(1)

Zatwierdzenie substancji czynnej esfenwalerat wygasa dnia 30 czerwca 2016 r., jak określono w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (2).

(2)

Wniosek o odnowienie włączenia esfenwaleratu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3) złożono zgodnie z art. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1141/2010 (4) w terminie określonym w tym artykule.

(3)

Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1141/2010. Państwo członkowskie pełniące funkcję sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(4)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało sprawozdanie z oceny odnowienia i w dniu 30 lipca 2013 r. przedłożyło je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej „Urząd”) oraz Komisji.

(5)

Urząd przekazał sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim, dając im możliwość wyrażenia uwag, a otrzymane uwagi przekazał Komisji. Urząd upublicznił również dodatkową dokumentację skróconą.

(6)

Dnia 22 października 2014 r. Urząd przekazał Komisji swoją opinię (5) dotyczącą tego, czy można oczekiwać, że esfenwalerat spełnia kryteria zatwierdzenia określone w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Dnia 20 marca 2015 r. Komisja przedstawiła projekt sprawozdania z przeglądu dotyczącego esfenwaleratu na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz.

(7)

W odniesieniu do reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego tę substancję czynną ustalono, że kryteria zatwierdzenia określone w art. 4 zostały spełnione. Wspomniane kryteria zatwierdzenia uznaje się zatem za spełnione.

(8)

Ocena ryzyka dotycząca odnowienia zatwierdzenia esfenwaleratu opiera się na ograniczonej liczbie reprezentatywnych zastosowań, które jednak nie ograniczają zastosowań, w odniesieniu do których mogą zostać dopuszczone środki ochrony roślin zawierające esfenwalerat. Nie należy zatem utrzymywać ograniczenia do zastosowań w charakterze środka owadobójczego.

(9)

Komisja uważa jednak, że esfenwalerat jest substancją kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Esfenwalerat jest substancją toksyczną zgodnie z, odpowiednio, pkt 3.7.2.2 i 3.7.2.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, zważywszy, że współczynnik biokoncentracji jest większy niż 2 000, a długoterminowe najwyższe stężenie, przy którym nie obserwuje się szkodliwych zmian w przypadku organizmów słodkowodnych, jest mniejsze niż 0,01 mg/L. Esfenwalerat spełnia tym samym warunek określony w pkt 4 tiret drugie załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(10)

Należy zatem odnowić zatwierdzenie esfenwaleratu jako substancji kwalifikującej się do zastąpienia.

(11)

Zgodnie z art. 20 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 13 ust. 4 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011.

(12)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1885 (6) opóźniło datę wygaśnięcia zatwierdzenia esfenwaleratu, aby umożliwić zakończenie procesu odnowienia przed wygaśnięciem zatwierdzenia tej substancji. Jednak z uwagi na fakt, że decyzję w sprawie odnowienia podjęto przed pierwotnym terminem wygaśnięcia zatwierdzenia, niniejsze rozporządzenie powinno obowiązywać od dnia następującego po upływie pierwotnego terminu wygaśnięcia.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,