22.2.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 67/10


Skarga wniesiona w dniu 20 grudnia 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Sprawa E-11/17)

(2018/C 67/10)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 20 grudnia 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Carstena Zatschlera, Catherine Howdle i Ingibjörg Ólöf Vilhjálmsdóttir, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35 Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1.

Orzeczenie, że Islandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy aktu, o którym mowa w pkt 30, 31bb, 31eb, 31i oraz 31d załącznika IX do Porozumienia EOG (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010), dostosowanego protokołem 1 do Porozumienia EOG oraz art. 7 Porozumienia EOG, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu lub nie powiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o środkach przyjętych do wdrożenia tego aktu.

2.

Obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

Skarga dotyczy niezastosowania się przez Islandię przed dniem 12 września 2017 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 12 lipca 2017 r. dotyczącej niewdrożenia przez to państwo do swojego krajowego porządku prawnego dyrektywy 2011/61/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010, o której mowa w pkt 30, 31bb, 31eb, 31i oraz 31d załącznika IX do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanej do Porozumienia protokołem 1 do Porozumienia („akt prawny”).

Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z aktu prawnego oraz art. 7 Porozumienia EOG, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu.