32003D0033

Decyzja Rady

z dnia 19 grudnia 2002 r.

ustanawiająca kryteria i procedury przyjęcia odpadów na składowiska, na podstawie art. 16 i załącznika II do dyrektywy 1999/31/WE

(2003/33/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów [1], w szczególności jej art. 16 oraz załącznik II,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na podstawie art. 16 dyrektywy 1999/31/WE Komisja przyjmuje szczególne kryteria i metody badawcze oraz przynależne wartości dopuszczalne dla każdego rodzaju składowisk.

(2) Należy ustanowić procedurę ustalania dopuszczalności odpadów na składowiska.

(3) Należy ustalić wartości dopuszczalne i inne kryteria dla odpadów przyjmowanych na różnych rodzajach składowisk.

(4) Należy określić metody badawcze do określania dopuszczalności odpadów na składowiska.

(5) Z punktu widzenia technicznego jest właściwe wyłączyć z zakresu kryteriów i procedur określonych w załączniku do niniejszej decyzji takie odpady wytwarzane przez przemysł wydobywczy, które są składowane na miejscu.

(6) Należy przyznać Państwom Członkowskim odpowiednio krótki okres przejściowy, by rozwinąć system niezbędny dla wykonania niniejszej decyzji oraz dalszy krótki okres przejściowy może być niezbędny Państwom Członkowskim, by zapewnić stosowanie wartości dopuszczalnych.

(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji nie są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego przez art. 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów [2]. Środki te powinny zatem zostać przyjęte przez Radę zgodnie z przepisami art. 18 ust. 4 tej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejsza decyzja ustanawia kryteria i procedury przyjęcia odpadów na składowiska, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 1999/31/WE, w szczególności w jej załączniku II.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie zastosują procedurę wymienioną w sekcji 1 załącznika do niniejszej decyzji dla ustalania dopuszczalności odpadów na składowiska.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie zapewnią, aby odpady były dopuszczone na składowiska tylko, jeśli spełniają kryteria przyjęcia dla właściwego rodzaju składowiska, jak wymienione w sekcji 2 załącznika do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Dla określania dopuszczalności odpadów na składowiska stosuje się pobieranie próbek oraz metody badawcze wyszczególnione w sekcji 3 załącznika do niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Bez uszczerbku dla istniejącego prawodawstwa wspólnotowego kryteria i procedury określone w załączniku do niniejszej decyzji nie mają zastosowania do odpadów pochodzących z prac poszukiwawczych, wydobywczych, obróbki i składowania zasobów mineralnych ani do odpadów z prac w kamieniołomach, w przypadku gdy są składowane na miejscu. W przypadku braku właściwego prawodawstwa wspólnotowego Państwa Członkowskie zastosują kryteria i procedury krajowe.

Artykuł 6

Wszelkie zmiany niezbędne dla przyszłej aktualizacji niniejszej decyzji z uwagi na postęp naukowo-techniczny będą przyjmowane przez Komisję wspomaganą przez Komitet ustanowiony na mocy art. 18 dyrektywy 75/442/EWG, dla przykładu skorygowanie parametrów z wykazu wartości dopuszczalnych lub wypracowanie kryteriów przyjęcia oraz wartości dopuszczalnych dla dodatkowych podkategorii składowisk odpadów innych niż odpady niebezpieczne.

Artykuł 7

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie dnia 16 lipca 2004 r.

2. Państwa Członkowskie będą stosować kryteria wymienione w sekcji 2 załącznika do niniejszej decyzji do dnia 16 lipca 2005 r.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 2002 r.

W imieniu Rady

M. Fischer Boel

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1.

[2] Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 96/350/WE (Dz.U. L 135 z 6.6.1996, str. 32).

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA I PROCEDURY PRZYJĘCIA ODPADÓW NA SKŁADOWISKA

Wstęp

Niniejszy Załącznik ustanawia jednolitą klasyfikację odpadów oraz procedurę przyjęcia zgodnie z załącznikiem II do dyrektywy 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów ("dyrektywa w sprawie składowania odpadów").

Zgodnie z przepisami art. 176 Traktatu Państwa Członkowskie mogą utrzymywać lub wprowadzić bardziej rygorystyczne środki ochronne niż ustanowione w niniejszym załączniku pod warunkiem, że środki takie są zgodne z przepisami Traktatu. Środki te należy notyfikować Komisji. Jest może być szczególnie istotne w odniesieniu do wartości dopuszczalnych dla kadmu i rtęci w sekcji 2. Państwa Członkowskie mogą również wprowadzać wartości dopuszczalne dla składników nieujętych w sekcji 2.

Sekcja 1 niniejszego załącznika ustanawia procedurę ustalania dopuszczalności odpadów na składowiska. Procedura ta obejmuje charakterystykę podstawową, kontrolę zgodności oraz weryfikację na miejscu, określone w sekcji 3 załącznika II do dyrektywy w sprawie składowania odpadów.

Sekcja 2 niniejszego Załącznika ustanawia kryteria przyjęcia dla każdego rodzaju składowiska. Odpady mogą być przyjęte na składowisko, wyłącznie jeśli spełniają kryteria przyjęcia dla właściwego rodzaju składowiska, jak ustanowione w sekcji 2 niniejszego załącznika.

Sekcja 3 niniejszego Załącznika wymienia metody do stosowania przy pobieraniu próbek oraz badaniach odpadów.

Dodatek A określa ocenę bezpieczeństwa przeprowadzanej przy składowaniu podziemnym.

Dodatek B stanowi załącznik informacyjny dający przegląd ogólny opcji składowania dostępnych w ramach dyrektywy oraz przykłady możliwych podkategorii składowisk odpadów innych niż niebezpieczne.

1. PROCEDURA PRZYJMOWANIA ODPADÓW NA SKŁADOWISKA

1.1. Charakterystyka podstawowa

Charakterystyka podstawowa jest pierwszym krokiem w procedurze przyjmowania i stanowi pełną charakterystykę odpadu poprzez zebranie wszelkich niezbędnych informacji dla bezpiecznego rozporządzania odpadem w długim okresie czasu. Charakterystyka podstawowa jest wymagana dla każdego rodzaju odpadu.

1.1.1. Funkcje charakterystyki podstawowej

a) Informacje podstawowe o odpadzie (typ i pochodzenie, skład, konsystencja, odciekalność i – gdzie niezbędne i dostępne, inne charakterystyczne właściwości)

b) Informacje podstawowe dla zrozumienia zachowywania się odpadów na składowiskach oraz możliwe rodzaje obróbki, jak ustanowione w art. 6 lit. a) dyrektywy w sprawie składowania odpadów

c) Ocena odpadu w odniesieniu do wartości dopuszczalnych

d) Wykrywanie zmiennych kluczowych (parametrów krytycznych) do celów kontroli zgodności oraz opcji dla uproszczenia kontroli zgodności (prowadzących do znacznego zmniejszenia mierzonych składników, lecz tylko po przedstawieniu właściwych informacji). Charakterystyka może ujmować zależność między charakterystyką podstawową a wynikami uproszczonych procedur badań, jak również częstotliwość kontroli zgodności.

Jeżeli charakterystyka podstawowa odpadu wykazuje, że odpady spełniają kryteria dla rodzaju składowiska, jak ustanowione w sekcji 2 niniejszego załącznika, odpad uznaje się za dopuszczony na tego rodzaju składowisko. W przeciwnym wypadku odpad nie jest dopuszczony na tego rodzaju składowisko.

Wytwórca odpadów lub, w domyśle, osoba odpowiedzialna za zarządzanie nimi jest odpowiedzialna za zapewnienie poprawności informacji charakteryzującej.

Operator będzie prowadził rejestr wymaganych informacji przez czas określony przez Państwo Członkowskie.

1.1.2. Wymagania zasadnicze dla charakterystyki podstawowej odpadu

a) Źródło i pochodzenie odpadu

b) Informacje o procesie wytwarzania odpadu (opis i charakterystyka surowców i produktów)

c) Opis zastosowanej obróbki odpadu zgodnie z art. 6 lit. a) dyrektywy w sprawie składowania odpadów lub podanie przyczyn, dla których takiej obróbki nie uważa się za konieczną

d) Dane o składzie chemicznym odpadu oraz określenie odciekalności, tam gdzie właściwe

e) Wygląd odpadu (zapach, kolor, postać fizyczna)

f) Kod, zgodnie z Europejskim wykazem odpadów (decyzja Komisji 2001/118/WE) [1]

g) Dla odpadów niebezpiecznych w przypadku "odpadów lustrzanych": istotne właściwości niebezpiecznych zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych [2]

h) Informacja stwierdzająca, że odpad nie jest objęty wyłączeniem z art. 5 ust. 3 dyrektywy w sprawie składowania odpadów

i) Rodzaj składowiska, gdzie odpad może być przyjęty

j) W razie potrzeby dodatkowe środki ostrożności do zastosowania na składowisku

k) Sprawdzenie, czy odpad może być przetwarzany lub odzyskiwany.

1.1.3. Badania

Według zasady ogólnej, dla uzyskania powyższych informacji, odpady muszą zostać poddane badaniom. Poza odciekalnością znany lub ustalony na drodze badań musi być skład chemiczny odpadu. Badania przyjęte dla ustalania charakterystyki podstawowej muszą zawsze obejmować badania stosowane przy kontroli zgodności.

Treść charakterystyki, zakres wymaganych badań laboratoryjnych oraz współzależności między charakterystyką podstawową a sprawdzaniem zgodności zależą od typu odpadu. Można dokonać rozróżnienia:

a) odpady wytwarzane regularnie w tym samym procesie;

b) odpady wytwarzane w sposób nieregularny.

Charakterystyki wskazane w lit. a) i b) będą dostarczać informacje, które mogą być bezpośrednio porównane z kryteriami przyjęcia dla właściwego rodzaju składowiska, a ponadto można dostarczyć informacje opisowe (np. skutki składowania z odpadami komunalnymi).

a) Odpady wytwarzane regularnie w tym samym procesie

Są to osobne i jednolite odpady wytwarzane regularnie w tym samym procesie, gdzie:

- obiekt oraz proces wytwarzania odpadów są dobrze znane, a surowce i sam proces są dobrze określone,

- operator obiektu zapewnia wszelkie niezbędne informacje oraz informuje operatora składowiska o zmianach w procesie (zwłaszcza o zmianach dotyczących surowców).

Proces prowadzony jest często na pojedynczym obiekcie. Odpady mogą pochodzić również z różnych obiektów, pod warunkiem że można je przyjąć jako pojedynczy strumień o wspólnej charakterystyce w określonych granicach (np. osady denne ze spalania odpadów komunalnych).

Dla takich odpadów charakterystyka podstawowa obejmuje wymagania zasadnicze wymienione w sekcji 1.1.2 i w szczególności następujące:

- zakres składu chemicznego dla poszczególnych odpadów,

- zakres i zmienność właściwości charakterystycznych,

- jeśli wymagane, odciekalność odpadów ustaloną w porcjowej próbie odciekalności i/lub próbie perkolacji lub badaniu zależności pH,

- zmienne kluczowe badane regularnie.

Jeżeli odpady wytwarzane są w tym samym procesie w różnych obiektach, należy przekazać informację odnośnie do zakresu oceny. Z tego względu należy wykonać dostateczną liczbę pomiarów, by wykazać zakres i zmienność charakterystycznych właściwości odpadów. Odpady następnie uważa się za scharakteryzowane i poddaje się je jedynie kontroli zgodności, chyba że zajdzie znacząca zmiana w procesie ich wytwarzania.

Dla odpadów z tego samego procesu i tego samego obiektu wyniki pomiarów mogą wykazywać jedynie nieznaczne zróżnicowanie właściwości w porównaniu z odpowiednimi wartościami dopuszczalnymi. Odpady następnie uważa się za scharakteryzowane i poddaje jedynie kontroli zgodności, chyba że zajdzie znacząca zmiana w procesie ich wytwarzania.

Odpady z urządzeń rozdrabniających lub mieszających odpady, ze stacji przejściowych lub mieszane strumienie odpadów z kolektorów mogą znacznie różnić się właściwościami. Należy to uwzględnić w charakterystyce podstawowej. Takie odpady mogą być zaliczone do kategorii b).

b) Odpady wytwarzane w sposób nieregularny

Odpady takie są wytwarzane nieregularnie w tym samym procesie w tym samym obiekcie i nie stanowią części dobrze scharakteryzowanego strumienia odpadów. Każda partia tak wytworzonych odpadów wymaga scharakteryzowania. Charakterystyka podstawowa zawiera zasadnicze wymagania charakterystyki podstawowej. Ponieważ każda wytworzona partia wymaga scharakteryzowania, niepotrzebna jest kontrola zgodności.

1.1.4. Przypadki, gdzie badania nie są wymagane

Badania dla określenia charakterystyki podstawowej mogą być zaniechane w następujących przypadkach:

a) odpad jest ujęty w wykazie odpadów niewymagających badań, jak ustanowiono w sekcji 2 niniejszego załącznika;

b) wszelkie informacje niezbędne dla charakterystyki podstawowej są znane i należycie uzasadnione zgodnie z wymogami właściwych władz;

c) pewne rodzaje odpadów, gdzie wykonywanie prób jest niepraktyczne lub gdzie właściwe procedury badań i kryteria przyjęcia nie są dostępne. Musi to zostać uzasadnione i udokumentowane, włącznie z podaniem przyczyn, dla których odpad uznaje się za dopuszczalny dla tego rodzaju składowiska.

1.2. Kontrola zgodności

Gdy odpad został uznany za dopuszczalny dla rodzaju składowiska w oparciu o charakterystykę podstawową na mocy przepisów sekcji 1, zostaje on następnie poddany kontroli zgodności w celu stwierdzenia jego zgodności z wynikami charakterystyki podstawowej oraz właściwymi kryteriami przyjęcia ustanowionymi w sekcji 2.

Funkcją kontroli zgodności jest okresowe sprawdzanie regularnie powstających strumieni odpadów.

Właściwe parametry do badań są określone w charakterystyce podstawowej. Parametry te powinny być związane z informacjami charakterystyki podstawowej; konieczne jest jedynie sprawdzenie parametrów krytycznych (zmiennych kluczowych) określonych w charakterystyce podstawowej. Sprawdzenie musi wykazać, że odpad spełnia wartości dopuszczalne dla parametrów krytycznych.

Do kontroli zgodności stosuje się jedno lub kilka z badań użytych w charakterystyce podstawowej. Badanie obejmuje co najmniej porcjową próbę odciekalności. W tym celu stosuje się metody wymienione w sekcji 3.

Odpady, które są zwolnione z badań dla charakterystyki podstawowej w sekcji. 1.1.4 lit. a) oraz sekcji. 1.1.4 lit. c), są również zwolnione z kontroli zgodności. Będą jednak wymagać sprawdzenia zgodności z informacjami charakterystyki podstawowej, innego niż poprzez badania.

Kontrola zgodności jest przeprowadzana co najmniej raz do roku i operator musi, w każdym przypadku, zapewnić, aby kontrola zgodności została wykonana w zakresie i z częstotliwością określoną w charakterystyce podstawowej.

Zapisy wyników badań są przechowywane przez czas ustalony przez Państwo Członkowskie.

1.3. Weryfikacja na składowisku

Każdy ładunek odpadów dostarczony na składowisko jest kontrolowany wzrokowo przed wyładunkiem i po nim. Sprawdzana jest właściwa dokumentacja.

Dla odpadów składowanych przez producenta odpadów na składowisku podlegającym jego kontroli niniejsza weryfikacja może być wykonana w miejscu wysyłki.

Odpad może zostać przyjęty na składowisko, jeśli jest to ten odpad, który był przedmiotem charakterystyki podstawowej oraz kontroli zgodności i który jest opisany w załączonych dokumentach. W przeciwnym przypadku odpad nie może zostać przyjęty.

Państwa Członkowskie określają wymagania badawcze dla weryfikacji na składowisku, włącznie z przyspieszonymi metodami badań, tam gdzie jest to właściwe.

Po dostawie okresowo pobierane są próbki. Pobrane próbki przechowuje się po przyjęciu odpadów przez czas ustalony przez Państwo Członkowskie (nie mniej niż jeden miesiąc; patrz art. 11 lit. b) dyrektywy w sprawie składowania odpadów).

2. KRYTERIA PRZYJĘCIA ODPADÓW

Niniejsza sekcja określa kryteria przyjęcia odpadów dla każdego rodzaju składowiska, włączając kryteria dla składowisk podziemnych.

W pewnych okolicznościach maksymalnie trzykrotnie wyższe wartości dopuszczalne dla szczególnych parametrów wymienionych w niniejszej sekcji (inne niż rozpuszczony węgiel organiczny (DOC) w sekcjach 2.1.2.1, 2.2.2, 2.3.1 i 2.4.1, BTEX, PCB oraz olej mineralny w sekcji 2.1.2.2, całkowity węgiel organiczny (TOC) i pH w sekcji 2.3.2 oraz strata prażenia (LOI) i/lub TOC w sekcji 2.4.2, oraz ograniczenie możliwego wzrostu wartości dopuszczalnej TOC w sekcji 2.1.2.2 tylko wartości dwukrotnie wyższe od wartości dopuszczalnych) są akceptowane, jeśli

- właściwe władze wydały pozwolenie dla konkretnych odpadów, rozważając każdy przypadek składowiska przyjmującego oddzielnie, biorąc pod uwagę charakterystykę składowiska i jego otoczenia, oraz

- emisje (włącznie z odciekami) ze składowiska, biorąc pod uwagę wartości dopuszczalne dla szczególnych parametrów w tej sekcji, nie stanowią dodatkowego zagrożenia dla środowiska naturalnego stosownie do oceny ryzyka.

Państwa Członkowskie zgłaszają Komisji roczną ilość pozwoleń wydanych na podstawie tego przepisu. Sprawozdania są wysyłane do Komisji w odstępach trzyletnich jako część sprawozdania dotyczącego wykonania dyrektywy w sprawie składowania odpadów, zgodnie ze specyfikacją ustanowioną w jej art. 15.

Państwa Członkowskie określają kryteria zgodności z wartościami dopuszczalnymi określonymi w niniejszej sekcji.

2.1. Kryteria dla składowisk odpadów obojętnych

2.1.1. Wykaz odpadów dopuszczalnych na składowiska odpadów obojętnych bez badań

Przyjmuje się, że odpady wymienione w następującym krótkim wykazie spełniają kryteria określone w definicji odpadu obojętnego w art. 2 lit. e) dyrektywy w sprawie składowania odpadów oraz kryteria wymienione w sekcji 2.1.2. Takie odpady mogą być przyjmowane z pominięciem badań na składowisko odpadów obojętnych.

Odpady muszą tworzyć pojedynczy strumień (wyłącznie z jednego źródła) jednego typu odpadu. Różne odpady ujęte w wykazie mogą być przyjęte razem, pod warunkiem że pochodzą z tego samego źródła.

W przypadku podejrzenia o skażenie (bądź na podstawie kontroli wzrokowej lub wiedzy odnośnie do pochodzenia odpadów) należy wykonać badania lub odmówić przyjęcia odpadów. Jeżeli odpady są zanieczyszczone lub zawierają inne materiały lub substancje takie jak metale, azbest, tworzywa sztuczne, chemikalia itp. do poziomu zwiększającego ryzyko związane z odpadami wystarczająco, by uzasadnić ich przesunięcie do innych rodzajów składowisk, mogą one nie zostać przyjęte na składowisko odpadów obojętnych.

W przypadku wątpliwości, czy odpad wypełnia definicję odpadu obojętnego zgodnie z art. 2 lit. e) dyrektywy w sprawie składowania odpadów oraz kryteria wymienione w sekcji 2.1.2, lub odnośnie do braku skażenia odpadu, należy przeprowadzić badania. W tym celu należy zastosować metody wymienione w sekcji 3.

Kod odpadu | Wyszczególnienie | Ograniczenia |

101103 | Odpady materiałów z włókna szklanego | Wyłącznie bez spoiwa organicznego |

150107 | Opakowania za szkła | |

170101 | Beton | Tylko wybrane odpady budowlanei rozbiórkowe [3] |

170102 | Cegły | Tylko wybrane odpady budowlanei rozbiórkowe [3] |

170103 | Płytki i ceramika | Tylko wybrane odpady budowlanei rozbiórkowe [3] |

170107 | Mieszaniny betonu, cegieł, płytek i ceramiki | Tylko wybrane odpady budowlanei rozbiórkowe [3] |

170202 | Szkło | |

170504 | Gleba i kamienie | Oprócz warstwy uprawnej, torfu; oprócz ziemi i kamieni z miejsc skażonych |

191205 | Szkło | |

200102 | Szkło | Wyłącznie szkło gromadzone oddzielnie |

200202 | Gleba i kamienie | Wyłącznie odpady ogrodowe i parkowe; oprócz warstwy uprawnej, torfu |

Odpady niewyszczególnione w niniejszym wykazie muszą zostać poddane badaniom określonym w sekcji 1, by ustalić, czy spełniają kryteria dla odpadów dopuszczalnych na składowiska odpadów obojętnych określone w sekcji 2.1.2.

2.1.2. Wartości dopuszczalne dla odpadów dopuszczalnych na składowiska odpadów obojętnych

2.1.2.1. Wartości dopuszczalne odcieków

Dla odpadów dopuszczalnych na składowiska odpadów obojętnych stosuje się następujące wartości dopuszczalne odcieków, określone stosunkiem części płynnych do stałych (L/S) 2 l/kg i 10 l/kg dla całego zrzutu i wyrażone bezpośrednio w mg/l dla Co (pierwszy odciek w próbie perkolacji przy L/S = 0,1 l/kg). Państwa Członkowskie określą, które z metod badań (patrz sekcja 3) oraz odpowiadających wartości dopuszczalnych należy zastosować.

Składnik | L/S = 2 l/kg | L/S = 10 l/kg | Co (próba perkolacji) |

mg/kg substancji suchej | mg/kg substancji suchej | mg/l |

As | 0,1 | 0,5 | 0,06 |

Ba | 7 | 20 | 4 |

Cd | 0,03 | 0,04 | 0,02 |

Cr całkowity | 0,2 | 0,5 | 0,1 |

Cu | 0,9 | 2 | 0,6 |

Hg | 0,003 | 0,01 | 0,002 |

Mo | 0,3 | 0,5 | 0,2 |

Ni | 0,2 | 0,4 | 0,12 |

Pb | 0,2 | 0,5 | 0,15 |

Sb | 0,02 | 0,06 | 0,1 |

Se | 0,06 | 0,1 | 0,04 |

Zn | 2 | 4 | 1,2 |

Chlorki | 550 | 800 | 460 |

Fluorki | 4 | 10 | 2,5 |

Siarczany | 560 [4] | 1000 [4] | 1500 |

Liczba fenolowa | 0,5 | 1 | 0,3 |

DOC [5] | 240 | 500 | 160 |

TDS [6] | 2500 | 4000 | — |

2.1.2.2. Wartości dopuszczalne dla łącznej zawartości parametrów organicznych

Oprócz wartości dopuszczalnych dla odcieku według sekcji 2.1.2.1 odpady obojętne muszą spełniać następujące dodatkowe wartości dopuszczalne:

Parametr | Wartość mg/kg |

TOC (całkowity węgiel organiczny) | 30000 [7] |

BTEX (benzen, toluen, etylobenzen i ksyleny) | 6 |

PCB (dwufenyle polichlorkowe, 7 pierwiastków) | 1 |

Olej mineralny (C10 do C40) | 500 |

PAH (wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne) | Państwa Członkowskie ustalają wartość dopuszczalną |

2.2. Kryteria dla składowisk odpadów innych niż niebezpieczne

Państwa Członkowskie mogą tworzyć podkategorie składowisk dla odpadów innych niż niebezpieczne.

W niniejszym załączniku ustanowione są wartości dopuszczalne tylko dla odpadów innych niż niebezpieczne, które są składowane w tej samej kwaterze z odpadami trwałymi, nie-reaktywnymi odpadami niebezpiecznymi.

2.2.1. Odpady dopuszczalne na składowiska odpadów innych niż niebezpieczne bez badań

Odpady komunalne, których definicję podano w art. 2 lit. b) dyrektywy w sprawie składowania odpadów, które są sklasyfikowane jako inne niż niebezpieczne w rozdziale 20 Europejskiego wykazu odpadów, oddzielnie gromadzone inne niż niebezpieczne odpady domowe, oraz takie same, inne niż niebezpieczne, materiały z innych źródeł, mogą być dopuszczane bez badań na składowiska odpadów innych niż niebezpieczne.

Odpady mogą nie zostać dopuszczone, jeżeli nie były uprzednio poddane obróbce zgodnie z art. 6 lit. a) dyrektywy w sprawie składowania odpadów, lub gdy są skażone do poziomu zwiększającego ryzyko związane z odpadami wystarczająco, by uzasadnić ich przesunięcie do innych urządzeń.

Odpady te mogą nie zostać przyjęte do kwater, do których przyjmowane są odpady trwałe, inne niż niebezpieczne na podstawie art. 6 lit. c) iii) dyrektywy w sprawie składowania odpadów.

2.2.2. Wartości dopuszczalne dla odpadów innych niż niebezpieczne

Następujące wartości dopuszczalne stosuje się do granulowanych odpadów innych niż niebezpieczne, przyjmowanych do tej samej kwatery co trwałe, niereaktywne odpady niebezpieczne, obliczone przy L/S = 2 oraz 10 l/kg dla całkowitego zrzutu oraz wyrażone bezpośrednio w mg/l dla Co (pierwszy odciek w próbie perkolacji przy L/S = 0,1 l/kg). Odpady granulowane obejmują wszelkie rodzaje odpadów nielitych. Państwa Członkowskie określą, które z metod badań (patrz sekcja 3) oraz odpowiadających wartości dopuszczalnych należy zastosować.

Składniki | L/S = 2 l/kg | L/S = 10 l/kg | Co (próba perkolacji) |

mg/kg suchej substancji | mg/kg suchej substancji | mg/l |

As | 0,4 | 2 | 0,3 |

Ba | 30 | 100 | 20 |

Cd | 0,6 | 1 | 0,3 |

Cr całkowity | 4 | 10 | 2,5 |

Cu | 25 | 50 | 30 |

Hg | 0,05 | 0,2 | 0,03 |

Mo | 5 | 10 | 3,5 |

Ni | 5 | 10 | 3 |

Pb | 5 | 10 | 3 |

Sb | 0,2 | 0,7 | 0,15 |

Se | 0,3 | 0,5 | 0,2 |

Zn | 25 | 50 | 15 |

Chlorek | 10000 | 15000 | 8500 |

Fluorki | 60 | 150 | 40 |

Siarczany | 10000 | 20000 | 7000 |

DOC [8] | 380 | 800 | 250 |

TDS [9] | 40000 | 60000 | — |

Państwa Członkowskie ustalają kryteria dla odpadów litych, które zapewnią taki poziom ochrony środowiska, jak podane wyżej wartości dopuszczalne.

2.2.3. Odpady gipsowe

Inne niż niebezpieczne odpady gipsowe składowane są wyłącznie na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne w kwaterach, w które nie przyjmuje się żadnych odpadów biodegradalnych. Do odpadów składowanych razem z odpadami gipsowymi stosuje się wartości dopuszczalne dla TOC i DOC podane w sekcjach 2.3.2 i 2.3.1.

2.3. Kryteria dla odpadów niebezpiecznych dopuszczalnych na składowiska odpadów innych niż niebezpieczne na podstawie art. 6 lit. c) iii)

Trwałe, niereaktywne oznacza, że zachowanie odciekowe odpadów nie zmienia się niekorzystnie w długim okresie czasu, w warunkach konstrukcyjnych składowiska oraz przewidywalnych wypadkach:

- w samym odpadzie (na przykład poprzez rozkład biologiczny),

- pod wpływem długotrwałych warunków otoczenia (na przykład woda, powietrze, temperatura, oddziaływania mechaniczne),

- poprzez oddziaływanie innych odpadów (włącznie z produktami odpadowymi, takimi jak odcieki lub gaz).

2.3.1. Wartości dopuszczalne dla odcieków

Dla niebezpiecznych odpadów granulowanych przyjmowanych na składowiska odpadów innych niż niebezpieczne stosuje się następujące wartości dopuszczalne dla odcieków, obliczone przy L/S = 2 i 10 l/kg dla całkowitego zrzutu i wyrażane bezpośrednio w mg/l dla Co (pierwszy odciek w próbie perkolacji przy L/S = 0,1 l/kg). Odpady granulowane obejmują wszelkie odpady nielite. Państwa Członkowskie określą, które z metod badań i odpowiadających wartości dopuszczalnych należy użyć.

Składniki | L/S = 2 l/kg | L/S = 10 l/kg | C0 (próba perkolacji) |

mg/kg suchej substancji | mg/kg substancji suchej | mg/l |

As | 0,4 | 2 | 0,3 |

Ba | 30 | 100 | 20 |

Cd | 0,6 | 1 | 0,3 |

Cr całkowity | 4 | 10 | 2,5 |

Cu | 25 | 50 | 30 |

Hg | 0,05 | 0,2 | 0,03 |

Mo | 5 | 10 | 3,5 |

Ni | 5 | 10 | 3 |

Pb | 5 | 10 | 3 |

Sb | 0,2 | 0,7 | 0,15 |

Se | 0,3 | 0,5 | 0,2 |

Zn | 25 | 50 | 15 |

Chlorki | 10000 | 15000 | 8500 |

Fluorki | 60 | 150 | 40 |

Siarczany | 10000 | 20000 | 7000 |

DOC [10] | 380 | 800 | 250 |

TDS [11] | 40000 | 60000 | — |

Państwa Członkowskie ustalają kryteria dla odpadów litych, które zapewnią taki poziom ochrony środowiska, jak podane wyżej wartości dopuszczalne.

2.3.2. Inne kryteria

Oprócz wartości dopuszczalnych dla odcieków ustanowionych w sekcji 2.3.1 odpady granulowane muszą dodatkowo spełniać następujące kryteria:

Parametr | Wartość |

TOC (całkowity węgiel organiczny) | 5 % [12] |

pH | minimum 6 |

ANC (liczba zobojętnienia kwasów) | do określenia |

Państwa Członkowskie muszą ustalić kryteria zapewniające, że odpady będą posiadać wystarczającą fizyczną trwałość i nośność.

Państwa Członkowskie ustalają kryteria zapewniające, że niebezpieczne odpady lite będą trwałe i niereaktywne przed ich przyjęciem na składowiska odpadów innych niż niebezpieczne.

2.3.3. Odpady azbestowe

Materiały budowlane zawierające azbest oraz inne właściwe odpady azbestowe mogą być składowane na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne zgodnie z art. 6 lit. c) iii) dyrektywy w sprawie składowania odpadów, bez konieczności poddania ich badaniom.

Dla składowisk przyjmujących materiały budowlane zawierające azbest i inne właściwe odpady azbestowe muszą być spełnione następujące wymagania:

- odpad nie zawiera innych substancji niebezpiecznych niż powiązany azbest, włącznie z włóknami związanymi czynnikiem wiążącym lub w opakowaniu plastikowym,

- składowisko przyjmuje wyłącznie materiały budowlane zawierające azbest i inne właściwe odpady azbestowe. Takie odpady mogą również być składowane w osobnych kwaterach na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne, jeśli kwatera jest wystarczająco samodzielna

- dla uniknięcia rozproszenia włókien strefa składowa jest przykryta codziennie i przed każdą operacją zbijania za pomocą odpowiedniego materiału, i jeśli odpady nie są pakowane, jest regularnie zraszana.

- w celu uniknięcia rozproszenia włókien na każde składowisko/kwaterę nakłada się końcową pokrywę górną,

- nie prowadzi się żadnych robót na składowisku/kwaterze, które mogą powodować uwolnienie włókien (np. wiercenie otworów),

- po zamknięciu przechowuje się plan lokalizacji składowiska/kwatery, wskazujący składowanie odpadów azbestowych,

- odpowiednie środki zostają podjęte, by ograniczyć możliwe użycia terenu po zamknięciu składowiska w celu uniknięcia kontaktu ludzi z odpadami.

Dla terenowych składowisk przyjmujących wyłącznie materiały budowlane zawierające azbest wymagania wymienione w sekcji 3.2 i 3.3 załącznika I do dyrektywy w sprawie składowania odpadów mogą zostać obniżone, jeżeli spełnione zostaną wymagania powyższe.

2.4. Kryteria dla odpadów dopuszczalnych na składowiska odpadów niebezpiecznych

2.4.1. Wartości dopuszczalne odcieków

Do odpadów granulowanych przyjmowanych na składowiskach odpadów niebezpiecznych stosuje się następujące wartości dopuszczalne odcieków, obliczone przy L/S = 2 i 10 l/kg dla całego zrzutu i wyrażane bezpośrednio w mg/l dla Co (pierwszy odciek w próbie perkolacji przy L/S = 0,1 l/kg). Odpady granulowane obejmują wszelkie odpady niebędące litymi. Państwa Członkowskie określą, które z metod badań i odpowiadających wartości dopuszczalnych w tabeli powinno się stosować.

Składniki | L/S = 2 l/kg | L/S = 10 l/kg | C0 (próba perkolacji) |

mg/kg suchej substancji | mg/kg substancji suchej | mg/l |

As | 6 | 25 | 3 |

Ba | 100 | 300 | 60 |

Cd | 3 | 5 | 1,7 |

Cr całkowity | 25 | 70 | 15 |

Cu | 50 | 100 | 60 |

Hg | 0,5 | 2 | 0,3 |

Mo | 20 | 30 | 10 |

Ni | 20 | 40 | 12 |

Pb | 25 | 50 | 15 |

Sb | 2 | 5 | 1 |

Se | 4 | 7 | 3 |

Zn | 90 | 200 | 60 |

Chlorki | 17000 | 25000 | 15000 |

Fluorki | 200 | 500 | 120 |

Siarczany | 25000 | 50000 | 17000 |

DOC [13] | 480 | 1000 | 320 |

TDS [14] | 70000 | 100000 | — |

Państwa Członkowskie ustalają kryteria dla odpadów litych, które zapewnią taki poziom ochrony środowiska, jak podane wyżej wartości dopuszczalne.

2.4.2. Inne kryteria

Oprócz wartości dopuszczalnych odcieków sekcji 2.4.1 odpady niebezpieczne muszą spełniać następujące dodatkowe kryteria:

Parametr | Wartość |

LOI [15] | 10 % |

TOC [15] | 6 % [16] |

ANC (liczba zobojętnienia kwasów) | do określenia |

2.5. Kryteria dla składowania podziemnego

Dla przyjmowania odpadów na składowiska podziemne musi zostać opracowana ocena bezpieczeństwa terenu, której definicję zawarto w załączniku A. Odpady mogą być przyjmowane wyłącznie, jeśli jest to zgodne z oceną bezpieczeństwa terenu.

Na składowiska podziemne odpadów obojętnych mogą być przyjmowane wyłącznie odpady spełniające kryteria określone w sekcji 2.1.

Na składowiska podziemne odpadów innych niż niebezpieczne mogą być przyjmowane wyłącznie odpady spełniające kryteria określone w sekcji 2.2 lub 2.3.

Na składowiska podziemne odpadów niebezpiecznych odpady mogą być przyjmowane wyłącznie, jeśli jest to zgodne z oceną bezpieczeństwa terenu. W takim przypadku nie obowiązują kryteria określone w sekcji 2.4, jednakże odpady muszą być poddane procedurze przyjęcia określonej w sekcji 1.

3. POBIERANIE PRÓBEK I METODY BADAŃ

Pobieranie próbek oraz wykonywanie badań do celów charakterystyki podstawowej i kontroli zgodności jest przeprowadzane przez niezależne i kwalifikowane osoby i instytucje. Laboratoria powinny się wykazać doświadczeniem w badaniach i analizach odpadów oraz skutecznym systemem zapewnienia jakości.

Państwa Członkowskie mogą postanowić, że:

1. pobieranie próbek może być prowadzone przez wytwórców odpadów lub operatorów pod warunkiem, że dostateczny nadzór niezależnych i kwalifikowanych osób lub instytucji zapewnia osiągnięcie celów wymienionych w niniejszej decyzji;

2. badanie odpadów może być wykonywane przez wytwórców odpadów lub operatorów, jeżeli ustanowili oni właściwy system kontroli jakości, włączając okresową kontrolę niezależną.

Do momentu udostępnienia normy CEN jako oficjalnej EN Państwa Członkowskie będą stosować normy lub procedury krajowe lub projekt normy CEN, gdy osiągnie on poziom prEN.

Należy stosować następujące metody.

Pobieranie próbki

Dla pobierania próbek odpadu na potrzeby charakterystyki podstawowej, kontroli zgodności oraz weryfikacji na miejscu zostaje opracowany plan pobierania próbek zgodnie z częścią 1 normy pobierania próbek, aktualnie opracowanej przez CEN.

Ogólne właściwości odpadów

EN 13137 | Określenie TOC w odpadach, szlamie i osadach |

prEN 14346 | Obliczenie masy suchej poprzez wyznaczanie suchej pozostałości lubzawartości wody |

Próby odcieku

prEN 14405 | Próba zachowania odcieku – Próba perkolacji z ciągiem górnym (Próba perkolacji z ciągiem górnym dla składników nieorganicznych) |

EN 12457/1–4 | Odciek – Próba zgodności na odciek granulowanych materiałów odpadowych i szlamów: |

część 1: | L/S = 2 l/kg, wielkość cząsteczki < 4 mm |

część 2: | L/S = 10 l/kg, wielkość cząsteczki < 4 mm |

część 3: | L/S = 2 i 8 l/kg, wielkość cząsteczki < 4 mm |

część 4: | L/S = 10 l/kg, wielkość cząsteczki < 10 mm |

Fermentacja odpadów surowych

EN 13657 | Fermentacja dla późniejszego wyznaczenia porcji składników rozpuszczalnych wodą królewską (częściowa fermentacja odpadów stałych przed analizą elementarną, z pozostawieniem nietkniętej krzemianowej macierzy) |

EN 13656 | Fermentacja wspomagana mikrofalami z mieszanką kwasów fluorowodorowego (HF), azotowego (HNO3) i chlorowodorowego (HCl) dla późniejszego wyznaczenia pierwiastków (całkowita fermentacja odpadów stałych przed analizą elementarną) |

Analiza

ENV 12506 | Analiza odcieków – Wyznaczanie pH, As, Ba, Cd, Cl, Co, Cr, CrVI, Cu, Mo, Ni, NO2, Pb, całkowita S, SO4, V i Zn (analiza składników nieorganicznych odpadów stałych i/lub ich odcieków; pierwiastki główne, mniejsze i śladowe) |

ENV 13370 | Analiza odcieków – Wyznaczanie amonu, AOX, przewodności elektrycznej, Hg, liczby fenolowej, TOC, łatwo wyzwalalnego CN, F (analiza składników nieorganicznych odpadów stałych i/lub ich odcieków (anionów)) |

prEN 14039 | Wyznaczanie zawartości węglowodorów w zakresie C10 do C40 za pomocą chromatografii gazowej |

Niniejszy wykaz zostanie zmieniony po uzyskaniu dalszych norm CEN.

Dla badań i analiz, dla których metody CEN nie są (jeszcze) dostępne, stosowane metody muszą być zatwierdzone przez właściwe władze.

[1] Dz.U. L 47 z 16.2.2001, str. 1.

[2] Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 31/1994/WE (Dz.U. L z 2.7.1994, str. 28).

[3] Wybrane odpady budowlane i rozbiórkowe (odpady C&D): z niską zawartością innego rodzaju materiałów (jak metale, tworzywa sztuczne, ziemia, odpady organiczne, drewno, guma itp.). Musi być znane pochodzenie odpadów.Żadne odpady budowlane zanieczyszczone niebezpiecznymi substancjami nieorganicznymi lub organicznymi, np. ze względu na proces produkcyjny przy pracach budowlanych, skażenie gleby, składowanie i stosowanie pestycydów lub innych substancji niebezpiecznych itd., chyba że zostało w sposób jasny wykazane, że rozbierana konstrukcja nie była znacznie zanieczyszczona.Żadne odpady budowlane, poddane obróbce, pokryte lub malowane materiałami ze znaczną zawartością substancji niebezpiecznych.

[4] Jeżeli odpad nie spełnia wartości podanych dla siarczanów, można mimo to uznać go za spełniający kryteria przyjęcia, jeżeli odciek nie przekracza żadnej z następujących wartości: 1500 mg/l dla CO przy L/S = 0,1 l/kg i 6000 mg/kg przy L/S = 10 l/kg. Będzie konieczne zastosować próbę perkolacji dla określenia wartości dopuszczalnej przy L/S = 0,1 l/kg w stanie równowagi początkowej, natomiast wartość dopuszczalna przy L/S = 10 l/kg może być określona w porcjowej próbie odcieku lub w próbie perkolacji w warunkach zbliżonych do równowagi miejscowej.

[5] Jeżeli odpad nie spełnia wartości podanych dla DOC przy jego własnej wartości pH, może być badany alternatywnie przy L/S = 10 l/kg oraz pH między 7,5 a 8,0. Odpad może zostać uznany za spełniający kryteria przyjęcia dla DOC, jeżeli wynik tego badania nie przekracza 500 mg/kg. (Dostępny jest projekt metody badawczej opartej na prEN 14429).

[6] Wartości dla łącznych rozpuszczonych części stałych (TDS) mogą być stosowane alternatywnie do wartości siarczanów i chlorków.

[7] W przypadku gleby może zostać dopuszczona wyższa wartość dopuszczalna przez właściwe władze pod warunkiem, że przy P/S = 10 l/kg osiągnięto wartość DOC 500 mg/kg, bądź to przy własnym pH gleby lub przy wartości pH pomiędzy 7,5 a 8,0.

[8] Jeżeli odpad nie spełnia wartości podanych dla DOC przy jego własnej wartości pH, może być badany alternatywnie przy L/S = 10 l/kg oraz pH między 7,5 a 8,0. Odpad może zostać uznany za spełniający kryteria przyjęcia dla DOC, jeżeli wynik tego badania nie przekracza 800 mg/kg. (Dostępny jest projekt metody badawczej opartej na prEN 14429).

[9] Wartości dla łącznych rozpuszczonych części stałych (TDS) mogą być stosowane alternatywnie do wartości siarczanów i chlorków.

[10] Jeżeli odpad nie spełnia wartości podanych dla DOC przy jego własnej wartości pH, może być badany alternatywnie przy L/S = 10 l/kg oraz pH między 7,5 a 8,0. Odpad może zostać uznany za spełniający kryteria przyjęcia dla DOC, jeżeli wynik tego badania nie przekracza 800 mg/kg. (Dostępny jest projekt metody badawczej opartej na prEN 14429).

[11] Wartości dla łącznych rozpuszczonych części stałych (TDS) mogą być stosowane alternatywnie do wartości siarczanów i chlorków.

[12] Jeżeli nie osiągnięto tej wartości, może zostać dopuszczona wyższa wartość dopuszczalna przez właściwe władze pod warunkiem, że dla DOC uzyskano wartość 800 mg/kg przy L/S = 10 l/kg bądź przy własnym pH materiałów lub przy wartości pH między 7,5 a 8,0.

[13] Jeżeli odpad nie spełnia wartości podanych dla DOC przy jego własnej wartości pH, może być badany alternatywnie przy L/S = 10 l/kg oraz pH między 7,5 a 8,0. Odpad może zostać uznany za spełniający kryteria przyjęcia dla DOC, jeżeli wynik tego badania nie przekracza 1000 mg/kg. (Dostępny jest projekt metody badawczej opartej na prEN 14429).

[14] Wartości dla łącznych rozpuszczonych części stałych (TDS) mogą być stosowane alternatywnie do wartości siarczanów i chlorków.

[15] Należy zastosować LOI lub TOC.

[16] Jeżeli nie osiągnięto tej wartości, właściwe władze mogą dopuścić wyższą wartość dopuszczalną przez pod warunkiem, że dla DOC uzyskano wartość 1000 mg/kg przy L/S = 10 l/kg bądź to przy własnym pH materiałów lub przy wartości pH między 7,5 a 8,0.

--------------------------------------------------