1) „Państwa Członkowskie nieposiadające broni jądrowej” oznacza Belgię, Czechy, Danię, Niemcy, Estonię, Grecję, Hiszpanię, Irlandię, ►M1  Chorwację ◄ , Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Holandię, Austrię, Polskę, Portugalię, Słowenię, Słowację, Finlandię i Szwecję;

2) „Państwa Członkowskie posiadające broń jądrową” oznacza Francję i Zjednoczone Królestwo;

3) „kraj trzeci” oznacza dowolny kraj niebędący członkiem Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej;

4) „materiały jądrowe” oznaczają rudy, materiały wyjściowe lub specjalne materiały rozszczepialne zgodnie z definicją art. 197 Traktatu;

5) „odpady” oznacza materiał jądrowy o takiej koncentracji lub postaci chemicznej, że może być uznany za nie do odzyskania z powodów praktycznych lub ekonomicznych i który może zostać usunięty;

6) „odpady zatrzymane” oznacza odpady powstałe w wyniku przetwarzania lub uzyskane w wyniku wypadku eksploatacyjnego, pomierzone lub oszacowane na podstawie pomiarów, które zostały przesłane w szczególne miejsce w rejonie bilansu materiałowego, z którego można je odzyskać;

7) „odpady unieszkodliwione” oznacza odpady, pomierzone lub oszacowane na podstawie pomiarów, które zostały poddane przetworzeniu w taki sposób (np. zeszkliwione, zacementowane, zabetonowane lub zaasfaltowane), że nie nadaje się do dalszego wykorzystania jądrowego;

8) „odpady uwolnione do środowiska” oznacza odpady, pomierzone lub oszacowane na podstawie pomiarów, które zostały nieodwracalnie wydalone do środowiska w sposób zamierzony;

9) „kategorie” (materiału jądrowego) to uran naturalny, uran zubożony, uran wzbogacony w uran-235 lub uran-233, tor, pluton i każdy inny materiał wskazany przez Radę, na wniosek Komisji, kwalifikowaną większością głosów;

10) „sztuka” oznacza możliwą do zidentyfikowania jednostkę, taką jak kaseta paliwowa lub szpilka paliwowa;

11) „partia” oznacza porcję materiału jądrowego traktowaną jako jednostkę do celów rachunkowości materiałowej w kluczowych punktach pomiarowych, dla których skład i ilość są określone przez jeden zestaw specyfikacji lub pomiarów. Materiał jądrowy może być w postaci masowej lub zawarty w pewnej ilości pozycji;

12) „dane partii” oznaczają całkowitą masę każdej kategorii materiału jądrowego oraz w przypadku plutonu i uranu – skład izotopowy. Do celów sprawozdawczych, masy poszczególnych pozycji partii muszą być zsumowane przed zaokrągleniem do najbliższej jednostki;

13) „kilogram efektywny” oznacza specjalną jednostkę używaną do celów zabezpieczeń materiałów jądrowych otrzymywaną przez przyjęcie:

14) „rejon bilansu materiałowego” oznacza rejon, w którym w celu dokonania bilansu materiałowego:

15) „kluczowy punkt pomiarowy” oznacza miejsce, gdzie materiał jądrowy pojawia się w postaci pozwalającej na dokonanie pomiaru w celu określenia przepływu materiału lub stanu jego inwentarza; punkt ten obejmuje – choć nie wyłącznie – miejsca, gdzie materiał jądrowy wchodzi, wychodzi lub jest przechowywany w rejonach bilansu materiałowego;

16) „księgowy stan inwentarza” rejonu bilansu materiałowego oznacza sumę algebraiczną najbardziej aktualnego stanu inwentarza z natury tego rejonu bilansu materiałowego oraz wszystkich zmian stanu inwentarza powstałych po spisie stanu inwentarza z natury;

17) „stan inwentarza z natury” oznacza sumę wszystkich zmierzonych lub oszacowanych, dla poszczególnych partii materiału, ilości materiałów jądrowych na stanie w danym czasie w rejonie bilansu materiałowego, obliczoną zgodnie z określonymi procedurami;

18) „materiał nierozliczony” oznacza różnicę między stanem inwentarza z natury a księgowym stanem inwentarza;

19) „różnica nadawca/odbiorca” oznacza różnicę między ilością materiałów jądrowych w partii zmierzoną w rejonie bilansu materiałowego odbioru a ilością zmierzoną w rejonie bilansu materiałowego nadania;

20) „dane wyjściowe” oznaczają te dane, zapisane podczas pomiaru lub kalibracji, lub użyte do wyprowadzenia zależności empirycznych, które pozwalają zidentyfikować materiał jądrowy i dostarczają danych dotyczących określonych partii obejmujących: masę związków, mnożniki przeliczeniowe do określania masy pierwiastków, masę właściwą, koncentrację pierwiastków, skład izotopowy, związek między odczytami objętości i manometru oraz związek między wyprodukowanym plutonem i wytworzoną energią;

21) „teren obiektu” oznacza obszar wydzielony przez Wspólnotę i Państwo Członkowskie, obejmujący jedną lub więcej instalacji, wraz z instalacjami zamkniętymi, zgodnie z ich właściwymi podstawowymi charakterystykami technicznymi, przy czym:

22) „przedstawiciel terenu obiektu” oznacza osobę, przedsiębiorstwo lub podmiot wyznaczony przez Państwo Członkowskie jako odpowiedzialny za zgłoszenia, o których mowa w art. 3 ust. 2;

23) „instalacja” oznacza reaktor, zestaw krytyczny, zakład konwersji, zakład produkcji paliwa, zakład przerobu wypalonego paliwa, zakład separacji izotopów, oddzielny przechowalnik lub składowisko odpadów lub inne miejsce, w którym zwyczajowo stosuje się materiał wyjściowy lub specjalny materiał rozszczepialny;

24) „instalacja wycofana z eksploatacji” oznacza instalację, w przypadku której ustalono, że usunięto lub doprowadzono do stanu uniemożliwiającego ponowne uruchomienie konstrukcje i urządzenia niezbędne do jej eksploatacji, wskutek czego nie jest używana do przechowywania materiału wyjściowego lub specjalnego materiału rozszczepialnego i nie można jej używać do manipulowania takim materiałem bądź do jego przetwarzania lub wykorzystywania.

25) „instalacja zamknięta” oznacza instalację, w przypadku której ustalono, że jej działalność została wstrzymana, a materiał jądrowy usunięty, lecz która nie została wycofana z eksploatacji.

a) corocznie, ogólny projekt programu działalności sporządzony zgodnie z załącznikiem XI, wskazujący, w szczególności, tymczasowe terminy wykonania inwentaryzacji z natury;

b) najpóźniej na czterdzieści dni przed rozpoczęciem spisu inwentarza z natury, plan tych działań.

a) rejony bilansu materiałowego i wybór kluczowych punktów pomiarowych dla określenia przepływu i stanu inwentarza materiałów jądrowych;

b) zmiany podstawowych charakterystyk technicznych, dla których wymagane jest wyprzedzające zawiadomienie;

c) tryb postępowania przy zbieraniu danych o materiałach jądrowych dla każdego rejonu bilansu materiałowego i przy sporządzaniu raportów;

d) częstotliwość i procedury postępowania przy sporządzaniu spisu inwentarza z natury dla celów rachunkowości materiałowej jako część środków stosowanych w ramach zabezpieczeń.

e) środki zamykające i środki nadzoru zgodne z warunkami ustalonymi z zainteresowaną osobą lub przedsiębiorstwem;

f) szczegóły dotyczące pobierania próbek przez zainteresowaną osobę lub przedsiębiorstwo wyłącznie do celów zabezpieczeń.

a) dane eksploatacyjne, które służą do ustalania zmian w ilości i składzie materiałów jądrowych;

b) wykaz pozycji inwentarza, w jak największym stopniu zaktualizowany, i ich lokalizacje;

c) dane uzyskane z kalibracji zbiorników i przyrządów oraz z pobierania próbek i analiz, wraz z wyprowadzonymi szacunkami błędów przypadkowych i systematycznych;

d) dane wynikające z działań związanych z kontrolą jakości zastosowanych w systemie ewidencji i kontroli materiałów jądrowych, wraz z wyprowadzonymi szacunkami błędów przypadkowych i systematycznych;

e) opis kolejności działań podejmowanych w związku z przygotowaniami i sporządzaniem spisu inwentarza z natury w celu upewnienia się, że spis ten jest poprawny i kompletny;

f) opis działań podjętych w celu stwierdzenia przyczyny i wielkości każdej przypadkowej lub niepomierzonej straty, która mogła mieć miejsce;

g) izotopowy skład plutonu, wraz z jego izotopami podlegającymi rozpadowi i daty referencyjne, jeśli takie zostały zapisane w instalacji dla potrzeb eksploatacji.

a) wszystkie zmiany w stanie inwentarza w sposób umożliwiający określenie w każdej chwili księgowego stanu inwentarza;

b) wszelkie wyniki pomiarów i zliczania sztuk służące do wykonania wykazu inwentarza z natury;

c) wszystkie poprawki, jakie zostały wniesione do zmian w stanie inwentarza, księgowego stanu inwentarza oraz stanu inwentarza z natury.

a) pierwszy raport o zmianach w stanie inwentarza zawiera wszystkie zmiany w stanie inwentarza do dnia spisu inwentarza z natury i włącznie z tym dniem i jest przesyłany najpóźniej wraz z drugim raportem o zmianach w stanie inwentarza lub razem z wykazem inwentarza z natury i raportem bilansu materiałowego, jeżeli wysłanie ich następuje przed wysłaniem drugiego raportu o zmianach w stanie inwentarza;

b) drugi raport o zmianach w stanie inwentarza zawiera wszystkie zmiany w stanie inwentarza od pierwszego dnia po dacie wykonania spisu inwentarza z natury do końca miesiąca i jest przesyłany w terminie 15 dni od zakończenia tego miesiąca.

a) raporty bilansu materiałowego, zgodnie z formą określoną w załączniku IV, wykazujące:

b) wykaz stanu inwentarza z natury, zgodnie z formą określoną w załączniku V, wskazujący poszczególne partie oddzielnie.

a) jeżeli, w wyniku jakiegokolwiek wyjątkowego zdarzenia lub okoliczności, istnieją przesłanki, aby sądzić, że nastąpiło lub mogło nastąpić zwiększenie lub strata materiału jądrowego przekraczająca limity ustalone dla tego rodzaju sytuacji w szczególnych przepisach dotyczących zabezpieczeń, określonych w art. 6;

b) jeżeli bariera fizyczna została niespodziewanie zmieniona w stosunku do opisanej w szczególnych przepisach dotyczących zabezpieczeń, określonych w art. 6, w stopniu umożliwiającym nieuprawnione usunięcie materiału jądrowego.

a) początkowy księgowy stan inwentarza przewidziany w art. 11;

b) raporty o zmianach w stanie inwentarza, wraz z końcowym księgowym stanem inwentarza przewidzianym w art. 12;

c) raporty bilansu materiałowego i wykaz stanu inwentarza z natury przewidziane w art. 13;

d) planowany import i eksport przewidziany w art. 20 i 21.

a) całkowitą masę pierwiastków: uranu, toru lub plutonu, a także, w przypadku wzbogaconego uranu, całkowitą masę izotopów rozszczepialnych;

b) dla poniższych kategorii materiałów jądrowych stosuje się osobne raporty bilansu materiałowego oraz oddzielne wpisy w raportach o zmianach w stanie inwentarza oraz w wykazach stanu inwentarza z natury:

a) ilości materiału jądrowego odpowiadające ilościom określonym w załączniku I-G, które przez dłuższy okres są zachowywane w takim samym stanie;

b) uran zubożony, uran naturalny lub tor wykorzystywane wyłącznie do działalności innej niż jądrowa;

c) specjalne materiały jądrowe używane w ilościach rzędu jednego grama lub mniej jako czułe elementy w przyrządach;

d) pluton o koncentracji izotopowej plutonu-238 w ponad 80 %.

a) są eksportowane są do kraju trzeciego;

b) są wywożone z Państwa Członkowskiego nieposiadającego broni jądrowej do Państwa Członkowskiego posiadającego broń jądrową;

c) są wywożone z Państwa Członkowskiego posiadającego broń jądrową do Państwa Członkowskiego nieposiadającego broni jądrowej.

a) w przypadku, gdy przesyłka przekracza jeden kilogram efektywny;

lub

b) w przypadku, gdy instalacja dokonuje przewozu do tego samego Państwa materiałów, których ilość sumaryczna w ciągu kolejnych dwunastu miesięcy może przekroczyć jeden kilogram efektywny, nawet, jeżeli żadna pojedyncza przesyłka nie przekracza jednego kilograma efektywnego.

a) są importowane z kraju trzeciego;

b) otrzymuje je Państwo Członkowskie nieposiadające broni jądrowej od Państwa Członkowskiego posiadającego broń jądrową;

c) otrzymuje je Państwo Członkowskie posiadające broń jądrową od Państwa Członkowskiego nieposiadającego broni jądrowej.

a) w przypadku, gdy przesyłka przekracza jeden kilogram efektywny;

lub

b) w przypadku, gdy instalacja importuje lub dokonuje przywozu z tego samego państwa materiałów, których ilość sumaryczna w ciągu kolejnych dwunastu miesięcy może przekroczyć jeden kilogram efektywny, nawet, jeżeli żadna pojedyncza przesyłka nie przekracza jednego kilograma efektywnego.

a) o ilości materiału, który był przedmiotem wywozu z każdej kopalni, do 31 stycznia każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy;

oraz

b) o eksporcie rud do krajów trzecich, najpóźniej w dniu ich wysyłki.

a) dane eksploatacyjne używane dla określenia zmian w ilościach i składzie materiału jądrowego;

b) wykaz stanu inwentarza aktualizowany co roku po spisie inwentarza z natury;

c) opis kolejności działań podejmowanych w związku z przygotowaniami i przeprowadzaniem spisu inwentarza z natury w celu upewnienia się, że spis ten jest poprawny i kompletny;

d) opis działań podjętych w celu stwierdzenia przyczyny i wielkości każdej przypadkowej straty, która mogła mieć miejsce;

e) wszystkie zmiany w stanie inwentarza w sposób umożliwiający określenie w dowolnym momencie księgowego stanu inwentarza.

a) wywozu lub eksportu odpadów unieszkodliwionych do instalacji na terytorium lub poza terytorium Państw Członkowskich, przy użyciu formularza, którego wzór przedstawiono w załączniku XIII;

b) przywozu lub importu odpadów unieszkodliwionych z instalacji bez kodu rejonu bilansu materiałowego lub z instalacji poza terytorium Państw Członkowskich, przy użyciu formularza, którego wzór przedstawiono w załączniku XIV;

c) zmian w lokalizacji odpadów unieszkodliwionych zawierających pluton, wysoce wzbogacony uran lub uran-233, przy użyciu formularza, którego wzór przedstawiono w załączniku XV.

a) do instalacji lub części instalacji, przeznaczonych do spełnienia wymagań obronnych i znajdujących się na obszarze Państwa Członkowskiego posiadającego broń jądrową;

lub

b) do materiałów jądrowych przeznaczonych przez to Państwo Członkowskie posiadające broń jądrową do spełnienia wymagań obronnych.

a) przepisy art. 3 ust. 1, art. 4 i 6 stosuje się do instalacji, lub części instalacji, które w pewnych okresach działają wyłącznie z wykorzystaniem materiałów jądrowych, które mogą być przeznaczone do spełniania wymagań obronnych, ale w innych okresach działają wyłącznie z wykorzystaniem cywilnych materiałów jądrowych;

b) przepisy art. 3 ust. 1, art. 4 i 6 stosuje się, z wyjątkami uzasadnionymi względami bezpieczeństwa narodowego, do instalacji lub części instalacji, do których dostęp mógłby być ograniczony z tych względów, lecz które produkują, przetwarzają, rozdzielają, przerabiają lub w jakikolwiek inny sposób wykorzystują jednocześnie materiały jądrowe cywilne i materiały jądrowe przeznaczone do spełniania wymagań obronnych lub mogące spełnić takie wymagania;

c) przepisy art. 2, 5, 7–32, art. 34 ust. 1 i 2 oraz art. 35–37 stosuje się do wszystkich cywilnych materiałów jądrowych znajdujących się w instalacjach lub częściach instalacji określonych w lit. a) i b) niniejszego ustępu;

d) przepisów art. 3 ust. 2, art. 31 i art. 32 lit. c) nie stosuje się do terytoriów Państw Członkowskich posiadających broń jądrową.

1. Na podstawie art. 79 Traktatu, podlegający wymaganiom kontroli zabezpieczeń podają do wiadomości władz zainteresowanego Państwa Członkowskiego każde zawiadomienie przesłane Komisji na podstawie art. 78 i art. 79 ust. 1 Traktatu.

2. Na pytania, które nie mają zastosowania, można udzielić odpowiedzi „nie dotyczy”. Komisja jest jednak uprawniona do zażądania dodatkowych informacji uznawanych przez nią za niezbędne w związku z odpowiednim kwestionariuszem.

3. Odpowiednio wypełnione i podpisane zgłoszenie należy przesłać Komisji Europejskiej, Zabezpieczenia Euratomu, L-2920 Luksemburg.

1. Nazwa.

2. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu i faksu oraz adres e-mail.

3. Właściciel (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

4. Użytkownik (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

5. Obecny status (np. w budowie, w eksploatacji lub zamknięta).

6. Cel i typ instalacji.

7. Tryb eksploatacji instalacji wpływający na produkcję (wprowadzony system zmianowy, orientacyjne daty okresów eksploatacyjnych w ciągu roku itd.).

8. Plan terenu (mapa pokazująca instalację, granice, budynki, drogi, rzeki, linie kolejowe itd.).

9. Rozplanowanie instalacji:

10. Dodatkowe dane dla każdego reaktora:

11. Opis wykorzystania materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1).

12. Szkice kaset paliwowych, prętów/szpilek paliwowych, płyt paliwowych itd. pozwalające na określenie ogólnej budowy i ogólnych wymiarów. (Należy podać zasady wymiany szpilek, jeśli stosuje się ich wymianę wraz z informacją, czy jest to operacja rutynowa).

13. Materiał paliwowy (wraz z materiałem w kasetach regulacyjnych lub kasetach kompensacyjnych, jeżeli są stosowane).

14. Materiał koszulki.

15. Metoda identyfikacji pojedynczych kaset, prętów/szpilek, płyt itd. jeżeli jest stosowana.

16. Pozostałe materiały jądrowe wykorzystane w instalacji (podać w skrócie materiał, cel oraz sposób wykorzystania materiału, np. pręty rozruchowe).

17. Schemat przepływu wskazujący: punkty, w których materiał jądrowy jest identyfikowany lub mierzony, rejony bilansu materiałowego oraz miejsca inwentaryzacji wykorzystywane do celów ewidencji i kontroli materiałów i szacowany szacunkowe wielkości inwentarza materiału jądrowego w tych rejonach w warunkach normalnej eksploatacji.

18. Dane dotyczące przewidywanego nominalnego cyklu paliwowego obejmujące:

19. Plan strefy przechowywania świeżego paliwa, rysunki miejsc przechowywania świeżego paliwa i opis opakowania.

20. Rysunki miejsc przygotowywania świeżego paliwa i/lub miejsca jego kontroli oraz strefy ładowania reaktora.

21. Rysunki sprzętu służącego do transportu świeżego i napromienionego paliwa, obejmujące maszyny lub sprzęt do wymiany paliwa.

22. Rysunki zbiornika reaktora pokazujące umiejscowienie rdzenia i otworów w zbiorniku, opis sposobów manipulowania paliwem w zbiorniku.

23. Rysunek rdzenia wskazujący jego ogólny rozkład, siatkę, postać, podział i wymiary rdzenia oraz reflektor, a także umiejscowienie, kształty i wymiary elementów regulacyjnych, pozycje eksperymentalne i/lub napromieniania.

24. Liczba i wymiary kanałów dla kaset paliwowych oraz dla elementów regulacyjnych w rdzeniu.

25. Strefa przechowywania wypalonego paliwa:

26. Strefa testowania materiału jądrowego, jeżeli istnieje:

27. Schematy przepływu chłodziwa wymagane przy obliczaniu bilansu ciepła (wskazujące ciśnienie, temperatury oraz wartości masowego natężenia przepływu w głównych punktach).

28. Opis systemu ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (opisać system ewidencji według pozycji i/lub masy, wraz ze stosowanymi metodami oceny i przewidywaną dokładnością; dostarczyć czyste wzory formularzy używanych we wszystkich procedurach ewidencji i kontroli). Podać okres przechowywania tego typu dokumentacji.

29. Opis procedur, planowanej częstotliwości i metod wykonywania spisu inwentarza z natury przez użytkownika (według pozycji i/lub masy z podaniem głównych metod oceny i spodziewanej dokładności); dostęp do materiałów jądrowych w rdzeniu oraz do napromienionego materiału jądrowego na zewnątrz rdzenia, przewidywane poziomy promieniowania.

30. Organizacja ewidencji i kontroli materiałów.

31. Informacje dotyczące zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, które muszą być przestrzegane w danej instalacji i do których muszą się zastosować inspektorzy.

1. Nazwa.

2. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu i faksu oraz adresami e-mail.

3. Właściciel (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

4. Użytkownik (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

5. Obecny status (np. budowana, w eksploatacji lub zamknięta).

6. Cel i typ instalacji.

7. Tryb eksploatacji instalacji (wprowadzony system zmianowy, orientacyjne daty okresów eksploatacyjnych w ciągu roku itd.).

8. Plan terenu (mapa pokazująca instalację, granice; budynki, drogi, rzeki, linie kolejowe itd.).

9. Rozplanowanie instalacji:

10. Dodatkowe dane (10) :

11. Opis wykorzystania materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1).

12. Szkice kaset paliwowych, prętów/szpilek paliwowych, płyt paliwowych itd. pozwalające na określenie ogólnej budowy i ogólnych wymiarów.

13. Materiał paliwowy (wraz z materiałem w kasetach regulacyjnych lub kasetach kompensacyjnych, jeżeli są stosowane).

14. Materiał koszulki.

15. Metoda identyfikacji pojedynczych kaset, prętów/szpilek, płyt itd., jeżeli jest stosowana.

16. Pozostałe materiały jądrowe wykorzystane w instalacji (podać w skrócie materiał, cel oraz sposób wykorzystania materiału, np. pręty rozruchowe).

17. Opis wraz z planem:

18. Szkic rdzenia zestawu krytycznego wskazujący strukturę nośną rdzenia, systemy osłon i odprowadzania ciepła wraz z opisem (dla każdego zestawu krytycznego, jeżeli w obiekcie jest ich więcej niż jeden).

19. Opis systemu ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (opisać system ewidencji według pozycji i/lub masy oraz stosowane metody oceny i przewidywaną dokładnością dostarczyć czyste wzory formularzy używanych we wszystkich procedurach ewidencji i kontroli). Podać okres przechowywania tego typu dokumentacji.

20. Opis procedur, planowej częstotliwości i metod przeprowadzania spisu inwentarza z natury z natury przez użytkownika (według pozycji i/lub masy wraz z głównymi metodami oceny i przewidywaną dokładnością); dostęp do materiałów jądrowych w rdzeniu oraz do napromienionego materiału jądrowego na zewnątrz rdzenia, przewidywane poziomy promieniowania.

21. Organizacja ewidencji i kontroli materiałów.

22. Informacje dotyczące zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, które muszą być przestrzegane w danej instalacji i do których muszą się zastosować inspektorzy.

1. Nazwa.

2. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu i faksu oraz adresami e-mail.

3. Właściciel (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

4. Użytkownik (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

5. Obecny status (np. budowana, w eksploatacji lub zamknięta).

6. Cel i typ instalacji.

7. Tryb eksploatacji instalacji wpływający na produkcję (wprowadzony system zmianowy, orientacyjne daty okresów eksploatacyjnych w ciągu roku itd.).

8. Plan terenu (mapa pokazująca instalację, granice; budynki, drogi, rzeki, linie kolejowe itd.).

9. Rozplanowanie instalacji:

10. Schemat przepływu wskazujący punkty, w których materiał jądrowy jest identyfikowany lub mierzony, rejony bilansu materiałowego oraz miejsca inwentaryzacji wykorzystywane do celów ewidencji i kontroli i szacunkowe wielkości inwentarza materiału jądrowego w tych rejonach w warunkach normalnej eksploatacji. Opis powinien zawierać (w miarę możliwości):

11. W uzupełnieniu do pozycji 10 powyżej, należy przedstawić opis i plan strefy przechowywania surowców zasilających dla instalacji przerobu wypalonego paliwa, wskazujące:

12. W uzupełnieniu do pozycji 10 powyżej, opis etapu recyklingu procesu winien obejmować następujące dane, jeżeli są dostępne:

13. W uzupełnieniu do pozycji 10 powyżej, należy przedstawić opis etapu odpadów procesu wraz z metodą (składowanie lub przechowywanie).

14. W warunkach stanu ustalonego dla wszystkich schematów przepływu określonych w pozycji 10 i 17 oraz zakładając sposób eksploatacji z pozycji 7, należy przedstawić:

15. Opis standardowych procedur przewidzianych dla całkowitego lub częściowego oczyszczenia zakładu przemysłowego. Dołączyć opis specjalnego poboru próbek i punktów pomiaru powiązanych z procedurami oczyszczania oraz późniejszego spisu stanu inwentarza z natury, jeżeli nie zostało to opisane w pozycji 10 powyżej.

16. Opis użycia materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1).

17. Sporządzony przy pomocy schematów przepływu lub w inny sposób opis szacunkowego przepływu i stanu inwentarza wszystkich materiałów jądrowych dla stref przechowywania i produkcji. Opis powinien obejmować:

18. Opis systemu ewidencji stosowanego do rejestracji i raportowania danych ewidencyjnych i ustalania bilansów materiałowych z dołączeniem czystych wzorów formularzy używanych we wszystkich procedurach. Podać okres przechowywania tego typu dokumentacji.

19. Podać, kiedy i jak często są sporządzane bilanse materiałowe, ze wskazaniem bilansów materiałowych opracowanych w trakcie cyklu produkcyjnego. Opis metody i procedury stosowanej do poprawiania zapisów po inwentaryzacji z natury.

20. Opis procedur dotyczących traktowania różnic między nadawcą/odbiorcą oraz sposób poprawiania zapisów.

21. Opis procedury służącej do korekty błędów proceduralnych lub biurowych w zapisach i jej wpływu na różnice nadawca/odbiorca.

22. W nawiązaniu się do pozycji 15wskazać części wyposażenia na schematach przepływu z pozycji 10 i 17 traktowane przy wykonywaniu spisu inwentarza z natury jako zbiorniki materiału jądrowego. Przedstawić harmonogram spisu inwentarza z natury w trakcie cyklu produkcyjnego.

23. Podać opis sposobu ustalania każdego pomiaru w oznaczonym punkcie; równania lub tablice oraz obliczenia wykonane w celu określenia faktycznych ilości wagowych lub objętości. Podać sposób rejestracji danych – automatyczny lub ręczny. Opis sposobu i praktycznych procedur poboru próbek w każdym oznaczonym punkcie.

24. Opis metod analitycznych używanych do celów ewidencji. W miarę możliwości z odniesieniem do podręcznika lub raportu.

25. Opis: programu kontroli jakości pomiaru koniecznej do celów ewidencji, wraz z programami (i danymi dotyczącymi dokładności) do ciągłej oceny precyzji i błędów stałych analitycznych, masy, objętości i próbkowania, oraz do kalibracji odnośnych urządzeń; metoda kalibracji urządzeń pomiarowych związanych z pozycją 24; typ i jakość wzorców stosowanych do metod analitycznych, o których mowa w pozycji 24; typ używanego sprzętu analitycznego z wskazaniem sposobu kalibracji i jej częstotliwości.

26. Opis metody oceny statystycznej danych zgromadzonych w programach kontroli pomiarów dla oceny precyzji i dokładności pomiarów oraz oceny niepewności pomiaru (tzn. określenie odchyleń standardowych błędów przypadkowych i systematycznych pomiarów). Opis procedur statystycznych używanych do łączenia pojedynczych szacowanych błędów pomiaru w celu otrzymania odchyleń standardowych błędu całkowitego dla różnic nadawca/odbiorca, księgowego stanu inwentarza, stanu inwentarza z natury i materiałów nierozliczonych.

27. Organizacja ewidencji i kontroli materiałów.

28. Informacje dotyczące zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, które muszą być przestrzegane w danej instalacji i do których muszą się zastosować inspektorzy.

1. Nazwa.

2. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu i faksu oraz adresami e-mail.

3. Właściciel (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

4. Użytkownik (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

5. Obecny status (np. budowana, w eksploatacji lub zamknięta).

6. Cel i typ instalacji.

7. Plan terenu (mapa pokazująca instalację, granice; budynki, drogi, rzeki, linie kolejowe itd.).

8. Rozplanowanie instalacji, wraz ze strukturalną obudową bezpieczeństwa, ogrodzeniem i drogami dojazdowymi.

9. Opis wykorzystania materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1).

10. Opisać, przy pomocy rysunków lub w inny sposób, wszystkie materiały jądrowe w instalacji, wskazując:

11. Opis w formie planu lub w innej formie:

12. Opis systemu ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (opisać system ewidencji według pozycji i/lub masy, wraz z stosowanymi metodami pomiaru i przewidywaną oceną dokładności; dostarczyć czyste wzory formularzy używanych we wszystkich procedurach ewidencji i kontroli). Podać okres przechowywania tego typu dokumentacji.

13. Opis procedur, planowej częstotliwości i metod przeprowadzania spisu inwentarza z natury przez użytkownika (według pozycji i/lub masy, wraz z głównymi metodami pomiaru) i przewidywaną dokładność.

14. Organizacja ewidencji i kontroli materiałów.

15. Informacje dotyczące zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, które muszą być przestrzegane w danej instalacji i do których muszą się zastosować inspektorzy.

1. Nazwa.

2. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu i faksu oraz adresami e-mail.

3. Właściciel (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

4. Użytkownik (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

5. Obecny status (np. w budowie, w eksploatacji lub zamknięta).

6. Harmonogram budowy (jeżeli instalacja nie jest w eksploatacji):

7. Cel i typ instalacji (nominalna zdolność separacji, urządzenia do wzbogacania itd.).

8. Tryb eksploatacji instalacji wpływający na produkcję (wprowadzony system zmianowy, orientacyjne daty okresów eksploatacyjnych w ciągu roku itd.).

9. Plan terenu (mapa pokazująca instalację, granice; budynki, drogi, rzeki, linie kolejowe itd.).

10. Rozplanowanie instalacji:

11. Opis użycia materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1).

12. Opisać, przy pomocy schematów przepływu lub w inny sposób, szacunkowy przepływ i stan inwentarza wszystkich materiałów jądrowych dla stref przechowywania i produkcji. Opis powinien obejmować:

13. Opis w formie wykresów lub innej stref przechowywania i produkcji. Opis powinien zawierać:

14. Oprócz wymienionych w pozycji 13 powyżej, w opisie instalacji należy przedstawić:

15. W miarę potrzeb należy podać zużycie energii.

16. Każdy wykres powinien zawierać w warunkach stanu ustalonego:

17. Opisać specjalne punkty poboru próbek i pomiarów związane z dekontaminacją sprzętu wyłączonego do celów konserwacji lub wymiany.

18. Opisać miejsce usuwania odpadów z procesu produkcyjnego, wraz z metodą usuwania, okres przechowywania, rodzaj składowania itp.

19. Opis systemu ewidencji stosowanego do rejestrowania i raportowania danych ewidencyjnych i ustalania bilansów materiałowych, wraz z dostarczeniem czystych wzorów formularzy używanych we wszystkich procedurach ewidencji i kontroli. Podać okres przechowywania tego typu dokumentacji.

20. Podać, kiedy i jak często są sporządzane bilanse materiałowe, ze wskazaniem bilansów materiałowych ustalanych w trakcie cyklu produkcyjnego. Opis metod i procedury stosowanej do poprawiania zapisów po spisie inwentarza z natury.

21. Opis procedur dotyczących traktowania różnic między nadawcą/odbiorcą oraz metodę poprawiania zapisów.

22. Opis procedury służącej do korekty błędów proceduralnych lub biurowych w zapisach i ich wpływu na różnice nadawca/odbiorca.

23. Poddać części wyposażenia wymienione w opisie (pozycje 13 do 18), które mają być traktowane jako zbiorniki materiału jądrowego przy dokonywaniu spisu inwentarza z natury inwentarza. Podać czas dokonywania spisu inwentarza z natury.

24. W celu zlokalizowania miejsc poboru próbek i pomiarów należy odnieść się do schematów przepływu z pozycji 13 i 17.

25. Opis metody ustalania każdego pomiaru w oznaczonym punkcie; równania lub tablice oraz obliczenia wykonane w celu określenia faktycznych mas lub objętości. Podać sposób rejestracji danych – automatyczny lub ręczny. Opis metody i praktycznych procedur poboru próbek w każdym oznaczonym punkcie. Wskazać liczbę pobieranych próbek oraz kryteria ich odrzucania.

26. Opis metod analitycznych używanych do celów ewidencji. W miarę możliwości z odniesieniem do podręcznika lub sprawozdania.

27. Opis programów służących do oceny dokładności i błędu pomiaru masy, objętości, precyzji próbkowania i błędów stałych oraz do kalibracji odnośnych urządzeń.

28. Opis typu i jakości wzorców stosowanych w metodach analitycznych opisanych w pozycji 26, rodzaj używanego sprzętu analitycznego, metoda oraz częstotliwość kalibracji.

29. Opis metody oceny statystycznej danych zgromadzonych w programach kontroli pomiarów dla oceny precyzji i dokładności pomiarów oraz oceny niepewności pomiaru (tzn. określenie odchyleń standardowych błędów przypadkowych i systematycznych pomiarów). Opis procedur statystycznych używanych do łączenia pojedynczych szacunkowych błędów pomiaru w celu otrzymania odchyleń standardowych błędu całkowitego dla różnic nadawca/odbiorca, księgowego stanu inwentarza, stanu inwentarza z natury i materiałów nierozliczonych.

30. Organizacja ewidencji i kontroli materiałów.

31. Informacje dotyczące zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, które muszą być przestrzegane w danej instalacji i do których muszą się zastosować inspektorzy.

— oznaczenie instalacji,

— ogólne rozmieszczenie instalacji, wraz z danymi odnoszącymi się do wykorzystania materiałów i ewidencji, barier fizycznych i nadzoru,

— opis wykorzystania materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1),

— system ewidencji i kontroli materiału jądrowego, wraz z metodami przeprowadzania spisu inwentarza z natury,

— inne informacje istotne dla stosowania zabezpieczeń.

a) posiadacz 4 g plutonu posiada wartość procentową inwentarza równą 80 % (4/5);

b) posiadacz 1g wysoko wzbogaconego uranu i 20 000 g uranu naturalnego posiada wartość procentową inwentarza równą 40 % (1 / 5 + 20 000 / 100 000).

1. Nazwa.

2. Właściciel i/lub użytkownik.

3. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu, faksu i adresami e-mail.

4. Rodzaj materiału jądrowego.

5. Opis pojemników stosowanych do przechowywania i manipulowania.

6. Opis sposobu użytkowania materiału jądrowego (art. 3 ust. 1).

A.  Ograniczenia w posiadaniu/ruchu

Jeżeli w pojedynczej dostawie materiału jądrowego, jego ilość przekracza wartości wskazane powyżej lub, jeżeli „procent stanu inwentarza” instalacji przekracza w dowolnym momencie 100 %, należy o tym niezwłocznie zawiadomić Komisję.

B.  Prowadzona dokumentacja rachunkowości materiałowej/ruchowa

Dokumentacja rachunkowości materiałowej/ruchowa musi być prowadzona w sposób pozwalający na natychmiastową weryfikację raportów wykonanych dla Komisji i na ich korektę.

C.  Raporty o zmianach w stanie inwentarza (ICR)

Raporty te należy składać tylko w przypadku zmiany w stanie inwentarza.

Do raportu należy dołączyć adnotację wyjaśniającą wyjątkowe zmiany w stanie inwentarza i poprawki lub inne informacje. Należy, w szczególności, podać oznaczenie i adres podmiotu, do którego wysyłany jest materiał (włączając eksport) lub od którego materiał jest otrzymywany (włączając import).

Nawet jeśli w ciągu roku nie wystąpiły zmiany w stanie inwentarza, należy zgłosić końcowy księgowy stan inwentarza dla każdej kategorii materiału według stanu na dzień 31 grudnia. Zgłoszenie to musi zostać przesłane Komisji Europejskiej, Kontrola Bezpieczeństwa Euratomu, L-2920 Luksemburg do 31 stycznia każdego roku.

D.  Formularz raportu

Dla raportu według powyższego punktu C nie jest wymagany żaden specjalny formularz. Raport może mieć formę pisma.

1. Nazwa.

2. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu i faksu oraz adresami e-mail.

3. Właściciel (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

4. Użytkownik (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

5. Obecny status (np. w budowie, w eksploatacji lub zamknięty).

6. Cel i typ instalacji.

7. Plan terenu (mapa pokazująca instalację, granice; budynki, drogi, rzeki, linie kolejowe itd.).

8. Rozplanowanie instalacji:

9. Opis wykorzystania materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1).

10. Opis z użyciem rysunków lub w inny sposób:

11. Opis systemu ewidencji i kontroli materiałów jądrowych, z dostarczeniem czystych wzorów formularzy używanych we wszystkich procedurach ewidencji i księgowości. Podać okres przechowywania tego typu dokumentacji.

12. Opis procedur, planowanej częstotliwości i metod przeprowadzania spisu inwentarza z natury przez użytkownika (według pozycji i/lub masy z uwzględnieniem głównych metod pomiaru) i przewidywaną dokładność.

13. Organizacja ewidencji i kontroli materiałów.

14. Informacje dotyczące zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, które muszą być przestrzegane w danej instalacji i do których muszą zastosować się inspektorzy.

1. Nazwa.

2. Lokalizacja, dokładny adres wraz z numerami telefonu i faksu oraz adresami e-mail.

3. Właściciel (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

4. Użytkownik (upoważniona osoba prawna lub fizyczna).

5. Rodzaj materiału jądrowego.

6. Opis pojemników stosowanych do magazynowania i obsługi (np. dla określenia możliwości szczelnego zamknięcia).

7. Opis wykorzystania materiałów jądrowych (art. 3 ust. 1).

8. W przypadku producentów rud, potencjalne roczne zużycie instalacji.

9. Obecny status (np. w budowie, w eksploatacji lub zamknięta).

10. Opis procedur księgowości i kontroli materiałów jądrowych, wraz z procedurami przeprowadzania inwentaryzacji z natury.

11. Organizacja księgowości i kontroli materiałów.

(1.) Początkowe zgłoszenie powinno obejmować wszystkie instalacje jądrowe i wszystkie pozostałe zabudowania na ich terenie zgodnie z opisem w art. 2 ust. 21. W związku z tym, należy dokonać oddzielnego wpisu dla każdego budynku na terenie obiektu. Kolejne coroczne zgłoszenia aktualizacyjne powinny zawierać tylko te tereny obiektu i budynki, które od czasu ostatniego zgłoszenia uległy zmianie. W miarę potrzeby, wraz z początkowym zgłoszeniem i aktualizacją należy dołączyć mapę terenu obiektu.

(2.) „Nr zgłoszenia” to kolejny numer zgłoszenia dla każdego terenu obiektu, zaczynając od numeru 1 dla zgłoszenia początkowego terenu obiektu.

(3.) „Okres sprawozdawczy” dla pierwszego zgłoszenia to okres z datą „na dzień”, natomiast w przypadku kolejnych corocznych aktualizacji, właściwy wpis odpowiada dacie początkowej i końcowej danego okresu czasu. Uznaje się, że dostarczone informacje są ważne dla daty końcowej. Wszystkie daty należy podawać w formie DDMMRRRR.

(4.) Komentarze dotyczące całego terenu obiektu.

(5.) Każdy „wpis” w każdym zgłoszeniu powinien otrzymać kolejny numer, zaczynając od 1.

(6.) Kolumny „Nr ref.” powinno się używać w celu odniesienia do kolejnego wpisu. Zawartość kolumny „Nr ref.” składa się z odpowiedniego zgłoszenia i numerów wpisu (np. 10-20 oznacza wpis 20 w zgłoszeniu 10). Odnośnik wskazuje na to, że aktualny wpis dodaje lub aktualizuje wcześniej podaną informację. W miarę potrzeby można podać kilka odnośników.

(7.) Kolumna „Kod MBA” powinna odnosić się do kodu MBA, do którego należy budynek wymieniony w danym wpisie.

(8.) Kolumna „Budynek” powinna zawierać numer budynku lub inne oznaczenie umożliwiające jednoznaczną identyfikację budynku na mapie poglądowej terenu obiektu.

(9.) „Ogólny opis” każdego budynku powinien zawierać:

Nie trzeba powtarzać opisu działalności zawartego w zgłoszonym wcześniej kwestionariuszu podstawowych charakterystyk technicznych.

(10.) Uwagi dotyczące każdego wpisu.

1. MBA:

Kod rejonu bilansu materiałowego, dla którego sporządza się sprawozdanie. Kod ten jest przekazywany danej instalacji przez Komisję.

2. RODZAJ RAPORTU:

I dla raportów o zmianach w stanie inwentarza.

3. DATA RAPORTU:

Data wypełnienia raportu.

4. NUMER RAPORTU:

Kolejny numer, bez pustych miejsc.

5. LICZBA WIERSZY:

Całkowita liczba wierszy raportu.

6. POCZĄTEK RAPORTU:

Data pierwszego dnia okresu sprawozdawczego.

7. KONIEC RAPORTU:

Data ostatniego dnia okresu sprawozdawczego.

8. SPRAWOZDAWCA:

Nazwa osoby odpowiedzialnej za raport.

9. IDENTYFIKATOR OPERACJI:

Kolejny numer. Jest używany do oznaczania wszystkich wierszy dla zmiany w stanie inwentarza dotyczących tej samej operacji fizycznej.

10. KOD IC:

Należy użyć jednego z następujących kodów:

11. PARTIA:

Użytkownik może wybrać oznaczenie partii, jednakże:

12. KMP:

Kluczowy punkt pomiarowy. Kody są podawane do wiadomości danej instalacji w szczególnych postanowieniach dotyczących zabezpieczeń. Jeśli nie określono żadnego kodu, należy użyć symbolu „&”.

13. POMIAR:

Należy podać, na jakiej podstawie została ustalona ilość zgłaszanego materiału jądrowego. Należy użyć jednego z następujących kodów:

14. POSTAĆ MATERIAŁU:

Należy stosować następujące kody:

15. POJEMNIK NA MATERIAŁY:

Należy stosować następujące kody:

16. STAN MATERIAŁU:

Należy stosować następujące kody:

17. OD MBA:

Używać jedynie przy kodach zmiany w stanie inwentarza RD i RF. Przy kodzie zmiany w stanie inwentarza RD należy podać kod rejonu bilansu materiałów dokonujący wywozu. Jeśli kod ten jest nieznany, należy podać kod „F”, „Q” lub „W” (odpowiednio dla MBA wysyłającego we Francji, Zjednoczonym Królestwie lub w jakimkolwiek państwie nieposiadającym broni nuklearnej) i wpisać pełną nazwę oraz adres dokonującego wywozu w polu przeznaczonym dla uwag (40). Przy kodzie zmiany w stanie inwentarza RF należy podać kod kraju dla państwa wywożącego lub, jeżeli jest znany, kod MBA instalacji wywożącej, oraz wpisać pełną nazwę i adres dokonującego eksportu w polu przeznaczonym na uwagi (40).

18. DO MBA:

Używać jedynie przy kodach zmian w stanie inwentarza SD i SF. Przy kodzie zmian w stanie inwentarza SD należy podać kod rejonu bilansu materiałów odbiorcy. Jeśli kod ten jest nieznany, należy podać kod „F”, „Q” lub „W” (odpowiednio dla MBA odbiorcy we Francji, Zjednoczonym Królestwie lub państwie nieposiadającym broni jądrowej) i wpisać pełną nazwę oraz adres odbiorcy w polu przeznaczonym na uwagi (40). Przy kodzie zmiany w stanie inwentarza SF należy podać kod kraju państwa importującego lub kod MBA instalacji importującej, jeśli jest znany, oraz wpisać pełną nazwę i adres odbiorcy i w polu przeznaczonym na uwagi (40).

19. POPRZEDNIA PARTIA:

Oznaczenie partii przed zmianą partii. Oznaczenie partii po zmianie partii należy podać w polu 11.

20. DATA PIERWOTNA:

W przypadku poprawki należy podać dzień, miesiąc i rok, kiedy poprawiany wiersz został pierwotnie zapisany. Przy łańcuchach korekt, data pierwotna jest zawsze datą zaksięgowania pierwszego wiersza w łańcuchu. Dla wierszy późniejszych (dodania pojedynczych wpisów), data pierwotna jest datą, w której wystąpiła zmiana w stanie inwentarza.

21. DATA PIT:

Data wykonania spisu inwentarza z natury traktowana w raporcie bilansu materiałowego, na którym opiera się korekta księgowa dla MUF (materiałów nierozliczonych). Używać wyłącznie z kodem zmiany w stanie inwentarza MF.

22. NUMER WIERSZA:

Kolejny numer, zaczynając od „1” w każdym raporcie, bez pustych miejsc.

23. DATA ZAKSIĘGOWANIA:

Dzień, miesiąc i rok, gdy nastąpiła zmiana w stanie inwentarza lub gdy ją przyjęto do wiadomości.

24. POZYCJE:

Należy podać liczbę pozycji, z których składa się partia. Jeżeli zmiana w stanie inwentarza składa się z kilku wierszy, podawana suma liczby pozycji musi się równać całkowitej liczbie pozycji należącej do tego samego identyfikatora zmiany. Jeżeli zmiana dotyczy więcej niż jednego elementu, liczbę pozycji należy podać jedynie w wierszu(-ach) dla kategorii elementu o najwyższej wartości strategicznej (w porządku malejącym: P, H, L, N, D, T).

25. KATEGORIA ELEMENTU:

Należy stosować następujące kody:

26. MASA ELEMENTÓW:

Należy podać masę elementów określonych w polu 25. Wszystkie masy należy podawać w gramach. Cyfry dziesiętne pojawiające się w zapisach księgowych można podawać do trzeciego miejsca po przecinku.

27. IZOTOP:

Kod ten wskazuje rodzaj izotopów rozszczepialnych; należy go używać przy podawaniu masy izotopów rozszczepialnych (28). Należy używać następujących kodów G dla U-235, K dla U-233 i J dla mieszaniny U-235 i U-233.

28. MASA IZOTOPÓW ROZSZCZEPIALNYCH:

Jeżeli nie zostało inaczej postanowione w szczególnych przepisach dotyczących zabezpieczeń, masę izotopów rozszczepialnych należy podać tylko dla wzbogaconego uranu i dla zmian kategorii dotyczących wzbogaconego uranu. Wszystkie masy należy podawać w gramach. Cyfry dziesiętne pojawiające się w zapisach księgowych można podawać do trzeciego miejsca po przecinku.

29. SKŁAD IZOTOPOWY:

Jeżeli szczególne przepisy dotyczące zabezpieczeń tak stanowią, skład izotopowy U i/lub Pu należy podać w formie wykazu mas, przy czym masy U-233, U-234, U-235, U-236, U-238 lub Pu-238, Pu-239, Pu-240, Pu-241, Pu-242 należy oddzielić średnikiem. Cyfry dziesiętne pojawiające się w zapisach księgowych można podawać do trzeciego miejsca po przecinku.

30. ZOBOWIĄZANIE:

Wskazanie szczególnych zobowiązań dotyczących zabezpieczeń przyjętych przez Wspólnotę w Porozumieniu zawartym z krajem trzecim lub organizacją międzynarodową, której podlega materiał jądrowy (art. 17). Komisja powiadomi instalacje o odpowiednich kodach.

31. POPRZEDNIA KATEGORIA:

Kod kategorii materiału jądrowego przed zmianą kategorii. W polu 25 należy podać odpowiedni kod po zmianie. Używać jedynie z kodami zmiany w stanie inwentarza CE, CB oraz CC.

32. POPRZEDNIE ZOBOWIĄZANIE:

Kod szczególnego zobowiązania dotyczącego zabezpieczeń, któremu podlegał materiał jądrowy przed zmianą. W polu 30 należy podać odpowiedni kod zobowiązania po zmianie. Używać jedynie z kodami zmiany w stanie inwentarza BR, CR, PR oraz SR.

33. KOD CAM OD:

Kod instalacji według załącznika I-G wysyłającej materiał. Komisja powiadomi użytkownika lub podmiot o odpowiednim kodzie. Do tych użytkowników zastosowanie mają uproszczone procedury składania raportów.

34. KOD CAM DO:

Kod instalacji według załącznika I-G otrzymującej materiał. Komisja powiadomi użytkownika lub podmiot o odpowiednim kodzie. Do tych użytkowników zastosowanie mają uproszczone procedury składania raportów.

35. DOKUMENT:

Zdefiniowany przez użytkownika odnośnik do dokumentu(-ów) towarzyszącego(-cych).

36. OZNACZENIE POJEMNIKA:

Zdefiniowany przez użytkownika numer pojemnika. Dane opcjonalne, które mogą być wykorzystywane w niektórych przypadkach, gdy numer pojemnika nie pojawia się w oznaczeniu partii.

37. POPRAWKA:

Poprawki należy nanosić przez anulowanie błędnego wiersza (błędnych wierszy) i dodanie właściwego (właściwych). Należy stosować następujące kody:

38. POPRZEDNI RAPORT:

Podać numer raportu (4) dla wiersza podlegającego poprawieniu.

39. POPRZEDNI WIERSZ:

W przypadku anulowania lub dodania, w zestawieniu anulowanie/dodanie, podać numer wiersza (22) podlegającego poprawieniu.

40. UWAGI:

Wolne pole na krótkie uwagi użytkownika (zastępuje oddzielną krótką notatkę).

41. WYPALENIE:

W przypadku zmian w stanie inwentarza typu NP lub NL w reaktorach jądrowych, wypalenie w MWdniach/tonę.

42. CRC:

Kod mieszany wiersza dla celów kontroli jakości. Komisja informuje użytkownika o algorytmie, jaki ma zostać użyty.

43. POPRZEDNI CRC:

Kod mieszany wiersza podlegającego poprawieniu.

44. WYPRZEDZAJĄCE ZAWIADOMIENIE:

Kod referencyjny wyprzedzającego zawiadomienia (art. 20 i 21). Używać ze zmianami w stanie inwentarza SF i RF i z takimi zmianami stanu inwentarza typu SD i RD, gdy państwa, w których zlokalizowani są nadawca i odbiorca nie są stroną tego samego Porozumienia o zabezpieczeniach z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej i Euratomem.

45. CYKL PRODUKCYJNY:

Jednoznaczny identyfikator przy cyklu produkcyjnym. Używać wyłącznie przy zmianie w stanie inwentarza w rejonie(-nach) bilansu materiałowego instalacji przerobu zużytego paliwa.

46. REAKTOR:

Jednoznaczny identyfikator reaktora, z którego pochodzi przechowywane lub przerabiane napromieniowane paliwo. Używać wyłącznie przy zmianie w stanie inwentarza w instalacjach przechowywania lub przerobu wypalonego paliwa.

47. ŚCIEŻKA BŁĘDU:

Specjalny kod opisujący dla celów oceny bilansu materiałowego błędy pomiarów i rozprzestrzenianie. Kody są uzgadniane między instalacją a Komisją.

1. W przypadku przewozu materiału jądrowego, wysyłający musi dostarczyć otrzymującemu wszystkie informacje potrzebne do raportu o zmianach w stanie inwentarza.

2. Jeżeli dane liczbowe zawierają ułamki jednostek, należy użyć kropki do oddzielenia części dziesiętnych.

3. Dozwolone jest użycie następujących 55 znaków: 26 wielkich liter od A do Z, cyfry od 0 do 9 oraz znaki „plus”, „minus”, „kreska ukośna prawa”, „gwiazdka”, „spacja”, „znak równości”, „znak większości”, „znak mniejszości”, „kropka”, „przecinek”, „początek nawiasu”, „koniec nawiasu”, „dwukropek”, „dolar”, „procent”, „cudzysłów”, „średnik”, „znak zapytania” oraz znak „&”.

4. Na podstawie art. 79 Traktatu, podlegający wymogom zabezpieczeń zawiadamiają władze zainteresowanego Państwa Członkowskiego o wszelkich informacjach przesyłanych do Komisji na podstawie art. 78 i art. 79 ust. 1 Traktatu.

5. Raporty muszą być przygotowywane w powszechnie przyjętym formacie sprawozdawania typu „labelled” uzgodnionym miedzy Komisją a użytkownikami.

6. Odpowiednio wypełnione i podpisane formularze należy przesłać do Komisji Europejskiej, Zabezpieczenia Euratomu, L-2920 Luksemburg.

1. MBA:

Kod rejonu bilansu materiałowego, dla którego sporządza się raport. Taki kod danej instalacji jest podawany do wiadomości Komisji.

2. RODZAJ RAPORTU:

M dla rejonu bilansu materiałowego.

3. DATA RAPORTU:

Data ukończenia raportu.

4. POCZĄTEK RAPORTU:

Data początkowa, data dnia następującego po dniu poprzedniego spisu inwentarza z natury inwentaryzacji z natury.

5. KONIEC RAPORTU:

Data końcowa, data aktualnego spisu inwentarza z natury.

6. NUMER RAPORTU:

Kolejny numer, bez pustych miejsc.

7. KATEGORIA ELEMENTU:

Należy stosować następujące kody kategorii materiału jądrowego:

8. LICZBA WIERSZY:

Całkowita liczba zgłaszanych wierszy.

9. SPRAWOZDAWCA:

Nazwisko osoby odpowiedzialnej za raport.

10. KOD IC:

Należy wpisać różne rodzaje informacji dotyczące stanu inwentarza i zmian w stanie inwentarza w niżej podanej kolejności. Należy stosować następujące kody:

W przypadku zmian w stanie inwentarza, należy użyć jeden z następujących kodów:

11. NUMER WIERSZA:

Kolejny numer, zaczynając od „1”, bez pustych miejsc.

12. MASA ELEMENTU:

Podać masę elementów określonych w polu 7. Wszystkie masy należy podawać w gramach. Cyfry dziesiętne pojawiające się w zapisach księgowych można podawać do trzeciego miejsca po przecinku.

13. IZOTOP:

Kod ten wskazuje rodzaj izotopów rozszczepialnych; należy go używać do podawania masy izotopów rozszczepialnych. Należy użyć następujących kodów G dla U-235, K dla U-233 i J dla mieszaniny U-235 i U-233.

14. MASA IZOTOPÓW ROZSZCZEPIALNYCH:

Jeżeli nie zostało postanowione inaczej w szczególnych przepisach dotyczących zabezpieczeń, masę izotopów rozszczepialnych należy podać tylko dla wzbogaconego uranu i dla zmian kategorii dotyczących wzbogaconego uranu. Wszystkie masy należy podawać w gramach. Cyfry dziesiętne pojawiające się w zapisach księgowych można podawać do trzeciego miejsca po przecinku.

15. ZOBOWIĄZANIE:

Wskazanie szczególnych zobowiązań dotyczących zabezpieczeń przyjętych przez Wspólnotę w porozumieniu zawartym z krajem trzecim lub organizacją międzynarodową, której podlega materiał jądrowy (art. 17). Komisja powiadomi instalacje o odpowiednich kodach.

16. POPRAWKA:

Poprawki należy nanosić należy nanosić przez anulowanie błędnego wiersza (błędnych wierszy) i dodanie właściwego (właściwych). Należy stosować następujące kody:

17. POPRZEDNI RAPORT:

Podać numer raportu (4) dla wiersza podlegającego poprawieniu.

18. POPRZEDNI WIERSZ:

W przypadku anulowania lub dodania, w zestawieniu anulowanie/dodanie, podać numer wiersza (11) podlegającego poprawieniu.

19. UWAGI:

Wolne pole na krótkie uwagi użytkownika (zastępuje oddzielną krótką notatkę).

20. CRC:

Kod mieszany wiersza dla celów kontroli jakości. Komisja informuje użytkownika o algorytmie, jaki ma zostać użyty.

21. POPRZEDNI CRC:

Kod mieszany wiersza podlegającego poprawieniu.

1. MBA:

Kod rejonu bilansu materiałowego, dla którego sporządza się raport. Taki kod jest podawany danej instalacji przez Komisję.

2. TYP RAPORTU:

P dla spisów inwentaryzacji z natury.

3. DATA RAPORTU:

Data ukończenia raportu.

4. NUMER RAPORTU:

Kolejny numer, bez pustych miejsc.

5. DATA PIT:

Dzień, miesiąc i rok wykonania spisu inwentarza z natury, oddające sytuację o godz. 24.00.

6. LICZBA WIERSZY:

Całkowita liczba wierszy uwzględnionych w raporcie.

7. SPRAWOZDAWCA:

Nazwisko osoby odpowiedzialnej za raport.

8. PIL_ITEM_ID:

Numer kolejny, wspólny dla wszystkich wierszy PIL dotyczących tego samego przedmiotu fizycznego.

9. PARTIA:

Jeżeli szczególne przepisy dotyczące zabezpieczeń wymagają śledzenia partii, należy użyć oznaczenia partii używanego w raporcie o zmianach w stanie inwentarza lub w poprzednim wykazie stanu inwentarza z natury.

10. KMP:

Kluczowy punkt pomiarowy. Kody są podawane do wiadomości danej instalacji w szczególnych przepisach dotyczących zabezpieczeń. Jeśli nie określono żadnego kodu, należy użyć „&”.

11. POMIAR:

Podać, na jakiej podstawie została ustalona ilość zgłoszonego materiału jądrowego. Należy użyć jednego z następujących kodów:

12. KATEGORIA ELEMENTU:

Należy stosować następujące kody:

13. POSTAĆ MATERIAŁU:

Należy stosować następujące kody:

14. POJEMNIK NA MATERIAŁ:

Należy stosować następujące kody:

15. STAN MATERIAŁU:

Należy stosować następujące kody:

16. NUMER WIERSZA:

Kolejny numer, zaczynając od „1”, w każdym raporcie, bez pustych miejsc.

17. SZTUKI:

W każdym wierszu wykazu inwentarza z natury należy podać liczbę sztuk, których to dotyczy. Jeżeli grupa sztuk należących do tej samej partii jest wykazywana za pomocą kilku wierszy, podawana zsumowana liczba sztuk musi się równać całkowitej liczbie sztuk w tej grupie. Jeżeli w wierszach jest więcej niż jedna kategoria elementu, liczba sztuk powinna być zadeklarowana w wierszu(-ach) jedynie dla kategorii elementu o najwyższej wartości strategicznej (w porządku malejącym: P, H, L, N, D, T).

18. MASA ELEMENTU:

Musi być podana masa elementów określonych w polu 12. Wszystkie masy należy podawać w gramach. Cyfry dziesiętne pojawiające się w zapisach księgowych można podawać do trzeciego miejsca po przecinku.

19. IZOTOP:

Ten kod wskazuje rodzaj izotopów rozszczepialnych i powinien być podawany jedynie w przypadku podawania masy izotopów rozszczepialnych. Powinny być używane następujące kody G dla U-235, K dla U-233 i J dla mieszanki U-235 i izotopów-233.

20. MASA IZOTOPÓW ROZSZCZEPIALNYCH:

Jeżeli nie zostało inaczej postanowione w szczególnych przepisach dotyczących zabezpieczeń, masa izotopów rozszczepialnych musi być podana tylko dla wzbogaconego uranu i zmian kategorii dotyczących wzbogaconego uranu. Wszystkie masy należy podawać w gramach. Cyfry dziesiętne pojawiające się w zapisach księgowych można podawać do trzeciego miejsca po przecinku.

21. ZOBOWIĄZANIE:

Wskazanie szczególnych zobowiązań dotyczących zabezpieczeń przyjętych przez Wspólnotę w porozumieniu zawartym z krajem trzecim lub organizacją międzynarodową, której podlega materiał jądrowy (art. 17). Komisja powiadomi instalacje o odpowiednich kodach.

22. DOKUMENT:

Zdefiniowany przez użytkownika odnośnik do dokumentu(-ów) pomocniczego(-czych).

23. OZNACZENIE POJEMNIKA:

Zdefiniowany przez użytkownika numer pojemnika. Opcjonalne dane, jakie mogą być wykorzystywane w niektórych przypadkach, gdy numer pojemnika nie pojawia się w oznaczeniu partii.

24. POPRAWKA:

Poprawki należy nanosić przez anulowanie błędnego wiersza (błędnych wierszy) i wprowadzenie właściwego (właściwych). Należy stosować następujące kody:

25. POPRZEDNI RAPORT:

Podać numer raportu (4) dla wiersza podlegającego poprawieniu.

26. POPRZEDNI WIERSZ:

W przypadku anulowania lub dodania, w zestawieniu anulowanie/dodanie, podać numer wiersza (16) podlegającego poprawieniu.

27. UWAGA:

Wolne pole na krótkie uwagi użytkownika (zastępuje oddzielną krótką notatkę).

28. CRC:

Kod mieszany wiersza dla celów kontroli jakości. Komisja informuje użytkownika o algorytmie, jaki ma zostać użyty.

29. POPRZEDNI CRC:

Kod mieszany wiersza podlegającego poprawieniu.

1. Kod referencyjny:

2. Kod rejonu bilansu materiałowego:

3. Instalacja (wysyłający):… Instalacja (otrzymujący):

4. Ilości z podziałem na kategorię materiału jądrowego i szczególne zobowiązanie dotyczące zabezpieczeń:

5. Skład chemiczny:

6. Wzbogacenie lub skład izotopowy:

7. Postać fizyczna:

8. Liczba sztuk:

9. Opis pojemników i pieczęci:

10. Dane identyfikacyjne wysyłki:

11. Środki transportu:

12. Miejsce, gdzie materiał będzie przechowywany lub przygotowywany:

13. Ostatni możliwy termin identyfikacji materiału:

14. Orientacyjne terminy wysyłki:

Przewidywany termin otrzymania:

15. Wykorzystanie:

16. Numer referencyjny umowy Agencji Dostaw:

1. Kod referencyjny dla wyprzedzającego zawiadomienia, który ma być użyty w raporcie o zmianach w stanie inwentarza (użyć do 8 znaków).

2. Kod rejonu bilansu materiałowego podany danej instalacji przez Komisję.

3. Nazwa, adres i kraj instalacji wysyłającej i instalacji otrzymującej materiał jądrowy. Tam, gdzie ma zastosowanie, należy również podać końcowego odbiorcę, dla którego przeznaczony jest materiał.

4. Całkowitą masę pierwiastków należy podawać w gramach. Tam, gdzie ma zastosowanie, należy podać masy izotopów rozszczepialnych. Masy muszą być podzielone według kategorii materiału jądrowego i szczególnych zobowiązań dotyczących zabezpieczeń.

5. Podać skład chemiczny.

6. Tam, gdzie ma zastosowanie, podać stopień wzbogacenia lub skład izotopowy.

7. Użyć opisu materiałów przewidzianego w załączniku III (14) do niniejszego rozporządzenia.

8. Podać liczbę sztuk zawartych w wysyłce.

9. Opis (typ) pojemników, wraz ze szczegółami istotnymi z punktu widzenia pieczętowania.

10. Dane identyfikacyjne wysyłki (np. oznakowanie lub numery pojemników).

11. Tam, gdzie ma zastosowanie, podać środki transportu.

12. Wskazać miejsce w obrębie rejonu bilansu materiałowego, gdzie materiał jądrowy jest przygotowywany do wysyłki i może być zidentyfikowany i gdzie, w miarę możliwości można sprawdzić jego ilość oraz skład.

13. Ostatni możliwy termin identyfikacji materiału i sprawdzenia jego ilość i składu.

14. Orientacyjne terminy wysyłki oraz przewidywanego nadejście do miejsca przeznaczenia.

15. Wskazać sposób wykorzystania materiału jądrowego.

16. Tam, gdzie ma zastosowanie, podać:

1. Kod referencyjny:

2. Kod rejonu bilansu materiałowego:

3. Instalacja (otrzymujący):… Instalacja (wysyłający):

4. Ilości z podziałem według kategorii materiału jądrowego i szczególnego zobowiązania dotyczącego zabezpieczeń:

5. Skład chemiczny:

6. Wzbogacenie lub skład izotopowy:

7. Postać fizyczna:

8. Liczba sztuk:

9. Opis pojemników i pieczęci:

10. Środki transportu:

11. Data nadejścia:

12. Przewidywane miejsce wypakowania materiałów:

13. Przewidywana data(-y) wypakowania materiału:

14. Numer referencyjny umowy Agencji Dostaw:

1. Kod referencyjny dla wyprzedzającego zawiadomienia, który będzie użyty w raporcie o zmianach w stanie inwentarza (użyć do 8 znaków)

2. Kod sprawozdającego rejonu bilansu materiałowego podany danej instalacji przez Komisję.

3. Nazwa, adres i kraj instalacji otrzymującej i instalacji wysyłającej materiał jądrowy.

4. Całkowitą masę pierwiastków należy podawać w gramach. Tam, gdzie ma zastosowanie, podać masy izotopów rozszczepialnych. Masy muszą być podzielone według kategorii materiału jądrowego i szczególnych zobowiązań dotyczących zabezpieczeń.

5. Podać skład chemiczny.

6. Tam, gdzie ma zastosowanie, podać stopień wzbogacenia lub skład izotopowy.

7. Użyć opisu materiałów określonego w załączniku III (14) do niniejszego rozporządzenia.

8. Podać liczbę sztuk zawartych w wysyłce.

9. Opis (typ) pojemników oraz, w miarę możliwości, nałożonych pieczęci.

10. Tam, gdzie ma zastosowanie, podać środki transportu.

11. Przewidywana lub faktyczna data nadejścia do zgłaszanego rejonu bilansu materiałowego.

12. Wskazać miejsce w obrębie rejonu bilansu materiałowego, gdzie materiał jądrowy będzie rozpakowywany i może zostać zidentyfikowany oraz gdzie można będzie sprawdzić jego ilość oraz skład.

13. Przewidywana data(-y) rozpakowania materiału.

14. Tam, gdzie ma zastosowanie, podać:

(1) Zgłoszenie wysyłki należy sporządzić najpóźniej do końca stycznia każdego roku dla poprzedniego roku z oddzielnym wpisem dla każdego odbiorcy. Zgłoszenie eksportu musi być sporządzone dla każdej wysyłki w dniu wysyłania.

(2) Nazwa i adres zgłaszającego przedsiębiorstwa.

(3) Nazwa kopalni, dla której sporządzane jest zgłoszenie.

(4) Kod kopalni podany przedsiębiorstwu przez Komisję.

1. Data:

2. Instalacja:

3. Kod rejonu bilansu materiałowego:

4. Kategoria materiału jądrowego:

5. Wzbogacenie lub skład izotopowy:

6. Ilości:

7. Skład chemiczny:

8. Postać fizyczna:

9. Liczba sztuk:

10. Rodzaj zwolnienia (art. 19 ust. 2):

11. Planowane wykorzystanie:

12. Szczególne zobowiązanie dotyczące zabezpieczeń:

13. Data wysyłki… Z

(1) Tego formularza należy użyć jako rocznego raportu przy zgłaszaniu zmian w stanie inwentarza materiału jądrowego należącego do rejonu bilansu materiałowego, któremu udzielono zwolnienia i przy zgłaszaniu stanu inwentarza na początku i na końcu okresu sprawozdawczego (art. 19 ust. 3) lub jako raportu dotyczącego eksportu do kraju trzeciego (art. 19 ust. 4).

(2) W kolumnie „Rodzaj raportu” powinna widnieć litera „A”, gdy formularz służy do sporządzenia raportu rocznego, lub „EXP”, gdy formularz jest wykorzystywany do sporządzania raportów dotyczących eksportu materiału jądrowego z MBA, któremu przyznano zwolnienie.

(3) „Pozycja” w każdym zgłoszeniu powinna być kolejno ponumerowana, zaczynając od „1”.

(4) Kolumny „Nr ref.” należy używać w celu odniesienia do innego wpisu. Kolumna „Nr ref.” zawiera odnośne numery zgłoszenia i wpisu. Odnośnik wskazuje, że aktualny wpis dodaje lub aktualizuje wcześniej podane informacje.

(5) Kolumny „Informacje o zmianie w stanie inwentarza” używa się do podania rodzaju zmiany w stanie inwentarza, jaka pojawiła się w trakcie okresu sprawozdawczego i/lub stanu inwentarza na początku i na końcu okresu sprawozdawczego. Należy użyć kodu IC z załącznika III. Kodu BB należy używać dla zaktualizowania stanu inwentarza na początku okresu sprawozdawczego.

Dla każdego rodzaju zwolnienia, każdej odpowiedniej instalacji i każdego rodzaju zmiany w stanie inwentarza należy dokonać oddzielnego wpisu.

(6) W kolumnie „Jądrowe lub niejądrowe” należy wpisać „N”, jeśli materiał jądrowy używany jest w działalności jądrowej lub „NN” w przypadku działalności niejądrowej.

(7) W kolumnie „Opis” należy podać faktyczne lub planowane przeznaczenie materiału jądrowego.

— rodzaje działań, np.: proponowane cykle produkcyjne z podaniem typu i ilości elementów paliwowych, które mają być wyprodukowane lub przetworzone, programy wzbogacania, programy eksploatacji reaktora wraz z planowanymi wyłączeniami;

— przewidywany harmonogram nadejścia materiałów z wyszczególnieniem ilości materiału na partię, postaci (UF6, UO2, paliwa świeże lub napromienione itd.) przewidywany typ pojemnika lub opakowania;

— przewidywany harmonogram cykli produkcyjnych przetwarzania odpadów (innych niż przepakowanie lub dalszy etap unieszkodliwiania bez separacji pierwiastków), z wyszczególnieniem ilości materiału na partię, postaci (szkło, ciecz wysoko aktywna itd.), przewidywanym czasem trwania i miejscem;

— przewidywane terminy określenia ilości materiału w produktach oraz daty wysyłki;

— terminy i czas trwania spisu inwentarza z natury.

(1) Tego formularza należy użyć zgodnie z art. 31 jako wyprzedzającego zawiadomienia w przypadku, gdy planuje się dalsze przetwarzanie odpadów. Należy zawiadomić o wszelkich kolejnych zmianach w terminach lub miejscu przetwarzania. Należy dokonać wpisu oddzielnej pozycji dla każdego cyklu produkcyjnego dalszego przetwarzania, z wyjątkiem przepakowywania odpadów, lub ich dalszego unieszkodliwiania bez separacji pierwiastków dla celów przechowywania lub składowania.

(2) „Pozycja” w każdym zgłoszeniu powinna być kolejno ponumerowana, zaczynając od „1”.

(3) Kolumny „Nr ref.” należy używać w celu odniesienia do innej pozycji. Kolumna „Nr ref.” zawiera odnośne numery zgłoszenia i pozycji (np. 10—20 odnosi się do pozycji 20 zgłoszenia 10). Odnośnik wskazuje, że aktualna pozycja dodaje nowe lub aktualizuje wcześniej podane informacje. W miarę potrzeby można podać kilka odsyłaczy.

(4) W kolumnie „Rodzaj odpadów przed unieszkodliwieniem” należy podać rodzaj odpadów przed wykonaniem jakiegokolwiek etapu unieszkodliwiania, np. łuski, osady z klarowania materiału wejściowego, ciecz wysoko lub średnio aktywna.

(5) W kolumnie „Postać po unieszkodliwieniu” należy podać aktualną postać odpadów po unieszkodliwieniu, np. szkło, ceramika, cement lub asfalt.

(6) W kolumnie „Liczba sztuk” należy podać liczbę sztuk, np. zasobników szkła lub bloczków cementu związanych z pojedynczym cyklem produkcyjnym przetwarzania.

(7) Kolumna „Ilość” powinna zawierać, w przypadku dostępności danych, całkowitą ilość w gramach plutonu, uranu wysoko wzbogaconego lub uranu-233 znajdującego się w pozycjach wpisanych w kolumnie „Liczba sztuk”. Wpis w kolumnie „Ilość” może opierać się na danych ilościowych użytych w raportach o zmianach w stanie inwentarza i nie wymaga pomiaru każdej sztuki.

(8) W kolumnie „Miejsce” należy podać nazwę i adres instalacji i lokalizację odpadów w momencie składania zgłoszenia. Adres musi być na tyle dokładny, aby wskazywał pozycję geograficzną tej lokalizacji w stosunku do innych lokalizacji określonych w tym lub innych zgłoszeniach oraz zawierać informacje na temat dojazdu – w przypadku wystąpienia takiej konieczności. Jeśli lokalizacja znajduje się na terenie instalacji jądrowej, w kolumnie miejsce należy podać kod instalacji.

(9) W kolumnie „Miejsce przetwarzania” należy podać miejsce planowanego procesu przetwarzania.

(10) W kolumnie „Terminy przetwarzania” należy podać terminy przewidywanego rozpoczęcia lub zakończenia dalszych cykli przetwarzania.

(11) W kolumnie „Cel przetwarzania” należy podać wynik przetwarzania, np. odzyskanie plutonu lub separacja określonych materiałów rozszczepialnych.

(1) Komunikat ten powinien obejmować wszystkie przypadki wywozu lub eksportu unieszkodliwionych odpadów do instalacji w obrębie lub poza terytorium Państw Członkowskich, jakie miały miejsce w okresie sprawozdawczym.

(2) W przypadku wysyłki do instalacji w obrębie lub poza terytorium Państw Członkowskich należy podać kod MBA; w przypadku wysyłki do instalacji poza terytorium Państw Członkowskich lub, gdy kod MBA jest nieznany należy podać pełną nazwę i adres.

(3) W kolumnie „Postać odpadów unieszkodliwionych” należy podać postać odpadów po unieszkodliwieniu, np. szkło, ceramika, cement lub asfalt.

(4) Dane ilościowe podane w kolumnie „Ilość” mogą być oparte na odpowiednich danych zapisanych w instalacji i nie ma potrzeby dokonywania pomiarów eksportowanych lub wywożonych pozycji.

(1) Komunikat ten jest wymagany dla odpadów unieszkodliwionych, które zostały otrzymane z instalacji niemającej kodu MBA lub z instalacji znajdującej się poza terytorium Państw Członkowskich.

(2) W kolumnie „Postać odpadów unieszkodliwionych” należy podać postać odpadów po unieszkodliwieniu, np. szkło, ceramika, cement lub asfalt.

(3) Dane ilościowe w kolumnie „Ilość” mogą być oparte o odpowiednie dane zapisane w instalacji i nie ma potrzeby dokonywania pomiaru importowanych lub przywożonych pozycji.

(1) Roczny raport zgłaszający zgodnie z art. 32 ust. 3 wszelkie zmiany lokalizacji odpadów, które wystąpiły w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego. Dla każdej zmiany lokalizacji w ciągu roku wymagana jest oddzielna pozycja.

(2) „Pozycja” w każdym zgłoszeniu powinna być kolejno ponumerowana, zaczynając od „1”.

(3) Kolumny „Nr ref.” należy używać jako odniesienia aktualnego wpisu do pozycji innego wpisu. Kolumna „Nr ref.” zawiera odnośne numery zgłoszenia i pozycji (np. 10—20 odnosi się do wpisu 20 zgłoszenia 10). Odnośnik wskazuje, że aktualny wpis dodaje nowe lub aktualizuje wcześniej podane informacje. W miarę potrzeb można podać kilka odsyłaczy.

(4) W kolumnie „Rodzaj odpadów przed unieszkodliwieniem” należy podać rodzaj odpadów przed wykonaniem jakiegokolwiek etapu unieszkodliwiania, np. łuski, osady z klarowania materiału wejściowego, ciecz wysoko lub średnio aktywna.

(5) W kolumnie „Postać unieszkodliwiona” należy podać postać odpadów po unieszkodliwieniu, np. szkło, ceramika, cement lub asfalt.

(6) W kolumnie „Liczba sztuk” należy podać liczbę sztuk, np. zasobników szkła lub bloczków cementu, które mają być objęte pojedynczym cyklem produkcyjnym przetwarzania lub liczbę sztuk przeniesionych w trakcie roku z tej samej lokalizacji pochodzenia („poprzedniej”) do tej samej nowej lokalizacji.

(7) Kolumna „Ilość” powinna obejmować, jeżeli odpowiednie dane są dostępne, całkowitą ilość w gramach plutonu, uranu wysoko wzbogaconego lub uranu-233 znajdującego się w pozycji wpisanej w kolumnie „Liczba sztuk”. Wpis w kolumnie „Ilość” może opierać się na danych ilościowych użytych w raportach o zmianach w stanie inwentarza, np. średnia ilość materiałów jądrowych na sztukę i nie wymaga pomiaru każdej sztuki.

(8) W kolumnie „Poprzednia lokalizacja” należy podać lokalizację odpadów przed zmianą lokalizacji (patrz również: objaśnienie nr 8 w załączniku XII).

(9) W kolumnie „Nowa lokalizacja” należy podać lokalizację po jej zmianie (patrz również: objaśnienie nr 8 w załączniku XII).