32003R0016



Dziennik Urzędowy L 002 , 07/01/2003 P. 0007 - 0013


Rozporządzenie Komisji (WE) nr 16/2003

z dnia 6 stycznia 2003 r.

ustanawiające specjalne szczegółowe zasady dla wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1164/94 w zakresie kwalifikowania wydatków w kontekście środków częściowo finansowanych przez Fundusz Spójności

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1164/94 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiające Fundusz Spójności [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1265/1999 [2], w szczególności jego załącznik II art. D ust. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1164/94, Fundusz Spójności może częściowo dofinansować projekty, badania wstępne i środki wsparcia technicznego. Powinny zatem zostać określone warunki, pod jakimi niniejsze środki są dopuszczalne i zostaną wdrożone.

(2) Dotychczas zasady kwalifikacji były ustalane jako znormalizowany tekst w załączniku IV do decyzji o przyznawaniu pomocy.

(3) W celu zapewnienia, że środki częściowo finansowane przez Fundusz Spójności traktowane są w sposób jednolity, należy ustanowić wspólne zasady kwalifikacji odpowiednich wydatków. Zasady te muszą określać okres kwalifikacji i różne kategorie kwalifikowanych wydatków.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1164/94 określa, że Komisja może zatwierdzać proponowane projekty tylko, gdy spełniają one kryteria gwarantujące ich wysoką jakość i zgodność z polityką Wspólnoty, w szczególności z zasadami udzielania zamówień publicznych i zasadami konkurencji.

(5) Zasady określone poniżej zastąpią te z załącznika IV do decyzji Komisji o przyznawaniu pomocy z Funduszu Spójności dla nowych projektów zatwierdzonych przez decyzję Komisji, po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne zasady określania kwalifikacji wydatków zgodnie ze środkami przedstawionymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1164/94, które mogą być częściowo dofinansowane przez Fundusz Spójności.

Artykuł 2

Organ odpowiedzialny za wdrożenie

"Organem odpowiedzialnym za wdrożenie" określonym w art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1164/94 jest organ państwowy lub prywatny odpowiedzialny za organizację przetargów na projekt. Organ ten jest wyznaczony w decyzji Komisji o przyznaniu pomocy z Funduszu Spójności (zwanej dalej "decyzją Komisji").

Jakiekolwiek zmiany w organie odpowiedzialnym za wdrożenie będą zatwierdzane przez Komisję.

Artykuł 3

"Wdrożenie projektu" i "okres wdrażania"

1. Wdrożenie projektu obejmuje wszystkie etapy, od wstępnego planowania do zakończenia zatwierdzonego projektu, włączając odpowiednie działania reklamowe. Wstępne planowanie zawiera badanie wariantów.

2. Projekt może być ograniczony decyzją Komisji do tylko jednego lub kilku etapów wdrożenia.

3. Faza wdrożenia projektu obejmuje okres czasu konieczny dla zakończenia etapów wdrożenia do momentu, w którym projekt jest całkowicie gotowy do eksploatacji i w którym cele materialne przyjęte decyzją Komisji zostaną osiągnięte.

Artykuł 4

Przejrzystość i dowody dokumentacyjne

Wszystkie wydatki poniesione przez organ odpowiedzialny za wdrożenie muszą być oparte na prawnie wiążących umowach lub porozumieniach i/lub dokumentach.

Muszą zostać przedłożone odpowiednie dokumenty potwierdzające.

Posiadacze koncesji i zezwoleń na wdrożenie projektu, jak i organy odpowiedzialne za jego wdrożenie podlegają tym samym wymaganiom odnośnie do kontroli i nadzoru.

Artykuł 5

Wydatek faktycznie poniesiony

1. Wydatek brany pod uwagę jako płatność w ramach pomocy Wspólnoty musi zostać faktycznie poniesiony w czasie trwania okresu jego kwalifikacji, jak zdefiniowano w decyzji Komisji, zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1386/2002 [3], i musi być bezpośrednio związany z projektem. Wydatek musi wiązać się z opłatami potwierdzonymi przez Państwo Członkowskie i faktycznie przez nie lub w jego imieniu dokonywanymi albo, w przypadku koncesji, przez posiadacza koncesji, któremu organ odpowiedzialny za wdrożenie zlecił wdrożenie projektu i musi być poparty pokwitowanymi fakturami lub dokumentami księgowymi o równoważnej wartości dowodowej.

"Dokument księgowy o równoważnej wartości dowodowej" oznacza jakikolwiek dokument przedstawiony przez organ odpowiedzialny za wdrożenie, dla udowodnienia, że zapis księgowy podaje prawdziwy i rzetelny obraz transakcji faktycznie zawartych, zgodnie ze standardową praktyką księgowości.

2. W przypadku koncesji, dokumentem księgowym o równoważnej wartości dowodowej będzie poświadczenie przez odpowiedzialne władze wartości wkładu pracy w odniesieniu do wskaźników postępu w umowie koncesji. Władze te mogą być wyznaczone przez Państwa Członkowskie zgodnie z załącznikiem II art. D ust. 4 do rozporządzenia (WE) nr 1164/94.

Artykuł 6

Zakończone projekty

Wniosek o udzielenie pomocy w odniesieniu do projektu materialnie zakończonego w czasie złożenia wniosku, nie kwalifikuje się do pomocy.

Artykuł 7

Wstępne ograniczenia czasowe kwalifikacji do pomocy

1. Wydatek poniesiony kwalifikuje się do pomocy począwszy od daty, w której Komisja otrzymała kompletny wniosek.

Wniosek jest uważany za kompletny, gdy zawiera informacje wymagane w art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1164/94.

2. Początek okresu czasu kwalifikacji zostaje ustalony decyzją Komisji zatwierdzającej projekt. Wydatek poniesiony przed tą datą nie kwalifikuje się do pomocy.

3. Jeżeli jest wymagana istotna modyfikacja składników materialnych projektu, wydatki wiążące się z nowymi dodatkowymi lub rozszerzonymi składnikami fizycznymi będą się kwalifikować z datą otrzymania przez Komisję wniosku o poprawkę.

Początek okresu kwalifikacji wydatku związanego z nowymi dodatkowymi lub rozszerzonymi składnikami fizycznymi zostanie określony w decyzji Komisji zatwierdzającej modyfikacje. Wydatek poniesiony przed tą datą nie kwalifikuje się do pomocy.

Artykuł 8

Koniec okresu kwalifikacji

Ostateczny termin kwalifikacji będzie związany z płatnościami dokonywanymi przez organ odpowiedzialny za wdrożenie.

Ostateczny termin kwalifikacji zostanie ustalony w decyzji Komisji.

ROZDZIAŁ 2

WYDATKI KWALIFIKUJĄCE SIĘ DO POMOCY

Artykuł 9

Kategorie wydatku kwalifikującego się do pomocy

Z zastrzeżeniem warunków określonych w działach 3 - 10, następujące kategorie kwalifikacji wydatków będą odpowiadać wydatkom związanym z:

a) planowaniem i projektowaniem;

b) zakupem terenu;

c) przygotowaniem lokalizacji;

d) budową;

e) wyposażeniem;

f) zarządzaniem projektem;

g) wydatkami na środki reklamy i informacji podjętymi na mocy decyzji Komisji 96/455/WE [4].

Artykuł 10

Inne kategorie wydatków

Inne kategorie wydatków mogą się kwalifikować do pomocy, jeśli zostaną określone w decyzji Komisji.

ROZDZIAŁ 3

PODATEK OD WARTOŚCI DODANEJ I INNE PODATKI I OPŁATY

Artykuł 11

Podatek od wartości dodanej

1. Podatek od wartości dodanej (VAT) jest uważany za kwalifikujący się wydatek tylko wtedy, gdy jest autentycznie i ostatecznie poniesiony przez organ odpowiedzialny za wdrożenie. VAT odzyskiwany jakimikolwiek sposobami, nie jest uważany za kwalifikujący się do pomocy nawet, jeśli nie został faktycznie odzyskany przez organ odpowiedzialny za wdrożenie lub przez końcowego beneficjenta.

2. Jeśli końcowy beneficjent podlega systemowi ryczałtowemu na mocy tytułu XIV dyrektywy Rady 77/388/EWG [5], zapłacony VAT będzie uznany za odzyskany do celów ust. 1.

3. W żadnym wypadku, częściowe finansowanie Wspólnoty nie może przekraczać całkowitego wydatku kwalifikującego się do pomocy, z wyłączeniem VAT.

Artykuł 12

Inne podatki i opłaty

Inne opłaty, podatki lub obciążenia, w szczególności podatki bezpośrednie i składki na ubezpieczenie społeczne potrącane z pensji oraz wynagrodzeń, powstające z częściowego dofinansowania przez Wspólnotę stanowić będą wydatek kwalifikujący się do pomocy tylko wtedy, jeśli został autentycznie i ostatecznie poniesiony przez organ odpowiedzialny za wdrożenie.

ROZDZIAŁ 4

WYDATEK ZWIĄZANY Z PLANOWANIEM I PROJEKTOWANIEM ŚRODKÓW

Artykuł 13

Kwalifikacja wydatku

Wydatki związane z planowaniem, ekspertyzą i projektowaniem kwalifikują się do pomocy pod warunkiem że wydatki te są bezpośrednio związane z jednym lub więcej projektami i wyraźnie zatwierdzone decyzją Komisji, poza przypadkami określonymi w art. 14, 15 i 34.

Artykuł 14

Zgodność kosztów

Jeżeli kilka projektów jest objętych pojedynczym kontraktem wykonania robót lub jeśli organ odpowiedzialny za wdrożenie prowadzi działalność na własny rachunek, koszty muszą być podzielone poprzez przejrzysty i oddzielny system rozliczania projektu, oparty na dokumentach księgowych albo dokumentach o równoważnej wartości dowodowej.

Artykuł 15

Wydatek poniesiony przez władze państwowe przy planowaniu i projektowaniu środków

Jeżeli pracownicy władz państwowych są włączeni w działania omawiane w art. 13, wydatki są uznawane przez Komisje za kwalifikujące się tylko w należycie uzasadnionych przypadkach, jeżeli spełnione są następujące wymagania:

a) pracownik musi tymczasowo zawiesić swoje ustawowe zatrudnienie we władzach państwowych i musi być zatrudniony formalną decyzją przez władze odpowiedzialne za podjęcie zadań omawianych w art. 13;

b) wydatki muszą być oparte na kontrakcie związanym z jednym lub wieloma wyspecyfikowanymi projektami; jeśli kontrakt wiąże się z kilkoma projektami, koszty muszą być przydzielone w przejrzysty sposób;

c) wydatki muszą być bezpośrednio związane z jednym lub wieloma poszczególnymi projektami;

d) kontrakt musi być ograniczony w czasie i nie może przekraczać limitu ustanowionego dla wdrożenia projektu;

e) zadania wdrażane na mocy tego kontraktu nie mogą obejmować ogólnych funkcji administracyjnych, jak wyszczególniono w art. 27 i 28.

ROZDZIAŁ 5

ZAKUP TERENU I PRAWA DOSTĘPU

Artykuł 16

Zakup terenu nieprzeznaczonego pod zabudowę

Koszt zakupu terenu nieprzeznaczonego pod zabudowę kwalifikuje się tylko wtedy, jeśli są spełnione następujące wymagania:

a) zakup terenu musi być niezbędny do wdrożenia projektu;

b) zakup terenu nie przekracza 10 % wydatków przyznanych projektowi, z wyjątkiem przypadków należycie uzasadnionych przez organ odpowiedzialny za wdrożenie;

c) uzyskano świadectwo od niezależnego wykwalifikowanego rzeczoznawcy lub odpowiednio upoważnionego urzędu potwierdzające, że cena zakupu nie przekracza wartości rynkowej;

d) zakup terenu musi być zatwierdzony decyzją Komisji;

e) zapewni się zgodność z przepisami prawa krajowego ustanowionymi dla zapobieżenia spekulacji.

Wydatek na zakup terenu, który po zakończeniu projektu pozostanie użytkowany w leśnictwie lub rolnictwie, nie może się kwalifikować do pomocy, z wyjątkiem, gdy określono to w inny sposób w decyzji Komisji.

Artykuł 17

Zakup terenu posiadającego możliwość zagospodarowania

Zakup terenu posiadającego możliwość zagospodarowania kwalifikuje się, jeśli jest to szczegółowo uzasadnione i zatwierdzone decyzją Komisji.

Artykuł 18

Zakup terenu stanowiącego własność państwową lub własność organu odpowiedzialnego za wdrożenie

Nie kwalifikuje się do pomocy zakup terenu będącego już własnością organu odpowiedzialnego za wdrożenie, ani zakup terenu stanowiącego własność państwową.

Artykuł 19

Wykup przymusowy

W przypadkach wykupu przymusowego stosuje się art. 16, 17 i 18. Określone opłaty związane z wykonaniem przymusowego wykupu terenu, takie jak wycena eksperta, pomoc prawna i tymczasowa umowa dzierżawy terenu omawianego kwalifikują się do pomocy.

Artykuł 20

Prawa dostępu

Wydatki na prawa dostępu do miejsca projektu podczas wdrażania kwalifikują się do pomocy, jeśli są niezbędne do wdrożenia projektu i wyraźnie zatwierdzone decyzją Komisji o przyznaniu pomocy.

Może to obejmować kompensatę za stracone zbiory i naprawę szkód.

ROZDZIAŁ 6

ZAKUP BUDYNKÓW, PRZYGOTOWANIE MIEJSCA I BUDOWA

Artykuł 21

Zakup nieruchomości

1. Koszt zakupu nieruchomości w rozumieniu budynków już wybudowanych i terenu, na którym są wybudowane, kwalifikuje się do pomocy tylko wtedy, gdy są to nieruchomości dostosowane do szczególnych potrzeb operacyjnych projektu.

2. Należy uzyskać od wykwalifikowanego niezależnego eksperta lub urzędu świadectwo potwierdzające, że cena nie przekracza wartości rynkowej. Świadectwo to musi zaświadczać, że budynek jest zgodny krajowym ustawodawstwem, lub musi wyszczególniać punkty, w których nie jest zgodny i które organ odpowiedzialny za wdrożenie zamierza poprawić.

3. W ciągu 10 poprzednich lat budynek nie mógł uzyskać pomocy krajowej ani wspólnotowej, co mogłoby spowodować zdwojenie, gdy Fundusze Strukturalne częściowo finansują zakup lub gdy Fundusz Spójności finansuje inny projekt.

4. Nieruchomość użyta będzie dla celu i na okres czasu wyszczególniony w decyzji Komisji.

5. Koszt nieruchomości będącej już własnością organu odpowiedzialnego za wdrożenie projektu i zakup nieruchomości będącej już własnością administracji państwowej nie kwalifikuje się do pomocy.

Artykuł 22

Przygotowanie miejsca i budowa

1. Wydatki na przygotowanie miejsca i budowę, które są niezbędne dla wdrożenia projektu kwalifikują się do pomocy.

2. Jeżeli organ odpowiedzialny za wdrożenie podejmuje prace przygotowania miejsca i prace konstrukcyjne, albo ich części, na własny rachunek, koszty muszą być podzielone poprzez przejrzysty i oddzielny system rozliczania projektu, oparty na dokumentach księgowych lub dokumentach równoważnej wartości dowodowej.

3. W przypadkach, gdy zaangażowani są pracownicy państwowi, stosuje się zasady o których mowa w art. 15.

4. Koszty kwalifikujące się do pomocy muszą zawierać tylko koszty faktycznie poniesione po dacie określonej w art. 7 ust. 1 i związane bezpośrednio z projektem. Kwalifikujące się koszty mogą zawierać jedną lub więcej z następujących kategorii:

a) koszty siły roboczej (płace i wynagrodzenia brutto);

b) obciążenia za użycie trwałego wyposażenia w trakcie budowy;

c) koszty produktów użytych do wdrożenia projektu;

d) koszty administracyjne i inne, jeśli są szczegółowo uzasadnione; muszą być podzielone rzetelnie, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami księgowości.

5. Nie można naliczać kosztów administracyjnych, jeśli ciałem wdrażającym projekt jest władza państwowa.

6. Koszty muszą być oszacowane w cenach rynkowych.

ROZDZIAŁ 7

ZAKUP, DZIERŻAWA WYPOSAŻENIA I AKTYWA NIEMATERIALNE

Artykuł 23

Trwałe wyposażenie stanowiące część nakładów kapitałowych na środki

1. Wydatek na zakup konstrukcji instalacji i wyposażenia przeznaczonego na trwale zainstalowanie i umieszczenie w projekcie kwalifikuje się do pomocy pod warunkiem że jest to włączone w inwentarz trwałego wyposażenia organu odpowiedzialnego za wdrożenie i jest traktowany jako wydatek inwestycyjny zgodnie ze standardami konwencji księgowania.

2. Bez uszczerbku dla art. 33, dzierżawa wyposażenia omawianego w ust. 1 będzie traktowana jako część kosztów operacyjnych i nie kwalifikuje się do pomocy.

Artykuł 24

Zakup aktywów niematerialnych

Zakup i użycie aktywów niematerialnych, takich jak patenty kwalifikuje się do pomocy, jeśli są konieczne dla wdrożenia projektów.

Artykuł 25

Trwałe wyposażenie użyte dla wdrożenia środków

1. Jeśli organ odpowiedzialny za wdrożenie przeprowadzi na własny rachunek wszystkie lub część prac przygotowania miejsca lub budowy, wydatki na zakup lub produkcję trwałego wyposażenia użytego w czasie fazy wdrożenia projektu nie kwalifikują się do pomocy. Dotyczy to zarówno ciężkich maszyn budowlanych, jak i biurowego oraz innych typów wyposażenia.

2. Trwałe wyposażenie specjalnie zakupione lub wyprodukowane dla wdrożenia projektu może być uznane za kwalifikujące się do pomocy, jeśli nie posiada ono ekonomicznej wartości lub jest złomowane po użyciu, oraz jeśli decyzja Komisji zawiera szczególne przepisy dla tego celu.

Artykuł 26

Trwałe wyposażenie użyte do celów administracyjnych związanych z wdrożeniem środków

1. Wydatek na zakup i dzierżawę trwałego wyposażenia użytego do celów administracyjnych nie kwalifikuje się do pomocy.

2. Bez uszczerbku dla art. 30 i 33, wydatek na zakup i dzierżawę wyposażenia użytego przez władze państwowe do celów monitorowania i nadzoru prac nie kwalifikuje się do pomocy.

ROZDZIAŁ 8

KOSZTY PONOSZONE W ZARZĄDZANIU, WDROŻENIU, MONITOROWANIU I KONTROLI ŚRODKÓW

Artykuł 27

Wydatki ogólne i administracyjne

Wydatki ogólne i administracyjne organu odpowiedzialnego za wdrożenie środków nie kwalifikują się do pomocy.

Artykuł 28

Wydatki poniesione przez władze publiczne

Wydatki poniesione przez władze państwowe przy zarządzaniu, wdrażaniu, monitorowaniu i kontroli środka lub wszystkich środków, w szczególności wynagrodzenia mianowanych krajowych lub miejscowych urzędników nie kwalifikują się do pomocy.

Artykuł 29

Wydatki na podwykonanie środków

Jeśli środki są zlecone na podwykonawstwo, tylko należycie uzasadnione wydatki związane z finansowym i materialnym monitorowaniem, audytami i kontrolami na miejscu projektu kwalifikują się do pomocy.

W kontekście wdrożenia horyzontalnych obowiązków w zarządzaniu, wdrożeniu, monitorowaniu i kontroli, konieczne i należycie uzasadnione wydatki na podwykonawstwo kwalifikują się do pomocy, do granicy ustalonej w art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1164/94.

ROZDZIAŁ 9

WYDATKI FINANSOWE I INNE WYDATKI NA OBSŁUGĘ PRAWNĄ

Artykuł 30

Wydatki finansowe

Odsetki od długu, obciążenia operacji finansowych, koszty wymiany walut i inne czysto finansowe koszty nie kwalifikują się do pomocy.

Artykuł 31

Grzywny, kary finansowe i wydatki na sprawy sądowe

Bez uszczerbku dla art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1831/94 [6], koszty sądowe, grzywny, kary finansowe i wydatki na sprawy sądowe nie kwalifikują się do pomocy.

Artykuł 32

Księgowość i opłaty audytowe

Księgowość i opłaty audytowe kwalifikują się do pomocy, jeśli są bezpośrednio związane z operacją, są konieczne dla jej przygotowania lub wdrożenia i wiążą się z administracyjnymi lub ustawowymi wymaganiami.

Artykuł 33

Szczególne techniki finansowania

Bez uszczerbku dla art. 29, koszt technik finansowania, które nie oznaczają natychmiastowego zakupu wyposażenia, takich jak dzierżawa, są uważane kwalifikujące się do pomocy, jeśli są uzasadnione i zatwierdzone decyzją Komisji, i pod warunkiem że przeniesienie własności na organ odpowiedzialny za wdrożenie ma miejsce przed spłatą salda zadłużenia.

Artykuł 34

Koszty doradztwa prawnego, opłaty notarialne oraz koszty specjalistycznych porad technicznych lub finansowych

Koszty doradztwa prawnego, opłaty notarialne oraz koszty specjalistycznych porad technicznych lub finansowych kwalifikują się do pomocy, jeśli związane są bezpośrednio z operacją i jeśli są konieczne dla jej przygotowania lub wdrożenia.

ROZDZIAŁ 10

INNE TYPY WYDATKÓW

Artykuł 35

Koszty operacyjne i koszty bieżące dofinansowywanych projektów

1. Koszty operacyjne projektu lub grupy projektów nie kwalifikują się do pomocy.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, szkolenie personelu obsługującego i sprawdzanie projektu i jego wyposażenia może być uważane za wydatek kwalifikujący się, dla każdego koniecznego okresu czasu określonego w decyzji Komisji.

Artykuł 36

Środki reklamy i informacji

Wydatki na środki reklamy i informacji podjęte zgodnie z decyzją 96/455/WE kwalifikują się do pomocy.

Artykuł 37

Parkingi

Fundusz Spójności nie wnosi udziału do budowy zamkniętych lub otwartych parkingów samochodowych, chyba że są one niezbędne i wyraźnie zatwierdzone decyzją Komisji.

Artykuł 38

Zakup używanego wyposażenia

Koszt zakupu używanego wyposażenia kwalifikuje się do pomocy pod następującymi trzema warunkami, bez uszczerbku dla stosowania surowszych przepisów krajowych:

a) sprzedawca wyposażenia musi dostarczyć deklarację stwierdzającą jego pochodzenie, i potwierdzenie, że nigdy podczas ubiegłych siedmiu lat nie było nabyte z pomocą krajowych lub wspólnotowych dotacji;

b) cena wyposażenia nie może przekraczać jego wartości rynkowej i musi być niższa od kosztu podobnego, ale nowego wyposażenia;

c) wyposażenie posiada cechy wymagane dla działania i jest zgodne z obowiązującymi przepisami.

Artykuł 39

Prace podwykonawcze

Bez uszczerbku dla stosowania surowszych przepisów krajowych, wydatki odnoszące się do następujących prac podwykonawczych nie kwalifikują się do pomocy:

a) zlecanie podwykonawstwa, które powoduje wzrost kosztów wdrożenia projektu bez żadnej dodatkowej wymiernej korzyści;

b) umowy na prace podwykonawcze zawarte z pośrednikami, bądź konsultantami, dla których płatność jest określona jako odsetek całkowitego kosztu, chyba że taka opłata jest uzasadniona przez organ odpowiedzialny za wdrożenie, poprzez odniesienie do rzeczywistej wartości nakładów lub dostarczonych usług.

Wszyscy podwykonawcy muszą zobowiązać się do udostępnienia organom audytowym i kontrolnym wszystkich niezbędnych informacji dotyczących prowadzonych przez nich prac podwykonawczych.

ROZDZIAŁ 11

WYDATKI PONOSZONE W ZWIĄZKU Z KOMITETEM MONITORUJĄCYM, SPOTKANIAMI AD HOC, SKOMPUTERYZOWANYM ZARZĄDZANIEM I SYSTEMAMI MONITORINGU

Artykuł 40

Organizacja spotkań Komitetu Monitorującego

1. Bez uszczerbku dla art. 27 i 28, wydatki poniesione przy organizacji obowiązkowych spotkań Komitetu Monitorującego przedstawione w załączniku II art. F do rozporządzenia (WE) nr 1164/94 kwalifikują się do pomocy po przedstawieniu potwierdzających dokumentów.

2. Wydatki omawiane w ust. 1 kwalifikują się do pomocy jeśli są związane z jedną lub więcej następujących kategorii kosztów:

a) usługi tłumaczeniowe;

b) wynajem pomieszczeń dla spotkań;

c) wypożyczenie sprzętu audiowizualnego i innego koniecznego wyposażenia elektronicznego;

d) dostarczenie dokumentacji i związanych urządzeń;

e) opłaty za udział dla ekspertów;

f) koszty podróży.

3. Wynagrodzenia i diety pracowników władz państwowych za organizację Komitetu Monitorującego nie kwalifikują się do pomocy.

4. Stałe wyposażenie do celów nadzorowania kwalifikuje się do pomocy, jeśli jest wyraźnie dozwolone decyzją Komisji w sprawie pomocy technicznej.

Artykuł 41

Spotkania na wniosek Komisji lub Komitetu Monitorującego

Dla organizacji spotkań ad hoc na żądanie Komisji lub Komitetu Monitorującego stosuje się art. 40.

Artykuł 42

Systemy komputerowe dla zarządzania i monitorowania

Koszty powodowane zakupem i instalacją skomputeryzowanych systemów zarządzania i monitorowania kwalifikują się do pomocy, do granic ustanowionych w decyzji Komisji.

Artykuł 43

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Musi być stosowane do nowych projektów zatwierdzonych decyzją Komisji na mocy art. 10 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1164/94 po jego wejściu w życie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 stycznia 2003 r.

W imieniu Komisji

Michel Barnier

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 130 z 25.5.1994, str. 1.

[2] Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 62.

[3] Dz.U. L 201 z 31.7.2002, str. 5.

[4] Dz.U. L 188 z 27.7.1996, str. 47.

[5] Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1.

[6] Dz.U. L 191 z 27.7.1994, str. 9.

--------------------------------------------------