w sprawie udziału Unii we Wspólnym Programie Badawczo-Rozwojowym na rzecz Morza Bałtyckiego (BONUS), podjętym przez kilka państw członkowskich

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 185 i art. 188 akapit drugi,

1. Unia wnosi wkład finansowy do Wspólnego Programu Badawczo-Rozwojowego na rzecz Morza Bałtyckiego BONUS (zwanego dalej „programem BONUS”), podjętego wspólnie przez Danię, Niemcy, Estonię, Łotwę, Litwę, Polskę, Finlandię i Szwecję (zwane dalej „uczestniczącymi państwami”), na warunkach określonych w niniejszej decyzji.

2. Unia wnosi wkład finansowy, który nie przekracza 50 mln EUR na cały okres trwania programu BONUS, na etapie strategicznym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1906/2006, a na etapie realizacji zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. c) rozporządzenia finansowego. Do wysokości tego pułapu wkład finansowy Unii stanowi równowartość wkładu uczestniczących państw.

3. Wkład finansowy Unii jest wypłacany łącznie ze środków przyznanych w budżecie na wszystkie odnośne tematy programu szczegółowego „Współpraca”.

1. Program BONUS jest realizowany przez Bałtycką Sieć Organizacji na rzecz Finansowania Nauki (zwaną dalej „BONUS EUIG”).

2. Program BONUS realizowany jest w dwóch etapach, a mianowicie obejmuje etap strategiczny, po którym następuje etap realizacji zgodnie z załącznikiem I.

3. Etap strategiczny programu BONUS trwa do 18 miesięcy. Stanowi on przygotowanie do etapu realizacji. Na etapie strategicznym BONUS EUIG wykonuje następujące zadania:

4. Etap realizacji trwa co najmniej pięć lat. Na etapie realizacji publikowane są zaproszenia do składania wniosków zmierzające do sfinansowania projektów służących celom programu BONUS. Zaproszenia te ukierunkowane są na projekty międzynarodowe z udziałem wielu partnerów, zachęcają do odpowiedniego udziału małych i średnich przedsiębiorstw i obejmują działania w zakresie badań, rozwoju technologicznego, szkolenia oraz upowszechniania wiedzy. Wyboru projektów dokonuje się zgodnie z zasadami równego traktowania, przejrzystości, niezależnej oceny, współfinansowania, finansowania nieprowadzącego do zysku, niedziałania prawa wstecz oraz niełączenia finansowania z innymi źródłami unijnymi. Przyznawanie i wypłata finansowania uczestnikom programu BONUS są zgodne ze wspólnymi zasadami obowiązującymi dla siódmego programu ramowego.

1. Wkład finansowy Unii w etap strategiczny nie przekracza 1,25 mln EUR i stanowi równowartość wkładu uczestniczących państw do wysokości tej kwoty. Zobowiązanie Unii do wniesienia wkładu w etap strategiczny uzależnione jest od równoważnego zobowiązania uczestniczących państw.

2. Wkład finansowy Unii w etap realizacji nie przekracza 48,75 mln EUR i stanowi równowartość wkładu uczestniczących państw do wysokości tej kwoty. Pułap ten może zostać powiększony o kwotę pozostałą po wdrożeniu etapu strategicznego. Na etapie realizacji do 25 % wkładu uczestniczących państw może polegać na wniesieniu wkładu rzeczowego w postaci infrastruktury.

1. Wspólne Centrum Badawcze kwalifikuje się do finansowania w ramach programu BONUS na tych samych warunkach, co kwalifikujące się podmioty uczestniczących państw.

2. Zasoby własne Wspólnego Centrum Badawczego, które nie są objęte finansowaniem w ramach programu BONUS, nie są uznawane za część wkładu finansowego Unii w rozumieniu art. 1.

1. Szczegółowe uzgodnienia dotyczące zarządzania środkami i ich kontroli oraz ochrony interesów finansowych Unii na etapie strategicznym są określane w umowie w sprawie przyznania dotacji, która jest zawierana pomiędzy Komisją, w imieniu Unii, a BONUS EUIG zgodnie z zasadami określonymi w niniejszej decyzji i w rozporządzeniu (WE) nr 1906/2006.

2. Szczegółowe uzgodnienia dotyczące zarządzania środkami i ich kontroli oraz ochrony interesów finansowych Unii na etapie realizacji są określane w porozumieniu wykonawczym i rocznych umowach finansowych, które są zawierane pomiędzy Komisją, w imieniu Unii, a BONUS EUIG.

3. W celu uzyskania dowodów istnienia i właściwego funkcjonowania procedur i systemów, o których mowa w art. 56 rozporządzenia finansowego, Komisja dokonuje oceny ex ante BONUS EUIG.

Odsetki uzyskane z wkładów finansowych przeznaczonych na program BONUS są uznawane za dochody BONUS EUIG i przeznaczane na program BONUS.

W przypadku braku lub niewłaściwej, częściowej albo spóźnionej realizacji programu BONUS Unia może zmniejszyć lub wstrzymać swój wkład finansowy lub zaprzestać jego wnoszenia, uwzględniając postęp w realizacji programu BONUS.

W przypadku gdy uczestniczące państwa nie biorą udziału, biorą udział tylko w części lub biorą udział z opóźnieniem w finansowaniu programu BONUS, Unia może zmniejszyć swój wkład finansowy, uwzględniając wysokość finansowania ze środków publicznych przyznanych przez uczestniczące państwa na warunkach określonych w umowie w sprawie przyznania dotacji, o której mowa w art. 5 ust. 1.

W ramach realizacji programu BONUS uczestniczące państwa podejmują wszelkie środki prawne, regulacyjne, administracyjne lub inne środki niezbędne do ochrony interesów finansowych Unii. W szczególności uczestniczące państwa przyjmują konieczne środki zapewniające pełne odzyskanie kwot należnych Unii zgodnie z rozporządzeniem finansowym i rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2342/2002.

Komisja i Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej są uprawnione do przeprowadzania wszelkich kontroli i inspekcji koniecznych do zapewnienia właściwego zarządzania środkami Unii i ochrony interesów finansowych Unii przed wszelkimi nadużyciami finansowymi lub nieprawidłowościami. W tym celu uczestniczące państwa i BONUS EUIG udostępniają Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu wszystkie istotne dokumenty.

Komisja przekazuje wszystkie istotne informacje Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Trybunałowi Obrachunkowemu. Wzywa się uczestniczące państwa, by przekazywały Komisji, za pośrednictwem BONUS EUIG, wszelkie dodatkowe informacje, o które zwróci się Parlament Europejski, Rada lub Trybunał Obrachunkowy, dotyczące zarządzania finansami BONUS EUIG, zgodnie z ogólnymi wymogami dotyczącymi sprawozdawczości określonymi w art. 13.

Każde państwo członkowskie oraz każdy kraj stowarzyszony z siódmym programem ramowym może przystąpić do programu BONUS zgodnie z kryteriami określonymi w art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 3 lit. e) i f). Do celów niniejszej decyzji państwa członkowskie i kraje stowarzyszone, które przystąpiły do programu BONUS, uważane są za uczestniczące państwa.

Uczestniczące państwa oraz Komisja mogą wyrazić zgodę na udział każdego innego kraju, z zastrzeżeniem kryteriów określonych w art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 3 lit. e) i f), oraz pod warunkiem że taki udział jest przewidziany przez odpowiednią umowę międzynarodową.

Uczestniczące państwa oraz Komisja określają warunki, na jakich podmioty prawne z siedzibą w takim kraju oraz osoby w nim zamieszkujące kwalifikują się do finansowania w ramach programu BONUS.

Komisja włącza sprawozdanie z działań podjętych w ramach programu BONUS do rocznego sprawozdania dotyczącego siódmego programu ramowego przedstawianego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na mocy art. 190 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Komisja przeprowadza okresową ocenę programu BONUS nie później niż dnia 31 grudnia 2014 r. Ocena ta obejmuje postępy w realizacji celów określonych w art. 2 i załączniku I, jak również zalecenia programu BONUS dotyczące najwłaściwszych sposobów dalszego pogłębiania integracji, poprawy jakości i skuteczności realizacji, w tym integracji naukowej, integracji zarządzania i integracji finansowej oraz kwestię, czy poziom wkładu finansowego uczestniczących państw jest odpowiedni w świetle potencjalnego zapotrzebowania zgłoszonego przez ich różne krajowe środowiska naukowe Komisja przekazuje wyniki okresowej oceny wraz z uwagami Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Z chwilą zakończenia udziału Unii w programie BONUS, jednak nie później niż dnia 31 grudnia 2017 r., Komisja przeprowadza ostateczną ocenę programu BONUS. Komisja przedstawia wyniki tej oceny Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1) Opinia z dnia 29 kwietnia 2010 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 16 czerwca 2010 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 12 lipca 2010 r.

ZAŁĄCZNIK I

CELE I REALIZACJA PROGRAMU BONUS

1. Cele programu BONUS

Program BONUS zwiększa potencjał badawczy regionu Morza Bałtyckiego w celu: stworzenia podstaw dla opracowania i wdrożenia regulacji, polityk i praktyk zarządczych, które są dostosowane do potrzeb; skuteczniejszego reagowania na najważniejsze problemy społeczne i dotyczące ochrony środowiska, które obecnie występują w tym regionie i będą pojawiać się w najbliższych latach; poprawy sprawności i skuteczności rozproszonego w regionie Morza Bałtyckiego podejścia do badań środowiska i ich planowania poprzez integrację badań ekosystemu Morza Bałtyckiego w jeden trwały, oparty na współpracy, interdyscyplinarny, właściwie zintegrowany i ukierunkowany program wielonarodowy.

Program BONUS przyczynia się również do tworzenia i uporządkowania europejskiej przestrzeni badawczej w regionie Morza Bałtyckiego.

W celu osiągnięcia powyższych celów niezbędna jest poprawa sprawności i skuteczności rozproszonego w regionie Morza Bałtyckiego planowania programów badawczych dotyczących ochrony środowiska poprzez integrację działań badawczych w jeden trwały, oparty na współpracy, interdyscyplinarny, właściwie zintegrowany i ukierunkowany program wielonarodowy na potrzeby wsparcia zrównoważonego rozwoju regionu. W tym celu program BONUS obejmuje:

a)	opracowanie wpisującego się w cele polityki strategicznego programu badań;

b)	wzmocnienie trwałej transgranicznej i międzysektorowej koordynacji i integracji publicznych programów badawczych;

c)	zwiększenie potencjału badawczego nowych państw członkowskich Unii z regionu Morza Bałtyckiego;

d)	utworzenie odpowiednich platform konsultacyjnych dla zainteresowanych stron angażujących przedstawicieli wszystkich liczących się sektorów;

e)	zmobilizowanie dodatkowych środków finansowych ze wzmocnionej międzysektorowej współpracy w dziedzinie badań ekosystemu Morza Bałtyckiego;

f)	ustanowienie odpowiednich warunków realizacji umożliwiających skuteczne wdrożenie programu BONUS dzięki wspólnemu zarządzaniu przez jeden podmiot prawny i wspólną strukturę zarządzania;

g)	wystosowanie przekrojowych, strategicznie ukierunkowanych i angażujących wielu partnerów wspólnych zaproszeń do składania wniosków.

2. Etap strategiczny

2.1. Cel

Etap strategiczny stanowi przygotowanie do etapu realizacji. Dotyczy strategicznego rozwoju programu BONUS, aby zapewnić osiągnięcie optymalnej integracji badań ekosystemu Morza Bałtyckiego. Dąży do wzmocnienia udziału zainteresowanych stron i grup użytkowników, aby zapewnić znaczenie badań dla polityki i zarządzania oraz hierarchię ważności poszczególnych zagadnień badawczych wynikającą z potrzeb polityki oraz aby w pełni zaangażować naukowców i ich instytucje badawcze, jak również szeroko pojęte zainteresowane strony.

2.2. Rezultaty

BONUS EUIG przesyła Komisji rezultaty określone w poniższych punktach nie później niż w ciągu 15 miesięcy od rozpoczęcia etapu strategicznego.

Na żądanie BONUS EUIG Komisja służy radą i pomocą w trakcie opracowywania tych rezultatów. Na żądanie Komisji BONUS EUIG składa sprawozdanie z osiągniętych postępów.

2.2.1. Strategiczny program badań

Strategiczny program badań jest opracowywany i uzgadniany w drodze konsultacji między uczestniczącymi państwami, szeroko pojętymi zainteresowanymi stronami oraz Komisją. Stanowi podstawę dla programu wpisującego się w cele polityki. Rozszerza tematykę badań, aby oprócz ekosystemu morskiego ująć szerokie podejście oparte na zlewisku Bałtyku dotykające kluczowych zagadnień, które mają wpływ na jakość i wydajność ekosystemów regionu Morza Bałtyckiego.

Program zawiera opis stanu wyjściowego i poziomu zaawansowania badań ekosystemu Morza Bałtyckiego, zapewnia jasną strategiczną wizję i plan działań służące osiągnięciu wyznaczonych celów oraz określa orientacyjne tematy zaproszeń wpisujące się w cele polityki, przeznaczone na nie budżety, harmonogram publikacji oraz przewidywany czas trwania projektów. Ponadto zawiera działania mające na celu odpowiedzenie na potrzeby pojawiające się w dziedzinie badań, wspieranie ogólnobałtyckiej integracji badań oraz wspólny plan działań do użytku wszystkich, dający możliwość planowania przyszłych inwestycji w potencjał infrastruktury regionalnej.

2.2.2. Platformy konsultacyjne dla zainteresowanych stron

Na podstawie szczegółowej analizy zainteresowanych stron, których dotyczy program BONUS na szczeblu lokalnym, krajowym, regionalnym i europejskim, tworzone są platformy konsultacyjne dla zainteresowanych stron oraz mechanizmy mające na celu wzmocnienie i zinstytucjonalizowanie udziału zainteresowanych stron ze wszystkich odpowiednich sektorów w celu identyfikacji krytycznych braków, ustalenia hierarchii ważności zagadnień badawczych oraz zwiększenia wykorzystania rezultatów badań. Obejmuje to udział naukowców, w tym związanych z innymi istotnymi, niedotyczącymi morza dziedzinami nauk przyrodniczych, społecznych i ekonomicznych, w celu zapewnienia koniecznej wielodyscyplinarności przy opracowywaniu strategicznego programu badań, jego strategicznej wizji i priorytetów badawczych.

Forum Badań Sektorowych (organ złożony z przedstawicieli ministerstw oraz innych podmiotów zajmujących się badaniem ekosystemu Morza Bałtyckiego i zarządzaniem nim) tworzone jest na potrzeby wsparcia programu BONUS jako stały organ i jest odpowiedzialne za omawianie planów, rezultatów i pojawiających się potrzeb w dziedzinie badań w perspektywie podejmowania decyzji. Forum to ułatwia i przyspiesza ogólnobałtycką integrację badań naukowych, w tym wspólne korzystanie z potencjału infrastruktury i jego planowanie, pomaga w uwydatnianiu potrzeb badawczych, przyspiesza wykorzystywanie wyników badań oraz ułatwia integrację finansowania badań.

2.2.3. Warunki realizacji

Warunki realizacji obejmują wszystkie aspekty skutecznej realizacji strategicznego programu badań. W stosownych przypadkach opierają się na zasadach siódmego programu ramowego. Obejmują między innymi następujące elementy:

a)	podejmowanie działań (sporządzanie dokumentów, ustanawianie procedur, nabór i szkolenie personelu) wymaganych przez rozporządzenie finansowe w odniesieniu do pośredniego scentralizowanego zarządzania;

b)	uzyskanie formalnych zobowiązań od uczestniczących państw w wysokości co najmniej 48,75 mln EUR, z czego maksymalnie 25 % może mieć formę wkładu rzeczowego w postaci infrastruktury;

c)	zapewnienie realistycznej i opartej na dowodach oceny wartości wkładu rzeczowego uczestniczących państw;

d)	opracowanie wyczerpującego wykazu wszystkich obiektów infrastruktury, w tym danych kontaktowych ich właścicieli, operatorów lub innych organów odpowiedzialnych, oraz jego publikacja i aktualizowanie, gdy jest to niezbędne;

zagwarantowanie, że wspólne warunki realizacji zawartych na poziomie centralnym przez BONUS EUIG umów o przyznaniu dotacji z beneficjentami programu BONUS zostaną wcześniej uzgodnione, w tym wspólne uzgodnione zasady uczestnictwa, wzór umowy o przyznaniu dotacji, wytyczne dla wnioskodawców, uczestników i osób dokonujących niezależnej oceny, warunki audytu beneficjentów, w tym zapewnienie Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu możliwości przeprowadzania takich audytów;

f)	stworzenie właściwej struktury zarządzania dla kierownictwa programu BONUS na wszystkich etapach realizacji projektu;

g)	zapewnienie odpowiedniego finansowania przeznaczonego na wzmocnienie BONUS EUIG pod kątem zasobów ludzkich i wiedzy specjalistycznej z wielu dziedzin, aby umożliwić mu zarówno wsparcie w elementach strategicznych, jak i sprawną realizację programu BONUS;

h)	opracowanie struktury finansowania projektów w ramach programu BONUS;

i)	opracowanie strategii komunikacji i upowszechniania, która – w możliwie jak największym stopniu – zapewnia zgodność wyników i danych z normami Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska Morskiego.

Szczegółowe podejście i zasady dotyczące wkładu rzeczowego w postaci infrastruktury są opracowywane na etapie strategicznym, podczas którego uczestniczące państwa zobowiązują się do zapewnienia beneficjentom programu BONUS bezpłatnego dostępu do infrastruktury (szczególnie statków badawczych) i jej wykorzystywania. Koszty wykorzystania tej infrastruktury nie stanowią kosztów kwalifikowalnych projektu. W związku z powyższym BONUS EUIG zawiera z uczestniczącymi państwami lub właścicielami infrastruktury odpowiednie porozumienia, które:

a)	określają metodologię oceny wkładu rzeczowego w postaci infrastruktury;

b)	zapewniają BONUS EUIG, Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu możliwość skontrolowania dostępu do infrastruktury oraz jej wykorzystania, a także wynikających z tego kosztów;

c)	stanowią, że umawiające się strony składają roczne sprawozdania z kosztów poniesionych na zapewnienie dostępu do infrastruktury lub jej wykorzystania przez beneficjentów programu BONUS.

2.2.4. Finansowanie przez Unię etapu strategicznego

Koszty kwalifikowalne są zwracane do wysokości 50 % i są to rzeczywiste koszty poniesione przez BONUS EUIG, odnotowane w księgowości i niezbędne do wypełnienia celu określonego w pkt 1. Koszty mogą być kwalifikowalne od dnia 1 stycznia 2010 r., a bardziej szczegółowo określa je umowa o przyznaniu dotacji na etap strategiczny.

3. Etap realizacji

O ile zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 3 ust. 3 lit. a), a wyniki audytu ex ante BONUS EUIG będą pozytywne, Komisja i BONUS EUIG zawierają porozumienie wykonawcze.

3.1. Cele

Na etapie realizacji publikowane i realizowane są wspólne zaproszenia do składania wniosków, mające na celu sfinansowanie strategicznie ukierunkowanych projektów w ramach programu BONUS, dotyczących celów tego programu. Tematyka projektów, oparta na strategicznym programie badań programu BONUS, uwzględnia – na ile to możliwe – ustalony plan działań i obejmuje badania, działania w zakresie rozwoju technologicznego, szkolenia lub upowszechnianie.

3.2. Realizacja projektów w ramach programu BONUS

Projekty w ramach programu BONUS są realizowane poprzez angażujące wielu partnerów, międzynarodowe projekty z udziałem co najmniej trzech niezależnych, kwalifikowalnych podmiotów prawnych z trzech różnych państw członkowskich lub krajów stowarzyszonych, z których co najmniej dwa należą do grupy uczestniczących państw.

Podmioty prawne z państw członkowskich i krajów stowarzyszonych mogą otrzymać finansowanie w ramach programu BONUS. Dowolne konsorcjum przedstawiające wniosek dotyczący projektu w ramach programu BONUS może obejmować uczestników z państwa trzeciego, pod warunkiem że może ono rzeczywiście zapewnić, iż posiada zasoby niezbędne do pełnego pokrycia kosztów swojego udziału.

Każde zaproszenie do składania wniosków ma jasno określone tematy naukowe. Tematy te są określane przez BONUS EUIG w konsultacji z Komisją. Określając te tematy, bierze się pod uwagę pojawiające się potrzeby, wyniki i rezultaty wcześniej zrealizowanych projektów oraz szerokie konsultacje z zainteresowanymi stronami przeprowadzone na etapie strategicznym i w trakcie całego programu BONUS.

BONUS EUIG możliwie szeroko publikuje zaproszenia do składania wniosków, wykorzystując konkretne nośniki informacji, a zwłaszcza strony internetowe dotyczące siódmego programu ramowego, oraz zwraca się do wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron za pośrednictwem prasy specjalistycznej i broszur. Zaproszenie do składania wniosków pozostaje otwarte przez co najmniej trzy miesiące. Proponowane projekty są składane do BONUS EUIG na poziomie centralnym przez wnioskodawców w odpowiedzi na zaproszenia w ramach procedury jednostopniowej oceny.

Proponowane projekty są oceniane i wybierane na poziomie centralnym na podstawie niezależnej analizy pod kątem określonych kryteriów kwalifikowalności, wyboru i przyznania finansowania. Podstawowymi kryteriami oceny są: doskonałość naukowa, jakość realizacji oraz przewidywane skutki projektu. Zaproszenie do składania wniosków zawiera podstawowe kryteria oceny. Dodatkowe kryteria mogą zostać wprowadzone, pod warunkiem że zostaną opublikowane w zaproszeniu do składania wniosków, nie mają charakteru dyskryminującego oraz nie przeważają nad podstawowymi kryteriami oceny.

BONUS EUIG zapewnia dokonanie oceny wszystkich otrzymanych wniosków z pomocą co najmniej trzech niezależnych ekspertów wyznaczonych przez nie na podstawie kryteriów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1906/2006. Każdy wniosek dotyczący projektu otrzymuje ocenę. Niezależni eksperci sprawdzają projekty na podstawie kryteriów oceny i przyznają punkty w skali od 0 do 5 za kryterium zgodnie z zasadami składania wniosków oraz powiązanymi procedurami oceny, wyboru i przyznawania dotacji, zawartymi w siódmym programie ramowym.

BONUS EUIG tworzy listę finansowania ściśle zgodną z wynikami niezależnej oceny. W odniesieniu do przydziału środków w ramach programu BONUS wiążąca jest lista rankingowa utworzona przez niezależnych ekspertów.

Administracja i zarządzanie dotacjami przyznanymi wybranym projektom w ramach programu BONUS są prowadzone na poziomie centralnym pod nadzorem BONUS EUIG.

3.3. Dalsze działania

Oprócz zarządzania programem BONUS, o którym mowa w pkt 3.1 i 3.2, BONUS EUIG angażuje się również w następujące działania:

regularne uaktualnianie strategicznego programu badań oraz ustalanie hierarchii ważności zagadnień badawczych w celu uwzględnienia pojawiających się potrzeb i wyników, a także rezultatów wcześniej zrealizowanych projektów oraz na podstawie procedur określonych w pkt 2.2.2 i dotyczących szerokich konsultacji z zainteresowanymi stronami;

b)	ułatwianie międzynarodowym i multidyscyplinarnym zespołom badawczym projektów finansowanych w ramach programu BONUS dostępu do unikatowej infrastruktury oraz obiektów badawczych;

c)	wspieranie efektywnego współdziałania na płaszczyźnie naukowej i politycznej w celu zapewnienia optymalnego wykorzystania wyników badań;

d)	uzyskanie od uczestniczących państw finansowania w wysokości zapewniającej trwałość programu BONUS bez finansowania przez Unię w okresie po zakończeniu realizacji tego programu;

e)	poprawa współpracy między regionalnymi programami badań środowiska a odpowiednimi środowiskami naukowymi badającymi baseny innych mórz europejskich;

f)	działania w zakresie komunikacji i upowszechniania;

g)	BONUS EUIG aktywnie uczestniczy w wymianie najlepszych praktyk z regionalnymi inicjatywami dotyczącymi basenów innych mórz europejskich, a także dąży do odpowiedniego zaakcentowania szczebla europejskiego w celu zapewnienia harmonizacji i usprawnienia działań.

3.4. Wkłady podczas etapu realizacji

Etap realizacji programu BONUS jest wspólnie finansowany przez uczestniczące państwa i Unię przez co najmniej pięć lat, aż do zakończenia pełnego cyklu realizacji wszystkich projektów finansowanych w ramach programu BONUS, pod warunkiem że do 2013 r. zobowiązania Unii zostaną zrealizowane i spełnione będą wszystkie wymogi dotyczące składania Komisji sprawozdań. Wkład finansowy Unii podczas etapu realizacji równoważy wkłady gotówkowe i rzeczowe w postaci infrastruktury uczestniczących państw wniesione za pośrednictwem BONUS EUIG na rzecz projektów w ramach programu BONUS, a także koszty bieżące poniesione przez BONUS EUIG na etapie realizacji. Wspomniane koszty bieżące nie mogą być wyższe niż 5 mln EUR.

BONUS EUIG jest odbiorcą wkładu finansowego Unii i nim zarządza. Uczestniczące państwo może postanowić, że będzie zarządzać swoim własnym krajowym finansowaniem i przeznaczyć swój wkład gotówkowy wyłącznie na badania krajowe, których wybór dokonywany jest na szczeblu centralnym, lub też zadecydować, że wkład gotówkowy będzie zarządzany centralnie przez BONUS EUIG.

Wkład finansowy Unii, z zastrzeżeniem warunków uzgodnionych w rocznych umowach finansowych, o których mowa w art. 5 ust. 2, jest wydatkowany na podstawie dowodów wniesienia wkładów gotówkowych przez uczestniczące państwa na rzecz beneficjentów programu BONUS lub BONUS EUIG i przekazania projektom realizowanym w ramach programu BONUS wkładów rzeczowych w postaci infrastruktury.

Za prawidłowe wykorzystanie przez beneficjentów finansowania przyznanego w ramach programu BONUS odpowiada BONUS EUIG; prawidłowe wykorzystanie jest stwierdzane poprzez niezależny audyt finansowy projektów, przeprowadzany przez BONUS EUIG lub w jego imieniu.

3.5. Finansowanie projektów w ramach programu BONUS

Finansowanie projektów w ramach programu BONUS pokrywa, z zastrzeżeniem art. 3 ust. 3 lit. f), do 100 % kosztów kwalifikowalnych obliczanych zgodnie ze wspólnymi zasadami finansowania i wspólnymi stawkami finansowania ustalonymi przez BONUS EUIG w warunkach realizacji oraz zatwierdzonymi przez Komisję w porozumieniu wykonawczym.

ZAŁĄCZNIK II

ZARZĄDZANIE PROGRAMEM BONUS

Program BONUS jest zarządzany przez BONUS EUIG za pośrednictwem jego Sekretariatu. Do celów programu BONUS, BONUS EUIG ustanawia następujące struktury:

a)	Komitet Sterujący;

b)	Sekretariat;

c)	Radę Konsultacyjną;

d)	Forum Badań Sektorowych; oraz

e)	Forum Koordynatorów Projektów.

Komitet Sterujący jest najwyższym organem BONUS EUIG, odpowiedzialnym za podejmowanie decyzji oraz zarządzanie Sekretariatem. Komitet Sterujący składa się z wyższych urzędników z instytucji finansujących i zarządzających badaniami, mianowanych przez członków BONUS EUIG. Na czele Komitetu stoi Przewodniczący – funkcję tę obejmuje co roku inny członek BONUS EUIG na zasadzie rotacji. Poprzedni, obecny i przyszły przewodniczący stanowią Komitet Zarządzający, który wspiera Sekretariat w kwestiach o znaczeniu strategicznym. Uwzględniając wnioski Sekretariatu, Komitet Sterujący podejmuje decyzje dotyczące strategicznego ukierunkowania programu BONUS, w tym decyzje dotyczące określania i aktualizacji programu BONUS, planowania zaproszeń do składania wniosków, profilu budżetu, kryteriów kwalifikowalności i wyboru, grupy osób dokonujących oceny, zatwierdzenia listy rankingowej projektów przewidzianych do finansowania w ramach programu BONUS, monitorowania postępu projektów finansowanych w ramach programu BONUS oraz nadzoru, zapewniającego właściwą i dobrze zorganizowaną pracę Sekretariatu w kwestiach związanych z programem BONUS.

Sekretariatem kieruje dyrektor wykonawczy, który wprowadza w życie decyzje Komitetu Sterującego i pełni funkcję głównego przedstawiciela programu BONUS zarówno wobec Komisji, jak i różnych krajowych agencji finansujących. Sekretariat jest odpowiedzialny za ogólne koordynowanie i monitorowanie działań w ramach programu BONUS, publikowanie, ocenę i wyniki zaproszeń do składania wniosków oraz monitorowanie finansowanych projektów pod względem kontraktowym i naukowym, oraz za składanie Komitetowi Sterującemu sprawozdań z postępu. Odpowiada również za planowanie i organizowanie konsultacji z zainteresowanymi stronami i Radą Konsultacyjną oraz późniejsze włączenie wyników tych konsultacji do strategicznego programu badań i ich zsynchronizowanie z tym programem, a także za efektywne współdziałanie na płaszczyźnie naukowej i politycznej.

Rada Konsultacyjna służy pomocą Komitetowi Sterującemu i Sekretariatowi. Składa się z naukowców o uznanej międzynarodowej reputacji, przedstawicieli zainteresowanych stron, w tym np. dostawców usług z sektora turystyki, energii odnawialnej, rybołówstwa i akwakultury, transportu morskiego, biotechnologii i technologii, a także z organizacji na rzecz przemysłu i społeczeństwa obywatelskiego zainteresowanych tymi sektorami oraz przedstawicieli innych zintegrowanych programów badań Morza Bałtyckiego i innych regionalnych mórz europejskich. Przekazuje ona niezależne porady, wskazówki i zalecenia dotyczące kwestii z zakresu nauki i polityki mających znaczenie dla programu BONUS; obejmuje to poradnictwo dotyczące celów, priorytetów i ukierunkowania programu BONUS, sposobów ulepszenia realizacji programu BONUS, osiągnięcia rezultatów badań i ich jakości, budowania zdolności, tworzenia sieci kontaktów oraz znaczenia działań dla osiągnięcia celów programu BONUS. Rada Konsultacyjna pomaga również w wykorzystywaniu i upowszechnianiu wyników programu BONUS.

Forum Badań Sektorowych składa się z przedstawicieli ministerstw oraz innych podmiotów zajmujących się badaniem ekosystemu Morza Bałtyckiego i zarządzaniem nim. Zbiera się ono raz do roku na spotkaniu konsultacyjnym w celu omówienia rezultatów programu BONUS i pojawiających się potrzeb badawczych w perspektywie procesu decyzyjnego. Służy jako forum wspierania ogólnobałtyckiej integracji badań naukowych, w tym odpowiednich badań finansowanych na poziomie sektorowym, oraz wykorzystywania wspólnej infrastruktury i tworzenia odnośnych planów.

e)	Forum Koordynatorów Projektów składa się z koordynatorów projektów finansowanych w ramach programu BONUS. Pomaga ono Sekretariatowi w kwestiach dotyczących koordynacji programu BONUS pod względem naukowym oraz w integracji i syntezie wyników badań.