Dyrektywa Rady 98/25/WE

z dnia 27 kwietnia 1998 r.

zmieniająca dyrektywę 95/21/WE dotyczącą przestrzegania, w odniesieniu do żeglugi morskiej korzystającej ze wspólnotowych portów oraz żeglugi morskiej po wodach znajdujących się pod jurysdykcją Państw Członkowskich, międzynarodowych norm bezpieczeństwa statków i zapobiegania zanieczyszczeniom oraz pokładowych warunków życia i pracy (kontrola państwa portu)

RADA WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 84 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189c Traktatu [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 2 ust. 1 dyrektywy 95/21/WE [4] określa "konwencje" jako konwencje przytoczone w tym artykule, obowiązujące w czasie przyjęcia dyrektywy; art. 2 ust. 2 stanowi, że "MOU" oznacza Protokół Ustaleń w sprawie kontroli państwa portu, podpisany w Paryżu dnia 26 stycznia 1982 r.

(2) Od przyjęcia dyrektywy 95/21/WE, wprowadzono w życie poprawki do Konwencji SOLAS 74, MARPOL 73/78 oraz STCW 78; ostatnie zmiany do MOU weszły w życie dnia 14 stycznia 1998 r.; do celów niniejszej dyrektywy stosownym jest wprowadzenie tych zmian.

(3) Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczeństwem dla eksploatacji statków oraz ochrony przed zanieczyszczeniami (kodeks ISM) przyjęty przez Międzynarodową Organizację Morską dnia 4 listopada 1993 r. oraz obowiązujący poprzez nowy rozdział IX Konwencji SOLAS, ustala system bezpieczeństwa stosowany zarówno na statku jak i na lądzie przez przedsiębiorstwa odpowiedzialne za eksploatację statków oraz zweryfikowany przez administrację państwa, w którym przedsiębiorstwo prowadzi swą działalność.

(4) Kodeks ISM ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa morskiego oraz ochrony środowiska morskiego na wodach terytorialnych Wspólnoty.

(5) Kodeks ISM wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. dla wszystkich statków pasażerskich oraz zbiornikowców przewożących produkty naftowe, chemikaliowców, zbiornikowców do przewozu gazów, masowców oraz szybkich jednostek towarowych o pojemności brutto 500 ton i powyżej.

(6) Rozporządzenie Rady (WE) nr 3051/95 z dnia 8 grudnia 1995 r. w sprawie zarządzania zapewniającego bezpieczeństwo na promach pasażerskich (typu ro-ro) [5] ma na celu wyprzedzające obowiązkowe wprowadzenie w życie przepisów kodeksu ISM na wszystkich promach typu ro-ro, bez względu na ich banderę.

(7) Opóźnienie we wprowadzaniu przepisów kodeksu ISM przez kompanie i administracje na poziomie międzynarodowym mogłoby wywołać niepokój z punktu widzenia bezpieczeństwa morskiego i zapobieganiu zanieczyszczeniu.

(8) Koniecznym jest ustanowienie szczególnych środków w obrębie Wspólnoty w celu działania w przypadkach, gdy na statku nie istnieją żadne świadectwa ISM; środki takie muszą zawierać zatrzymanie wszystkich statków nieposiadających świadectw wydanych zgodnie z kodeksem ISM.

(9) W przypadku niewystępowania innych poważnych uchybień wymagających zatrzymania statku, Państwo Członkowskie powinno mieć możliwość wydania upoważnienia do uchylenia nakazu zatrzymania statku, gdy jest to niezbędne w celu uniknięcia zatoru w porcie.

(10) W takim przypadku Państwa Członkowskie będą musiały podjąć skoordynowane kroki, zgodnie z art. 11 dyrektywy 95/21/WE, w celu zapewnienia, aby statkom, które upoważniono do wyjścia z portu bez odpowiednich świadectw ISM, nie wydano zezwolenia na wejście do jakiegokolwiek portu we Wspólnocie do czasu wydania ważnych świadectw zgodnie z kodeksem ISM, bez uszczerbku dla ust. 6 wymienionego artykułu.

(11) Jedynie Państwo Członkowskie, które zatrzymuje statek, może uchylić odmowę wejścia do portu w obrębie Wspólnoty; Państwo to może zaakceptować każdą informację otrzymaną od innego Państwa Członkowskiego, które dowodzi, że statek posiada ważne świadectwa wydane zgodnie z kodeksem ISM.

(12) Powinno być możliwe przyjęcie dyrektywy 95/21/WE, aby wziąć pod uwagę poprawki do międzynarodowych konwencji oraz do Protokołu Ustaleń w sprawie kontroli państwa portu wymienionego w art. 2 tej dyrektywy; procedura przewidziana w art. 18 wymienionej dyrektywy okazuje się być najwłaściwszą dla tych poprawek; w związku z tym art. 19 powinien zostać rozszerzony.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 95/21/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) w pkt 1 wyrazy "obowiązującymi w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy" zastępuje się wyrazami "obowiązującymi od dnia 1 lipca 1998 r.";

b) w pkt 2 wyrazy "w jego brzmieniu z dnia przyjęcia niniejszej dyrektywy" zastępuje się wyrazami "w jego brzmieniu z dnia 14 stycznia 1998 r.".

2) Dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 9a

Procedura stosowana w razie braku świadectw ISM

1. W przypadku gdy inspekcja wykaże, że na statku, którego w dniu inspekcji dotyczy kodeks ISM w obrębie Wspólnoty, brakuje egzemplarza dokumentu zgodności lub świadectwa zarządzania bezpieczeństwem wydanego zgodnie z międzynarodowym kodeksem zarządzania bezpieczeństwem dla bezpiecznej eksploatacji statku i zapobiegania zanieczyszczeniu (kodeks ISM), właściwe władze zapewniają, że statek zostanie zatrzymany.

2. Oprócz braku dokumentów wymienionych w ust. 1, jeśli inspekcja nie wykaże innych braków wymagających zatrzymania, właściwe władze mogą uchylić nakaz zatrzymania w celu uniknięcia zatoru w porcie. Gdy taka decyzja jest podjęta, właściwe władze muszą niezwłocznie poinformować o niej właściwe władze innych Państw Członkowskich.

3. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, że wszystkim statkom, którym zezwolono na opuszczenie portu w Państwie Członkowskim w okolicznościach określonych w ust. 2, nie zostanie wydane zezwolenie na wejście do portu Wspólnoty, za wyjątkiem sytuacji określonych w art. 11 ust. 6, dopóki armator eksploatujący statek nie przedstawi ważnych świadectw wydanych zgodnie z kodeksem ISM w Państwie Członkowskim, w którym nakazano zatrzymanie. W razie wykrycia braków określonych w art. 9 ust. 2, które nie mogą być usunięte w porcie przeznaczenia, stosuje się również odpowiednie przepisy art. 11.".

3) W art. 19 dodaje się punkt w brzmieniu:

"c) dostosowania dat w art. 2 w celu uwzględniania zmian, które weszły w życie do międzynarodowych konwencji oraz MOU określonych w tym artykule, za wyjątkiem protokołów do tych konwencji.".

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy do dnia 1 lipca 1998 r. Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przyjmowane przez Państwa Członkowskie przepisy muszą zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to musi towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Sposób dokonania takiego odniesienia jest określany przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji treść głównych przepisów prawa krajowego, które przyjęły w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 kwietnia 1998 r.

W imieniu Rady

R. Cook

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 264 z 30.8.1997, str. 33.

[2] Opinia wydana dnia 10 grudnia 1997 r. (Dz.U. C 73 z 9.3.1998, str. 64).

[3] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 4 grudnia 1997 r. (Dz.U. C 338 z 22.12.1997, str. 16), wspólne stanowisko Rady z dnia 12 lutego 1998 r. (Dz.U. C 91 z 21.3.1998, str. 28), i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 marca 1998 r. (Dz.U. C 138 z 4.5.1998).

[4] Dz.U. L 157 z 7.7.1995, str. 1.

[5] Dz.U. L 320 z 30.12.1995, str. 14.

--------------------------------------------------