21.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 17/1

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/104

z dnia 19 października 2016 r.

zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 148/2013 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (1), w szczególności jego art. 9 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 148/2013 (2) określono poziom szczegółowości zgłaszanych informacji oraz nałożono na kontrahentów wymóg zagwarantowania, że zgłaszane informacje zostały uzgodnione między obiema stronami transakcji.

(2)

Istotne jest również uznanie, że kontrahent centralny (CCP) występuje jako strona kontraktu pochodnego. W związku z tym w sytuacji, gdy istniejący kontrakt jest następnie rozliczany przez CCP, powinien on zostać zgłoszony jako rozwiązany kontrakt i należy zgłosić nowy kontrakt wynikający z rozliczenia.

(3)

Jeżeli kontrakt pochodny składa się z wielu kontraktów pochodnych, właściwe organy muszą być w stanie zrozumieć elementy charakterystyczne każdego z tych poszczególnych kontraktów pochodnych. Ponieważ właściwe organy muszą być również w stanie zrozumieć kontekst ogólny, ze zgłoszenia dotyczącego transakcji powinno również jasno wynikać, że transakcja stanowi element całościowej strategii. W związku z tym kontrakty pochodne, które składają się z wielu kontraktów pochodnych, powinny być zgłaszane w postaci odrębnych zgłoszeń dla każdego z tych kontraktów pochodnych opatrzonych wewnętrznym identyfikatorem umożliwiającym powiązanie poszczególnych zgłoszeń.

(4)

W przypadku kontraktów pochodnych, które składają się z wielu kontraktów pochodnych i które muszą być zgłoszone w więcej niż jednym zgłoszeniu, może być trudne określenie, w jaki sposób należy przyporządkować stosowne informacje o kontrakcie poszczególnym zgłoszeniom, a tym samym określenie, ile zgłoszeń należy przekazać. W związku z tym kontrahenci powinni uzgodnić liczbę zgłoszeń, które należy przekazać w celu dokonania zgłoszenia dotyczącego takiego kontraktu.

(5)

Dla należytego monitorowania koncentracji ekspozycji oraz ryzyka systemowego kwestią zasadniczej wagi jest zapewnienie, by repozytoriom transakcji przekazywane były pełne i dokładne informacje dotyczące ekspozycji oraz zabezpieczenia wymienianego między dwoma kontrahentami. W związku z tym konieczne jest, by kontrahenci zgłaszali wyceny kontraktów pochodnych dokonywane według wspólnej metodyki. Ponadto równie istotne jest nałożenie wymogu zgłaszania złożonych i otrzymanych początkowych i zmiennych depozytów zabezpieczających.

(6)

Aby zapewnić właściwym organom pełne informacje o faktycznych ekspozycjach kontrahentów we wszystkich klasach instrumentów pochodnych, konieczne jest określenie wymogów dotyczących sprawozdawczości w odniesieniu do szczegółowych informacji o kredytowych instrumentach pochodnych oraz o zabezpieczeniu wymienianym przez kontrahentów. Ponadto niezbędne są dodatkowe wyjaśnienia dotyczące opisu istniejących pól, tak aby umożliwić stronom dokonującym zgłoszenia wypełnienie spoczywających na nich obowiązków w zakresie sprawozdawczości w sposób ustandaryzowany i zharmonizowany.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 148/2013.

(8)

Należy zmienić wymogi dotyczące sprawozdawczości w odniesieniu do poziomu szczegółowości zgłaszanych informacji. Kontrahentom i repozytoriom transakcji należy zatem zapewnić wystarczająco dużo czasu na podjęcie wszelkich działań, które są konieczne, by zapewnić spełnianie przez nich zmienionych wymogów.

(9)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(10)

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 148/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Szczegółowe informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w formie jednego zgłoszenia.

W drodze odstępstwa od przepisów akapitu pierwszego szczegółowe informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w formie odrębnych zgłoszeń, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)

kontrakt pochodny składa się z wielu kontraktów pochodnych;

b)

pola w tabelach zawartych w załączniku nie pozwalają na skuteczne zgłoszenie szczegółowych informacji dotyczących kontraktu pochodnego, o którym mowa w lit. a).

Kontrahenci będącymi stronami kontraktu pochodnego złożonego z wielu kontraktów pochodnych uzgadniają, przed terminem dokonania zgłoszenia, liczbę odrębnych zgłoszeń, które należy przekazać repozytorium transakcji w odniesieniu do danego kontraktu pochodnego.

Kontrahent dokonujący zgłoszenia ustanawia powiązanie między poszczególnymi zgłoszeniami za pomocą identyfikatora, który jest niepowtarzalny na poziomie kontrahenta dla grupy zgłoszeń dotyczących transakcji, zgodnie z polem 14 w tabeli 2 w załączniku.”;

2)

art. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 2

Rozliczone transakcje

1.   Jeżeli kontrakt pochodny, w odniesieniu do którego szczegółowe informacje zostały już zgłoszone zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jest następnie rozliczany przez CCP, kontrakt ten zgłasza się jako rozwiązany poprzez podanie w polu 93 w tabeli 2 w załączniku jako rodzaju działania »przedterminowe rozwiązanie« (early termination), jak również zgłasza się nowe kontrakty wynikające z rozliczenia.

2.   Jeżeli kontrakt jest zarówno zawierany w systemie obrotu, jak i rozliczany tego samego dnia, zgłasza się jedynie kontrakty będące wynikiem rozliczenia.

Artykuł 3

Zgłaszanie ekspozycji

1.   Wymagane zgodnie z tabelą 1 w załączniku informacje dotyczące zabezpieczenia obejmują wszystkie złożone i otrzymane zabezpieczenia zgodnie z polami 21–35 w tabeli 1 w załączniku.

2.   Jeżeli kontrahent nie składa zabezpieczenia na poziomie transakcji, kontrahenci zgłaszają do repozytorium transakcji zabezpieczenie złożone i otrzymane na poziomie portfela zgodnie z polami 21–35 w tabeli 1 w załączniku.

3.   Jeżeli zabezpieczenie związane z kontraktem jest zgłaszane na poziomie portfela, kontrahent dokonujący zgłoszenia informuje repozytorium transakcji o kodzie identyfikującym portfel związany ze zgłaszanym kontraktem zgodnie z polem 23 w tabeli 1 w załączniku.

4.   Kontrahenci niefinansowi inni niż kontrahenci, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, są zwolnieni z wymogu zgłaszania zabezpieczeń oraz wyceny kontraktów według wartości rynkowej lub w oparciu o model zgodnie z tabelą 1 w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

5.   W przypadku kontraktów rozliczanych przez CCP kontrahent zgłasza wycenę kontraktu udostępnioną przez CCP zgodnie z polami 17–20 w tabeli 1 w załączniku.

6.   W przypadku kontraktów nierozliczanych przez CCP kontrahent zgłasza, zgodnie z polami 17–20 w tabeli 1 w załączniku do niniejszego rozporządzenia, wycenę kontraktu dokonaną zgodnie z metodyką określoną w Międzynarodowym Standardzie Sprawozdawczości Finansowej 13 Ustalanie wartości godziwej w wersji przyjętej przez Unię, o którym mowa w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 (*1).

(*1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1126/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 320 z 29.11.2008, s. 1).”;"

3)

dodaje się art. 3a w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Kwota referencyjna

1.   Kwotę referencyjną kontraktu pochodnego, o której mowa w polu 20 w tabeli 2 w załączniku, ustala się w następujący sposób:

a)

w przypadku swapów, kontraktów terminowych typu future i kontraktów terminowych typu forward, będących przedmiotem obrotu w jednostkach pieniężnych – jest to kwota referencyjna, na podstawie której ustalane są płatności umowne na rynkach instrumentów pochodnych;

b)

w przypadku opcji – jest to kwota wyliczana na podstawie kursu wykonania;

c)

w przypadku finansowych kontraktów różnic kursowych oraz kontraktów pochodnych związanych z towarami, które są przedmiotem obrotu w jednostkach takich jak baryłki lub tony – jest to kwota wynikająca z ilości dla odpowiedniej ceny ustalonej w kontrakcie;

d)

w przypadku kontraktów pochodnych, w przypadku których kwota referencyjna jest wyliczana na podstawie ceny aktywów bazowych i cena ta jest dostępna wyłącznie w momencie rozrachunku – jest to cena aktywów bazowych na koniec dnia w dniu zawarcia kontraktu.

2.   W pierwszym zgłoszeniu kontraktu pochodnego, którego kwota referencyjna zmienia się w czasie, kwotę referencyjną określa się według stanu na dzień zawarcia kontraktu pochodnego.”;

4)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Rejestr zmian w zgłoszeniach

Zmiany informacji zarejestrowanych przez repozytoria transakcji są zapisywane w rejestrze, z podaniem osoby lub osób, które złożyły wniosek o dokonanie zmiany, w tym także, w stosownych przypadkach, samego repozytorium transakcji, powodu lub powodów dokonania zmiany, daty i znacznika czasu oraz jasnego opisu zmian, w tym dotychczasowej i nowej treści odpowiednich informacji zgodnie z polem 93 w tabeli 2 w załączniku.”;

5)

załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 listopada 2017 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 148/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu do repozytoriów transakcji

Tabela 1

Dane dotyczące kontrahenta

 

Pole

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu

 

Strony umowy

 

1

Znacznik czasu zgłoszenia

Data i godzina zgłoszenia do repozytorium transakcji

2

Identyfikator kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Niepowtarzalny kod identyfikujący dokonującego zgłoszenia kontrahenta kontraktu.

3

Rodzaj identyfikatora drugiego kontrahenta

Rodzaj kodu użytego do identyfikacji drugiego kontrahenta.

4

Kod identyfikacyjny drugiego kontrahenta

Niepowtarzalny kod identyfikujący drugiego kontrahenta kontraktu.

Pole to wypełnia się z perspektywy kontrahenta dokonującego zgłoszenia. W przypadku osoby prywatnej należy konsekwentnie stosować kod klienta.

5

Kraj drugiego kontrahenta

Kod kraju, w którym znajduje się siedziba statutowa drugiego kontrahenta, lub jeśli drugi kontrahent jest osobą fizyczną – kod kraju zamieszkania.

6

Sektor przedsiębiorstwa kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Rodzaj działalności przedsiębiorstwa kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem finansowym, w polu tym wpisuje się wszystkie konieczne kody zawarte w klasyfikacji kontrahentów finansowych i mające zastosowanie do tego kontrahenta.

Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem niefinansowym, w polu tym wpisuje się wszystkie konieczne kody zawarte w klasyfikacji kontrahentów niefinansowych i mające zastosowanie do tego kontrahenta.

Jeżeli zgłoszono więcej niż jedną działalność kody podawane są w porządku odzwierciedlającym względne znaczenie odpowiadających im działalności.

7

Rodzaj kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest CCP, kontrahentem finansowym, kontrahentem niefinansowym lub kontrahentom innego rodzaju w rozumieniu art. 1 ust. 5 lub art. 2 pkt 1, 8 i 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (1).

8

Kod identyfikacyjny brokera

Jeżeli broker działa jako pośrednik kontrahenta dokonującego zgłoszenia, nie stając się przy tym samemu kontrahentem, kontrahent dokonujący zgłoszenia określa tego brokera za pomocą niepowtarzalnego kodu.

9

Kod identyfikacyjny podmiotu przedstawiającego zgłoszenie

Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia upoważnił do dokonania zgłoszenia osobę trzecią lub drugiego kontrahenta, podmiot ten określa się w tym polu za pomocą niepowtarzalnego kodu.

W innych przypadkach tego pola nie wypełnia się.

10

Kod identyfikacyjny członka rozliczającego

Jeżeli kontrakt pochodny jest rozliczany i kontrahent dokonujący zgłoszenia sam nie jest członkiem rozliczającym, członka rozliczającego, za pośrednictwem którego rozliczany jest kontrakt pochodny, określa się w tym polu za pomocą niepowtarzalnego kodu.

11

Rodzaj identyfikatora beneficjenta

Rodzaj kodu użytego do identyfikacji beneficjenta.

12

Kod identyfikacyjny beneficjenta

Strona będąca podmiotem praw i obowiązków wynikających z kontraktu.

Jeżeli transakcja jest realizowana za pośrednictwem struktury (takiej jak powiernik lub fundusz) reprezentującej wielu beneficjentów, jako beneficjenta wskazuje się tę strukturę.

Jeżeli beneficjent kontraktu nie jest kontrahentem tego kontraktu, kontrahent dokonujący zgłoszenia musi wskazać tego beneficjenta za pomocą niepowtarzalnego kodu lub, w przypadku osób prywatnych, kodu klienta stosowanego konsekwentnie i nadanego przez podmiot prawny, z którego usług korzysta ta osoba prywatna.

13

Charakter, w jakim zawarto transakcję

Wskazuje, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia zawarł kontrakt jako główny zobowiązany, na własny rachunek (we własnym imieniu lub w imieniu klienta), czy jako agent, na rzecz klienta i w jego imieniu.

14

Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent

Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest nabywcą czy sprzedawcą.

15

Bezpośredni związek z działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami

Wskazanie, czy kontrakt jest obiektywnie i w mierzalny sposób bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą kontrahenta dokonującego zgłoszenia lub jego działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami, o czym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Pola tego nie wypełnia się, jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem finansowym w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

16

Próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania

Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia przekroczył próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania, o którym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Pola tego nie wypełnia się, jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem finansowym w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

17

Wartość umowy

Wycena kontraktu według wartości rynkowej lub, w stosownych przypadkach, wycena w oparciu o model, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Dla rozliczonej transakcji należy zastosować wycenę CCP.

18

Waluta, w której wyrażono wartość

Waluta wykorzystana do wyceny umowy.

19

Znacznik czasu wyceny

Data i godzina ostatniej wyceny. W przypadku wyceny według wartości rynkowej należy podać datę i godzinę publikacji cen referencyjnych.

20

Rodzaj wyceny

Wskazanie, czy wycenę przeprowadzono według wartości rynkowej lub według modelu, czy też przekazał ją CCP.

21

Zabezpieczenie

Wskazanie, czy między kontrahentami zawarto umowę zabezpieczającą.

22

Zabezpieczenie na poziomie portfela

Wskazanie, czy zabezpieczenia dokonano na poziomie portfela.

Zabezpieczenie na poziomie portfela oznacza zabezpieczenie, które obliczono dla pozycji netto wynikającej ze zbioru umów, a nie dla poszczególnych transakcji.

23

Kod portfela, dla którego wniesiono zabezpieczenie

Jeżeli zabezpieczenie jest zgłaszane na poziomie portfela, portfel należy określić za pomocą niepowtarzalnego kodu ustalonego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

24

Wniesiony początkowy depozyt zabezpieczający

Wartość początkowego depozytu zabezpieczającego wniesionego na rzecz drugiego kontrahenta przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli początkowy depozyt zabezpieczający wniesiono na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość początkowego depozytu zabezpieczającego wniesionego w odniesieniu do tego portfela.

25

Waluta wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego.

26

Wniesiony zmienny depozyt zabezpieczający

Wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego, w tym rozliczonych środków pieniężnych, wniesionego na rzecz drugiego kontrahenta przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli zmienny depozyt zabezpieczający wniesiono na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego wniesionego w odniesieniu do tego portfela.

27

Waluta wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego.

28

Otrzymany początkowy depozyt zabezpieczający

Wartość początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia od drugiego kontrahenta.

Jeżeli początkowy depozyt zabezpieczający otrzymano na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w odniesieniu do tego portfela.

29

Waluta otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego.

30

Otrzymany zmienny depozyt zabezpieczający

Wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego, w tym rozliczonych środków pieniężnych, otrzymanego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia od drugiego kontrahenta.

Jeżeli zmienny depozyt zabezpieczający otrzymano na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w odniesieniu do tego portfela.

31

Waluta otrzymanego zmiennego depozytu zabezpieczającego

Określenie waluty otrzymanego zmiennego depozytu zabezpieczającego.

32

Nadwyżka wniesionego zabezpieczenia

Wartość nadwyżki wniesionego zabezpieczenia w stosunku do wymaganego zabezpieczenia.

33

Waluta nadwyżki wniesionego zabezpieczenia

Określenie waluty nadwyżki wniesionego zabezpieczenia.

34

Nadwyżka otrzymanego zabezpieczenia

Wartość nadwyżki otrzymanego zabezpieczenia w stosunku do wymaganego zabezpieczenia. Zabezpieczenie

35

Waluta nadwyżki otrzymanego zabezpieczenia

Określenie waluty nadwyżki otrzymanego zabezpieczenia.


Tabela 2

Informacje dotyczące kontraktu

 

Pole

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu

Rodzaje kontraktów pochodnych, których to dotyczy

 

Sekcja 2a – Rodzaj kontraktu

 

Wszystkie kontrakty

1

Rodzaj kontraktu

Każdy zgłoszony kontrakt klasyfikuje się według jego rodzaju.

 

2

Klasa aktywów

Każdy zgłoszony kontrakt klasyfikuje się według klasy aktywów, które są jego aktywami bazowymi.

 

 

Sekcja 2b – Informacje dotyczące kontraktu

 

Wszystkie kontrakty

3

Rodzaj klasyfikacji produktu

Rodzaj klasyfikacji danego produktu.

 

4

Klasyfikacja produktu

W przypadku produktów identyfikowanych za pomocą międzynarodowego kodu identyfikującego papier wartościowy (kod ISIN) lub kodu Alternative Instrument Identifier (kod AII), podaje się kod według klasyfikacji instrumentów finansowych (CFI).

W przypadku produktów, w odniesieniu do których nie ma kodów ISIN lub AII, podaje się niepowtarzalny identyfikator produktu (UPI). Do momentu zatwierdzenia UPI, produkty te klasyfikowane są za pomocą kodu CFI.

 

5

Rodzaj identyfikacji produktu

Rodzaj identyfikacji danego produktu.

 

6

Identyfikacja produktu

Produkt identyfikuje się za pomocą kodów ISIN lub AII. Kod AII stosuje się w przypadku, gdy produkt jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu klasyfikowanym jako AII w rejestrze opublikowanym na stronie internetowej ESMA i utworzonym na podstawie informacji dostarczonych przez właściwe organy zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 (2).

Kod AII stosuje się jedynie do daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (3).

 

7

Rodzaj identyfikacji instrumentu bazowego

Rodzaj identyfikacji danego instrumentu bazowego.

 

8

Identyfikacja instrumentu bazowego

Bezpośredni instrument bazowy identyfikuje się za pomocą niepowtarzalnego identyfikatora dotyczącego tego instrumentu bazowego w oparciu o jego rodzaj.

Kod AII stosuje się jedynie do daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

W odniesieniu do swapów ryzyka kredytowego należy podać kod ISIN zobowiązania referencyjnego.

W przypadku koszyków składających się, między innymi, z instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, określa się tylko instrumenty finansowe będące przedmiotem obrotu w systemie obrotu.

 

9

Waluta nominalna 1

Waluta wartości nominalnej.

W przypadku kontraktu pochodnego na stopę procentową lub pochodnego instrumentu walutowego, będzie to waluta nominalna części 1.

 

10

Waluta nominalna 2

Druga waluta wartości nominalnej.

W przypadku kontraktu pochodnego na stopę procentową lub pochodnego instrumentu walutowego, będzie to waluta nominalna części 2.

 

11

Waluta będąca przedmiotem dostawy

Waluta, która ma zostać dostarczona.

 

 

Sekcja 2c – Szczegółowe informacje dotyczące transakcji

 

Wszystkie kontrakty

12

Kod identyfikacyjny transakcji

Do momentu, gdy dostępny będzie globalny UTI, niepowtarzalny identyfikator transakcji uzgodniony z drugim kontrahentem.

 

13

Numer zbiorczy zgłoszenia

Niepowtarzalny numer w odniesieniu do grupy zgłoszeń, które dotyczą tego samego wykonania kontraktu pochodnego.

 

14

Identyfikator składnika złożonej transakcji

Identyfikator wewnętrzny firmy zgłaszającej, służący do identyfikacji i powiązania wszystkich zgłoszeń dotyczących tego samego kontraktu pochodnego złożonego z połączenia kontraktów pochodnych. Kod musi być niepowtarzalny na poziomie kontrahenta w odniesieniu do grupy zgłoszeń transakcji wynikających z kontraktu pochodnego.

Pole ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy firma wykonuje kontrakt pochodny składający się z dwóch lub większej liczby kontraktów pochodnych, jeżeli kontrakt ten nie może zostać odpowiednio zgłoszony w jednym zgłoszeniu.

 

15

Miejsce wykonania

Miejsce wykonania kontraktu pochodnego jest określane za pomocą niepowtarzalnego kodu tego miejsca.

Jeżeli kontrakt został zawarty poza rynkiem regulowanym i dany instrument jest dopuszczony do obrotu na rynku regulowanym lub jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu, stosuje się kod MIC »XOFF«.

Jeżeli kontrakt został zawarty poza rynkiem regulowanym i dany instrument nie jest dopuszczony do obrotu na rynku regulowanym lub nie jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu, stosuje się kod MIC »XXXX«.

 

16

Kompresja

Wskazanie, czy kontrakt zawarto w wyniku kompresji zgodnie z definicją w art. 2 ust. 1 pkt 47 rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

 

17

Cena/stawka

Cena jednostkowa instrumentu pochodnego z wyłączeniem, w stosownych przypadkach, prowizji i naliczonych odsetek.

 

18

Oznaczenie ceny

Sposób wyrażenia ceny.

 

19

Waluta, w której wyrażona jest cena

Waluta, w której jakiej wyrażona jest cena lub stawka.

 

20

Kwota referencyjna

Kwota referencyjna, na podstawie której ustalane są płatności umowne. W przypadku częściowego rozwiązania, amortyzacji i w przypadku kontraktów, w których kwota referencyjna, ze względu na charakter kontraktu, zmienia się w czasie, odzwierciedla ona pozostałą kwotę referencyjną po zmianie.

 

21

Mnożnik ceny

Liczba jednostek instrumentu finansowego ujętych w transakcji; na przykład liczba instrumentów pochodnych, na jaką opiewa dany kontrakt.

 

22

Liczba

Liczba kontraktów ujętych w zgłoszeniu.

W przypadku instrumentów typu spread bet ilość stanowi wartość pieniężna zakładu postawionego na każdy punkt zmiany ceny bezpośredniego bazowego instrumentu finansowego.

 

23

Płatność z góry

Kwota wszelkich płatności z góry dokonanych lub otrzymanych przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

 

24

Rodzaj dostawy

Wskazanie, czy kontrakt jest rozliczany w ramach dostawy fizycznej czy gotówkowo.

 

25

Znacznik czasu wykonania transakcji

Data i godzina wykonania kontraktu.

 

26

Data wejścia w życie

Data wejścia w życie obowiązków wynikających z kontraktu.

 

27

Termin zapadalności

Pierwotna data wygaśnięcia zgłaszanego kontraktu.

W polu tym nie zgłasza się przedterminowe rozwiązania kontraktu.

 

28

Data rozwiązania

Data rozwiązania w przypadku przedterminowego rozwiązania zgłaszanego kontraktu.

 

29

Data rozrachunku

Data rozrachunku instrumentu bazowego.

W przypadku więcej niż jednej daty można dodać dodatkowe pola.

 

30

Rodzaj umowy ramowej

Odniesienie do umowy ramowej, jeżeli istnieje (np. ISDA Master Agreement; Master Power Purchase and Sale Agreement; International ForEx Master Agreement; European Master Agreement lub wszelkie lokalne umowy ramowe).

 

31

Wersja umowy ramowej

W stosownych przypadkach podanie roku wersji umowy ramowej wykorzystanej w przypadku zgłaszanej transakcji (np. 1992, 2002 itd.).

 

 

Sekcja 2d – Ograniczanie ryzyka/zgłaszanie

 

Wszystkie kontrakty

32

Znacznik czasu potwierdzenia

Data i godzina potwierdzenia, zgodnie z art. 12 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013 (4).

 

33

Sposób dokonania potwierdzenia

Wskazanie, czy kontrakt został potwierdzony elektronicznie, w inny sposób bądź też nie został potwierdzony.

 

 

Sekcja 2e – Rozliczanie

 

Wszystkie kontrakty

34

Obowiązek rozliczania

Wskazanie, czy zgłaszany kontrakt należy do kategorii instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które uznano za podlegające obowiązkowi rozliczania, i obaj kontrahenci będący stronami kontraktu podlegają obowiązkowi rozliczania na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012, z chwilą wykonania kontraktu.

 

35

Rozliczono

Wskazanie, czy dokonano rozliczenia.

 

36

Znacznik czasu rozliczenia

Data i godzina dokonania rozliczenia.

 

37

CCP

W przypadku rozliczonego kontraktu – niepowtarzalny kod CCP, który dokonał rozliczenia kontraktu.

 

38

Transakcje wewnątrzgrupowe

Wskazanie, czy kontrakt zawarto jako transakcję wewnątrzgrupową w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

 

 

Sekcja 2f – Stopy procentowe

 

Instrumenty pochodne na stopę procentową

39

Stała stopa procentowa części 1

W stosownych przypadkach – podanie stałej stopy procentowej obowiązującej w odniesieniu do części 1.

 

40

Stała stopa procentowa części 2

W stosownych przypadkach – podanie stałej stopy procentowej obowiązującej w odniesieniu do części 2.

 

41

Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej części 1

W stosownych przypadkach – faktyczna liczba dni w odpowiednim okresie obliczania stałej stopy procentowej części 1.

 

42

Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej części 2

W stosownych przypadkach – faktyczna liczba dni w odpowiednim okresie obliczania stałej stopy procentowej części 2.

 

43

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1 – okres czasu

W stosownym przypadku okres czasu oznaczający częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1.

 

44

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1.

 

45

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2 – okres czasu

W stosownym przypadku okres czasu oznaczający częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2.

 

46

Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2.

 

47

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1.

 

48

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1.

 

49

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2.

 

50

Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2.

 

51

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1.

 

52

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 1.

 

53

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu

W stosownych przypadkach okres czasu oznaczający częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2.

 

54

Częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik

W stosownych przypadkach mnożnik okresu czasu oznaczającego częstotliwość ustalania na nowo zmiennej stopy procentowej części 2.

 

55

Zmienna stopa procentowa części 1

W stosownych przypadkach – podanie stosowanych stóp procentowych, których wysokość jest ustalana na nowo w określonych z góry odstępach czasu przez odniesienie do rynkowej referencyjnej stopy procentowej.

 

56

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu

Okres czasu oznaczający okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1.

 

57

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik

Mnożnik okresu czasu oznaczającego okres odniesienia dla zmiennej części 1.

 

58

Zmienna stopa procentowa części 2

W stosownych przypadkach – podanie stosowanych stóp procentowych, których wysokość jest ustalana na nowo w określonych z góry odstępach czasu przez odniesienie do rynkowej referencyjnej stopy procentowej.

 

59

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu

Okres czasu oznaczający okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2.

 

60

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik

Mnożnik okresu czasu oznaczającego okres odniesienia dla zmiennej części 2.

 

 

Sekcja 2 g – Transakcje walutowe

 

Walutowe instrumenty pochodne

61

Waluta dostawy 2

Inna waluta transakcji (cross currency), jeżeli różna od waluty dostawy.

 

62

Kurs walutowy 1

Kurs walutowy w dniu i godzinie, kiedy kontrakt został zawarty. Kurs walutowy wyrażony jako cena waluty bazowej w walucie kwotowanej.

 

63

Terminowy kurs walutowy

Terminowy kurs walutowy uzgodniony pomiędzy kontrahentami w porozumieniu umownym. Wyrażony jako cena waluty bazowej w walucie kwotowanej.

 

64

Podstawa kursu walutowego

Podstawa kwotowania dla kursu walutowego.

 

 

Sekcja 2h – Towarowe instrumenty pochodne i instrumenty pochodne na uprawnienia do emisji

 

Towarowe instrumenty pochodne i instrumenty pochodne na uprawnienia do emisji

 

Uwagi ogólne

 

 

65

Towarowy instrument bazowy

Wskazanie rodzaju towaru stanowiącego instrument bazowy danego kontraktu.

 

66

Szczegółowe informacje dotyczące towaru

Szczegółowe informacje dotyczące danego towaru, wykraczające poza informacje podane w polu 65.

 

 

Energia

Pola 67–77 mają zastosowanie jedynie do instrumentów pochodnych dotyczących gazu ziemnego i energii elektrycznej dostarczanych w Unii.

 

67

Miejsce lub strefa dostawy

Miejsce(-a) dostawy na obszarze(-ach) rynku.

 

68

Punkt połączenia międzysystemowego

Wskazanie granic(-y) lub punktu(-ów) granicznego(-ych) określonych w umowie przesyłowej.

 

69

Rodzaj obciążenia

Określenie profilu dostawy.

 

 

Sekcja obejmująca pola 70–77 do ewentualnego powtórzenia

 

 

70

Przedział czasowy dostawy w odniesieniu do obciążeń

Przedział czasowy w odniesieniu do każdego bloku lub formy.

 

71

Data i godzina rozpoczęcia dostawy

Data i czas rozpoczęcia dostawy.

 

72

Data i godzina zakończenia dostawy

Data i godzina zakończenia dostawy.

 

73

Czas trwania

Czas trwania dostawy.

 

74

Dni tygodnia

Dni tygodnia, w których ma miejsce dostawa.

 

75

Wielkość dostawy

Wielkość dostawy dla każdego przedziału czasowego dostawy określonego w polu 70.

 

76

Ilość jednostek

Dostarczana na dzień lub na godzinę ilość w MWh lub kWh odpowiadająca towarowemu instrumentowi bazowemu.

 

77

Cena/ilość w przedziale czasowym

W stosownych przypadkach, cena za ilość w przedziale czasowym dostawy.

 

 

Sekcja 2i – Opcje

 

Kontrakty obejmujące opcję

78

Rodzaj opcji

Wskazanie, czy kontrakt pochodny jest opcją kupna (prawo do zakupu danego składnika aktywów bazowych) lub opcją sprzedaży (prawo do sprzedaży danego składnika aktywów bazowych) lub czy w chwili wykonania kontraktu pochodnego nie można stwierdzić, czy chodzi o opcję kupna czy opcję sprzedaży.

—

W przypadku swapcji jest to:

—

opcja sprzedaży w przypadku otrzymującej opcji na swapy, w której nabywca ma prawo do zawierania transakcji swap jako odbiorca według stałej stopy procentowej;

—

opcja kupna w przypadku płacącej opcji na swapy, w której nabywca ma prawo do zawierania transakcji swap jako płatnik według stałej stopy procentowej.

—

W przypadku górnych i dolnych limitów jest to:

—

opcja sprzedaży w przypadku dolnego limitu;

—

opcja kupna w przypadku górnego limitu.

 

79

Sposób wykonania opcji

Wskazanie, czy opcja może zostać wykonana jedynie w jednym określonym terminie (opcja europejska, opcja azjatycka), w jednym z wielu z góry określonych terminów (opcja bermudzka) lub w dowolnym momencie w trakcie obowiązywania kontraktu (opcja amerykańska).

 

80

Kurs wykonania (górny/dolny limit)

Kurs wykonania opcji.

 

81

Oznaczenie kursu wykonania

Sposób, w jaki wyrażono kurs wykonania.

 

82

Termin zapadalności instrumentu bazowego

W przypadku swapcji jest to termin zapadalności swapu bazowego.

 

 

Sekcja 2j – Kredytowe instrumenty pochodne

 

 

83

Uprzywilejowanie

Informacje na temat uprzywilejowania w przypadku kontraktu, którego instrumentem bazowym jest indeks lub instrument jednopodmiotowy.

 

84

Podmiot referencyjny

Określenie bazowego podmiotu referencyjnego.

 

85

Częstotliwość płatności

Częstotliwość wypłaty odsetek lub kuponów.

 

86

Podstawa obliczania

Podstawa obliczania stopy procentowej.

 

87

Seria

W stosownych przypadkach numer serii elementów składowych indeksu.

 

88

Wersja

Jeżeli dojdzie do niewykonania zobowiązania w związku z jednym z elementów składowych indeksu, co będzie wiązało się z koniecznością jego skorygowania, aby wziąć pod uwagę nową łączną liczbę jego elementów składowych, publikuje się nową wersję serii.

 

89

Współczynnik indeksu

Współczynnik stosuje się do kwoty referencyjnej (pole 20), aby dostosować ją do wszystkich wcześniejszych zdarzeń kredytowych w tej serii indeksu.

Liczba ta wynosi od 0 do 100.

 

90

Transza

Wskazanie, czy kontrakt pochodny jest podzielony na transze.

 

91

Punkt inicjujący

Punkt, począwszy od którego straty w obrębie puli przydzielane będą do określonej transzy.

 

92

Punkt kończący

Punkt, po przekroczeniu którego straty nie wpływają na określoną transzę.

 

 

Sekcja 2k – Zmiany kontraktu

 

 

93

Rodzaj zmiany

Wskazanie, czy zgłoszenie obejmuje:

—

kontrakt pochodny zgłaszany po raz pierwszy, należy wówczas podać »new«,

—

zmianę warunków lub szczegółowych informacji dotyczących uprzednio zgłoszonego kontraktu pochodnego, ale nie korektę zgłoszenia, należy wówczas podać »modify«. Zmiana ta obejmuje aktualizację wcześniejszego zgłoszenia, które wykazuje daną pozycję w celu odzwierciedlenia nowych transakcji ujętych w tej pozycji;

—

anulowanie błędnie złożonego całego zgłoszenia w przypadku, gdy kontrakt nigdy nie powstał lub nie podlegał wymogom w zakresie sprawozdawczości przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012, ale został zgłoszony do repozytorium transakcji przez pomyłkę, należy wówczas podać »error«;

—

przedterminowe rozwiązanie istniejącego kontraktu, należy wówczas podać »early termination«;

—

wcześniej złożone zgłoszenie zawiera błędne dane, wówczas zgłoszenie korygujące błędne dane w poprzednim zgłoszeniu określa się jako »correction«;

—

kompresję zgłoszonego kontraktu, należy wówczas podać »compression«;

—

aktualizację wyceny lub zabezpieczenia kontraktu, należy wówczas podać »valuation update«;

—

kontrakt pochodny, który ma zostać zgłoszony jako nowa transakcja i zawarty w odrębnym zgłoszeniu pozycji w tym samym dniu, należy wówczas podać »position component«. Wartość ta będzie odpowiadać zgłoszeniu nowej transakcji i aktualizacji tego zgłoszenia, przedstawiając je jako skompresowane.

 

94

Poziom

Wskazanie, czy zgłoszenie zostało sporządzone na poziomie transakcji czy pozycji

Zgłoszenie na poziomie pozycji może być wykorzystywane jedynie jako uzupełnienie zgłaszania na poziomie transakcji w celu zgłoszenia zdarzenia posttransakcyjnego i tylko wtedy, gdy poszczególne transakcje na produktach zamiennych zostały zastąpione pozycją.

 

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

(4)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 11).”