Dyrektywa Komisji

z dnia 23 listopada 1970 r.

dotycząca dodatków paszowych

(70/524/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego;

a także mając na uwadze, co następuje:

produkcja zwierzęca zajmuje bardzo ważne miejsce w rolnictwie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej; zadowalający wynik zależy w dużym stopniu od stosowania pasz dobrej jakości;

istnienie reguł dotyczących pasz konieczne jest do zwiększenia wydajności produkcji rolnej,

żywienie zwierząt coraz częściej wiąże się z zastosowaniem dodatków;

przepisy ustawowe, wykonawcze i działania administracyjne ustanowione w Państwach Członkowskich, dotyczące dodatków paszowych, różnią się co do podstawowych zasad; mają one bezpośredni wpływ na ustanowienie i funkcjonowanie wspólnego rynku i z tego powodu powinny być zharmonizowane;

zasadniczo "dodatki" oznaczają substancje, które poprawiają zarówno cechy pasz, do których są dodane, jak i produkcję zwierzęcą; z tego powodu również antybiotyki należy traktować jako dodatki, jako że, gdy są dodane w niewielkich ilościach, mają działanie odżywcze, chociaż podane w dużych ilościach mają skutek leczniczy;

substancji tych nie powinno się stosować w paszach, o ile mają one głównie na celu diagnozowanie, leczenie bądź zapobieganie chorobie; powinny być one dopuszczone jedynie w celu poprawy cech pasz poprzez niedopuszczanie do niedoborów żywieniowych;

ponadto pewne czysto lecznicze substancje, takie jak kokcydiostatyki, należy w pierwszym etapie uważać za dodatki paszowe, jako że większość Państw Członkowskich stosuje je w profilaktyce ogólnej, głównie w hodowli drobiu; jednakże będą one badane, jeżeli dyrektywa w sprawie pasz leczniczych zostanie opracowana;

przepisy w tej dziedzinie muszą uwzględniać podstawową zasadę, że w paszach mogą być stosowane jedynie dodatki wymienione w niniejszej dyrektywie i tylko zgodnie z niniejszymi wymaganiami, a także iż dodatki te, poza przewidzianymi wyjątkami, nie mogą być stosowane w żywieniu zwierząt w żaden inny sposób;

przy dopuszczaniu stosowania dodatków należy zbadać, czy wpływają one korzystnie na cechy pasz, do których są dodawane, lub na produkcję zwierzęcą; nie mogą one stanowić zagrożenia dla zdrowia zwierząt i ludzi ani szkodzić konsumentom produktów pochodzenia zwierzęcego; uwzględniając przewidziane wyjątki, należy zbadać, czy dodatki te mogą obecnie być używane w celu zapobiegania i leczenia chorób lub czy nadal istnieją istotne przesłanki ograniczenia ich stosowania do celów leczniczych lub weterynaryjnych;

biorąc pod uwagę szczególną sytuację niektórych Państw Członkowskich, w szczególności różnice w systemach żywienia zwierząt, należy w niektórych przypadkach zezwolić na odstępstwa od wyżej wymienionych zasad w stopniu możliwym do zaakceptowania, mając na uwadze zdrowie zwierząt i ludzi;

Państwa Członkowskie powinny również zachować możliwość zawieszenia stosowania niektórych dodatków lub obniżenia ich maksymalnych zawartości w przypadku zagrożenia życia zwierząt lub ludzi; jednakże Państwa Członkowskie nie powinny podejmować tych środków w celu powstrzymania swobodnego przepływu towarów;

należy wprowadzić specjalne oznakowanie pasz zawierających dodatki, informujące użytkownika o rodzaju dodatku i chroniące przed oszustwami; środki te dotyczą w szczególności mieszanek paszowych uzupełniających, zawierających koncentraty niektórych dodatków;

przepisy wspólnotowe nie powinny mieć zastosowania do pasz przeznaczonych do wywozu do państw trzecich z uwagi na stosowanie przez nie odmiennych przepisów;

w celu zapewnienia zgodności z przyjętymi wymaganiami dotyczącymi obrotu dodatkami Państwa Członkowskie muszą ustanowić odpowiednie mechanizmy kontrolne;

pasze spełniające te warunki mogą być poddane jedynie ograniczeniom rynkowym przewidzianym w niniejszej dyrektywie;

w celu ułatwienia wykonania niniejszej dyrektywy należy zastosować procedurę ustanawiającą ścisłą współpracą między Państwami Członkowskimi i Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do dodatków paszowych.

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) "dodatki": substancje, które po dodaniu do pasz mogą mieć wpływ na ich cechy lub produkcję zwierzęcą;

b) "pasze": substancje organiczne lub nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych, przeznaczone do bezpośredniego żywienia zwierząt;

c) "dawka dzienna": średnia całkowita ilość paszy przeliczona na zawartość wilgotności 12 %, niezbędna do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych zwierzęcia danego gatunku, w określonym wieku i użytkowanego w określony sposób;

d) "mieszanki paszowe pełnoporcjowe": mieszanki paszowe, które dzięki swojemu składowi są wystarczające do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych;

e) "mieszanki paszowe uzupełniające": mieszanki paszowe o wysokiej zawartości pewnych substancji, które, z uwagi na swój skład, stanowią wystarczającą rację dzienną jedynie w połączeniu z innymi paszami;

f) "premiksy": koncentraty dodatków przeznaczone do przemysłowego wytwarzania mieszanek paszowych dla zwierząt.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że tylko dodatki wymienione w załączniku I mogą być dodawane do pasz po spełnieniu wymogów określonych w tym załączniku. Dodatki te nie mogą być stosowane w żaden inny sposób w żywieniu zwierząt.

2. Minimalne i maksymalne zawartości dodatków wymienione w załączniku I odnoszą się do mieszanek paszowych pełnoporcjowych.

3. Dodatki wymienione w niniejszej dyrektywie mogą być dopuszczone do użycia w paszach, tylko jeżeli istnieje fizyczna i chemiczna zgodność między składnikami a mieszanką, umożliwiająca osiągnięcie oczekiwanych efektów.

4. Antybiotyk (załącznik I część A oraz załącznik II część A) może być wymieszany z tylko jednym innym antybiotykiem, chyba że wyprodukowana mieszanka jest już przewidziana w tych załącznikach. Komponenty nie mogą należeć do tej samej grupy chemicznej. Maksymalna zawartość każdego z komponentów powinna być dokładnie określona w niniejszej dyrektywie i obniżona proporcjonalnie do jego procentowej zawartości w mieszance.

5. Kokcydiostatyki i inne środki farmaceutyczne (załącznik I część D oraz załącznik II część B) nie mogą być mieszane ze sobą, chyba że wytworzona mieszanka jest już przewidziana w tych załącznikach.

6. W celach doświadczalnych bądź naukowych Państwa Członkowskie mogą wprowadzić odstępstwa od ust. 1, 3, 4 lub 5, pod warunkiem zapewnienia odpowiedniego nadzoru urzędowego.

7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie mogą w czasie pięciu lat od ogłoszenia niniejszej dyrektywy powiększać dla własnego kraju maksymalną dopuszczalną zawartość antybiotyku (załącznik I część A), z wyłączeniem substancji E 709, E 711, E 712 następująco:

A. Oleandomycyna w dawce do 25 ppm mieszanki paszowej pełnoporcjowej:

a) dla drobiu, wyłączając kaczki i gęsi, od wylęgnięcia do końca czwartego tygodnia,

b) dla trzody chlewnej, od urodzenia do końca ósmego tygodnia.

B. Wszystkie pozostałe antybiotyki w dawce do 50 ppm mieszanki paszowej pełnoporcjowej:

a) dla drobiu, wyłączając kaczki i gęsi, od wylęgnięcia do końca czwartego tygodnia,

b) dla cieląt, jagniąt i koźląt, od urodzenia do końca szesnastego tygodnia,

c) dla trzody chlewnej, od urodzenia do końca ósmego tygodnia,

d) dla zwierząt futerkowych.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 3 ust. 1 Państwa Członkowskie mogą dopuszczać stosowanie następujących dodatków na swoim terytorium:

a) w okresie pięciu lat od ogłoszenia niniejszej dyrektywy, substancji należących do grup innych niż wymienione w załączniku I, pod warunkiem że wyniki testów wskazują na spełnienie warunków określonych w art. 6 ust. 2 część A i są zadowalające. To odstępstwo nie stosuje się do substancji o działaniu hormonalnym lub antyhormonalnym;

b) w okresie pięciu lat od ogłoszenia niniejszej dyrektywy, substancji należących do grup innych niż wymienione w załączniku I, pod warunkiem że wyniki testów wskazują na spełnienie warunków określonych w art. 6 ust. 2 część A;

c) mocznika dla dorosłych przeżuwaczy, pod warunkiem że wyniki testów wskazują na spełnienie warunków określonych w art. 6 ust. 2 część A;

d) molibdenu w dawce do 2,5 ppm mieszanki paszowej pełnoporcjowej;

e) selenu w dawce 0,5 ppm mieszanki paszowej pełnoporcjowej;

f) sacharyny.

2. Państwa Członkowskie informują w ciągu dwóch miesięcy inne Państwa Członkowskie i Komisję o wszystkich środkach podjętych na podstawie ust. 1 oraz dostarczają dokumenty uzasadniające ich dopuszczalność.

Artykuł 5

W ciągu uzasadnionego okresu następującego po dopuszczeniu dodatku przez Państwo Członkowskie na podstawie art. 4 ust. 1 lit. a) Komisja rozważy, uwzględniając przepisy art. 6, czy dodatek może być zawarty w załączniku I lub czy dopuszczenie powinno być cofnięte. Komisja przedłoży właściwe propozycje Radzie, która stanowi zgodnie z art. 6.

Artykuł 6

1. Rada, stanowiąc na wniosek Komisji w świetle wiedzy naukowej oraz technicznej:

- skupia się na czystości dodatków, których dotyczy niniejsza dyrektywa,

- wprowadza zmiany do załącznika I.

2. Przy wprowadzaniu zmian do załącznika I Rada kieruje się następującymi zasadami:

A. Dodatek wprowadza się do załącznika I, jedynie gdy:

a) ma korzystny wpływ na cechy paszy lub, po podaniu w paszy, na produkcję zwierzęcą;

b) w zawartościach dopuszczalnych nie zagraża życiu zwierząt i ludzi oraz środowisku i nie szkodzi konsumentowi poprzez zmiany cech i składu produktów pochodzenia zwierzęcego;

c) istnieje możliwość kontroli jego właściwości i zawartości;

d) przy dopuszczalnej zawartości w paszach nie występuje leczenie lub zapobieganie chorobom zwierząt; ten warunek nie dotyczy substancji należących do rodzajów wymienionych w załączniku I część D;

e) z istotnych powodów dotyczących życia ludzi bądź zwierząt stosowanie jej nie może ograniczać się do celów medycznych lub weterynaryjnych.

B. Substancję skreśla się z załącznika I, jeśli którykolwiek z warunków wymienionych w części A nie jest spełniony.

Artykuł 7

1. Jeżeli stosowanie w paszy któregoś z dodatków wymienionych w załączniku I lub ustalonej wartości tego dodatku mogłoby zagrażać życiu ludzi lub zwierząt, Państwo Członkowskie może wstrzymać na maksymalny okres czterech miesięcy dopuszczenie do stosowania tego dodatku lub może obniżyć jego ustaloną maksymalną zawartość. Państwo Członkowskie niezwłocznie informuje Komisję, która konsultuje się z Państwem Członkowskim w ramach Stałego Komitetu ds. Pasz, powołanego decyzją Rady z dnia 20 lipca 1970 r. [2]

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, niezwłocznie zadecyduje, czy należy wprowadzić zmiany do załącznika I, a jeżeli tak, wprowadzi odpowiednie zmiany w drodze dyrektywy. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisj, może, o ile to konieczne, przedłużyć na maksymalny okres jednego roku okres wskazany w ust. 1.

Artykuł 8

Państwa Członkowskie wymagają, aby mieszanki paszowe uzupełniające, rozcieńczone w określony sposób, nie zawierały dodatków wymienionych w niniejszej dyrektywie w ilościach przekraczających zawartość ustaloną dla mieszanek paszowych pełnoporcjowych.

Artykuł 9

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby zawartość antybiotyków (załącznik I część A), przeciwutleniaczy (załącznik I część B), kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych (załącznik I część D), witamin (załącznik I część H nr 1) i pierwiastków śladowych (załącznik I część I) w mieszankach paszowych uzupełniających i premiksach mogła przewyższać zawartość ustaloną dla mieszanek paszowych pełnoporcjowych tylko w przypadku:

a) surowców, które dostarczane są do wytwórców mieszanek paszowych pełnoporcjowych lub do ich dostawców;

b) mieszanek paszowych uzupełniających, które zostały dopuszczone przez Państwo Członkowskie jako dostępne dla wszystkich użytkowników, pod warunkiem że poziom antybiotyków, witamin D i pierwiastków śladowych w nich zawartych nie przewyższa pięciokrotnie ustalonej zawartości;

c) mieszanek paszowych uzupełniających, które przeznaczone są dla określonych gatunków zwierząt i które mają zezwolenie na stosowanie ich przez wszystkich użytkowników na terytorium Państwa Członkowskiego w specjalnych systemach żywienia, pod warunkiem że ich poziom nie przekracza:

- dla antybiotyków – 1000 ppm;

- dla przeciwutleniaczy, kokcydiostatyków i środków farmaceutycznych – pięciokrotności ustalonej zawartości;

- dla witamin D – 200000 IU/kg.

Przepisy te nie mają zastosowania w przypadku dopuszczenia udzielonego zgodnie z lit. b).

2. Dopuszczenie zgodnie z ust. 1 lit. b) lub c) może być udzielone, tylko jeśli pasza zawiera cechy składowe (dotyczące na przykład białek lub minerałów), które w praktyce zapewniają niezwiększoną zawartość dodatków ustaloną dla mieszanek paszowych pełnoporcjowych oraz jeśli pasze nie są używane dla gatunków zwierząt, dla których nie są przeznaczone. Dopuszczenie takich pasz powinno być określone w drodze uprzedniej konsultacji między Państwem Członkowskim a Komisją wewnętrzną Stałego Komitetu ds. Pasz.

Artykuł 10

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby pasze zawierające jakąkolwiek z substancji wymienionych poniżej, mogły być wprowadzone do obrotu, pod warunkiem że substancja ta jest bezpośrednio wyszczególniona na opakowaniu lub także dodatkowo na etykiecie podającej następujące informacje:

a) antybiotyki: właściwości, zawartość i okres trwałości gwarantowany dla tej zawartości;

b) substancje działające przeciwutleniająco: właściwości;

c) kokcydiostatyki i inne środki farmaceutyczne (załącznik I część D): właściwości, zawartość i sposób stosowania określone w załączniku;

d) substancje barwiące, w tym pigmenty, wymienione w załączniku I część F nr 2: właściwości, zawartość i sposób stosowania określone w załączniku;

e) witaminy A, D i E: właściwości, zawartość i okres trwałości gwarantowany dla tej zawartości;

f) miedź: zawartość w przeliczeniu Cu, jeśli przewyższa 50 ppm;

g) dodatki dopuszczone na podstawie art. 4 ust. 1 lit. a): właściwości i zawartość.

Substancje te określane są przy użyciu zwyczajowej terminologii.

2. W przypadku towarów luzem informacje określone w ust. 1 mogą być podane w dokumencie dołączonym do towaru.

3. Obecność pierwiastków śladowych, witamin innych niż witaminy A, D i E, prowitamin i innych podobnych substancji czynnych może być podana, jeśli ilość tych substancji może być oznaczona oficjalnymi metodami analitycznymi. W tych przypadkach należy podać następujące informacje:

a) dla pierwiastków śladowych: charakterystyka i zawartość,

b) dla innych substancji: charakterystyka, zawartość i okres trwałości gwarantowany dla tej zawartości.

4. Podawanie informacji dotyczącej dodatków, odbiegające od formy przewidzianej w niniejszej dyrektywie, jest zabronione.

Artykuł 11

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby mieszanki paszowe uzupełniające zawierające dodatki w ilości przewyższającej maksymalną zawartość ustaloną dla mieszanek pasz pełnoporcjowych mogły być wprowadzane do obrotu tylko w przypadku, gdy opakowanie:

a) jest opatrzone napisem: "mieszanka paszowa uzupełniająca", i określa istotę działania paszy;

b) podaje sposoby użycia i następujące dodatkowe instrukcje:

"ta pasza może być przeznaczona tylko dla… (gatunek i grupa wiekowa zwierząt)… w dawce… gramów w kilogramie dawki dziennej."

Informacje te muszą być zgodne z przepisami załącznika I.

Przepisy te nie dotyczą surowców dostarczanych do wytwórców mieszanek paszowych lub do ich dostawców.

2. Informacja odnosząca się do ust. 1 lit. b) jest tak sformułowana, aby w przypadku prawidłowego stosowania nie przekroczyć maksymalnej zawartości ustalonej dla mieszanek paszowych pełnoporcjowych.

Artykuł 12

W przypadku gdy pasze wytworzone są w innym Państwie Członkowskim, informacje, o których mowa w art. 10 i 11, powinny być podane w co najmniej jednym oficjalnym języku państwa przeznaczenia.

Artykuł 13

Państwa Członkowskie zapewniają, że pasze spełniające przepisy niniejszej dyrektywy pod względem zawartości lub braku dodatków oraz pod względem oznakowania nie będą poddane ograniczeniom rynkowym.

Artykuł 14

Państwa Członkowskie zapewnią, że produkty pochodzenia zwierzęcego uzyskane w wyniku stosowania niniejszej dyrektywy nie będą poddawane ograniczeniom innym niż rynkowe.

Artykuł 15

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne badania w celu zapewnienia, że pasze wprowadzone na rynek są poddane kontroli urzędowej, przynajmniej poprzez sprawdzanie próbek w celu ustalenia, czy warunki wymagane w niniejszej dyrektywie są przestrzegane.

Artykuł 16

Dyrektywa ta nie dotyczy pasz, które poprzez właściwe oznakowania informują o przeznaczeniu do wywozu do państw trzecich.

Artykuł 17

Państwa Członkowskie, w ciągu dwóch lat od ogłoszenia niniejszej dyrektywy, wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł 18

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 listopada 1970 r.

W imieniu Rady

W. Scheel

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 135 z 14.12.1968, str. 20.

[2] Dz.U. L 170 z 3.8.1970, str. 1.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

Nr EWG | Dodatki | Wzór chemiczny, opis | Gatunek zwierząt | Maksymalny wiek | Zawartość minimalna | Zawartość maksymalna | Inne przepisy |

| | Ppm w paszy pełnoporcjowej | Ppm w paszy pełnoporcjowej |

A)Antybiotyki

E 700 | Bakcytracyna cynku | C66H103O16N17SZn antybiotyk polipeptydowy zawierający 12–20 % cynku | Drób (wyłączając kaczki, gęsi i kury nioski) | 10 tygodni | 5 | 20 |

Cielęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Jagnięta i koźlęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Zwierzęta futerkowe | – | 5 | 20 |

E 701 | Tetracyklina (wyrażona jako chlorowodorek) | C22H24O8N2 · HCL | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 5 | 20 |

Cielęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

E 702 | Chlorotetrakcykllina (wyrażona jako chlorowodorek) | C22H23O8N2CL · HCl | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 5 | 20 |

Cielęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Jagnięta i koźlęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Zwierzęta futerkowe | – | 5 | 20 |

E 703 | Oksytetracyklina (wyrażona jako chlorowodorek) | C22H24O9N2 · HCl | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 5 | 20 |

Cielęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Jagnięta i koźlęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6. m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Zwierzęta futerkowe | – | 5 | 20 |

E 704 | Oleandomycyna | C35H61O12N (zasada) Antybiotyk makrolidowy | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 2 | 10 |

Świnie | 6 m-cy | 2 | 10 |

E 705 | Penicylyna-G-potasowa [1] | C16H18KN2O4S | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 5 | 20 |

E 706 | Penicylyna-G-sodowa | C16H18NaN2O4S |

E 707 | Penicylyna-G-prokainowa1 | C29H38N4O6S · H2O |

E 708 | Penicylyna-G-benzatyna | C48H56N6O8S2 | Jagnięta i koźlęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Zwierzęta futerkowe | – | 5 | 20 |

E 709 | Penicylyna-G-(sodowa, prokainowa)-streptomycyna (miesznka: 3 części a) penicylyny-G-(sodowej, prokainowej) z 7 częściami b) streptomycyny | a)C16H18NaN2O4S | Cielęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

C29H38N4O6S · H2O | – | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

b)C21H39O12N7 | Jagnięta i koźlęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępzce |

Zwierzęta futerkowe | – | 5 | 20 |

E 710 | Spiramycyna | I.C45H78O15N2 | (podstawa) | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 5 | 20 |

II.C47H80O16N2 |

III.C48H82O16N2 |

Antybiotyki makrolidowe | Cielęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Jagnięta i koźlęta | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6 m-cy | 5 | 20 |

– | 5 | 80 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Zwierzęta futerkowe | – | 5 | 20 |

E 711 | Wirginiamycyna | I.C28H35N3O7 | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 5 | 20 |

II.C43H49N7O10 |

Świnie | 6 m-cy | 5 | 20 |

E 712 | Flawomycyna | C70H124N6O40P | Drób (wyłączając kaczki, gęsi, kury nioski) | 10 tygodni | 0,5 | 20 |

Cielęta | 6 m-cy | 6 | 16 |

– | 8 | 16 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Świnie | 6 m-cy | 1 | 20 |

– | 10 | 25 | Tylko pasze mlekozastępcze |

Zwierzęta futerkowe | – | 2 | 4 |

B)Antyutleniacze

1.Wszystkie substancje dopuszczone regułami Unii w celu zabezpieczenia pasz przed utleniaczem: | | |

E 321 | a)Butylohydroksytoluen (BHT) | 2,6 dwu-trzeciorzędowy-butyl-p-krezol | – | – | 150 | Spełnienie warunków ustanowionych przez reguły Unii względem tych substancji |

b)inne | | | 100 |

E 322 | Etoksyquin | 1,2-dwuwodoro-6-etoksy-2,2,4-trójmetylochonolina | – | – | 150 |

C)Substancje aromatyzujące i poprawiające smakowitość

Wszystkie produkty naturalne i odnośne produkty syntetyczne | | | – | – | – |

D)Kokcydiostatyki i inne substancje lecznicze

E 750 | Amprolium | Chlorowodorek chlorku 1[(4-amino-2-propylopirymidyn5-yl)metylo]-2-metylopirydyny | Drób | – | 62,5 | 125 | Użycie zabronione w okresie nieśności i co najmniej 3 dni przed ubojem |

E 751 | Amproliumethopabata (mieszanka: 25 części a) amprolium i 1,6 części ethopabatu b) | a)Chlorowodorek chlorku 1(4-amino-2-propylopirymidyn-5-yl)metylo]-2-metylopirydyny | Kury, indyki i perliczki | – | 66,5 | 133 | Użycie zabronione w okresie nieśności i co najmniej 3 dni przed ubojem |

b)4-acetamido-2-etoksybenzoesan metylu |

E 752 | Dinitolmid | 3-5-dwunitro-o-toluamid | Drób | – | 62,5 | 125 | Użycie zabronione w okresie nieśności i co najmniej 3 dni przed ubojem |

E 753 | Bukuinolat | 6,7-di-iso-butoksy-4-hydroksychinolino-3-karboksylen etylu | Brojlery kurze | – | 82,5 | 82,5 | Użycie zabronione w okresie nieśności i co najmniej 3 dni przed ubojem |

E)Emulgatory

| Wszystkie substancje paszowe dopuszczone przez reguły Unii | | | | – | – | – | – |

F)Substancje barwiące wraz z pigmentami

| 1.Karotenoidy i ksatofile | | | Drób | – | – | 80 (ogólnie) | Spełnienie warunków ustanowionych przez reguły Unii względem tych substancji |

E 160c | Kapsantyna | C40H58O3 | | |

E 160e | Beta-apo-8-karotenal | C30H40O | | |

E 160f | Ester fetylowy kwasu beta-apo-8-karotionowego | C30H44O2 | | |

E 161b | Luteina | C40K56O2 | | |

E 161c | Kryptoksantyna | C40K56O | | |

E 161e | Wiolaksantyna | C40K56O | | |

E 161g | Kantaksatyna | C40K52O2 | | |

E 161h | Zeaksantyna | C40K56O2 | | |

| 2.Wszystkie pozostałe substancje służące do barwienia pasz dopuszczone przez przepisy Unii | | | | – | – | – | Dozwolone w paszach dla zwierząt tylko: a)w produktach przetworzonych zi)zbędnych produktów żywnościowychii)mąki, ze zbóż lub manioku zdenaturowanych za pomocą dozwolonych czerwonych czynników koloryzującychiii)innych podstawowych zdenaturowanych za pomocą dozwolonych czynników lub zabarwionych w czasie technicznej obróbki w celu zapewnienia koniecznej identyfikacji w czasie produkcjib)zgodnie z warunkami ustanowionymi przez reguły Unii pod względem tych substancji |

| G)Stabilizatory | | | | – | – | – | |

E 400 | Kwas alginowy | | | | |

E 401 | Alganian sodowy | | | | |

E 404 | Alganian wapniowy | | | | |

E 410 | Agar-agar | | | | |

E 411 | Mech islandzki Carragheenius Karageniny Karageniany | | | | |

E 412 | Mąka z nasion drzewa świętojańskiego | | | | |

E 415 | Guma tragakantowa | | | | |

E 416 | Guma arabska | | | | |

E 440 | Substancje pektynowe | | | | |

Nr EWG | Dodatek | Wzór chemiczny, opis | Gatunek lub kategoria zwierząt | Maksymalny wiek | Zawartość maksymalna IU/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej lub dawki dziennej | Inne przepisy |

| |

H.Witaminy, prowitaminy i chemicznie dobrze zdefiniowane substancje o podobnym efekcie

E 670 | 1.Witamina D2 | Świnie | – | 2000 | |

| Prosięta | – | 10000 | Tylko pasze mlekozastępcze | Zakazane jednoczesne użycie witaminy |

| Bydło | – | 4000 | |

| Owce i jagnięta | – | 4000 | |

| Cielęta | – | 10000 | Tylko pasze mlekozastępcze |

| Konie | – | 4000 | |

| Inne gatunki (wyłączając drób) | – | 2000 | |

E 671 | Witamina D3 | | Świnie | – | 2000 | |

| Prosięta | – | 10000 | mlekozastępcze | Zakazane jednoczesne użycie witaminy D2 |

| Bydło | – | 4000 | |

| Owce i jagnięta | – | 4000 | |

| Cielęta | – | 10000 | mlekozastępcze |

| Konie | – | 4000 | | |

| Kury nioski | – | 3000 | | |

| Pozostały drób | – | 2000 | | |

| Pozostałe gatunki | – | 2000 | | Zakazane jednoczesne użycie witaminy D2 |

2.Wszystkie substancje z tej grupy za wyjątkiem witaminy D | | | – | – | | |

Nr EWG | Komponent | Dodatek | Wzór chemiczny | Zawartość maksymalna elementu w paszy pełnoporcjowej (ppm) |

1.Pierwiastki śladowe

E 1 | Żelazo – Fe | | | 1250 (ogólnie) |

Fumaran żelazawy | FeC4H2O4 | |

Cytrynian żelazawy | Fe(C6H5O7)2 · 6H2O | |

Węglan żelazawy | FeCO3 | |

Chlorek żelazawy | FeCl2 · 4H2O | |

Chlorek żelazowy | FeCl3 · 6H2O | |

Tlenek żelazawy | Fe2O3 | |

Siarczan żelazawy | FeSO4 · 7H2O | |

E 2 | Jod – I | | | 40 (ogólnie) |

Jodan wapniowy | Ca(IO3)2 · 6H2O | |

Bezwodny jodan wapniowy | Ca(IO3)2 | |

Jodek sodowy | NaI | |

Jodek potasowy | KI | |

E 3 | Kobalt – Co | | | 10 (ogólnie) |

Octan kobaltu | Co(CH3COO)2 · 4H2O | |

Zasadowy węglan kobaltu | 2 COCO3 3Co(OH)2 · H2O | |

Chlorek kobaltu | CoCl2 · 6H2O | |

Siarczan kobaltu | CoSo4 · 7H2O | |

Siarczan kobaltu Jednowodzian | CoSo4 · H2O | |

Azotan kobaltu | Co(NO3)2· · 6H2O | |

E 4 | Miedź – Cu | | | Świnie: 125 (ogólnie) Pozostałe gatunki zwierząt: 50 (ogólnie) |

Octan miedziowy | Cu(CH3COO)2 · H2O | |

Zasadowy węglan miedziowy, jednowodzian | CuCO3 · Cu(OH)2 · H2O | |

Chlorek miedziowy | CuCl2 · 2H2O | |

Tlenek miedziowy | CuO | |

Siarczan miedziowy | CuSO4 · 5H2O | |

E 5 | Mangan – Mn | | | 250 (ogólnie) |

Węglan manganawy | MNCO3 | |

Chlorek manganawy | MnCl2 · 4H2O | |

Kwaśny fosforan manganawy | MnHPO4 · 3H2O | |

Tlenek manganawy | MnO | |

Tlenek manganowy | Mn2O3 | |

Siarczan manganawy | MnSO4 · 4H2O | |

Siarczana manganawy, jednowodzian | MnSO4 · H2O | |

E 6 | Cynk – Zn | | | 250 (ogólnie) |

Mleczan cynku | Zn(C3H5O3)2 · 3H2O | |

Octan cynku | Zn(CH3COO)2 · 2H2O | |

Węglan cynku | ZnCO3 | |

Chlorek cynku, jednowodzian | ZnCl2 · H2O | |

Tlenek cynku | ZnO | |

Siarczan cynku | ZnSO4 · 7H2O | |

Siarczan cynku, jednowodzian | ZnSO4 · H2O | |

[1] Proporcje jak dla penicylyny-G-sodowej 1 ppm penicylyny-G-Na albo K = 1,66 ppm penicylyny-G-prokainowej 1,66 UI/kg.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

Nr | Dodatek | Wzór chemiczny |

A.Antybiotyki

1 | Bakcytracyna manganu | C66HO16N16SMn, manganowy kompleks polipeptydowy |

2 | Erytromycyna | C37H67O13N (zasada) makrolidy |

3 | Hygromycyna B | C15H28O10N2 |

4 | Neomycyna | C23H46O12N6 |

5 | Soframycyna | Masa cząsteczkowa około 1400 do 1500 |

6 | Tylozyna | C43H79O17N (zasada) |

B.Kokcydiostatyki i inne substancje lecznicze

1 | Dekoquinat | C24H35O5N, 6-decyloksy-7-etoksy-4-hydroksychinokono-3-karboksylan etylu |

2 | Dimitridazol | 1,2-dwuetylo-5-nitrolimidazol |

3 | Acynitrazol (acetylenoheptyn) | 2-acetyloamino-5-nitrotiazol |

4 | Furazolidon | 3-(5-nitrofurfurylidenoamino)-oksalidyn-2-on |

5 | Klopidol | 3,5-dwuchloro-2,6-dwumetylo-4-pirydynol |

6 | Nikarbazyn | 4,4-dwunitokarbanilid + 2-hydroksy-4,6-dwumetylopirymidyna |

7 | Nitrofurazon | 5-nitro-2-furfurylideno-semikarbazon |

8 | Sulfaquinoksalina | 2-p-aminobenzenosulfoamidochinoksalina |

9 | "Whitsyn" (sulfaquinoksalina + pirymetamina) | 2-p-aminobenzenosulfoamidochinoksalina + 2,4-dwuamino-5(4-chlorofenylo)-6-etylopirymidyna |

10 | Sulfaquinoksalina + diawerdyna | 2-p-aminobenzenosulfoamidochinoksalina + 2,4-dwuamino-5(3,4-dwumetoksy-benzylo-pirymidyna) |

11 | Sulfadimetoksyna + diawerdyna | 2,4-dwumetoksy-6-sulfanilamido-1,3-dwuazyna + 2,4-dwumino-5(3,4-dwumetoksybenzylo-pirymidyna) |

12 | Ronidazol | 1-metylo-2-karbamyloksymetylo-5-nitroimidazol |

13 | Bifuran (nitrofurazon + furazokidyna) | 5-nitro-2-furfurylideno-amino)-oksazolidyn-2-on |

14 | Metylbenzoquat | C22H23O4N |

15 | Piperazyna | |

16 | Nitrowin | chlorowodorek 1,5-dwu(5-nitro-2-furylo)-1,4-pentadien-3-on-amidynohydrazonu |

C.Emulgatory

1 | Estry glikolu polietylenowego | |

2 | "Tween 80" | jednooleinian polioksyetyleno-sorbitanu |

D.Stabilizatory

1 | Karboksymetyloceluloza | C6H7O2OHxOCH2COONayn x = 2.00 do 2.40; y = 1.00 do 0.60; xy = 3.00 |

2 | Etery celulozy | |

3 | Żelatyna | |

E.Inne dodatki

1 | Lignosulfoniany Kaolin (substancje używane jako spoiwa w procesie granulowania pasz) | |

2 | Krzemionka i krzeminy (rozpraszacze – środki zawiesionotwórcze i antyzlepiające) | |

3 | Kwas propionowy i jego sole | C3H6O2 |

4 | Cytranoksantyna | C33H44O |

5 | Myksoksantofil | C40H56O7 albo C40H58O7 |

--------------------------------------------------