15.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/7

(1)

Uzyskanie całościowego obrazu rozwoju inwestycji w infrastrukturę energetyczną w Unii ma kluczowe znaczenie dla tego, aby Komisja mogła wykonywać swoje zadania w dziedzinie energii. Dostępność regularnie dostarczanych i aktualnych danych oraz informacji powinna umożliwić Komisji przeprowadzenie niezbędnych porównań i ocen lub zaproponowanie odpowiednich środków na podstawie właściwych danych liczbowych i analiz, w szczególności w odniesieniu do przyszłej równowagi między podażą energii a popytem na nią.

(2)

Krajobraz energetyczny w Unii i poza nią uległ w ostatnich latach znacznym zmianom, co sprawiło, że inwestycje w infrastrukturę energetyczną stały się kluczową kwestią dla zagwarantowania dostaw energii do Unii, funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz przejścia na niskoemisyjny system energetyczny, które Unia rozpoczęła.

(3)

Nowa sytuacja na rynku energii wymaga znacznych inwestycji w różne rodzaje infrastruktury we wszystkich sektorach energetycznych, a także rozwijania nowych rodzajów infrastruktury i nowych technologii, które mają być wprowadzane na rynek. Liberalizacja sektora energetycznego oraz dalsza integracja rynku wewnętrznego nadają podmiotom gospodarczym większą rolę w zakresie inwestycji. Jednocześnie nowe wymogi polityki, takie jak cele dotyczące koszyka paliw, spowodują zmiany polityki państw członkowskich w odniesieniu do rozbudowy lub modernizacji infrastruktury energetycznej.

(4)

W tym kontekście należy poświęcić więcej uwagi inwestycjom w infrastrukturę energetyczną w Unii, szczególnie w celu przewidywania problemów, promowania najlepszych praktyk i zapewnienia większej przejrzystości w zakresie przyszłego rozwoju unijnego systemu energetycznego.

(5)

Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna zatem dysponować dokładnymi danymi oraz informacjami na temat projektów inwestycyjnych, w tym planów wycofania infrastruktury z eksploatacji, dotyczących najbardziej istotnych elementów systemu energetycznego Unii.

(6)

Dane oraz informacje dotyczące przewidywalnych zmian zdolności w zakresie produkcji, przesyłu i składowania oraz projektów w różnych sektorach energetyki mają duże znaczenie dla Unii i są ważne dla inwestycji w przyszłości. Należy zatem zapewnić, aby Komisja była powiadamiana o projektach inwestycyjnych, w przypadku których prace w zakresie budowy lub wycofywania z eksploatacji już się rozpoczęły lub co do których podjęto już ostateczną decyzję inwestycyjną.

(7)

Na mocy art. 41 i 42 Traktatu Euratom przedsiębiorstwa mają obowiązek zgłaszania swoich projektów inwestycyjnych. Niezbędne jest uzupełnianie takich informacji, w szczególności o okresowe sprawozdania na temat realizacji projektów inwestycyjnych. Takie dodatkowe obowiązki w zakresie składania sprawozdań nie naruszają przepisów art. 41–44 Traktatu Euratom.

(8)

Aby Komisja dysponowała spójnym obrazem przyszłych zmian w całym systemie energetycznym Unii, niezbędne są zharmonizowane ramy składania sprawozdań w odniesieniu do projektów inwestycyjnych, oparte na aktualnych kategoriach oficjalnych danych oraz informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

(9)

W tym celu państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji dane oraz informacje na temat projektów inwestycyjnych w infrastrukturze energetycznej dotyczących produkcji, składowania i przesyłu ropy naftowej, gazu ziemnego, energii elektrycznej, w tym energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, biopaliw oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, będących na etapie planowania lub w trakcie budowy na ich terytorium, w tym połączeń międzysystemowych z państwami trzecimi. Odnośne przedsiębiorstwa powinny podlegać obowiązkowi zgłaszania państwu członkowskiemu przedmiotowych danych oraz informacji.

(10)

Uwzględniając ramy czasowe projektów inwestycyjnych w sektorze energetycznym, przedkładanie sprawozdań raz na dwa lata powinno być wystarczające.

(11)

Celem uniknięcia nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych i zminimalizowania kosztów dla państw członkowskich i przedsiębiorstw, szczególnie małych i średnich przedsiębiorstw, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać zwolnienie państw członkowskich i przedsiębiorstw z wymogów w zakresie składania sprawozdań, pod warunkiem że równoważne informacje będą przekazywane Komisji na mocy aktów prawnych Unii w danym sektorze energetycznym, które zostały przyjęte przez instytucje Unii, służących osiągnięciu celów dotyczących konkurencyjnych rynków energii w Unii, trwałości systemu energetycznego Unii oraz bezpieczeństwa dostaw energii do Unii. Należy zatem unikać jakiegokolwiek powielania wymogów w zakresie składania sprawozdań określonych w trzecim pakiecie dotyczącym rynku wewnętrznego w zakresie energii elektrycznej i gazu ziemnego.

(12)

Na potrzeby przetwarzania danych oraz zapewnienia łatwego i bezpiecznego przekazywania danych Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna mieć możliwość podjęcia wszelkich odpowiednich środków w tym zakresie, a w szczególności zastosowania zintegrowanych narzędzi i procedur informatycznych.

(13)

Ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie reguluje dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1), natomiast ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez Komisję reguluje rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (2). Niniejsze rozporządzenie nie narusza tych przepisów.

(14)

Państwa członkowskie – lub wyznaczone przez nie podmioty – oraz Komisja powinny chronić poufność danych oraz informacji objętych tajemnicą handlową. Dlatego państwa członkowskie lub wyznaczone przez nie podmioty powinny – z wyjątkiem danych i informacji dotyczących transgranicznych projektów przesyłowych – agregować takie dane oraz informacje na szczeblu krajowym przed przekazaniem ich Komisji. Jeżeli jest to wymagane, Komisja powinna następnie agregować te dane w taki sposób, aby żadne szczegółowe informacje dotyczące poszczególnych przedsiębiorstw i instalacji nie były ujawniane ani nie można było ich wywnioskować.

(15)

Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna zapewniać okresowe międzysektorowe analizy zmian strukturalnych i perspektyw systemu energetycznego Unii, a w razie potrzeby bardziej szczegółowe analizy niektórych aspektów tego systemu energetycznego. Analizy te powinny w szczególności przyczyniać się do określenia potencjalnych niedoborów w zakresie infrastruktury i inwestycji w kontekście zrównoważenia popytu na energię i jej podaży. Analizy powinny także stanowić wkład w dyskusje na szczeblu Unii na temat infrastruktur energetycznych i dlatego powinny być przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz być udostępniane zainteresowanym stronom.

(16)

Komisja może korzystać z pomocy ekspertów z państw członkowskich lub innych właściwych ekspertów w celu wypracowania wspólnego rozumienia potencjalnych niedoborów w zakresie infrastruktury i związanych z tym zagrożeń oraz wspierania przejrzystości w odniesieniu do przyszłych zmian.

(17)

Opierając się w jak największym stopniu na formacie zgłoszeń wprowadzonym w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2386/96 (3) stosującym rozporządzenie Rady (WE) nr 736/96 z dnia 22 kwietnia 1996 r. w sprawie zgłaszania Komisji projektów inwestycyjnych stanowiących przedmiot zainteresowania Wspólnoty w sektorach ropy naftowej, gazu ziemnego i energii elektrycznej (4), a także po konsultacji z ekspertami krajowymi, Komisja powinna przyjąć środki techniczne niezbędne dla wykonania niniejszego rozporządzenia.

(18)

Biorąc pod uwagę skalę zmian, które byłyby niezbędne celem dostosowania rozporządzenia (WE) nr 736/96 do obecnych wyzwań w dziedzinie energetyki, oraz w interesie przejrzystości rozporządzenie to powinno zostać uchylone i zastąpione nowym rozporządzeniem,

1)

„infrastruktura” oznacza wszelkie instalacje lub części instalacji związane z produkcją, przesyłem i składowaniem;

2)

„projekty inwestycyjne” oznaczają projekty mające na celu:

3)

„ostateczna decyzja inwestycyjna” oznacza decyzję podjętą na poziomie przedsiębiorstwa, aby ostatecznie przeznaczyć środki na etap inwestycyjny danego projektu, przy czym etap inwestycyjny oznacza etap, w którym ma miejsce budowa lub wycofywanie z eksploatacji i ponoszone są koszty kapitałowe. Etap inwestycyjny nie obejmuje etapu planowania, w którym przygotowuje się realizację projektu, który obejmuje, w stosownych przypadkach, ocenę wykonalności, badania przygotowawcze i techniczne oraz uzyskanie koncesji i zezwoleń, i w którym ponoszone są koszty kapitałowe;

4)

„projekty inwestycyjne w trakcie budowy” oznaczają projekty inwestycyjne, których budowa się rozpoczęła i w odniesieniu do których ponoszone są koszty kapitałowe;

5)

„wycofanie z eksploatacji” oznacza etap, w którym infrastruktura zostaje na stałe wycofana z eksploatacji;

6)

„produkcja” oznacza wytwarzanie energii elektrycznej oraz przetwarzanie paliw, w tym biopaliw;

7)

„przesył” oznacza transport źródeł energii lub produktów lub dwutlenku węgla poprzez sieć, a w szczególności poprzez:

8)

„składowanie” oznacza stałe lub czasowe magazynowanie energii lub źródeł energii w obiektach naziemnych lub podziemnych lub w składowiskach geologicznych lub hermetyczne składowanie dwutlenku węgla w podziemnych formacjach geologicznych;

9)

„przedsiębiorstwo” oznacza każdą osobę fizyczną lub osobę prawną ustanowioną na podstawie prawa prywatnego lub publicznego, która podejmuje decyzje dotyczące projektów inwestycyjnych lub realizuje projekty inwestycyjne;

10)

„źródła energii” oznaczają:

11)

„organ specjalny” oznacza organ, któremu na mocy aktów prawnych Unii w danym sektorze energetycznym powierzono przygotowanie i przyjęcie ogólnounijnych wieloletnich planów rozwoju sieci oraz planów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej, taki jak europejska sieć operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej („ENTSO-E”), o której mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej (5) oraz europejska sieć operatorów systemów przesyłowych gazu („ENTSO-G”), o której mowa w art. 4 rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego (6).

a)

dane państwo członkowskie lub wyznaczony przez nie podmiot zgłosiły już Komisji dane lub informacje spełniające wymogi niniejszego rozporządzenia i wskazały datę zgłoszenia i właściwy akt prawny; lub

b)

przygotowanie wieloletniego planu inwestycyjnego dotyczącego infrastruktury energetycznej na poziomie Unii powierza się organowi specjalnemu, który gromadzi do tego celu dane oraz informacje spełniające wymogi niniejszego rozporządzenia. W takim przypadku do celów niniejszego rozporządzenia organ specjalny zgłasza Komisji wszystkie istotne dane oraz informacje.

a)

wielkość zdolności na etapie planowania lub budowy;

b)

rodzaj i główne parametry infrastruktury lub zdolności na etapie planowania lub budowy, w tym lokalizację transgranicznych projektów przesyłowych, w stosownych przypadkach;

c)

przewidywany rok oddania do eksploatacji;

d)

rodzaj wykorzystywanych źródeł energii;

e)

instalacje zdolne do reagowania na kryzysy związane z bezpieczeństwem dostaw, takie jak urządzenia umożliwiające przesył w dwie strony lub przejście na inny rodzaj paliwa; oraz

f)

urządzenia w ramach systemów wychwytywania dwutlenku węgla lub instalacje mechanizmów wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.

a)

rodzaj i zdolność danej infrastruktury; oraz

b)

przewidywany rok wycofania z eksploatacji.

a)

określenie potencjalnych przyszłych luk między popytem na energię a jej podażą, które mają znaczenie z punktu widzenia polityki energetycznej Unii;

b)

określenie przeszkód dla inwestycji oraz promowanie najlepszych praktyk w celu usunięcia tych przeszkód; oraz

c)

zapewnienie większej przejrzystości dla uczestników rynku i ewentualnych nowych podmiotów na rynku.