EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Ubezpieczenia kredytów eksportowych
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
JAKI JEST CEL NINIEJSZEJ DYREKTYWY?
- Dyrektywa harmonizuje różne systemy ubezpieczeń kredytów eksportowych*, aby wyeliminować zakłócenia konkurencji pomiędzy krajami UE.
- Ustanawia wspólne zasady dotyczące ochrony ubezpieczeniowej, składek, krajowej polityki ubezpieczeniowej i procedur notyfikacji.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
- Niniejsze przepisy mają zastosowanie do ochrony ubezpieczeniowej w przypadku eksportu towarów i usług. Muszą je spełniać wszystkie instytucje oferujące taką ochronę, bezpośrednio lub pośrednio.
- Ryzyko objęte przepisami może być ryzykiem handlowym, politycznym, ryzykiem produkcji lub kredytu.
- Ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność, jeśli szkoda jest pośrednim lub bezpośrednim następstwem takich zdarzeń, jak niewypłacalność dłużnika lub zmiany polityczno-gospodarcze.
-
Ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody wywołane przez następujące czynniki:
- działania lub zaniedbania ze strony ubezpieczającego,
- niedopełnienie zobowiązań ze strony podwykonawców.
- Odszkodowania powinny być wypłacane bez żadnej zwłoki w przeciągu 1-miesięcznego okresu oczekiwania na wypłatę*.
-
Składki powinny:
- odpowiadać ubezpieczonemu ryzyku kraju, państwa oraz ryzyku dłużnika publicznego lub dłużnika prywatnego,
- odzwierciedlać zakres i jakość udzielonej ochrony ubezpieczeniowej,
- odzwierciedlać długoterminowe koszty i straty.
- Polityka ubezpieczeniowa wobec poszczególnych krajów powinna odzwierciedlać ocenę ryzyka, szczególnie całkowite nieuregulowane zaangażowanie w odniesieniu do danego kraju lub wartość nowych umów, które mają być przedmiotem ubezpieczenia.
-
Procedury notyfikacji, ustanowione, aby zapewnić przejrzystość systemu, mają zastosowanie w odniesieniu do:
- rocznej notyfikacji informacyjnej,
- notyfikacji w celu podjęcia decyzji,
- notyfikacji informacyjnej ex ante oraz ex post.
-
Niniejszych przepisów nie stosuje się w odniesieniu do ubezpieczenia:
- gwarancji przetargowych,
- gwarancji zaliczek,
- gwarancji wykonania i dobrego wykonania kontraktu*,
- sprzętu i materiałów budowlanych używanych lokalnie.
OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?
Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie od 8 czerwca 1998 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do 1 kwietnia 1999 r.
* KLUCZOWE POJĘCIA
Systemy ubezpieczeń kredytów eksportowych: systemy chroniące eksportera towarów i usług przed ryzykiem braku zapłaty przez klienta zagranicznego. Dając eksporterowi warunkowe zapewnienie, że otrzyma zapłatę, w przypadku gdy nabywca zagraniczny nie będzie w stanie zapłacić, ubezpieczenia redukują ryzyko płatności związane z powadzeniem działalności biznesowej zagranicą.
Okres oczekiwania: okres urzeczywistnienia się ryzyka.
Gwarancja wykonania i dobrego wykonania kontraktu: gwarancje chroniące klienta, gdy praca lub projekt jest zakończony. Gwarantują, że wykonawca dokona prac w celu usunięcia wad odkrytych niezwłocznie po zakończeniu kontraktu, nawet jeśli otrzymał już pełne wynagrodzenie.
GŁÓWNY DOKUMENT
Dyrektywa Rady 98/29/WE z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie harmonizacji podstawowych przepisów dotyczących zasad ubezpieczeń kredytów eksportowych dla transakcji objętych ubezpieczeniem średnio- i długoterminowym (Dz.U. L 148 z 19.5.1998, s. 22–32)
Kolejne zmiany do dyrektywy 98/29/WE zostały włączone do tekstu pierwotnego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
DOKUMENTY POWIĄZANE
Decyzja Rady 2006/789/WE z dnia 13 listopada 2006 r. w sprawie procedur konsultacyjnych i informacyjnych w sprawach ubezpieczenia kredytów, gwarancji kredytowych i kredytów finansowych (Wersja skodyfikowana) (Dz.U. L 319 z 18.11.2006, s. 37–45)
Ostatnia aktualizacja: 30.01.2017