby określone w art. 12 ust. 1;

b) osoby, które mogą być wezwane do złożenia zeznań w dochodzeniach w związku z rozpatrywanymi przestępstwami lub w dalszym postępowaniu karnym;

c) osoby będące ofiarami jednego z rozpatrywanych przestępstw lub osoby, w odniesieniu do których pewne fakty dają podstawy, aby uważać, iż mogą stać się ofiarami takiego przestępstwa;

d) osoby stanowiące źródło istotnych informacji i współpracownicy oraz

e) osoby, które mogą dostarczyć informacji na temat rozpatrywanych przestępstw.

Gromadzenie, przechowywanie i przetwarzanie danych określonych w art. 6 ust. 1 decyzji ramowej Rady 2007/XX/WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, jest dozwolone jedynie wtedy, gdy jest to niezbędnie potrzebne do celów odnośnej bazy danych i gdy dane takie uzupełniają inne dane osobowe już figurujące we wspomnianej bazie. Zabrania się selekcjonowania określonej grupy osób wyłącznie w oparciu o dane wymienione w art. 6 ust. 1 decyzji ramowej Rady 2007/XX/WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych z naruszeniem wyżej wymienionych zasad dotyczących celu.

Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego, przyjmuje przepisy wykonawcze dla roboczych baz danych, w szczególności określające kategorie danych osobowych, o których mowa w niniejszym artykule, oraz zawierające postanowienia dotyczące bezpieczeństwa odnośnych danych i wewnętrznego nadzoru nad ich wykorzystaniem.

2. Robocze bazy danych wykorzystuje się w celach analizy określanej jako zbieranie, przetwarzanie lub wykorzystanie danych mające na celu pomoc w dochodzeniu karnym. Każdy projekt analizy pociąga za sobą utworzenie grupy ds. analizy, w ramach której ściśle ze sobą współpracują następujący uczestnicy:

a) analitycy i inni urzędnicy Europolu wyznaczeni przez dyrektora Europolu;

b) oficerowie łącznikowi i/lub eksperci z państw członkowskich dostarczający informacje lub zainteresowani analizą w rozumieniu ust. 4.

Do wprowadzania oraz zmieniania danych uprawnieni są jedynie analitycy. Wszyscy uczestnicy mogą wyszukiwać dane w bazie.

3. Na wniosek Europolu lub z własnej inicjatywy jednostki narodowe, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 5, przekazują Europolowi wszystkie informacje, jakie mogą być niezbędne do celów danej roboczej bazy danych do analizy. W zależności od stopnia poufności dane przekazywane przez jednostkę narodową mogą być kierowane do grup ds. analiz bezpośrednio i za pomocą wszelkich właściwych środków, za pośrednictwem odpowiednich oficerów łącznikowych lub bez ich pośrednictwa. Europol powiadamia jednostki narodowe o preferowanym formacie przekazywanych mu informacji.

4. Jeżeli analiza ma ogólny i strategiczny charakter, wszystkie państwa członkowskie zapoznawane są z wszelkimi jej ustaleniami, za pośrednictwem oficerów łącznikowych i/lub ekspertów, w szczególności poprzez przekazywane im sprawozdania sporządzane przez Europol.

Jeżeli analiza odnosi się do szczególnych przypadków, które nie dotyczą wszystkich państw członkowskich, oraz ma bezpośredni cel operacyjny, udział w niej biorą przedstawiciele:

a) państw członkowskich, z których pochodziły informacje skutkujące decyzją utworzenia odnośnej roboczej bazy danych do analizy, lub takich, które są bezpośrednio zainteresowane tą informacją oraz państw członkowskich zaproszonych później przez grupę ds. analizy do udziału w analizie, ponieważ sprawa zaczęła dotyczyć również ich;

b) państwa członkowskie, które po skorzystaniu z funkcji indeksu, o której mowa w art. 15, stwierdzą potrzebę uzyskania odpowiednich informacji i potwierdzą taką potrzebę na warunkach ustanowionych w ust. 5.

5. Upoważnieni oficerowie łącznikowi mogą zgłaszać potrzebę otrzymywania odnośnych informacji. Każde państwo członkowskie mianuje i upoważnia ograniczoną liczbę takich oficerów. Wykaz oficerów łącznikowych przekazywany jest zarządowi.

Oficer łącznikowy zgłasza potrzebę otrzymywania odnośnych informacji, określoną w ust. 4, w formie uzasadnionego pisemnego oświadczenia zatwierdzanego przez organ, któremu podlega w swoim państwie członkowskim, przekazywanego następnie wszystkim uczestnikom analizy. W ten sposób zostaje on automatycznie włączony w toczące się prace nad analizą.

W przypadku sprzeciwu grupy ds. analizy automatyczne włączenie w prace grupy jest odraczane do momentu zakończenia procedury pojednawczej, która obejmuje następujące trzy etapy:

a) uczestnicy analizy dążą do zawarcia porozumienia z oficerem łącznikowym zgłaszającym potrzebę otrzymywania odnośnych informacji; mają na to nie więcej niż osiem dni;

b) w przypadku braku porozumienia, szefowie danej jednostki narodowej oraz dyrekcja Europolu zbierają się w ciągu trzech dni i próbują osiągnąć porozumienie;

c) w przypadku nieosiągnięcia porozumienia przedstawiciele zainteresowanych stron zasiadający w zarządzie zbierają się w ciągu ośmiu dni. Jeżeli dane państwo członkowskie obstaje przy potrzebie otrzymywania odnośnych informacji, decyzja o włączeniu tego państwa członkowskiego jest podejmowana w drodze konsensusu.

6. Państwo członkowskie przekazujące określone dane do Europolu decyduje o stopniu ich poufności i jest upoważnione do określania warunków postępowania z takimi danymi. Decyzje o rozpowszechnianiu lub wykorzystaniu przekazanych danych w celach operacyjnych są podejmowane przez państwo członkowskie, które przekazało Europolowi te dane. W przypadku gdy nie można stwierdzić, które państwo członkowskie przekazało Europolowi odnośne dane, decyzja o ich rozpowszechnianiu lub wykorzystaniu w celach operacyjnych podejmowana jest przez uczestników analizy. Państwo członkowskie bądź zaproszony do współpracy ekspert, którzy włączają się w prace nad trwającą już analizą, nie mogą, w szczególności, rozpowszechniać ani wykorzystywać danych bez uprzedniej zgody państw członkowskich uczestniczących w analizie od samego początku.

7. W drodze odstępstwa od ust. 6, w przypadku gdy Europol w momencie wprowadzania danych do roboczej bazy danych do analizy stwierdzi, że dane te odnoszą się do osoby lub przedmiotu, na temat których w bazie istnieją już dane przekazane przez inne państwo członkowskie lub osobę trzecią, takie państwa członkowskie lub osoby trzecie informowane są bezzwłocznie o stwierdzonym powiązaniu zgodnie z art. 17.

8. Europol może zaprosić ekspertów innych stron w rozumieniu art. 22 lub art. 23 do współpracy w ramach działań grupy ds. analizy, pod warunkiem że:

a) Europol i dana strona trzecia zawarły porozumienie zawierające odpowiednie warunki dotyczące wymiany informacji, w tym przekazywania danych osobowych, jak również poufności wymienianych informacji;

b) włączenie do współpracy ekspertów strony trzeciej leży w interesie państw członkowskich;

c) dana strona trzecia jest bezpośrednio zainteresowana przedmiotowymi pracami nad analizą oraz

d) wszyscy uczestnicy wyrażają zgodę na włączenie do prac grupy ds. analizy danego eksperta strony trzeciej.

W przypadku gdy dany projekt analizy dotyczy nadużycia finansowego lub innych nielegalnych działań mających wpływ na interesy finansowe Wspólnot Europejskich, Europol zaprasza ekspertów Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych do uczestnictwa w pracach grupy ds. analizy.

Włączenie do prac grupy ds. analizy ekspertów strony trzeciej jest przedmiotem porozumienia pomiędzy Europolem i daną stroną trzecią. Zasady takich porozumień ustala zarząd.

O szczegółach porozumień między Europolem i stronami trzecimi informowany jest wspólny organ nadzorczy, o którym mowa w art. 33, który może skierować do zarządu wszelkie jego zdaniem niezbędne uwagi.

Artykuł 15Funkcja indeksu

1. Europol tworzy funkcję indeksu dla danych zgromadzonych w roboczych bazach danych do analizy.

2. Dostęp do funkcji indeksu mają dyrektor, zastępcy dyrektora oraz należycie umocowani urzędnicy Europolu, oficerowie łącznikowi i należycie umocowani urzędnicy jednostek narodowych. Funkcja indeksu jest tak skonstruowana, że posługująca się nią osoba może jednoznacznie stwierdzić w oparciu o wyszukane dane, czy odnośna robocza baza danych do analizy zawiera dane, którymi osoba ta jest zainteresowana w związku z wykonywaniem swoich zadań.

3. Dostęp do funkcji indeksu jest określony w taki sposób, żeby można było ustalić, czy określona informacja jest przechowywana w danej roboczej bazie danych do analizy, jednak żeby jednocześnie nie można było ustalić powiązań lub wyciągnąć dalszych wniosków dotyczących zawartości tej bazy.

4. Zarząd określa szczegółowo sposób działania funkcji indeksu po zasięgnięciu opinii wspólnego organu nadzorczego.

Artykuł 16 Polecenie utworzenia roboczej bazy danych do analizy

1. W poleceniu utworzenia roboczej bazy danych Europol określa dla każdej z nich:

a) nazwę bazy;

b) cel bazy;

c) grupy osób, których dotyczą gromadzone dane;

d) charakter gromadzonych danych oraz jakichkolwiek innych danych wymienionych w art. 6 ust. 1 decyzji ramowej Rady 2007/XX/WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, które są niezbędnie potrzebne;

e) ogólne powody prowadzące do decyzji o utworzeniu danej bazy;

f) uczestników grupy ds. analizy w momencie tworzenia bazy;

g) warunki, na jakich dane osobowe zgromadzone w bazie mogą być przekazywane, do jakich odbiorców i zgodnie z jaką procedurą;

h) ograniczenia czasowe dotyczące badania danych oraz okres ich przechowywania;

(i) sposób tworzenia dziennika kontroli.

2. Zarząd i wspólny organ nadzorczy zgodnie z art. 33 są bezzwłocznie informowane przez dyrektora Europolu o poleceniu utworzenia danej bazy i otrzymują odpowiednie dokumenty. Wspólny organ nadzorczy może skierować do zarządu jego zdaniem niezbędne uwagi. Dyrektor Europolu może zwrócić się do wspólnego organu nadzorczego o dokonanie tego w określonym terminie.

3. Zarząd może w każdej chwili nakazać dyrektorowi Europolu wprowadzenie zmian do polecenia utworzenia danej roboczej bazy danych do analizy bądź jej zamknięcie. Zarząd podejmuje decyzję o dacie wejścia w życie tego rodzaju zmian bądź zamknięcia.

4. Robocze bazy danych do analiz przechowywane są przez okres co najwyżej trzech lat. Przed upływem wspomnianego trzyletniego okresu Europol rozważa potrzebę dalszego prowadzenia bazy. W przypadku gdy jest to niezbędnie konieczne do celów danej bazy, dyrektor Europolu może polecić dalsze prowadzenie danej bazy przez okres kolejnych trzech lat. Zarząd i wspólny organ nadzorczy zgodnie z art. 33 są bezzwłocznie informowane przez dyrektora Europolu o znajdujących się w danej bazie elementach uzasadniających bezwzględną konieczność dalszego jej prowadzenia. Wspólny organ nadzorczy może skierować do zarządu jego zdaniem niezbędne uwagi. Dyrektor Europolu może zwrócić się do wspólnego organu nadzorczego o dokonanie tego w określonym terminie. Zastosowanie ma ustęp 3.

ROZDZIAŁ III – WSPÓLNE PRZEPISY W SPRAWIE PRZETWARZANIA INFORMACJI

Artykuł 17Obowiązek powiadamiania

Bez uszczerbku dla art. 14 ust. 6 i ust. 7, Europol bezzwłocznie powiadamia jednostki narodowe oraz ich oficerów łącznikowych, o ile jednostki narodowe tego zażądają, o wszelkich informacjach dotyczących ich państwa członkowskiego i o ujawnionych powiązaniach między przestępstwami wchodzącymi w zakres kompetencji Europolu. Przekazywane mogą też być informacje i dane wywiadowcze dotyczące innych poważnych przestępstw, o których Europol dowiedział się, wypełniając swoje obowiązki.

Artykuł 18Kontrola wyszukiwań

Europol ustanawia odpowiednie mechanizmy kontroli umożliwiające weryfikację legalności wyszukiwania danych we wszelkich zautomatyzowanych bazach danych wykorzystywanych do przetwarzania danych osobowych.

Dane uzyskane w ten sposób są wykorzystywane tylko do tego celu przez Europol i organy nadzorcze określone w art. 32 i art. 33 i usuwane po osiemnastu miesiącach, chyba że dane te są nadal niezbędne do bieżącej kontroli. O szczegółach takich mechanizmów kontroli decyduje zarząd, po konsultacji z wspólnym organem nadzorczym.

Artykuł 19Zasady korzystania z danych

1. Dane osobowe wyszukane w którejkolwiek prowadzonej przez Europol bazie przetwarzania danych są przekazywane lub wykorzystywane jedynie przez właściwe władze państw członkowskich w celu zapobiegania i zwalczania przestępczości wchodzącej w zakres kompetencji Europolu oraz innych poważnych rodzajów przestępczości. Europol korzysta z tych danych wyłącznie w celu wykonywania swoich zadań.

2. Jeśli w przypadku niektórych danych przekazujące państwo członkowskie lub strona trzecia wskazują na szczególne ograniczenia w wykorzystaniu takich danych w tym państwie członkowskim lub ograniczenia w wykorzystaniu tych danych przez stronę trzecią, użytkownik takich danych musi stosować się również i do tych ograniczeń, z wyjątkiem konkretnego przypadku, gdy prawo krajowe stanowi, że ograniczenia w wykorzystywaniu uchyla się w stosunku do organów sądowych, organów ustawodawczych lub innych niezależnych instytucji powołanych na mocy prawa i odpowiedzialnych za nadzór nad właściwymi organami krajowymi. W takich przypadkach dane są wykorzystane jedynie po wcześniejszym zasięgnięciu opinii przekazującego państwa członkowskiego, którego interesy i opinie są uwzględniane w jak najszerszym zakresie.

3. Wykorzystanie danych do innych celów lub przez organy inne niż właściwe organy krajowe jest możliwe jedynie po uprzednim zasięgnięciu opinii państwa członkowskiego, które przekazało dane, oraz w takim zakresie, w jakim zezwala na to prawo krajowe tego państwa członkowskiego.

Artykuł 20 Ograniczenia czasowe dotyczące przechowywania i usuwania baz danych

1. Europol przechowuje dane w bazach danych jedynie przez okres niezbędny do wykonywania swoich zadań. Potrzeba dalszego przechowywania jest weryfikowana nie później niż po trzech latach od wprowadzenia danych. Dane przechowywane w systemie informacyjnym są przeglądane i usuwane przez jednostkę wprowadzającą. Dane przechowywane w innych bazach danych Europolu są przeglądane i usuwane przez Europol. Europol informuje państwa członkowskie z trzymiesięcznym wyprzedzeniem o wygaśnięciu terminów przeglądu przechowywanych danych.

2. Podczas przeglądu jednostki, określone w ust. 1 zdanie trzecie, mogą podjąć decyzję o dalszym przechowywaniu danych do następnego terminu przeglądu, jeżeli jest to nadal konieczne do wykonywania zadań Europolu. W przypadku braku decyzji o dalszym przechowywaniu danych są one automatycznie usuwane.

3. Jeżeli dane państwo członkowskie usunie ze swoich krajowych baz danych przekazane Europolowi dane, które zgromadzone są w innych bazach danych Europolu, powiadamia o tym odpowiednio Europol. W takich przypadkach Europol usuwa dane, chyba że jest nimi nadal zainteresowany, w oparciu o dane wywiadowcze, które są bardziej obszerne niż dane będące w posiadaniu przekazującego państwa członkowskiego. Europol informuje zainteresowane państwo członkowskie o fakcie dalszego przechowywania takich danych.

4. Dane nie są usuwane, jeśli mogłoby to zaszkodzić chronionym interesom osoby, której dane te dotyczą. W takich przypadkach dane wykorzystywane są jedynie za zgodą osoby, której dotyczą.

Artykuł 21 Dostęp do krajowych i międzynarodowych baz danych

W zakresie, w jakim Europol jest uprawniony na mocy unijnych oraz międzynarodowych czy krajowych instrumentów prawnych do uzyskiwania komputerowego dostępu do danych z innych systemów informacyjnych o charakterze krajowym lub międzynarodowym, Europol może wyszukiwać dane osobowe za ich pośrednictwem, o ile jest to konieczne do wykonywania jego zadań Obowiązujące postanowienia takich unijnych, międzynarodowych czy krajowych instrumentów prawnych regulują dostęp Europolu do takich danych i korzystanie z nich, jeśli przewidziane w nich zasady dostępu do danych i korzystania z nich wykraczają swoim zakresem poza te przyjęte w niniejszej decyzji. Europol nie może korzystać z takich danych, jeśli jest to sprzeczne z przepisami niniejszej decyzji.

ROZDZIAŁ IV – KONTAKTY Z PARTNERAMI

Artykuł 22 Kontakty z innymi organami i agencjami związanymi ze Wspólnotą lub Unią

1. W zakresie, w jakim jest to istotne dla wykonywania swoich zadań, Europol może ustanawiać i utrzymywać stosunki współpracy z organami i agencjami ustanowionymi traktatami ustanawiającymi Wspólnoty Europejskie i Traktatem o Unii Europejskiej bądź w oparciu o te traktaty. Tego rodzaju współpraca może odbywać się na podstawie uzgodnień roboczych zgodnie z ust. 2.

Jeśli jest to konieczne w poszczególnych przypadkach w celu zapobiegania przestępstwom wchodzącym w zakres kompetencji Europolu bądź zapobieganiu im, Europol w szczególności ustanawia i utrzymuje bliską współpracę z następującymi instytucjami, organami, agencjami i urzędami:

a) Europejska Agencja Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Frontex);

b) Europejski Bank Centralny;

c) Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA);

d) Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

Dane osobowe przetwarzane są wyłącznie w przypadku, gdy jest to niezbędne do właściwego wykonywania obowiązków wchodzących w zakres kompetencji odbiorcy.

2. Europol może dokonywać uzgodnień roboczych z instytucjami, organami, agencjami i urzędami, o których mowa w ust. 1. Tego rodzaju uzgodnienia robocze mogą dotyczyć wymiany informacji operacyjnych, strategicznych i technicznych, w tym danych osobowych, jak również koordynacji działań, i mogą przewidywać:

a) regularne konsultacje, zwłaszcza na temat programów prac oraz strategii w odniesieniu do ich komplementarności, jak i w każdej innej dziedzinie będącej przedmiotem wspólnego zainteresowania;

b) koordynację i współpracę w zakresie działań, w tym dochodzeniowych i operacyjnych,

c) warunki, na jakich inny organ czy inna agencja mogą uczestniczyć w gromadzeniu, przechowywaniu, przetwarzaniu, analizie i wymianie informacji i danych wywiadowczych, w tym uczestniczyć w tworzeniu roboczych baz danych do analizy bądź uzyskiwaniu danych lub wyników z takich baz.

3. Bez uszczerbku dla ust. 1 i ust. 2, Europol może bezpośrednio wymieniać informacje, w tym dane osobowe, z OLAF-em w taki sam sposób jak właściwe organy w państwach członkowskich zgodnie z art. 7 ust. 2 drugiego protokołu do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich[13].

4. Europol nawiązuje i utrzymuje ścisłą współpracę z Eurojustem w celu zwiększenia skuteczności obu tych organów w zwalczaniu poważnych form przestępczości międzynarodowej podlegających ich kompetencjom, przy jednoczesnym uwzględnieniu konieczności uniknięcia powielania zadań. Europol w szczególności informuje Eurojust o swoich wnioskach dotyczących wszczęcia dochodzeń w sprawach karnych.

5. Europol nawiązuje i utrzymuje ścisłą współpracę z Europejskim Kolegium Policyjnym (CEPOL). Celem współpracy z CEPOL-em jest wzajemne zasięganie opinii i wzajemna pomoc w zakresie szkoleń, wspieranie organizacji kursów lub innych form szkolenia, realizacja wspólnych projektów szkoleniowych, udział pracowników jednej instytucji w kursach organizowanych przez drugą i wymiana informacji niebędących danymi osobowymi.

Artykuł 23 Stosunki z instytucjami trzecimi

1. W zakresie wymaganym do wykonywania swoich zadań Europol może również nawiązać i utrzymywać stosunki współpracy z instytucjami trzecimi odpowiedzialnymi za zapobieganie i zwalczanie przestępczości, takimi jak:

a) instytucje publiczne krajów trzecich;

b) organizacje międzynarodowe i podległe im instytucje prawa publicznego;

c) inne instytucje prawa publicznego powołane na podstawie umów między przynajmniej dwoma państwami oraz

d) Międzynarodowa Organizacja Policji Kryminalnej (Interpol).

2. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów i po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego, sporządza wykaz instytucji trzecich, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), z którymi Europol może nawiązać stosunki współpracy.

3. W zakresie wymaganym do wykonywania swoich zadań Europol może zawierać porozumienia administracyjne z instytucjami trzecimi, o których mowa w ust. 1 i 2. Porozumienia takie dotyczą w szczególności wymiany strategicznych informacji niebędących danymi osobowymi. Dane osobowe przekazuje się jedynie w przypadkach opisanych w art. 24.

Artykuł 24 Przekazywanie danych osobowych instytucjom trzecim

1. Na warunkach ustanowionych w ust. 4 Europol może przekazywać przechowywane przez siebie dane osobowe instytucjom trzecim, o których mowa w art. 23 ust. 1, o ile:

a) jest to konieczne w poszczególnych przypadkach w celu zapobiegania przestępstwom objętym kompetencją Europolu i walki z nimi oraz

b) Unia zawarła z danym krajem trzecim, organizacją międzynarodową lub instytucją trzecią umowę międzynarodową przewidującą przekazywanie takich danych na podstawie oceny wykazującej, że taki kraj, organizacja bądź instytucja zapewniają odpowiedni poziom ochrony danych.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 Europol może przekazywać przechowywane przez siebie dane osobowe instytucjom trzecim, o których mowa w art. 23 ust. 1, na warunkach ustanowionych w ust. 4, jeżeli dyrektor Europolu uzna przekazanie takich danych za bezwzględnie konieczne dla ochrony istotnych interesów danych państw członkowskich w zakresie celów Europolu lub dla zapobieżenia bezpośredniemu zagrożeniu związanemu z przestępczością bądź terroryzmem. W każdym przypadku dyrektor Europolu rozpatruje poziom ochrony danych mający zastosowanie do danej instytucji w celu dostosowania tego poziomu ochrony do wspomnianych interesów.

3. Przed przekazaniem danych osobowych zgodnie z ust. 2 dyrektor ocenia, czy poziom ochrony danych zapewniany przez instytucje trzecie jest odpowiedni, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty przekazywania danych osobowych, w szczególności:

a) charakter danych;

b) cel, jakiemu mają służyć te dane;

c) czas trwania zamierzonego przetwarzania danych;

d) ogólne lub szczególne przepisy o ochronie danych mające zastosowanie do instytucji trzeciej;

e) to, czy instytucja trzecia wyraziła zgodę na szczególne warunki dotyczące danych, ustanowienia których żądał Europol.

4. Jeżeli określone dane osobowe zostały przekazane Europolowi przez państwo członkowskie, Europol może przekazać je instytucjom trzecim jedynie za zgodą tego państwa członkowskiego. Państwo członkowskie może z góry udzielić takiej zgody, ogólnie lub na konkretnych warunkach. Zgodę taką można wycofać w każdej chwili.

Jeżeli dane nie zostały przekazane przez państwo członkowskie, Europol upewnia się, że przekazanie tych danych nie będzie powodem:

a) utrudnień w prawidłowym wykonywaniu zadań leżących w zakresie kompetencji państwa członkowskiego;

b) zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku publicznego państwa członkowskiego lub innej formy naruszenia interesów państwowych.

5. Europol jest odpowiedzialny za to, by przekazywanie danych odbywało się w sposób zgodny z prawem. Europol prowadzi ewidencję danych przekazywanych na mocy niniejszego artykułu oraz podstaw do ich przekazania. Przekazywanie danych jest dopuszczalne tylko w przypadku, gdy odbiorca zobowiąże się do wykorzystania danych jedynie do celów, do jakich zostały przekazane. Nie dotyczy to przekazania przez Europol danych osobowych w związku z prośbą skierowaną do instytucji trzeciej.

Artykuł 25 Przepisy wykonawcze regulujące stosunki Europolu

1. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów i po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego, ustanawia przepisy wykonawcze regulujące stosunki Europolu z instytucjami trzecimi określonymi w art. 23 ust. 1, w tym przepisy dotyczące przekazywania przez Europol danych osobowych takim instytucjom trzecim.

2. Zarząd ustanawia przepisy wykonawcze regulujące stosunki Europolu z instytucjami i agencjami związanymi ze Wspólnotą i Unią, o których mowa w art. 22, oraz wymianę danych osobowych pomiędzy Europolem a takimi instytucjami i agencjami. Przed podjęciem decyzji zarząd zasięga opinii wspólnego organu nadzorczego.

ROZDZIAŁ V – OCHRONA DANYCH I BEZPIECZEŃSTWO DANYCH

Artykuł 26 Standard ochrony danych

Bez uszczerbku dla szczególnych przepisów niniejszej decyzji, do gromadzenia, przetwarzania i wykorzystywania danych osobowych Europol stosuje przepisy decyzji ramowej Rady 2007/XX/WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych. Europol stosuje jej przepisy do gromadzenia, przetwarzania i wykorzystywania danych osobowych, w tym przepisy dotyczące danych niezautomatyzowanych, przechowywanych w formie plików z danymi, tj. każdego uporządkowanego zestawu danych osobowych dostępnego według określonych kryteriów.

Artykuł 27 Funkcjonariusz ds. ochrony danych

1. Europol mianuje funkcjonariusza ds. ochrony danych spośród członków swojego personelu. Podlega on bezpośrednio zarządowi. Wykonując swoje obowiązki, nie przyjmuje poleceń od nikogo.

2. Funkcjonariusz ds. ochrony danych realizuje w szczególności następujące zadania:

a) zapewnia w niezależny sposób legalność i zgodność z przepisami niniejszej decyzji przy przetwarzaniu danych osobowych, w tym przetwarzaniu danych osobowych pracowników Europolu;

b) zapewnia prowadzenie pisemnego rejestru przekazywanych i otrzymywanych danych osobowych zgodnie z niniejszą decyzją;

c) dba o to, by osoby, których dotyczą dane, były na żądanie informowane o prawach przysługujących im na mocy niniejszej decyzji;

d) współpracuje z pracownikami Europolu odpowiedzialnymi za procedury, szkolenia i doradztwo w zakresie przetwarzania danych.

3. Wykonując swoje zadania, funkcjonariusz ds. ochrony danych ma dostęp do wszystkich danych przetwarzanych przez Europol i do wszystkich pomieszczeń Europolu.

4. Jeżeli funkcjonariusz ds. ochrony danych wykryje brak zgodności z przepisami niniejszej decyzji w zakresie przetwarzania danych osobowych, informuje o tym dyrektora.

Jeżeli dyrektor nie rozwiąże w racjonalnie krótkim terminie problemu związanego z przetwarzaniem danych w sposób niezgodny z przepisami, funkcjonariusz ds. ochrony danych informuje o stwierdzonej niezgodności zarząd, który potwierdza przyjęcie takiej informacji do wiadomości.

Jeżeli zarząd nie rozwiąże w racjonalnie krótkim terminie problemu związanego z przetwarzaniem danych w sposób niezgodny z przepisami, funkcjonariusz ds. ochrony danych przekazuje sprawę wspólnemu organowi nadzorczemu.

5. Pozostałe przepisy wykonawcze dotyczące funkcjonariusza ds. ochrony danych przyjmuje zarząd. Przepisy wykonawcze dotyczą w szczególności wyboru i odwołania ze stanowiska, zadań, obowiązków i uprawnień funkcjonariusza ds. ochrony danych.

Artykuł 28 Odpowiedzialność w sprawach dotyczących ochrony danych

1. Odpowiedzialność za dane przetwarzane przez Europol, zwłaszcza za zgodność z prawem w zakresie ich gromadzenia, przekazywania do Europolu i wprowadzania do systemu, oraz za ich prawidłowość, aktualność i weryfikację czasu przechowywania ponosi:

a) państwo członkowskie, które wprowadziło lub w inny sposób przekazało dane;

b) Europol – za dane przekazane mu przez osoby trzecie lub za dane uzyskane z własnych analiz.

2. Ponadto Europol jest odpowiedzialny za wszystkie dane przez siebie przetwarzane od chwili, gdy postanowi włączyć takie dane do jednego ze swoich zautomatyzowanych lub niezautomatyzowanych plików z danymi. Odpowiedzialność za ochronę danych, które zostały przekazane Europolowi, ale nie zostały jeszcze włączone do żadnego z plików z danymi Europolu, ponosi strona przekazująca dane. Jednakże Europol odpowiada za to, by – dopóki dane te nie zostaną włączone do pliku z danymi – dostęp do nich mieli jedynie upoważnieni do tego urzędnicy Europolu w celu ustalenia, czy dane te mogą być przetwarzane przez Europol, czy też muszą być przetwarzane przez upoważnionych do tego urzędników strony dostarczającej dane. Jeżeli po dokonaniu oceny Europol ma powody przypuszczać, że przekazane dane są nieprawidłowe lub już nieaktualne, informuje o tym stronę, która takie dane przekazała.

3. Europol gromadzi dane w taki sposób, aby możliwe było ustalenie, które państwo członkowskie lub jaka osoba trzecia je przekazała, względnie czy są one wynikiem przeprowadzonej przez Europol analizy.

Artykuł 29 Prawa osoby, której dotyczą dane

1. Każdy ma prawo wglądu do danych osobowych, które go dotyczą, przetwarzanych przez Europol, lub do sprawdzenia takich danych, na warunkach ustanowionych w niniejszym artykule.

2. Każdy, kto pragnie skorzystać z praw nadanych mu na mocy niniejszego artykułu, może nieodpłatnie złożyć tej sprawie stosowny wniosek w wybranym przez siebie państwie członkowskim do organu wyznaczonego do tego celu przez to państwo. Organ ten bezzwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu jednego miesiąca od otrzymania wniosku, przekazuje go Europolowi.

3. Europol rozpatruje wniosek w terminie trzech miesięcy od jego otrzymania zgodnie z przepisami niniejszego artykułu oraz przepisami ustawowymi i procedurami państwa członkowskiego, w którym złożono wniosek.

4. Odmawia się dostępu do danych osobowych, jeżeli:

a) udzielenie dostępu może stwarzać zagrożenie dla któregoś z działań Europolu;

b) udzielenie dostępu może stwarzać zagrożenie dla krajowego dochodzenia wspomaganego przez Europol;

c) udzielenie dostępu może stanowić zagrożenie dla praw i swobód osób trzecich.

5. Przed podjęciem decyzji o udzieleniu dostępu Europol zasięga opinii właściwych organów ścigania zainteresowanych państw członkowskich. Dostęp do danych wprowadzonych do roboczej bazy danych do analizy zależny jest od porozumienia między Europolem a państwami członkowskimi uczestniczącymi w analizie oraz od zgody państwa (państw) członkowskiego(-ich) bezpośrednio zainteresowanego(-ych) przekazaniem tych danych. Państwo członkowskie przeciwne udzieleniu dostępu do danych osobowych powiadamia Europol o swojej odmowie i jej przyczynach.

6. Jeżeli jedno lub więcej państw członkowskich lub Europol nie wyrazi zgody na udzielenie danej osobie dostępu do danych jej dotyczących, Europol zawiadamia zainteresowaną osobę, że dokonał sprawdzenia, nie podając żadnych informacji mogących ujawnić, czy dane dotyczące tej osoby są przetwarzane przez Europol.

Artykuł 30 Korygowanie i usuwanie danych

1. Każdy ma prawo zwrócić się do Europolu o skorygowanie lub usunięcie nieprawidłowych danych, które go dotyczą. Jeżeli w wyniku skorzystania z tego prawa lub z innego powodu okaże się, że dane przechowywane przez Europol, które zostały mu przekazane przez osoby trzecie lub które są wynikiem jego własnych analiz, są nieprawidłowe lub też ich wprowadzenie lub przechowywanie jest sprzeczne z niniejszą decyzją, Europol koryguje lub usuwa takie dane.

2. Jeżeli dane, które są nieprawidłowe lub przetwarzane w sposób niezgodny z niniejszą decyzją, zostały przekazane bezpośrednio Europolowi przez państwa członkowskie, państwa te są zobowiązane do skorygowania lub usunięcia ich we współpracy z Europolem.

3. Jeżeli nieprawidłowe dane zostały przekazane w inny właściwy sposób lub jeżeli błędy w danych dostarczonych przez państwa członkowskie wynikają z wadliwego przekazu, lub dane przekazano z naruszeniem przepisów niniejszej decyzji, lub gdy błędy są wynikiem wprowadzania, przejęcia lub przechowywania danych w nieprawidłowy sposób lub z naruszeniem przepisów niniejszej decyzji przez Europol, Europol jest zobowiązany do skorygowania lub usunięcia tych danych we współpracy z zainteresowanymi państwami członkowskimi.

4. W przypadkach określonych w ust. 1, 2 i 3 powiadamia się państwa członkowskie lub osoby trzecie, które są odbiorcami danych. Państwa członkowskie i osoby trzecie będące odbiorcami danych również korygują lub usuwają takie dane.

5. Europol informuje wnioskodawcę, że dotyczące go dane zostały skorygowane lub usunięte. Jeżeli odpowiedź Europolu nie zadowala wnioskodawcy lub jeżeli nie otrzymał on odpowiedzi w terminie trzech miesięcy, może przekazać sprawę do wspólnego organu nadzorczego.

Artykuł 31 Odwołania

1. W odpowiedzi na wniosek o sprawdzenie danych, dostęp do nich lub ich skorygowanie lub usunięcie Europol informuje wnioskodawcę o możliwości odwołania się do wspólnego organu nadzorczego w przypadku uzyskania niezadowalającej decyzji. Wnioskodawca może również przekazać sprawę do wspólnego organu nadzorczego w przypadku braku odpowiedzi w terminie określonym w art. 29 lub 30.

2. Jeżeli wnioskodawca wnosi odwołanie do wspólnego organu nadzorczego, odwołanie rozpatrywane jest przez ten organ.

3. W przypadku gdy odwołanie dotyczy dostępu do danych wprowadzonych do systemu informacyjnego Europolu przez państwo członkowskie, wspólny organ nadzorczy podejmuje decyzję zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego, w którym złożono wniosek. Wspólny organ nadzorczy zasięga wcześniej opinii krajowego organu nadzorczego lub właściwego organu sądowego w państwie członkowskim, z którego pochodziły dane. Odpowiedni organ krajowy dokonuje niezbędnego sprawdzenia, w szczególności w celu ustalenia, czy decyzja odmowna została podjęta zgodnie z odnośnym prawem krajowym. Gdy to się potwierdzi, wspólny organ nadzorczy w ścisłej współpracy z krajowym organem nadzorczym lub właściwym organem sądowym podejmuje decyzję, która może sprowadzać się do odmowy przekazania jakichkolwiek informacji.

4. Jeżeli odwołanie dotyczy dostępu do danych wprowadzonych do systemu informacyjnego Europolu przez Europol, danych przechowywanych w roboczej bazie danych do analizy lub w jakimkolwiek innym systemie utworzonym przez Europol w celu przetwarzania danych osobowych zgodnie z art. 10, wspólny organ nadzorczy może, w przypadku powtarzającej się odmowy Europolu lub państwa członkowskiego, uchylić decyzję odmowną jedynie większością dwóch trzecich głosów swoich członków, po wysłuchaniu opinii Europolu lub danego państwa członkowskiego. W przypadku braku takiej większości wspólny organ nadzorczy powiadamia wnioskodawcę o odmowie, nie podając żadnych informacji mogących ujawnić istnienie danych osobowych dotyczących wnioskodawcy.

5. Jeżeli odwołanie dotyczy sprawdzenia danych wprowadzonych do systemu informacyjnego Europolu przez państwo członkowskie, wspólny organ nadzorczy dba o to, by konieczne sprawdzenie dokonane zostało prawidłowo i w ścisłej współpracy z krajowym organem nadzorczym państwa członkowskiego, które wprowadziło dane. Wspólny organ nadzorczy zawiadamia wnioskodawcę o dokonaniu sprawdzenia, nie podając żadnych informacji mogących ujawnić istnienie danych osobowych dotyczących wnioskodawcy.

6. Jeżeli odwołanie dotyczy sprawdzenia danych wprowadzonych do systemu informacyjnego Europolu przez Europol lub danych przechowywanych w roboczej bazie danych do analizy, wspólny organ nadzorczy dopilnowuje, by Europol dokonał koniecznego sprawdzenia. Wspólny organ nadzorczy zawiadamia wnioskodawcę o dokonaniu sprawdzenia, nie podając żadnych informacji mogących ujawnić istnienie danych osobowych dotyczących wnioskodawcy.

Artykuł 32 Krajowy organ nadzorczy

1. Każde państwo członkowskie wyznacza krajowy organ nadzorczy, którego zadaniem jest niezależna kontrola, zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi, dopuszczalności wprowadzania, wyszukiwania i przekazywania przez dane państwo członkowskie danych osobowych do Europolu oraz sprawdzanie, czy wprowadzanie, wyszukiwanie lub przekazywanie danych nie powoduje naruszenia praw osoby, której dane te dotyczą. W tym celu organ nadzorczy, zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi, ma prawo dostępu w siedzibie jednostki krajowej lub siedzibie oficerów łącznikowych do danych wprowadzonych przez państwo członkowskie do systemu informacyjnego Europolu lub do jakiegokolwiek innego systemu utworzonego przez Europol w celu przetwarzania danych osobowych zgodnie z art. 10.

W celu umożliwienia krajowym organom nadzorczym pełnienia ich funkcji nadzorczej udziela się im dostępu do biur i dokumentów ich oficerów łącznikowych w Europolu.

Ponadto zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi krajowe organy nadzorcze nadzorują działalność jednostek krajowych oraz działalność oficerów łącznikowych w zakresie, w jakim działalność ta ma związek z ochroną danych osobowych. Krajowe organy nadzorcze informują również wspólny organ nadzorczy o wszelkich działaniach, jakie podejmują w odniesieniu do Europolu.

2. Każdy ma prawo zwrócić się do krajowego organu nadzorczego o sprawdzenie, czy wprowadzenie lub przekazanie Europolowi danych jego dotyczących w jakiejkolwiek formie oraz sprawdzanie takich danych przez dane państwo członkowskie jest zgodne z prawem.

Z tego prawa korzysta się zgodnie z przepisami prawa państwa członkowskiego, w którym złożono wniosek.

Artykuł 33 Wspólny organ nadzorczy

1. Powołuje się niezależny wspólny organ nadzorczy, którego zadaniem zgodnie z niniejszą decyzją jest kontrola działalności Europolu w celu niedopuszczenia do łamania praw osób podczas przechowywania, przetwarzania i wykorzystywania danych przechowywanych przez Europol. Ponadto wspólny organ nadzorczy kontroluje dopuszczalność przekazywania danych pochodzących z Europolu. W skład wspólnego organu nadzorczego wchodzi nie więcej niż dwóch członków lub przedstawicieli (w stosownych przypadkach wspomaganych przez zastępców) każdego niezależnego krajowego organu nadzorczego, posiadających niezbędne umiejętności, których każde państwo członkowskie powołuje na okres pięciu lat. Każdej delegacji przysługuje jeden głos.

Wspólny organ nadzorczy wyznacza spośród swoich członków przewodniczącego.

Wykonując swoje obowiązki, członkowie wspólnego organu nadzorczego nie przyjmują poleceń od żadnych innych instytucji.

2. Europol wspiera wspólny organ nadzorczy w wykonywaniu jego zadań. W tym celu Europol w szczególności:

a) dostarcza informacji, o które zwraca się organ nadzorczy, udostępnia wszystkie dokumenty i akta papierowe oraz dane przechowywane w plikach z danymi;

b) umożliwia członkom organu nadzorczego w każdej chwili swobodny dostęp do swoich pomieszczeń;

c) wprowadza w życie decyzje wspólnego organu nadzorczego w sprawie odwołań.

3. Do kompetencji wspólnego organu nadzorczego należy rozpatrywanie kwestii dotyczących wykonywania przepisów i ich interpretacji w związku z działalnością Europolu w zakresie przetwarzania i wykorzystywania danych osobowych, rozpatrywanie kwestii dotyczących kontroli prowadzonych niezależnie przez krajowe organy nadzorcze państw członkowskich lub dotyczących korzystania z prawa do informacji, jak również sporządzanie ujednoliconych propozycji wspólnych rozwiązań istniejących problemów.

4. Każdy ma prawo zwrócić się do wspólnego organu nadzorczego o sprawdzenie, czy sposób gromadzenia, przechowywania, przetwarzania i wykorzystywania danych osobowych jego dotyczących przez Europol jest właściwy i zgodny z prawem.

5. Jeżeli wspólny organ nadzorczy stwierdzi naruszenie przepisów niniejszej decyzji w zakresie przechowywania, przetwarzania lub wykorzystywania danych osobowych, składa do dyrektora Europolu wszelkie skargi, jakie uzna w tym względzie za stosowne, z prośbą o udzielenie odpowiedzi w określonym terminie. Dyrektor informuje zarząd o całej procedurze. Jeżeli odpowiedź udzielona przez dyrektora nie zadowala wspólnego organu nadzorczego, organ przekazuje sprawę zarządowi.

6. Mając na względzie wykonanie swoich zadań i w celu zwiększenia spójności stosowania przepisów i procedur dotyczących przetwarzania danych wspólny organ nadzorczy nawiązuje w razie konieczności współpracę z innymi organami nadzorczymi oraz z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych.

7. Wspólny organ nadzorczy sporządza w regularnych odstępach czasu sprawozdania z działalności, dotyczące zarówno jego własnej działalności, jak i działalności krajowych organów nadzorczych w zakresie, w jakim ich działalność dotyczy Europolu. Sprawozdania przedkłada się Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie. Zarząd może sformułować uwagi, które załącza się do sprawozdań.

Wspólny organ decyduje, czy i w jaki sposób należy opublikować jego sprawozdanie z działalności.

8. Wspólny organ nadzorczy przyjmuje swój regulamin wewnętrzny większością dwóch trzecich głosów i przedkłada go Radzie do zatwierdzenia. Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego.

9. Wspólny organ nadzorczy ustanawia wewnętrzny komitet, w którym zasiadają uprawnieni przedstawiciele państw członkowskich (po jednym na każde państwo), którym przysługuje prawo głosu. Zadaniem komitetu jest rozpatrywanie przy pomocy wszelkich właściwych środków odwołań przewidzianych w art. 31. Strony, po złożeniu odpowiedniego wniosku, mogą przedstawić komitetowi swoje stanowisko, samodzielnie lub w obecności doradców. Decyzje podejmowane w ten sposób są ostateczne dla zainteresowanych osób.

10. Wspólny organ nadzorczy może również ustanowić jeden lub większą liczbę innych komitetów.

11. Należy zasięgnąć opinii wspólnego organu nadzorczego w kwestii tej części budżetu Europolu, która go dotyczy. Jego opinię załącza się do projektu wspomnianego budżetu.

12. Wspólny organ nadzorczy wspierany jest przez sekretariat, którego zadania określone są w regulaminie wewnętrznym.

Artykuł 34 Bezpieczeństwo danych

1. Europol podejmuje niezbędne środki techniczne i organizacyjne, aby zapewnić wprowadzenie w życie niniejszej decyzji. Środki są uważane za niezbędne, jeżeli wysiłek z nimi związany jest współmierny do celu, jakiemu mają służyć w zakresie ochrony danych.

2. W odniesieniu do zautomatyzowanego przetwarzania danych w Europolu każde państwo członkowskie oraz Europol podejmują działania zmierzające do:

a) uniemożliwienia osobom nieupoważnionym dostępu do sprzętu używanego do przetwarzania danych osobowych (kontrola dostępu do sprzętu);

b) uniemożliwienia nieuprawnionego odczytywania, kopiowania, zmieniania lub usuwania nośników danych (kontrola nośników danych);

c) uniemożliwienia nieuprawnionego wprowadzania danych i nieuprawnionej inspekcji, modyfikacji i usuwania przechowywanych danych osobowych (kontrola przechowywania);

d) uniemożliwienia korzystania z systemów zautomatyzowanego przetwarzania danych osobom nieuprawnionym korzystającym ze sprzętu do przekazywania danych (kontrola użytkowników);

e) zagwarantowania, że osoby upoważnione do korzystania z systemu zautomatyzowanego przetwarzania danych mają dostęp wyłącznie do tych danych, których dotyczy ich prawo dostępu (kontrola dostępu do danych);

f) zapewnienia możliwości sprawdzenia i ustalenia, do jakich instytucji dane osobowe mogą być przesyłane za pomocą sprzętu do przekazywania danych (kontrola przekazywania danych);

g) zapewnienia możliwości sprawdzenia i ustalenia, które dane osobowe zostały wprowadzone do systemów zautomatyzowanego przetwarzania danych oraz kiedy i przez kogo zostały one wprowadzone (kontrola wprowadzania danych);

h) uniemożliwienia nieuprawnionego odczytywania, kopiowania, modyfikacji lub usuwania danych osobowych podczas przekazów danych osobowych lub podczas przewożenia nośników danych (kontrola transportu);

(i) zapewnienia bezzwłocznej naprawy zainstalowanych systemów w przypadku awarii (przywrócenie do stanu używalności);

j) zagwarantowania tego, by system działał bezawaryjnie, by pojawienie się usterek w jego funkcjach było natychmiast zgłaszane (niezawodność) oraz by przechowywane dane nie ulegały uszkodzeniu w wyniku nieprawidłowego działania systemu (integralność).

ROZDZIAŁ VI – ORGANIZACJA

Artykuł 35 Organy Europolu

Do organów Europolu należą:

a) zarząd;

b) dyrektor.

Artykuł 36 Zarząd

1. W skład zarządu wchodzą delegacje państw członkowskich (jedna z każdego państwa) i delegacja Komisji. Delegacja każdego państwa członkowskiego dysponuje jednym głosem. Delegacja Komisji dysponuje trzema głosami, z wyjątkiem przypadków przyjmowania budżetu i programu pracy, kiedy to ma sześć głosów.

2. Na czele zarządu stoi przedstawiciel państwa członkowskiego, które przewodniczy Radzie Unii Europejskiej.

3. Dyrektor uczestniczy w zebraniach zarządu bez prawa głosu.

4. Członkom zarządu i dyrektorowi mogą towarzyszyć eksperci.

5. Zarząd zbiera się przynajmniej dwukrotnie i nie więcej niż czterokrotnie w ciągu roku. W szczególnie pilnych przypadkach można uzgodnić zwołanie dodatkowego zebrania, którego termin wyznacza przewodniczący.

6. Zarząd uchwala swój regulamin.

7. Decyzje zarządu podejmowane są większością dwóch trzecich głosów jego członków.

8. Zarząd wykonuje następujące czynności:

a) nadzoruje prawidłowe wykonywanie obowiązków przez dyrektora;

b) podejmuje wszelkie decyzje lub środki wykonawcze zgodnie z przepisami niniejszej decyzji;

c) przyjmuje przepisy wykonawcze mające zastosowanie do pracowników Europolu na podstawie wniosku dyrektora i po uzyskaniu zgody Komisji;

d) przyjmuje rozporządzenie finansowe i wyznacza księgowego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 i po zasięgnięciu opinii Komisji;

e) przyjmuje listę obejmującą nazwiska przynajmniej trzech kandydatów na stanowisko dyrektora i przedstawia ją Radzie po zasięgnięciu opinii Komisji;

f) jest odpowiedzialny za wszelkie inne zadania powierzone mu przez Radę, zwłaszcza na mocy przepisów dotyczących wykonania niniejszej decyzji.

9. Co roku zarząd przyjmuje:

a) projekt preliminarza budżetowego i wstępny projekt budżetu, który przedstawia Komisji wraz z wykazem etatów, oraz ostateczny budżet;

b) po zasięgnięciu opinii Komisji – program pracy dotyczący przyszłych działań Europolu, z uwzględnieniem wymogów operacyjnych państw członkowskich oraz konsekwencji dla budżetu i stanu zatrudnienia Europolu;

c) ogólne sprawozdanie z działalności Europolu w poprzednim roku.

Dokumenty te przedkłada się do zatwierdzenia Radzie. Rada przekazuje je również do wiadomości Parlamentu Europejskiego.

10. Jeżeli jest to bezwzględnie konieczne, zarząd może podjąć decyzję o ustanowieniu grup roboczych w celu sporządzenia zaleceń, rozwinięcia i zaproponowania strategii lub wykonania innych zadań doradczych uznanych za konieczne przez zarząd. Zarząd sporządza regulamin określający zasady tworzenia i działania grup roboczych.

11. Zarząd korzysta z uprawnień określonych w art. 38 ust. 3 w odniesieniu do dyrektora, bez uszczerbku dla art. 37, i do funkcjonariusza ds. ochrony danych, o którym mowa w art. 27.

12. Zarząd przygotowuje decyzje Rady, o których mowa w art. 4 ust. 4, art. 10 ust. 3, art. 14 ust. 1, art. 23 ust. 2, art. 25 ust. 1, art. 33 ust. 8 i art. 39 ust. 1.

13. Przygotowując decyzje, o których mowa w art. 10 ust. 3, art. 14 ust. 1 i art. 25 ust. 1 zarząd zasięga opinii wspólnego organu nadzorczego, o którym mowa w art. 33.

Artykuł 37 Dyrektor

1. Na czele Europolu stoi dyrektor mianowany przez Radę stanowiącą kwalifikowaną większością głosów, wybrany z przedstawionej przez zarząd listy obejmującej nazwiska przynajmniej trzech kandydatów na okres czterech lat z możliwością jednokrotnego przedłużenia.

2. Dyrektora wspomagają zastępcy mianowani na okres czterech lat z możliwością jednokrotnego przedłużenia, zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 1. Ich zadania określa szczegółowo dyrektor.

3. Zarząd ustala zasady dotyczące wyboru kandydatów na stanowisko dyrektora lub zastępcy dyrektora. Przed wejściem w życie tych zasad Rada je zatwierdza, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów

4. Dyrektor jest odpowiedzialny za:

a) realizację zadań powierzonych Europolowi;

b) bieżącą administrację;

c) korzystanie z uprawnień określonych w art. 38 ust. 3 w stosunku do pracowników ;

d) prawidłowe przygotowanie i wykonywanie decyzji zarządu;

e) sporządzanie wstępnego projektu budżetu, tymczasowego wykazu etatów i projektu programu pracy;

f) realizację budżetu Europolu;

g) systematyczne przekazywanie zarządowi informacji na temat realizacji zadań priorytetowych określonych przez Radę oraz stosunków zewnętrznych Europolu;

h) wszelkie inne zadania powierzone mu na mocy niniejszej decyzji lub przez zarząd.

5. Zarząd rozlicza dyrektora z wykonania jego obowiązków.

6. Dyrektor jest prawnym przedstawicielem Europolu.

7. Dyrektora i jego zastępców można odwołać decyzją Rady stanowiącej kwalifikowaną większością głosów, po uzyskaniu opinii zarządu i zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego. Zarząd ustala zasady mające zastosowanie w takim przypadku. Przed wejściem w życie tych zasad Rada je zatwierdza, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego.

Artykuł 38 Pracownicy

1. Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich, warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich i zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Wspólnot Europejskich w celu stosowania tego regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia mają zastosowanie do dyrektora Europolu, zastępców dyrektora i pracowników Europolu zatrudnionych po dacie, od której zaczyna obowiązywać niniejsza decyzja.

2. W związku z wykonaniem rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników oraz ustanawiającego specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji Wspólnot Europejskich Europol uznaje się za agencję w rozumieniu art. 1a ust. 2 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich

3. W odniesieniu do swojego personelu i dyrektora zgodnie z art. 36 ust. 11 i art. 37 ust. 4 lit. c) niniejszej decyzji Europol korzysta z uprawnień organu powołującego wynikających z regulaminu pracowniczego oraz uprawnień organu upoważnionego do zawierania umów wynikających z warunków zatrudnienia innych pracowników.

4. W skład personelu Europolu wchodzą pracownicy zatrudnieni zgodnie z zasadami i przepisami, o których mowa w ust. 1. Mają status pracowników stałych, pracowników zatrudnionych na czas określony lub pracowników kontraktowych. Urzędnicy Wspólnoty mogą zostać oddelegowani do Europolu przez instytucje Wspólnoty w charakterze pracowników zatrudnionych na czas określony.

5. Państwa członkowskie mogą delegować do Europolu ekspertów krajowych. W tym przypadku zarząd przyjmuje niezbędne ustalenia wykonawcze.

ROZDZIAŁ VII – KWESTIE DOTYCZĄCE POUFNOŚCI

Artykuł 39 Poufność

1. Europol i państwa członkowskie podejmują właściwe działania mające na celu ochronę informacji objętych wymogiem poufności, uzyskanych lub wymienianych przez Europol na mocy niniejszej decyzji. W tym celu Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów i po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego, przyjmuje odpowiednie przepisy dotyczące poufności. Takie przepisy dotyczą również przypadków wymiany między Europolem a osobami trzecimi informacji objętych wymogiem poufności.

2. Jeżeli Europol zamierza powierzyć pewnym osobom wykonanie czynności o charakterze poufnym, na wniosek dyrektora Europolu państwa członkowskie podejmują się przeprowadzić postępowanie sprawdzające w dziedzinie bezpieczeństwa w odniesieniu do swoich obywateli zgodnie z przepisami prawa krajowego i udzielają sobie w tym celu wzajemnej pomocy. Właściwe władze zgodnie z przepisami prawa krajowego informują Europol jedynie o wynikach postępowania sprawdzającego w dziedzinie bezpieczeństwa. Wyniki te są dla Europolu wiążące.

3. Każde państwo członkowskie i Europol mogą powierzyć zadanie przetwarzania danych w Europolu jedynie osobom, które przeszły specjalne szkolenie oraz postępowanie sprawdzające w dziedzinie bezpieczeństwa. Zarząd przyjmuje zasady dotyczące postępowania sprawdzającego w dziedzinie bezpieczeństwa prowadzonego w odniesieniu do urzędników Europolu. Dyrektor systematycznie informuje zarząd o stanie zaawansowania postępowania sprawdzającego w dziedzinie bezpieczeństwa prowadzonego w odniesieniu do urzędników Europolu.

Artykuł 40 Obowiązek dyskrecji i poufności

1. Dyrektor Europolu, członkowie zarządu, zastępcy dyrektora, pracownicy Europolu i oficerowie łącznikowi wstrzymują się od podejmowania jakichkolwiek działań i wyrażania jakichkolwiek opinii, które mogłyby przynieść szkodę Europolowi lub jego działalności.

2. Dyrektor Europolu, członkowie zarządu, zastępcy dyrektora, pracownicy Europolu i oficerowie łącznikowi oraz wszelkie inne osoby podlegające szczególnemu obowiązkowi zachowania dyskrecji lub poufności są zobowiązani do nieujawniania osobom nieupoważnionym i ogółowi społeczeństwa faktów ani informacji, z którymi się zapoznają podczas wykonywania swoich obowiązków lub czynności służbowych. Nie ma to zastosowania do faktów lub informacji o zbyt małym znaczeniu, by wymagały zachowania poufności. Obowiązek dyskrecji i poufności ma zastosowanie nawet po zakończeniu kadencji, rozwiązaniu stosunku pracy lub zakończeniu czynności służbowych. Europol powiadamia o szczególnym obowiązku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, oraz ostrzega o konsekwencjach prawnych naruszenia tego obowiązku. Sporządza się pisemną wersję takiego powiadomienia.

3. Dyrektor Europolu, członkowie zarządu, zastępcy dyrektora, pracownicy Europolu i oficerowie łącznikowi oraz inne osoby podlegające obowiązkowi określonemu w ust. 2 nie mogą zeznawać w sądach ani poza nimi, ani też składać żadnych oświadczeń na temat faktów lub informacji, z którymi się zapoznają podczas wykonywania swoich obowiązków lub czynności służbowych bez zgody dyrektora, a w przypadku samego dyrektora – bez zgody zarządu.

Zależnie od przypadku dyrektor lub zarząd zwracają się do organu sądowego lub innej właściwej instytucji w celu upewnienia się, że podjęte zostaną wszelkie konieczne środki na mocy przepisów prawa krajowego mającego zastosowanie do danej instytucji. Środki te mogą polegać na stosownej zmianie procedury składania zeznań w celu zapewnienia poufności informacji albo – pod warunkiem że jest to dopuszczalne na mocy odpowiednich przepisów prawa krajowego – na odmowie podania jakichkolwiek informacji dotyczących danych w zakresie, w jakim jest to istotne dla ochrony interesów Europolu lub państw członkowskich.

Jeżeli ustawodawstwo państwa członkowskiego przewiduje prawo odmowy składania zeznań, osoby określone w ust. 2, które wezwano do złożenia zeznań, muszą uzyskać na to odpowiednie pozwolenie. Pozwolenia udziela dyrektor, a w przypadku zeznań, które ma składać dyrektor – zarząd. Jeżeli oficer łącznikowy otrzymuje wezwanie do złożenia zeznań dotyczących informacji uzyskanych z Europolu, pozwolenie takie wydaje się po uzyskaniu zgody państwa członkowskiego, z którego pochodzi dany oficer łącznikowy. Obowiązek uzyskania pozwolenia na składanie zeznań ma zastosowanie nawet po zakończeniu kadencji, rozwiązaniu stosunku pracy lub zakończeniu czynności służbowych.

Ponadto jeżeli istnieje możliwość, że zeznania mogą obejmować informacje i wiedzę, które państwo członkowskie przekazało Europolowi lub które wyraźnie dotyczą państwa członkowskiego, przed udzieleniem pozwolenia należy zapoznać się ze stanowiskiem tego państwa członkowskiego w kwestii takiego zeznawania.

Można odmówić udzielenia pozwolenia na składanie zeznań jedynie w przypadku, gdy jest to konieczne ze względu na ochronę nadrzędnych interesów Europolu lub państwa (państw) członkowskiego(-ich) wymagającego(-ych) ochrony.

4. Każde państwo członkowskie traktuje wszelkie naruszenie obowiązku dyskrecji i poufności określonego w ust. 2 i 3 jako naruszenie obowiązków spoczywających na urzędniku na mocy prawa tego państwa, naruszenie tajemnicy służbowej lub naruszenie przepisów krajowych dotyczących ochrony informacji niejawnych.

Państwo członkowskie zapewnia również stosowanie odpowiednich zasad i przepisów do własnych pracowników, którzy mają kontakt z Europolem podczas wykonywania obowiązków służbowych.

ROZDZIAŁ VIII – PRZEPISY DOTYCZĄCE BUDŻETU – KONTROLA I OCENA

Artykuł 41 Budżet

1. Od dnia 1 stycznia 2010 r. przychody Europolu stanowi, bez uszczerbku dla innych rodzajów dochodów, dotacja Wspólnoty pochodząca z budżetu ogólnego Unii Europejskiej (sekcja Komisji).

2. Wydatki Europolu obejmują wydatki kadrowe, administracyjne, infrastrukturalne oraz operacyjne.

3. Dyrektor sporządza projekt preliminarza przychodów i rozchodów Europolu na kolejny rok budżetowy i przedkłada go zarządowi wraz z tymczasowym wykazem etatów. Wykaz obejmuje stanowiska stałe lub czasowe, informację o oddelegowanych ekspertach krajowych i dane dotyczące liczby, grupy zaszeregowania i kategorii pracowników zatrudnionych przez Europol w danym roku budżetowym.

4. Przychody i rozchody równoważą się.

5. Zarząd przyjmuje projekt preliminarza wraz z tymczasowym wykazem etatów, do którego dołączany jest wstępny program prac i przedkłada te dokumenty Komisji najpóźniej do dnia 31 marca każdego roku. Jeśli Komisja ma zastrzeżenia do projektu preliminarza, informuje o tym zarząd w terminie 30 dni od jego otrzymania.

6. Preliminarz przesyłany jest przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (dalej zwanymi „władzą budżetową”) wraz ze wstępnym projektem budżetu Unii Europejskiej.

7. Na podstawie preliminarza Komisja uwzględnia we wstępnym projekcie budżetu ogólnego Unii Europejskiej szacunkową kwotę, jaką uznaje za konieczną do sfinansowania z ogólnego budżetu wykazu etatów oraz dotacji, a następnie przedkłada wstępny projekt budżetu ogólnego władzy budżetowej zgodnie z art. 272 Traktatu.

8. Przyjmując ogólny budżet Unii Europejskiej, władza budżetowa zezwala na przeznaczenie środków na dotację dla Europolu oraz zatwierdza wykaz etatów.

9. Zarząd przyjmuje budżet Europolu i wykaz etatów. Stają się one ostateczne po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W stosownych przypadkach są odpowiednio korygowane poprzez przyjęcie zmian do budżetu.

10. Wszelkich zmian w budżecie, w tym także w wykazie etatów, dokonuje się zgodnie z procedurą określoną w ust. 5–9.

11. W najkrótszym możliwym terminie zarząd powiadamia władzę budżetową o zamiarze realizacji wszelkich projektów, które mogłyby mieć znaczące skutki finansowe dla budżetu – szczególnie w przypadku projektów dotyczących mienia, takich jak dzierżawa lub zakup budynków. Zarząd informuje Komisję o takich przypadkach. Jeśli jeden z organów władzy budżetowej zgłasza zamiar wydania opinii, opinię taką przekazuje zarządowi w terminie sześciu tygodni od dnia zawiadomienia o projekcie.

Artykuł 42 Wykonanie i kontrola budżetu

1. Za wykonanie budżetu Europolu odpowiada dyrektor.

2. Najpóźniej do dnia 28 lutego roku następującego po danym roku budżetowym księgowy Europolu przekazuje tymczasowe sprawozdanie finansowe księgowemu Komisji wraz ze sprawozdaniem dotyczącym zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy. Księgowy Komisji sporządza skonsolidowane tymczasowe sprawozdanie finansowe instytucji oraz organów zdecentralizowanych zgodnie z art. 128 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (rozporządzeniem finansowym).

3. Najpóźniej do dnia 31 marca roku następującego po danym roku budżetowym księgowy Komisji przekazuje tymczasowe sprawozdanie finansowe Europolu Trybunałowi Obrachunkowemu wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy. Sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy przekazywane jest również Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego dotyczących tymczasowego sprawozdania finansowego Europolu zgodnie z art. 129 rozporządzenia finansowego dyrektor sporządza na własną odpowiedzialność końcowe sprawozdanie finansowe Europolu i przekazuje je zarządowi do zaopiniowania.

5. Zarząd przedstawia opinię na temat końcowego sprawozdania finansowego Europolu.

6. Najpóźniej do dnia 30 czerwca roku następującego po danym roku budżetowym dyrektor przesyła Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie końcowe sprawozdanie finansowe wraz z opinią zarządu.

7. Końcowe sprawozdanie finansowe jest publikowane.

8. Dyrektor przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi najpóźniej do dnia 30 września. Kopię odpowiedzi przesyła również zarządowi.

9. Na podstawie zalecenia Rady Parlament Europejski przed dniem 30 kwietnia roku n+2 udziela dyrektorowi Europolu absolutorium z wykonania budżetu za rok n.

Artykuł 43 Przepisy finansowe

Po zasięgnięciu opinii Komisji zarząd przyjmuje zasady finansowe mające zastosowanie do Europolu. Nie mogą one odbiegać od przepisów rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r.[14], chyba że jest to konieczne dla działania Europolu. Do przyjęcia wszelkich zasad stanowiących odstępstwo od rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2343/2002 wymagana jest uprzednia zgoda Komisji. O takich odstępstwach informuje się władzę budżetową.

Artykuł 44

Kontrola i ocena

Dyrektor ustanawia system kontroli w celu uzyskania wskaźników efektywności i skuteczności działań wykonywanych przez Europol.

W okresie pięciu lat od rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji, a następnie co pięć lat, zarząd zleca przeprowadzenie niezależnej zewnętrznej oceny wykonania niniejszej decyzji oraz działań Europolu.

Każdorazowo ocenia się wpływ niniejszej decyzji, użyteczność, znaczenie, efektywność i skuteczność Europolu. Zarząd opracowuje w porozumieniu z Komisją specjalny zakres obowiązków.

Na tej podstawie sporządza sprawozdanie zawierające wyniki oceny i zalecenia. Sprawozdanie przekazuje się Komisji, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz podaje do publicznej wiadomości.

ROZDZIAŁ IX – PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł 45 Zasady dostępu do dokumentów Europolu

Na podstawie wniosku dyrektora oraz nie później niż sześć miesięcy od rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji zarząd przyjmuje zasady dotyczące dostępu do dokumentów Europolu, uwzględniając przy tym zasady i ograniczenia określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1049/2001[15].

Artykuł 46 Języki

1. Do Europolu mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej[16].

2. Tłumaczenia wymagane w pracy Europolu wykonuje centrum tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej.

Artykuł 47 Powiadamianie Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący zarządu i dyrektor mogą wystąpić przed Parlamentem Europejskim w celu omówienia ogólnych zagadnień związanych z Europolem.

Artykuł 48 Zwalczanie nadużyć finansowych

Do Europolu zastosowanie ma rozporządzenie nr 1073/1999 (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)[17].

Europol przystępuje do porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz bezzwłocznie wydaje odpowiednie przepisy mające zastosowanie do dyrektora Europolu, zastępców dyrektora oraz pracowników.

Artykuł 49 Umowa w sprawie siedziby

Niezbędne ustalenia dotyczące pomieszczeń Europolu w państwie, w którym ma on siedzibę, obiektów i sprzętu, jakie to państwo ma udostępnić, jak również szczególnych zasad mających zastosowanie w państwie siedziby Europolu do dyrektora Europolu, członków zarządu, zastępców dyrektora, pracowników i członków ich rodzin określa umowa w sprawie siedziby między Europolem a Królestwem Niderlandów, która zostaje zawarta po uzyskaniu zgody zarządu.

Artykuł 50 Przywileje i immunitety

1. Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich stosuje się do dyrektora, zastępców dyrektora i pracowników Europolu.

2. Immunitetu, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się w odniesieniu do czynności urzędowych wymaganych do wypełnienia zadań wynikających z uczestnictwa pracowników Europolu we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych.

3. Przepisy dotyczące przywilejów i immunitetów, przedstawione w załączniku II, mają zastosowanie do Europolu i członków jego zarządu.

4. Królestwo Niderlandów i inne państwa członkowskie uzgadniają, że oficerowie łącznikowi oddelegowani z innych państw członkowskich oraz członkowie ich rodzin korzystają z przywilejów i immunitetów niezbędnych do prawidłowego wykonywania zadań oficerów łącznikowych Europolu.

Artykuł 51 Odpowiedzialność za nieuprawnione lub nieprawidłowe przetwarzanie danych

1. Każde państwo członkowskie jest odpowiedzialne zgodnie ze swoim prawem krajowym za wszelkie szkody poniesione przez osobę fizyczną w wyniku błędów prawnych lub rzeczowych w danych przechowywanych lub przetwarzanych przez Europol. Jedynie państwo członkowskie, w którym miało miejsce zdarzenie powodujące szkodę, może być stroną pozwaną we wniosku o odszkodowanie składanym przez poszkodowanego, który to wniosek należy kierować do właściwych sądów zgodnie z prawem krajowym danego państwa członkowskiego. Chcąc uniknąć przewidzianej w ustawodawstwie krajowym odpowiedzialności wobec poszkodowanego, państwo członkowskie nie może powoływać się na fakt, że inne państwo członkowskie przekazało niedokładne dane.

2. Jeżeli prawne lub rzeczowe błędy powstały w wyniku błędnego przekazania danych lub niewypełnienia obowiązków ustanowionych w niniejszej decyzji przez jedno lub większą liczbę państw członkowskich lub w wyniku nieuprawnionego bądź nieprawidłowego przechowywania lub przetwarzania danych przez Europol, Europol lub inne państwo członkowskie, którego to dotyczy, są zobowiązane, na żądanie pozwanego państwa, zwrócić kwotę odszkodowania zgodnie z ust. 1, chyba że dane te były wykorzystywane z naruszeniem przepisów niniejszej decyzji przez państwo członkowskie, na terytorium którego wyrządzona została szkoda.

3. Wszelkie spory między tym państwem członkowskim a Europolem lub innym państwem członkowskim, dotyczące zasad lub kwoty spłaty, muszą być przekazywane do rozstrzygnięcia zarządowi.

Artykuł 52 Odpowiedzialność z innych tytułów

1. Odpowiedzialność umowną Europolu regulują przepisy prawa mające zastosowanie do danej umowy.

2. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Europol, niezależnie od odpowiedzialności na mocy art. 51, jest zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej na skutek błędu popełnionego przez jego dyrektora, zastępców dyrektora, członków zarządu lub pracowników w trakcie wykonywania ich obowiązków, niezależnie od różnych procedur zgłaszania roszczeń o odszkodowania obowiązujących na mocy przepisów prawa państw członkowskich.

3. Poszkodowany ma prawo żądać od Europolu, aby ten odstąpił od wszczynania lub kontynuowania postępowania.

4. Sądy krajowe państw członkowskich właściwe do rozstrzygania sporów dotyczących odpowiedzialności Europolu, o której mowa w niniejszym artykule, określa się poprzez odesłanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych[18].

Artykuł 53 Odpowiedzialność w związku z udziałem Europolu we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych

1. Państwo członkowskie, na terytorium którego powstała szkoda wyrządzona przez urzędników Europolu działających w tym państwie członkowskim zgodnie z art. 6 w trakcie udzielania pomocy w działaniach operacyjnych, naprawia taką szkodę na warunkach mających zastosowanie do szkód wyrządzonych przez jego własnych urzędników.

2. Europol zwraca państwu członkowskiemu pełną kwotę wypłaconą w związku ze szkodą określoną w ust. 1 ofiarom lub osobom uprawnionym do pobrania odszkodowania w ich imieniu, chyba że dane państwo członkowskie postanowi inaczej. Wszelkie spory między tym państwem członkowskim a Europolem dotyczące zasad lub kwoty spłaty są przekazywane do rozstrzygnięcia zarządowi.

ROZDZIAŁ X – PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł 54 Ogólne następstwo prawne

1. Niniejsza decyzja nie wpływa na moc prawną umów zawartych przez Europol na mocy konwencji o Europolu przed rozpoczęciem stosowania niniejszej decyzji.

2. Ustęp 1 ma w szczególności zastosowanie do umowy w sprawie siedziby, zawartej na podstawie art. 37 konwencji o Europolu oraz umów pomiędzy Królestwem Niderlandów a innymi państwami członkowskimi, zawartymi na podstawie art. 41 ust. 2 konwencji o Europolu, do wszystkich umów międzynarodowych, w tym przepisów dotyczących wymiany informacji oraz do umów zawartych przez Europol, zaciągniętych przez niego zobowiązań i nabytego przez niego mienia zgodnie z konwencją o Europolu.

Artykuł 55 Dyrektor i zastępcy dyrektora

1. Dyrektor i zastępcy dyrektora mianowani na mocy art. 29 konwencji o Europolu mają do końca swoich kadencji status dyrektora i zastępców dyrektora w rozumieniu art. 37 niniejszej decyzji. Jeżeli ich kadencje kończą się przed upływem jednego roku od dnia, w którym rozpoczyna się stosowanie niniejszej decyzji, zostaną automatycznie przedłużone do jednego roku od dnia, w którym rozpoczyna się stosowanie niniejszej decyzji.

2. W przypadku gdy dyrektor lub co najmniej jeden z jego zastępców nie wyrażają chęci pełnienia funkcji zgodnie z ust. 1 lub nie są w stanie tego zrobić, zarząd mianuje zależnie od potrzeb dyrektora tymczasowego lub tymczasowego zastępcę dyrektora na okres maksymalnie 18 miesięcy, do czasu zakończenia procedury mianowania określonej w art. 37 ust. 1 i 2.

Artykuł 56 Pracownicy

1. W drodze odstępstwa od art. 38 wszelkie umowy o pracę zawarte przez Europol zgodnie z konwencją o Europolu przed wejściem w życie niniejszej decyzji pozostają w mocy.

2. Wszystkim pracownikom posiadającym umowę o pracę określoną w ust. 1 proponuje się możliwość zawarcia umów na mocy art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich określonych w rozporządzeniu (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68[19] dotyczących zatrudnienia w różnych grupach zaszeregowania określonych w wykazie etatów. W związku z tym w ciągu dwóch lat od rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji organ upoważniony do zawierania umów ustanowi proces naboru wewnętrznego dla pracowników zatrudnionych przez Europol przed rozpoczęciem stosowania niniejszej decyzji w celu sprawdzenia kompetencji, skuteczności i rzetelności osób, które mają zostać zatrudnione. Kandydatom, którzy przejdą pomyślnie proces naboru, proponuje się umowę na mocy art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich określonych w rozporządzeniu (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68.

3. Regulamin pracowniczy Europolu[20] nadal ma zastosowanie do pracowników, którzy nie zostali zatrudnieni zgodnie z ust. 2. W drodze odstępstwa od rozdziału 5 regulaminu pracowniczego Europolu do pracowników Europolu ma zastosowanie wskaźnik procentowy rocznego dostosowania wysokości wynagrodzeń ustalony przez Radę zgodnie z art. 65 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.

Artykuł 57 Budżet

1. Procedura udzielenia absolutorium w odniesieniu do budżetów, ustanowiona na podstawie art. 35 ust. 5 konwencji o Europolu, przebiega zgodnie z rozporządzeniem finansowym przyjętym na podstawie art. 35 ust. 9 konwencji o Europolu.

2. Wszystkie wydatki wynikające z zobowiązań podjętych przez Europol zgodnie z rozporządzeniem finansowym przyjętym na podstawie art. 35 ust. 9 konwencji o Europolu przed rozpoczęciem stosowania niniejszej decyzji, które nie zostaną jeszcze spłacone do tego czasu, są pokrywane z budżetu Europolu ustanowionego w niniejszej decyzji.

3. Przed upływem dziewięciu miesięcy od daty rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji zarząd określa kwotę na pokrycie wydatków, o których mowa w ust. 2. Odpowiednia kwota, finansowana ze skumulowanej nadwyżki budżetów zatwierdzonych na podstawie art. 35 ust. 5 konwencji o Europolu, zostaje przeniesiona do pierwszego budżetu ustanowionego na mocy niniejszej decyzji i stanowi dochody przyznane na pokrycie tych wydatków.

Jeżeli nadwyżki te są niewystarczające do pokrycia wydatków, o których mowa w ust. 2, państwa członkowskie zapewniają niezbędne środki finansowe na mocy konwencji o Europolu.

4. Pozostałą część nadwyżki budżetów zatwierdzonych na podstawie art. 35 ust. 5 konwencji o Europolu zwraca się państwom członkowskim. Kwotę, jaką należy zwrócić każdemu państwu członkowskiemu, oblicza się na podstawie rocznych wkładów państw członkowskich do budżetów Europolu ustanowionych na mocy art. 35 ust. 2 konwencji o Europolu.

Płatności dokonuje się w ciągu trzech miesięcy od ustalenia kwoty na pokrycie wydatków określonych w ust. 2 i zakończenia procedur udzielenia absolutorium dotyczących budżetów zatwierdzonych na mocy art. 35 ust. 5 konwencji o Europolu.

Artykuł 58 Środki, jakie należy podjąć przed rozpoczęciem stosowania decyzji

1. Zarząd powołany na podstawie konwencji o Europolu, dyrektor mianowany na podstawie tej konwencji i wspólny organ nadzorczy powołany na podstawie tej konwencji przygotowują przyjęcie poniżej wymienionych środków:

a) przepisy dotyczące oficerów łącznikowych i ich obowiązki, o których mowa w art. 9 ust. 4;

b) przepisy mające zastosowanie do roboczej bazy danych do analizy zgodnie z art. 14 ust. 1, akapit trzeci;

c) przepisy dotyczące stosunków międzynarodowych Europolu, o których mowa w art. 25 ust. 1;

d) przepisy dotyczące stosunków Europolu z organami i agencjami związanymi ze Wspólnotą lub Unią, o których mowa w art. 25 ust. 2;

e) przepisy wykonawcze do regulaminu pracowniczego, o których mowa w art. 36 ust. 8 lit. c);

f) przepisy dotyczące wyboru i odwołania dyrektora i zastępców dyrektora, o których mowa w art. 37 ust. 3 i 7;

g) przepisy dotyczące poufności, o których mowa w art. 39 ust. 1;

h) przepisy finansowe, o których mowa w art. 43.

2. W celu przyjęcia środków, o których mowa w ust. 1 lit. a), d), e) i h), zarząd występuje w składzie określonym w art. 36 ust. 1. Zarząd przyjmuje wspomniane środki zgodnie z procedurą określoną w przepisach, o których mowa w ust. 1 lit. a), d), e) i h).

Rada przyjmuje środki określone w ust. 1 lit. b), c), f) i g) zgodnie z procedurą określoną w ust. 1 lit. b), c), f) i g).

ROZDZIAŁ XI – PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 59 Transpozycja

Państwa członkowskie zapewniają zgodność swojego prawa krajowego z przepisami niniejszej decyzji w terminie [nie dłuższym niż 18 miesięcy po jej przyjęciu].

Artykuł 60 Zastąpienie

Począwszy od dnia 1 stycznia 2010 r. niniejsza decyzja zastępuje konwencję o Europolu i Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków organów Europolu, zastępców dyrektora i pracowników Europolu.

Artykuł 61 Uchylenie

Z dniem 1 stycznia 2010 r. uchyla się wszystkie środki wykonawcze do konwencji o Europolu.

Artykuł 62 Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Decyzja ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2010 r. Artykuły 58 i 59 mają zastosowanie od daty wejścia w życie.

ZAŁĄCZNIK I

Formy przestępczości, o których mowa w art. 4 ust. 2):

Następujące przestępstwa zgodnie z ich definicją zawartą w przepisach prawnych państw członkowskich uważa się za poważne przestępstwa:

- przynależność do organizacji przestępczej,

- terroryzm,

- handel ludźmi,

- seksualne wykorzystywanie dzieci i pornografia dziecięca,

- nielegalny handel środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi,

- nielegalny handel bronią, amunicją i materiałami wybuchowymi,

- korupcja,

- nadużycia finansowe, w tym nadużycia mające negatywny wpływ na interesy finansowe Wspólnot Europejskich w rozumieniu Konwencji z dnia 26 lipca 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich,

- pranie dochodów pochodzących z przestępstwa,

- fałszowanie walut, w tym euro,

- przestępczość komputerowa,

- przestępczość przeciwko środowisku, w tym nielegalny handel zagrożonymi gatunkami zwierząt i roślin oraz ich odmianami,

- ułatwianie bezprawnego wjazdu i stałego pobytu,

- zabójstwo, ciężkie uszkodzenie ciała,

- nielegalny handel organami i tkankami ludzkimi,

- porwanie, bezprawne przetrzymywanie i branie zakładników,

- rasizm i ksenofobia,

- kradzież zorganizowana lub rozbój przy użyciu broni palnej,

- nielegalny handel dobrami kultury, w tym antykami i dziełami sztuki,

- oszustwo,

- ściąganie haraczy i wymuszenie,

- podrabianie towarów i piractwo,

- fałszowanie dokumentów urzędowych i handel nimi,

- fałszowanie środków płatniczych,

- nielegalny handel substancjami hormonalnymi i innymi środkami pobudzającymi wzrost,

- nielegalny handel materiałami jądrowymi lub radioaktywnymi,

- handel kradzionymi pojazdami,

- gwałt,

- podpalenie,

- przestępstwa podlegające właściwości Międzynarodowego Trybunału Karnego,

- bezprawne zajęcie samolotu/statku,

- sabotaż.

ZAŁĄCZNIK II

Przywileje i immunitety mające zastosowanie do Europolu i członków jego zarządu:

1) Immunitet jurysdykcyjny i immunitet od przeszukania, zajęcia, zarekwirowania, konfiskaty i innych form ingerencji

1. Europolowi przysługuje immunitet jurysdykcyjny w związku z odpowiedzialnością za nieuprawnione lub nieprawidłowe przetwarzanie danych, o której mowa w art. 51 niniejszej decyzji.

2. Mienie, finanse i aktywa Europolu, niezależnie od tego, gdzie na terytorium państw członkowskich się znajdują i w czyim są posiadaniu, są zwolnione z przeszukania, zajęcia, zarekwirowania, konfiskaty i wszelkich innych form ingerencji.

2) Nietykalność archiwów

Archiwa Europolu, niezależnie od tego, gdzie na terytorium państw członkowskich się znajdują i w czyim są posiadaniu, są nietykalne. Archiwa Europolu obejmują wszelkie nagrania, korespondencję, dokumenty, rękopisy, dane przechowane w formie elektronicznej i na innych nośnikach danych, fotografie, filmy, nagrania video i nagrania głosowe należące do Europolu lub któregokolwiek z jego pracowników lub znajdujące się w ich posiadaniu, a także wszelkie podobne materiały, które zarząd i dyrektor jednomyślnie uznają za część archiwów Europolu.

3) Zwolnienie z podatków i ceł

1. Europol, jego aktywa i przychody oraz inne mienie są zwolnione z wszelkich podatków bezpośrednich w zakresie oficjalnej działalności Europolu.

2. Europol jest zwolniony z podatków pośrednich i ceł wliczonych w cenę majątku ruchomego i nieruchomości oraz usług, nabytych przez Europol w celach służbowych i związanych z dużymi wydatkami. Zwolnienia udziela się w formie zwrotu pieniędzy.

3. Mienia nabytego na tej podstawie i zwolnionego z podatku VAT lub podatku akcyzowego nie sprzedaje się ani nie zbywa w sposób inny niż zgodnie z warunkami uzgodnionymi z państwem członkowskim, które udzieliło zwolnienia.

4. Nie udziela się zwolnienia z podatków i ceł stanowiących opłatę za konkretne usługi, jakie wyświadczono.

4) Zwolnienie aktywów finansowych z ograniczeń

Europol nie podlega żadnej kontroli finansowej, przepisom wykonawczym, wymogom powiadamiania o transakcjach finansowych ani moratoriom i może swobodnie:

a) nabywać oficjalnymi drogami wszelkie waluty, posiadać je i zbywać;

b) prowadzić rozliczenia w dowolnej walucie.

5) Udogodnienia i immunitety związane z komunikacją

1. Państwa członkowskie umożliwiają Europolowi swobodne komunikowanie się we wszelkich celach służbowych bez konieczności uzyskania szczególnego zezwolenia i chronią prawo Europolu do swobodnej komunikacji. Europol ma prawo korzystać z szyfrów i wysyłać oraz odbierać korespondencję służbową i inne wiadomości służbowe poprzez kurierów lub w zaplombowanych paczkach, wobec których będą stosowane takie same przywileje i immunitety, jak w stosunku do kurierów dyplomatycznych i poczty dyplomatycznej.

2. W zakresie, w jakim jest to zgodne z międzynarodową konwencją telekomunikacyjną z dnia 6 listopada 1982 r., Europolowi przysługuje takie samo traktowanie w odniesieniu do jego komunikacji służbowej, jakie państwa członkowskie przyznają wszelkim organizacjom międzynarodowym lub rządom, w tym misjom dyplomatycznym takich rządów, jeżeli chodzi o priorytet w komunikacji poprzez pocztę, kabel, telegraf, teleks, radio, telewizję, telefon, faks, satelitę lub inne środki przekazu.

6) Wjazd, pobyt i wyjazd

Państwa członkowskie w razie potrzeby ułatwiają członkom zarządu Europolu wjazd na swoje terytorium, pobyt na nim i wyjazd z niego w celach służbowych. Pozostaje to be uszczerbku dla wymogu przedstawienia wiarygodnych dowodów pozwalających ustalić, że osoby zwracające się o traktowanie, o którym mowa w niniejszym punkcie, są członkami zarządu Europolu.

7) Przywileje i immunitety członków zarządu Europolu

Członkom zarządu Europolu przysługują następujące immunitety:

a) bez uszczerbku dla art. 40 niniejszej decyzji, immunitet jurysdykcyjny co do słów wypowiedzianych lub napisanych oraz czynności wykonanych w trakcie pełnienia przez nich obowiązków służbowych, przy czym immunitet ten nadal obowiązuje, nawet jeżeli dane osoby przestają być członkami zarządu Europolu;

b) nietykalność ich dokumentów służbowych i dokumentacji oraz innych materiałów służbowych;

8) Wyjątki od immunitetów

Immunitet przyznany członkom zarządu Europolu nie obejmuje spraw z powództwa cywilnego osoby trzeciej o odszkodowanie w związku z wypadkiem drogowym spowodowanym przez członka zarządu, w wyniku którego nastąpiła śmierć lub uszkodzenie ciała.

9) Ochrona

Na wniosek dyrektora państwa członkowskie podejmują wszelkie uzasadnione działania zgodnie ze swoim prawem krajowym w celu zapewnienia niezbędnego poziomu bezpieczeństwa i ochrony członkom zarządu Europolu, których bezpieczeństwo jest zagrożone w związku z ich służbą związaną z Europolem.

10) Uchylenie immunitetów

1. Przywilejów i immunitetów przyznanych na mocy niniejszych przepisów udziela się w interesie Europolu, a nie dla osobistej korzyści poszczególnych osób. Obowiązkiem Europolu i wszystkich osób korzystających z takich przywilejów i immunitetów jest przestrzeganie w każdym innym przypadku prawa i przepisów państw członkowskich.

2. Uchylenie immunitetu dyrektora jest konieczne w przypadkach, w których taki immunitet zakłócałby pracę wymiaru sprawiedliwości, a jego uchylenie nie miałoby niekorzystnego wpływu na interesy Europolu. Uchylenie immunitetów członków zarządu Europolu leży w zakresie kompetencji poszczególnych państw członkowskich. Uchylenie immunitetu członków zarządu jest konieczne w przypadkach, w których taki immunitet zakłócałby pracę wymiaru sprawiedliwości, a jego uchylenie nie miałoby niekorzystnego wpływu na interesy Europolu.

3. W przypadku uchylenia immunitetu Europolu zgodnie z pkt 1.2 przeszukanie i zajęcie, nakazane przez organy sądowe państw członkowskich, odbywa się w obecności dyrektora lub osoby przez niego upoważnionej zgodnie z zasadami poufności określonymi w niniejszej decyzji lub na jej mocy.

4. W każdym przypadku Europol współpracuje z odpowiednimi organami państw członkowskich w celu ułatwienia wymierzania sprawiedliwości, a także zapobiega wszelkim nadużyciom przywilejów i immunitetów przyznanych na mocy niniejszych przepisów.

5. W przypadku stwierdzenia przez właściwy organ władzy państwowej lub organ sądowy państwa członkowskiego nadużycia przywileju bądź immunitetu przyznanego na mocy niniejszej decyzji, państwo członkowskie odpowiedzialne za uchylenie immunitetu zgodnie z ust. 2 zasięga opinii właściwych organów na ich wniosek celem stwierdzenia, czy nadużycie takie miało miejsce. Jeżeli konsultacje nie przyniosą wyniku zadowalającego obie strony, sprawę rozstrzyga się zgodnie z procedurą określoną w pkt 11.

11) Rozstrzyganie sporów

1. Zgodnie z procedurą określoną w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej Rada rozpatruje spory dotyczące odmowy uchylenia immunitetu Europolu lub immunitetu członka zarządu Europolu w celu ich rozstrzygnięcia.

2. Jeżeli taki spór nie zostanie rozstrzygnięty, Rada, stanowiąc jednomyślnie, decyduje o sposobie jego rozstrzygnięcia.

LEGISLATIVE FINANCIAL STATEMENT

This document is intended to accompany and complement the Explanatory Memorandum. As such, when completing this Legislative Financial Statement, and without prejudice to its legibility, an attempt should be made to avoid repeating information contained in the Explanatory Memorandum. Before filling in this template, please refer to the specific Guidelines that have been drafted to provide guidance and clarification for the items below.

1. NAME OF THE PROPOSAL:

Proposal for a COUNCIL DECISION establishing the European Police Office (EUROPOL)

2. ABM / ABB FRAMEWORK

Policy area: Area of Freedom, Security and Justice (titre 18)

Activity: Security and safeguarding liberties (chapitre 18.05)

3. BUDGET LINES

3.1. Budget lines (operational lines and related technical and administrative assistance lines (ex- B..A lines)) including headings :

18 05 02: Europol

3.2. Duration of the action and of the financial impact:

From 2010 onwards

(expected date of adoption and entry into force of the decision is 2008 but the decision will only take effect after the adoption of implementing measures, by 2010)

3.3. Budgetary characteristics ( add rows if necessary ) :

Budget line | Type of expenditure | New | EFTA contribution | Contributions from applicant countries | Heading in financial perspective |

18 05 02 | Non-comp | Diff[21]/[22] | NO | NO | NO | No [3a…] |

4. SUMMARY OF RESOURCES

4.1. Financial Resources

4.1.1. Summary of commitment appropriations (CA) and payment appropriations (PA)

EUR million (to 3 decimal places)

Expenditure type | Section no. | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | n + 4 | n + 5 and later | Total |

Operational expenditure[23] |

Commitment Appropriations (CA) | 8.1 | a | 82 | 83 | 84 | 85 | 334 |

Payment Appropriations (PA) | b | 82 | 83 | 84 | 85 | 334 |

Administrative expenditure within reference amount[24] |

Technical & administrative assistance (NDA) | 8.2.4 | c |

TOTAL REFERENCE AMOUNT |

Commitment Appropriations | a+c | 82 | 83 | 84 | 85 | 334 |

Payment Appropriations | b+c | 82 | 83 | 84 | 85 | 334 |

Administrative expenditure not included in reference amount[25] |

Human resources and associated expenditure (NDA) | 8.2.5 | d | 0.234 | 0.234 | 0.234 | 0.234 | 0.936 |

Administrative costs, other than human resources and associated costs, not included in reference amount (NDA) | 8.2.6 | e | 0.020 | 0.020 | 0.020 | 0.020 | 0.080 |

Total indicative financial cost of intervention |

TOTAL CA including cost of Human Resources | a+c+d+e | 82.254 | 83.254 | 84.254 | 85.254 | 335.016 |

TOTAL PA including cost of Human Resources | b+c+d+e | 82.254 | 83.254 | 84.254 | 85.254 | 335.016 |

Co-financing details

If the proposal involves co-financing by Member States, or other bodies (please specify which), an estimate of the level of this co-financing should be indicated in the table below (additional lines may be added if different bodies are foreseen for the provision of the co-financing):

EUR million (to 3 decimal places)

Total number of human resources | 2 | 2 | 2 | 2 |

See also attached establishment plan and indication of contract staff needs

5. CHARACTERISTICS AND OBJECTIVES

Details of the context of the proposal are required in the Explanatory Memorandum. This section of the Legislative Financial Statement should include the following specific complementary information:

5.1. Need to be met in the short or long term

Europol exists since 1995. Its objectives are to support and strengthen action by the competent authorities of the Member States and their mutual co-operation in preventing and combating serious crime and terrorism. The competence of Europol shall cover serious crime affecting two or more Member States, in particular organised crime and terrorism.

The forms of crime to be regarded as serious crime (as laid down in the Annex to this Decision) are in line with the list provided for in the European Arrest warrant. It includes participation in a criminal organisation, terrorism, trafficking in human beings, sexual exploitation of children and child pornography, illicit trafficking in narcotic drugs and psychotropic substances, illicit trafficking in weapons, munitions and explosives, corruption, fraud, including that affecting the financial interests of the European Communities within the meaning of the Convention of 26 July 1995 on the protection of the European Communities' financial interests, laundering of the proceeds of crime, counterfeiting currency, including of the Euro, computer-related crime, environmental crime, including illicit trafficking in endangered animal species and in endangered plant species and varieties, facilitation of unauthorised entry and residence, murder, grievous bodily injury, illicit trade in human organs and tissue, kidnapping, illegal restraint and hostage-taking, racism and xenophobia, organised or armed robbery, illicit trafficking in cultural goods, including antiques and works of art, swindling, racketeering and extortion, counterfeiting and piracy of products, forgery of administrative documents and trafficking therein, forgery of means of payment, illicit trafficking in hormonal substances and other growth promoters, illicit trafficking in nuclear or radioactive materials, trafficking in stolen vehicles, rape, arson, crimes within the jurisdiction of the International Criminal Court, unlawful seizure of aircraft/ships, sabotage.

PRESENT TASKS:

Europol has the following principal tasks:

(1) the collection, storage, processing, analysis and exchange of information and intelligence forwarded particularly by the authorities of the Member States or third countries or bodies;

(2) the coordination, organisation and implementation of investigative and operational action carried out jointly with the Member States’ competent authorities or in the context of joint investigation teams, where appropriate in liaison with Eurojust;

(3) to notify the competent authorities of the Member States without delay of information concerning them and of any connections identified between criminal offences;

(4) to aid investigations in the Member States by forwarding all relevant information;

(5) to ask the competent authorities of the Member States concerned to conduct or coordinate investigations in specific cases;

(6) to provide intelligence and analytical support to a Member State in connection with a major international event with a public order policing impact.

Europol also has the following additional tasks:

(1) to develop specialist knowledge of the investigative procedures of the competent authorities in the Member States and to provide advice on investigations;

(2) to provide strategic intelligence to assist with and promote the efficient and effective use of the resources available at national and at Union level for operational activities and support of such activities;

(3) to prepare threat assessments and general situation reports related to its objective, including a yearly organised crime threat assessment.

Europol may in addition assist Member States in particular in the following areas:

(1) training of members of their competent authorities, where appropriate in cooperation with Cepol;

(2) organisation and equipment of those authorities through facilitating the provision of technical support between the Member States;

(3) crime prevention methods;

(4) technical and forensic methods and analysis, as well as investigative procedures.

NEW TASKS

The tasks performed today especially Analysis work files and exchange of intelligence are to be developed and more targeted to specific needs of law enforcement cooperation.

The involvement of Europol in joint investigation teams should be enhanced as well.

In addition, Europol will have the new possibility to establish additional systems for processing personal data other than the Europol Information System or the Analysis Work Files.

Europol now relies (for 2007) on a budget of 68 million euros – still based on intergovernmental financing– which is distributed as follows (cf. OJ C 180, 2.8.2006):

Personnel: | 41 435 000 |

Other (administrative) expenditure: | 6 559 000 |

Meetings mainly of the management board): - incl. staff cost for 915.000 euros - | 4 190 000 |

Information technology: | 15 710 000 |

TOTAL 2007 | 67 894 000 |

The staff number amounts to 406 persons. Due to the specific activity of Europol, most part of the expenses is related to staff costs. In the financial framework an amount of 82 million has been entered for Europol. This corresponds to an average increase of 6% a year.

5.2. Value-added of Community involvement and coherence of the proposal with other financial instruments and possible synergy

The replacement of the Convention by a Decision will simplify any amendment of Europol's framework by avoiding a lengthy ratification process. Application of EU staff regulations will avoid yearly burdensome procedures for the revision of the conditions of work and salaries of the staff. The Commission's role should also be enhanced in the decision making process as regards the work programme and the setting of priorities to Europol.

The chairman of the Management Board and the Director may appear before the European Parliament with a view to discuss general questions relating to Europol (presently it is the Chair, who may be accompanied by the Director). This will enhance the democratic control over Europol.

5.3. Objectives, expected results and related indicators of the proposal in the context of the ABM framework

The main outputs are the collection, storage and analysis of data and the management of information system. Relevant indicators are the number of analysis work files opened and the amount of data exchanged by the member states.

Europol shall also be involved in joint investigation teams. The number of operations conducted and the number of disrupted crimes, seizures or arrests are indicators of this activity.

Europol also produces intelligence products, threat assessments and general situation reports, including a yearly organised crime threat assessment.

In addition Europol will provide technical support to the Member States, will develop training, crime prevention methods, forensic methods and analysis.

5.4. Method of Implementation (indicative)

Show below the method(s)[28] chosen for the implementation of the action.

ٱ Centralised Management

ٱ Directly by the Commission

ٱ Indirectly by delegation to:

ٱ Executive Agencies

ٱ Bodies set up by the Communities as referred to in art. 185 of the Financial Regulation

ٱ National public-sector bodies/bodies with public-service mission

ٱ Shared or decentralised management

ٱ With Member states

ٱ With Third countries

ٱ Joint management with international organisations (please specify)

Relevant comments:

6. MONITORING AND EVALUATION

6.1. Monitoring system

The Director will establish a monitoring system in order to collect indicators the effectiveness and efficiency of the duties performed within Europol.

6.2. Evaluation

6.2.1. Ex-ante evaluation

The need for a change to Europol’s legal framework was recognised in the Hague Programme of 2004. At that time, the expectation still was that the Constitutional Treaty would enter into force and redefine Europol’s framework, mandate and tasks.

The Friends of the Presidency issued an option paper on the improvement needed.

The conclusion of the impact assessment was that even under the present Treaty a series of improvement is necessary, starting from the transformation of the Europol Convention into a Council Decision, together with EU financing and EU staff rules and 2/3 majority voting in the Management Board. On the operational side, main improvements needed include new processing tools (like databases), widening of possibilities for Europol to support Member States, direct access to national law enforcement databases and the introduction of a data protection officer.

6.2.2. Measures taken following an intermediate/ex-post evaluation (lessons learned from similar experiences in the past)

Work conducted in 2006 by the successive Presidencies on the future of Europol led to the adoption of Council conclusions in June 2006 and discussion on draft conclusions in December 2006 . They underline the need to replace the Convention by a Decision and support EU financing and EU staff rules .

6.2.3. Terms and frequency of future evaluation

At the end of each year the Management board shall submit an annual report to the Commission, the Council and the European Parliament in conformity with Article 9(1).

Within five years after this Decision takes effect and every five years thereafter, the Governing Board shall Commission an independent external evaluation of the implementation of this Decision as well as of the activities carried out by Europol.

Each evaluation shall assess the impact of this Decision, the utility, relevance, effectiveness and efficiency of Europol. The Management Board shall issue specific terms of reference in agreement with the Commission.

On this basis it will issue a report including the evaluation findings and recommendations. This report shall be forwarded to the Commission, the European Parliament and the Council and shall be made public.

7. Anti-fraud measures

The financial rules applicable to Europol shall be adopted by the Management Board after having consulted the Commission. They may not depart from Commission Regulation (EC, Euratom) No 2343/2002 of 23 December 2002[29] on the framework Financial Regulation for the bodies referred to in Article 185 of Council Regulation (EC, Euratom) No 1605/2002 on the Financial Regulation applicable to the general budget of the European Communities[30], unless specifically required for Europol’s operation and with the Commission’s prior consent. The budgetary authority shall be informed of these derogations.

The Director shall implement Europol’s budget.

1. By 1 March at the latest following each financial year, Europol’s accounting officer shall communicate the provisional accounts to the Commission’s accounting officer together with a report on the budgetary and financial management for that financial year. The Commission’s accounting officer shall consolidate the provisional accounts of the institutions and decentralised bodies in accordance with Article 128 of Council Regulation (EC, Euratom) No 1605/2002 of 25 June 2002 on the Financial Regulation applicable to the general budget of the European Communities (Financial Regulation).

2. By 31 March at the latest following each financial year, the Commission’s accounting officer shall forward Europol’s provisional accounts to the Court of Auditors, together with a report on the budgetary and financial management for that financial year. The report on the budgetary and financial management for that financial year shall also be forwarded to the European Parliament and the Council.

3. On receipt of the Court of Auditors’ observations on Europol’s provisional accounts, pursuant to Article 129 of the Financial Regulation, the Director shall draw up Europol’s final accounts under his own responsibility and forward them to the Management Board for an opinion.

4. The Management Board shall deliver an opinion on Europol’s final accounts.

5. By 1 July of the following year at the latest, the Director shall send the final accounts, together with the opinion of the Management Board, to the Commission, the Court of Auditors, the European Parliament and the Council.

6. The final accounts shall be published.

7. The Director shall send the Court of Auditors a reply to its observations by 30 September at the latest. He or she shall also send this reply to the Management Board.

8. Upon a recommendation from the Council, the European Parliament shall, before 30 April of year n + 2, give a discharge to the Director of Europol in respect of the implementation of the budget for year n.

8. DETAILS OF RESOURCES

8.1. Objectives of the proposal in terms of their financial cost

Commitment appropriations in EUR million (to 3 decimal places)

(Headings of Objectives, actions and outputs should be provided) | Type of output | Av. cost | Year 2010 n | 2011 | 2012 | 2013 | Year n+4 | Year n+5 and later | TOTAL |

Year n | Year n+1 | Year n+2 | Year n+3 | Year n+4 | Year n+5 |

Officials or temporary staff[32] (XX 01 01) | A*/AD | 2 |

B*, C*/AST |

Staff financed[33] by art. XX 01 02 |

Other staff[34] financed by art. XX 01 04/05 |

TOTAL | 2 |

See also establishment plan and indication of contract staff needs.

TABLEAU DES EFFECTIFS STATUTAIRES |

Catégories et grades | Emplois | prévisions |

2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 |

Réellement pourvus au 31.12.2005 | Autorisés dans le budget communautaire. | Autorisés dans le budget communautaire. |

Perm. | Temp. | Perm. | Temp. | Perm. | Temp. |

AD 16 |

AD 15 |

AD 14 | 1 | 1 | 1 | 1 |

AD 13 | 3 | 3 | 3 | 3 |

AD 12 | 3 | 3 | 3 | 3 |

AST 11 |

AST 10 |

AST 9 |

AST 8 |

AST 7 |

AST 6 |

AST 5 | 30 | 30 | 30 | 30 |

AST 4 | 24 | 24 | 24 | 24 |

AST 3 |

AST 2 | 1 | 1 |

Total général | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 406 | 424 | 447 | 469 |

Total Effectifs | 0 | 0 | 406 | 424 | 447 | 469 |

The increase in the nr of AD9/AD12 (3 each year) is limited to 20% of the total increase in AD grades each year

The assumption is that in addition approximately 10 Contract staff will be employed

8.2.2. Description of tasks deriving from the action

Commission staff should participate in the Management Board and the Head of national units meetings, as well as any ad hoc meetings and meetings in the Council in respect of Europol.

8.2.3. Sources of human resources (statutory)

(When more than one source is stated, please indicate the number of posts originating from each of the sources)

( Posts currently allocated to the management of the programme to be replaced or extended

( Posts pre-allocated within the APS/PDB exercise for year n

( Posts to be requested in the next APS/PDB procedure

( Posts to be redeployed using existing resources within the managing service (internal redeployment)

( Posts required for year n although not foreseen in the APS/PDB exercise of the year in question

8.2.4. Other Administrative expenditure included in reference amount (XX 01 04/05 – Expenditure on administrative management)

EUR million (to 3 decimal places)

Budget line (number and heading) | Year n | Year n+1 | Year n+2 | Year n+3 | Year n+4 | Year n+5 and later | TOTAL |

1 Technical and administrative assistance (including related staff costs) |

Executive agencies[35] |

Other technical and administrative assistance |

- intra muros |

- extra muros |

Total Technical and administrative assistance |

8.2.5. Financial cost of human resources and associated costs not included in the reference amount

EUR million (to 3 decimal places)

Type of human resources | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | Year n+4 | TOTAL 2010-2013 |

Officials and temporary staff (XX 01 01) | 0.234 | 0.234 | 0.234 | 0.234 | 0.936 |

Staff financed by Art XX 01 02 (auxiliary, END, contract staff, etc.) (specify budget line) |

Total cost of Human Resources and associated costs (NOT in reference amount) | 0.234 | 0.234 | 0.234 | 0.234 | 0.936 |

Calculation– Officials and Temporary agents

Reference should be made to Point 8.2.1, if applicable

2x117.000 = 234.000 euros

;;

Calculation– Staff financed under art. XX 01 02

Reference should be made to Point 8.2.1, if applicable

8.2.6. Other administrative expenditure not included in reference amount EUR million (to 3 decimal places) |

2010 | 2011 | 2012 | 2013 | Year n+4 | Year n+5 and later | TOTAL |

XX 01 02 11 01 – Missions | 0.020 | 0.020 | 0.020 | 0.020 | 0.080 |

XX 01 02 11 02 – Meetings & Conferences |

XX 01 02 11 03 – Committees[36] |

XX 01 02 11 04 – Studies & consultations |

XX 01 02 11 05 - Information systems |

2. Total Other Management Expenditure (XX 01 02 11) |

3. Other expenditure of an administrative nature (specify including reference to budget line) |

Total Administrative expenditure, other than human resources and associated costs (NOT included in reference amount) | 0.020 | 0.020 | 0.020 | 0.020 | 0.080 |

::

Calculation - Other administrative expenditure not included in reference amount

Two members of Commission staff attending to an average of 10 missions yearly for a cost estimated at 1000 euros. [pic][pic][pic][pic][pic][pic]

[1] Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 1.

[2] Dz.U. C 358 z 13.12.2000, str. 1; Dz.U. C 312 z 16.12.2002, str. 1; Dz.U. C 2 z 6.1.2004, str. 1.

[3] Por. Rezolucja nr B6-0625/2006 Parlamentu Europejskiego z dnia 30 listopada 2006 r. w sprawie postępów poczynionych w zakresie ustanawiania obszaru wolności, sprawiedliwości i bezpieczeństwa

[4] Dz.U. C […] z [...], str. […].

[5] Dz.U. C […] z [...], str. […].

[6] Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 1.

[7] Dz.U. L 63 z 6.3.2002, str. 1

[8] Dz.U. L 256 z 1.10.2005, str. 63.

[9] Dz.U. L 8 z 12. 1.2001, str. 1.

[10] Dz.U. L 162 z 20.6.2002, str. 1.

[11] Dz.U. C 197 z 12.7.2000, str. 1.

[12] Dz.U. C 24 z 23.1.1998, str. 2.

[13] Dz.U. C 221 z 19.7.1997, str. 12.

[14] Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 72.

[15] Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.

[16] Dz. U. L 17 z 6.10.1958, str. 385/58. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem przystąpienia z 2003 roku.

[17] Dz.U. L 136 z 31.05.1999, str. 1.

[18] Dz.U. L 12 z 16.1.2001, str. 1.

[19] Dz.U. L 56 z 4.3.1968, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 31/2005 (Dz.U. L 8 z 12.1.2005, str. 1).

[20] Dz.U. C 26 z 30.1.1999, str. 23.

[21] Differentiated appropriations.

[22] Non-differentiated appropriations hereafter referred to as NDA.

[23] Expenditure that does not fall under Chapter xx 01 of the Title xx concerned.

[24] Expenditure within article xx 01 04 of Title xx.

[25] Expenditure within chapter xx 01 other than articles xx 01 04 or xx 01 05.

[26] See points 19 and 24 of the Interinstitutional agreement.

[27] Additional columns should be added if necessary i.e. if the duration of the action exceeds 6 years.

[28] If more than one method is indicated please provide additional details in the "Relevant comments" section of this point.

[29] OJ L 357, 31.12.2002, p. 72.

[30] OJ L 227, 19.8.2006, p. 3.

[31] As described under Section 5.3.

[32] Cost of which is NOT covered by the reference amount.

[33] Cost of which is NOT covered by the reference amount.

[34] Cost of which is included within the reference amount.

[35] Reference should be made to the specific legislative financial statement for the Executive Agency(ies) concerned.

[36] Specify the type of committee and the group to which it belongs.