17.2.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 45/3

ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2018/231

z dnia 26 stycznia 2018 r.

w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej w odniesieniu do funduszy emerytalno-rentowych (EBC/2018/2)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4,

uwzględniając opinię Komisji Europejskiej (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 w celu realizacji wymogów dotyczących sprawozdawczości statystycznej Europejski Bank Centralny (EBC), wspomagany przez krajowe banki centralne (KBC), ma prawo do zbierania informacji statystycznych w granicach bazowej populacji objętej sprawozdaniem oraz tego, co jest konieczne do realizacji zadań Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC). Z art. 2 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2533/98 wynika, że na potrzeby realizacji wymogów EBC dotyczących sprawozdawczości statystycznej, m.in. w zakresie statystyki monetarnej i finansowej, fundusze emerytalno-rentowe wchodzą w skład bazowej populacji objętej sprawozdaniem. Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 zobowiązuje EBC do określenia rzeczywistej populacji objętej sprawozdaniem mieszczącej się w granicach referencyjnej populacji objętej sprawozdaniem i uprawnia go do pełnego lub częściowego zwolnienia określonych kategorii podmiotów sprawozdających z wypełniania wymogów sprawozdawczości statystycznej.

(2)

Nałożenie wymogów sprawozdawczości statystycznej na fundusze emerytalno-rentowe ma na celu zapewnienie EBC odpowiednich statystyk dotyczących działalności finansowej podsektora funduszy emerytalno-rentowych państw członkowskich, których walutą jest euro (dalej zwanych „państwami członkowskimi strefy euro”), postrzeganych jako jeden obszar gospodarczy. Zbieranie informacji statystycznych dotyczących funduszy emerytalno-rentowych jest niezbędne do zaspokojenia stałych i doraźnych potrzeb analitycznych, wspomagania EBC w prowadzeniu analizy monetarnej i finansowej oraz stanowi wkład ESBC w utrzymanie stabilności systemu finansowego.

(3)

O ile nie zagraża to spełnianiu wymogów statystycznych EBC, KBC powinny posiadać uprawnienia do zbierania i weryfikacji wymaganych informacji dotyczących funduszy emerytalno-rentowych zaliczanych do rzeczywistej populacji sprawozdawczej w ramach szerszych ram sprawozdawczości statystycznej. W takich przypadkach należy zagwarantować przejrzystość poprzez informowanie podmiotów sprawozdających o różnych potrzebach statystycznych, jakim służą zbierane dane. W celu ograniczenia obciążeń sprawozdawczych ponoszonych przez fundusze emerytalno-rentowe KBC powinny mieć prawo do połączenia wymogów sprawozdawczych określonych niniejszym rozporządzeniem z wymogami sprawozdawczości określonymi rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1011/2012 (EBC/2012/24) (3).

(4)

Ponadto, w celu zminimalizowania obciążeń sprawozdawczych ponoszonych przez fundusze emerytalno-rentowe, KBC powinny mieć prawo zbierania niezbędnych informacji na temat funduszy emerytalno-rentowych poprzez odpowiedni właściwy organ krajowy zbierający już dane na temat tych funduszy, zgodnie z miejscowymi porozumieniami o współpracy.

(5)

Europejski system rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (zwany dalej „ESA 2010”) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 (4) wymaga, aby dane o aktywach i pasywach jednostek instytucjonalnych były przekazywane w kraju ich siedziby.

(6)

W procesie zbierania informacji statystycznych na mocy niniejszego rozporządzenia zastosowanie powinny mieć standardy ochrony i wykorzystania poufnych informacji statystycznych określone w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2533/98.

(7)

Jakkolwiek rozporządzenia przyjmowane na podstawie art. 34 ust. 1 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) nie przyznają żadnych praw ani nie nakładają żadnych obowiązków na państwa członkowskie, których walutą nie jest euro (zwane dalej „państwami członkowskimi spoza strefy euro”), art. 5 Statutu ESBC stosuje się zarówno do państw członkowskich strefy euro, jak i państw członkowskich spoza strefy euro. Z art. 5 Statutu ESBC, łącznie z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, wynika obowiązek określenia i podjęcia przez państwa członkowskie spoza strefy euro na poziomie krajowym wszelkich działań uznanych przez nie za właściwe w celu zbierania informacji statystycznych niezbędnych do wypełniania wymogów EBC w zakresie sprawozdawczości statystycznej oraz zapewnienia terminowych przygotowań w dziedzinie statystyki do uzyskania statusu państw członkowskich strefy euro.

(8)

Pomimo że niniejsze rozporządzenie jest przede wszystkim skierowane do funduszy emerytalno-rentowych, uzyskanie bezpośrednio od funduszy emerytalno-rentowych pełnych informacji o ich aktywach może okazać się niemożliwe, w związku z czym odpowiedni KBC może włączyć do rzeczywistej populacji sprawozdawczej podmioty zarządzające funduszami emerytalno-rentowymi.

(9)

Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 stanowi, że EBC ma uprawnienia do nakładania sankcji na podmioty sprawozdające, które nie wypełniają wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych w rozporządzeniach lub decyzjach EBC.

(10)

Do roku 2022 Rada Prezesów powinna ocenić korzyści i koszty: a) skrócenia terminu przekazywania danych dotyczących aktywów przez instytucje sprawozdające do pięciu tygodni po zakończeniu kwartału, którego dane dotyczą; oraz b) rozszerzenia zakresu wymogów sprawozdawczości statystycznej o przekazywanie przez fundusze emerytalno-rentowe danych na zasadzie „kredyt po kredycie”, przy uwzględnieniu wzrostu znaczenia gospodarczego kredytów i pożyczek w tym sektorze,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Użyte w niniejszym rozporządzeniu określenia oznaczają:

1)   „fundusz emerytalno-rentowy” (podsektor S.129 ESA 2010)– przedsiębiorstwo finansowe lub jednostkę finansową typu przedsiębiorstwo, którego podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem społecznym i dla zaspokojenia potrzeb osób ubezpieczonych (ubezpieczenia społeczne). Fundusze emerytalno-rentowe w formie systemów ubezpieczeń społecznych zapewniają dochody po zakończeniu aktywności zawodowej i mogą zapewniać świadczenia z tytułu śmierci i niepełnosprawności.

Powyższa definicja nie obejmuje:

a)

funduszy inwestycyjnych w rozumieniu art. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1073/2013 (EBC/2013/38) (5);

b)

podmiotów sekurytyzacyjnych w rozumieniu art. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1075/2013 (EBC/2013/40) (6);

c)

monetarnych instytucji finansowych w rozumieniu art. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (7);

d)

instytucji ubezpieczeniowych w rozumieniu art. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1374/2014 (EBC/2014/50) (8);

e)

nieautonomicznych funduszy emerytalno-rentowych niestanowiących jednostek instytucjonalnych i będących częścią jednostki instytucjonalnej, która je stworzyła;

f)

funduszy zabezpieczenia społecznego w rozumieniu pkt 2.117 ESA 2010;

2)   „podmioty sprawozdające”– podmioty sprawozdające w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98;

3)   „rezydent”– rezydenta w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia, jeżeli dany podmiot prawny nie posiada wymiaru fizycznego, jego siedzibę ustala się na podstawie terytorium ekonomicznego, w którym uzyskał on osobowość prawną. Jeżeli podmiot nie posiada osobowości prawnej, jego siedzibę ustala się na podstawie jego siedziby prawnej, a mianowicie kraju, którego system prawny określa zasady powstania i prowadzenia działalności tego podmiotu;

4)   „odpowiedni KBC”– KBC państwa członkowskiego strefy euro, którego rezydentem jest fundusz emerytalno-rentowy lub podmiot zarządzający funduszem emerytalno-rentowym;

5)   „odpowiedni właściwy organ krajowy”– właściwy organ krajowy państwa członkowskiego strefy euro, którego rezydentem jest fundusz emerytalno-rentowy lub podmiot zarządzający funduszem emerytalno-rentowym;

6)   „podmiot zarządzający funduszem emerytalno-rentowym”– podmiot zarządzający funduszem emerytalno-rentowym w rozumieniu pkt 5.185 ESA 2010;

7)   „dane papier po papierze”– dane w podziale na pojedyncze papiery wartościowe;

8)   „dane pozycja po pozycji”– dane w podziale na pojedyncze aktywa lub pasywa;

9)   „dane zagregowane”– dane niewykazywane w podziale na pojedyncze aktywa lub pasywa;

10)   „transakcja finansowa”– transakcję wynikającą z utworzenia, likwidacji lub zmiany własności aktywów finansowych lub zobowiązań, zgodnie ze szczegółowym opisem zawartym w załączniku II część 5;

11)   „korekty z tytułu zmiany wyceny”– zmiany wyceny aktywów i pasywów wynikające ze zmian ceny aktywów i pasywów lub wpływu kursów walut na wyrażoną w euro wartość aktywów i pasywów denominowanych w walucie obcej, zgodnie ze szczegółowym opisem zawartym w załączniku II część 5.

Artykuł 2

Rzeczywista populacja sprawozdawcza

1.   Rzeczywista populacja sprawozdawcza obejmuje fundusze emerytalno-rentowe będące rezydentami w państwach członkowskich strefy euro.

2.   Fundusze emerytalno-rentowe należące do rzeczywistej populacji sprawozdawczej podlegają wymogom przekazywania pełnej sprawozdawczości statystycznej, o ile nie podlegają wyłączeniu na mocy art. 7.

3.   Z zastrzeżeniem ust. 1, na potrzeby zbierania informacji dotyczących aktywów i pasywów funduszy emerytalno-rentowych zgodnie z załącznikiem I część 3, odpowiedni KBC może zdecydować o włączeniu do rzeczywistej populacji sprawozdawczej poszczególnych podmiotów zarządzających funduszami emerytalno-rentowymi będących rezydentami w państwie członkowskim danego KBC. W takich przypadkach dany KBC może przyznać wyłączenie funduszowi emerytalno-rentowemu powiązanemu z danym podmiotem zarządzającym funduszem emerytalno-rentowym włączonym do rzeczywistej populacji sprawozdawczej, pod warunkiem że informacje statystyczne wymagane zgodnie z załącznikiem I część 3 będą zbierane od odpowiedniego podmiotu zarządzającego funduszem emerytalno-rentowym lub z innych dostępnych źródeł. KBC sprawdzają wypełnienie tego warunku w terminie umożliwiającym ewentualne przyznanie lub cofnięcie wyłączenia ze skutkiem od początku następnego roku kalendarzowego, w porozumieniu z EBC.

Artykuł 3

Lista funduszy emerytalno-rentowych do celów statystycznych

1.   Zarząd EBC sporządza i prowadzi do celów statystycznych listę funduszy emerytalno-rentowych i podmiotów zarządzających funduszami emerytalno-rentowymi zaliczanych na mocy niniejszego rozporządzenia do rzeczywistej populacji sprawozdawczej. Lista ta może bazować na listach funduszy emerytalno-rentowych sporządzonych przez władze krajowe, jeśli takie listy są dostępne, i być uzupełniona o inne fundusze emerytalno-rentowe i podmioty zarządzające funduszami emerytalno-rentowymi, które spełniają kryteria definicji funduszy emerytalno-rentowych i podmiotów zarządzających funduszami emerytalno-rentowymi zawartych w art. 1.

2.   EBC i KBC udostępniają tę listę oraz jej aktualizacje w odpowiedni sposób, w tym drogą elektroniczną, przez internet lub – na wniosek podmiotów sprawozdających – w formie papierowej.

3.   Jeżeli ostatnia elektroniczna wersja listy, o której mowa w ust. 2, jest nieprawidłowa, EBC nie nakłada sankcji na podmiot sprawozdający, który nie wypełnił właściwych wymogów sprawozdawczości statystycznej w zakresie, w jakim korzystał on z nieprawidłowej listy w dobrej wierze.

Artykuł 4

Wymogi sprawozdawczości statystycznej

1.   Podmioty sprawozdające przekazują odpowiedniemu KBC, bezpośrednio albo poprzez odpowiedni właściwy organ krajowy, zgodnie z miejscowymi porozumieniami o współpracy, oraz zgodnie z załącznikami I i II:

a)

z częstotliwością kwartalną – stany na koniec kwartału dotyczące aktywów funduszy emerytalno-rentowych oraz, zgodnie z art. 5, kwartalne korekty z tytułu zmiany wyceny lub, odpowiednio, transakcje finansowe dotyczące aktywów;

b)

z częstotliwością roczną – co najmniej stany na koniec roku dotyczące pasywów funduszy emerytalno-rentowych oraz, zgodnie z art. 5, roczne korekty z tytułu zmiany wyceny lub, odpowiednio, transakcje finansowe dotyczące pasywów;

c)

z częstotliwością roczną – dane na koniec roku dotyczące liczby członków systemów emerytalno-rentowych w podziale na aktywnych członków, członków z odroczonymi uprawnieniami i członków będących emerytami.

2.   KBC wyliczają kwartalne szacunki dotyczące pasywów funduszy emerytalno-rentowych w oparciu o dane przekazywane z częstotliwością roczną przez podmioty sprawozdające zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b).

3.   KBC informują podmioty sprawozdające o różnych celach, którym służy zbieranie danych.

4.   W celu ograniczenia obciążeń sprawozdawczych ponoszonych przez fundusze emerytalno-rentowe KBC mają prawo do połączenia wymogów sprawozdawczych określonych niniejszym rozporządzeniem z wymogami sprawozdawczości określonymi rozporządzeniem (UE) nr 1011/2012 (EBC/2012/24).

5.   W przypadku gdy odpowiedni KBC nie podjął decyzji o włączeniu podmiotu zarządzającego funduszem emerytalno-rentowym do rzeczywistej populacji sprawozdawczej zgodnie z art. 2 ust. 3, dany podmiot zarządzający funduszem emerytalno-rentowym posiadający dane wymagane zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 1 lit. a) terminowo przekazuje takie dane funduszowi emerytalno-rentowemu w celu umożliwienia mu spełnienia właściwych wymogów sprawozdawczości statystycznej zgodnie z art. 8. Jeżeli fundusz emerytalno-rentowy nie wypełni obowiązków sprawozdawczości statystycznej z powodu niedostarczenia mu takich danych przez podmiot zarządzający funduszem emerytalno-rentowym, KBC podejmuje decyzję o włączeniu tego podmiotu zarządzającego do rzeczywistej populacji sprawozdawczej zgodnie z art. 2 ust. 3.

Artykuł 5

Korekty z tytułu zmiany wyceny i transakcje finansowe

1.   Informacje dotyczące korekt z tytułu zmiany wyceny i transakcji finansowych pozyskiwane są w następujący sposób:

a)

podmioty sprawozdające przekazują dane dotyczące korekt z tytułu zmiany wyceny lub dane dotyczące transakcji finansowych, według instrukcji odpowiedniego KBC, na potrzeby informacji przekazywanych zgodnie z metodą zagregowaną;

b)

KBC albo wyliczają przybliżone wartości transakcji finansowych na papierach wartościowych na podstawie danych „papier po papierze”, albo zbierają dane dotyczące takich transakcji bezpośrednio od podmiotów sprawozdających na zasadzie „papier po papierze”. KBC zbierające dane „pozycja po pozycji” mogą także stosować podobne podejście w odniesieniu do aktywów innych niż papiery wartościowe;

c)

w przypadku uprawnień emerytalno-rentowych zrealizowanych przez fundusz emerytalno-rentowy przybliżone wartości transakcji finansowych wyliczane są:

(i)

przez podmioty sprawozdające, zgodnie ze wskazówkami odpowiedniego KBC bazującymi na wspólnych najlepszych praktykach istniejących w strefie euro; lub

(ii)

przez odpowiedni KBC w oparciu o dane przekazane przez fundusz emerytalno-rentowy.

2.   Dalsze wytyczne odnoszące się do zbierania danych dotyczących korekt z tytułu zmiany wyceny oraz transakcji finansowych znajdują się w załączniku II.

Artykuł 6

Standardy rachunkowości

1.   O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, na potrzeby sprawozdawczości określonej niniejszym rozporządzeniem fundusze emerytalno-rentowe stosują standardy rachunkowości określone w drodze wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/41/WE (9) lub we wszelkich innych standardach krajowych lub międzynarodowych, które, zgodnie z instrukcjami KBC, mają zastosowanie do funduszy emerytalno-rentowych.

2.   Należną kwotę główną kredytów pomniejsza się o odpisy z tytułu całkowitej i częściowej utraty wartości, ustalone zgodnie z przyjętymi praktykami rachunkowości, które to odpisy przekazuje się odrębnie.

3.   Z zastrzeżeniem przyjętych praktyk rachunkowości oraz zasad saldowania obowiązujących w państwach członkowskich strefy euro, do celów statystycznych wszystkie aktywa finansowe i zobowiązania wykazuje się w ujęciu brutto.

Artykuł 7

Wyłączenia

1.   Małym funduszom emerytalno-rentowym mogą być przyznawane wyłączenia zgodnie z poniższymi zasadami:

a)

KBC mogą przyznawać wyłączenia najmniejszym pod względem łącznej wartości aktywów funduszom emerytalno-rentowym, o ile aktywa funduszy emerytalno-rentowych uwzględnianych w zagregowanym bilansie kwartalnym stanowią co najmniej 85 % aktywów ogółem funduszy emerytalno-rentowych będących rezydentami w odpowiednim państwie członkowskim strefy euro;

b)

z zastrzeżeniem art. 13 KBC mogą przyznawać wyłączenia najmniejszym funduszom emerytalno-rentowym, w przypadku gdy wartość aktywów ogółem danego funduszu emerytalno-rentowego w zagregowanym bilansie kwartalnym jest mniejsza niż 25 mln EUR lub gdy liczba członków danego funduszu emerytalno-rentowego jest mniejsza niż 100, w oparciu o ostatnie przekazane dane roczne lub, w przypadku pierwszego przekazywania danych, w oparciu o dane przekazane za 2018 r. dostępne w odpowiednim KBC lub właściwym organie krajowym. Odpowiedni KBC zapewnia, aby aktywa funduszy emerytalno-rentowych uwzględnianych w zagregowanym bilansie kwartalnym stanowiły co najmniej 80 % wartości aktywów ogółem funduszy emerytalno-rentowych będących rezydentami w odpowiednim państwie członkowskim strefy euro;

c)

fundusz emerytalno-rentowy, któremu na podstawie lit. a) lub b) przyznano wyłączenie od wymogów sprawozdawczych określonych w art. 4, nadal jest zobowiązany do spełniania wymogów sprawozdawczości określonych w art. 4 ust. 1 lit. a) z częstotliwością roczną, o ile aktywa funduszy emerytalno-rentowych uwzględnianych w zagregowanym bilansie rocznym stanowią co najmniej 95 % wartości aktywów ogółem funduszy emerytalno-rentowych będących rezydentami w odpowiednim państwie członkowskim strefy euro;

d)

fundusz emerytalno-rentowy, któremu przyznano wyłączenie na podstawie lit. a) lub b), przekazuje przynajmniej dane o aktywach ogółem w podziale na dłużne papiery wartościowe, udziały kapitałowe, udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych i pozostałe kwoty do otrzymania/zapłacenia z częstotliwością roczną;

e)

KBC sprawdzają corocznie i w odpowiednim czasie realizację warunków określonych w lit. a)–c), w celu przyznania lub cofnięcia – jeśli to konieczne – wyłączeń ze skutkiem od początku drugiego kolejnego roku kalendarzowego.

2.   Fundusze emerytalno-rentowe mogą nie skorzystać z wyłączenia i wypełniać wymogi sprawozdawczości statystycznej określone w art. 4. W przypadku gdy fundusz emerytalno-rentowy podejmie taką decyzję, zobowiązany jest uzyskać zgodę odpowiedniego KBC przed skorzystaniem z wyłączenia.

Artykuł 8

Terminy przekazywania danych

1.   Podmioty sprawozdające przekazują odpowiedniemu KBC lub właściwemu organowi krajowemu, albo obu instytucjom, zgodnie z miejscowymi porozumieniami o współpracy, wymagane dane kwartalne najpóźniej dziesięć tygodni po zakończeniu kwartału, którego dane dotyczą. Następnie termin ten będzie skracany co roku o tydzień i w roku 2022 wyniesie siedem tygodni.

2.   Podmioty sprawozdające przekazują odpowiedniemu KBC lub właściwemu organowi krajowemu, albo obu tym instytucjom, zgodnie z miejscowymi porozumieniami o współpracy, wymagane dane roczne najpóźniej dwadzieścia tygodni po zakończeniu roku, którego dane dotyczą. Następnie termin ten będzie skracany co roku o dwa tygodnie i w roku 2022 wyniesie 14 tygodni.

Artykuł 9

Wymogi minimum i krajowa organizacja sprawozdawczości

1.   Podmioty sprawozdające przekazują wymagane informacje statystyczne zgodnie z określonymi w załączniku III wymogami minimum w zakresie ich przekazywania, dokładności, zgodności metodologicznej oraz wprowadzania korekt.

2.   KBC określają i wdrażają przepisy w zakresie sprawozdawczości obowiązujące rzeczywistą populację sprawozdawczą. KBC zapewniają, aby te zasady sprawozdawczości pozwalały na pozyskiwanie wymaganych informacji statystycznych oraz umożliwiały dokładne sprawdzenie zgodności z określonymi w załączniku III wymogami minimum w zakresie przekazywania danych, dokładności, zgodności metodologicznej i wprowadzania korekt.

Artykuł 10

Połączenia, podziały i przekształcenia

W przypadku połączenia, podziału lub przekształcenia mogącego wpłynąć na realizację obowiązków statystycznych każdy z podmiotów sprawozdających uczestniczących w tym procesie informuje odpowiedni KBC, bezpośrednio lub poprzez odpowiedni właściwy organ krajowy, zgodnie z miejscowymi porozumieniami o współpracy, natychmiast po ogłoszeniu zamiaru przeprowadzenia takiej operacji i w racjonalnym terminie przed jej przeprowadzeniem, o planowanych procedurach mających na celu spełnienie wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 11

Weryfikacja i obowiązkowe zbieranie danych

KBC wykonują uprawnienie do weryfikowania lub przymusowego zbierania danych objętych obowiązkiem przekazywania przez podmioty sprawozdające zgodnie z niniejszym rozporządzeniem bez uszczerbku dla prawa EBC do samodzielnego wykonywania tych uprawnień. Uprawnienie to KBC wykonują w szczególności wówczas, gdy instytucja należąca do rzeczywistej populacji sprawozdawczej nie przestrzega określonych w załączniku III wymogów minimum w zakresie przekazywania danych, zgodności metodologicznej i wprowadzania korekt.

Artykuł 12

Pierwsze sprawozdanie

1.   Pierwsze sprawozdanie dotyczy danych kwartalnych dotyczących aktywów za trzeci kwartał 2019 r. i danych rocznych dotyczących pasywów i członków za rok 2019. Dane te przekazuje się zgodnie z art. 8.

2.   Fundusze emerytalno-rentowe, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) i d), przekazują dane roczne dotyczące aktywów zgodnie z tymi przepisami za rok 2018 do końca roku 2019.

3.   W celu wyliczenia kwartalnych szacunków dotyczących pasywów funduszy emerytalno-rentowych zgodnie z art. 4 ust. 2 za rok 2019 KBC wykorzystują roczne dane dotyczące pasywów za rok 2018, dostępne w odpowiednim KBC lub we właściwym organie krajowym.

Artykuł 13

Przepisy przejściowe

W sytuacji gdy KBC przyznaje wyłączenie zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b), odpowiedni KBC zapewnia, aby dla pierwszego sprawozdania, a najpóźniej w dniu, do którego podmioty sprawozdające mają obowiązek przesłania kwartalnych i rocznych danych za rok 2022 na podstawie art. 8, aktywa funduszy emerytalno-rentowych uwzględnianych w zagregowanym bilansie kwartalnym stanowiły co najmniej 75 % wartości aktywów ogółem funduszy emerytalno-rentowych będących rezydentami w odpowiednim państwie członkowskim strefy euro.

Artykuł 14

Przepisy końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 26 stycznia 2018 r.

W imieniu Rady Prezesów EBC

Mario DRAGHI

Prezes EBC

(1)  Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.

(2)  Opinia wydana w dniu 26 września 2017 r.

(3)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1011/2012 z dnia 17 października 2012 r. w sprawie statystyki inwestycji w papiery wartościowe (EBC/2012/24) (Dz.U. L 305 z 1.11.2012, s. 6).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1073/2013 z dnia 18 października 2013 r. dotyczące danych statystycznych w zakresie aktywów i zobowiązań funduszy inwestycyjnych (EBC/2013/38) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 73).

(6)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1075/2013 z dnia 18 października 2013 r. w sprawie danych statystycznych w zakresie aktywów i pasywów podmiotów sekurytyzacyjnych (EBC/2013/40) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 107).

(7)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1374/2014 z dnia 28 listopada 2014 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej w odniesieniu do instytucji ubezpieczeniowych (EBC/2014/50) (Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 36).

(9)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/41/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10).

ZAŁĄCZNIK I

WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ

CZĘŚĆ 1

Ogólne wymogi sprawozdawczości statystycznej

1.

Rzeczywista populacja sprawozdawcza zobowiązana jest do przekazywania z częstotliwością kwartalną następujących informacji statystycznych:

a)

danych „papier po papierze” w odniesieniu do papierów wartościowych z kodami ISIN;

b)

danych „papier po papierze” lub danych zagregowanych w podziale według kategorii instrumentu/terminu oraz kontrahenta w odniesieniu do papierów wartościowych nieposiadających kodów ISIN;

c)

danych dotyczących aktywów innych niż papiery wartościowe na zasadzie „pozycja po pozycji” lub w formie zagregowanej, w podziale według kategorii instrumentu/terminu oraz kontrahenta.

2.

Dane zagregowane przekazywane są w odniesieniu do stanów oraz, zgodnie z instrukcjami odpowiedniego krajowego banku centralnego (KBC), w odniesieniu do: a) zmian wyceny wynikających ze zmiany cen i kursów walut; lub b) transakcji finansowych.

3.

Ponadto fundusze emerytalno-rentowe będące rezydentami w państwie członkowskim strefy euro przekazują z częstotliwością roczną dane dotyczące pasywów zgodnie z załącznikiem II.

4.

Dane przekazywane odpowiedniemu KBC na zasadzie „papier po papierze” zostały określone w tabeli 2.1 – dla papierów wartościowych z kodem ISIN oraz w tabeli 2.2 – dla papierów wartościowych nieposiadających kodu ISIN. Zagregowane kwartalne wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące stanów oraz dotyczące zmian wyceny wynikających ze zmiany cen i kursów walut lub transakcji finansowych określono w tabelach 1a i 1c. Zagregowane roczne wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące stanów oraz dotyczące zmian wyceny wynikających ze zmiany cen i kursów walut lub transakcji finansowych określono w tabeli 1b. Podlegające przekazywaniu dane roczne o liczbie członków systemów emerytalno-rentowych określono w tabeli 3.

CZĘŚĆ 2

Rezerwy funduszy emerytalno-rentowych

1.

Jeśli dane dotyczące rezerw funduszy emerytalno-rentowych na potrzeby rocznych wymogów sprawozdawczych nie mogą być bezpośrednio zidentyfikowane, podmioty sprawozdające powinny wyliczać szacunki zgodnie ze wskazówkami odpowiedniego KBC bazującymi na wspólnych najlepszych praktykach istniejących w strefie euro. Są to roczne wymogi sprawozdawczości dotyczące:

—

uprawnień emerytalno-rentowych w podziale według systemów o zdefiniowanej składce i systemów o zdefiniowanym świadczeniu,

—

korekt z tytułu zmiany wyceny (w tym korekt z tytułu zmian kursów walut) lub transakcji finansowych dla wszystkich wymaganych podziałów, zgodnie z tabelą 1b.

2.

KBC wyliczają szacunki kwartalne w oparciu o dane przekazywane przez podmioty sprawozdające z częstotliwością roczną.

CZĘŚĆ 3

Tabele sprawozdawcze

Tabela 1a

AKTYWA

Dane o stanach i korektach z tytułu zmiany wyceny (w tym o korektach z tytułu zmian kursów walut) lub transakcjach finansowych

Dane kwartalne

 

Ogółem

Instytucje krajowe/instytucje państw członkowskich strefy euro z wyjątkiem instytucji krajowych (ogółem)

Reszta świata (ogółem)

 

MIF (S.121 + 122)

Instytucje inne niż MIF – ogółem

 

Sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13)

Pozostali rezydenci

Ogółem

Fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124)

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego (S.125), pomocnicze instytucje finansowe (S.126), instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.127)

Instytucje ubezpieczeniowe (S.128)

Fundusze emerytalno-rentowe (S.129)

Przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)

Gospodarstwa domowe + instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15)

AKTYWA (ogółem)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1.

 Gotówka i depozyty (ESA 2010: F.21, F.22 i F.29)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: depozyty bieżące rozliczeniowe (ESA 2010: F.22)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.

 Dłużne papiery wartościowe (ESA 2010: F.3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku do 2 lat włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 2 lat

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.

 Kredyty i pożyczki (ESA 2010: F.4)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku do 5 lat włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 5 lat

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4.

 Udziały kapitałowe (ESA 2010: F.51)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5.

 Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (ESA 2010: F.52)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały/jednostki uczestnictwa w FRP (ESA 2010: F.521)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych niebędących FRP (ESA 2010: F.522)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: fundusze obligacyjne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: fundusze akcyjne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: fundusze mieszane

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: fundusze nieruchomości

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: fundusze hedgingowe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe fundusze

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

6.

 Rezerwy funduszy emerytalno-rentowych (ESA 2010: F.6)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: należności funduszy emerytalno-rentowych od podmiotów nimi zarządzających (ESA 2010: F.64)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: kwoty należne z tytułu reasekuracji (F.61)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

7.

 Finansowe instrumenty pochodne (ESA 2010: F.7)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

8.

 Pozostałe kwoty do otrzymania/zapłacenia (ESA 2010: F.8)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

9.

 Aktywa niefinansowe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Tabela 1b

PASYWA

Dane o stanach i korektach z tytułu zmiany wyceny (w tym o korektach z tytułu zmian kursów walut) lub transakcjach finansowych

Dane podlegające przekazywaniu z częstotliwością roczną  (1)

 

Ogółem

Instytucje krajowe/instytucje państw członkowskich strefy euro z wyjątkiem instytucji krajowych (ogółem)

Reszta świata (ogółem)

 

MIF (S.121 + 122)

Instytucje inne niż MIF – ogółem

 

Sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13)

Pozostali rezydenci

Ogółem

Fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124)

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego (S.125), pomocnicze instytucje finansowe (S.126), instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.127)

Instytucje ubezpieczeniowe (S.128)

Fundusze emerytalno-rentowe (S.129)

Przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)

Gospodarstwa domowe + instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15) (4)

PASYWA (ogółem)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10.

 Kredyty i pożyczki otrzymane (ESA 2010: F.4)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku do 5 lat włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 5 lat

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

11.

 Emisja dłużnych papierów wartościowych (ESA 2010: F.3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

12.

 Udziały kapitałowe (ESA 2010: F.5, F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

13.

 Rezerwy techniczne (ESA 2010: F.6)  (2)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

13.1.

Uprawnienia emerytalno-rentowe (ESA 2010: F.63)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: systemy o zdefiniowanej składce

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: systemy o zdefiniowanym świadczeniu (3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

13.2.

Należności funduszy emerytalno-rentowych od podmiotów nimi zarządzających (ESA 2010: F.64)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

13.3.

Uprawnienia do świadczeń innych niż emerytalno-rentowe (ESA 2010: F.65)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

14.

 Finansowe instrumenty pochodne (ESA 2010: F.71)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

15.

 Pozostałe kwoty do otrzymania/zapłacenia (ESA 2010: F.8)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

16.

 Wartość netto (ESA 2010: B.90)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tabela 1c

STRUKTURA GEOGRAFICZNA

Dane o stanach i korektach z tytułu zmiany wyceny (w tym o korektach z tytułu zmian kursów walut) lub transakcjach finansowych

Dane dotyczące aktywów podlegają przekazywaniu z częstotliwością kwartalną a dane dotyczące pasywów – z częstotliwością roczną  (5)

 

Pozostali rezydenci strefy euro (z wyjątkiem instytucji krajowych)

 

BE

DE

EE

IE

EL

ES

FR

IT

CY

LV

LT

LU

MT

NL

AT

PT

SI

SK

FI

AKTYWA (ogółem)

Gotówka i depozyty

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dłużne papiery wartościowe (ESA 2010: F.3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez instytucje inne niż MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sektor instytucji rządowych i samorządowych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pozostali rezydenci

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały kapitałowe (ESA 2010: F.51)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez instytucje inne niż MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sektor instytucji rządowych i samorządowych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pozostali rezydenci

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (ESA 2010: F.52)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PASYWA (ogółem)

Uprawnienia emerytalno-rentowe (ESA 2010: F. 63)  (6)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

Nieuczestniczące państwa członkowskie

 

BG

CZ

DK

HR

HU

PL

RO

SE

Wielka Brytania

AKTYWA (ogółem)

Gotówka i depozyty

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dłużne papiery wartościowe (ESA 2010: F.3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez instytucje inne niż MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sektor instytucji rządowych i samorządowych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pozostali rezydenci

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały kapitałowe (ESA 2010: F.51)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wyemitowane przez instytucje inne niż MIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sektor instytucji rządowych i samorządowych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pozostali rezydenci

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (ESA 2010: F.52)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PASYWA (ogółem)

Uprawnienia emerytalno-rentowe (ESA 2010: F.63)  (7)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

Główni kontrahenci spoza UE

 

Brazylia

Kanada

Chiny

Hong Kong

Indie

Japonia

Rosja

Szwajcaria

USA

Instytucje UE

Inne organizacje międzynarodowe

Centra finansowe offshore (jako grupa)

AKTYWA (ogółem)

Gotówka i depozyty

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dłużne papiery wartościowe (ESA 2010: F.3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

do 1 roku włącznie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

powyżej 1 roku

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały kapitałowe (ESA 2010: F.51)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje notowane (ESA 2010: F.511)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: akcje nienotowane (ESA 2010: F.512)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (ESA 2010: F.519)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (ESA 2010: F.52)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PASYWA (ogółem)

Uprawnienia emerytalno-rentowe (ESA 2010: F.63)  (8)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tabela 2

Wymagane dane „papier po papierze”

Dane dotyczące pól tabeli 2.1 i tabeli 2.2 muszą być przekazywane dla każdego papieru wartościowego zaliczonego do kategorii „dłużne papiery wartościowe”, „udziały kapitałowe” i „udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych” (jak zdefiniowano w załączniku II część 1 tabela A). Tabela 2.1 dotyczy papierów wartościowych, którym przypisano kod ISIN, natomiast tabela 2.2 papierów wartościowych nieposiadających kodu ISIN.

Tabela 2.1. Papiery wartościowe w portfelu z kodem ISIN

Dane dla pól muszą być przekazywane dla każdego papieru wartościowego zgodnie z następującymi zasadami:

1)

Dane dla pola 1 muszą być przekazywane.

2)

Jeśli odpowiedni KBC nie zbiera bezpośrednio danych dotyczących transakcji na zasadzie „papier po papierze”, muszą być przekazywane dane dla dwóch z trzech pól 2, 3 i 4 (tj. pola 2 i 3, pola 2 i 4 lub pola 3 i 4). Jeśli zbierane są dane dla pola 3, należy również zebrać dane dla pola 3b.

3)

Jeśli odpowiedni KBC zbiera bezpośrednio informacje dotyczące transakcji na zasadzie „papier po papierze”, muszą być przekazywane również dane dla następujących pól:

a)

pola 5 albo pól 6 i 7; oraz

b)

pola 4 albo pól 2 i 3.

4)

Właściwy KBC może również wymagać od podmiotów sprawozdających przekazywania danych dla pól 8, 9, 10 i 11.

5)

Odpowiedni KBC zapewnia, aby zakres przekazywanych danych obejmował 95 % papierów wartościowych z kodem ISIN, jednak KBC nie ma obowiązku rozszerzenia populacji sprawozdawczej pod względem wartości aktywów ogółem w przypadkach przyznania wyłączeń na podstawie art. 7.

Pole

Tytuł

1

Kod ISIN

2

Liczba jednostek lub zagregowana wartość nominalna

3

Cena

3b

Zasada notowania

4

Wartość rynkowa ogółem

5

Transakcje finansowe

6

Papiery wartościowe zakupione (aktywa) lub wyemitowane (zobowiązania)

7

Papiery wartościowe sprzedane (aktywa) lub wykupione (zobowiązania)

8

Waluta, w jakiej zarejestrowano papier wartościowy

9

Pozostałe zmiany wolumenu według wartości nominalnej

10

Pozostałe zmiany wolumenu według wartości rynkowej

11

Inwestycja portfelowa lub inwestycja bezpośrednia

Tabela 2.2. Papiery wartościowe w portfelu bez kodu ISIN

Dane dla pól muszą być wykazywane: a) dla każdego papieru wartościowego; lub b) jako dane zagregowane dla dowolnej ilości papierów wartościowych.

W przypadku wskazanym w lit. a) obowiązują poniższe zasady:

1)

Dane dla pól 1, 12, 13, 14, 15 i 17 muszą być przekazywane.

2)

Jeśli właściwy KBC nie zbiera bezpośrednio danych dotyczących transakcji na zasadzie „papier po papierze”, muszą być przekazywane dane dla dwóch z trzech pól 2, 3 i 4 (tj. pola 2 i 3, pola 2 i 4 lub pola 3 i 4).

3)

Jeśli właściwy KBC zbiera bezpośrednio informacje dotyczące transakcji na zasadzie „papier po papierze”, muszą być przekazywane również dane dla następujących pól:

a)

pola 5 albo pól 6 i 7; oraz

b)

pola 4 albo pól 2 i 3.

4)

Jeśli zbierane są dane dla pola 3, należy również zebrać dane dla pola 3b.

5)

Odpowiedni KBC może również wymagać od podmiotów sprawozdających przekazywania danych dla pól 3b, 8, 9, 10 i 11.

W przypadku wskazanym w lit. b) obowiązują następujące zasady:

1)

Dane dla pól 4, 12, 13, 14 i 15 muszą być przekazywane.

2)

Dane dla pola 5 albo pól 10 i 16 muszą być przekazywane.

3)

Odpowiedni KBC może również wymagać od podmiotów sprawozdających przekazywania danych dla pól 8, 9 i 11.

Pole

Tytuł

1

Kod identyfikacyjny papieru wartościowego

2

Liczba jednostek lub zagregowana wartość nominalna

3

Cena

3b

Zasada notowania

4

Wartość rynkowa ogółem

5

Transakcje finansowe

6

Papiery wartościowe zakupione (aktywa) lub wyemitowane (zobowiązania)

7

Papiery wartościowe sprzedane (aktywa) lub wykupione (zobowiązania)

8

Waluta, w jakiej zarejestrowano papier wartościowy

9

Pozostałe zmiany wolumenu według wartości nominalnej

10

Pozostałe zmiany wolumenu według wartości rynkowej

11

Inwestycja portfelowa lub inwestycja bezpośrednia

12

Instrument:

—

dłużne papiery wartościowe (F.3)

—

udziały kapitałowe (F.51)

—

w tym: akcje notowane (F.511)

—

w tym: akcje nienotowane (F.512)

—

w tym: pozostałe udziały kapitałowe (F.519)

—

udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (F.52)

—

w tym: udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego (FRP) (F.521)

—

w tym: udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych niebędących FRP (F.522)

13

Data emisji i termin zapadalności dłużnych papierów wartościowych. Alternatywnie, podział według następujących przedziałów terminowych: termin pierwotny do jednego roku włącznie, powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie, powyżej dwóch lat oraz termin pozostały do zapadalności do jednego roku włącznie, powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie, powyżej dwóch lat do pięciu lat włącznie, powyżej pięciu lat.

14

Sektor lub podsektor emitenta:

—

bank centralny (S.121)

—

instytucje przyjmujące depozyty z wyjątkiem banku centralnego (S.122)

—

fundusze rynku pieniężnego (S.123)

—

fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124)

—

pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych; pomocnicze instytucje finansowe oraz instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.125 + S.126 + S.127)

—

instytucje ubezpieczeniowe (S.128)

—

fundusze emerytalno-rentowe (S.129)

—

przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)

—

sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13)

—

gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15) (9)

15

Kraj emitenta

16

Korekty z tytułu zmiany wyceny

17

Data podziału (10) i współczynnik podziału (11)

Tabela 3

Liczba członków systemów emerytalno-rentowych

Dane podlegające przekazywaniu z częstotliwością roczną – dane na koniec roku

 

Ogółem

 

w tym: członkowie aktywni

w tym: członkowie z odroczonymi uprawnieniami

w tym: członkowie będący emerytami

Liczba członków

 

 

 

 

(1)  Szacunki kwartalne podlegają przekazywaniu przez KBC.

(2)  Rezerwy techniczne ogółem mogą obejmować ubezpieczenia na życie.

(3)  Umowne systemy o zdefiniowanej składce oraz systemy hybrydowe należą do grupy systemów o zdefiniowanym świadczeniu.

(4)  Uprawnienia dotyczące wyłącznie gospodarstw domowych (S.14).

(5)  Szacunki kwartalne podlegają przekazywaniu przez KBC.

(6)  Szacunki kwartalne podlegają przekazywaniu przez KBC.

(7)  Szacunki kwartalne podlegają przekazywaniu przez KBC.

(8)  Szacunki kwartalne podlegają przekazywaniu przez KBC.

(9)  Odpowiedni KBC może zażądać od rzeczywistych podmiotów sprawozdających przekazywania danych odrębnie dla podsektorów „gospodarstw domowych” (S.14) i „instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych” (S.15).

(10)  Data podziału to data, w której doszło do ostatniego podziału akcji lub odwrócenia podziału akcji. Podział akcji polega na podziale istniejących akcji przy zmniejszeniu ceny akcji oraz zwiększeniu liczby akcji dostępnych na rynku w tej samej proporcji. Odwrócenie podziału akcji prowadzi do zwiększenia ceny akcji oraz zmniejszenia liczby akcji dostępnych na rynku w tej samej proporcji.

(11)  Współczynnik podziału oblicza się jako liczbę akcji po podziale podzieloną przez liczbę akcji sprzed podziału.

ZAŁĄCZNIK II

DEFINICJE

CZĘŚĆ 1

Definicje kategorii instrumentów

1.

Niniejsza tabela przedstawia szczegółowy typowy opis kategorii instrumentów, które krajowe banki centralne (KBC) przekładają na kategorie stosowane na szczeblu krajowym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Ani lista przedstawionych w tabeli poszczególnych instrumentów finansowych, ani ich opisy nie są wyczerpujące. Definicje odnoszą się do europejskiego systemu rachunków określonego na mocy rozporządzenia (UE) nr 549/2013 (zwanego dalej „ESA 2010”).

2.

Dla niektórych kategorii instrumentów wymagany jest podział terminowy, tzn. podział według terminu pierwotnego, tj. terminu zapadalności w dniu emisji, który stanowi ustalony okres życia instrumentu finansowego, przed upływem którego nie może on zostać wykupiony, np. dłużne papiery wartościowe, lub przed upływem którego może on zostać wykupiony jedynie po zapłaceniu określonej kary, np. niektóre rodzaje depozytów.

3.

Należności finansowe można podzielić w zależności od tego, czy są one zbywalne, czy niezbywalne. Należność jest zbywalna, gdy jej własność może być bezzwłocznie przeniesiona z jednej jednostki na inną poprzez dostawę lub indos lub kompensatę (jak w przypadku finansowych instrumentów pochodnych). Podczas gdy każdy instrument finansowy może być potencjalnie przedmiotem obrotu, to instrumenty zbywalne przeznaczone są do obrotu na zorganizowanych giełdach albo rynkach pozagiełdowych, chociaż istnienie rzeczywistego obrotu nie jest warunkiem zbywalności.

Tabela A

Definicje kategorii instrumentów aktywów i pasywów funduszy emerytalno-rentowych

AKTYWA

Kategoria instrumentu

Opis najważniejszych cech

1.

Gotówka i depozyty

Środki w banknotach i monetach wyrażonych w euro i walutach obcych znajdujące się w obiegu, powszechnie używane do dokonywania płatności oraz depozyty złożone przez fundusz emerytalno-rentowy w monetarnych instytucjach finansowych. Depozyty te mogą obejmować depozyty bieżące, depozyty terminowe oraz depozyty z terminem wypowiedzenia, jak również należności z tytułu operacji reverse repo lub pożyczania papierów wartościowych pod zastaw gotówki (ma to zastosowanie tylko wówczas, gdy kontrahent jest instytucją przyjmującą depozyty (ESA 2010, pkt 5.130)).

1.1.

Depozyty bieżące rozliczeniowe

Depozyty bieżące rozliczeniowe to depozyty, które są bezpośrednio wykorzystywane na żądanie do regulowania płatności na rzecz innych podmiotów gospodarczych za pomocą powszechnie stosowanych środków płatniczych, takich jak polecenie przelewu i polecenie zapłaty, również za pośrednictwem karty kredytowej lub debetowej, pieniądza elektronicznego, czeków lub podobnych środków, bez znaczącej zwłoki, ograniczeń lub kar. Depozyty bieżące rozliczeniowe nie obejmują depozytów, które służą wyłącznie do podejmowania gotówki lub środków, które mogą zostać wypłacone lub przeniesione za pośrednictwem innego rachunku tego samego posiadacza.

2.

Dłużne papiery wartościowe

Dłużne papiery wartościowe, które są zbywalnymi instrumentami finansowymi, służącymi jako dowód zaciągnięcia długu, są zwykle przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych. Mogą one być również rozliczane na rynku i nie dają posiadaczowi praw własności w stosunku do instytucji emitującej.

Kategoria ta obejmuje:

—

papiery wartościowe dające ich posiadaczowi bezwarunkowe prawo do stałego lub umownie ustalonego dochodu w postaci płatności kuponowych lub określonej stałej kwoty w określonym terminie lub terminach albo począwszy od daty wskazanej w momencie emisji,

—

kredyty i pożyczki, które stały się zbywalne na zorganizowanym rynku, tj. kredyty i pożyczki w obrocie, pod warunkiem że istnieje potwierdzenie, iż są one przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych, w tym istnienie animatorów rynku (market makers) oraz częstych notowań aktywa finansowego, np. w formie widełek cen kupna i sprzedaży (bid-offer spreads). W razie niespełnienia tych kryteriów powinny one być klasyfikowane w kategorii 3 „Kredyty i pożyczki” (zob. również „kredyty i pożyczki w obrocie” w tej samej kategorii),

—

zadłużenie podporządkowane w formie dłużnych papierów wartościowych (zob. również „zadłużenie podporządkowane w formie kredytów” w kategorii 3 „Kredyty i pożyczki”).

Papiery wartościowe pożyczane w ramach operacji pożyczania papierów wartościowych lub sprzedane w ramach operacji z przyrzeczeniem odkupu pozostają w bilansie pierwotnego właściciela (i nie należy ich wykazywać w bilansie tymczasowego nabywcy) w sytuacji, w której transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona, a nie jest tylko możliwą do zrealizowania opcją. Jeżeli tymczasowy nabywca sprzedaje otrzymane papiery wartościowe, sprzedaż taka musi być wykazana jako transakcja bezpośrednia w papierach wartościowych w bilansie tymczasowego nabywcy ze znakiem ujemnym w portfelu papierów wartościowych.

3.

Kredyty i pożyczki

Na potrzeby niniejszej sprawozdawczości kategoria ta obejmuje środki pożyczone przez fundusze emerytalno-rentowe kredytobiorcom lub kredyty nabyte przez fundusze emerytalno-rentowe, potwierdzone niezbywalnymi dokumentami lub niepotwierdzone w formie dokumentów.

Pozycja ta obejmuje:

—

inwestycje w niezbywalne papiery wartościowe: inwestycje w dłużne papiery wartościowe, które nie są zbywalne i nie mogą być przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych,

—

kredyty i pożyczki w obrocie: kredyty i pożyczki, które de facto stały się zbywalne, wykazuje się w pozycji „Kredyty i pożyczki”, pod warunkiem że nie istnieje żadne potwierdzenie, iż są one przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych. W przeciwnym razie klasyfikowane są one jako dłużne papiery wartościowe (kategoria 2),

—

zadłużenie podporządkowane w formie kredytów: instrumenty zadłużenia podporządkowanego stanowią drugorzędną należność od emitenta, która może być zrealizowana dopiero po zaspokojeniu wszystkich roszczeń wyższej rangi, co nadaje im pewne właściwości udziałów kapitałowych. Na potrzeby statystyki zadłużenie podporządkowane wykazuje się, zgodnie z właściwościami danego instrumentu, jako „kredyty i pożyczki” lub jako „dłużne papiery wartościowe”. Jeżeli na potrzeby statystyki inwestycje funduszy emerytalno-rentowego we wszelkie formy zadłużenia podporządkowanego są wyrażone jedną liczbą, wówczas należy liczbę tę wykazać w pozycji „dłużne papiery wartościowe”, ponieważ zadłużenie podporządkowane przyjmuje głównie formę papierów wartościowych, rzadziej kredytów i pożyczek,

—

należności z tytułu operacji reverse repo lub pożyczania papierów wartościowych pod zastaw gotówki (ma to zastosowanie tylko wówczas, gdy kontrahent jest instytucją przyjmującą depozyty (pkt 5.130 ESA 2010)): zapis przeciwstawny do gotówki wypłaconej w zamian za papiery wartościowe nabyte przez podmioty sprawozdające po określonej cenie przy zobowiązaniu do odsprzedaży tych samych lub podobnych papierów wartościowych po określonej cenie i w wyznaczonym terminie w przyszłości lub pożyczanie papierów wartościowych pod zastaw gotówki.

Kategoria ta nie obejmuje aktywów w formie depozytów złożonych przez fundusz emerytalno-rentowy, które zaliczane są do kategorii 1.

4.

Udziały kapitałowe

Aktywa finansowe, które reprezentują prawa własności w przedsiębiorstwach lub jednostkach typu przedsiębiorstwo. Tego rodzaju aktywa finansowe zazwyczaj uprawniają posiadaczy do udziału w zyskach przedsiębiorstw lub jednostek typu przedsiębiorstwo, oraz do udziału w aktywach netto w razie ich likwidacji.

Kategoria ta obejmuje notowane i nienotowane akcje i pozostałe udziały kapitałowe.

Kapitałowe papiery wartościowe pożyczone w ramach operacji pożyczania papierów wartościowych lub sprzedane w ramach operacji z przyrzeczeniem odkupu zaliczane są do kategorii 2 „Dłużne papiery wartościowe”.

4.1.

Akcje notowane

Kapitałowe papiery wartościowe notowane na giełdzie. Taką giełdą może być uznana giełda papierów wartościowych lub każda inna forma rynku wtórnego. Akcje notowane są również określane jako „akcje kwotowane”.

4.2.

Akcje nienotowane

Kapitałowe papiery wartościowe nienotowane na giełdach.

4.3.

Pozostałe udziały kapitałowe

Wszystkie formy udziałów kapitałowych niezaliczone do akcji notowanych i akcji nienotowanych.

5.

Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych

Kategoria ta obejmuje udziały lub jednostki uczestnictwa wyemitowane przez fundusze rynku pieniężnego (FRP) i fundusze inwestycyjne niebędące FRP.

5.1.

Udziały/jednostki uczestnictwa w FRP

Inwestycje w udziały lub jednostki uczestnictwa wyemitowane przez FRP w rozumieniu art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

5.2

Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych niebędących FRP

Inwestycje w udziały lub jednostki uczestnictwa wyemitowane przez fundusze inwestycyjne niebędące FRP w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1073/2013 (EBC/2013/38).

6.

Rezerwy funduszy emerytalno-rentowych

Kategoria ta obejmuje:

—

należności funduszy emerytalno-rentowych od podmiotów nimi zarządzających zgodnie z pkt 5.186 i 17.78 ESA 2010,

—

należności finansowe funduszy emerytalno-rentowych od instytucji reasekuracyjnych związane z rezerwami emerytalnymi (kwoty należne z tytułu reasekuracji).

7.

Finansowe instrumenty pochodne

Finansowe instrumenty pochodne to instrumenty finansowe powiązane z konkretnym instrumentem finansowym, wskaźnikiem lub towarem, poprzez które można samoistnie obracać ściśle określonym ryzykiem finansowym na rynkach finansowych.

Kategoria ta obejmuje:

—

opcje,

—

warranty,

—

kontrakty futures,

—

kontrakty terminowe,

—

swapy,

—

kredytowe instrumenty pochodne.

Finansowe instrumenty pochodne wykazuje się w bilansie według wartości rynkowej w ujęciu brutto. Poszczególne kontrakty o dodatniej wartości rynkowej powinny być ujmowane w bilansie po stronie aktywnej, a kontrakty o ujemnej wartości rynkowej po stronie pasywnej.

Przyszłe zobowiązania brutto z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne nie powinny być wykazywane w bilansie.

W zależności od metody wyceny instrumenty pochodne mogą być wykazywane w ujęciu netto. Jeżeli dostępne są tylko pozycje netto lub pozycje są wykazywane według wartości innej niż rynkowa, wówczas należy wykazywać pozycje dostępne.

Kategoria ta nie obejmuje finansowych instrumentów pochodnych, które nie są, zgodnie z zasadami krajowymi, wykazywane w bilansie.

8.

Pozostałe kwoty do otrzymania/zapłacenia

Jest to pozycja rezydualna po stronie aktywnej bilansu, definiowana jako „aktywa nieuwzględnione w innych pozycjach”. KBC mogą wymagać odrębnego przekazywania określonych pozycji zaliczanych do tej kategorii, takich jak:

—

dywidendy do otrzymania,

—

naliczone odsetki należne od depozytów,

—

naliczone odsetki należne od kredytów i pożyczek,

—

naliczone odsetki należne od dłużnych papierów wartościowych,

—

naliczony czynsz do otrzymania,

—

należności niezwiązane z podstawową działalnością funduszy emerytalno-rentowych.

9.

Aktywa niefinansowe

Aktywa rzeczowe oraz wartości niematerialne i prawne inne niż aktywa finansowe.

Kategoria ta obejmuje budynki mieszkalne, inne budynki i struktury, maszyny i sprzęt, kosztowności oraz produkty własności intelektualnej, takie jak oprogramowanie komputerowe i bazy danych.


PASYWA

Kategoria instrumentu

Opis najważniejszych cech

10.

Kredyty i pożyczki otrzymane

Kwoty należne od funduszy emerytalno-rentowych na rzecz kredytodawców, z wyjątkiem tych wynikających z emisji zbywalnych papierów wartościowych. Kategoria ta obejmuje:

—

kredyty i pożyczki: kredyty i pożyczki udzielone funduszom emerytalno-rentowym, potwierdzone dokumentami niezbywalnymi lub niepotwierdzone dokumentami,

—

operacje z przyrzeczeniem odkupu pod zastaw gotówki: zapis przeciwstawny do gotówki otrzymanej w zamian za papiery wartościowe sprzedane przez fundusze emerytalno-rentowe po określonej cenie przy zobowiązaniu do odkupu tych samych lub podobnych papierów wartościowych po określonej cenie i w wyznaczonym terminie w przyszłości. Kwoty otrzymane przez fundusze emerytalno-rentowe w zamian za papiery wartościowe przeniesione na stronę trzecią (tymczasowego nabywcę) wykazywane są w tej kategorii, jeżeli transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona, a nie jest tylko możliwą do zrealizowania opcją. Oznacza to, że fundusze emerytalno-rentowe ponoszą wszelkie ryzyka i zachowują wszelkie korzyści wynikające z posiadania papierów wartościowych stanowiących podstawę tej operacji,

—

zabezpieczenie gotówkowe otrzymane w zamian za pożyczone papiery wartościowe: kwoty otrzymane w zamian za papiery wartościowe tymczasowo przeniesione na stronę trzecią w formie pożyczki papierów wartościowych pod zastaw gotówki,

—

zabezpieczenie gotówkowe otrzymane w operacjach tymczasowego przeniesienia złota za zabezpieczeniem.

11.

Emisja dłużnych papierów wartościowych

Papiery wartościowe, niebędące udziałami kapitałowymi, wyemitowane przez fundusze emerytalno-rentowe, zwykle zbywalne i będące przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub rozliczane na rynku, które nie dają posiadaczowi praw własności w stosunku do instytucji emitującej.

12.

Udziały kapitałowe

Zob. kategoria 4.

13.

Rezerwy techniczne

Kwota kapitału utrzymywana przez fundusze emerytalno-rentowe na zaspokojenie przyszłych świadczeń emerytalno-rentowych uprawnionych.

13.1.

w tym: uprawnienia emerytalno-rentowe

Kwota kapitału utrzymywana przez fundusze emerytalno-rentowe na zaspokojenie przyszłych świadczeń emerytalno-rentowych.

Uprawnienia emerytalno-rentowe, w tym: systemy o zdefiniowanej składce

Kwota kapitału utrzymywana przez fundusze emerytalno-rentowe na zaspokojenie przyszłych świadczeń emerytalno-rentowych uczestników systemów emerytalno-rentowych o zdefiniowanej składce.

W systemie o zdefiniowanej składce wypłacane świadczenia są zależne od wyników aktywów nabytych w ramach systemu emerytalno-rentowego. Zobowiązania systemu o zdefiniowanej składce są równe bieżącej wartości rynkowej aktywów funduszy.

Uprawnienia emerytalno-rentowe, w tym: systemy o zdefiniowanym świadczeniu

Kwota kapitału utrzymywana przez fundusze emerytalno-rentowe na zaspokojenie przyszłych świadczeń emerytalno-rentowych uczestników systemów emerytalno-rentowych o zdefiniowanym świadczeniu.

W systemie emerytalno-rentowym o zdefiniowanym świadczeniu poziom świadczeń emerytalno-rentowych przyrzeczonych uczestniczącym w nich pracownikom jest ustalany metodą uzgodnioną z wyprzedzeniem. Zobowiązania systemu o zdefiniowanym świadczeniu są równe wartości bieżącej przyrzeczonych świadczeń.

Umowne systemy o zdefiniowanej składce oraz systemy hybrydowe należą do grupy systemów o zdefiniowanym świadczeniu (pkt 17.59 ESA 2010). Umowny system o zdefiniowanej składce jest podobny do systemu o zdefiniowanej składce, ale występuje w nim gwarantowana minimalna kwota należna. Systemy hybrydowe to systemy, w których łączą się oba elementy: zdefiniowane świadczenie i zdefiniowana składka. System jest klasyfikowany jako „hybrydowy”, jeżeli występują w nim równocześnie elementy zdefiniowanego świadczenia i zdefiniowanej składki lub jeżeli system jest umownym systemem o zdefiniowanej składce i równocześnie zawiera elementy zdefiniowanego świadczenia lub zdefiniowanej składki.

13.2.

Należności funduszy emerytalno-rentowych od podmiotów nimi zarządzających

Zob. kategoria 6.

13.3.

Uprawnienia do świadczeń innych niż emerytalno-rentowe

Jest to nadwyżka składek netto nad świadczeniami, która oznacza zwiększenie zobowiązań systemu ubezpieczeń wobec beneficjentów (zdefiniowana w pkt 5.187 ESA 2010).

14.

Finansowe instrumenty pochodne

Zob. kategoria 7.

15.

Pozostałe kwoty do otrzymania/zapłacenia

Jest to pozycja rezydualna po pasywnej stronie bilansu, definiowana jako „pasywa nieuwzględnione w innych pozycjach”. KBC mogą wymagać odrębnego przekazywania określonych pozycji zaliczanych do tej kategorii, takich jak:

—

kwoty do zapłacenia niezwiązane z podstawową działalnością funduszy emerytalno-rentowych, np. kwoty należne dostawcom, podatki, wynagrodzenia, składki na ubezpieczenie społeczne itp.,

—

rezerwy na zobowiązania wobec stron trzecich, np. emerytury, dywidendy itp.,

—

pozycje netto z tytułu pożyczania papierów wartościowych bez zabezpieczenia gotówkowego,

—

kwoty netto do zapłacenia z tytułu przyszłych rozliczeń transakcji na papierach wartościowych,

—

naliczone odsetki do zapłacenia z tytułu kredytów i pożyczek.

16.

Wartość netto

Pozycja bilansująca bilansu nazywana jest wartością netto (B.90) (pkt 7.02 ESA 2010). Stany aktywów i zobowiązań zarejestrowane w bilansie wycenia się według odpowiednich cen, którymi zwykle są ceny rynkowe dominujące w momencie, do którego odnosi się bilans. Jednakże w systemie emerytalno-rentowym o zdefiniowanym świadczeniu poziom świadczeń emerytalno-rentowych przyrzeczonych uczestniczącym w nich pracownikom jest ustalany metodą uzgodnioną z wyprzedzeniem. Zobowiązania systemu o zdefiniowanym świadczeniu są równe wartości bieżącej przyrzeczonych świadczeń, zatem w programie emerytalno-rentowym o zdefiniowanym świadczeniu wartość netto może być inna zero.

W systemie o zdefiniowanej składce wypłacane świadczenia są zależne od wyników aktywów nabytych w ramach systemu emerytalno-rentowego. Zobowiązania systemu o zdefiniowanej składce są równe bieżącej wartości rynkowej aktywów funduszy. Wartość netto funduszu jest zawsze równa zero.

CZĘŚĆ 2

Definicje atrybutów sprawozdawczości „papier po papierze”

Tabela B

Definicje atrybutów sprawozdawczości „papier po papierze”

Pole

Opis

Kod identyfikacyjny papieru wartościowego

Kod jednoznacznie identyfikujący papier wartościowy, podany w instrukcji KBC (np. numer identyfikacyjny nadany przez KBC, CUSIP, SEDOL). Należy utrzymywać spójność tego kodu na przestrzeni czasu.

Liczba jednostek lub zagregowana wartość nominalna

Liczba jednostek papieru wartościowego lub zagregowana wartość nominalna (bez naliczonych odsetek), jeżeli obrót tym papierem jest prowadzony w ujęciu kwotowym, a nie w jednostkach.

Cena

Rynkowa cena jednostkowa papieru wartościowego lub procent zagregowanej wartości nominalnej, jeżeli obrót jest prowadzony w ujęciu kwotowym, a nie w jednostkach. KBC mogą również wymagać wykazywania w tej pozycji wartości naliczonych odsetek.

Zasada notowania

Określa, czy papier wartościowy notowany jest w procentach czy w jednostkach.

Wartość ogółem

Całkowita wartość rynkowa papieru wartościowego. Jeżeli papier wartościowy jest przedmiotem obrotu w jednostkach, wartość ta jest równa iloczynowi liczby papierów wartościowych i ceny jednostkowej. Jeżeli papier wartościowy jest przedmiotem obrotu w kwotach, a nie w jednostkach, wartość ta jest równa iloczynowi zagregowanej wartości nominalnej i ceny wyrażonej jako procent wartości nominalnej.

Co do zasady KBC powinny wymagać wykazywania w tej pozycji lub odrębnie wartości naliczonych odsetek. KBC mogą jednak zdecydować o wymaganiu danych z wyłączeniem naliczonych odsetek.

Transakcje finansowe

Suma transakcji kupna pomniejszona o transakcje sprzedaży (papiery wartościowe po stronie aktywów) lub emisje pomniejszone o wykupy (papiery wartościowe po stronie pasywów) papieru wartościowego według wartości transakcyjnej w euro.

Papiery wartościowe zakupione (aktywa) lub wyemitowane (pasywa)

Suma transakcji kupna (papiery wartościowe po stronie aktywów) lub emisji (papiery wartościowe po stronie pasywów) papieru wartościowego ujmowana według wartości transakcyjnej.

Papiery wartościowe sprzedane (aktywa) lub wykupione (pasywa)

Suma transakcji sprzedaży (papiery wartościowe po stronie aktywów) lub transakcji wykupu (papiery wartościowe po stronie pasywów) papieru wartościowego ujmowana według wartości transakcyjnej.

Waluta, w jakiej zarejestrowano papier wartościowy

Kod ISO lub ekwiwalentny kod waluty użytej do wyrażenia ceny lub wartości papieru wartościowego.

Pozostałe zmiany wolumenu według wartości nominalnej

Pozostałe zmiany wolumenu papieru wartościowego w portfelu według wartości nominalnej, w walucie/jednostce nominalnej lub w euro.

Pozostałe zmiany wolumenu według wartości rynkowej

Pozostałe zmiany wolumenu papieru wartościowego w portfelu według wartości rynkowej w euro.

Inwestycja portfelowa lub inwestycja bezpośrednia

Funkcja inwestycji zgodnie z jej klasyfikacją statystyki bilansu płatniczego (1).

Kraj emitenta

Siedziba emitenta. W przypadku udziałów/jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych kraj emitenta odnosi się do miejsca, w którym fundusz inwestycyjny jest rezydentem, a nie do siedziby zarządzającego funduszem.

CZĘŚĆ 3

Określenie liczby członków systemów emerytalno-rentowych

Tabela C

Określenie liczby członków systemów emerytalno-rentowych

Kategoria

Opis

1.

Liczba członków systemów emerytalno-rentowych (ogółem)

Całkowita liczba członków systemów emerytalno-rentowych. Suma ta równa się sumie członków aktywnych, członków z odroczonymi uprawnieniami i członków będących emerytami.

Zob. kategorie 2, 3 i 4.

2.

w tym: członkowie aktywni

Liczba aktywnych członków systemu emerytalno-rentowego.

Aktywnym członkiem jest członek systemu emerytalno-rentowego opłacający składki (lub w imieniu którego składki są opłacane) i który gromadzi aktywa lub zgromadził aktywa w przeszłości i nie jest jeszcze emerytem.

3.

w tym: członkowie z odroczonymi uprawnieniami

Liczba członków systemu emerytalno-rentowego z odroczonymi uprawnieniami.

Członkiem z odroczonymi uprawnieniami jest członek systemu emerytalno-rentowego, który zaprzestał opłacania składek na rzecz systemu oraz gromadzenia praw do świadczeń, ale nie zaczął jeszcze otrzymywać świadczeń emerytalnych z tego systemu.

4.

w tym: członkowie będący emerytami

Liczba członków systemu emerytalno-rentowego będących emerytami

Członkiem będącym emerytem jest członek systemu emerytalno-rentowego, który zaprzestał opłacania składek na rzecz systemu oraz gromadzenia praw do świadczeń oraz zaczął otrzymywać świadczenia emerytalne z tego systemu.

CZĘŚĆ 4

Definicje sektorów

Standard klasyfikacji sektorowej określa ESA 2010. Tabela D zawiera szczegółowy opis tych sektorów, które KBC przenoszą na kategorie krajowe zgodnie w niniejszym rozporządzeniem. Kontrahentów będących rezydentami w państwach członkowskich strefy euro identyfikuje się według sektora zgodnie z listami prowadzonymi przez Europejski Bank Centralny (EBC) dla celów statystycznych oraz wskazówkami EBC dotyczącymi statystycznej klasyfikacji kontrahentów zawartymi w instrukcji pt. „Monetary financial institutions and markets statistics sector manual: Guidance for the statistical classification of customers”.

Tabela D

Definicje sektorów

Sektor

Opis

1.

Monetarne instytucje finansowe

Monetarne instytucje finansowe w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). Sektor ten obejmuje KBC (S.121), instytucje kredytowe w rozumieniu prawa Unii, FRP, pozostałe instytucje finansowe, których działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub bliskich substytutów depozytów od podmiotów innych niż MIF oraz udzielaniu kredytów i pożyczek lub inwestowaniu w papiery wartościowe we własnym imieniu, przynajmniej w znaczeniu ekonomicznym, oraz instytucje pieniądza elektronicznego, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe polegające na emitowaniu pieniądza elektronicznego (S.122).

2.

Sektor instytucji rządowych i samorządowych

Sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13) składa się z jednostek instytucjonalnych będących producentami nierynkowymi, których produkcja globalna przeznaczona jest na spożycie indywidualne i ogólnospołeczne, finansowanych z obowiązkowych płatności dokonywanych przez jednostki należące do pozostałych sektorów, a także z jednostek instytucjonalnych, których podstawową działalnością jest redystrybucja dochodu i bogactwa narodowego (pkt 2.111–2.113 ESA 2010).

3.

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych + pomocnicze instytucje finansowe + instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych (S.125) obejmują wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe realizowane poprzez zaciąganie zobowiązań w formach innych niż gotówka, depozyty (lub bliskie substytuty depozytów), udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, bądź związanych z ubezpieczeniami, emeryturami i rentami oraz standaryzowanymi programami gwarancyjnymi od jednostek instytucjonalnych. Podsektor ten obejmuje podmioty sekurytyzacyjne w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 1075/2013 (EBC/2013/40) (pkt 2.86–2.94 ESA 2010).

Podsektor pomocniczych instytucji finansowych (S.126) obejmuje wszystkie finansowe przedsiębiorstwa i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawowa działalność jest ściśle związana z pośrednictwem finansowym ale które same nie są instytucjami pośrednictwa finansowego. Podsektor ten obejmuje również centrale, których wszystkie lub większość jednostek zależnych są przedsiębiorstwami finansowymi (pkt 2.95–2.97 ESA 2010).

Podsektor instytucji finansowych typu captive i udzielających pożyczek (S.127) składa się ze wszystkich finansowych przedsiębiorstw i jednostek typu przedsiębiorstwo, których działalność nie polega ani na pośrednictwie finansowym, ani na pomocniczych usługach finansowych, a większość ich aktywów i zobowiązań nie jest przedmiotem transakcji na otwartych rynkach. Podsektor ten obejmuje spółki holdingowe, które mają pakiety kontrolne grupy jednostek zależnych, a ich główną działalnością jest posiadanie tej grupy bez świadczenia innych usług na rzecz przedsiębiorstw, w których posiadają udziały, tzn. jednostki te nie administrują innymi jednostkami ani nimi nie zarządzają (pkt 2.98 i 2.99 ESA 2010).

4.

Fundusze inwestycyjne niebędące FRP

Fundusze inwestycyjne w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1073/2013 (EBC/2013/38). Podsektor ten składa się z wszystkich systemów zbiorowego inwestowania, z wyjątkiem FRP, które inwestują w aktywa finansowe lub niefinansowe, pod warunkiem że celem jest inwestowanie kapitału zebranego od ludności (S.124).

5.

Instytucje ubezpieczeniowe

Instytucje ubezpieczeniowe (S.128) w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1374/2014 (EBC/2014/50).

6.

Fundusze emerytalno-rentowe

Fundusze emerytalno-rentowe w rozumieniu art. 1 niniejszego rozporządzenia (S.129).

6.1.

Podmioty zarządzające funduszami emerytalno-rentowymi

Podmioty zarządzające funduszami emerytalno-rentowymi w rozumieniu art. 1 niniejszego rozporządzenia.

7.

Przedsiębiorstwa niefinansowe

Sektor przedsiębiorstw niefinansowych (S.11) obejmuje samodzielne jednostki instytucjonalne posiadające osobowość prawną i będące producentami rynkowymi, których podstawową działalnością jest produkcja wyrobów i usług niefinansowych. Do sektora przedsiębiorstw niefinansowych należą także niefinansowe jednostki typu przedsiębiorstwo (pkt 2.45–2.50 ESA 2010).

8.

Gospodarstwa domowe + instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych

Sektor gospodarstw domowych (S.14) składa się z osób lub grup osób będących konsumentami oraz przedsiębiorcami produkującymi rynkowe wyroby oraz usługi niefinansowe i finansowe (producenci rynkowi), pod warunkiem że produkcja wyrobów i usług nie odbywa się w ramach odrębnych podmiotów traktowanych jako jednostki typu przedsiębiorstwo. Sektor ten obejmuje również osoby lub grupy osób, które są producentami wyrobów i usług niefinansowych przeznaczonych wyłącznie na własne cele finalne. Sektor gospodarstw domowych obejmuje przedsiębiorców indywidualnych, którzy nie posiadają odrębnego statusu prawnego, innych niż utworzeni jako jednostki typu przedsiębiorstwo, będących producentami rynkowymi (pkt 2.118–2.128 ESA 2010).

Sektor instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych (INGD) (S.15) obejmuje odrębne instytucje niekomercyjne posiadające osobowość prawną, działające na rzecz gospodarstw domowych i będące prywatnymi producentami nierynkowymi. Ich podstawowe przychody pochodzą z dobrowolnych wpłat pieniężnych lub wkładów w naturze od gospodarstw domowych jako konsumentów, z płatności dokonywanych przez sektor instytucji rządowych i samorządowych oraz z dochodów z tytułu własności (pkt 2.129 i 2.130 ESA 2010).

CZĘŚĆ 5

Opis transakcji finansowych i korekt z tytułu zmiany wyceny

1.

Termin „transakcje finansowe” oznacza transakcje wynikające z utworzenia, likwidacji lub zmiany własności aktywów finansowych lub zobowiązań. Transakcje te wyliczane są jako różnica pomiędzy stanami na koniec okresów sprawozdawczych pomniejszona o zmiany wynikające z działania „korekt z tytułu zmiany wyceny” (będących konsekwencją zmian cen i kursów walut) oraz „reklasyfikacji i innych korekt”. Na potrzeby sporządzania danych dotyczących transakcji EBC wymaga przekazywania informacji statystycznych na potrzeby sporządzania danych dotyczących transakcji finansowych w formie korekt obejmujących „reklasyfikacje i inne korekty” oraz „zmiany wyceny wynikające ze zmiany cen i kursów walut”.

2.

Termin „korekty z tytułu zmiany wyceny” oznacza zmiany wyceny aktywów i pasywów wynikające ze zmian ceny aktywów i pasywów lub wpływu kursów walut na wyrażoną w euro wartość aktywów i pasywów denominowanych w walucie obcej. Korekta z tytułu zmiany cen aktywów/pasywów odnosi się do zmiany wyceny aktywów/pasywów powstającej w wyniku zmiany ceny, po jakiej aktywa/pasywa są wykazywane lub po jakiej są oferowane na rynku. Zmiany wyceny wynikające ze zmiany cen uwzględniają zmiany zachodzące w czasie w wartości stanów na koniec okresu, wynikające ze zmian wartości podstawowej, według której takie stany są wykazywane, tzn. zyski/straty z tytułu posiadanych aktywów. Zmiany kursów walut w stosunku do euro zachodzące pomiędzy końcami okresów sprawozdawczych powodują zmiany wartości aktywów/pasywów w walutach obcych po ich przeliczeniu na euro. Z uwagi na to, że zmiany te stanowią zyski/straty z tytułu posiadanych aktywów i nie są wynikiem transakcji finansowych, wpływ takich zmian należy usunąć z danych dotyczących transakcji. Co do zasady korekty z tytułu zmiany wyceny mogą również obejmować zmiany wyceny wynikające z transakcji aktywami/pasywami, tj. zrealizowane zyski/straty, jednak w tym względzie istnieją różne praktyki krajowe.

3.

„Odpisy z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości” oznaczają pomniejszenie wartości kredytów i pożyczek wykazanych w bilansie w przypadku, gdy kredyt lub pożyczka zostają uznane za stracone (odpis z tytułu całkowitej utraty wartości) lub gdy uznaje się, że kredyt lub pożyczka nie zostaną w pełni odzyskane (odpis z tytułu częściowej utraty wartości). Kategoria ta uwzględnia również całkowitą lub częściową utratę wartości wykazywaną w momencie sprzedaży lub przeniesienia kredytu lub pożyczki na osobę trzecią, jeżeli taka utrata wartości jest możliwa do zidentyfikowania.

(1)  Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2011/23 z dnia 9 grudnia 2011 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej (Dz.U. L 65 z 3.3.2012, s. 1).

ZAŁĄCZNIK III

WYMOGI MINIMUM OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ

W celu realizacji wymogów statystycznych Europejskiego Banku Centralnego (EBC) podmioty sprawozdające są zobowiązane do przestrzegania poniższych wymogów minimum.

1.

Wymogi minimum w zakresie przekazywania danych:

a)

sprawozdania podlegają przekazywaniu w terminach wyznaczonych przez odpowiedni KBC;

b)

postać i format sprawozdań statystycznych muszą być zgodne z wymaganiami technicznymi ustalonymi przez odpowiedni KBC;

c)

podmiot sprawozdający przekazuje odpowiedniemu KBC dane jednej lub kilku osób do kontaktu;

d)

należy przestrzegać specyfikacji technicznych w zakresie sposobu przekazywania danych do odpowiedniego KBC;

e)

w odniesieniu do przekazywania danych na zasadzie „papier po papierze”, jeśli takie są wymagania odpowiedniego KBC, podmioty sprawozdające przekazują dodatkowe informacje (np. nazwę emitenta, datę emisji) niezbędne do identyfikacji papierów wartościowych, których kody identyfikacyjne są albo błędne, albo nie są powszechnie dostępne.

2.

Wymogi minimum w zakresie dokładności:

a)

przekazywane informacje statystyczne muszą być poprawne: wszystkie warunki liniowe muszą być spełnione (np. składowe muszą się sumować do kwot ogółem);

b)

podmioty sprawozdające muszą być w stanie dostarczyć informacje na temat zmiany sytuacji wynikającej z przekazanych danych;

c)

informacje statystyczne muszą być pełne i nie mogą zawierać luk ciągłych ani strukturalnych; istniejące luki podlegają potwierdzeniu, wyjaśnieniu właściwemu KBC oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, możliwie szybkiemu uzupełnieniu;

d)

przy technicznym przesyłaniu danych podmioty sprawozdające stosują wymiary, zasady zaokrąglania i liczbę miejsc dziesiętnych określone przez odpowiedni KBC.

3.

Wymogi minimum w zakresie zgodności metodologicznej:

a)

informacje statystyczne muszą być zgodne z definicjami i klasyfikacjami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;

b)

w przypadku rozbieżności w stosunku do tych definicji i klasyfikacji podmioty sprawozdające regularnie monitorują i mierzą różnice pomiędzy miarami stosowanymi a miarami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;

c)

podmioty sprawozdające muszą być w stanie wyjaśnić różnice pomiędzy dostarczonymi danymi a danymi za poprzednie okresy.

4.

Wymogi minimum w zakresie wprowadzania korekt.

Należy przestrzegać zasad i procedur w zakresie trybu wprowadzania korekt określonych przez EBC i odpowiedni KBC. Do korekt innych niż korekty standardowe należy dołączać noty wyjaśniające.