|
24.1.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 19/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (EU) 2018/105
z dnia 27 października 2017 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1675 przez dodanie Etiopii do wykazu państw trzecich wysokiego ryzyka zawartego w tabeli w pkt I załącznika
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającą rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (1), w szczególności jej art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Unia musi zapewnić skuteczną ochronę integralności i właściwego funkcjonowania swojego systemu finansowego i rynku wewnętrznego przed praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. W związku z tym dyrektywa (UE) 2015/849 stanowi, że Komisja powinna wskazać państwa trzecie wysokiego ryzyka, które wykazują strategiczne braki w swoich systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, które to braki stwarzają znaczące zagrożenia dla systemu finansowego Unii. |
|
(2) |
Na etapie wskazywania państw trzecich wysokiego ryzyka konieczne jest uwzględnienie najnowszych dostępnych informacji, w szczególności najnowszych publicznych oświadczeń FATF i dokumentu FATF pt. „Improving Global AML/CFT Compliance: ongoing process” oraz sprawozdań Grupy ds. Przeglądu Współpracy Międzynarodowej funkcjonującej w ramach FATF w odniesieniu do ryzyka stwarzanego przez poszczególne państwa trzecie. |
|
(3) |
Grupa FATF wskazała Etiopię jako państwo o strategicznych brakach w AML/CFT, jeżeli chodzi o system przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania terroryzmu. Braki te stwarzają zagrożenie dla międzynarodowego systemu finansowego. |
|
(4) |
Z uwagi na wysoki poziom integracji międzynarodowego systemu finansowego, bliskie powiązania między podmiotami gospodarczymi, dużą liczbę transakcji transgranicznych zawieranych z podmiotami z Unii i przez podmioty z Unii, a także stopień otwarcia rynku, Komisja przyjmuje, że każde zagrożenie dla międzynarodowego systemu finansowego związane z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu stanowi również zagrożenie dla systemu finansowego Unii. |
|
(5) |
Zgodnie z najnowszymi właściwymi informacjami Komisja doszła w swojej analizie do wniosku, że za jurysdykcję państwa trzeciego mającą strategiczne braki w swoim systemie AML/CFT, które to braki stwarzają znaczące zagrożenia dla systemu finansowego Unii, należy uznać Etiopię, zgodnie z kryteriami określonymi w art. 9 dyrektywy (UE) 2015/849. Etiopia przedstawiła jednak pisemne zobowiązanie polityczne na wysokim szczeblu do usunięcia stwierdzonych braków i opracowała wraz z FATF plan działania, który pozwoli jej spełnić wymogi określone w dyrektywie (UE) 2015/849. W związku z tym należy dodać Etiopię do tabeli w pkt I załącznika do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1675 (2). Komisja dokona ponownej oceny statusu tego państwa w świetle wywiązania się przez nie z powyższego zobowiązania. |
|
(6) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1675, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1675, w tabeli w pkt I dodaje się wiersz w brzmieniu:
|
„10 |
Etiopia” |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 października 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1675 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 przez wskazanie państw trzecich wysokiego ryzyka mających strategiczne braki (Dz.U. L 254 z 20.9.2016, s. 1).