EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32014H0180
2014/180/EU: Commission Recommendation of 27 March 2014 on a second coordinated control plan with a view to establishing the prevalence of fraudulent practices in the marketing of certain foods Text with EEA relevance
2014/180/UE: Zalecenie Komisji z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie drugiego skoordynowanego planu kontroli w celu ustalenia skali występowania oszukańczych praktyk przy wprowadzaniu do obrotu określonych rodzajów żywności Tekst mający znaczenie dla EOG
2014/180/UE: Zalecenie Komisji z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie drugiego skoordynowanego planu kontroli w celu ustalenia skali występowania oszukańczych praktyk przy wprowadzaniu do obrotu określonych rodzajów żywności Tekst mający znaczenie dla EOG
OJ L 95, 29.3.2014, p. 64–68
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
29.3.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 95/64 |
ZALECENIE KOMISJI
z dnia 27 marca 2014 r.
w sprawie drugiego skoordynowanego planu kontroli w celu ustalenia skali występowania oszukańczych praktyk przy wprowadzaniu do obrotu określonych rodzajów żywności
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2014/180/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (1), w szczególności jego art. 53,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 53 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Komisja może, jeśli zostanie to uznane za niezbędne, zalecać skoordynowane plany kontroli organizowane ad hoc, w szczególności w celu ustalenia rozpowszechnienia zagrożenia w paszy, żywności lub zwierzętach. |
(2) |
W dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) określono unijne przepisy w zakresie etykietowania żywności mające zastosowanie do wszystkich środków spożywczych. |
(3) |
Zgodnie z dyrektywą 2000/13/WE etykietowanie i stosowane metody nie powinny wprowadzać konsumentów w błąd, w szczególności co do właściwości żywności, w tym jej rzeczywistego charakteru i jej tożsamości. Ponadto w przypadku braku szczegółowych przepisów unijnych i krajowych nazwa, pod którą dany środek spożywczy jest sprzedawany, powinna być nazwą zwyczajowo używaną w państwie członkowskim, w którym środek ten jest sprzedawany, lub opisem żywności, wystarczająco zrozumiałym, aby umożliwić nabywcy rozpoznanie jej rzeczywistego charakteru. |
(4) |
Na etykiecie paczkowanych środków spożywczych przeznaczonych dla konsumenta końcowego lub zakładów żywienia zbiorowego muszą być wymienione wszystkie składniki. W szczególności jeśli dana żywność zawiera mięso jako składnik i jest przeznaczona dla konsumenta końcowego lub zakładów żywienia zbiorowego, bezpośrednio na opakowaniu lub na umieszczonej na nim etykiecie musi znajdować się informacja o gatunku zwierząt, z których pochodzi mięso. Jeśli w nazwie żywności wymieniony jest określony składnik, w wykazie składników musi również być określona procentowo ilość tego składnika w celu uniknięcia wprowadzenia konsumenta w błąd co do tożsamości i składu żywności. |
(5) |
W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) ustanowiono dodatkowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do określonych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego. W szczególności stanowi ono, że na opakowaniach przeznaczonych do dostarczenia do konsumenta końcowego, zawierających mielone mięso m.in. ze zwierząt nieparzystokopytnych, musi znajdować się informacja o konieczności ugotowania produktu przed konsumpcją, o ile jest to wymagane w przepisach krajowych w państwie członkowskim, na którego terytorium dany produkt jest wprowadzany do obrotu, i w takim zakresie, w jakim przepisy te tego wymagają. |
(6) |
W następstwie kontroli urzędowych prowadzonych od grudnia 2012 r. w szeregu państw członkowskich Komisja otrzymała informacje, że stwierdzono pewną ilość paczkowanych produktów zawierających mięso końskie, które nie zostało ujęte w wykazie składników znajdującym się bezpośrednio na opakowaniu lub na umieszczonej na nim etykiecie. Nazwy tych środków spożywczych lub dołączane do nich wykazy składników zawierały natomiast nieprawdziwą informację o obecności wyłącznie mięsa wołowego. |
(7) |
Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (4) podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze muszą na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą zapewniać zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności oraz kontrolować przestrzeganie tych wymogów. |
(8) |
Zgodnie z zaleceniem Komisji 2013/99/UE (5) państwa członkowskie powinny realizować przez okres jednego miesiąca skoordynowany plan kontroli w celu ustalenia skali występowania oszukańczych praktyk przy wprowadzaniu do obrotu określonych rodzajów żywności. Zalecany skoordynowany plan kontroli składał się z dwóch działań. Pierwsze działanie polegało na przeprowadzeniu odpowiednich kontroli na poziomie sprzedaży detalicznej oraz innych zakładów w celu ustalenia, czy paczkowane produkty żywnościowe oraz niepaczkowane produkty żywnościowe zawierają mięso końskie, którego obecność nie została odpowiednio oznakowana na opakowaniu, lub – w przypadku niepaczkowanych środków spożywczych – czy informacja o obecności takiego mięsa nie została udostępniona konsumentowi lub placówce zbiorowego żywienia. Drugie działanie polegało na przeprowadzeniu odpowiednich kontroli w zakładach dokonujących obróbki mięsa końskiego przeznaczonego do spożycia przez ludzi, w tym żywności pochodzącej z państw trzecich, w celu wykrycia pozostałości fenylobutazonu. |
(9) |
Wyniki skoordynowanego planu kontroli potwierdziły w większości państw członkowskich fakt wielokrotnego łamania przepisów mających zastosowanie do etykietowania produktów mięsnych. Należy zatem kontynuować skoordynowany plan kontroli w drugiej rundzie kontroli na poziomie sprzedaży detalicznej oraz innych zakładów w celu ustalenia, czy praktyki stwierdzone podczas realizacji pierwszego skoordynowanego planu kontroli mają nadal miejsce. |
(10) |
Z drugiej strony urzędowe kontrole przeprowadzone w celu weryfikacji obecności pozostałości fenylobutazonu nie wykazały powszechnych przypadków wielokrotnego łamania przepisów; na obecnym etapie nie wydaje się zatem konieczne zalecenie przeprowadzenia drugiej rundy skoordynowanych kontroli dotyczących tej kwestii. |
(11) |
Podczas realizacji pierwszego skoordynowanego planu kontroli laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. białek zwierzęcych w paszach przedstawiło opinię na temat stosowania metod umożliwiających wykrywanie w próbkach obecności białek niezgłoszonych gatunków. Nadal nie ma zatwierdzonej metody dla tej analizy, ale po konsultacji z ekspertami wyżej wspomniane laboratorium zaktualizowało opinię na temat stosowania zharmonizowanego protokołu i udostępniło ją na swojej stronie internetowej. |
(12) |
Państwa członkowskie powinny – w wyznaczonym terminie i w zharmonizowanym formacie – powiadamiać Komisję o stosowanych metodach, wynikach kontroli i środkach podjętych w przypadku badań o wyniku dodatnim. |
(13) |
Po konsultacji ze Stałym Komitetem ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
1. |
Państwa członkowskie powinny realizować skoordynowany plan kontroli przez 4 kolejne tygodnie w okresie od dnia 21 kwietnia do dnia 16 czerwca 2014 r. zgodnie z załącznikiem I do niniejszego zalecenia. |
2. |
Państwa członkowskie powinny przedstawić sprawozdanie z wyników urzędowych kontroli przeprowadzonych zgodnie z pkt 1 oraz wszelkie podjęte stosowne środki egzekucyjne do dnia 22 lipca 2014 r. zgodnie ze wzorem zawartym w załączniku II do niniejszego zalecenia. |
Sporządzono w Brukseli dnia 27 marca 2014 r.
W imieniu Komisji
Tonio BORG
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.
(2) Dyrektywa 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29).
(3) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).
(4) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).
(5) Zalecenie Komisji 2013/99/UE z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie skoordynowanego planu kontroli w celu ustalenia skali występowania oszukańczych praktyk przy wprowadzaniu do obrotu określonych rodzajów żywności (Dz.U. L 48 z 21.2.2013, s. 28).
ZAŁĄCZNIK I
Drugi skoordynowany plan kontroli w celu ustalenia skali występowania oszukańczych praktyk przy wprowadzaniu do obrotu określonych rodzajów żywności
DZIAŁANIA W RAMACH SKOORDYNOWANEGO PLANU KONTROLI I JEGO ZAKRES
A. Zakres produktów
1. |
Środki spożywcze wprowadzane do obrotu lub etykietowane jako zawierające wołowinę będącą głównym składnikiem mięsnym (np. mięso mielone, surowe wyroby mięsne i produkty mięsne), należące do następujących kategorii:
|
2. |
Do celów skoordynowanego planu kontroli, o którym mowa, stosuje się definicję „paczkowanych środków spożywczych” zawartą w art. 1 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2000/13/WE. |
3. |
Do celów skoordynowanego planu kontroli, o którym mowa, stosuje się definicje „mięsa mielonego”, „surowych wyrobów mięsnych” i „produktów mięsnych” zawarte w pkt 1.13, 1.15 i 7.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004. |
B. Cel
Właściwe organy powinny przeprowadzać urzędowe kontrole w celu ustalenia, czy produkty, o których mowa w pkt A, zawierają mięso końskie, którego obecność nie została odpowiednio oznakowana na opakowaniu, lub – w przypadku niepaczkowanych środków spożywczych – czy informacja o jego obecności nie została udostępniona konsumentowi lub placówce zbiorowego żywienia zgodnie z przepisami Unii oraz, w stosownych przypadkach, przepisami krajowymi.
C. Punkty i procedura pobierania próbek
1. |
Próbka powinna być reprezentatywna dla danych produktów w państwie członkowskim oraz obejmować różnorodne produkty. |
2. |
Pobieranie próbek produktów powinno odbywać się na poziomie sprzedaży detalicznej (np. w supermarketach, mniejszych sklepach detalicznych i lokalnych sklepach mięsnych) i może również zostać rozszerzone na inne zakłady (np. chłodnie). |
D. Liczby próbek i sposoby pobierania
W poniższej tabeli przedstawiono orientacyjnie zalecane liczby próbek, które należy pobrać w okresie określonym w pkt 1 zalecenia. Liczbę próbek do pobrania w poszczególnych państwach członkowskich ustalono na podstawie liczby ludności, przy czym minimalna liczba próbek odnośnych produktów, która powinna zostać pobrana w każdym państwie członkowskim w ciągu 30 dni, wynosi 10.
Środki spożywcze wprowadzane do obrotu lub etykietowane jako zawierające wołowinę |
|
Kraj sprzedaży |
Orientacyjna zalecana liczba próbek |
Francja, Niemcy, Włochy, Zjednoczone Królestwo, Hiszpania, Polska |
150 |
Rumunia, Niderlandy, Belgia, Grecja, Portugalia, Republika Czeska, Węgry, Szwecja, Austria, Bułgaria |
100 |
Litwa, Słowacja, Dania, Irlandia, Finlandia, Łotwa, Chorwacja |
50 |
Słowenia, Estonia, Cypr, Luksemburg, Malta |
10 |
E. Metoda
Należy postępować zgodnie z następującym protokołem:
1. |
Wszystkie próbki należy poddać wstępnemu badaniu przesiewowemu mającemu na celu wykrycie obecności mięsa końskiego w mięsie (jako współczynnik wartości procentowej masy m/m) na poziomie 0,5 % lub wyższym. Wyboru metody przesiewowej dokonuje państwo członkowskie. |
2. |
Tylko próbki z dodatnim wynikiem w badaniu przesiewowym określonym w pkt 1 powinny podlegać badaniu potwierdzającemu wykonywanemu z zastosowaniem RT-PCR na mitochondrialnym DNA i mającemu na celu wykrycie obecności mięsa końskiego w mięsie (jako współczynnik wartości procentowej masy m/m) na poziomie 1 % lub wyższym. Metoda stosowana do potwierdzenia musi być skalibrowana dla znormalizowanej próby kontrolnej świeżego mięsa dostarczonej z laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej ds. białek zwierzęcych w paszach. |
3. |
Wszystkie badania potwierdzające w państwie członkowskim określone w pkt 2 należy przeprowadzić w laboratorium wyznaczonym do tego celu przez właściwy organ. Wyznaczone laboratorium może znajdować się w innym państwie członkowskim, jeżeli zostało to uzgodnione z właściwym organem w tym państwie członkowskim. Wyznaczone laboratorium powinno posiadać co najmniej certyfikat ISO 17025 dla porównywalnych badań. Wyznaczone laboratorium mogło również brać udział w etapie wstępnego badania przesiewowego. Nazwę i adres wyznaczonych laboratoriów biorących udział w badaniach potwierdzających należy przekazać do laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej ds. białek zwierzęcych w paszach, które opublikuje te informacje na swojej stronie internetowej. Bardziej szczegółowe wskazówki dotyczące metody potwierdzającej są dostępne na stronie internetowej laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej ds. białek zwierzęcych w paszach, pod adresem: http://eurl.craw.eu/en/164/legal-sources-and-sops |
ZAŁĄCZNIK II
Wzór sprawozdania z wyników, o którym mowa w pkt 2
Kategoria produktu |
Liczba próbek |
Metoda badawcza (typ badania oraz marka) stosowana na 1. etapie badania przesiewowego |
Liczba wyników dodatnich po 1. etapie badania przesiewowego (=/> 0,5 %) |
Metoda badawcza stosowana na etapie badania potwierdzającego |
Liczba wyników dodatnich po 2. etapie w wyznaczonym laboratorium (=/>1 %) |
Uwagi |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ogólna liczba próbek |
|
Ogólna liczba wyników dodatnich po 1. etapie badania przesiewowego |
|
Ogólna liczba wyników dodatnich po 2. etapie badania potwierdzającego w wyznaczonym laboratorium |
|
Wzór sprawozdania dotyczącego środków egzekucyjnych, o których mowa w pkt 2
Liczba badań o wyniku dodatnim, w przypadku których do chwili obecnej wprowadzono środki egzekucyjne |
|
W miarę możliwości należy podać szczegóły dotyczące najczęściej stosowanych środków egzekucyjnych (maksymalnie trzy podpunkty) |
|
Liczba badań o wyniku dodatnim, w przypadku których do chwili obecnej nie wprowadzono środków egzekucyjnych |
|
W miarę możliwości należy podać szczegóły dotyczące najczęstszych przyczyn niepodjęcia żadnych środków egzekucyjnych (maksymalnie trzy podpunkty) |
|