6.10.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 271/7

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie unijnym i krajowym. W rozporządzeniu tym przewiduje się wprowadzenie środków nadzwyczajnych, gdy nie ma wątpliwości, że żywność lub pasza przywożona z państwa trzeciego może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia człowieka, zdrowia zwierząt lub dla środowiska i gdy zagrożenia tego nie można w zadowalającym stopniu opanować środkami wprowadzanymi przez państwa członkowskie.

(2)

Dyrektywa Rady 96/23/WE (2) przewiduje, że proces produkcyjny zwierząt i podstawowych produktów pochodzenia zwierzęcego powinien być monitorowany w celu wykrywania obecności niektórych pozostałości i substancji u żywych zwierząt, w ich wydalinach, płynach ustrojowych i tkankach, w produktach pochodzenia zwierzęcego, paszach dla zwierząt oraz wodzie pitnej.

(3)

Decyzja Komisji 2010/381/UE (3) stanowi, że co najmniej 10 % przesyłek produktów akwakultury pochodzących z Indii przeznaczonych do spożycia przez ludzi należy badać pod kątem obecności substancji farmakologicznie czynnych określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 (4), a w szczególności chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny i chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów.

(4)

Wyniki testów analitycznych przeprowadzonych przez laboratoria urzędowej kontroli wykazują, że poziom zgodności produktów akwakultury pochodzących z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi pod kątem występowania pozostałości chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny, chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów jest niezadowalający.

(5)

Wyniki inspekcji przeprowadzonej w Indiach w marcu 2014 r. przez służbę kontrolną Komisji potwierdziły, że indyjskie gwarancje dotyczące statusu pozostałości w produktach akwakultury w dużym stopniu polegają na dodatkowych programach badań przed zbiorami i przed wywozem i łagodzą do pewnego stopnia od dawna występujące niedociągnięcia w zakresie urzędowych kontroli w gospodarstwach, a w szczególności bardzo niezadowalające kontrole urzędowe w zakresie stosowania weterynaryjnych produktów leczniczych. Niemniej jednak stosunkowo niewielka liczba substancji badanych w ramach tych dodatkowych programów osłabia wiarygodność tych gwarancji. Do chwili obecnej zalecenia ze sprawozdania z inspekcji dotyczące urzędowego monitorowania gospodarstw akwakultury nie zostały uwzględnione w sposób zadowalający.

(6)

Należy dostosować przepisy decyzji 2010/381/UE w odniesieniu do wszystkich produktów akwakultury przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Obowiązek prowadzenia badań powinien zostać wzmocniony, aby w dalszym ciągu zniechęcać producentów w Indiach do nadużywania danych substancji i minimalizować ryzyko dla zdrowia ludzi w Unii Europejskiej.

(7)

W wyniku wdrożenia zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego („TRACES”) zgodnie z art. 3 decyzji Komisji 2004/292/WE (5) oraz lepszego wykorzystania modułu dotyczącego przywozu w systemie TRACES w odniesieniu do informacji dotyczących wyników badań laboratoryjnych państwa członkowskie powinny zostać zwolnione z obowiązku składania sprawozdań kwartalnych określonego w art. 5 ust. 2 decyzji 2010/381/UE.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/381/UE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Państwa członkowskie, korzystając z odpowiednich planów pobierania próbek, zapewniają pobieranie urzędowych próbek z co najmniej 50 % przesyłek zgłoszonych do przywozu w punktach kontroli granicznej na ich terytorium. W przypadku gdy przesyłka składa się z produktów akwakultury pochodzących z więcej niż jednego zakładu pochodzenia, próbki pobiera się dla każdego poszczególnego zakładu.”;

2)

w art. 5 skreśla się ust. 2.