(1)

W 2007 r. ogniska choroby niebieskiego języka wystąpiły w kilku państwach członkowskich, w szczególności choroby niebieskiego języka o serotypie 8 w Belgii, Republice Czeskiej, Danii, Niemczech, Hiszpanii, Francji, Luksemburgu, Niderlandach oraz o serotypie 1 we Francji, Hiszpanii i Portugalii. W 2008 r. ogniska choroby niebieskiego języka o serotypie 8 po raz pierwszy wystąpiły we Włoszech.

(2)

Choroba niebieskiego języka jest chorobą wektorową, w przypadku której ubój osobników gatunków podatnych na nią nie jest zasadniczo właściwym rozwiązaniem, z wyjątkiem przypadków zwierząt cierpiących na chorobę niebieskiego języka w stadium klinicznym. Wystąpienie tej choroby może stanowić poważne zagrożenie dla wspólnotowej hodowli zwierząt.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1266/2007 z dnia 26 października 2007 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących dyrektywy Rady 2000/75/WE w odniesieniu do kontroli, monitorowania, nadzoru i ograniczeń przemieszczeń niektórych zwierząt należących do gatunków podatnych na zarażenie chorobą niebieskiego języka ( 3 ) zostało przyjęte przez Komisję w celu wyznaczenia stref zamkniętych, w tym stref ochrony i nadzoru, oraz ustalenia warunków dotyczących przemieszczeń zwierząt z tych stref.

(4)

Szczepienia są najskuteczniejszym środkiem weterynaryjnym zwalczania choroby niebieskiego języka, a masowa kampania szczepień interwencyjnych jest najlepszym sposobem zmniejszenia występowania chorób klinicznych i strat, ograniczającym rozprzestrzenianie się choroby, chroniącym obszary wolne od choroby w państwach członkowskich oraz ułatwiającym bezpieczny handel zwierzętami gospodarskimi. Szczepienie zwierząt przeciw chorobie niebieskiego języka w zainteresowanych państwach członkowskich powinno zatem być zatwierdzone zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy 2000/75/WE.

(5)

Szczepienie przeciw szczególnemu serotypowi choroby niebieskiego języka musi być uznane za środek nadzwyczajny, jeśli wprowadzane jest po raz pierwszy na danym terytorium po pojawieniu się nowego serotypu. Kolejne kampanie szczepień przeciw temu samemu serotypowi na tych samych terytoriach nie są już jednak uznawane za środki nadzwyczajne, ale powinny być rozważane w kontekście programów zwalczania.

(6)

Aby w miarę możliwości jak najszybciej ograniczyć rozprzestrzenianie się choroby, Wspólnota powinna wnieść wkład finansowy odnośnie do kwalifikowalnych wydatków przedmiotowych państw członkowskich w kontekście środków nadzwyczajnych podjętych w celu zwalczania choroby, zgodnie z decyzją 90/424/EWG. Ponieważ Wspólnota nie ma możliwości dostarczenia szczepionek, ich zakup powinien być uznany za wydatek kwalifikowany.

(7)

Zainteresowane państwa członkowskie poinformowały Komisję i pozostałe państwa członkowskie o zastosowanych środkach, zgodnie z legislacją wspólnotową dotyczącą zwalczania pojawiających się nowych ognisk choroby niebieskiego języka. Wspomniane państwa członkowskie przedstawiły swoje plany szczepień interwencyjnych, wskazując przybliżoną liczbę dawek szczepionek do wykorzystania w 2007 i 2008 r. oraz szacowane koszty przeprowadzenia tych szczepień. Komisja oceniła te plany pod kątem weterynaryjnym i finansowym oraz stwierdziła, że są one zgodne z odpowiednim prawodawstwem wspólnotowym dotyczącym spraw weterynaryjnych.

(8)

Artykuł 3 ust. 5 decyzji 90/424/EWG stanowi, że wkład finansowy Wspólnoty musi odpowiadać 100 % kosztów poniesionych na dostarczenie szczepionek i 50 % kosztów poniesionych przy wykonywaniu szczepień. Niemniej wobec potrzeby unikania nadmiernych wydatków z budżetu wspólnotowego muszą zostać ustalone kwoty maksymalne, odpowiadające rozsądnym wypłatom związanym z kosztami poniesionymi na dostarczenie szczepionek i przy wykonywaniu szczepień. Rozsądne wypłaty to wypłaty związane z zakupem sprzętu lub usług po cenach proporcjonalnych do cen rynkowych. W oczekiwaniu na wyniki przeprowadzonych przez Komisję kontroli na miejscu należy zatwierdzić specjalne wsparcie finansowe Wspólnoty dla zainteresowanych państw członkowskich oraz ustalić wysokość pierwszej raty wkładu finansowego Wspólnoty.

(9)

Wkład finansowy Wspólnoty ma być wypłacany na podstawie oficjalnego wniosku o zwrot złożonego przez państwa członkowskie oraz załączonych dokumentów określonych w art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 349/2005 z dnia 28 lutego 2005 r. ustanawiającego zasady dotyczące finansowania przez Wspólnotę środków stosowanych w stanach zagrożenia oraz kampanii zwalczania niektórych chorób zwierzęcych określonych w decyzji Rady 90/424/EWG ( 4 ).

(10)

Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej ( 5 ) programy weterynaryjnych środków nadzwyczajnych podejmowane zgodnie z zasadami wspólnotowymi mają być finansowane w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej będą mieć zastosowanie art. 9, 36 i 37 powyższego rozporządzenia.

(11)

Warunkiem wkładu finansowego Wspólnoty powinno być prowadzenie planowanych działań w sposób skuteczny i dostarczanie przez właściwe władze wszelkich niezbędnych informacji w terminach określonych w niniejszej decyzji.

(12)

Dla większej efektywności administracyjnej wszelkie wydatki przedstawione w celu uzyskania wkładu finansowego Wspólnoty powinny być wyrażone w euro. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1290/2005 kursem wymiany walut dla wydatków w walucie innej niż euro powinien być najbardziej aktualny kurs wymiany walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem miesiąca, w którym dane państwo członkowskie przedkłada swój wniosek.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,