Pierwsza dyrektywa Rady

z dnia 11 kwietnia 1967 r.

w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych

(67/227/EWG)

RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Zgromadzenia Parlamentarnego,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

głównym celem Traktatu jest ustanowienie, w ramach unii gospodarczej, wspólnego rynku na którym istnieje zdrowa konkurencja i którego cechy są podobne do rynku krajowego;

osiągnięcie tego celu zakłada wcześniejsze wprowadzenie w Państwach Członkowskich ustawodawstwa dotyczącego podatków obrotowych, zapobiegającego naruszaniu zasad konkurencji i nieutrudniającego swobodnego przepływu towarów i usług wewnątrz wspólnego rynku;

obowiązujące obecnie ustawodawstwo nie spełnia tych wymogów, zatem w interesie wspólnego rynku jest osiągnięcie takiej harmonizacji ustawodawstwa dotyczącego podatków obrotowych, która wyeliminuje na tyle, na ile będzie to możliwe, czynniki, które mogą naruszyć zasady konkurencji, na poziomie krajowym lub wspólnotowym, i umożliwić w konsekwencji zniesienie nakładania podatków od przywozu oraz zwracania podatków wywozowych w handlu między Państwami Członkowskimi;

w świetle dokonanych badań, stało się jasne, że taka harmonizacja musi przynieść w rezultacie zniesienie wielofazowych podatków kaskadowych oraz przyjęcie przez wszystkie Państwa Członkowskie wspólnego systemu podatku od towarów i usług;

system podatku od towarów i usług osiąga najwyższy stopień prostoty i neutralności wówczas, gdy podatek nakładany jest w sposób jak najogólniejszy i gdy obejmuje on wszystkie etapy produkcji i dystrybucji oraz świadczenia usług; w interesie wspólnego rynku i Państw Członkowskich jest przyjęcie wspólnego systemu, który obejmie również handel detaliczny;

jednakże zastosowanie tego podatku do handlu detalicznego mogłoby się spotkać w pewnych Państwach Członkowskich z trudnościami praktycznymi i politycznymi; Państwom Członkowskim powinno się pozwolić, pod warunkiem przeprowadzenia wcześniejszych konsultacji, na stosowanie wspólnego systemu jedynie do etapu handlu hurtowego włącznie, oraz na stosowanie – tam gdzie to właściwe – oddzielnego podatku uzupełniającego na etapie handlu detalicznego albo na etapie poprzedzającym;

zmiany należy wprowadzać stopniowo, gdyż harmonizacja podatków obrotowych doprowadzi w Państwach Członkowskich do znacznych zmian w strukturze podatków i spowoduje zauważalne konsekwencje w dziedzinie budżetowej, gospodarczej oraz socjalnej;

zastąpienie kumulatywnych wieloszczeblowych systemów podatkowych, obowiązujących w większości Państw Członkowskich, wspólnym systemem podatku od towarów i usług musi, nawet jeżeli stawki i zwolnienia nie zostaną zharmonizowane w tym samym czasie, mieć neutralny efekt dla konkurencji, jako że w każdym kraju podobne towary obłożone są takim samym podatkiem, bez względu na długość łańcucha produkcji i dystrybucji, i że w handlu międzynarodowym kwota obciążenia podatkowgo towarów jest znana, a więc można zapewnić dokładne zrównanie tych kwot; w pierwszym etapie, przyjęcie, przez wszystkie Państwa Członkowskie wspólnego systemu podatku od towarów i usług, powinno być dokonane, bez towarzyszącej mu harmonizacji stawek i zwolnień;

obecnie nie można przewidzieć jak i w jakim okresie harmonizacja podatków obrotowych może osiągnąć stadium zniesienia nakładania podatku przywozowego i zwrotu podatku wywozowego w handlu między Państwami Członkowskimi; bardziej pożądane jest, aby drugi etap i środki przyjęte w odniesieniu do tego etapu zostały ustalone później na podstawie propozycji przedstawionych przez Komisję i Radę,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Państwa Członkowskie zastąpią swój obecny system podatków obrotowych wspólnym systemem podatku od towarów i usług określonym w art. 2.

Ustawodawstwo każdego z Państw Członkowskich mające dokonać tego zastąpienia będzie w uchwalone tak szybko, jak to tylko możliwe – tak aby mogło wejść w życie z datą ustaloną przez Państwo Członkowskie z uwzględnieniem ogólnej koniunktury, nie później niż dnia 1 stycznia 1970 r.

Od momentu wejścia w życie tych przepisów Państwa Członkowskie nie będą podtrzymywać ani wprowadzać żadnych środków przewidujących wyrównanie do jednakowej stawki podatków obrotowych od przywozu i wywozu w handlu między Państwami Członkowskimi.

Artykuł 2

Zasada wspólnego systemu podatku od towarów i usług obejmuje zastosowanie do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od ilość transakcji, jakie mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji przed etapem, na którym podatek jest pobierany.

Każda transakcja będzie podlegała podatkowi od towarów i usług obliczonemu od ceny towarów lub usług według stawki, jaka ma zastosowanie do takich towarów i usług, po odjęciu kwoty podatku od towarów i usług poniesionego bezpośrednio w składnikach kosztów.

Wspólny system podatku od towarów i usług stosuje się aż do etapu sprzedaży detalicznej, łącznie z tym etapem.

Jednakże do czasu zniesienia podatku od przywozu i podatku od wywozu w handlu między Państwami Członkowskimi, Państwa Członkowskie mają prawo, z zastrzeżeniem konsultacji przewidzianych art. 5, stosować ten system tylko do etapu handlu hurtowego, łącznie z tym etapem, i maja prawo stosować, tam gdzie to będzie właściwe, oddzielny podatek uzupełniający na etapie handlu detalicznego albo na etapie poprzedzającym.

Artykuł 3

Rada wyda, na wniosek Komisji, drugą dyrektywę dotyczącą struktury i procedury stosowania wspólnego systemu podatku od towarów i usług.

Artykuł 4

Aby umożliwić Radzie przedyskutowanie decyzji i jeżeli to możliwe podjęcie jej przed końcem okresu przejściowego, Komisja przedłoży Radzie przed końcem 1968 r. propozycje co do tego, jak i w jakim okresie harmonizacja podatków obrotowych może osiągnąć cel zniesienia nakładania podatków przywozowego i zwrotu podatku wywozowego w handlu między Państwami Członkowskimi, zapewniając jednocześnie neutralność tych podatków w odniesieniu do pochodzenia towarów lub usług.

W związku z tym należy zwrócić szczególną uwagę na relacje między podatkami bezpośrednimi i pośrednimi, które różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich; na wpływ zmian w systemie podatkowym na politykę podatkową i budżetową Państw Członkowskich, i na wpływ, jaki systemy podatkowe mają na warunki konkurencji oraz na warunki socjalne we Wspólnocie.

Artykuł 5

Gdyby któreś z Państw Członkowskch zamierzało skorzystać z uprawnienia, przewidzianego w art. 2 ostatni akapit, poinformuje ono o tym Komisję we właściwym czasie, z zastrzeżeniem art. 102 Traktatu.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 kwietnia 1967 r.

W imieniu Rady

R. Van Elslande

Przewodniczący

--------------------------------------------------