Umowa celna z Japonią

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Decyzja 2008/202/WE – zawarcie umowy między UE a Japonią w sprawie współpracy celnej i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Umowa między UE a Japonią o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

JAKIE SĄ CELE DECYZJI I UMOWY?

• Ze względu na rozległe stosunki handlowe ta umowa o współpracy między UE a japońskimi organami celnymi* ma zasadnicze znaczenie dla ułatwienia wymiany handlowej między stronami. Jej celem jest również zapewnienie bezpieczeństwa łańcucha dostaw i skuteczności walki z nadużyciami finansowymi, w tym współpracy w zakresie ochrony praw własności intelektualnej.
• Na mocy decyzji zawiera się umowę w imieniu UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Współpraca celna

• Umowa ustanawia współpracę rozciągającą się na wszystkie obszary prawodawstwa celnego.
• Współpraca ta jest zapewniana poprzez ustanowienie kanałów komunikacji i wdrożenie koordynacji między organami celnymi.
• Strony zobowiązują się do ułatwiania działalności handlowej i jednoczesnego zwiększania poziomu jej bezpieczeństwa. Umowa zmierza w szczególności do usprawnienia technik i procedur celnych. Celem jest wzmocnienie współpracy na poziomie dwustronnym oraz w ramach organizacji międzynarodowych.

Wzajemna pomoc administracyjna

Występują 2 rodzaje pomocy ze strony władz, które będą interweniować w przypadku operacji celnych niezgodnych z przepisami:

• pomoc na wniosek, dotycząca zgodności z przepisami i procedur celnych odnoszących się do eksportu i importu towarów, osób podejrzanych, miejsc przechowywania, transportu towarów,
• pomoc z własnej inicjatywy, dotycząca w szczególności potencjalnych zagrożeń dla gospodarki, bezpieczeństwa i porządku publicznego. W interesie drugiej strony organ otrzymujący wniosek* udziela wszelkich informacji dotyczących działalności, zasobów i metod, towarów, osób i środków transportu.

Aspekty formalne i wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

• Wnioski należy składać w formie pisemnej w języku zrozumiałym dla obydwu organów. W razie nagłej konieczności wniosek w formie ustnej może poprzedzać wniosek w formie pisemnej.
• Aby ułatwić rozpatrzenie wniosku, organ składający wniosek* musi udzielić wystarczających informacji na temat środka objętego wnioskiem, jego przedmiotu i powodu złożenia wniosku. Organ wnioskujący powinien także podać informacje dotyczące osób podejrzanych, odnośnych regulacji prawnych, istotnych faktów i prowadzonych dochodzeń.
• Aby obsłużyć wniosek o udzielenie pomocy, organ, do którego skierowany jest wniosek, przekazuje wszelkie informacje będące już w jego dyspozycji lub podejmuje wszelkie niezbędne czynności śledcze. Podejmowane środki muszą być koordynowane z organem wnioskującym.
• Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie dostępu do wniosku, uzasadniona informacja jest niezwłocznie wysyłana do organu wnioskującego.
• Wniosek może zostać odrzucony lub odroczony. Jego przyjęcie może być także uzależnione od pewnych warunków, w przypadku naruszenia suwerenności, bezpieczeństwa, porządku publicznego lub interesu państwa, szczególnie gdy nie może zostać zapewniona ochrona przekazywanych informacji.
• Dane są chronione na podstawie przepisów ustawowych i wykonawczych obowiązujących w państwie organu składającego wniosek. Informacje te mogą jednak być wykorzystane jako dowód w postępowaniu.
• Za sprawne funkcjonowanie umowy odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Współpracy Celnej.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Umowa weszła w życie w dniu 1 lutego 2008 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Podatki i unia celna – Japonia (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNE DOKUMENTY

Decyzja Rady 2008/202/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. dotycząca zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Rządem Japonii w sprawie współpracy celnej i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych (Dz.U. L 62 z 6.3.2008, s. 23)

Umowa między Wspólnotą Europejską a Rządem Japonii w sprawie współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych (Dz.U. L 62 z 6.3.2008, s. 24–29)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji 2011/197/UE z dnia 29 marca 2011 r. na podstawie rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady, w sprawie właściwego poziomu ochrony zapewnianego przez Japonię w odniesieniu do danych osobowych przekazywanych z Unii Europejskiej w szczególnych przypadkach przekazywania danych organom celnym Japonii przez Komisję Europejską zgodnie z decyzją nr 1/2010 Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej na podstawie art. 21 Umowy między Wspólnotą Europejską a Rządem Japonii w sprawie współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych w sprawie wzajemnego uznawania programów upoważnionego przedsiębiorcy w Unii Europejskiej i w Japonii oraz na potrzeby wyłącznych i szczególnych celów decyzji nr 1/2010 Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej (Dz.U. L 85 z 31.3.2011, s. 8–9)

2010/637/UE: Decyzja nr 1/2010 Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej z dnia 24 czerwca 2010 r. na podstawie art. 21 Umowy między Wspólnotą Europejską a Rządem Japonii w sprawie współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych w sprawie wzajemnego uznawania programów upoważnionego przedsiębiorcy w Unii Europejskiej i w Japonii (Dz.U. L 279 z 23.10.2010, s. 71–73)

Ostatnia aktualizacja: 08.01.2019