KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 17.2.2017

COM(2017) 78 final

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

na temat osiągniętych postępów oraz występujących niedoborów w europejskiej zdolności reagowania kryzysowego

SPIS TREŚCI

Streszczenie    

1.    Wprowadzenie    

2.    Zasoby dostępne na potrzeby misji UE    

3.    Potencjalnie istotne niedobory zdolności UE do reagowania na katastrofy    

3.1    Samoloty do gaszenia pożarów lasów    

3.2    Miejsca schronienia i związana z nimi pomoc    

4.    Rodzaje zasobów wymagających dalszej oceny    

4.1    Zasoby niezbędne na wypadek katastrof chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych    

4.2    Europejski korpus medyczny    

4.3    Zdalnie kierowane bezzałogowe systemy powietrzne    

4.4    Zespoły ds. komunikacji    

5.    Podsumowanie    

Załącznik – Przegląd zasobów i niedoborów w EERC    

Streszczenie

Europejska zdolność reagowania kryzysowego (EERC) ma zapewnić, aby UE była gotowa na wypadek wystąpienia wielu potencjalnych katastrof. Na EERC składa się szereg różnych zasobów na potrzeby ochrony ludności, które państwa uczestniczące w Unijnym Mechanizmie Ochrony Ludności udostępniają do celów operacji reagowania kryzysowego UE.

Od chwili utworzenia EERC 16 państw uczestniczących zadeklarowało udostępnienie zasobów (łącznie 77, m.in. zespoły poszukiwawczo-ratownicze, zespoły medyczne, systemy uzdatniania wody), z których obecnie można korzystać na całym świecie na potrzeby operacji UE. Osiągnięto zatem wiele celów EERC, zwanych też „celami w zakresie zdolności”, zapisanych w ustawodawstwie unijnym.

Nadal istnieje niedobór następujących zasobów będących do dyspozycji: 1) samolotów do gaszenia pożarów lasów i 2) schronień. Pytanie, czy inne rodzaje dostępnych zasobów są wystarczające, wymagać będzie dalszej oceny. Dotyczy to a) zasobów niezbędnych na wypadek katastrof chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych, b) dużych szpitali polowych i zdolności w zakresie ewakuacji medycznej w ramach europejskiego korpusu medycznego, c) zdalnie sterowanych samolotów bezzałogowych i d) zespołów ds. komunikacji. Prawdopodobnie niektóre z bieżących celów w zakresie zdolności będą również wymagać przeglądu, tak by uwzględnić zmieniające się oceny ryzyka i doświadczenie operacyjne.

Komisja zwraca się do państw uczestniczących o zaradzenie istniejącym niedoborom w EERC i o czynne wspieranie procesu przeglądu i ewentualnego dostosowania lub uzupełnienia bieżących celów EERC w zakresie zdolności w 2017 r.

1.Wprowadzenie

Z uwagi na rosnące zagrożenia UE musi być w stanie reagować na wiele różnych katastrof, które mogą wystąpić. Europejska zdolność reagowania kryzysowego (EERC) powstała w 2013 r. w ramach unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (UCPM), by podnieść stan gotowości systemów ochrony ludności na terenie Unii 1 . Po raz pierwszy państwa uczestniczące w UCPM mogą udostępniać szereg zasobów na wypadek sytuacji kryzysowych do natychmiastowego wykorzystania w trakcie operacji UE. Państwa uczestniczące rejestrują krajowe aktywa w EERC i tym samym deklarują, że aktywa te zostaną udostępnione na potrzeby unijnych operacji reagowania na wniosek o wsparcie zgłoszony za pośrednictwem Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego działającego przy Komisji.

EERC zalicza się do głównych innowacji ostatniego przeglądu przepisów unijnych dotyczących ochrony ludności. W jego efekcie nastąpiło odejście od raczej doraźnego systemu koordynowania opartego na reagowaniu na bieżącą sytuację na rzecz bardziej przewidywalnej, z góry zaplanowanej i spójnej organizacji reagowania UE na katastrofy. W tym kontekście warto nadmienić, że niedawno Europejski Trybunał Obrachunkowy pozytywnie ocenił ogólną skuteczność UCPM, zwłaszcza koordynację działań w ramach reagowania na katastrofy 2 .

EERC została przychylnie przyjęta i od momentu jej utworzenia, tj. października 2014 r., dynamicznie się rozwija. Od października 2016 r. wniesienie zasobów do EERC na potrzeby ochrony ludności zadeklarowały Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Polska, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja i Włochy (tj. 16 państw uczestniczących w UCPM) 3 . Komisja zarządza specjalnym procesem certyfikacji, by zapewnić wysoką jakość tych zasobów 4 . Rodzaje i liczbę kluczowych zdolności reagowania, które są wymagane jako niezbędne minimum, by EERC mogła skutecznie funkcjonować, określa się jako cele EERC w zakresie zdolności. Ustala się je na podstawie stwierdzonych zagrożeń w postaci katastrof, a ich adekwatność jest regularnie analizowana przez Komisję i państwa uczestniczące 5 . Z uwagi na to, że cele w zakresie zdolności należy traktować jako niezbędne minimum, w EERC może być zarejestrowana większa liczba zasobów.

UE musi krytycznie oceniać swoją zdolność reagowania, by być przygotowaną na wypadek katastrof. Niniejsze sprawozdanie zawiera analizę postępów w osiąganiu celów EERC w zakresie zdolności oraz ocenę wagi istniejących niedoborów, jeśli chodzi o zdolność reagowania. Poza porównaniem celów i postępów w ujęciu czysto liczbowym, w sprawozdaniu omówiono także doświadczenie zdobyte w ramach UCPM na przestrzeni ostatnich dwóch lat. Wyniki analizy sugerują, że konieczny jest średniookresowy przegląd lub dostosowanie celów w zakresie zdolności.

2.Zasoby dostępne na potrzeby misji UE

W okresie od utworzenia EERC w październiku 2014 r. do daty granicznej uzgodnionej do celów niniejszego sprawozdania (tj. 1 października 2016 r.) 16 państw uczestniczących zadeklarowało łącznie 77 zasobów na potrzeby reagowania w ramach EERC 6 . Są to m.in. moduły ochrony ludności, zespoły wsparcia technicznego, a także inne zdolności w zakresie reagowania. Powyższe wniesione zasoby pozwoliły osiągnąć wiele z celów EERC w zakresie zdolności. W załączniku przedstawiono szczegółowy przegląd (kolumny 2-3).

By ustalić istnienie wszelkich niedoborów pod kątem zdolności UE do reagowania na katastrofy w obszarach, w których nie osiągnięto (jeszcze) zakładanych celów EERC w tym zakresie, Komisja zwróciła się do państw uczestniczących o sprawdzenie, czy poza EERC istnieją jakiekolwiek dodatkowe zasoby, które można by szybko udostępnić na potrzeby misji UE. 27 państw przekazało informacje 7 , a w załączniku (kolumna 4) znajduje się szczegółowy przegląd.

W każdym przypadku, gdy poza EERC dostępne są zasoby pozwalające na uzupełnienie braków w EERC, w niniejszym sprawozdaniu stwierdza się, że nie istnieją braki w ogólnej zdolności UE o reagowania. Należy jednak zaznaczyć, że zasoby poza EERC stanowią mniejszą gwarancję co do ich dostępności i jakości niż zasoby zarejestrowane w EERC. Moduły zarejestrowane w EERC muszą być udostępnione na potrzeby operacji w państwie, w którym wystąpiła katastrofa, w ciągu ustalonej liczby godzin. Co więcej, takie moduły muszą przejść proces certyfikacji, który obejmuje przeglądy dokumentów, szkolenia i ćwiczenia. Powyższego nie można zagwarantować w przypadku zasobów poza EERC.

3.Potencjalnie istotne niedobory zdolności UE do reagowania na katastrofy

W okresie pierwszych dwóch lat funkcjonowania z EERC z powodzeniem korzystano w odpowiedzi na kryzys związany z gorączką Ebola w Afryce Zachodniej (2014), pożary lasów w Grecji (2015), pożary lasów na Cyprze, we Francji i Portugalii (2016), trzęsienie ziemi w Ekwadorze (2016), wybuch żółtej gorączki w Demokratycznej Republice Konga (2016) i huragan Matthew na Haiti (2016). Niemnie jednak okazało się, że istnieją pewne niedobory. Komisja stwierdziła dwa przypadki potencjalnie istotnych niedoborów: samoloty do gaszenia pożarów lasów, a także schronienie i związane z tym wsparcie.

3.1    Samoloty do gaszenia pożarów lasów

Jest wiele czynników wpływających na stan zagrożenia pożarowego lasu. Są to m.in. warunki klimatyczne, roślinność, praktyki związane z gospodarką leśną. W UE obszarami najbardziej zagrożonymi jest zasadniczo południowa i południowo-wschodnia Europa, choć pozostałe regiony również ucierpiały w ostatnich latach (np. Västmanland, Szwecja, 2014 r.), natomiast częstotliwość i zasięg pożarów lasów może się znacznie różnić w poszczególnych latach zależnie od warunków meteorologicznych o danej porze roku.

Wstępny cel EERC w zakresie zdolności zakładał dwa moduły gaszenia pożarów lasów przy użyciu samolotów. Francja zarejestrowała następnie jeden moduł. Ponadto Komisja dofinansowała jeden samolot do gaszenia pożarów, który był do dyspozycji Włoch jako „zdolność buforowa” w okresie nasilonych pożarów lasów w 2016 r. Oznaczało to, że samolot ten należał do zasobów EERC w okresie letnim 2016 r. i Komisja finansowała koszty utrzymywania go w stanie gotowości, tak by zagwarantować jego dostępność w razie poważnych katastrof. Obydwa zasoby okazały się bardzo pożyteczne.

Niemniej jednak rozwój wydarzeń latem 2016 r. – a zwłaszcza pożary lasów w Portugalii – pokazały, jak konieczne pod względem operacyjnym i istotne z politycznego punktu widzenia jest posiadanie większej liczby samolotów do gaszenia pożarów lasów dostępnych w ramach EERC. Portugalia zwróciła się o wsparcie za pośrednictwem UCPM, gdy francuska flota samolotów do gaszenia pożarów lasów (w tym wspomniany jeden moduł zarejestrowany w EERC) była w całości wyłączona z eksploatacji z przyczyn technicznych, a samolot EERC stanowiący „zdolność buforową” służył w tym czasie do prowadzenia operacji na Korsyce. Choć został on następnie przekierowany z Korsyki do Portugalii, ogólny brak samolotów do gaszenia pożarów dostępnych w ramach UCPM skłonił Portugalię do skorzystania z pomocy Maroka (dwa samoloty Canadair) i Rosji (dwa samoloty Beriev).

W związku z tym stwierdza się ewentualny istotny niedobór, jeśli chodzi o moduły gaszenia pożarów lasów przy użyciu samolotów, i Komisja zachęca państwa uczestniczące do podjęcia działań, by temu zaradzić.

3.2    Miejsca schronienia i związana z nimi pomoc

Celem EERC w zakresie zdolności dotyczących schronienia są dwa prowizoryczne obozy w sytuacji wyjątkowej oraz dodatkowe możliwości schronienia (100 jednostek), a także 6 dodatkowych zestawów schronienia. Obecnie nie ma żadnego prowizorycznego obozu w sytuacji wyjątkowej, a w EERC zarejestrowana jest tylko jedna jednostka oferująca dodatkowe możliwości schronienia. Wydaje się, że również poza EERC dostępna pomoc w zakresie schronienia jest niedostateczna (zob. załącznik).

Ponadto kryzys uchodźczy/migracyjny w Europie szybko pokazał, że trudno jest udzielić schronienia, gdy równocześnie na wszystkie państwa uczestniczące wywierana jest presja. Gdy kryzys osiągnął apogeum, szybko wyczerpały się miejsca schronienia zapewniane przez rządy państw. Do tego rynek komercyjny w Europie znalazł się pod ogromną presją, co spowodowało poważne opóźnienia w dostawie kontenerów i skutkowało wzrostem cen. Współpraca z wojskiem tylko częściowo załagodziła sytuację.

Przy tylu różnych scenariuszach, które jawią się w profilach ryzyka państw uczestniczących, zasadnicze znaczenie ma zdolność szybkiego mobilizowania pomocy w zakresie miejsc schronienia na dużą skalę. Dobrowolnie udzielana doraźna wzajemna pomoc może nie być najbardziej skutecznym i opłacalnym sposobem, by zapewnić dostęp do takich zdolności, zwłaszcza jeśli są one równocześnie potrzebne w kilku państwach uczestniczących.

Dlatego Komisja uznała, że w odniesieniu do miejsc schronienia i związanej z nimi pomocy może wystąpić potencjalnie istotny niedobór. Państwa uczestniczące zachęca się do podjęcia dyskusji o tym, w jaki sposób zaradzić temu problemowi.

4.Rodzaje zasobów wymagających dalszej oceny

W pewnych przypadkach pytanie, czy niektóre rodzaje dostępnych zasobów są wystarczające, wymaga dalszej oceny. Dotyczy to zasobów niezbędnych na wypadek katastrof chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych (CBRJ); dużych szpitali polowych i zdolności w zakresie ewakuacji medycznej w ramach europejskiego korpusu medycznego; zdalnie kierowanych bezzałogowych systemów powietrznych; oraz zespołów ds. komunikacji.

4.1    Zasoby niezbędne na wypadek katastrof chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych

UE musi być dostatecznie wyposażona, by móc poradzić sobie na wypadek katastrof chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych (CBRJ). Niedawna eskalacja działań terrorystów w Europie i poza jej granicami może uzasadniać konieczność weryfikacji celów w zakresie zdolności w dziedzinie katastrof CBRJ.

Zarejestrowana obecnie w EERC zdolność jest niewystarczająca, by kontynuować akcje poszukiwawczo-ratownicze w środowisku skażonym lub reagować na incydenty wymagające dekontaminacji pacjentów narażonych na czynniki CBRJ. Państwa uczestniczące poinformowały jednak Komisję o tym, że poza EERC dostępne są dostateczne zasoby.

Komisja zachęca państwa uczestniczące do dalszego rejestrowania tego rodzaju aktywów w EERC i do angażowania się w dyskusję, czy obecne cele w zakresie zdolności są adekwatne.

4.2    Europejski korpus medyczny

Kryzys związany z gorączką Ebola przypomina o tym, że Europa musi koniecznie dalej rozwijać swoje zdolności reagowania na wypadek wystąpienia chorób i ewentualnych konsekwencji dla zdrowia, jakie mogą nieść katastrofy. W tym zakresie prowadzone są działania w ramach europejskiego korpusu medycznego, który zrzesza wszystkie zespoły medyczne oraz zespoły ds. zdrowia publicznego oraz moduły w ramach EERC.

Dotychczas nie określono dostatecznie wyraźnie celów w zakresie zdolności dla europejskiego korpusu medycznego. Przykładowo nadal brakuje wyraźnie nakreślonych celów dla zespołów ratownictwa medycznego, gdyż UE jest w trakcie przestawiania się na klasyfikację zespołów ratownictwa medycznego (rodzaj 1, 2 i 3), jaką stosuje Światowa Organizacja Zdrowia. Niemniej jednak istnieją przesłanki, że państwa uczestniczące mogą stanąć przed problemem, jakim jest niedobór zdolności w zakresie dużych szpitali polowych (tj. zespołów ratownictwa medycznego, rodzaj 3).

Warto ponadto zwrócić uwagę na znaczne koszty operacyjne, które mogą zostać poniesione w czasie długoterminowych operacji wymagających zaangażowania dużych zdolności reagowania takich jak zespoły ratownictwa medycznego (rodzaj 2 i 3), przenośne laboratoria i konieczne wsparcie inżynieryjne dla szpitali polowych. Obecnie koszty te nie kwalifikują się do dofinansowania przez UE w ramach UCPM i niektóre państwa uczestniczące konsekwentnie rezygnują z zarejestrowania swoich aktywów w EERC.

Jeśli chodzi o zasoby niezbędne do prowadzenia ewakuacji medycznych, jest wiele samolotów i helikopterów dostępnych w ramach puli zasobów EERC, jak i poza nią. Ryzyko wystąpienia nieszczęśliwych wypadków z udziałem dużej liczby ofiar uzasadnia zwiększoną liczbę dostępnych aktywów. Różnorodność sytuacji, w których konieczne mogą okazać się aktywa do ewakuacji medycznych, również wymaga rewizji rodzajów zdolności w zakresie ewakuacji medycznej w ramach UCPM. System ewakuacji medycznej pacjentów zarażonych ebolą został na przykład opracowany dopiero wówczas, gdy sytuacja wyjątkowa osiągnęła swoje apogeum.

Komisja zwraca się zatem do państw uczestniczących o wsparcie przeglądu wymogów i celów w zakresie zdolności w odniesieniu do modułów MEVAC 8 i aktywów koniecznych do zorganizowania ewakuacji medycznej.

4.3    Zdalnie kierowane bezzałogowe systemy powietrzne

Innowacje technologiczne mogą podnieść skuteczność i wydajność operacji w zakresie ochrony ludności, w tym w ramach UCPM. Jedną z takich innowacji są drony, zwane również zdalnie kierowanymi bezzałogowymi systemami powietrznymi (BSP). Niektóre z państw uczestniczących stosują już BSP w krajowych i międzynarodowych operacjach ochrony cywilnej, jednak dotychczas niewiele razy skorzystano z BSP w czasie misji UCPM i nie zarejestrowano żadnej jednostki BSP w EERC. Jednostki BSP służą m.in. wspieraniu misji oceniających, operacji poszukiwawczo-ratunkowych i gaszeniu pożarów lasów 9 . Każdy z tych rodzajów misji wymaga, by jednostki BSP posiadały specyficzne zdolności i spełniały szczególne kryteria jakości.

Komisja zwraca się zatem do państw uczestniczących o wsparcie przy rewizji wpisu „Zespoły z bezzałogowymi statkami powietrznymi” i o zastanowienie się nad stosownością jego przekształcenia w szereg różnych modułów BSP o odrębnych celach w zakresie zdolności.

4.4    Zespoły ds. komunikacji

EERC wskazuje na niedobór (-2) zespołów ds. komunikacji lub platform do szybkiego przywracania komunikacji na obszarach oddalonych. Komisja posiada jednak informacje, że niektóre państwa uczestniczące posiadają takie zasoby, choć nie zaznaczyły tego jednoznacznie do celów niniejszego sprawozdania. W konsekwencji wymagane byłyby dalsze informacje dotyczące dostępności tego rodzaju zasobów.

Komisja zachęca państwa uczestniczące do rejestrowania dodatkowych aktywów w EERC lub zastanowienia się, czy ten cel w zakresie zdolności jest adekwatny.

5.Podsumowanie

Osiągnięto zadowalające postępy w osiąganiu wstępnie założonych celów EERC w zakresie zdolności, lecz w niniejszym sprawozdaniu zwraca się uwagę na to, że zdolność UE w zakresie reagowania na katastrofy może w dalszym ciągu być niedostateczna w odniesieniu do 1) gaszenia pożarów lasów przy wykorzystaniu samolotów i 2) miejsc schronienia i związanego z nimi wsparcia.

Ponadto konieczna jest bardziej dogłębna analiza w niektórych obszarach, by ocenić, czy istnieją potencjalnie istotne niedobory w zdolności UE do reagowania bądź czy niektóre cele w zakresie zdolności określone w obecnych przepisach wymagają przeglądu. Dotyczyłoby to następujących rodzajów zasobów: a) zespołów ds. działań poszukiwawczo-ratowniczych w warunkach skażenia CBRJ, a także zespołów usuwania skażenia CBRJ, b) szpitali polowych i zdolności w zakresie ewakuacji medycznej, c) zdalnie kierowanych bezzałogowych systemów powietrznych i d) zespołów ds. komunikacji.

By pomóc zapewnić dostateczną dostępność kluczowych zasobów, Komisja wydała kolejne zaproszenie do składania wniosków dotyczących zdolności buforowych w 2017 r. Obejmuje to zdolności reagowania w zakresie gaszenia pożarów lasów przy użyciu samolotów, zdolności w zakresie schronień, bezzałogowe pojazdy naziemne, zdalnie sterowane systemy powietrzne, a także zapobieganie rozprzestrzenianiu się powodzi 10 .

Komisja proponuje, by państwa uczestniczące zaradziły istniejącym niedoborom, w przypadku których nie ma dostępnej zdolności na poziomie krajowym, na przykład:

tworząc konsorcja i opracowując wspólne moduły,

wykorzystując ustalenia umowne dające dostęp do takich zasobów,

wspierając dalsze badania w tej dziedzinie,

eliminując niedobory, dzięki wykorzystaniu krajowych i unijnych programów budowania zdolności 11 , np. pod parasolem unijnych funduszy strukturalnych.

Wreszcie ocena postępów i istniejących niedoborów w EERC to dynamiczny i ciągły proces. Cele EERC w zakresie zdolności wymagają przeglądu nie rzadziej niż co dwa lata 12 . Pierwszy przegląd rozpocznie się już w 2017 r. W efekcie opracowane mogą zostać nowe cele w zakresie zdolności, na podstawie krajowych ocen ryzyka, doświadczeń wyciągniętych z niedawnych katastrof, ogólnych tendencji oraz innych stosownych źródeł informacji.

Załącznik – Przegląd zasobów i niedoborów w EERC

W pierwszych dwóch kolumnach tabeli wymieniono „moduły”, „zespoły wsparcia technicznego” i „pozostałe zdolności reagowania” oraz podano cele w zakresie zdolności odnoszące się do początkowej konfiguracji EERC określonej w załączniku III decyzji wykonawczej Komisji. Ponadto w tabeli przedstawiono komponenty europejskiego korpusu medycznego, które oficjalnie nie należą do EERC i w odniesieniu do których nie wyznaczono jeszcze celów w zakresie zdolności. W trzeciej i czwartej kolumnie podano odpowiednio zasoby obecnie zarejestrowane w EERC oraz zasoby niezarejestrowane w EERC, które państwa uczestniczące mogą jednak w każdej chwili udostępnić w wymaganej ilości, we wskazanym miejscu, w wymaganym terminie i na wymagany okres. Ostatnia kolumna przedstawia rozbieżności między celami a ogólną zdolnością na poziomie państw uczestniczących i zawiera podsumowanie tego, jak istotne są stwierdzone niedobory. Jest to podstawa kodowania barwnego: zielony (cel osiągnięty), pomarańczowy (zob. uwagi szczególne) i czerwony (potencjalnie istotny niedobór).

(1)

Artykuł 11 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 1313/2013/UE w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności.

(2)

Zob. sprawozdanie specjalne nr 33/2016: Unijny Mechanizm Ochrony Ludności, opublikowane dnia 18 stycznia 2017 r.

(3)

Szczegółowe informacje znajdują się w załączniku.

(4)

Artykuł 16 decyzji wykonawczej Komisji 2014/762/UE.

(5)

Artykuł 14 decyzji wykonawczej Komisji 2014/762/UE.

(6)

By uwzględnić opóźnienia w finalizowaniu rejestracji zasobów, w niniejszym sprawozdaniu za „zarejestrowane” uznano także te zasoby, w przypadku których Komisja otrzymała w terminie wniosek o rejestrację, lecz których proces rejestracji jeszcze się nie zakończył. Zakłada się, że wszystkie zasoby zostaną w końcu zarejestrowane, choć niektóre z nich mogą wymagać dotacji na sfinansowanie kosztów związanych z adaptacją, by spełniać kryteria jakości podane w załączniku II do decyzji wykonawczej Komisji 2014/762/UE. Formalnie zarejestrowane zasoby stanowią obecnie zaledwie 20 % 77 rodzajów zasobów wymienionych w załączniku. Pozostałe 80 % to zasoby, których proces rejestracji został rozpoczęty. Zasoby, które zostały na poziomie politycznym zadeklarowane przez państwa uczestniczące, lecz w związku z którymi nie złożono wniosku do dnia 1 października 2016 r., nie są brane pod uwagę w niniejszej analizie obecnych niedoborów, gdyż brakuje informacji na temat aspektów technicznych, warunków, terminów i adekwatności.

(7)

Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Czarnogóra, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Islandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Norwegia, Polska, Republika Czeska, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy oraz Zjednoczone Królestwo.

(8)

Mevac: Powietrzna ewakuacja medyczna ofiar katastrof.

(9)

W styczniu 2016 r. Komisja zorganizowała warsztaty dla ekspertów na temat korzystania z BSP przy operacjach ochrony ludności. Warsztaty zakończono konkluzją, że technologia BSP może okazać się pożyteczna przy wspieraniu różnego rodzaju misji w zakresie zarządzania katastrofami. W czerwcu 2016 r. grupa ekspercka ds. modułów ochrony ludności (powołana przez Komitet ds. Ochrony Ludności) stwierdziła, że priorytetem dla UCPM byłyby trzy rodzaje misji: BSP wspierające misje oceniające, BSP wspierające operacje poszukiwawczo-ratunkowe i BSP wspierające gaszenie pożarów lasów. Ponadto grupa uzgodniła wykaz wymogów jakości odnoszących się do jednostek BSP, które mają być zarejestrowane w EERC.

(10)

Dostępna zdolność reagowania w sytuacji zagrożenia powodziowego w Europie jest zasadniczo dobra. Zagrożenie to należy jednak rozważać również przez pryzmat położenia geograficznego i kategorii zagrożenia. Pomimo ogólnej dostępności zdolność reagowania na powodzie może de facto być niedostępna w niektórych obszarach. Co więcej, brakuje informacji na temat dostępności bardziej zaawansowanego lub innowacyjnego sprzętu do zapobiegania rozprzestrzenianiu się powodzi, np. systemów rur lub systemów komponentów, który mógłby poprawić zdolność reagowania EERC. Pod względem kategorii zagrożenia należy zauważyć, że czas reagowania w razie powodzi gwałtownych jest zazwyczaj krótszy niż w razie powodzi rzecznych. Tym trudniej jest je przewidzieć i z wyprzedzeniem ostrzec mieszkańców i służby pierwszego reagowania.

(11)

Należy zauważyć, że finansowanie ze środków UCPM działań mających wyeliminować niedobór zdolności będzie się nadal ograniczać do finansowania zalążkowego w wysokości nieprzekraczającej 20 % kosztów kwalifikowalnych i jest możliwe tylko w bardzo ograniczonych przypadkach, zob. art. 21 ust. 1 lit. j) decyzji 1313/2013/UE oraz art. 22 decyzji wykonawczej Komisji 2014/762/UE.

(12)

Artykuł 14 ust. 2 decyzji wykonawczej Komisji 2014/762/UE.

(13)

Zgodnie z załącznikiem III do decyzji wykonawczej Komisji 2014/762/UE.

(14)

Należy zauważyć, że Zjednoczone Królestwo może udostępnić szereg zasobów, w przypadku których nie można było oszacować krajowej zdolności. Dlatego do celów niniejszej analizy zasoby te nie są brane pod uwagę. Jest to wiedza fachowa w zakresie gaszenia pożarów, zdolności w zakresie intensywnych miejskich akcji poszukiwawczo-ratowniczych, a także specjalistyczny sprzęt poszukiwawczo-ratowniczy dostępny za pośrednictwem brytyjskiej Straży pożarnej i służb ratowniczych i ich partnerów operacyjnych, zdolności MEVAC dostępne za pośrednictwem Brytyjskich sił zbrojnych, szereg zdolności reagowania na wypadki morskie dostępne za pośrednictwem Brytyjskiej agencji morskiej i przybrzeżnej i jej partnerów operacyjnych, szeroki zakres fachowej wiedzy inżynieryjnej dostępnej dzięki agencjom z sektora publicznego (np. Organ ds. zdrowia i bezpieczeństwa oraz Agencja ds. ochrony środowiska) i sektorowi prywatnemu. Zjednoczone Królestwo ma także znaczne zapasy zdolności w zakresie schronienia w posiadaniu Departamentu ds. rozwoju międzynarodowego.

(15)

Dwa moduły francuskie HUSAR można rozmieścić także jako CBRNUSAR. Moduły HUSAR nie zostały jednak zarejestrowane jako moduły CBRNUSAR i w związku z tym nie można na obecnym etapie zagwarantować ich zgodności z odnośnymi kryteriami jakości.

(16)

Zdolność Dani składa się z jednego modułowego/ skalowalnego mobilnego szpitala, który może pełnić funkcję specjalistycznego punktu opieki medycznej, specjalistycznego punktu opieki medycznej z oddziałem chirurgicznym, oraz funkcję szpitala polowego. Do celów niniejszej analizy policzony on został tylko raz jako szpital polowy.

(17)

Zespoły wyposażone w kamery zwiadowcze, kamery termowizyjne, sprzęt wykrywający dźwięki i psy poszukiwawcze.

(18)

Zespół duński jest wyposażony w bezzałogowy statek powietrzny, który może kręcić filmy w świetle dziennym i przy słabym wietrze.

(19)

Niderlandy mogą udostępniać pompy wodne o minimalnej wydajności 800 l/min. w poszczególnych przypadkach. Nie można oszacować krajowej zdolności, tak więc dla celów niniejszej analizy nie jest ona brana pod uwagę.

(20)

Niderlandy mogą udostępniać agregaty prądotwórcze o mocy 5-150 kW w poszczególnych przypadkach. Nie można oszacować krajowej zdolności, tak więc dla celów niniejszej analizy nie jest ona brana pod uwagę.

(21)

Reagowanie na wybrzeżu.