Strategia regionalna dla Mercosur na lata 2007–2013

Dokument w sprawie strategii współpracy regionalnej z krajami Mercosur określa priorytety współpracy między UE a tym regionem na lata 2007–2013, dotyczące wzmocnienia Mercosur, wdrożenia w przyszłości układu o stowarzyszeniu między dwoma partnerami oraz udziału społeczeństwa obywatelskiego w procesie integracji, w tym wzajemnego poznania i widoczności. Pozwala on w ten sposób odpowiednio ukierunkować pomoc na podstawie określonych działań w celu osiągnięcia tych priorytetów, a zarazem określić warunki ich realizacji w regionalnym programie indykatywnym na lata 2007–2013.

AKT

Komisja Europejska – Dokument w sprawie strategii współpracy regionalnej z Mercosur na lata 2007–2013 (DE) (EN) (FR).

STRESZCZENIE

Dokument w sprawie strategii regionalnej (RSP) określa cele i priorytety współpracy między Unią Europejską (UE) i Mercosur na lata 2007–2013. Jego celem jest jej wzmocnienie przy jednoczesnym nadaniu wymiaru regionalnego współpracy UE w dziedzinach zawartych w krajowych dokumentach strategicznych (CSP) z każdym z państw członkowskich Mercosur, a mianowicie z Argentyną, Brazylią, Paragwajem, Wenezuelą i Urugwajem.

Wyzwania stojące przed Mercosur

Mercosur uzyskuje coraz silniejszy wymiar polityczny, który stymuluje integrację regionalną i wspiera działania władz w zakresie powiązania z nią kwestii wzrostu gospodarczego, sprawiedliwości społecznej i godności człowieka. Postępy Mercosur są znaczne mimo niezakończonej integracji gospodarczej, sporów handlowych i różnic między państwami członkowskimi. Region zyskuje wymiar międzynarodowy dzięki współpracy z innymi krajami Ameryce Południowej. Obecnie celem jest uczynienie z regionu i jego członków pierwszoplanowych podmiotów światowych obok państw takich jak Chiny, Indie i Rosja.

Mercosur jest ponadto czwartym co do wielkości podmiotem gospodarczym świata, nawet jeśli bierze się pod uwagę, że sama Brazylia wytwarza 79% jego produktu brutto. Gospodarki regionu podniosły się z kryzysów finansowych, m.in. dzięki poprawie konkurencyjności, korzyściom handlowym, wzrostowi cen światowych surowców, eksportowi i bardzo przyjaznemu klimatowi gospodarczemu. Sytuacja budżetowa poprawiła się w latach kryzysu i ograniczyła presję inflacyjną. Jednak pomimo znaczących postępów kraje Mercosur są wciąż narażone na wahania cen i stóp procentowych na rynkach międzynarodowych oraz zmiany globalnej koniunktury, a także skutki swoich wysokich długów publicznych. Muszą one kontynuować wysiłki w dziedzinach związanych z reformami strukturalnymi, wzmocnieniem finansów publicznych, ograniczaniem ubóstwa oraz nierównością dochodów.

W latach 2002–2005 handel wewnątrzregionalny w ramach Mercosur stanowił 15% całości ich wymiany handlowej. Na rynki światowe jest ukierunkowana tylko struktura handlu Brazylii, natomiast Argentyna, Urugwaj i Paragwaj są bardziej uzależnione od swoich partnerów z Mercosur. Jeśli chodzi o udział w handlu światowym, w tym samym okresie wygenerował on tylko 1,05% całkowitej wartości wymiany handlowej. Mercosur na czele z Brazylią stara się jednak dywersyfikować swoje przepływy handlowe w celu wzmocnienia handlu regionalnego, w tym poprzez podpisanie umowy o wolnym handlu między Mercosur i Wspólnotą Andyjską. Ponadto NAFTA i UE nadal mają większościowy udział w handlu w tym regionie.

W kwestiach społecznych osiągnięto wiele postępów, przede wszystkim w dziedzinie zdrowia i alfabetyzacji. Wzrost liczby ludności w regionie wynosi ok. 1,1%, przy czym między krajami istnieją duże różnice. W związku ze wzrostem gospodarczym należy skoncentrować wysiłki na wzroście wynagrodzeń i ograniczaniu ubóstwa, które zwiększyło się wraz ze wzrostem bezrobocia i wykluczenia społecznego w latach recesji 1999–2002.

Jeśli chodzi o ochronę środowiska, bogate i różnorodne ekosystemy regionu podlegają zagrożeniu. Należy wzmocnić inicjatywy w dziedzinie ochrony środowiska, różnorodności biologicznej i ekosystemów i dążyć do celu zrównoważonego rozwoju.

Priorytetowe obszary strategii regionalnej na lata 2007–2013

Pierwszym priorytetem jest wzmocnienie instytucjonalizacji Mercosur, które umożliwi w szczególności zniwelowanie wyraźnej zwłoki we wprowadzeniu i stosowaniu ustawodawstwa przez państwa członkowskie. Doświadczenie i pomoc UE dla konkretnych projektów rozwoju instytucjonalnego dla Parlamentu Europejskiego, stałego trybunału odwoławczego i sekretariatu organizacji Mercosur mają na celu wspieranie skuteczności instytucjonalnej.

Wzmocnienie Mercosur i realizacja przyszłej umowy o stowarzyszeniu UE z Mercosur stanowią drugi priorytet strategii. Pogłębienie stosunków handlowych i gospodarczych oraz zakończenie wprowadzania unii celnej są konieczne dla postępu w kierunku stworzenia zintegrowanego rynku regionalnego i tym samym dla wzmocnienia organizacji Mercosur.

Jeśli chodzi o wdrożenie w przyszłości umowy o stowarzyszeniu, ma ona na celu wzmocnienie procesu integracji regionalnej i ułatwienie realizacji wspomnianej umowy, w szczególności w dziedzinie handlu (ułatwienie wymiany handlowej i ułatwienia celne, przyjęcie międzynarodowych standardów itp.). Aspekty handlowe i pomoc dla handlu są traktowane w zakresie Mercosur w kontekście regionalnych dokumentów strategicznych zgodnie z jego programami integracji, a nie z programami państw członkowskich, których specyfika powinna być jednak uwzględniana. Działania będą koncentrować się na ułatwieniu integracji rynku i produkcji, bezpieczeństwie i higienie żywności wymagających stworzenia systemu ochrony roślin oraz na kwestii ochrony środowiska.

Trzeci priorytet ma na celu wzmacnianie i zwiększanie udziału społeczeństwa obywatelskiego, wiedzy o integracji regionalnej, wzajemnego zrozumienia i wzajemnej widoczności. Integracja regionalna musi mieć poparcie społeczeństwa obywatelskiego w celu wzmocnienia integracji i jej legitymizacji. Jednocześnie zwiększenie widoczności UE umożliwi poszerzenie wiedzy o niej jako o podmiocie politycznym oraz rozszerzenie modelu integracji poza aspekty czysto handlowe. W tym celu działania skupiają się głównie na stworzeniu dziesięciu centrów badań UE–Mercosur, stworzeniu planu operacyjnego dla edukacji na lata 2006–2010, kinie i sektorze audiowizualnym oraz organizacji seminariów i warsztatów w celu promowania wymiany doświadczeń.

Postanowienia szczegółowe

Niniejszy strategiczny dokument regionalny zawiera regionalny program indykatywny (RIP), który jest dokumentem programowym dla pomocy opartym na określonych działaniach mających na celu osiągnięcie trzech priorytetów DSR. Pierwszy regionalny program indykatywny został ustalony na lata 2007–2010, a drugi na lata 2011–2013. Regionalny dokument strategiczny uzupełnia w ten sposób krajowe dokumenty strategiczne opracowane dla poszczególnych krajów Mercosur oraz regionalny dokument strategiczny dla Ameryki Łacińskiej. Budżet obu regionalnych programów indykatywnych wynosi 50 mln EUR, z czego 10 mln EUR jest przeznaczonych na finansowanie projektów z poprzedniego DSR (2002–2006) na rzecz edukacji i społeczeństwa informacyjnego, a 40 mln EUR przeznaczono na rzecz instytucjonalizacji (10% środków), wzmocnienia regionu i realizacji układu o stowarzyszeniu UE z Mercosur (70% środków) oraz udział społeczeństwa obywatelskiego w procesie integracji regionalnej (20% środków). Niniejszy regionalny dokument strategiczny wpisuje się w ramy instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju (DCI).

Wspierane działania są następujące: oceny, programy, strategie, badania, szkolenia, seminaria, konferencje, warsztaty, publikacje, statystyki, szkolenie pracowników i urzędników, tworzenie dyplomów i instytutów badawczych, wspólne działania, dialog, badania, współpraca subregionalna oraz harmonizacja przepisów i norm. Na etapach określania celów projektu zostaną także określone inne działania.

W celu zmierzenia skutków działań i projektów określa się wyniki i wskaźniki sukcesu. Tworzone partnerstwa, działania, prowadzone działania, ustanawiane wspólne polityki, przeprowadzane kontrole higieny żywności, organizowane spotkania, konferencje i badania oraz zharmonizowane teksty prawne i normy tworzą w ten sposób wskaźniki umożliwiające ocenę ich skuteczności.

Kontekst

Współpraca między UE a Mercosur jest regulowana przez międzyregionalną umowę ramową o współpracy z Mercosur i wpisuje się w ramy realizacji celów szczytu z Rio i jego osiągnięć, jak również wzmocnionego partnerstwa z Ameryką Łacińską. Zapewnia to ciągłość priorytetów, wyników i działań opartych na poprzednim regionalnym dokumencie strategicznym na lata 2002–2006 (EN).

See also

• Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (EN) (ES) (FR)

Ostatnia aktualizacja: 29.05.2008