EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32014H0070

2014/70/UE: Zalecenie Komisji z dnia 22 stycznia 2014 r. w sprawie podstawowych zasad rozpoznawania i wydobywania węglowodorów (takich jak gaz łupkowy) z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego

OJ L 39, 8.2.2014, p. 72–78 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 08/02/2014

ELI: http://data.europa.eu/eli/reco/2014/70/oj

8.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/72


ZALECENIE KOMISJI

z dnia 22 stycznia 2014 r.

w sprawie podstawowych zasad rozpoznawania i wydobywania węglowodorów (takich jak gaz łupkowy) z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego

(2014/70/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 292,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Państwa członkowskie mają prawo do określania warunków wykorzystania swoich zasobów energetycznych, o ile uwzględniają potrzebę zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego.

(2)

Na obecnym etapie rozwoju technologicznego rozpoznawanie i wydobywanie węglowodorów, takich jak gaz łupkowy, wymaga intensywnego szczelinowania hydraulicznego przy jednoczesnym zastosowaniu odwiertów kierunkowych (zwłaszcza z odcinkami poziomymi) o skali i intensywności, które jak dotąd rzadko występowały w Unii. Technika szczelinowania hydraulicznego stwarza szczególne problemy związane zwłaszcza ze zdrowiem i środowiskiem naturalnym.

(3)

W swojej rezolucji z dnia 21 listopada 2012 r. Parlament Europejski odnotował znaczące potencjalne korzyści z produkcji gazu łupkowego i olei łupkowych oraz wezwał Komisję do wprowadzenia ogólnounijnego systemu kontrolowania zagrożeń wynikających z rozpoznawania i wydobywania niekonwencjonalnych paliw kopalnych celem zagwarantowania, że we wszystkich państwach członkowskich stosowane będą zharmonizowane przepisy dotyczące ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego.

(4)

W swoich konkluzjach z dnia 22 maja 2013 r. Rada Europejska podkreśliła potrzebę dywersyfikacji dostaw energii w Europie oraz rozwoju lokalnych zasobów energetycznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw, zmniejszenia zależności Unii od zewnętrznych dostaw energii oraz pobudzenia wzrostu gospodarczego. Rada pozytywnie przyjęła wyrażony przez Komisję zamiar zbadania możliwości bardziej systematycznego korzystania z lokalnych źródeł energii w celu ich bezpiecznej, zrównoważonej i opłacalnej eksploatacji z jednoczesnym poszanowaniem decyzji państw członkowskich dotyczących własnych koszyków energetycznych.

(5)

W swoim komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie rozpoznawania i wydobywania węglowodorów (takich jak gaz łupkowy) w UE z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego (1) Komisja przedstawiła potencjalne nowe możliwości i problemy związane z eksploatacją niekonwencjonalnych złóż węglowodorów w Unii, a także główne elementy uznane za niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa tej techniki. W komunikacie stwierdza się, że istnieje potrzeba wydania zalecenia określającego podstawowe zasady, które pomogą państwom członkowskim w rozpoznawaniu i wydobywaniu gazu ziemnego ze złóż łupków oraz zapewnią ochronę klimatu i środowiska, efektywne wykorzystanie zasobów oraz informowanie opinii publicznej.

(6)

Na szczeblu międzynarodowym Międzynarodowa Agencja Energetyczna opracowała zalecenia dotyczące bezpiecznego rozwoju gazu niekonwencjonalnego. Te „złote zasady” dotyczą niezawodnych i adekwatnych systemów regulacyjnych, starannego wyboru lokalizacji, odpowiedniego planowania projektów, charakterystyki zagrożeń podziemnych, solidnych zasad projektowania odwiertów, zapewnienia przejrzystości dla działań i monitorowania powiązanych skutków, należytego gospodarowania wodą i odpadami oraz ograniczania emisji zanieczyszczeń do powietrza i emisji gazów cieplarnianych.

(7)

Zarówno unijne przepisy ogólne, jak i prawodawstwo Unii w zakresie ochrony środowiska, mają zastosowanie do działań w zakresie rozpoznawania i wydobywania węglowodorów, wymagających intensywnego szczelinowania hydraulicznego. W szczególności dyrektywa Rady 89/391/EWG (2) ustanawiająca przepisy dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia pracowników wprowadza środki w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy; dyrektywa Rady 92/91/EWG (3) ustanawiająca przepisy dotyczące wydobywania kopalin otworami wiertniczymi ustanawia minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi; dyrektywa 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów wymaga udzielania zezwoleń w sposób niedyskryminujący; dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5) ustanawiająca ramy polityki wodnej wymaga od operatora uzyskania zezwolenia na pobór wód i zakazuje bezpośrednich zrzutów zanieczyszczeń do wód gruntowych; dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) ustanawiająca przepisy dotyczące strategicznej oceny oddziaływania na środowisko wymaga oceny planów i programów w dziedzinie energii, przemysłu, gospodarki odpadami, gospodarki wodnej, transportu lub użytkowania gruntów; dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (7) ustanawiająca przepisy w sprawie odpowiedzialności za środowisko ma zastosowanie do działalności zawodowej obejmującej takie działania, jak gospodarowanie odpadami i pozyskiwanie wody; dyrektywa 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (8) ustanawiająca przepisy dotyczące odpadów z przemysłu wydobywczego reguluje gospodarowanie powierzchniowymi i podziemnymi odpadami powstającymi w wyniku rozpoznawania i wydobywania węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego; dyrektywa 2006/118/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9) ustanawiająca przepisy dotyczące wód gruntowych zobowiązuje państwa członkowskie do wprowadzenia środków, które uniemożliwiają lub ograniczają wprowadzanie zanieczyszczeń do wód gruntowych; rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (10) w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (11) w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych mają zastosowanie do stosowania chemikaliów i produktów biobójczych, które mogą być wykorzystywane do szczelinowania; dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (12) ustanawiająca przepisy w sprawie odpadów określa warunki mające zastosowanie do ponownego użycia płynów, które wydobywają się na powierzchnię w wyniku intensywnego szczelinowania hydraulicznego i podczas wydobycia; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (13) w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/406/WE (14) w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów do roku 2020, mają zastosowanie do niekontrolowanych emisji metanu; dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE (15) ustanawiająca przepisy w sprawie emisji przemysłowych ma zastosowanie do instalacji, w których prowadzone są rodzaje działalności wymienione w załączniku I do tej dyrektywy; dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE (16) ustanawiająca przepisy w sprawie oceny skutków wywieranych na środowisko wymaga przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko projektów obejmujących wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego do celów handlowych, w przypadku gdy ilości wydobyte przekraczają 500 ton dziennie dla ropy naftowej i 500 000 m3 dziennie w przypadku gazu, a także przeprowadzania kontroli w przypadku głębokich wierceń oraz instalacji powierzchniowych urządzeń przemysłowych do wydobywania ropy naftowej i gazu; dyrektywa Rady 96/82/WE (17) w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi, a od dnia 1 czerwca 2015 r. – dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE (18) – nakładają na prowadzących zakłady, w których znajdują się niebezpieczne substancje w ilościach przekraczających pewne pułapy określone w załączniku I do każdej z tych dyrektyw, do wprowadzania wszelkich niezbędnych środków w celu zapobiegania poważnym awariom oraz ograniczania ich skutków dla zdrowia człowieka i środowiska. Odnosi się to między innymi do chemicznych i cieplnych procesów przetwarzania i powiązanego składowania w ramach eksploatacji kopalin w kopalniach i kamieniołomach, jak również do podziemnego magazynowania gazu na lądzie.

(8)

Przepisy Unii w zakresie środowiska opracowano jednak w czasie, gdy w Europie nie stosowano intensywnego szczelinowania hydraulicznego. Dlatego też niektóre aspekty środowiskowe związane z rozpoznawaniem i wydobywaniem węglowodorów z wykorzystaniem tej metody nie są w pełni uwzględnione w obowiązujących przepisach Unii, w szczególności w zakresie planowania strategicznego, oceny zagrożeń podziemnych, integralności odwiertów, monitoringu bazowego i operacyjnego, wychwytywana metanu i ujawniania informacji na temat chemikaliów stosowanych w poszczególnych odwiertach.

(9)

Konieczne jest zatem ustanowienie podstawowych zasad, które powinny zostać uwzględnione przez państwa członkowskie przy stosowaniu bądź dostosowywaniu ich przepisów odnoszących się do działalności związanej z intensywnym szczelinowaniem hydraulicznym. Taki zbiór zasad pozwoliłby wyrównać warunki działania dla podmiotów gospodarczych oraz zwiększyć zaufanie inwestorów i poprawić funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii. Jasne i przejrzyste zasady przyczyniłyby się również do złagodzenia obaw społecznych i ewentualnego sprzeciwu wobec wydobycia gazu łupkowego. Z niniejszego zbioru zasad nie wynika, że państwa członkowskie mają obowiązek prowadzić działania rozpoznawcze lub wydobywcze z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego, nawet jeżeli tego nie chcą, ani też nie wynika z nich, że państwa członkowskie nie powinny utrzymać lub wprowadzić bardziej szczegółowych środków dopasowanych do szczególnych warunków krajowych, regionalnych lub lokalnych.

(10)

Unia nie ma doświadczenia w udzielaniu koncesji na wydobywanie węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego i ma niewielkie doświadczenie w udzielaniu koncesji na rozpoznawanie złóż. W związku z tym należy monitorować stosowanie przepisów Unii oraz niniejszego zalecenia w państwach członkowskich. Aktualizacja niniejszego zalecenia lub opracowanie prawnie wiążących przepisów mogą okazać się niezbędne w związku z postępem technicznym, potrzebą łagodzenia zagrożeń i skutków rozpoznawania i wydobywania węglowodorów z zastosowaniem technik innych niż intensywne szczelinowanie hydrauliczne, nieprzewidzianymi problemami związanymi ze stosowaniem przepisów Unii lub rozpoznawaniem i wydobywaniem węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego w morskiej działalności wydobywczej.

(11)

Niniejsze zalecenie określające podstawowe zasady, które mają być wykorzystane jako wspólna podstawa do rozpoznawania i wydobywania węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego, jest na obecnym etapie niezbędne. Stanowi ono uzupełnienie dotychczasowych przepisów unijnych mających zastosowanie do projektów obejmujących intensywne szczelinowanie hydrauliczne z i powinno zostać wdrożone przez państwa członkowskie w terminie 6 miesięcy.

(12)

Niniejsze zalecenie nie narusza praw i jest zgodne z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności prawa do życia i prawa człowieka do integralności, wolności wypowiedzi i informacji, wolności prowadzenia działalności gospodarczej, prawa własności oraz prawa do wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska. Niniejsze zalecenie musi być wykonywane zgodnie z tymi prawami i zasadami,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:

1.   CEL I PRZEDMIOT

1.1.

Niniejsze zalecenie określa podstawowe zasady mające wspomóc państwa członkowskie, które chcą prowadzić rozpoznawanie i wydobycie węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego, a jednocześnie pragną chronić zdrowie publiczne, klimat i środowisko, efektywnie wykorzystywać zasoby oraz odpowiednio informować społeczeństwo.

1.2.

Zachęca się państwa członkowskie, aby – przy stosowaniu przepisów wykonujących odpowiednie przepisy Unii lub dostosowywaniu ich do potrzeb i specyfiki rozpoznawania i wydobywania węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego – przestrzegały niniejszych zasad, które dotyczą planowania, kontroli instalacji, koncesji, wydajności operacyjnej, efektywności środowiskowej i zamykania odwiertów oraz udziału społeczeństwa i rozpowszechniania informacji.

2.   DEFINICJE

Do celów niniejszego zalecenia:

a)

„intensywne szczelinowanie hydrauliczne” oznacza wtłoczenie do odwiertu co najmniej 1 000 m3 wody na każdym etapie szczelinowania lub co najmniej 10 000 m3 wody w trakcie całego procesu szczelinowania;

b)

„instalacja” obejmuje wszelkie powiązane struktury podziemne przeznaczone do rozpoznawania i wydobywania węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego.

3.   PLANOWANIE STRATEGICZNE I OCENA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

3.1.

Przed udzieleniem koncesji na rozpoznawanie lub wydobywanie węglowodorów, które może prowadzić do zastosowania intensywnego szczelinowania hydraulicznego, państwa członkowskie powinny przygotować strategiczną ocenę oddziaływania na środowisko w celu zapobieżenia zagrożeniom i skutkom dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz ich kontrolowania i ograniczania. Ocena ta powinna być przeprowadzona na podstawie wymogów dyrektywy 2001/42/WE.

3.2.

Państwa członkowskie powinny określić jasne zasady dotyczące ewentualnych ograniczeń działalności, np. na obszarach chronionych, zagrożonych powodziami lub aktywnych sejsmicznie oraz dotyczące minimalnych odległości między miejscem prowadzenia dozwolonej działalności wydobywczej a terenami mieszkalnymi i obszarami ochrony wód. Powinny one również ustanowić limity minimalnej głębokości między obszarem szczelinowania i wodami gruntowymi.

3.3.

Państwa członkowskie powinny wprowadzić odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby ocenę oddziaływania na środowisko przeprowadzano na podstawie wymogów dyrektywy 2011/92/UE.

3.4.

Państwa członkowskie powinny odpowiednio wcześnie zapewnić zainteresowanej grupie społeczeństwa możliwość skutecznego udziału w opracowaniu strategii, o której mowa w pkt 3.1, oraz udostępnić jej ocenę skutków, o której mowa w pkt 3.3.

4.   KONCESJE NA ROZPOZNAWANIE I WYDOBYWANIE

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby warunki i procedury uzyskiwania koncesji zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami Unii były w pełni skoordynowane, jeżeli:

a)

za wydanie jednej lub większej liczby koncesji odpowiada więcej niż jeden właściwy organ;

b)

przewidziany jest udział więcej niż jednego operatora;

c)

na określonym etapie projektu potrzebna jest więcej niż jedna koncesja;

d)

zgodnie z krajowymi lub unijnymi przepisami potrzebna jest więcej niż jedna koncesja.

5.   WYBÓR MIEJSCA ROZPOZNANIA I WYDOBYCIA

5.1.

Państwa członkowskie powinny wprowadzić odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby formacja geologiczna wybranego terenu była odpowiednia do rozpoznawania i wydobywania węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby operatorzy przeprowadzali ocenę ryzyka oraz charakterystykę potencjalnego miejsca wydobycia, obszaru wokół niego i obszaru podziemnego.

5.2.

Ocena ryzyka powinna opierać się na wystarczających danych, umożliwiających opracowanie charakterystyki potencjalnego obszaru rozpoznawania i wydobywania oraz identyfikację wszystkich możliwych dróg narażenia. Pozwoli to na ocenę ryzyka wycieku lub migracji płynów wiertniczych, płynów szczelinujących, materiałów występujących naturalnie, węglowodorów oraz gazów z odwiertu lub formacji docelowej, a także wywołania aktywności sejsmicznej.

5.3.

Ocena ryzyka powinna:

a)

opierać się na najlepszych dostępnych technikach i uwzględniać stosowne wyniki organizowanej przez Komisję wymiany informacji między państwami członkowskimi, zainteresowanymi sektorami przemysłu i organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz ochrony środowiska;

b)

zawierać prognozę zmian w zachowaniu formacji docelowej, warstw geologicznych oddzielających złoże od wód gruntowych i dotychczasowych odwiertów lub innych sztucznych konstrukcji narażonych na działanie dużych ilości płynów wtłaczanych pod wysokim ciśnieniem podczas szczelinowania hydraulicznego;

c)

uwzględniać minimalną odległość pionową między strefą szczelinowania i wodami podziemnymi;

d)

być aktualizowana podczas działań wydobywczych w każdym przypadku pojawienia się nowych danych.

5.4.

Dany teren może zostać wybrany wyłącznie w przypadku, gdy ocena ryzyka przeprowadzona zgodnie z pkt 5.1, 5.2 i 5.3 wykaże, że intensywne szczelinowanie hydrauliczne nie spowoduje bezpośredniego zrzutu zanieczyszczeń do wód gruntowych i nie spowoduje szkód dla innych działań prowadzonych w pobliżu instalacji.

6.   BADANIE PODSTAWOWE

6.1.

Przed rozpoczęciem intensywnego szczelinowania hydraulicznego państwa członkowskie powinny dopilnować, aby:

a)

operator określił stan środowiska (poziom bazowy) terenu instalacji oraz obszaru wokół niej i obszaru podziemnego potencjalnie objętych wpływem działań wydobywczych;

b)

poziom bazowy został odpowiednio opisany i podany do wiadomości właściwego organu przed rozpoczęciem działań.

6.2.

Poziom bazowy należy ustalić w odniesieniu do:

a)

cech jakości i charakterystyki przepływu wód powierzchniowych i gruntowych;

b)

jakości wody w punktach ujęcia wody pitnej;

c)

jakości powietrza;

d)

stanu gleby;

e)

obecności metanu i innych lotnych związków organicznych w wodzie;

f)

aktywności sejsmicznej;

g)

użytkowania gruntów;

h)

różnorodności biologicznej;

i)

stanu infrastruktury i budynków;

j)

istniejących odwiertów i porzuconych konstrukcji.

7.   PROJEKTOWANIE I BUDOWA INSTALACJI

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby instalacja była skonstruowana w sposób zapobiegający ewentualnym wyciekom powierzchniowym i zanieczyszczeniu gleby, wód i powietrza.

8.   INFRASTRUKTURA TERENU WIERTNI

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby:

a)

operatorzy lub grupy operatorów stosowali zintegrowane podejście do przygotowania terenu wiertni w celu zapobiegania ryzyku i oddziaływaniu na środowisko i zdrowie oraz ograniczania tych zagrożeń, zarówno w odniesieniu do pracowników, jak i ogółu społeczeństwa;

b)

ustanowiono odpowiednie wymogi dotyczące infrastruktury do obsługi instalacji przed rozpoczęciem wydobycia. Jeżeli głównym zadaniem instalacji jest wydobycie ropy naftowej z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego, należy zainstalować specjalne urządzenie do wychwytywania i transportu towarzyszącego gazu ziemnego.

9.   WYMAGANIA EKSPLOATACYJNE

9.1.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby operatorzy wykorzystywali najlepsze dostępne techniki i uwzględniali stosowne wyniki organizowanej przez Komisję wymiany informacji między państwami członkowskimi, zainteresowanymi sektorami przemysłu i organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz ochrony środowiska, a także stosowali dobre praktyki branżowe w celu prewencji, kontrolowania i ograniczania skutków i zagrożeń wynikających z rozpoznawania i wydobywania węglowodorów.

9.2.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby operatorzy:

a)

opracowywali dotyczące poszczególnych projektów plany gospodarki wodnej, zapewniające efektywne wykorzystanie wody w całym okresie realizacji projektu. Operatorzy powinni zapewnić identyfikowalność przepływów wody. W planie gospodarki wodnej należy uwzględnić sezonową zmienność ilości dostępnej wody i nie wykorzystywać zasobów na obszarach dotkniętych stresem wodnym;

b)

opracowywali plany zarządzania transportem w celu zminimalizowania emisji do powietrza w ogóle oraz wpływu na społeczności lokalne i różnorodność biologiczną w szczególności;

c)

wychwytywali gazy do późniejszego wykorzystania, minimalizowali spalanie ich na pochodniach i unikali uwalniania do atmosfery. Operatorzy powinni w szczególności wprowadzić środki, które pozwolą, aby emisje do powietrza na etapie rozpoznawania i wydobywania były ograniczane dzięki wychwytywaniu gazu i jego wykorzystaniu. Uwalnianie metanu i innych zanieczyszczeń do powietrza powinno być dopuszczane tylko w najbardziej wyjątkowych okolicznościach operacyjnych i ze względów bezpieczeństwa;

d)

przeprowadzali proces intensywnego szczelinowania hydraulicznego w sposób kontrolowany i przy właściwej regulacji ciśnienia w celu utrzymywania propagacji szczelin w obrębie złoża i zapobiegania wywołaniu aktywności sejsmicznej;

e)

zapewniali integralność odwiertów dzięki odpowiedniemu projektowaniu odwiertów, testowaniu ich konstrukcji i integralności. Wyniki testów integralności powinny być poddawane przeglądowi przez niezależną i wykwalifikowaną stronę trzecią, aby zapewnić wydajność operacyjną odwiertu oraz jego bezpieczeństwo dla środowiska i zdrowia na wszystkich etapach opracowywania projektu oraz po zamknięciu odwiertu;

f)

opracowywali plany zarządzania ryzykiem i środki konieczne do zapobiegania skutkom lub ich łagodzenia oraz środki reagowania;

g)

zaprzestawali działalności i pilnie podejmowali wszelkie niezbędne działania zaradcze w przypadku utraty integralności odwiertu lub przypadkowego zrzutu zanieczyszczeń do wód gruntowych;

h)

niezwłocznie zgłaszali właściwym organom wszelkie incydenty lub awarie mające wpływ na zdrowie publiczne lub środowisko. W zgłoszeniu takim należy określić przyczyny incydentu lub awarii, ich skutki i podjęte działania zaradcze. Badanie podstawowe wymagane w pkt 6.1 i 6.2 należy wykorzystać jako punkt odniesienia.

9.3.

Państwa członkowskie powinny propagować odpowiedzialne gospodarowanie zasobami wodnymi przy intensywnym szczelinowaniu hydraulicznym.

10.   WYKORZYSTANIE SUBSTANCJI CHEMICZNYCH I WODY W INTENSYWNYM SZCZELINOWANIU HYDRAULICZNYM

10.1.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby:

a)

producenci, importerzy i dalsi użytkownicy substancji chemicznych wykorzystywanych do szczelinowania hydraulicznego odnosili się do „szczelinowania hydraulicznego”, wypełniając swoje zobowiązania na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

b)

wykorzystanie substancji chemicznych w intensywnym szczelinowaniu hydraulicznym było ograniczane do minimum;

c)

przy doborze stosowanych substancji chemicznych uwzględniano możliwość oczyszczania płynów, które wydobywają się na powierzchnię w wyniku intensywnego szczelinowania hydraulicznego.

10.2.

Państwa członkowskie powinny zachęcać operatorów, aby zawsze, gdy jest to technicznie wykonalne i wskazane z punktu widzenia zdrowia ludzkiego, klimatu i środowiska, stosowali techniki szczelinowania ograniczające do minimum zużycie wody i strumienie odpadów oraz nie stosowali niebezpiecznych substancji chemicznych.

11.   WYMOGI DOTYCZĄCE MONITOROWANIA

11.1.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby operatorzy regularnie monitorowali instalację i obszar wokół niej oraz obszary podziemne potencjalnie objęte wpływem działań na etapie rozpoznawania i wydobywania, a w szczególności przed rozpoczęciem, w trakcie i po zakończeniu intensywnego szczelinowania hydraulicznego.

11.2.

Badanie podstawowe wymagane w pkt 6.1 i 6.2 należy wykorzystać jako punkt odniesienia przy monitorowaniu.

11.3

Oprócz parametrów środowiskowych ustalonych w wyniku badania podstawowego państwa członkowskie powinny zapewnić, aby operator monitorował następujące parametry operacyjne:

a)

dokładny skład płynu szczelinującego wykorzystywanego do każdego odwiertu;

b)

ilość wody zużytej do szczelinowania każdego odwiertu;

c)

ciśnienie tłoczenia zastosowane przy intensywnym szczelinowaniu;

d)

płyny wydobywające się na powierzchnię w wyniku intensywnego szczelinowania hydraulicznego: wskaźnik zwrotu płynu szczelinującego, ilości, charakterystyka, ilości ponownie wykorzystane lub oczyszczone w przypadku każdego odwiertu;

e)

emisje do powietrza metanu, innych lotnych związków organicznych i innych gazów, które mogą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi lub środowisko.

11.4.

Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby operatorzy monitorowali wpływ intensywnego szczelinowania hydraulicznego na integralność odwiertów i na inne konstrukcje znajdujące się na obszarze wokół nich oraz na obszar i podziemny potencjalnie objęty wpływem działań.

11.5.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby wyniki monitorowania były zgłaszane właściwym organom.

12.   ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA ŚRODOWISKO I ZABEZPIECZENIA FINANSOWE

12.1.

Państwa członkowskie powinny stosować przepisy w sprawie odpowiedzialności za środowisko do wszystkich działań prowadzonych w miejscu instalacji, w tym do tych, które obecnie nie wchodzą w zakres dyrektywy 2004/35/WE.

12.2.

Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby operator przed rozpoczęciem działań związanych z intensywnym szczelinowaniem hydraulicznym przedstawiał gwarancję finansową lub równorzędne zabezpieczenie obejmujące warunki koncesji oraz potencjalną odpowiedzialność za szkody wyrządzone środowisku.

13.   ZDOLNOŚCI ADMINISTRACYJNE

13.1.

Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby właściwe organy posiadały wystarczające zasoby ludzkie i finansowe do realizacji swoich zadań.

13.2.

Państwa członkowskie powinny zapobiegać konfliktom interesów między funkcją regulacyjną właściwych organów i ich funkcją związaną z gospodarczym rozwojem zasobów.

14.   OBOWIĄZKI ZWIĄZANE Z ZAMKNIĘCIEM

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby po zamknięciu każdej instalacji przeprowadzano badanie w celu porównania stanu środowiska na terenie instalacji oraz obszaru wokół niego i obszaru podziemnego potencjalnie objętych wpływem działań ze stanem sprzed rozpoczęcia działań określonym w badaniu podstawowym.

15.   ROZPOWSZECHNIANIE INFORMACJI

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby:

a)

operator publicznie rozpowszechniał informacje na temat substancji chemicznych i ilości wody, jaką zamierza wykorzystać i jaką ostatecznie wykorzystał do intensywnego szczelinowania hydraulicznego w przypadku każdego odwiertu. Informacje te powinny zawierać nazwy i numery CAS (Chemical Abstracts Service) wszystkich substancji oraz ich karty charakterystyki, o ile są dostępne, a także maksymalne stężenia substancji w płynie szczelinującym;

b)

właściwe organy, przed upływem 6 miesięcy od opublikowania niniejszego zalecenia oraz w odstępach czasu nie dłuższych niż 12 miesięcy, zamieszczały następujące informacje na publicznie dostępnych stronach internetowych:

(i)

liczba ukończonych odwiertów i planowanych projektów obejmujących intensywne szczelinowanie hydrauliczne;

(ii)

liczba udzielonych koncesji, nazwy operatorów, którzy je otrzymali i warunki udzielenia tych koncesji;

(iii)

badanie podstawowe sporządzone zgodnie z pkt 6.1 i 6.2 oraz wyniki monitorowania przedstawione zgodnie z pkt 11.1, 11.2 i 11.3 lit. b)–e);

c)

właściwe organy niezwłocznie informowały również społeczeństwo o:

(i)

incydentach i awariach zgodnie z pkt 9.2 lit. f);

(ii)

wynikach kontroli, przypadkach niezgodności z przepisami i zastosowanych karach.

16.   PRZEGLĄD

16.1.

Państwa członkowskie, które podjęły decyzję o rozpoznawaniu i wydobywaniu złóż węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego, są proszone o wprowadzenie w życie podstawowych zasad określonych w niniejszym zaleceniu do dnia 28 lipca 2014 r. oraz o coroczne informowanie Komisji o środkach wprowadzonych w związku z niniejszym zaleceniem – po raz pierwszy do grudnia 2014 r.

16.2.

Komisja będzie uważnie monitorować stosowanie niniejszego zalecenia, porównując sytuację w państwach członkowskich w publicznie dostępnej tablicy wyników.

16.3.

Komisja przeprowadzi przegląd skuteczności zalecenia 18 miesięcy po jego opublikowaniu.

16.4.

Przegląd ten obejmie ocenę stosowania zalecenia, badanie postępów w wymianie informacji na temat najlepszych dostępnych technik i stosowania odpowiednich dokumentów referencyjnych BAT oraz ewentualną potrzebę aktualizacji przepisów zalecenia. Komisja podejmie decyzję, czy konieczne jest złożenie wniosków legislacyjnych zawierających prawnie wiążące przepisy dotyczące rozpoznawania i wydobywania węglowodorów z zastosowaniem intensywnego szczelinowania hydraulicznego.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 stycznia 2014 r.

W imieniu Komisji

Janez POTOČNIK

Członek Komisji


(1)  COM(2014) 23.

(2)  Dyrektywa Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz.U. L 183 z 29.6.1989, s. 1).

(3)  Dyrektywa Rady 92/91/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (jedenasta szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U. L 348 z 28.11.1992, s. 9).

(4)  Dyrektywa 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (Dz.U. L 164 z 30.6.1994, s. 3).

(5)  Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

(6)  Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz.U. L 197 z 21.7.2001, s. 30).

(7)  Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 56).

(8)  Dyrektywa 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniająca dyrektywę 2004/35/WE (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 15).

(9)  Dyrektywa 2006/118/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem i pogorszeniem ich stanu (Dz.U. L 372 z 27.12.2006, s. 19).

(10)  Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(11)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(12)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów i uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

(13)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).

(14)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136).

(15)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).

(16)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1).

(17)  Dyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (Dz.U. L 10 z 14.1.1997, s. 13).

(18)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi, zmieniająca, a następnie uchylająca dyrektywę Rady 96/82/WE (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 1).


Top