(1)

Rozporządzeniem (UE) nr 513/2013 (3) Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Unii Europejskiej („Unia”) modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego („moduły”) i głównych komponentów (tj. ogniw i płytek) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Grupa producentów eksportujących upoważniła Chińską Izbę Gospodarczą ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych („CCCME”) do złożenia Komisji w jej imieniu zobowiązania cenowego, co izba ta uczyniła. Z treści tego zobowiązania cenowego jasno wynika, że stanowi ono zbiór indywidualnych zobowiązań cenowych dla każdego producenta eksportującego, który to zbiór z praktycznych względów administracyjnych koordynuje CCCME.

(3)

Decyzją 2013/423/UE (4) Komisja przyjęła to zobowiązanie cenowe w odniesieniu do tymczasowego cła antydumpingowego. Rozporządzeniem (UE) nr 748/2013 (5) Komisja zmieniła rozporządzenie (UE) nr 513/2013 w celu wprowadzenia koniecznych zmian technicznych w związku z przyjęciem zobowiązania w odniesieniu do tymczasowego cła antydumpingowego.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1238/2013 (6) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Unii modułów i ogniw pochodzących lub wysyłanych z ChRL („produkty objęte postępowaniem”). Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1239/2013 (7) Rada nałożyła również ostateczne cło wyrównawcze na przywóz do Unii produktu objętego postępowaniem.

(5)

W następstwie powiadomienia o zmienionej wersji tego zobowiązania cenowego przez grupę producentów eksportujących („producenci eksportujący”) wraz z CCCME Komisja potwierdziła w decyzji wykonawczej 2013/707/UE (8) przyjęcie zmienionego zobowiązania cenowego („zobowiązanie”) na okres obowiązywania środków ostatecznych. W załączniku do tej decyzji wymieniono producentów eksportujących, w odniesieniu do których zobowiązanie przyjęto, między innymi ZNSHINE PV-TECH CO. LTD wraz z jego przedsiębiorstwem powiązanym w Unii Europejskiej, wspólnie objęte dodatkowym kodem TARIC B923 („ZNSHINE”).

(6)

Decyzją wykonawczą 2014/657/UE (9) Komisja przyjęła wniosek złożony wspólnie przez grupę producentów eksportujących i CCCME o udzielenie wyjaśnień dotyczących realizacji zobowiązania w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem i przedmiotowym zobowiązaniem, tj. modułów i ogniw pochodzących lub wysyłanych z ChRL, obecnie objętych kodami CN ex 8541 40 90 (kody TARIC 8541 40 90 21, 8541 40 90 29, 8541 40 90 31 i 8541 40 90 39), wytwarzanych przez odnośnych producentów eksportujących („produkt objęty zobowiązaniem”). Cła antydumpingowe i wyrównawcze, o których mowa w motywie 4 powyżej, oraz zobowiązanie są wspólnie zwane „środkami”.

(7)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/866 (10) Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do trzech producentów eksportujących.

(8)

Producenci eksportujący zgodzili się między innymi nie sprzedawać produktu objętego zobowiązaniem pierwszemu niezależnemu klientowi w Unii poniżej pewnej minimalnej ceny importowej („MCI”) w ramach powiązanego poziomu rocznego przywozu do Unii („poziom roczny”) określonego w zobowiązaniu. Ponadto producenci eksportujący zobowiązali się do zapewnienia, aby cała sprzedaż w ramach poziomu rocznego była wykazywana na fakturach handlowych wydanych przez odpowiedniego producenta eksportującego oraz w świadectwie dotyczącym zobowiązania eksportowego wydanym przez CCCME i zawierającym informacje opisane w zobowiązaniu.

(9)

W zobowiązaniu przedstawiono, w formie niewyczerpującego wykazu, naruszenia zobowiązania. Wykaz ten obejmuje:

Producent eksportujący jest odpowiedzialny za naruszenia popełnione przez wszelkie powiązane z nimi strony, które określono w zobowiązaniu.

(10)

Zobowiązanie nakłada również na producentów eksportujących obowiązek przedstawiania Komisji co kwartał szczegółowych informacji dotyczących ich całkowitej sprzedaży eksportowej i odsprzedaży w Unii („sprawozdania kwartalne”). Oznacza to, że informacje zawarte w tych sprawozdaniach kwartalnych muszą być kompletne i prawidłowe oraz że zgłoszone transakcje muszą być w pełni zgodne z warunkami przedmiotowego zobowiązania.

(11)

Aby zagwarantować przestrzeganie warunków zobowiązania, producenci eksportujący zobowiązali się również do przedkładania wszelkich informacji, jakie Komisja uzna za konieczne.

(12)

W trakcie monitorowania wypełniania zobowiązania Komisja zweryfikowała informacje przedłożone przez producentów eksportujących, które były istotne pod kątem zobowiązania. Komisja zwróciła się również o pomoc do państw członkowskich na podstawie art. 8 ust. 9 i art. 14 ust. 7 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego oraz art. 13 ust. 9 i art. 24 ust. 7 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego.

(13)

Ustalenia przedstawione w motywach 14–17 dotyczą problemów stwierdzonych w odniesieniu do ZNSHINE, które zobowiązują Komisję do wycofania przyjęcia zobowiązania w odniesieniu do tego producenta eksportującego.

(14)

Organy celne w dwóch państwach członkowskich zwróciły się o zapłatę cła antydumpingowego i cła wyrównawczego w odniesieniu do pewnej liczby transakcji przywozu modułów fotowoltaicznych. Moduły fotowoltaiczne zadeklarowano pierwotnie jako niepochodzące z Chin, a tym samym nieobjęte środkami. Organy celne ustaliły jednak, że moduły fotowoltaiczne były produkowane przez ZNSHINE i przywożone do Unii przez kraj trzeci.

(15)

Z informacji dostępnych Komisji wynika, że przedsiębiorstwa zaangażowane w powyższe działania były stronami powiązanymi ZNSHINE. Spółka ZNSHINE dokonała zatem naruszenia warunków zobowiązania, o których mowa w motywie 9.

(16)

Komisja stwierdziła również, że ZNSHINE przez dłuższy okres przedstawiała w swoich sprawozdaniach kwartalnych błędne informacje dotyczące dat znacznej liczby faktur handlowych. Prawidłowa data faktury jest kluczowa dla ustalenia, czy przestrzegana jest MCI, jako że cena ta jest objęta mechanizmem dostosowania okresowego. Na podstawie informacji przedłożonych przez ZNSHINE Komisja stwierdziła, że faktura handlowa przedstawiona w trakcie odprawy celnej przy przywozie do Unii w powyższych przypadkach była wystawiana z inną datą niż faktura, którą wykorzystano do uzyskania świadectwa dotyczącego zobowiązania eksportowego wydawanego przez CCCME. Stwierdzono znaczną różnicę w czasie między datami odpowiednich faktur. ZNSHINE twierdziła, że różnica w datach faktur była spowodowana błędem technicznym popełnionym przez niedoświadczonych pracowników. Komisja nie może przyjąć takiego uzasadnienia.

(17)

Komisja zbadała konsekwencje tej niespójności w sprawozdaniach kwartalnych ZNSHINE i stwierdziła, że ZNSHINE naruszyła obowiązek sprawozdawczy przewidziany w zobowiązaniu.

(18)

W zobowiązaniu przewidziano, że naruszenie popełnione przez danego producenta eksportującego nie prowadzi automatycznie do wycofania przyjęcia zobowiązania w odniesieniu do wszystkich producentów eksportujących. W takim przypadku Komisja dokonuje oceny wpływu danego naruszenia na wykonalność tego zobowiązania ze skutkiem dla wszystkich producentów eksportujących oraz CCCME.

(19)

Komisja dokonała w związku z tym oceny wpływu naruszeń popełnionych przez ZNSHINE na wykonalność zobowiązania ze skutkiem dla wszystkich producentów eksportujących oraz CCCME.

(20)

Odpowiedzialność za naruszenia spoczywa wyłącznie na tym producencie eksportującym; monitorowanie nie wykazało żadnych systematycznych naruszeń popełnianych przez dużą liczbę producentów eksportujących lub CCCME.

(21)

Komisja stwierdza zatem, że ogólne funkcjonowanie zobowiązania nie jest zagrożone i nie ma podstaw do wycofania przyjęcia zobowiązania dla wszystkich producentów eksportujących oraz CCCME.

(22)

Zainteresowanym stronom zapewniono możliwość przedstawienia ich stanowiska i uwag zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. ZNSHINE i jedna zainteresowana strona przedstawiły uwagi.

(23)

ZNSHINE twierdzi, że jedno z przedsiębiorstw zaangażowanych w działalność szczegółowo opisaną w motywach 14 i 15 nie jest jej stroną powiązaną, lecz tylko klientem ZNSHINE w państwie trzecim. W przytoczonych przez Komisję informacjach zawarty jest opis relacji biznesowych ZNSHINE z tym klientem. Te relacje biznesowe nie są jednak w żaden sposób uznane prawnie. Ponadto ZNSHINE twierdzi, że nie może kontrolować tego, jakim odbiorcom ten klient sprzedaje produkty.

(24)

Komisja odrzuca te argumenty, ponieważ ZNSHINE nie przedłożyła żadnych dokumentów potwierdzających, na przykład dotyczących podmiotowości jej rzekomego klienta, które kwestionowałyby dostępne informacje zawarte w motywie 15. Ponadto, nawet jeśli przedmiotowe przedsiębiorstwo byłoby niezależnym klientem – co nie ma miejsca w tym przypadku – ZNSHINE nie podjęła żadnych działań uniemożliwiających sprzedaż modułów do Unii przez tego klienta, a tym samym naruszyłaby inną klauzulę określoną w zobowiązaniu.

(25)

ZNSHINE także twierdziła, że Komisja nie przedstawiła wystarczających informacji dotyczących tożsamości importera unijnego. ZNSHINE nie była zatem w stanie przedstawić uwag na temat poprawności merytorycznej. ZNSHINE wysunęła również argument, że importer unijny nie może być uznany za jej stronę powiązaną, o ile ZNSHINE i importer unijny nie są urzędnikami lub dyrektorami wzajemnie w swoich spółkach. Strona trzecia będąca urzędnikiem lub dyrektorem w obydwu spółkach nie zmieniłaby tego warunku.

(26)

Komisja odrzuca powyższy argument. Po pierwsze, w celu zachowania poufności Komisja nie może ujawnić tożsamości importera unijnego. Po drugie, zgodnie z ugruntowaną praktyką Komisji (11), artykuł 143 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (12), który jest podstawą określania stron powiązanych w zobowiązaniu, jest interpretowany również jako obejmujący sytuacje, w których dwie osoby prawne mają wspólnych urzędników lub dyrektorów. A tak właśnie przedstawia się obecna sytuacja. Ponadto opisywana sytuacja jest również objęta zakresem art. 143 ust. 1 lit. f) przepisów wykonawczych do kodeksu celnego. Termin „kontrola” zastosowany w tym przepisie oznacza, że uznaje się, iż osoba trzecia kontroluje inną osobę, gdy jest w stanie w sposób prawny lub operacyjny nakładać na nią ograniczenia bądź wydawać jej polecenia. Taka interpretacja wynika z tekstu noty dotyczącej interpretacji art. 15 Porozumienia w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (Porozumienie w sprawie ustalania wartości celnej), która jest podstawą definicji stron powiązanych w art. 143 ust. 1 przepisów wykonawczych do kodeksu celnego. Ze względu na poziom zaangażowania urzędnika lub dyrektora wspólnego dla obu przedmiotowych spółek jasne jest, że osoba ta jest w stanie w sposób prawny lub operacyjny nakładać ograniczenia na te spółki bądź wydawać im polecenia.

(27)

ZNSHINE argumentowała również, że działała zgodnie z warunkami zobowiązania, kiedy skonsultowała się z Komisją po wykryciu błędów w sprawozdaniach. Te błędy wynikały z braku doświadczenia pracowników, którzy działali w dobrej wierze, co potwierdziły niderlandzkie organy sądowe. Ponadto ZNSHINE twierdzi, że błąd w sprawozdaniu nie doprowadził do naruszenia MCI.

(28)

Komisja odrzuca te argumenty. Po pierwsze, ZNSHINE nie przedstawiła Komisji całego tekstu wyroku, lecz tylko jedno zdanie. Po drugie, Komisja kilkakrotnie podawała informacje dotyczące obowiązku sprawozdawczości, w tym w okresie, w którym nastąpił błąd. ZNSHINE nie skontaktowała się z Komisją, dopóki krajowe organy celne nie zajęły się tą kwestią. Ponadto argument, że błąd w sprawozdaniach nie doprowadził do naruszenia MCI, nie jest istotny dla oceny dotyczącej naruszenia obowiązku sprawozdawczości.

(29)

W związku z tym Komisja podtrzymuje swoją ocenę naruszeń zobowiązania ZNSHINE. W rzeczywistości ZNSHINE nie zakwestionowała faktu, że moduły fotowoltaiczne będące przedmiotem przeładunku były wyprodukowane przez nią.

(30)

Jedna z zainteresowanych stron zwróciła się z wnioskiem, aby w przypadku tego przedsiębiorstwa cofnięcie przyjęcia zobowiązania nastąpiło z mocą wsteczną, jako że naruszenia zobowiązania dotyczące ZNSHINE były poważne. Ponadto zainteresowana strona wniosła, aby takie cofnięcie z mocą wsteczną miało zastosowanie do wszelkich podobnych spraw w przyszłości.

(31)

Zainteresowana strona zakłada, że krajowe organy celne prowadziły dochodzenie w sprawie ZNSHINE i przejęły znaczne ilości przywiezionych towarów, w przypadku których złożono fałszywe zgłoszenie przywozowe. Ponadto, w jej opinii, całkowita kwota ceł niezapłaconych przez trzech producentów eksportujących, w przypadku których Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania (13), oraz przez ZNSHINE opiewa na kilkaset milionów euro, co uzasadnia dokonanie wycofania z mocą wsteczną.

(32)

Komisja odrzuca ten wniosek, jako że nie istnieje podstawa prawna uzasadniająca cofnięcie z mocą wsteczną. Ponadto krajowe organy celne zażądały zapłaty ceł antydumpingowych i wyrównawczych w odniesieniu do tej transakcji; cofnięcie z mocą wsteczną nie jest zatem konieczne. Komisja podkreśla również, że zainteresowana strona wyraziła w swoich uwagach bezpodstawne przypuszczenia. Komisja odrzuca także argument zainteresowanej strony dotyczący domniemanej kwoty niezapłaconych ceł, jako że zarzut ten jest nieuzasadniony.

(33)

Komisja uznała zatem, że zgodnie z art. 8 ust. 7 i 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego oraz art. 13 ust. 7 i 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego oraz zgodnie z warunkami zobowiązania należy wycofać przyjęcie zobowiązania w przypadku ZNSHINE.

(34)

W związku z powyższym, zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i z art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, ostateczne cło antydumpingowe nałożone art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1238/2013 i ostateczne cło wyrównawcze nałożone art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1239/2013 automatycznie mają zastosowanie do przywozu pochodzącego lub wysyłanego z ChRL produktu objętego postępowaniem i wytwarzanego przez ZNSHINE (dodatkowy kod TARIC: B923) z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(35)

Do celów informacyjnych w tabeli w załączniku do niniejszego rozporządzenia wymieniono producentów eksportujących, w przypadku których przyjęcie zobowiązania decyzją wykonawczą 2014/657/UE pozostaje bez zmian,