12.3.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 67/18

(1)

Substancje czynne określa się jako substancje kwalifikujące się do zastąpienia, jeżeli spełniają jedno lub więcej kryteriów określonych w załączniku II pkt 4 do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(2)

Na podstawie art. 80 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 Komisja musi ustalić wykaz substancji włączonych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (2), które spełniają kryteria określone w załączniku II pkt 4 do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, zwany dalej „wykazem substancji kwalifikujących się do zastąpienia”.

(3)

Aby zapewnić spójność polityki Unii w odniesieniu do substancji czynnych posiadających właściwości pozwalające określić je jako substancje kwalifikujące się do zastąpienia, a także by traktować te substancje w taki sam sposób, Komisja powinna również włączyć do tego wykazu substancje czynne zatwierdzone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009 na podstawie przepisów przejściowych ustanowionych w art. 80 ust. 1.

(4)

Na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniu z przeglądu, wnioskach Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (3) lub projekcie sprawozdania z oceny wraz z powiązanymi uzupełnieniami i sprawozdaniami z wzajemnej weryfikacji, bądź w oparciu o klasyfikację zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (4), możliwe było określenie substancji spełniających kryteria określone w załączniku II pkt 4 do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Dokumenty te zawierają informacje, w stosownych przypadkach, dotyczące dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI), ostrej dawki referencyjnej (ARfD) lub dopuszczalnego poziomu narażenia operatora (AOEL), informacje dotyczące właściwości substancji w zakresie ich trwałości, zdolności do bioakumulacji i toksyczności (PBT) oraz informacje dotyczące najcięższych skutków, o których mowa w załączniku II pkt 4 tiret trzecie do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, ilości izomerów nieaktywnych, klasyfikacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 jako substancji rakotwórczych kategorii 1A lub 1B i jako substancji działających toksycznie na rozrodczość kategorii 1A lub 1B i właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego. W oparciu o te informacje substancje wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostały określone jako spełniające jedno lub więcej kryteriów określonych w załączniku II pkt 4 do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Wspomniane informacje, w skonsolidowanej formie, można znaleźć przy pomocy narzędzia pomocniczego służącego do ustalania wykazu substancji kwalifikujących się do zastąpienia, które jest dostępne na stronie internetowej Komisji (5).

(5)

Dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) substancji czynnych 1-metylocyklopropen, amitrol, diklofop, dimetoat, etoprofos, fenamifos, fipronil, fluometuron, haloksyfop-P, metam, oksamyl, sulkotrion i triazoksyd jest znacznie niższe niż ADI większości zatwierdzonych substancji czynnych w ramach odpowiednich grup substancji/kategorii zastosowania. Ostra dawka referencyjna (ARfD) substancji czynnych dimoksystrobina, fenamifos, metomyl i oksamyl jest znacznie niższa niż ARfD większości zatwierdzonych substancji czynnych w ramach odpowiednich grup substancji/kategorii zastosowania. Dopuszczalny poziom narażenia operatora (AOEL) substancji czynnych amitrol, bromadiolon, difenakum, dikwat, dimetoat, etoprofos, fenamifos, fluchinkonazol, metam, sulkotrion, triazoksyd i warfaryna jest znacznie niższy niż AOEL większości zatwierdzonych substancji czynnych w ramach odpowiednich grup substancji/kategorii zastosowania. Należy zatem włączyć te substancje czynne do wykazu substancji kwalifikujących się do zastąpienia.

(6)

Substancje czynne chinoksyfen, lufenuron i oksyfluorofen spełniają kryteria pozwalające uznać je za substancje trwałe i wykazujące zdolność do bioakumulacji. Substancje czynne amitrol, bifentryna, bromukonazol, chinoksyfen, chlorotoluron (nie podano wzoru stereochemicznego), cyprodynil, cyprokonazol, difenokonazol, diflufenikan, dikwat, dimoksystrobina, epoksykonazol, tlenek fenbutacyny, fluchinkonazol, fludioksonil, flufenacet, fluopikolid, haloksyfop-P, imazamoks, imazosulfuron, izoproturon, izopyrazam, lenacyl, lufenuron, metkonazol, metrybuzyna, metsulfuron metylowy, związki miedzi (odmiany: wodorotlenek miedzi, tlenochlorek miedzi, tlenek miedzi, ciecz bordoska i trójzasadowy siarczan miedzi), myklobutanil, nikosulfuron, oksadiazon, oksyfluorofen, paklobutrazol, pirymikarb, prochloraz, propikonazol, propoksykarbazon, prosulfuron, tebufenpirad, tebukonazol, tepraloksydym, trialat, triasulfuron i ziram spełniają kryteria pozwalające uznać je za substancje trwałe i toksyczne. Substancje czynne aklonifen, chinoksyfen, difenakum, esfenwalerat, etofenproks, etoksazol, famoksadon, lambda-cyhalotryna, lufenuron, oksyfluorofen i pendimetalina spełniają kryteria pozwalające uznać je za substancje wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne. Należy zatem włączyć te substancje czynne do wykazu substancji kwalifikujących się do zastąpienia.

(7)

Substancje czynne mekoprop i metalaksyl zawierają znaczną ilość izomerów nieaktywnych. Należy zatem włączyć te substancje czynne do wykazu substancji kwalifikujących się do zastąpienia.

(8)

Substancje czynne chizalofop-P (odmiana chizalofop-P-tefurylowy), epoksykonazol, flumioksazyna, glufosynat, karbendazym, linuron, oksadiargil i warfaryna są lub mają być sklasyfikowane zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 jako substancje działające toksycznie na rozrodczość kategorii 1A lub 1B. Należy zatem włączyć te substancje czynne do wykazu substancji kwalifikujących się do zastąpienia.

(9)

Ponieważ środki dotyczące szczegółowych kryteriów naukowych służących ustaleniu właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, o których to środkach mowa w załączniku II pkt 3.6.5 akapit pierwszy do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, nie zostały jeszcze przyjęte, konieczne było ustalenie zgodnie z akapitem trzecim wspomnianego punktu, czy daną substancję należy uznać za posiadającą takie właściwości. Zgodnie z tym przepisem substancje czynne chlorotoluron (nie podano wzoru stereochemicznego), dimoksystrobina, epoksykonazol, molinat, profoksydim, tepraloksydym i tiaklopryd należy uznać za substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, które mogą mieć niekorzystny wpływ na ludzi. Należy zatem włączyć te substancje czynne do wykazu substancji kwalifikujących się do zastąpienia.

(10)

Państwom członkowskim i zainteresowanym stronom należy zapewnić rozsądnie długi termin na dostosowanie się do przepisów niniejszego rozporządzenia.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,