16.9.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 238/22

(1)

Rada nałożyła rozporządzeniem (UE) nr 1238/2013 (3) ostateczne cło antydumpingowe na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) („pierwotne dochodzenie antydumpingowe”). Środki przybrały formę cła ad valorem na poziomie od 27,3 % do 64,9 %.

(2)

Rada nałożyła rozporządzeniem (UE) nr 1239/2013 (4) ostateczne cła wyrównawcze wynoszące 11,5 % na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej („pierwotne dochodzenie antysubsydyjne”).

(3)

Chińska Izba Gospodarcza ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych („CCCME”) przedstawiła Komisji w imieniu grupy producentów eksportujących zobowiązanie cenowe. Decyzją 2013/423/UE (5) Komisja przyjęła to zobowiązanie cenowe w odniesieniu do tymczasowego cła antydumpingowego. W następstwie powiadomienia o zmienionej wersji zobowiązania cenowego przez grupę producentów eksportujących wraz z CCCME, Komisja potwierdziła decyzją wykonawczą 2013/707/UE (6) przyjęcie zmienionego zobowiązania cenowego na okres obowiązywania ostatecznych środków antydumpingowych i antysubsydyjnych. Komisja przyjęła również decyzję wyjaśniającą realizację zobowiązania (7) oraz jedenaście rozporządzeń w sprawie wycofania przyjęcia zobowiązania w odniesieniu do kilku producentów eksportujących (8).

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/12 (9), w następstwie częściowego przeglądu okresowego ograniczonego w swoim zakresie do poziomu odniesienia wykorzystywanego jako wartość referencyjną dla mechanizmu dostosowywania cen określonego w wyżej wymienionym zobowiązaniu, Komisja zakończyła częściowy przegląd okresowy bez zmiany środków.

(5)

Rozporządzeniami wykonawczymi (UE) 2016/185 (10) i (UE) 2016/184 (11) Komisja rozszerzyła ostateczne cła antydumpingowe i wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) wysyłanych z Malezji i z Tajwanu, z wyjątkiem kilku rzeczywistych producentów.

(6)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/367 (12) Komisja rozszerzyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i zakończyła dochodzenie w ramach częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego („dochodzenie dotyczące przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych”).

(7)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/366 (13) Komisja rozszerzyła ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 18 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego i zakończyła dochodzenie w ramach częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 19 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego („dochodzenie dotyczące przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych”) (dochodzenie dotyczące przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych oraz dochodzenie dotyczące przeglądu wygaśnięcia środków wyrównawczych zwane dalej „dochodzeniami dotyczącymi przeglądu wygaśnięcia”).

(8)

Decyzją wykonawczą (UE) 2017/615 (14) Komisja przyjęła wniosek producentów eksportujących, by utrzymać minimalną cenę importową („MCI”) na poziomie obowiązującym w marcu 2017 r.

(9)

W dniu 3 marca 2017 r. Komisja wszczęła z urzędu częściowy przegląd okresowy ograniczony do formy środków, zgodnie z art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 19 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego (15) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”). Zamiar Komisji dotyczący wszczęcia tego przeglądu został ogłoszony w rozdziale w sprawie interesu Unii w ramach dwóch rozporządzeń dotyczących przeglądów wygaśnięcia, jako sposób znalezienia równowagi, w pozostałym okresie obowiązywania środków, między rozbieżnymi interesami, których istnienie na rynku produktów fotowoltaicznych stwierdzono podczas dochodzeń w sprawie przeglądu wygaśnięcia (16).

(10)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja poinformowała CCCME, znanych producentów eksportujących w ChRL i władze ChRL o dochodzeniach i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nich udziału.

(11)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz wystąpienia z wnioskiem o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(12)

W dniu 19 lipca 2017 r. Komisja ujawniła wszystkim zainteresowanym stronom zasadnicze fakty i informacje wynikające z dochodzenia oraz wezwała je do przedstawienia uwag w terminie 14 dni. Komisja otrzymała odpowiedzi w terminie od 20 zainteresowanych stron, a mianowicie od stowarzyszenia producentów unijnych, siedmiu producentów unijnych, dwóch stowarzyszeń użytkowników, czterech zainteresowanych podmiotów działających na rynkach wyższego i niższego szczebla w Unii, czterech chińskich producentów eksportujących, CCCME i rządu ChRL. Komisja przesłała następnie dodatkowy dokument zawierający ujawnienie ustaleń wszystkim zainteresowanym stronom i wezwała je do zgłaszania uwag. To ponowne ujawnienie ustaleń ograniczało się tylko do dwóch elementów związanych z metodyką określania MCI oraz do przepisu odnoszącego się do wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(13)

Komisja wysłała wniosek o udzielenie informacji w dniu 21 marca 2017 r., do ponad 100 zainteresowanych stron. Komisja otrzymała uwagi od 26 zainteresowanych stron: dwóch producentów unijnych; pięciu europejskich przedsiębiorstw na rynkach wyższego i niższego szczebla oraz trzech stowarzyszeń; CCCME; rządu ChRL; 13 producentów eksportujących i jednego producenta eksportującego z Malezji.

(14)

Obecnie stosowaną formą środków jest cło antydumpingowe ad valorem określone w art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/367 i cło wyrównawcze ad valorem określone w art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/366. Zobowiązanie cenowe zostało złożone przez grupę współpracujących producentów eksportujących wraz z CCCME i zaakceptowane przez Komisję. Jednym z najważniejszych elementów tego zobowiązania jest MCI, która podlega mechanizmowi kwartalnych korekt. W ramach przyjętego przez Komisję zobowiązania cenowego, MCI w odniesieniu do modułów i ogniw jest korygowana kwartalnie poprzez odniesienie do międzynarodowych cen kasowych modułów, w tym chińskich cen według bazy danych agencji Bloomberg. Zobowiązania pierwotnie przyjęto od ponad 120 przedsiębiorstw/grup przedsiębiorstw. W międzyczasie Komisja wycofała się z przyjęcia zobowiązania wobec 14 przedsiębiorstw. W odniesieniu do dwunastu z nich stwierdzono, że naruszyły zobowiązanie, a w przypadku pozostałych dwóch przedsiębiorstw ich struktura biznesowa uniemożliwiała monitorowanie przestrzegania zobowiązania. Ponadto 15 innych chińskich przedsiębiorstw dobrowolnie wycofało się ze zobowiązania (17).

(15)

Analizując interesy niepowiązanych importerów i niezintegrowanych pionowo unijnych producentów modułów w ramach dochodzeń w sprawie przeglądu wygaśnięcia, Komisja otrzymała skargi na temat znacznych obciążeń administracyjnych, z którymi borykały się te podmioty, natomiast producenci unijni skarżyli się na trwające obchodzenie środków (18). Na przykład zarówno CCCME jak i producenci eksportujący muszą przedkładać Komisji miesięczne i kwartalne sprawozdania w celu monitorowania zobowiązania. Sprawozdania te są niezbędne w celu sprawdzenia, czy nie został przekroczony roczny poziom oraz w celu przeprowadzenia pierwszej analizy, czy zgłoszone transakcje sprzedaży były zgodne z MCI.

(16)

Wszystkie zainteresowane strony, które udzieliły odpowiedzi na wezwanie do udzielenia informacji, uznały, że zmienne cło ustalane na podstawie MCI („zmienne cło MCI”) jest bardziej właściwe niż poprzednia forma środków, tj. cło ad valorem połączone ze zobowiązaniem cenowym („zobowiązanie MCI”). W szczególności zainteresowane strony stwierdziły, że zmienne cło MCI będzie bardziej przejrzyste, przewidywalne i będzie można je lepiej egzekwować. Zainteresowane strony uznały, że zmienne cło MCI mogłoby przyczynić się do zmniejszenia kosztów i obciążeń administracyjnych dla importerów. Niektóre z zainteresowanych stron zwróciły się do Komisji o zagwarantowanie, że nowa forma środków nie wiąże się ze znacznymi ograniczeniami nakładanymi na przedsiębiorstwa unijne pod względem umów zawieranych z producentami na całym świecie. Ich zdaniem ograniczenia te przyczyniły się do powstania znacznego ryzyka, zobowiązań, kosztownych analiz due diligence i opóźnień dla unijnych importerów. Te same strony stwierdziły również, że istniejące ograniczenia wielkości przywozu zawarte w zobowiązaniu powinny zostać usunięte, ponieważ spowodowały dodatkowe obciążenia administracyjne i były bezcelowe, jako że przywóz i tak był dokonywany znacznie poniżej tych ograniczeń.

(17)

Komisja przyjęła tę argumentację. Uznała, że środki powinny zostać wprowadzone w formie zmiennego cła MCI. Zmienne cło MCI oznacza, że kwalifikowalny (19) przywóz o deklarowanej wartości równej MCI lub powyżej MCI nie podlegałby należnościom celnym, a organy celne będą natychmiast pobierać należności, jeżeli produkt jest przywożony po cenach poniżej MCI. Zmienne cło MCI zmniejszy obciążenia administracyjne po stronie producentów eksportujących, importerów i Komisji, ponieważ comiesięczne sprawozdania przedstawiane przez CCCME i kwartalne sprawozdania dla Komisji przedkładane przez wszystkich producentów eksportujących nie będą już konieczne. Ponadto poziom zmiennego cła MCI zostanie opublikowany. Zapewni to przejrzystość i usprawni egzekwowanie środków.

(18)

Komisja zgodziła się również z zainteresowanymi stronami, że zmiennemu cłu MCI nie powinien towarzyszyć wykaz dodatkowych ograniczeń i pułapów. Istotnie, wielkość wywozu była zawsze znacznie poniżej poziomu rocznego. Organy celne Unii będą odpowiedzialne za sprawdzanie, czy przedsiębiorstwa nie zawarły żadnego porozumienia o wzajemnej kompensacji i innych porozumień służących obchodzeniu MCI.

(19)

Kilka zainteresowanych stron, w tym producentów unijnych, uznało, że należy ustanowić odrębne zmienne cło MCI dla różnych rodzajów produktu. Większość zainteresowanych stron uznała również, że najlepsze zróżnicowanie opiera się na technologii, tj. mono- i multikrystalicznych (czasami zwanych też polikrystalicznymi) produktach. Produkty mono- i multikrystaliczne są wyceniane w różny sposób, a główne wskaźniki cen, takie jak PV Insights i Energy Trend PV podają oddzielne ceny za mono- i multikrystaliczne ogniwa i moduły. Monokrystaliczne produkty stale drożeją, gdyż są bardziej wydajne w stosunku do zajmowanej przestrzeni. Według notowań cen PV Insights (20) między dniem 1 stycznia 2014 r. a dniem 31 marca 2017 r. średnia różnica ceny między monokrystalicznymi i multikrystalicznymi modułami wynosiła 0,047 EUR/W, a między monokrystalicznymi i multikrystalicznymi ogniwami wynosiła 0,040 EUR/W.

(20)

Rozróżnienie między monokrystalicznymi i multikrystalicznymi produktami wpisuje się również w tok rozumowania przedstawiony w ramach dochodzeń w sprawie przeglądu wygaśnięcia, aby znaleźć właściwą równowagę między sprzecznymi interesami. Z jednej strony będzie ono lepiej chronić przemysł unijny, który coraz bardziej koncentruje się na produkcji wysokiej jakości produktów monokrystalicznych w sektorze instalacji dachowych. Z drugiej strony tego rodzaju rozróżnienie będzie lepiej służyć interesom niepowiązanych importerów i przedsiębiorstw związanych z inżynierią, zamówieniami i budownictwem („EPC”) prowadzących działalność w sektorze przemysłowym, który potrzebuje dostępu do tanich ogólnodostępnych multikrystalicznych modułów, aby móc konkurować z innymi odnawialnymi źródłami energii w przetargach neutralnych pod względem technologicznym.

(21)

Organy celne mogą łatwo rozróżnić monokrystaliczne i multikrystaliczne ogniwa. Ogniwa multikrystaliczne są produkowane z krzemu multikrystalicznego (multi-Si) składającego się z małych kryształów. Ogniwa monokrystaliczne są produkowane z krzemu monokrystalicznego (mono-Si) – jednego kryształu krzemu. Mono- i multikrystaliczne ogniwa nigdy nie są łączone w jednym urządzeniu, w związku z tym nie ma modułów, które są wykonane zarówno z mono-, jak i multikrystalicznych ogniw. Moduły multikrystaliczne są wytwarzane wyłącznie z ogniw multikrystalicznych; natomiast moduły monokrystaliczne są wytwarzane wyłącznie z ogniw monokrystalicznych. Produkty monokrystaliczne charakteryzują się wyższą sprawnością przetwarzania światła słonecznego na prąd elektryczny, co prowadzi do wyższej wydajności w stosunku do zajmowanej przestrzeni. Produkty monokrystaliczne można odróżnić od produktów multikrystalicznych w drodze kontroli fizycznej. Ogniwo multikrystaliczne jest całkowicie prostokątne. Natomiast ogniwo monokrystaliczne ma cztery rogi ścięte.

(22)

W związku z tym Komisja uznała, że należy ustanowić odrębną MCI dla ogniw i modułów monokrystalicznych i multikrystalicznych, a każdy z czterech rodzajów produktów powinien mieć swój własny kod TARIC.

(23)

W ramach obecnie przyjętego przez Komisję zobowiązania cenowego, MCI w odniesieniu do modułów i ogniw jest korygowana kwartalnie poprzez odniesienie do międzynarodowych cen kasowych modułów, w tym chińskich cen według bazy danych agencji Bloomberg (zwanej również wskaźnikiem cen kasowych Bloomberg lub BNEF). Przy przyjmowaniu zobowiązania Komisja uznała, że cena ta odzwierciedlała cenę niewyrządzającą szkody i zapewniała wystarczające dostawy do Unii produktu objętego postępowaniem (21).

(24)

W toku dochodzenia w sprawie przeglądu wygaśnięcia Komisja dowiedziała się, że przez większą część 2016 r. mechanizm korekty zobowiązania MCI nie podążał za spadkiem cen i, co za tym idzie, nie odzwierciedlał już ceny niewyrządzającej szkody ustalonej w dochodzeniu pierwotnym.

(25)

Ponadto poprzednia korekta uniemożliwiła europejskim użytkownikom ogniw (tj. producentom modułów, którzy nie są zintegrowani pionowo) oraz użytkownikom modułów (tj. osobom prywatnym oraz przedsiębiorstwom kupującym systemy fotowoltaiczne) uzyskanie globalnego przyrostu wydajności (22).

(26)

W rzeczywistości dowody dostarczone przez zainteresowane strony potwierdziły, że zobowiązanie MCI przestało funkcjonować w następstwie spadku cen światowych w 2016 r. Nawet jeśli na początku 2017 r. MCI znacznie się zmniejszyła, nadal istniała duża różnica między MCI i cenami globalnymi (23).

(27)

W związku z tym Komisja zbadała, czy istniał inny wskaźnik, który lepiej odzwierciedlałby poziom cen niewyrządzających szkody, jak ustalono w dochodzeniu pierwotnym, i ogólne koszty oraz spadek cen.

(28)

Jeden producent unijny oraz zrzeszenia producentów unijnych twierdzili, że nowy mechanizm dostosowania MCI powinien opierać się na stopie uczenia się w sektorze fotowoltaicznym. Dowody dostarczone przez wszystkie zainteresowane strony potwierdziły, że koszt produkcji w sektorze fotowoltaicznym stale spada, co znajduje odzwierciedlenie we wskaźniku wynikającym z efektu uczenia się w sektorze fotowoltaicznym. Niemniej jednak kilka innych zainteresowanych stron przedstawiło swoje szczegółowe uwagi uzasadniające, dlaczego stopy uczenia się w sektorze fotowoltaicznym nie są odpowiednie jako poziom odniesienia dla mechanizmu dostosowania MCI. Po pierwsze, strony twierdziły, że badania opisujące stopy uczenia się szacują te wskaźniki przez długi czas. Nie odzwierciedlają one zatem dynamiki rynku w perspektywie krótkoterminowej. Ponadto rozpatrywany okres czasu ma istotny wpływ na wyniki. Na przykład w ostatnim International Technology Roadmap for Photovoltaic („ITRPV”) zgłoszono wskaźnik w wysokości 22,5 % w ciągu 40 lat (24) i wskaźnik wynoszący 39 % w ciągu ostatnich 10 lat (25). Zainteresowane strony twierdziły również, że głównym celem stopy uczenia się nie jest prognozowanie rozwoju cen w najbliższej przyszłości. Na przykład stopa uczenia się ITRPV jest częścią projektu, którego celem jest informowanie dostawców i klientów o przewidywanych trendach technologicznych oraz pobudzanie do dyskusji na temat koniecznych ulepszeń oraz standardów.

(29)

Krzywa uczenia wskazuje na spadek cen dla każdego dwukrotnego wzrostu łącznych światowych dostaw modułów (26). Prognozowanie popytu charakteryzuje się znaczną niepewnością. Jedna z zainteresowanych stron zwróciła uwagę, że: „Należy zauważyć, iż prognozy dotyczące przyszłego popytu i wzrostu to jedynie oparte na danych przypuszczenia i w dużym stopniu zależą one od czynników, takich jak polityka handlowa na różnych rynkach, zmiany w systemach wsparcia oraz zmiany ram regulacyjnych dotyczących sektora fotowoltaicznego na każdym rynku”. Z tych powodów istnieją różne prognozy dotyczące zmiany globalnego popytu, które są opracowywane przez kilka organizacji.

(30)

Komisja zaakceptowała te argumenty i stwierdziła, co następuje: Gdyby Komisja zdecydowała się skorzystać ze stopy uczenia się w ramach mechanizmu dostosowania MCI, musiałaby ocenić, który z tych dwóch wskaźników byłby bardziej odpowiedni w celu prognozowania zmian spadku kosztów w sektorze fotowoltaicznym w najbliższych 18 miesiącach. Dokonanie takiej oceny wprowadziłoby znaczący element złożoności. Ponadto krzywa uczenia wskazuje na spadek cen dla każdego dwukrotnego wzrostu łącznych światowych dostaw modułów (27). Większość prognoz udostępnionych Komisji wskazuje, że skumulowane wysyłki modułów fotowoltaicznych mogą dwukrotnie zwiększyć się około roku 2020 lub 2021. W związku z tym, skoro niemożliwe jest przeprowadzenie dokładnej prognozy, Komisja będzie zmuszona do dokonania opartego na danych szacunku i wyboru dokładnej daty, kiedy łączna ilość wysyłek dwukrotnie zwiększy się między 1 stycznia 2020 r. a 31 grudnia 2021 r., co wiąże się z wysokim stopniem niepewności. Poza tym Komisja zauważyła, że żadne z przedsiębiorstw na rynkach niższego i wyższego szczebla, które udzieliły odpowiedzi na wniosek o informacje, nie wykorzystuje stóp uczenia się przemysłu fotowoltaicznego do prognozowania zmian cen.

(31)

Komisja uznała zatem, że zastosowanie stóp uczenia się przemysłu fotowoltaicznego do dostosowania MCI wprowadziłoby znaczną niepewność, co uniemożliwiłoby dokonanie dokładnych prognoz dotyczących zmian cen. W związku z tym Komisja postanowiła skorzystać z innego poziomu odniesienia, który opiera się na bardziej aktualnych, przejrzystych i wiarygodnych danych.

(32)

Większość zainteresowanych stron stwierdziła, że nowy mechanizm korekt powinien być oparty na cenach podawanych przez tajwańską agencję wywiadu rynkowego PV Insights. Tylko Solar World, największy europejski producent, uznał PV Insights za niewiarygodną. PV Insights została uznana za najpowszechniej wykorzystywaną przez zainteresowane strony. Kilka stron wskazało, że ceny podawane przez PV Insights i wyznaczane przez nią trendy zmian cen były zgodne z cenami i trendami rozwoju cen podawanymi przez inny wskaźnik wiarygodny dla przemysłu tj. Energy Trend PV (zarządzany przez inny wywiad rynkowy zlokalizowany również na Tajwanie). Natomiast ceny podawane przez stosowany obecnie wskaźnik, tj. bazę danych agencji Bloomberg, podlegały znacznie większym wahaniom i mniej więcej w grudniu 2015 r. wskaźnik cen kasowych Bloomberg zaczął wykazywać inne tendencje w porównaniu do trendów wyznaczonych przez PV Insights i Energy Trend PV. Baza danych agencji Bloomberg jest oparta na dobrowolnych notowaniach cen, co oznacza, że obejmuje jedynie bardzo niewielką część rynku.

(33)

Komisja zwróciła się do ITRPV o dostarczenie dalszych informacji na temat cen produktów fotowoltaicznych stosowanych do obliczania stopy uczenia się w sektorze fotowoltaicznym. ITRPV dostarczył dane dotyczące cen i zaznaczył, że obecnie korzysta z dwóch źródeł – PV Insights i Energy Trend PV. Przed końcem 2016 r. ITRPV skorzystał z większego koszyka cen, w tym wskaźnika cen kasowych agencji Bloomberg. Z uwagi na to, że PV Insights jest jednym z dwóch źródeł wykorzystywanych przez ITRPV oraz że ceny podane przez PV Insights i Energy Trend PV były w dużej mierze zgodne ze sobą, poziom i zmiany cen, które ITRPV wykorzystało do obliczania stopy uczenia się, były zgodne z danymi zgłaszanymi przez PV Insights, zwłaszcza od końca 2016 r.

(34)

Komisja opracowała system zmniejszającej się MCI na podstawie danych PV Insights, które uznano za najbardziej wiarygodne i najpowszechniej stosowane przez sektor fotowoltaiczny. Punktem wyjściowym dla tego systemu jest obecna minimalna cena niewyrządzająca szkody ustalona w ramach zobowiązania cenowego w odniesieniu do ogniw (0,23 EUR/W) i modułów (0,46 EUR/W). Ceny te nie zawierają jednak rozróżnienia między produktami mono- i multikrystalicznymi, które zostanie dokonane w nowym mechanizmie. Komisja ustaliła różnicę cen w okresie trzech lat między mono- i multikrystalicznymi ogniwami i modułami (28). Średnia różnica cen została równo rozłożona między mono- i multikrystaliczne ogniwa i moduły w celu ustalenia bieżącej ceny niewyrządzającej szkody w odniesieniu do każdego rodzaju produktu, tj. 0,210 EUR/W i 0,437 EUR/W odpowiednio dla multikrystalicznych ogniw i modułów oraz 0,250 EUR/W i 0,483 EUR/W odpowiednio dla monokrystalicznych ogniw i modułów. Ceny te będą stopniowo zbliżać się do bieżących cen zgłaszanych przez PV Insights (29) tj. 0,18 EUR/W i 0,3 EUR/W odpowiednio dla multikrystalicznych ogniw i modułów oraz 0,21 EUR/W i 0,35 EUR/W odpowiednio dla monokrystalicznych ogniw i modułów.

(35)

Ten mechanizmu dostosowań doprowadzi do określenia MCI, która do września 2018 r. będzie na poziomie cen światowych w pierwszym kwartale 2017 r. (najnowsze dostępne światowe ceny za cały kwartał roku). Ponieważ ceny gwałtownie spadały w ciągu ostatnich trzech lat, marże największych producentów znacząco się zmniejszyły (30). Komisja oczekiwała, że taki gwałtowny spadek cen nie może utrzymywać się w dłuższej perspektywie i ceny we wrześniu 2018 r. nie będą znacznie niższe, a zatem nadal zapewnią pewną ochronę dla przemysłu unijnego.

(36)

Mechanizm umożliwia zatem konwergencję w kierunku światowych cen rynkowych w stosunkowo krótkim czasie. Po pierwsze, zapewnia to powrót do poziomu cen niewyrządzających szkody, jak ustalono w pierwotnym dochodzeniu. Po drugie, jest to zgodne z ustaleniami dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia w odniesieniu do wyważenia interesów w ramach badania interesu Unii (31). Co więcej, system ten przynosi korzyści w postaci lepszego odzwierciedlenia najnowszych osiągnięć technologicznych i możliwości oszczędności dla konsumentów, co gwarantuje, że użytkownicy w Unii będą mogli czerpać korzyści z ogólnego przyrostu wydajności. Jednocześnie taki mechanizm zapewnia odpowiednią ochronę dla przemysłu unijnego, aby dostosować się do zwiększonej presji konkurencyjnej po wygaśnięciu środków.

(37)

Po ujawnieniu ustaleń Komisja otrzymała wiele uwag dotyczących zmiennego cła MCI. Unijni producenci modułów i ogniw oraz ich stowarzyszenia twierdzili, że globalne ceny rynkowe nie odzwierciedlały poziomu cen niewyrządzającego szkody, ponieważ były stymulowane przez dumping spowodowany ogromnymi chińskimi mocami produkcyjnymi. W związku z tym zmienne cło MCI ustalone na podstawie globalnego wskaźnika cen byłoby zbyt niskie. Ponownie podkreślili również, że MCI powinna opierać się na długoterminowej stopie uczenia się przemysłu fotowoltaicznego. Przy przyjmowaniu zobowiązania w lipcu 2013 r. Komisja uznała jednak, że międzynarodowe ceny kasowe modułów, w tym ceny chińskie, odzwierciedlały cenę niewyrządzającą szkody (32). Ponadto w ramach przeglądu okresowego zakończonego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/12 Komisja stwierdziła, że ceny odniesienia obejmujące wzrost udziału chińskich przedsiębiorstw spełniły swoje cele odzwierciedlone w obowiązujących środkach (33). W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(38)

Unijni producenci modułów i ogniw i ich stowarzyszenia twierdzili także, że PV Insights jest obecnie przedmiotem dochodzenia prowadzonego przez tajwańską Komisję ds. Sprawiedliwego Handlu – tajwański krajowy urząd ds. konkurencji – w następstwie skargi wniesionej przez stowarzyszenie producentów produktów fotowoltaicznych. To dochodzenie zostało wszczęte na podstawie zarzutów, że wskaźnik PV Insights był zdominowany lub nawet zmanipulowany przez chińskie notowania cen oraz że poziom tego wskaźnika cen jest poniżej kosztów produkcji na Tajwanie. Zatem dla podmiotów polegających na PV Insights wskaźnik ten nie byłby odpowiedni.

(39)

Komisja przypomniała, że przemysł wyższego i niższego szczebla uznał, iż PV Insights jest najbardziej wiarygodnym wskaźnikiem w ich codziennej działalności. PV Insights był również jednym z kluczowych wskaźników cen odniesienia dla sprawozdań ITRPV podczas szacowania stopy uczenia się przemysłu fotowoltaicznego. Do chwili obecnej przemysł niższego i wyższego szczebla nie kwestionował wiarygodności wskaźnika PV Insights. Ponadto władze tajwańskie nie dokonały jeszcze ostatecznych ustaleń w sprawie wymienionych zarzutów. Komisja będzie monitorować rozwój sytuacji w tajwańskiej Komisji ds. Sprawiedliwego Handlu oraz rozważy wszelkie działania niezbędne dla dokonania potencjalnych ustaleń. Na tym etapie Komisja odrzuciła ten argument.

(40)

Zainteresowane strony z Europy działające na rynkach wyższego i niższego szczebla oraz rząd Chin i CCCME zakwestionowały szereg aspektów związanych z nowym obniżeniem MCI.

(41)

Po pierwsze, strony te uznały, że początkowa MCI była zbyt wysoka. Twierdziły one, że w odniesieniu do produktów monokrystalicznych nowe zmienne cło MCI byłoby nawet wyższe od wcześniejszego zobowiązania MCI. Określenie zmiennego cła MCI na wyższym poziomie byłoby ich zdaniem w sprzeczności z ustaleniami dochodzenia przeglądowego, zgodnie z którymi zobowiązanie MCI było określone na zbyt wysokim poziomie w stosunku do ceny niewyrządzającej szkody. W związku z tym musiałoby zostać obniżone do odpowiedniego poziomu. Niektóre strony twierdziły również, że MCI obowiązująca w pierwszym kwartale 2017 r. nie jest odpowiednim punktem wyjścia w odniesieniu do zmiennego cła MCI, ponieważ sama Komisja stwierdziła, że nie była ona zgodna z tendencjami dotyczącymi światowych cen.

(42)

Komisja uwzględniła te uwagi i opracowała nowe, kwartalne, stopniowe zmniejszanie zmiennego cła MCI. Zważywszy, że zobowiązanie MCI zostało zamrożone począwszy od drugiego kwartału 2017 r., Komisja uwzględniła z wyprzedzeniem punkt wyjścia stopniowego zmniejszenia. Ten punkt wyjścia został ustalony na poziomie zamrożonego zobowiązania MCI obniżonego o wartość dwóch kwartalnych korekt, które powinny były nastąpić w okresie zamrożenia, mianowicie w drugim i trzecim kwartale 2017 r.

(43)

Po drugie, niektóre strony stwierdziły, że końcowe zmienne cło MCI, tj. cło obowiązujące w dniu wygaśnięcia środków we wrześniu 2018 r. również byłoby zbyt wysokie. Twierdziły one, że zgodnie z notowaniami cen PV Insights, które były dostępne po ujawnieniu ustaleń, światowe ceny produktów fotowoltaicznych uległy już obniżeniu. Komisja przyjęła propozycję, żeby skorzystać z najnowszych dostępnych danych jako najbardziej odpowiedniego wskaźnika dla końcowego kwartału. W związku z tym ustanowiła końcowe zmienne cło MCI na poziomie cen w ostatnim dostępnym kwartale, tj. drugim kwartale 2017 r.

(44)

Strony te twierdziły także, że prognozy Komisji dotyczące spowolnienia spadku cen produktów fotowoltaicznych były nieuzasadnione. Jednakże analiza krzywej cen długoterminowych PV Insights sugeruje, że ceny produktów fotowoltaicznych są cykliczne – w przeszłości ceny te gwałtownie spadały podczas kilku kwartałów, a następnie ustabilizowały się lub nawet nieznacznie wzrosły. W trakcie obecnego cyklu ceny modułów stale zmniejszały się w stosunkowo długim okresie, tj. od czwartego kwartału 2015 r. W tym samym czasie ceny ogniw, które podążały zwykle za podobnym trendem, już ustabilizowały się, a nawet nieznacznie wzrosły. Fakt, że ceny głównego surowca, tj. ogniw, ustabilizowały się po wyjątkowo długim okresie spadku cen, potwierdza prognozy Komisji, zgodnie z którymi ceny modułów ostatecznie również ustabilizują się. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(45)

Niezintegrowani producenci modułów twierdzili również, że zmienne cło MCI wskazane w dokumencie dotyczącym ujawnienia ustaleń zmniejszało się znacznie szybciej w odniesieniu do modułów niż w przypadku ogniw, co mogłoby mieć nieproporcjonalny wpływ na ich marże zysku. Komisja wskazała, że taka różnica w odniesieniu do spadku jest nieuniknioną konsekwencją tego, że zobowiązanie MCI dotyczące ogniw było na poziomie znacznie bardziej zbliżonym do cen na rynku światowym niż zobowiązanie MCI dotyczące modułów. Dodatkowo, po ujawnieniu ustaleń, Komisja zmniejszyła początkową MCI dla zmiennego cła, a zatem zmienne cło MCI nie będzie już wyższe od zobowiązania MCI dotyczącego ogniw monokrystalicznych.

(46)

Po ponownym ujawnieniu ustaleń przedsiębiorstwa działające na rynkach wyższego i niższego szczebla oraz ich stowarzyszenia i CCCME potwierdziły swoje stanowisko, że MCI była zbyt wysoka, nawet jeśli została ona skorygowana w dół, co niektóre ze stron przyjęły z zadowoleniem. Z drugiej strony, producenci unijni oraz ich stowarzyszenie powtórzyli, że MCI jest zbyt niska i nie odzwierciedla ceny niewyrządzającej szkody; że MCI zmniejsza się nieproporcjonalnie szybciej w przypadku modułów niż ma to miejsce w przypadku ogniw oraz że PV Insights nie jest wiarygodnym poziomem odniesienia.

(47)

Komisja zauważyła, że żadna z tych stron nie przedstawiła nowych argumentów w sprawie dwóch nowych elementów zawartych w ujawnieniu ustaleń (uwzględnienie z wyprzedzeniem punktu wyjścia stopniowego zmniejszenia i wykorzystanie najnowszych danych kwartalnych). Powtórzyli oni jedynie swoje ogólne stanowisko na temat MCI, które zostało już przedstawione po ujawnieniu ustaleń, dostosowując je do nowych poziomów kwartalnych MCI. W związku z tym Komisja uznała, że odniosła się już do zasadniczej treści tych argumentów po ujawnieniu ustaleń.

(48)

Kilka stron stwierdziło również, że termin na przedstawienie uwag był zbyt krótki. Komisja uważa, że jeden dzień roboczy był wystarczający do przedstawienia uwagi, biorąc pod uwagę, że ujawnienie ograniczało się tylko do dwóch elementów związanych z metodyką określania MCI oraz przepisu odnoszącego się do wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Komisja odrzuciła zatem ten argument.

(49)

Stopniowe zmniejszanie zmiennego cła MCI będzie wyglądać następująco:

(50)

Komisja zauważyła, że zobowiązanie cenowe obejmowało pierwotnie wszystkie przedsiębiorstwa współpracujące w dochodzeniu pierwotnym. Biorąc pod uwagę, że nowe zmienne cło MCI zastąpi to zobowiązanie, Komisja uznała za właściwe, żeby nowa MCI miała jedynie zastosowanie do tych przedsiębiorstw, które były nadal objęte zobowiązaniem cenowym lub dobrowolnie wycofały się bez żadnych wcześniejszych problemów stwierdzonych przez Komisję.

(51)

Komisja wzięła pod uwagę fakt, że inne przedsiębiorstwa nie powinny być objęte nowym systemem MCI, ale cłami ad valorem, aby nie osłabić skuteczności nowej formy środków. W szczególności wyłączenie to powinno mieć zastosowanie do przedsiębiorstw, w odniesieniu do których Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania z powodu naruszenia zobowiązania. W tych przypadkach wcześniejsze zachowanie chińskich producentów eksportujących, którzy dokonywali wywozu produktu objętego postępowaniem po cenach niższych od ceny niewyrządzającej szkody lub którzy w inny sposób naruszyli zobowiązanie, stanowiło wystarczającą podstawę dla Komisji, aby założyć, że istnieje znaczne ryzyko, że nie będą oni przestrzegać także nowej MCI. Mogłoby to podważyć skuteczność tej MCI i tym samym nie gwarantować wystarczającej ochrony przed dumpingiem wyrządzającym szkodę. W tym samym duchu, przedsiębiorstwa, które dobrowolnie wycofały się ze zobowiązania, aby wyprzedzić nieuchronne wykluczanie ich przez Komisję, również nie powinny być objęte nową procedurą zmiennego cła MCI.

(52)

Po ujawnieniu ustaleń trzy przedsiębiorstwa, które dobrowolnie wycofały się ze zobowiązania, lecz nie zostały uwzględnione w załączniku VI, przedłożyły uwagi wraz z wyjaśnieniem, dlaczego uznały, że miały uzasadnione powody do wycofania się. Na podstawie dodatkowych dowodów dostarczonych przez te przedsiębiorstwa Komisja ustaliła, że nie naruszyły one zobowiązania w przeszłości. Ponadto Komisja nie zamierzała wykluczyć ich ze zobowiązania bezpośrednio przed dobrowolnym wycofaniem się tych przedsiębiorstw. Komisja również upewniła się, że ich wycofanie nastąpiło z przyczyn, które nie wskazują na znaczne ryzyko, że nie będą one przestrzegać nowej MCI w przyszłości. W związku z tym Komisja dodała te trzy przedsiębiorstwa do załącznika VI. Ponadto uwzględniła również dwa kolejne przedsiębiorstwa, w przypadku których przyjęcie zobowiązania zostało wycofane jedynie ze względu na „niewykonalność”. W tych przypadkach nie ma dowodów na to, że sprzedawały one produkt objęty postępowaniem na rynku unijnym poniżej ceny niewyrządzającej szkody.

(53)

Po ujawnieniu ustaleń niektórzy producenci eksportujący, rząd Chin i CCCME stwierdzili, że nowe zmienne cło MCI powinno mieć zastosowanie do wszystkich chińskich producentów eksportujących, a wyłączenie jakiegokolwiek eksportera z MCI narusza ich zdaniem art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 15 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. Komisja przypomniała, że określiła różne poziomy cła dla indywidualnych producentów eksportujących, grup innych współpracujących producentów eksportujących i wszystkich pozostałych przedsiębiorstw na niedyskryminacyjnych podstawach. Ponadto w zakresie, w jakim dotyczy to zmiennego cła MCI, Komisja wprowadziła wyłącznie z przyczyn obiektywnych rozróżnienie między producentami eksportującymi (ustalając, czy przyjęcie warunków zobowiązania wiąże się ze znacznym ryzykiem nieprzestrzegania zmiennego cła MCI). Opierając się na swoich dochodzeniach dotyczących przestrzegania zobowiązania, Komisja ustaliła zatem, że tylko niektóre przedsiębiorstwa powinny być objęte zmiennym cłem MCI, gdyż nie zagrażają przestrzeganiu zmiennego cła MCI w przeszłości. Tymi przedsiębiorstwami są: (i) producenci eksportujący, którzy przestrzegali warunków zobowiązania, dokonując wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii po odpowiednio ustalonej cenie niewyrządzającej szkody, oraz (ii) producenci eksportujący, którzy dobrowolnie wycofali się ze zobowiązania, bez zamiaru uprzedzenia nieuchronnego wycofania zobowiązania przez Komisję. Przedsiębiorstwa te powinny podlegać zmiennemu cłu MCI dotyczącemu wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii. Z drugiej strony wszyscy producenci eksportujący, którzy naruszyli zobowiązanie, niezależnie od tego, czy takie naruszenie zostało już stwierdzone albo czy takie naruszenie zostanie stwierdzone w dochodzeniach prowadzonych w przyszłości przez Komisję, nie mogą być wiarygodni w zakresie przestrzegania zmiennego cła MCI. Odpowiednie nieograniczone cło ad valorem powinno w związku z tym mieć do nich zastosowanie.

(54)

Komisja nadal prowadzi dochodzenia dotyczące przestrzegania zobowiązań cenowych i może wszcząć nowe dochodzenia dotyczące towarów, które zostały dopuszczone do swobodnego obrotu, podczas gdy zobowiązanie cenowe było jeszcze w mocy. W przypadku tych dochodzeń zastosowanie mają art. 2 i 3 rozporządzeń wykonawczych (UE) 2017/366 i (UE) 2017/367. W szczególności dług celny powstanie w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do swobodnego obrotu: a) w każdym przypadku stwierdzenia, w odniesieniu do przywozu zafakturowanego przez przedsiębiorstwa objęte zobowiązaniem, że nieprzestrzegany był co najmniej jeden warunek zobowiązania; lub b) gdy w drodze rozporządzenia lub decyzji, które odnoszą się do konkretnych transakcji, Komisja stwierdzi, że zobowiązanie zostało naruszone oraz oświadczy, że odpowiednie faktury w ramach zobowiązania są nieważne. Komisja uznała ponadto, że producent eksportujący, co do którego ustalono, że naruszył zobowiązanie, nie powinien korzystać ze zmiennego cła MCI, nawet jeżeli takie ustalenia zostały dokonane po wygaśnięciu zobowiązania cenowego. W tego rodzaju przypadkach zmienne cło MCI nie powinno już być stosowane. Komisja powinna wtedy usunąć nazwy takich przedsiębiorstw z nowego załącznika VI i z nowego załącznika 5 w drodze tego samego aktu prawnego, w którym stwierdza się niezgodność.

(55)

W związku z tym zmienne cło MCI będzie miało zastosowanie wyłącznie do podmiotów prawnych wymienionych w nowym załączniku VI, który zostanie dodany do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/367, i w nowym załączniku 5, który zostanie dodany do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/366.

(56)

Cło nie jest należne, gdy towary od osób prawnych wymienionych w nowym załączniku VI, który zostanie dodany do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/367, i w nowym załączniku 5, który zostanie dodany do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/366, są przywożone po cenie CIF na granicy Unii równej lub wyższej od zmiennego cła MCI. Jeżeli przywóz dokonywany jest po cenach niższych niż zmienne cło MCI, ostateczne cło powinno być równe różnicy między obowiązującym zmiennym cłem MCI a ceną netto na granicy Unii, przed ocleniem. W żadnym przypadku wysokość cła nie może być wyższa niż łączne stawki celne ad valorem określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/367 i art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/366. Z tego względu, jeżeli przywóz dokonywany jest po cenie niższej niż zmienne cło MCI, należna będzie niższa z różnic między obowiązującym zmiennym cłem MCI a ceną netto na granicy Unii, przed ocleniem, oraz łącznymi stawkami cła ad valorem określonymi w art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/367 i art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/366.

(57)

Decyzja wykonawcza 2013/707/UE potwierdzającą przyjęcie zobowiązania, ostatnio zmieniona decyzją wykonawczą (UE) 2017/615 powinna zostać uchylona, ponieważ obecne zobowiązanie będzie zastąpione zmiennym cłem MCI. Jednocześnie należy kontynuować dochodzenia w sprawie przestrzegania zobowiązania cenowego, które są obecnie prowadzone przez Komisję oraz, w stosownych przypadkach, wszczynać nowe dochodzenia w przyszłości w odniesieniu do towarów, które zostały dopuszczone do swobodnego obrotu podczas gdy zobowiązanie cenowe było jeszcze w mocy.

(58)

Po ujawnieniu ustaleń niektóre strony zwróciły się o ogłoszenie MCI z wyprzedzeniem, aby zapewnić im wystarczającą ilość czasu na przygotowanie się do zmian. Żadna strona nie zaproponowała jednak żadnego terminu w tym zakresie i Komisja uznała, że powiadomienie z dwutygodniowym wyprzedzeniem zapewnia wszystkim zainteresowanym stronom wystarczającą ilość czasu. Należy zatem przewidzieć okres dwóch tygodni opóźnienia między momentem publikacji a datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Po ujawnieniu ustaleń CCCME stwierdziła, że zmienne cło MCI powinno wejść w życie bezzwłocznie. Komisja uznała, że różnica między obecnym zobowiązaniem MCI a nowym zmiennym cłem MCI jest znaczna. W związku z tym przedsiębiorstwa potrzebują dwóch tygodni na dostosowanie się do nowej sytuacji rynkowej. Komisja odrzuciła zatem ten argument.

(59)

Komitety ustanowione na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 oraz art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1037 nie wydały opinii.

1)

w art. 1 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a.   Wysokość ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do produktów opisanych w ust. 1, obecnie objętych kodami TARIC wskazanymi w nowym ust. 5 i wytwarzanych przez podmioty prawne wymienione w załączniku VI poprzez podanie ich nazwy, równa jest różnicy między minimalną ceną importową określoną w kolejnym ustępie a ceną netto na granicy Unii, przed ocleniem, o ile ta druga cena jest niższa niż pierwsza. Jeżeli cena netto na granicy Unii przed ocleniem jest równa odpowiadającej jej minimalnej cenie importowej określonej w poniższej tabeli lub wyższa od niej, cła się nie pobiera. W żadnym przypadku wysokość cła nie może być wyższa niż stawka celna ad valorem określona w ust. 2. Stosowanie środków w odniesieniu do przedsiębiorstw wymienionych w załączniku VI jest uwarunkowane przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej wskazującej elementy wymienione w załączniku V.

Na potrzeby poprzedniego ustępu zastosowanie ma minimalna cena importowa określona w tabeli poniżej. W przypadku ustalenia w wyniku weryfikacji po przywozie, że cena netto na granicy Unii faktycznie zapłacona przez pierwszego niezależnego klienta w Unii (cena po przywozie) jest niższa od ceny netto na granicy Unii przed ocleniem, wynikającej ze zgłoszenia celnego, oraz że cena po przywozie jest niższa od minimalnej ceny importowej, zastosowanie ma cło w wysokości różnicy między minimalną ceną importową określoną w tabeli poniżej a ceną po przywozie, chyba że zastosowanie ceł ad valorem określonych w ust. 2, powiększonego o cenę po przywozie daje w rezultacie kwotę (cena faktycznie zapłacona plus cło ad valorem) niższą od minimalnej ceny importowej określonej w tabeli poniżej.

Minimalna cena importowa (»MCI«) będzie zmniejszać się co kwartał, jak określono w poniższej tabeli w odniesieniu do każdego odpowiadającego rodzaju produktu:

Podmioty prawne, które nie są wymienione w ust. 2, ani w załączniku I, załączniku II lub załączniku VI, podlegają łącznym stawkom cła ad valorem mającym zastosowanie do »wszystkich pozostałych przedsiębiorstw« określonym w ust. 2.”;

2)

art. 1 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   W przypadku gdy jakikolwiek nowy producent eksportujący w Chińskiej Republice Ludowej dostarczy Komisji wystarczające dowody potwierdzające, że:

Komisja może zmienić załącznik I i załącznik VI poprzez dodanie nowego producenta eksportującego.”;

3)

w art. 1 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5.   Moduły lub panele fotowoltaiczne z krzemu multikrystalicznego (zwane także modułami polikrystalicznymi) objęte są obecnie kodami TARIC 8541409051, 8541409052, 8541409053 i 8541409059. Moduły multikrystaliczne są wytwarzane wyłącznie z ogniw multikrystalicznych.

Moduły lub panele fotowoltaiczne z krzemu monokrystalicznego objęte są obecnie kodami TARIC 8541409041, 8541409042, 8541409043 i 8541409049. Moduły monokrystaliczne są wytwarzane wyłącznie z ogniw monokrystalicznych.

Ogniwa multikrystaliczne (zwane również polikrystalicznymi) w rodzaju stosowanych w modułach lub panelach fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego o grubości ogniw nieprzekraczającej 400 μm objęte są obecnie kodami TARIC 8541409071, 8541409072, 8541409073 i 8541409079. Ogniwa multikrystaliczne są produkowane z krzemu multikrystalicznego (multi-Si) składającego się z małych kryształów oraz charakteryzują się całkowicie prostokątnym kształtem.

Ogniwa monokrystaliczne w rodzaju stosowanych w modułach lub panelach fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego o grubości ogniw nieprzekraczającej 400 μm objęte są obecnie kodami TARIC 8541409061, 8541409062, 8541409063 i 8541409069. Ogniwa monokrystaliczne są wytwarzane z krzemu monokrystalicznego (mono-Si) – jednego kryształu krzemu, a ich cztery rogi są ścięte.”;

4)

art. 2 traci moc;

5)

art. 3 traci moc.

1)

w art. 1 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a.   Wysokość ostatecznego cła wyrównawczego mająca zastosowanie do produktu opisanego w ust. 1, obecnie objętego kodami TARIC wskazanymi w nowym ust. 4 i wytwarzanego przez podmioty prawne wymienione w załączniku 5 poprzez podanie ich nazwy, równa jest różnicy między minimalną ceną importową określoną w kolejnym ustępie a ceną netto na granicy Unii, przed ocleniem, o ile ta druga cena jest niższa niż pierwsza. Jeżeli cena netto na granicy Unii przed ocleniem jest równa odpowiadającej jej minimalnej cenie importowej określonej w poniższej tabeli lub wyższa od niej, cła nie pobiera się. W żadnym przypadku wysokość cła nie może być wyższa niż stawka celna ad valorem określona w ust. 2. Stosowanie środków w odniesieniu do przedsiębiorstw wymienionych w załączniku 5 jest uwarunkowane przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej wskazującej elementy wymienione w załączniku 4.

Na potrzeby poprzedniego ustępu zastosowanie ma minimalna cena importowa określona w tabeli poniżej. W przypadku ustalenia w wyniku weryfikacji po przywozie, że cena netto na granicy Unii faktycznie zapłacona przez pierwszego niezależnego klienta w Unii (cena po przywozie) jest niższa od ceny netto na granicy Unii przed ocleniem, wynikającej ze zgłoszenia celnego, oraz że cena po przywozie jest niższa od minimalnej ceny importowej, zastosowanie ma cło w wysokości różnicy między minimalną ceną importową określoną w tabeli poniżej a ceną po przywozie, chyba że zastosowanie ceł ad valorem określonych w ust. 2, powiększonego o cenę po przywozie daje w rezultacie kwotę (cena faktycznie zapłacona plus cło ad valorem) niższą od minimalnej ceny importowej określonej w tabeli poniżej.

Minimalna cena importowa (»MCI«) będzie zmniejszać się co kwartał w odniesieniu do każdego odpowiadającego rodzaju produktu:

Podmioty prawne, które nie są wymienione w ust. 2, ani w załączniku 1 lub załączniku 5, podlegają łącznym stawkom cła ad valorem mającym zastosowanie do »wszystkich pozostałych przedsiębiorstw« określonym w ust. 2.”;

2)

w art. 1 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4.   Moduły lub panele fotowoltaiczne z krzemu multikrystalicznego (zwane także modułami polikrystalicznymi) objęte są obecnie kodami TARIC 8541409051, 8541409052, 8541409053 i 8541409059. Moduły multikrystaliczne są wytwarzane wyłącznie z ogniw multikrystalicznych.

Moduły lub panele fotowoltaiczne z krzemu monokrystalicznego objęte są obecnie kodami TARIC 8541409041, 8541409042, 8541409043 i 8541409049. Moduły monokrystaliczne są wytwarzane wyłącznie z ogniw monokrystalicznych.

Ogniwa multikrystaliczne (zwane również polikrystalicznymi) w rodzaju stosowanych w modułach lub panelach fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego o grubości ogniw nieprzekraczającej 400 μm objęte są obecnie kodami TARIC 8541409071, 8541409072, 8541409073 i 8541409079. Ogniwa multikrystaliczne są produkowane z krzemu multikrystalicznego (multi-Si) składającego się z małych kryształów oraz charakteryzują się całkowicie prostokątnym kształtem.

Ogniwa monokrystaliczne w rodzaju stosowanych w modułach lub panelach fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego o grubości ogniw nieprzekraczającej 400 μm objęte są obecnie kodami TARIC 8541409061, 8541409062, 8541409063 i 8541409069. Ogniwa monokrystaliczne są wytwarzane z krzemu monokrystalicznego (mono-Si) – jednego kryształu krzemu, a ich cztery rogi są ścięte.”;

3)

art. 2 traci moc;

4)

art. 3 traci moc.