Cukry

W zgodzie z ogólnymi przepisami dotyczącymi środków spożywczych Unia Europejska (UE) ustala wspólne zasady dla określonych cukrów przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Zasady te odnoszą się do składu, nazwy handlowej, oznakowania i prezentacji środków spożywczych.

AKT

Dyrektywa Rady 2001/111/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do niektórych cukrów przeznaczonych do spożycia przez ludzi [Dziennik Urzędowy L 010 z 12.01.2002].

STRESZCZENIE

Dyrektywa Rady 2001/111/WE poprawia sposób etykietowania określonych cukrów jadalnych, aby informacje przekazywane w ten sposób konsumentowi były bardziej przejrzyste, oraz by zminimalizować ryzyko wprowadzenia konsumenta w błąd. Zasady te stosuje się bez uszczerbku dla ogólnych przepisów dotyczących znakowania środków spożywczych.

Cukry

Dyrektywa Rady 2001/111/WE definiuje jedenaście rodzajów cukru:

• cukier półbiały,
• cukier (cukier biały),
• cukier śnieżnobiały,
• roztwór cukru,
• roztwór cukru inwertowanego,
• syrop z cukru inwertowanego,
• syrop glukozowy,
• sproszkowany syrop glukozowy,
• monohydrat cukru gronowego,
• cukier gronowy lub bezwodny cukier gronowy,
• fruktoza.

Każdemu rodzajowi cukru odpowiada charakterystyczny skład oraz zasady dotyczące jego paczkowania i etykietowania.

Etykietowanie

Dyrektywa Rady 2001/111/WE ustanawia pewne szczególne przepisy dla produktów paczkowanych o masie poniżej 20 g, dla roztworów cukru, dla syropu z cukru inwertowanego zawierającego kryształy oraz dla pewnych produktów zawierających ponad 5% fruktozy. W przypadku produktów paczkowanych o masie poniżej 20 g nie ma obowiązku umieszczania na etykiecie masy netto. Jednakże na etykiecie roztworu cukru inwertowanego i syropu z cukru inwertowanego należy wskazać informacje dotyczące suchej masy i zawartości cukru inwertowanego. Co więcej, na etykiecie cukru inwertowanego zawierającego kryształy w roztworze należy umieścić wyraz krystalizowany. Wreszcie, etykiety syropów glukozowych (w tym sproszkowanych syropów glukozowych) zawierających fruktozę w ilości przekraczającej 5% suchej masy, muszą zawierać odpowiednie określenie syrop glukozowo-fruktozowy lub syrop fruktozowo-glukozowy oraz sproszkowany syrop glukozowo-fruktozowy lub sproszkowany syrop fruktozowo-glukozowy, celem wskazania, czy składnikiem występującym w przeważającej ilości jest glukoza czy fruktoza.

Państwa Członkowskie nie mogą przyjąć przepisów prawa krajowego nieprzewidzianych w niniejszej dyrektywie w odniesieniu do produktów określonych w jej Załączniku.

Kontekst

Niniejsza dyrektywa stanowi część programu mającego na celu uproszczenie niektórych pionowych dyrektyw dotyczących środków spożywczych w celu uwzględnienia wyłącznie podstawowych wymogów, jakie mają spełniać przedmiotowe produkty, aby mogły one podlegać swobodnemu przepływowi na rynku wewnętrznym.

AKTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1021/2013 zmieniające dyrektywy 1999/4/WE i 2000/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz dyrektywy Rady 2001/111/WE, 2001/113/WE i 2001/114/WE w odniesieniu do uprawnień, jakie mają zostać przekazane Komisji [Dziennik Urzędowy L 287 z 29.10.2013].

• Niniejsze rozporządzenie ma na celu dostosowanie przysługujących obecnie Komisji uprawnień wykonawczych ustanowionych przez pięć dyrektyw dotyczących określonych produktów (tzw. breakfast directives) do przepisów zawartych w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Traktat TFUE), a w szczególności do przepisów art. 290, który uprawnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych.

Ostatnia aktualizacja: 29.04.2014