Dyrektywa Rady 97/70/WE

z dnia 11 grudnia 1997 r.

ustanawiająca zharmonizowany system bezpieczeństwa dla statków rybackich o długości 24 metrów i większej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 84 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189c tego Traktatu [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Działania Wspólnoty w sektorze transportu morskiego powinny zmierzać do zwiększenia bezpieczeństwa na morzu.

(2) Protokół Torremolinos odnoszący się do Międzynarodowej konwencji z Torremolinos o bezpieczeństwie statków rybackich z 1977 r., zwany dalej "Protokołem Torremolinos", został przyjęty dnia 2 kwietnia 1993 r.

(3) Wykonywanie Protokołu na poziomie Wspólnoty dla statków rybackich pływających pod banderą Państwa Członkowskiego czy działających na morskich wodach wewnętrznych bądź morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego lub też wyładowujących swoje połowy w porcie Państwa Członkowskiego zwiększy bezpieczeństwo tych statków rybackich, gdyż ustawodawstwa krajowe nie wymagają poziomu bezpieczeństwa ustanowionego Protokołem; taki wspólny poziom bezpieczeństwa zapewni, poprzez harmonizację różnych krajowych wymogów bezpieczeństwa, statkom rybackim działającym na tym samym terenie wyrównane warunki konkurencji bez naruszenia norm bezpieczeństwa.

(4) W szczególności w związku z rozmiarami rynku wewnętrznego, działania na poziomie Wspólnoty są najbardziej skutecznym sposobem ustanowienia wspólnego poziomu bezpieczeństwa dla statków rybackich na obszarze Wspólnoty.

(5) Dyrektywa Rady jest właściwym dokumentem prawnym, ponieważ zapewnia ramy dla jednolitego i obowiązkowego zastosowania norm bezpieczeństwa przez Państwa Członkowskie, pozostawiając każdemu Państwu Członkowskiemu wybór form i metod najbardziej odpowiadających wewnętrznemu systemowi.

(6) Kilka ważnych rozdziałów Protokołu Torremolinos stosuje się jedynie do statków rybackich o długości 45 metrów lub większej; ograniczanie stosowania Protokołu na poziomie Wspólnoty do takich statków stworzyłoby rozbieżności, jeśli chodzi o wymagania bezpieczeństwa, między tymi statkami i mniejszymi statkami rybackimi o długości między 24 a 45 metrów, co zakłóciłoby konkurencję.

(7) Artykuł 3 ust. 4 tego Protokołu stwierdza, że każda strona określa, która z reguł dotyczących maksymalnej długości przekraczającej 24 metry, stosuje się w całości lub częściowo do statków rybackich o długości 24 metrów lub większej, lecz mniejszej niż określona długość oraz upoważnionych do pływania pod banderą tej strony; art. 3 ust. 5 tego Protokołu stwierdza, że strony będą starać się ustanowić jednolite normy dla tych statków rybackich działających w tej samej strefie.

(8) W celu zwiększenia bezpieczeństwa i uniknięcia zakłóceń konkurencji należy zmierzać do stosowania przepisów bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy do wszystkich statków rybackich o długości 24 metrów lub większej, działających w strefach połowów Wspólnoty, niezależnie od bandery pod jaką pływają; dla statków rybackich pływających pod banderą państw trzecich działających na morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego czy też wyładowujących połów w porcie Państwa Członkowskiego, zgodnie z ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego.

(9) Odpowiednie przepisy dyrektyw Rady przyjęte w ramach polityki społecznej Wspólnoty muszą nadal być stosowane.

(10) Państwa Członkowskie powinny, z tych wszystkich powodów, stosować do nowych i, gdzie to wymagane, do istniejących statków rybackich o długości 45 metrów i większej, przepisy Załącznika do Protokołu Torremolinos, z uwzględnieniem odpowiednich przepisów wymienionych w załączniku I do niniejszej dyrektywy; Państwa Członkowskie powinny także stosować przepisy rozdziałów IV, V, VII i IX Załącznika do Protokołu Torremolinos, jak to znalazło zastosowanie w przypadku załącznika II niniejszej dyrektywy, do wszystkich nowych statków o długości 24 metrów i większej, lecz poniżej 45 metrów i pływających pod ich banderą.

(11) Szczególne wymagania określone w załączniku III mogą być usprawiedliwione powodami związanymi ze szczególnymi uwarunkowaniami regionalnymi, takimi jak warunki geograficzne i klimatyczne; przepisy takie zostały opracowane dla działania odpowiednio w północnych i południowych strefach.

(12) W celu dalszego zwiększania poziomu bezpieczeństwa, statki pływające pod banderą Państwa Członkowskiego powinny spełniać specjalne wymagania określone w załączniku IV.

(13) Statki rybackie pływające pod banderą państw trzecich nie powinny mieć pozwolenia na działanie na morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego, czy też na wyładunek połowu w porcie Państwa Członkowskiego i w ten sposób konkurować ze statkami pływającymi pod banderą Państwa Członkowskiego, chyba że państwo bandery stwierdzi, że statki te spełniają wymagania techniczne ustanowione niniejszą dyrektywą.

(14) Urządzenia spełniające wymagania dyrektywy Rady 96/98/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie wyposażenia statków [4], gdy zainstalowane są na pokładzie statku rybackiego, powinny być uznane automatycznie za spełniające wymagania szczególnych przepisów nałożonych na takie wyposażenie w niniejszej dyrektywie, ponieważ wymagania dyrektywy 96/98/WE są co najmniej równoważne wymaganiom Protokołu Torremolinos oraz niniejszej dyrektywy.

(15) Państwa Członkowskie mogą napotkać uwarunkowania lokalne usprawiedliwiające zastosowanie szczególnych środków bezpieczeństwa do wszystkich statków rybackich działających w określonych strefach; mogą również uznać za stosowne przyjęcie odstępstw od przepisów, czy też równoważnych wymagań wobec przepisów Załącznika do Protokołu Torremolinos; powinny być one upoważnione do przyjęcia takich środków z zastrzeżeniem kontroli zgodnej z procedurą komitetu.

(16) Nie ma obecnie jednolitych międzynarodowych norm technicznych dla statków rybackich odnośnie do mocy kadłuba, głównych i pomocniczych urządzeń oraz instalacji elektrycznych i systemów automatycznych; normy takie mogą być określone zgodnie z przepisami uznanych organizacji czy administracji krajowych.

(17) Do celów kontroli skutecznego wprowadzenia w życie i wykonywania niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie powinny przeprowadzić badania i wydać certyfikat zgodności dla statków rybackich, które spełniają wymagania tej dyrektywy.

(18) W celu zapewnienia całkowitego stosowania niniejszej dyrektywy i zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 4 Protokołu Torremolinos, statki rybackie powinny być poddane kontroli państwa portu; Państwo Członkowskie może przeprowadzać kontrole także na pokładzie statków rybackich państw trzecich, które nie działają na morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego i które nie wyładowują swoich połowów w portach Państwa Członkowskiego, gdy znajdują się w porcie tego Państwa Członkowskiego, w celu sprawdzenia ich zgodności z tym Protokołem, po jego wejściu w życie.

(19) Jest niezbędne, aby komitet złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, pomagał Komisji w skutecznym stosowaniu tej dyrektywy; to zadanie może wypełniać komitet ustanowiony art. 12 dyrektywy Rady 93/75/EWG z dnia 13 września 1993 r. dotyczącej minimalnych wymagań w odniesieniu do statków zdążających do portów Wspólnoty lub je opuszczających, przewożących towary niebezpieczne lub zanieczyszczające [5].

(20) W celu zapewnienia spójnego wprowadzenia w życie tej dyrektywy, mogą być przyjęte przez ten komitet niektóre przepisy dla uwzględnienia odpowiednich zmian na szczeblu międzynarodowym.

(21) Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) powinna być poinformowana o tej dyrektywie zgodnie z Protokołem Torremolinos.

(22) W celu zapewnienia całkowitego stosowania tej dyrektywy, Państwa Członkowskie powinny ustanowić system kar za łamanie przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Cel

1. Celem niniejszej dyrektywy jest ustanowienie norm bezpieczeństwa dla statków morskich, statków rybackich o długości 24 metrów i większej, zarówno nowych, jak i już istniejących, o ile stosuje się do nich Załącznik do Protokołu Torremolinos, oraz dla:

- pływających pod banderą Państwa Członkowskiego i zarejestrowanych we Wspólnocie, lub

- działających na morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego, lub

- wyładowujących swoje połowy w porcie Państwa Członkowskiego.

Łodzie rekreacyjne wykorzystywane do niehandlowego rybołówstwa są wyłączone z zakresu niniejszej dyrektywy.

2. Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy [6] oraz specjalnych dyrektyw, w szczególności dyrektywy Rady 93/103/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącą minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i zdrowia pracy na statkach rybackich (trzynasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG [7].

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

1) "statek rybacki" czyli "statek" oznacza statek wyposażony lub wykorzystywany w celach handlowych do połowu ryb oraz innych żywych zasobów morza;

2) "nowy statek rybacki" oznacza statek rybacki, którego:

a) w dniu 1 stycznia 1999 r. lub po upływie tej daty zawarto kontrakt dotyczący budowy lub zasadniczego przekształcenia; lub

b) przed dniem 1 stycznia 1999 r zawarto kontrakt dotyczący budowy lub przekształcenia i który dostarczony jest trzy lata lub więcej po tej dacie; lub

c) z braku kontraktu dotyczącego budowy dnia 1 stycznia 1999 r. lub po upływie tej daty:

- zbudowany jest kil, lub

- rozpoczyna się budowa mogąca być uznana za budowę statku, lub

- rozpoczął się montaż liczący co najmniej 50 ton lub 1 % szacowanej masy wszystkich materiałów konstrukcyjnych, według najniższej wartości;

3) "istniejący statek rybacki" oznacza każdy statek rybacki nie będący nowym statkiem rybackim;

4) "Protokół Torremolinos" oznacza Protokół Torremolinos w sprawie Międzynarodowej konwencji z Torremolinos o bezpieczeństwie statków rybackich z 1977 r., wraz z poprawkami;

5) "certyfikat" oznacza certyfikat zgodności określony w art. 6;

6) "długość" oznacza, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, 96 % całkowitej długość na wodnicy przy 85 % najmniejszej wysokości konstrukcyjnej mierzonej od linii stępki, lub długość od przodu dziobnicy do osi trzonu sterowego na wodnicy, jeżeli ta wartość jest większa. Dla statków z pochyloną stępką, wodnica, na której mierzona jest długość powinna być równoległa do zaprojektowanej wodnicy konstrukcyjnej.

7) "w eksploatacji" oznacza łowiący lub łowiący i przetwarzający ryby lub inne żywe zasoby morza bez uszczerbku dla prawa swobodnego przejścia przez morze terytorialne i swobody nawigacji w 200 milowej wyłącznej strefie ekonomicznej;

8) "uznana organizacja" oznacza organizację uznaną zgodnie z art. 4 dyrektywy Rady 94/57/WE z dnia 22 listopada 1994 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich [8].

Artykuł 3

Przepisy ogólne

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że przepisy Załącznika do Protokołu Torremolinos stosuje się do danych statków rybackich pływających pod ich banderą, chyba że Załącznik do niniejszej dyrektywy przewiduje inaczej.

Chyba że niniejsza dyrektywa stanowi inaczej, istniejące statki rybackie spełniają odpowiednie wymagania Załącznika do Protokołu Torremolinos najpóźniej do dnia 1 lipca 1999 r.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że te wymagania w rozdziałach IV, V, VII i IX Załącznika do Protokołu Torremolinos, które stosują się do statków o długości 45 metrów i większej, stosują się także do nowych statków rybackich o długości 24 metry i większej, pływających pod ich banderą, chyba że załącznik II do niniejszej dyrektywy stanowi inaczej.

3. Jednakże Państwa Członkowskie zapewniają, że statki pływające pod ich banderą i działające w szczególnych strefach są zgodne z przepisami obowiązującymi w tych strefach, jak zdefiniowano w załączniku III.

4. Państwa Członkowskie zapewniają, że statki pływające pod ich banderą będą odpowiadać szczególnym wymaganiom bezpieczeństwa ustanowionym w załączniku IV.

5. Państwa Członkowskie zabraniają statkom rybackim pływającym pod banderą państwa trzeciego działania na morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym lub wyładunku połowów w ich portach, chyba że zostanie stwierdzone przez administrację państwa, pod którego banderą pływają, że odpowiadają one przepisom określonym w ust. 1, 2, 3 i 4 oraz art. 5.

6. Wyposażenie statku wymienione w załączniku A.1 do dyrektywy 96/98/WE i zgodne z przepisami w niej zawartymi, gdy jest umieszczone na statku rybackim dla zachowania zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy, jest automatycznie uważane za zgodne z tymi przepisami, niezależnie od tego, czy przepisy te wymagają, aby wyposażenie to było homologowane i poddane badaniom zgodnie z wymogami administracji państwa bandery.

Artykuł 4

Szczególne wymagania, wyłączenia i rozwiązania równoważne

1. Jeżeli Państwo Członkowskie lub grupa Państw Członkowskich uważa, że niektóre sytuacje wypływające ze szczególnych uwarunkowań lokalnych lub cech charakterystycznych statku wymagają szczególnych środków bezpieczeństwa dla statków rybackich działających w określonej strefie i, jeżeli taka konieczność zostaje wykazana, Państwa Członkowskie mogą, z zastrzeżeniem procedury określonej w ust. 4, przyjąć te szczególne środki bezpieczeństwa, aby uwzględnione zostały uwarunkowania lokalne, takie jak warunki naturalne i klimatyczne wód na jakich działają te statki, czas ich wyjść w morze i ich cechy charakterystyczne takie jak ich materiały konstrukcyjne.

Środki przyjęte są dodane do załącznika III.

2. W celu przyjęcia środków dotyczących wyłączeń, Państwa Członkowskie stosują przepisy reguły 3 rozdziału 1 ust. 3 Załącznika do Protokołu Torremolinos, z zastrzeżeniem procedury ustalonej w ust. 4 niniejszego artykułu.

3. Państwa Członkowskie mogą przyjąć środki pozwalające na wyrównania, zgodnie z regułą 4 ust. 1 rozdział 1 Załącznika do Protokołu Torremolinos, w ramach procedury ustanowionej w ust. 4 niniejszego artykułu.

4. Państwo Członkowskie, które wykorzystuje przepisy ust. 1, 2 lub 3, podlega następującej procedurze:

a) Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o środkach, jakie zamierza przyjąć, wraz ze szczegółami w zakresie niezbędnymi dla potwierdzenia, że poziom bezpieczeństwa jest odpowiednio zachowany.

b) Jeżeli w okresie sześciu miesięcy od momentu powiadomienia, zdecydowano, że zgodnie z procedurą ustanowioną art. 9, zaproponowane środki nie są uzasadnione, od danego Państwa Członkowskiego można wymagać, aby zmienił te proponowane środki lub ich nie przyjmował.

c) Przyjęte środki są wyszczególnione w odpowiednich przepisach krajowych i powiadamia się o nich Komisję, która poinformuje inne Państwa Członkowskie o wszelkich szczegółach dotyczących tych środków.

d) Każdy z tych środków jest stosowany do wszystkich statków rybackich działających w tych samych szczególnych warunkach, bez dyskryminacji ze względu na banderę, pod jaką pływa czy narodowości ich armatora.

e) Środki określone w ust. 2, stosuje się tylko gdy statek rybacki działa w określonych warunkach.

Artykuł 5

Normy projektowe, budowlane i konserwacyjne

Normy projektowe, budowlane i konserwacyjne kadłuba, urządzeń głównych i pomocniczych, instalacji elektrycznych i automatyki statku rybackiego są zasadami klasyfikacji, wprowadzonymi w życie w dniu jego budowy określonymi przez uznany organ administracyjny.

W przypadku nowych statków zasady te mogą być zgodne z procedurą i warunkami określonymi w art. 14 ust. 2 dyrektywy 94/57/WE.

Artykuł 6

Przeglądy i certyfikaty

1. Państwa Członkowskie wydają statkom rybackim pływającym pod ich banderą i zgodnym z art. 3 i 5 certyfikat zgodności z niniejszą dyrektywą, uzupełniony wykazem urządzeń i, gdzie to stosowne, certyfikatem zwolnienia. Certyfikat zgodności, wykaz urządzeń i certyfikat zwolnienia muszą być zgodne ze wzorami ustanowionymi w załączniku V. Certyfikaty wydawane są przez administrację państwa bandery lub przez uznaną organizację działającą na rzecz państwa, po wstępnym przeglądzie dokonanym przez wyłącznych inspektorów administracji państwa bandery, uznanej organizacji lub Państwa Członkowskiego, któremu państwo bandery zezwoliło na przegląd, zgodnie z regułą 6 rozdziału 1 ust. 1 lit. a) Załącznika do Protokołu Torremolinos.

2. Okresy ważności certyfikatów określonych w ust. 1, nie powinny przekraczać tych ustanowionych w regule 11 rozdziału 1 Załącznika do Protokołu Torremolinos. Odnowiony certyfikat zgodności wydany jest po okresowych przeglądach zgodnie z regułą 6 rozdziału 1 Załącznika do Protokołu Torremolinos.

Artykuł 7

Przepisy o kontroli

1. Statki rybackie, działające na morskich wodach wewnętrznych czy na morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego lub wyładowujące swoje połowy w swoich portach i które nie pływają pod banderą tego Państwa Członkowskiego, podlegają kontroli Państwa Członkowskiego, zgodnie z art. 4 Protokołu Torremolinos i bez dyskryminacji w odniesieniu do bandery czy narodowości armatora, w celu sprawdzenia zgodności z niniejszą dyrektywą.

2. Statki rybackie, które nie działają na morskich wodach wewnętrznych, ani na morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego i które nie wyładowują swoich połowów w portach Państwa Członkowskiego i które pływają pod banderą innego Państwa Członkowskiego, podlegają kontroli Państwa Członkowskiego, kiedy znajdują się w jego portach, zgodnie z art. 4 Protokołu Torremolinos i bez dyskryminacji w odniesieniu do bandery czy narodowości armatora, w celu sprawdzenia zgodności z niniejszą dyrektywą.

3. Statki rybackie pływające pod banderą państwa trzeciego i które nie działają na morskich wodach wewnętrznych ani na morzu terytorialnym Państwa Członkowskiego i które nie wyładowują swoich połowów w portach Państwa Członkowskiego, podlegają kontroli Państwa Członkowskiego, kiedy znajdują się w jego portach, zgodnie z art. 4 Protokołu Torremolinos i bez dyskryminacji w odniesieniu do bandery czy narodowości armatora, w celu sprawdzenia zgodności z niniejszą dyrektywą.

Artykuł 8

Adaptacje

Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 9:

a) mogą być przyjęte przepisy dotyczące:

- zharmonizowanej interpretacji przepisów Załącznika do Protokołu Torremolinos pozostawionych uznaniu władz administracyjnych umawiających się stron tak dalece, jak jest to niezbędne dla zapewnienia ich spójnego wprowadzenia w życie we Wspólnocie,

- wprowadzenie w życie niniejszej dyrektywy, bez konieczności rozszerzania jej zakresu;

b) art. 2, 3, 4, 6 i 7 niniejszej dyrektywy mogą być przyjęte i jego załączniki mogą być zmieniane tak, aby możliwe było, do celów niniejszej dyrektywy, zastosowanie kolejnych zmian Protokołu Torremolinos, jakie weszły w życie po przyjęciu niniejszej dyrektywy.

Artykuł 9

Komitet

1. Komisja wspomagana jest przez komitet ustanowiony w art. 12 ust. 1 dyrektywy 93/75/EWG.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu, stosuje się następującą procedurę:

a) Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt dotyczący środków, jakie należy podjąć. Komitet wydaje opinię na temat projektu w terminie ustalonym przez przewodniczącego w zależności od stopnia pilności sprawy. Opinia wydawana jest większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu w przypadku decyzji, które Rada musi przyjąć na wniosek Komisji. Głosowanie w komitecie przedstawicieli Państw Członkowskich będzie ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

b) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeśli są one zgodne z opinią komitetu.

c) Jeżeli środki przewidziane nie są zgodne z opinią komitetu, lub w przypadku braku opinii, Komisja niezwłocznie przedłoży Radzie wniosek dotyczący środków, jakie mają być podjęte. Rada rozstrzyga kwalifikowaną większością głosów.

Jeżeli, po wygaśnięciu okresu liczącego osiem tygodni począwszy od daty odwołania się do Rady, Rada nie podejmie decyzji, proponowane środki zostaną przyjęte przez Komisję.

Artykuł 10

Notyfikacja IMO

W nawiązaniu do art. 3 ust. 5 Protokołu Torremolinos, Prezydencja Rady i Komisja informują IMO o przyjęciu niniejszej dyrektywy.

Artykuł 11

Sankcje

Państwa Członkowskie ustanawiają system sankcji za złamanie przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki, dla zapewnienia stosowania tych sankcji. Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł 12

Wprowadzanie w życie

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie, najpóźniej do dnia 1 stycznia 1999 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Wspomniane środki zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia są określane przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie bezzwłocznie przekażą Komisji teksty wszystkich przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą. Komisja poinformuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 14

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 grudnia 1997 r.

W imieniu Rady

M. Delvaux-Stehres

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 292 z 4.10.1996, str. 29.

[2] Dz.U. C 66 z 3.3.1997, str. 31.

[3] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 24 kwietnia 1997 r. (Dz.U. C 150 z 19.5.1997, str. 30), wspólne stanowisko Rady z dnia 30 czerwca 1997 r. (Dz.U. C 246 z 12.8.1997, str. 1) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 listopada 1997 r. (Dz.U. C 358 z 24.11.1997).

[4] Dz.U. L 46 z 17.2.1997, str. 25.

[5] Dz.U. L 247 z 5.10.1993, str. 19. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/39/WE (Dz.U. L 196 z 7.8.1996, str. 7).

[6] Dz.U. L 183 z 29.6.1989, str. 1.

[7] Dz.U. L 307 z 13.12.1993, str. 1.

[8] Dz.U. L 319 z 12.12.1994, str. 20.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

Przyjęcie przepisów Załącznika do Protokołu Torremolinos w celu zastosowania art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 97/70/WE

ROZDZIAŁ I: PRZEPISY OGÓLNE

Reguła 2: Definicje

Ustęp 1 "Nowy statek" musi zostać zastąpiony definicją "nowego statku rybackiego" zawartą w art. 2 niniejszej dyrektywy.

ROZDZIAŁ V: OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA, WYKRYWANIE POŻARU, WYGASZANIE POŻARU I WALKA Z POŻAREM

Reguła 2: Definicje

Ustęp 2 "próba standard fire" otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następujących zmian dotyczących znormalizowanej krzywej temperatury:

"… Znormalizowana krzywa temperatura — czas jest to krzywa przechodząca przez następujące punkty wewnętrznej temperatury pieca:

początkowa temperatura pieca: | 20 °C |

pod koniec pierwszych pięciu minut: | 576 °C |

pod koniec pierwszych 10 minut: | 679 °C |

pod koniec pierwszych 15 minut: | 738 °C |

pod koniec pierwszych 30 minut: | 841 °C |

pod koniec pierwszych 60 minut: | 945 °C." |

ROZDZIAŁ VII: URZĄDZENIA RATUNKOWE

Reguła 1: Zastosowanie

Ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"Reguły 13 i 14 stosuje się zarówno do statków istniejących o długości 45 metrów i większej, pod warunkiem, że władze administracyjne mogą odroczyć wprowadzenie w życie tych reguł do dnia 1 lutego 1999 roku."

Reguła 13: Radiowe urządzenia ratunkowe

Ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"Radiotelefoniczne urządzenia odbiorczo-nadawcze VHF zainstalowane na pokładzie istniejących statków i niezgodne z normami funkcjonowania przyjętymi przez organizację mogą być przyjęte przez organ administracji do dnia 1 stycznia 1999 roku, pod warunkiem, że ten organ administracji uzna, że są one zgodne z uznanymi radiotelefonicznymi urządzeniami odbiorczo-nadawczymi VHF."

ROZDZIAŁ IX: ŁĄCZNOŚĆ RADIOWA

Reguła 1: Zastosowanie

W ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Jednakże organ administracyjny może odroczyć do dnia 1 stycznia 1999 roku wprowadzenie w życie wymagań dla istniejących statków."

Reguła 3: Zwolnienia

W ust. 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:"jeżeli statek musi być ostatecznie wycofany z eksploatacji przed dniem 1 stycznia 2001 roku"

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

Dostosowanie rozdziałów IV, V, VII i IX Załącznika do Protokołu Torremolinos, zgodnie z jego art. 3 ust. 4, w celu ich zastosowania do nowych statków rybackich o długości 24 metrów i większej.

ROZDZIAŁ IV: MASZYNY I INSTALACJE ELEKTRYCZNE ORAZ MASZYNOWNIE BEZ STAŁEGO NADZORU

Reguła 1: Zastosowanie

Otrzymuje brzmienie:

"Chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, niniejszy rozdział stosuje się do statków o długości 24 metrów i większej."

Reguła 7: Komunikacja między sterownią i maszynownią

Otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującego uzupełnienia:

"Zapewnione są …dwa odrębne środki komunikacji, przy czym jednym z nich jest telegraf w maszynowni, z wyjątkiem statków o długości mniejszej niż 45 metrów, na których zespół napędowy sterowany jest bezpośrednio ze sterowni, dla których organ administracyjny musi zaakceptować inne środki komunikacji niż telegraf w maszynowni."

Reguła 8: Sterowanie maszyną napędową ze sterówki

W ust. 1 lit. d) otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującego uzupełnienia:

"…lub kabina sterowania. Na statkach o długości mniejszej niż 45 metrów organ administracji może zezwolić na to, aby stanowisko sterowania w maszynowni było jedynie charakteru awaryjnego, pod warunkiem, że monitorowanie i sterowanie w sterówce są równoważne."

Reguła 16: Główne źródło energii elektrycznej

W ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującego uzupełnienia:

"…zespołów zostaje zatrzymanych. Jednakże, na statkach o długości mniejszej niż 45 metrów, w przypadku gdy jeden z zespołów prądotwórczych zostaje zatrzymany, niezbędne jest jedynie zapewnienie działania zasadniczych funkcji dla napędu i bezpieczeństwa statku."

Reguła 17: Awaryjne źródło energii elektrycznej

Ustęp 6 otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującego uzupełnienia:

"Bateria akumulatorów zainstalowana zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, inna niż baterie zainstalowane dla radiowego aparatu nadawczo - odbiorczego na statkach o długości mniejszej niż 45 metrów, jest zainstalowana…"

Reguła 22: System alarmowy

W ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującego uzupełnienia:

"System alarmowy …odpowiednio ustawiony. Jednakże na statkach o długości mniejszej niż 45 metrów organ administracji może zezwolić na system mogący sygnalizować akustycznie i wskazywać wizualnie każdą oddzielną funkcję alarmową jedynie w sterówce."

W ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującego uzupełnienia:

"Na statkach o długości 45 metrów i większej, system alarmowy posiada połączenie…"

W ust. 2 lit. c) otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującego uzupełnienia:

"Na statkach o długości 45 metrów i większej alarm maszynowy…"

ROZDZIAŁ V: OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA, WYKRYWANIE POŻARU, WYGASZANIE POŻARU I WALKA Z POŻAREM

Reguła 2: Definicje

W ust. 14 lit. b) otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującej zmiany:

"…nie mniej niż 375 kilowatów"

CZĘŚĆ C

Tytuł otrzymuje brzmienie:

"CZĘŚĆ C — ŚRODKI BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO NA STATKACH O DŁUGOŚCI 24 METRÓW I WIĘKSZEJ, ALE MNIEJSZEJ NIŻ 60 METRÓW"

Reguła 35: Pompy przeciwpożarowe

Dodaje się akapit w brzmieniu:

"Bez względu na przepisy reguły V/35 ust. 1, zapewnione są zawsze przynajmniej dwie pompy przeciwpożarowe."

W ust. 8 dodaje się, co następuje:

"…lub 25 m3/h, w zależności która z tych wielkości jest większa."

Reguła 40: Urządzenia przeciwpożarowe w maszynowni

W ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następującej zmiany:

"…nie mniejszej niż 375 kilowatów …"

ROZDZIAŁ VII: SPRZĘT RATUNKOWY I URZĄDZENIA

Reguła 1: Zastosowanie

W ust. 1 otrzymuje brzmienie z uwzględnieniem następujących zmian:

"1) Chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, niniejszy rozdział stosuje się do nowych statków o długości 24 metrów i większej."

Reguła 5: Liczba i typ jednostek ratowniczych i łodzi ratowniczych

1) Początek ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"Statki o długości mniejszej niż 75 metrów, ale o długości 45 metrów i większej spełniają, co następuje:"

2) Dodaje się nowy ust. 3a w brzmieniu:

"3a) Statki o długości mniejszej niż 45 metrów są wyposażone w:

a) jednostkę ratowniczą o całkowitej zdolności pomieszczenia przynajmniej 200 % łącznej ilości osób na statku. Wystarczającym jest, gdy ta jednostka ratownicza, mieszcząca przynajmniej całkowitą liczba osób może zostać spuszczona na wodę z którejkolwiek burty statku; i

b) łódź ratowniczą, za wyjątkiem, gdy organ administracji uznaje, że z uwagi na wielkość i manewrowność statku, bliskość dostępnych służb poszukiwawczych i ratowniczych, oraz system ostrzegania meteorologicznego, eksploatację statku na obszarze nienarażonym na ciężkie warunki atmosferyczne lub okresowy charakter tej eksploatacji, wymóg ten nie jest konieczny."

3) Początek ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"W miejsce spełnienia wymagań ustępu 2 litera a), ustępu 3 litera a) i ustępu 3a litera a) statki mogą posiadać …"

Reguła 10: Koła ratunkowe

1) W ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

"sześć kół ratunkowych na statkach o długości mniejszej niż 75 metrów, ale o długości 45 metrów i większej;".

2) Dodaje się nowy ust. 1 lit. c) w brzmieniu:

"1 c) cztery koła ratunkowe na statkach o długości mniejszej niż 45 metrów."

Reguła 13: Radiowe urządzenia ratunkowe

Dodaje się nowy ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Jednakże na statkach o długości mniejszej niż 45 metrów liczba tych aparatów może być zmniejszona do dwóch, jeżeli organ administracji uzna, że wymaganie posiadania trzech aparatów nie jest niezbędne, uwzględniając obszar, na którym statek jest eksploatowany i liczba zatrudnionych na nim osób;"

Reguła 14: Radarowe urządzenie odzewowe

W zakończeniu dodaje się, co następuje:

"…na każdej jednostce ratowniczej. Na każdym statku o długości mniejszej niż 45 metrów jest przynajmniej jedno radarowe urządzenie odzewowe."

ROZDZIAŁ IX: ŁĄCZNOŚĆ RADIOWA

Reguła 1: Zastosowanie

W ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

"Chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, niniejszy rozdział stosuje się do nowych statków o długości 24 metrów i większej i do istniejących statków o długości 45 metrów i większej."

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK III

Przepisy regionalne i miejscowe (art. 3 ust. 3 i art. 4 ust. 1)

A) "Północne" przepisy regionalne

1) Obszar stosowania

Chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, wody na północ od granic pokazanych na mapie załączonej do niniejszego załącznika, wyłączając Morze Bałtyckie. Granice te są zdefiniowane przez linię równoległą do szerokości 62° N od zachodnich wybrzeży Norwegii do długości 4° W, stamtąd południkiem 4° W do szerokości 60° 30′ N, stamtąd linią równoległą do szerokości 60° 30' N do długości 5° W do szerokości 60° N, stamtąd linią równoległą do szerokości 60° N do długości 15° W, stamtąd południkiem długości 15° W do szerokości 62° N, stamtąd linią równoległą do szerokości 62° N do długości 27°, stamtąd południkiem długości 27° do szerokości 59° N, stamtąd linią równoległą do szerokości 59° i stamtąd na zachód.

2) Definicje

"Gruby lód dryfujący" jest to lód dryfujący, pokrywający 8/10 powierzchni morza.

3) Reguła III/7 ust. 1: (Warunki eksploatacji)

W uzupełnieniu szczególnych warunków eksploatacji podanych w regule III/7 ust. 1 bierze się pod uwagę również następujące warunki:

e) warunki eksploatacji b), c) lub d), w zależności od tego, które z nich dają najniższe wartości parametrów stateczności wśród kryteriów stateczności wyszczególnionych w regule 2, są obliczane uwzględniając poprawkę na obrastanie lodem, zgodnie z przepisami reguły III/8;

f) dla seinerów ze sznurowanymi niewodami: zejście z łowiska z zapuszczonym sprzętem połowowym, bez połowu i z 30 % zapasami, paliwem itp., uwzględniając poprawkę na obrastanie lodem, zgodnie z przepisami reguły III/8.

4) Reguła III/8: (Obrastanie lodem)

Szczególne wymagania reguły III/8 i szczególne wytyczne podane w zaleceniu 2 konferencji Torromolinos stosują się w obrębie danego regionu, tzn. także poza granicami pokazanymi na mapie załączonej do wymienionego zalecenia.

Bez względu na przepisy reguły III/8 ust. 1 lit. a) i b), są czynione następujące poprawki lodowe w obliczeniach stateczności dla statków eksploatowanych w obszarze na północ od szerokości 63° N i między długością 28° W a 11° W:

a) 40 kilogramów na metr kwadratowy na pokładach narażonych na warunki atmosferyczne i przejściach na nadburciu;

b) 10 kilogramów na metr kwadratowy dla bocznej powierzchni każdej burty statku wystającej ponad płaszczyznę wody.

5) Reguła VII/5 ust. 2 lit. b) i ust. 3 lit. b): (Liczba i typy jednostek ratowniczych i łodzi ratowniczych)

Bez względu na przepisy reguły VII/5 ust. 2 lit. b), ust. 3 lit. b) i ust. 3a, dla statków rybackich, których kadłub jest zbudowany zgodnie z zasadami uznanej organizacji, do eksploatacji na wodach o dużej koncentracji grubego lodu dryfującego, zgodnie z regułą II/1/2 Załącznika do Protokołu Torremolinos, wymagania ust. 2 lit. b), ust. 3 lit. b) lub 3a lit. b), dotyczące łodzi ratowniczych/łodzi ratunkowych, są przynajmniej częściowo spełnione i jednostki te posiadają zdolność pomieszczenia wszystkich osób znajdujących się na statku.

6) Reguła VII/9: (Nawodne skafandry ratunkowe i środki ochrony termicznej)

Bez względu na przepisy reguły VII/9, dla każdej osoby na statku są zapewnione odpowiednich rozmiarów homologowane nawodne skafandry ratunkowe, spełniające przepisy reguły VII/25, włączając środki stosujące się do tej reguły i wyszczególnione w niniejszym załączniku w ppkt 1.8.

7) Reguła VII/14: (Radarowe urządzenie odzewowe)

Bez względu na przepisy rozdziału VII, część B, każda łódź ratunkowa, łódź ratownicza i tratwa ratownicza jest na stałe wyposażona w homologowane radarowe urządzenie odzewowe, przystosowane do pracy w paśmie 9 GHz.

8) Reguła VII/25: (nawodne skafandry ratunkowe)

Bez względu na przepisy reguły VII/25, wszystkie nawodne skafandry ratunkowe wymagane w ppkt 1.6 niniejszego załącznika, są, każdy z osobna, wykonane z materiału posiadającego naturalną izolację i spełniają również wymagania dotyczące kół ratunkowych, zawarte w regule VII/24 ust. 1 lit. c) i). Są również spełnione wszelkie inne stosowne wymagania reguły VII/25.

9) Reguła X/3 ust. 7: (Instalacje radarowe)

Bez względu na przepisy reguły X/3 ust. 7, każdy statek o długości 24 metrów i większej jest wyposażony w instalację radarową spełniającą wymogi administracji. Ta instalacja radarowa jest przystosowana do pracy w paśmie 9 GHz.

10) Reguła X/5: (Sprzęt sygnalizacyjny)

W uzupełnieniu przepisów regulaminu X/5, każdy statek, gdy jest eksploatowany na wodach, na których może występować lód dryfujący, jest wyposażony w przynajmniej jeden reflektor szperacz o natężeniu światła przynajmniej 1 luksa, mierzonym z odległości 750 metrów.

B) "Południowe" przepisy regionalne

1) Obszar stosowania

Morze Śródziemne i obszary przybrzeżne, w obrębie 20 mil od wybrzeża Hiszpanii i Portugalii, strefy letniej Oceanu Atlantyckiego, jak określono na "Mapie stref i obszarów okresowych" w załączniku II do Międzynarodowej Konwencji o Liniach Ładunkowych [1], z późniejszymi zmianami.

2) Reguła VII/9 ust. 1: (Nawodne skafandry ratunkowe)

Uwzględniając przepisy ust. 4 reguły VII/9, w zakończeniu ust. 1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

Na statkach o długości mniejszej niż 45 metrów nie ma potrzeby, aby było więcej niż dwa nawodne skafandry ratunkowe.

3) Reguła IX/1: (Łączność radiowa)

Dodaje się nowy ust. 1a w brzmieniu:

Niniejszy rozdział stosuje się do nowych statków o długości 24 metrów i większej, pod warunkiem, że obszar, na którym one działają, jest odpowiednio wspomagany przez stację brzegową, działającą zgodnie z planem generalnym IMO.

REGION PÓŁNOCNY

+++++ TIFF +++++

[1] Międzynarodowa konwencja o liniach ładunkowych 1966 r., przyjęta dnia 5 kwietnia 1966 r. przez Międzynarodową konferencję o liniach ładunkowych z inicjatywy Międzyrządowej Morskiej Organizacji Konsultacyjnej.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK IV

Szczególne wymagania bezpieczeństwa (art. 3 ust. 4)

ROZDZIAŁ II: KONSTRUKCJA, WODOSZCZELNOŚĆ I WYPOSAŻENIE

Dodaje się nowe reguły w brzmieniu:

"Reguła 16: Pokłady robocze w obrębie zamkniętej nadbudówki

1) Pokłady te są wyposażone w skuteczny system drenażowy posiadający odpowiednią wydajność drenażową dla usunięcia rybich jelit i wody z mycia.

2) Wszelkie otwory niezbędne do wykonywania rybołówstwa są wyposażone w środki do szybkiego i skutecznego ich zamknięcia przez jedną osobę.

3) Jeżeli połów zostaje przeniesiony na takie pokłady, w celu oporządzenia i przetworzenia, jest on umieszczony w zasobniku przejściowym. Zasobniki te spełniają wymagania reguły 11 rozdziału III. Zainstalowany jest w nich skuteczny system drenażowy. Zapewniona jest odpowiednia ochrona przeciw niezamierzonemu dopływowi wody na pokład roboczy.

4) Są zapewnione przynajmniej dwa wyjścia z tych pokładów.

5) Swobodna wysokość przestrzeni roboczej w każdym punkcie jest nie mniejsza niż dwa metry.

6) Jest zainstalowany stały system wentylacyjny, zapewniający przynajmniej sześciokrotną wymianę powietrza w ciągu godziny.

Reguła 17: Oznakowanie zanurzenia

1) Wszystkie statki posiadają oznakowanie zanurzenia w decymetrach na dziobie i rufie po obu burtach.

2) Oznakowanie to jest umieszczone możliwie najbliżej pionów.

Reguła 18: Zbiorniki na ryby w zamrożonej (RSW) lub schłodzonej (CSW) wodzie morskiej

1) Jeżeli wykorzystywane są zbiorniki RSW lub CSW, lub inne podobne systemy zbiorników, są one wyposażone w osobne, zainstalowane na stałe urządzenia do napełniania i odprowadzania wody morskiej.

2) Jeżeli zbiorniki te mają być również wykorzystywane do przewożenia ładunku suchego, są one połączone z systemem zęzowym i wyposażone w odpowiednie środki, w celu uniknięcia przedostania się wody z systemu zęzowego do zbiorników."

ROZDZIAŁ III: STATECZNOŚĆ I ZWIĄZANA Z NIĄ ZDOLNOŚĆ DO ŻEGLUGI

Reguła 9: Próba stateczności

Dodaje się nowy ust. 4 w brzmieniu:

"4) Próba stateczności i określenie warunków wymaganych regułą III/9 ustęp 1 jest wykonywana przynajmniej co 10 lat."

ROZDZIAŁ IV: MASZYNY I INSTALACJE ELEKTRYCZNE ORAZ MASZYNOWNIE OKRESOWO POZOSTAJĄCE BEZ OBSŁUGI

Reguła 13: Urządzenie sterowe

W ust. 10 dodaje się tekst w brzmieniu:

"Jeżeli jest to elektryczne źródło napędu, awaryjne źródło energii elektrycznej jest w stanie obsłużyć środki pomocnicze poruszające sterem przez okres przynajmniej 10 minut."

Reguła 16: Główne źródło energii elektrycznej

Dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3) Światła nawigacyjne, wyłącznie elektryczne, są zasilane poprzez ich własną, osobną tablicę rozdzielczą i są zapewnione odpowiednie środki monitorowania tych świateł."

Reguła 17: Awaryjne źródło energii elektrycznej

Bez względu na ust. 2, na statkach o długości 45 metrów i większej, awaryjne źródło energii elektrycznej jest w stanie obsłużyć instalacje wyszczególnione w tej regule, przez okres nie krótszy niż osiem godzin.

ROZDZIAŁ V: OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA, WYKRYWANIE POŻARU, WYGASZANIE POŻARU I WALKA Z POŻAREM

Reguła 22: Sprzęt gaśniczy w maszynowni

Bez względu na przepisy niniejszej reguły, wszystkie maszynownie kategorii A są wyposażone w stałe urządzenie gaśnicze.

Reguła 40: Sprzęt przeciwpożarowy w maszynowni

Niezależnie od przepisów niniejszej reguły, wszystkie maszynownie kategorii A są wyposażone w stałe urządzenie przeciwpożarowe.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK V

FORMULARZE CERTYFIKATÓW ZGODNOŚCI, CERTYFIKATY ZWOLNIENIA I REJESTR WYPOSAŻENIA

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

31997L0070