2009R1010 — PL — 17.09.2013 — 004.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1010/2009 z dnia 22 października 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (Dz.U. L 280, 27.10.2009, p.5)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		No	page	date
►M1	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 86/2010 z dnia 29 stycznia 2010 r.	L 26	1	30.1.2010
►M2	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 395/2010 z dnia 7 maja 2010 r.	L 115	1	8.5.2010
►M3	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 202/2011 z dnia 1 marca 2011 r.	L 57	10	2.3.2011
►M4	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1222/2011 z dnia 28 listopada 2011 r.	L 314	2	29.11.2011
M5	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 336/2013 z dnia 12 kwietnia 2013 r.	L 105	4	13.4.2013
►M6	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 865/2013 z dnia 9 września 2013 r.	L 241	1	10.9.2013

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1010/2009

z dnia 22 października 2009 r.

ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania

TYTUŁ I

INSPEKCJE STATKÓW RYBACKICH Z KRAJÓW TRZECICH W PORTACH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

ROZDZIAŁ I

Warunki wejścia statków rybackich z krajów trzecich do portów

Artykuł 1

Uprzednie powiadomienie

Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 w odniesieniu do statków dokonujących wyładunku rodzajów produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia obowiązuje termin dostarczenia uprzedniego powiadomienia wynoszący 4 godziny.

Artykuł 2

Formularz uprzedniego powiadomienia

1.  Formularz uprzedniego powiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, określa się w załączniku IIA do niniejszego rozporządzenia.

2.  W przypadku gdy każdemu z połowów towarzyszy zatwierdzone świadectwo połowowe, można zastosować uproszczony formularz uprzedniego powiadomienia określony w załączniku IIB.

Artykuł 3

Procedury i formularze w odniesieniu do deklaracji przedkładanych przed wyładunkiem i przeładunkiem

1.  Formularz deklaracji przedkładanej przed wyładunkiem, o której mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, określa się w załączniku IIIA do niniejszego rozporządzenia.

2.  Formularz deklaracji przedkładanej przed przeładunkiem, o której mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, określa się w załączniku IIIB do niniejszego rozporządzenia.

3.  Statek rybacki z kraju trzeciego może dostarczyć deklarację przedkładaną przed wyładunkiem lub przed przeładunkiem w formie elektronicznej, jeżeli państwo członkowskie, z którego wyznaczonych portów wyładunku i przeładunku zamierza on skorzystać, oraz państwo bandery przedmiotowego statku zawarły porozumienie o elektronicznej wymianie danych.

4.  Jeżeli w porozumieniu, o którym mowa w ust. 3, nie przewidziano inaczej, statek rybacki z kraju trzeciego dostarcza deklarację przedkładaną przed wyładunkiem lub przed przeładunkiem w następującej formie:

5.  Deklaracja przedkładana przed wyładunkiem lub przed przeładunkiem dostarczana jest przynajmniej 4 godziny przed przewidywanym wyładunkiem lub przeładunkiem.

ROZDZIAŁ II

Inspekcje w portach

Artykuł 4

Poziomy referencyjne dla inspekcji w portach

Poziomy referencyjne dla inspekcji w portach, o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, obejmują następujące kryteria:

▼M3

▼M1

W odniesieniu do ustępu pierwszego lit. c) i d) państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o nazwie i banderze statku państwa trzeciego poddanego inspekcji oraz o dacie tej inspekcji. Komisja udostępnia te informacje pozostałym państwom członkowskim.

▼B

Artykuł 5

Sprawozdawczość w zakresie stosowania poziomów referencyjnych

1.  Państwa członkowskie składają sprawozdanie ze stosowania poziomów referencyjnych, o których mowa w art. 4, w sprawozdaniu przekazywanym Komisji co dwa lata zgodnie z art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2.  Na podstawie tych sprawozdań oraz własnych obserwacji Komisja dokonuje oceny i ewentualnej zmiany poziomów referencyjnych.

TYTUŁ II

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH W WYWOZIE I PRZYWOZIE PRODUKTÓW RYBOŁÓWSTWA

ROZDZIAŁ I

Świadectwa połowowe

Artykuł 6

Uproszczone świadectwo połowowe

1.  Niniejszy artykuł dotyczy statków rybackich z krajów trzecich:

2.  W przypadku połowów ze statków rybackich z krajów trzecich, o których mowa w ust. 1, które wyładowywane są jedynie w państwie bandery tych statków i które razem stanowią jedną przesyłkę, dopuszcza się stosowanie uproszczonego świadectwa połowowego zamiast świadectwa połowowego, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Uproszczone świadectwo połowowe zawiera wszystkie informacje wyszczególnione we wzorze przedstawionym w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia i jest zatwierdzane przez organ administracji publicznej państwa bandery posiadający niezbędne kompetencje do poświadczania dokładności tych informacji.

3.  Podmiot dokonujący wywozu przesyłki zwraca się do organu administracji publicznej o zatwierdzenie uproszczonego świadectwa połowowego po uprzednim dostarczeniu wszystkich informacji określonych we wzorze przedstawionym w załączniku IV.

Artykuł 7

Uznane systemy dokumentacji połowowej w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa (RFMO)

1.  Systemy dokumentacji połowowej przyjęte przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa i wymienione w części I załącznika V do niniejszego rozporządzenia uznaje się do celów art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 za zgodne z wymaganiami tego rozporządzenia bez dodatkowych warunków.

2.  Systemy dokumentacji połowowej przyjęte przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa wymienione w części II załącznika V do niniejszego rozporządzenia uznaje się do celów art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 za zgodne z wymaganiami tego rozporządzenia z zastrzeżeniem spełnienia dodatkowych warunków.

Artykuł 8

Termin dostarczenia świadectw połowowych

Na zasadzie odstępstwa od art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 w odniesieniu do świadectw połowowych na przywóz produktów rybołówstwa w przesyłkach przy pomocy środków transportu, o których mowa w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia, obowiązuje krótszy termin ich dostarczenia, określony w wymienionym załączniku.

ROZDZIAŁ II

Zatwierdzone podmioty gospodarcze

Sekcja 1

Warunki przyznania świadectwa zatwierdzonego podmiotu gospodarczego

Artykuł 9

Przepisy ogólne

Podmioty gospodarcze mogą, po złożeniu wniosku, otrzymać świadectwo zatwierdzonego podmiotu gospodarczego (zwane dalej „świadectwem APEO”) do celów art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 jedynie, jeżeli:

Artykuł 10

Wystarczająca skala działalności przywozowej

1.  Wystarczająca liczba i wielkość dokonywanych operacji przywozu, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, musi zostać osiągnięta w państwie członkowskim, w którym dany podmiot posiada siedzibę.

2.  Każde państwo członkowskie ustala minimalny próg w zakresie liczby i wielkości operacji przywozu i informuje o nim Komisję.

Artykuł 11

Dotychczasowe spełnianie wymogów

1.  Kryterium dotychczasowego spełniania wymogów przewidzianych na mocy środków ochrony i zarządzania, o którym mowa w art. 16 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za spełnione, jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat poprzedzających złożenie wniosku wnioskodawca:

2.  Niezależnie od ust. 1 kryterium dotychczasowego spełniania wymogów przewidzianych na mocy środków ochrony i zarządzania można uznać za spełnione, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego uzna naruszenie, którego dopuścił się wnioskodawca, za:

Artykuł 12

Prowadzenie ewidencji

System zarządzania świadectwami połowowymi oraz, we właściwych przypadkach, ewidencję dotyczącą przetwarzania, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za właściwe, jeżeli zapewniają one:

Artykuł 13

Ułatwienia

Ułatwienia, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za właściwe, jeżeli:

Sekcja 2

Wniosek o świadectwo APEO

Artykuł 14

Złożenie wniosku

1.  Wniosek o świadectwo APEO składa się we właściwym organie państwa członkowskiego, na terytorium którego importer posiada swoją siedzibę, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku VII.

2.  Wniosek zawiera ewidencję i dokumentację umożliwiającą właściwemu organowi państwa członkowskiego weryfikację i monitorowanie spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13 niniejszego rozporządzenia, w tym kopię świadectwa AEO wydanego zgodnie z przepisami wykonawczymi Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Wnioskodawcy dostarczają niezbędne dane właściwemu organowi państwa członkowskiego.

3.  Jeżeli część istotnej ewidencji i dokumentacji przechowywana jest w innym państwie członkowskim, stosuje się tryb konsultacji, o którym mowa w art. 17.

4.  Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego stwierdzi, że wniosek nie zawiera wszystkich niezbędnych informacji, zwraca się on do wnioskodawcy w terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku o dostarczenie stosownych informacji.

5.  Jeżeli organ ten otrzymał wszystkie niezbędne informacje, informuje on wnioskodawcę, że wniosek został uznany za kompletny, podając datę, od której rozpoczynają swój bieg terminy określone w art. 18 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

6.  Jeżeli przedsiębiorca, któremu przyznano status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego w jednym państwie członkowskim, składa wniosek o przyznanie tego samego statusu w innym państwie członkowskim, załącza on kopię świadectwa APEO przyznanego w pierwszym państwie członkowskim.

Artykuł 15

Niedopuszczalność wniosków

Wniosek, o którym mowa w art. 14, jest niedopuszczalny w następujących przypadkach:

Sekcja 3

Procedura wydawania świadectw APEO

Artykuł 16

Rozpatrzenie wniosku

1.  Organ państwa członkowskiego wydającego świadectwo rozpatruje wniosek pod kątem spełnienia kryteriów określonych w art. 9–13. Rozpatrzenie wniosku i jego wyniki są dokumentowane przez właściwy organ państwa członkowskiego.

2.  Jeżeli wnioskodawca posiada „świadectwo AEO – bezpieczeństwo i ochrona” lub „świadectwo AEO – uproszczenia celne/bezpieczeństwo i ochrona”, o których mowa w art. 14a przepisów wykonawczych Wspólnotowego Kodeksu Celnego, kryteria określone w art. 13 nie zostają uwzględnione.

3.  Jeżeli wnioskodawcy przyznano już wcześniej status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego w innym państwie członkowskim, organ wydający świadectwo sprawdza, czy spełnione zostały poniższe kryteria:

4.  Organ wydający świadectwo może przyjąć wnioski przedstawione przez specjalistę w odpowiednich dziedzinach, o których mowa w art. 12 i 13, w odniesieniu do kryteriów, o których mowa w tych artykułach. Specjalista ten nie może mieć jakichkolwiek powiązań z wnioskodawcą.

Artykuł 17

Konsultacje z innymi państwami członkowskimi

1.  Organ wydający świadectwo konsultuje się z właściwymi organami innych państw członkowskich, w przypadku gdy organ ten nie ma możliwości sprawdzenia, czy spełnione zostało jedno z lub szereg kryteriów określonych w art. 9–13, ze względu na brak informacji lub możliwości sprawdzenia tych informacji. Właściwy organ państwa członkowskiego poproszony o konsultację odpowiada w ciągu 60 dni kalendarzowych, poczynając od daty dostarczenia wniosku o konsultację przez organ państwa członkowskiego wydającego świadectwo.

2.  Jeżeli właściwy organ poproszony o konsultację nie odpowie w terminie 60 dni kalendarzowych, o którym mowa w ust. 1, organ wydający świadectwo może przyjąć, że wnioskodawca spełnia kryteria, których dotyczyła konsultacja.

Artykuł 18

Wydanie świadectwa APEO

1.  Organ wydający świadectwo wydaje świadectwo APEO zgodnie ze wzorem podanym w załączniku VIII.

2.  Świadectwo APEO wydaje się w ciągu 90 dni kalendarzowych od daty otrzymania wszystkich niezbędnych informacji zgodnie z art. 14.

3.  Termin 90 dni kalendarzowych przewidziany w ust. 2 może zostać przedłużony o dodatkowy okres 30 dni kalendarzowych, w przypadku gdy właściwy organ nie jest w stanie dotrzymać pierwotnego terminu. W takich przypadkach właściwy organ państwa członkowskiego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, informuje wnioskodawcę o powodach przedłużenia terminu.

4.  Okres przewidziany w ust. 2 można również przedłużyć, jeżeli w trakcie sprawdzania, czy wnioskodawca spełnia kryteria ustanowione w art. 9–13, dokonuje on zmian w celu spełnienia tych kryteriów i powiadamia o nich właściwy organ.

Artykuł 19

Odrzucenie wniosku

1.  W przypadku gdy zachodzi prawdopodobieństwo, że wyniki sprawdzenia przeprowadzonego zgodnie z art. 16 i 17 doprowadzą do odrzucenia wniosku, przed odrzuceniem wniosku organ wydający świadectwo informuje wnioskodawcę o tych wynikach oraz zapewnia mu możliwość udzielenia odpowiedzi w ciągu 30 dni kalendarzowych. W związku z tym bieg terminu określonego w ust. 2 ulega zawieszeniu.

2.  W przypadku odrzucenia wniosku właściwy organ informuje wnioskodawcę o powodach podjęcia takiej decyzji. Wnioskodawca zostaje poinformowany o decyzji o odrzuceniu wniosku w terminach określonych w art. 18 ust. 2, 3 i 4 oraz w ust. 1 niniejszego artykułu.

3.  Organ wydający świadectwo informuje Komisję o odrzuceniu wniosku w najszybszym możliwym terminie. Komisja przekazuje tę informację właściwym organom innych państw członkowskich drogą elektroniczną.

Sekcja 4

Status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego

Artykuł 20

Weryfikacje

1.  Z chwilą powiadomienia właściwego organu państwa członkowskiego przez posiadacza świadectwa APEO o przybyciu produktów rybołówstwa organ ten może, przed przybyciem przesyłki do tego państwa członkowskiego, powiadomić zatwierdzony podmiot gospodarczy o wybraniu danej przesyłki do dalszej weryfikacji w wyniku analizy ryzyka przeprowadzonej zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Powiadomienia dokonuje się jedynie pod warunkiem, że nie stwarza ono zagrożeń w odniesieniu do planowanej weryfikacji.

2.  Posiadacz świadectwa APEO podlega mniejszej liczbie działań w zakresie kontroli fizycznej i weryfikacji dokumentacji niż inni importerzy, chyba że właściwy organ państwa członkowskiego zdecyduje inaczej w celu uwzględnienia określonego zagrożenia lub wymogów kontrolnych ustanowionych w innych przepisach wspólnotowych.

3.  W przypadku gdy, po przeprowadzeniu analizy ryzyka, właściwy organ państwa członkowskiego wybierze do dalszej kontroli przesyłkę opatrzoną świadectwem połowowym dostarczonym przez zatwierdzony podmiot gospodarczy, organ ten przeprowadzi niezbędne działania weryfikacyjne w trybie priorytetowym. Jeżeli zatwierdzony podmiot gospodarczy złoży stosowny wniosek i po uzgodnieniu z właściwym organem państwa członkowskiego, działania weryfikacyjne mogą zostać przeprowadzone w miejscu innym niż siedziba właściwego organu państwa członkowskiego.

Sekcja 5

Skutki prawne świadectw APEO

Artykuł 21

Przepisy ogólne

1.  Świadectwo APEO staje się skuteczne od dziesiątego dnia roboczego, licząc od daty jego wystawienia. Okres ważności świadectwa pozostaje nieograniczony.

2.  Świadectwo APEO jest ważne jedynie w państwie członkowskim organu wydającego świadectwo.

3.  Właściwe organy monitorują spełnianie kryteriów ustanowionych w art. 9–13.

4.  W przypadku świadectwa APEO wydanego wnioskodawcy, którego przedsiębiorstwo istnieje krócej niż trzy lata, w ciągu pierwszego roku po jego wydaniu ma miejsce ścisły monitoring.

5.  Organ wydający świadectwo dokonuje ponownej weryfikacji spełnienia kryteriów, o których mowa w art. 9–13, w następujących przypadkach:

6.  W odniesieniu do ponownej weryfikacji zastosowanie ma art. 16 ust. 4.

7.  Organ wydający świadectwo informuje Komisję o wynikach ponownej weryfikacji w najszybszym możliwym terminie. Komisja przekazuje tę informację właściwym organom wszystkich państw członkowskich drogą elektroniczną.

Artykuł 22

Zawieszenie statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego

1.  Status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego zostaje zawieszony przez organ wydający świadectwo w następujących przypadkach:

2.  Przed podjęciem decyzji zgodnie z ust. 1 lit. a), b) i c) właściwy organ państwa członkowskiego powiadamia przedmiotowy zatwierdzony podmiot gospodarczy o poczynionych ustaleniach. Przedsiębiorcy przysługuje prawo przedstawienia swojego punktu widzenia w ciągu 30 dni kalendarzowych od daty otrzymania powiadomienia.

3.  Jednakże w przypadku gdy wymaga tego rodzaj lub poziom zagrożenia dla środków ochrony określonego stada lub określonych stad, zawieszenie następuje niezwłocznie. Organ dokonujący zawieszenia niezwłocznie informuje Komisję, tak aby umożliwić innym państwom członkowskim podjęcie odpowiednich działań.

4.  Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1, staje się skuteczne od następnego dnia po powiadomieniu o nim zatwierdzonego podmiotu gospodarczego. Zawieszenie to nie ma jednakże wpływu na żadną procedurę przywozową, która rozpoczęła się jeszcze przed terminem zawieszenia i która nie została jeszcze zakończona.

Artykuł 23

Zawieszenie w przypadku niespełnienia istotnych kryteriów

1.  W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. a), jeżeli zatwierdzony podmiot gospodarczy nie ureguluje sytuacji w terminie, o którym mowa w ust. 2 tego artykułu, status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego zawiesza się na okres 30 dni kalendarzowych. Właściwy organ państwa członkowskiego bezzwłocznie powiadamia o zawieszeniu podmiot gospodarczy i właściwe organy innych państw członkowskich.

2.  W przypadku gdy zainteresowany podmiot gospodarczy nie zdołał uregulować sytuacji w ciągu 30 dni kalendarzowych zawieszenia, o których mowa w ust. 1, natomiast może przedstawić dowód, że jest w stanie spełnić warunki, o ile okres zawieszenia zostanie przedłużony, organ wydający świadectwo zawiesza status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego na kolejne 30 dni kalendarzowych. O przedłużeniu okresu zawieszenia informowane są właściwe organy w pozostałych państwach członkowskich.

3.  W przypadku gdy dany podmiot gospodarczy podjął – w terminach określonych w ust. 1 lub 2 – niezbędne środki w celu spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13, organ wydający świadectwo wycofuje zawieszenie i informuje o tym zainteresowany podmiot gospodarczy oraz Komisję. Zawieszenie można wycofać przed upływem terminu ustanowionego w ust. 1 lub 2.

Artykuł 24

Zawieszenie w przypadku postępowania prawnego

1.  W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. b), organ wydający świadectwo zawiesza status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego na okres trwania tego postępowania. Organ ten informuje zatwierdzony podmiot gospodarczy o zawieszeniu. Powiadomienie wysyłane jest także do właściwych organów w pozostałych państwach członkowskich.

2.  Właściwy organ państwa członkowskiego może jednakże podjąć decyzję o niezawieszaniu statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, jeżeli uzna dane naruszenie za mało znaczące w stosunku do liczby lub wielkości dokonywanych przez przedsiębiorcę działań przywozowych.

Artykuł 25

Zawieszenie w związku ze statusem upoważnionego podmiotu gospodarczego

W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. c), organ wydający świadectwo zawiesza status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego do czasu wycofania zawieszenia statusu upoważnionego podmiotu gospodarczego. Organ ten informuje zatwierdzony podmiot gospodarczy o zawieszeniu. Informuje również właściwe organy w pozostałych państwach członkowskich.

Artykuł 26

Zawieszenie na wniosek podmiotu

1.  W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. d), zatwierdzony podmiot gospodarczy powiadamia organ wydający świadectwo o swojej czasowej niezdolności do spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13, podając termin ponownego spełnienia tych kryteriów. Zatwierdzony podmiot gospodarczy powiadamia także organ wydający świadectwo o wszelkich planowanych środkach oraz o harmonogramie ich stosowania.

2.  Organ wydający świadectwo przesyła powiadomienie Komisji i właściwym organom innych państw członkowskich.

3.  Jeżeli zatwierdzony podmiot gospodarczy nie ureguluje sytuacji w terminie podanym w swoim powiadomieniu, organ wydający świadectwo może przyznać rozsądne przedłużenie tego terminu, pod warunkiem że zatwierdzony podmiot gospodarczy działał w dobrej wierze. O przedłużeniu terminu powiadamia się Komisję i właściwe organy innych państw członkowskich.

Artykuł 27

Wycofanie świadectwa APEO

1.  Świadectwo APEO zostaje wycofane w następujących przypadkach:

2.  W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. b), właściwy organ może podjąć decyzję o niewycofywaniu świadectwa APEO, jeżeli naruszenia są mało znaczące w stosunku do liczby lub wielkości dokonywanych przez przedsiębiorcę działań przywozowych.

3.  Wycofanie świadectwa staje się skuteczne od następnego dnia po powiadomieniu o nim zatwierdzonego podmiotu gospodarczego.

4.  Organ wydający świadectwo niezwłocznie powiadamia Komisję o wycofaniu świadectwa APEO.

Sekcja 6

Wymiana informacji

Artykuł 28

Wnioskowanie o informacje

1.  Zatwierdzony podmiot gospodarczy informuje organ wydający świadectwo o wszystkich zdarzeniach mających miejsce po wydaniu świadectwa i mogących mieć wpływ na jego dalsze obowiązywanie.

2.  Wszelkie istotne informacje będące w posiadaniu organu wydającego świadectwo i dotyczące zatwierdzonych przez ten organ podmiotów gospodarczych udostępniane są, na ich wniosek, Komisji i właściwym organom państw członkowskich, w których zatwierdzone podmioty gospodarcze prowadzą działalność przywozową.

Artykuł 29

Wymiana informacji o zatwierdzonych podmiotach gospodarczych

1.  Komisja oraz właściwe organy we wszystkich państwach członkowskich przechowują przez okres trzech lat lub dłużej, zgodnie z przepisami krajowymi, następujące informacje i mają dostęp do tych informacji:

2.  System informowania o połowach NNN, o którym mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, może być wykorzystywany w ramach procesu wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami oraz w celu informowania Komisji i podmiotów gospodarczych zgodnie z przepisami przewidzianymi w niniejszym rozdziale.

3.  Komisja może za pośrednictwem Internetu podać do wiadomości publicznej wykaz zatwierdzonych podmiotów gospodarczych, po uzyskaniu uprzedniej zgody zainteresowanych zatwierdzonych podmiotów gospodarczych. Wykaz ten jest uaktualniany.

Artykuł 30

Obowiązki w zakresie sprawozdawczości i ocena

1.  Państwa członkowskie włączają informacje na temat stosowania systemu zatwierdzonych podmiotów gospodarczych, ustanowionego w niniejszym rozdziale, do sprawozdania przekazywanego Komisji co dwa lata zgodnie z art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2.  Na podstawie tych sprawozdań oraz własnych obserwacji Komisja dokonuje oceny i ewentualnej zmiany systemu zatwierdzonych podmiotów gospodarczych.

ROZDZIAŁ III

Weryfikacje w związku ze świadectwami połowowymi

Artykuł 31

Wspólnotowe kryteria służące weryfikacji

Weryfikacje mające na celu zapewnienie przestrzegania przepisów rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zgodnie z art. 17 tego rozporządzenia, skupiają się na zagrożeniach określonych na podstawie następujących wspólnotowych kryteriów:

Artykuł 32

Obowiązki w zakresie sprawozdawczości i ocena

1.  Państwa członkowskie włączają informacje na temat stosowania wspólnotowych kryteriów, o których mowa w art. 31, do sprawozdania przekazywanego Komisji co dwa lata zgodnie z art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2.  Na podstawie tych sprawozdań oraz własnych obserwacji Komisja dokonuje oceny i ewentualnej zmiany wspólnotowych kryteriów.

ROZDZIAŁ IV

Współpraca z krajami trzecimi

Artykuł 33

Współpraca administracyjna z krajami trzecimi w zakresie świadectw połowowych

1.  Mechanizmy administracyjne, w ramach których świadectwa połowowe są wystawiane, zatwierdzane lub przekazywane drogą elektroniczną lub zastępowane przez elektroniczny system identyfikowalności zapewniający taki sam poziom kontroli przez organy, ustanowione w ramach współpracy administracyjnej opisanej w art. 20 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, wymienione zostały w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

2.  Komisja informuje właściwe organy państw członkowskich o ustanowieniu nowego mechanizmu administracyjnego dotyczącego wdrożenia przepisów o świadectwach połowowych z rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 w ciągu 15 dni roboczych od jego ustanowienia, niezwłocznie umieszcza stosowną informację na swojej stronie internetowej i aktualizuje załącznik IX do niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ III

OBSERWACJE

Artykuł 34

Formularz sprawozdawczy z obserwacji statków rybackich

1.  Formularz sprawozdawczy z obserwacji statków rybackich, o którym mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2003, znajduje się w załączniku XA do niniejszego rozporządzenia.

2.  Instrukcje wypełniania formularza, o którym mowa w ust. 1, znajdują się w załączniku XB do niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ IV

WZAJEMNA POMOC

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 35

Zakres

1.  W niniejszym tytule ustanawia się warunki wzajemnej współpracy na szczeblu administracyjnym między państwami członkowskimi, krajami trzecimi, Komisją i wyznaczonym przez nią organem, służącej zapewnieniu skutecznego stosowania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 oraz niniejszego rozporządzenia.

2.  W ramach niniejszego tytułu nie zobowiązuje się państw członkowskich do udzielania wzajemnej pomocy w przypadkach, w których mogłoby to narazić ich krajowe systemy prawne, porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne fundamentalne interesy na szkodę. Przed odrzuceniem wniosku o pomoc państwo członkowskie, do którego zwrócono się o pomoc, konsultuje się z wnioskującym o pomoc państwem członkowskim w celu ustalenia, czy możliwe jest częściowe udzielenie pomocy przy zachowaniu pewnych warunków. W przypadku braku możliwości udzielenia pomocy zgodnie z wnioskiem, o fakcie tym i o przyczynach jego zaistnienia niezwłocznie informowane są wnioskujące o pomoc państwo członkowskie oraz Komisja.

3.  Niniejszy tytuł nie wpływa na stosowanie w państwach członkowskich przepisów dotyczących postępowań karnych i pomocy prawnej w sprawach karnych, w tym na przepisy dotyczące tajemnicy dochodzenia sądowego.

Artykuł 36

Ochrona danych osobowych

1.  Niniejsze rozporządzenie nie narusza poziomu ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych na mocy przepisów prawa wspólnotowego i krajowego oraz nie ma na niego wpływu, a w szczególności nie zmienia zobowiązań państw członkowskich w odniesieniu do przetwarzania przez nie danych osobowych na mocy dyrektywy 95/46/WE ani zobowiązań instytucji i organów wspólnotowych w odniesieniu do przetwarzania przez nie danych osobowych na mocy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 podczas pełnienia przez nie swoich obowiązków. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają przestrzeganie wszelkich mających zastosowanie przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 i dyrektywie 95/46/WE.

2.  Prawa osób w odniesieniu do ich danych zarejestrowanych i przetwarzanych w krajowych systemach wykonywane są zgodnie z prawem państwa członkowskiego, w którym te dane osobowe zarejestrowano, a w szczególności z przepisami wykonawczymi dyrektywy 95/46/WE, a w odniesieniu do danych zarejestrowanych i przetwarzanych w systemach wspólnotowych prawa te wykonywane są zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

Artykuł 37

Wykorzystanie informacji a ochrona tajemnicy zawodowej i handlowej

1.  Państwo członkowskie wnioskujące o pomoc wykorzystuje informacje przekazane zgodnie z niniejszym tytułem jedynie na potrzeby wykonania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i każdorazowo zgodnie z dyrektywą 95/46/WE. Wykorzystanie tego rodzaju informacji do innych celów wymaga porozumienia się z państwem członkowskim proszonym o pomoc, które tych informacji udzieliło. Wykorzystanie tych informacji podlega następnie wszelkim warunkom ustanowionym przez państwo członkowskie proszone o pomoc w zakresie nieujawniania informacji zgodnie z dyrektywą 95/46/WE. Informacje o danych osobowych wykorzystywane są do innych celów zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie 95/46/WE.

2.  Państwo członkowskie wnioskujące o pomoc uwzględnia określone wymagania dotyczące ujawniania informacji, takie jak bezpieczeństwo i prywatność osób zidentyfikowanych, lub które można zidentyfikować na podstawie tych informacji.

3.  Informacje te objęte są taką samą ochroną, z jakiej korzystają podobne dane na mocy ustawodawstwa krajowego państwa członkowskiego, które je otrzymuje, a w odniesieniu do instytucji wspólnotowej, która je otrzymuje, na mocy odpowiednich przepisów mających zastosowanie do tej instytucji. Państwo członkowskie otrzymujące informacje może powołać się na nie, jako na dowód w postępowaniu karnym lub administracyjnym, zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego.

4.  Informacje przekazane w jakiejkolwiek formie osobom pracującym dla krajowych organów publicznych i dla Komisji objęte są obowiązkiem zachowania poufności i tajemnicy służbowej, jeżeli ich ujawnienie mogłoby nieść negatywne skutki dla:

5.  Ustępu 4 nie stosuje się w przypadku, gdy ujawnienie informacji jest niezbędne w celu doprowadzenia do zaprzestania połowów NNN lub poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, a organ przekazujący te informacje wyraża zgodę na ich ujawnienie.

Artykuł 38

Koszty

Państwa członkowskie same ponoszą koszty realizacji wniosku o pomoc i zrzekają się wszelkich roszczeń z tytułu zwrotu kosztów poniesionych w wyniku stosowania niniejszego tytułu.

Artykuł 39

Organ centralny

1.  Każde państwo członkowskie wyznacza jednolity urząd łącznikowy odpowiedzialny za stosowanie niniejszego tytułu.

2.  Każde państwo członkowskie przekazuje do wiadomości Komisji i innych państw członkowskich tożsamość jednolitego urzędu łącznikowego i uaktualnia tę informację.

3.  Komisja publikuje i uaktualnia wykaz jednolitych urzędów łącznikowych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 40

Środki następcze

1.  Jeżeli władze krajowe podejmą decyzję, w odpowiedzi na wniosek o pomoc wystosowany na podstawie niniejszego tytułu lub w wyniku spontanicznej wymiany informacji, o podjęciu środków, których wdrożenie możliwe jest jedynie za zgodą lub na wniosek organu sądowego, przekazują one zainteresowanemu państwu członkowskiemu i Komisji wszelkie informacje na temat tych środków, które mają związek z połowami NNN lub poważnymi naruszeniami, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub z naruszeniem niniejszego rozporządzenia.

2.  Przekazanie informacji musi być każdorazowo poprzedzone zgodą wydaną przez organ sądowy, jeżeli wymagają tego przepisy prawa krajowego.

ROZDZIAŁ II

Informacje przekazywane bez uprzedniego wniosku

Artykuł 41

Informacje przekazywane bez uprzedniego wniosku

1.  W przypadku gdy państwo członkowskie dysponuje wiedzą o domniemanych połowach NNN lub poważnym naruszeniu, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, lub posiada uzasadnione podejrzenia, że może dojść do tego rodzaju działań lub naruszenia, niezwłocznie powiadamia ono inne zainteresowane państwa członkowskie oraz Komisję. W ramach tego powiadomienia przekazywane są wszelkie niezbędne informacje, a powiadomienia dokonuje się za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

2.  W przypadku gdy państwo członkowskie podejmuje środki egzekucyjne w stosunku do połowów NNN lub poważnego naruszenia, o których mowa w ust. 1, powiadamia pozostałe zainteresowane państwa członkowskie i Komisję za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

3.  Wszystkich powiadomień na mocy niniejszego artykułu dokonuje się na piśmie.

ROZDZIAŁ III

Wnioski o pomoc

Artykuł 42

Definicje

Do celów niniejszego tytułu „wniosek o pomoc” oznacza wniosek skierowany przez jedno państwo członkowskie do drugiego państwa członkowskiego w sprawie:

Artykuł 43

Wymogi ogólne

1.  Państwo członkowskie wnioskujące o pomoc dopilnowuje, aby wszystkie wnioski o pomoc zawierały wystarczające informacje w celu umożliwienia państwu członkowskiemu proszonemu o pomoc udzielenie odpowiedzi na wniosek, w tym wszelkie niezbędne dowody dostępne na terytorium państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc.

2.  Wnioski o pomoc składane są jedynie w uzasadnionych przypadkach, w których istnieje wiarygodna przesłanka, by sądzić, że doszło do połowów NNN lub poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, oraz gdy państwo członkowskie wnioskujące o pomoc nie jest w stanie uzyskać informacji lub podjąć środków, o które wnioskuje, we własnym zakresie.

Artykuł 44

Przekazywanie wniosków i odpowiedzi

1.  Wnioski przesyłane są jedynie przez organ centralny państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub przez Komisję na ręce organu centralnego państwa członkowskiego proszonego o pomoc. Wszystkie odpowiedzi na wniosek przesyłane są w ten sam sposób.

2.  Wnioski o wzajemną pomoc i odpowiedzi na nie przekazywane są na piśmie.

3.  Właściwe organy centralne uzgadniają, w jakim języku przesyłane są wnioski i udzielane informacje jeszcze przed wystosowaniem wniosku. W przypadku braku porozumienia wnioski przekazywane są w języku urzędowym państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, a odpowiedzi w języku urzędowym państwa członkowskiego proszonego o pomoc.

Artykuł 45

Wnioski o udzielenie informacji

1.  Państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje, na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji, wszelkie istotne informacje niezbędne w celu ustalenia, czy doszło do połowów NNN lub poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, lub w celu ustalenia, czy istnieje uzasadnione podejrzenie, że może do nich dojść. Informacje te przekazywane są za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

2.  Państwo członkowskie proszone o pomoc przeprowadza, na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji, właściwe dochodzenie administracyjne dotyczące działań, które stanowią, lub z perspektywy państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc wydają się stanowić połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Państwo członkowskie proszone o pomoc powiadamia państwo członkowskie wnioskujące o pomoc i Komisję o wynikach przedmiotowego dochodzenia administracyjnego.

3.  Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji państwo członkowskie proszone o pomoc może zezwolić właściwemu urzędnikowi państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc na towarzyszenie urzędnikom państwa członkowskiego proszonego o pomoc lub Komisji w trakcie dochodzenia administracyjnego, o którym mowa w ust. 2. W przypadku gdy możliwość realizacji określonych czynności została w ramach krajowych przepisów dotyczących postępowania karnego ograniczona do urzędników specjalnie wyznaczonych przez prawo krajowe, urzędnicy organu wnioskującego o pomoc nie uczestniczą w takich czynnościach. W żadnym wypadku nie uczestniczą oni w przeszukiwaniu pomieszczeń ani formalnym przesłuchiwaniu osób przeprowadzanym zgodnie z prawem karnym. Urzędnicy państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, przebywający w państwie członkowskim proszonym o pomoc, zobowiązani są każdorazowo do przedstawiania pisemnego upoważnienia określającego ich tożsamość oraz oficjalną funkcję.

4.  Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje wszelkie dokumenty lub kopie poświadczone za zgodność z oryginałem, znajdujące się w jego posiadaniu i mające związek z połowami NNN lub poważnym naruszeniem, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

5.  Standardowy formularz służący do wymiany informacji w odpowiedzi na wniosek znajduje się w załączniku XI.

Artykuł 46

Wnioski o zastosowanie środków egzekucyjnych

1.  Państwo członkowskie proszone o pomoc, w oparciu o dowody, o których mowa w art. 43, niezwłocznie podejmuje, na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji, wszelkie konieczne środki egzekucyjne w celu doprowadzenia do zaprzestania, na swoim terytorium lub na podlegających mu wodach morskich, wszelkich połowów NNN lub poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2.  Państwo członkowskie proszone o pomoc może konsultować się z państwem członkowskim wnioskującym o pomoc oraz z Komisją w toku podejmowania środków egzekucyjnych, o których mowa w ust. 1.

3.  Państwo członkowskie proszone o pomoc informuje państwo członkowskie wnioskujące o pomoc, inne zainteresowane państwa członkowskie i Komisję o podjętych środkach i ich skutkach za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

Artykuł 47

Termin udzielenia odpowiedzi na wnioski o udzielenie informacji i zastosowanie środków egzekucyjnych

1.  Państwo członkowskie proszone o pomoc niezwłocznie przekazuje informacje, o których mowa w art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 3, przy czym nie później niż 4 tygodnie od dnia otrzymania wniosku. Państwo członkowskie proszone o pomoc i wnioskujące o pomoc oraz Komisja mogą uzgodnić różne terminy.

2.  Jeżeli państwo członkowskie proszone o pomoc nie jest w stanie udzielić odpowiedzi w terminie, informuje ono państwo członkowskie wnioskujące o pomoc lub Komisję na piśmie o przyczynach niemożności dotrzymania terminu oraz o możliwym terminie udzielenia odpowiedzi.

Artykuł 48

Wnioski o powiadomienie administracyjne

1.  Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc oraz zgodnie z prawem krajowym, regulującym kwestię powiadamiania o podobnych instrumentach i decyzjach, państwo członkowskie proszone o pomoc powiadamia podmiot będący ich adresatem o wszelkich instrumentach i decyzjach podejmowanych w obszarze objętym rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008, które pochodzą od organów administracyjnych państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc i mają zastosowanie na terytorium państwa członkowskiego proszonego o pomoc.

2.  Wnioski o powiadomienie składa się przy użyciu standardowego formularza znajdującego się w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

3.  Państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje swoją odpowiedź państwu członkowskiemu wnioskującemu o pomoc niezwłocznie po dokonaniu powiadomienia za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39. Odpowiedzi udziela się przy użyciu standardowego formularza znajdującego się w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

Relacje z Komisją

Artykuł 49

Wymiana informacji między państwami członkowskimi i Komisją

1.  Natychmiast po wejściu w ich posiadanie każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszelkich informacjach, które uzna za istotne, a które dotyczą metod, praktyk lub ujawnionych tendencji mających zastosowanie lub przypuszczalnie mających zastosowanie w ramach połowów NNN lub poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2.  Komisja powiadamia państwa członkowskie, niezwłocznie po wejściu w ich posiadanie, o wszelkich informacjach, które mogą być pomocne w egzekucji wykonania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Artykuł 50

Koordynacja ze strony Komisji

1.  W przypadku gdy państwo członkowskie dowiaduje się o działaniach stanowiących lub wydających się stanowić połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, i mających szczególne znaczenie na szczeblu wspólnotowym, powiadamia ono Komisję niezwłocznie o wszelkich stosownych informacjach niezbędnych do ustalenia stanu faktycznego. Komisja przekazuje te informacje do pozostałych zainteresowanych państw członkowskich.

2.  Do celów ust. 1 działania stanowiące połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za działania o szczególnym znaczeniu na szczeblu wspólnotowym, w szczególności jeżeli:

3.  Jeżeli Komisja uzna, że działania stanowiące połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zostały podjęte w przynajmniej jednym państwie członkowskim, powiadamia ona o tym fakcie zainteresowane państwa członkowskie, które bezzwłocznie przeprowadzają dochodzenia. Właściwe państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję o ustaleniach poczynionych w ramach tych dochodzeń.

ROZDZIAŁ V

Relacje z krajami trzecimi

Artykuł 51

Wymiana informacji z krajami trzecimi

1.  W przypadku otrzymania przez państwo członkowskie informacji istotnych dla zapewnienia skutecznego stosowania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i niniejszego rozporządzenia od kraju trzeciego, państwo to przekazuje te informacje pozostałym zainteresowanym państwom członkowskim za pośrednictwem organu centralnego, w granicach dopuszczalnych na mocy dwustronnych umów o pomocy zawartych z danym krajem trzecim.

2.  Państwo członkowskie może przekazywać informacje otrzymane na mocy niniejszego tytułu krajowi trzeciemu za pośrednictwem organu centralnego na mocy dwustronnej umowy o pomocy zawartej z danym krajem trzecim. Przekazanie to następuje po wcześniejszej konsultacji z państwem członkowskim, które udostępniło te informacje jako pierwsze, oraz zgodnie z przepisami wspólnotowymi i krajowymi dotyczącymi ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych.

3.  Komisja może, w ramach porozumień w sprawie połowów zawieranych między Wspólnotą a krajami trzecimi lub w ramach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa lub podobnych struktur, w których Wspólnota jest stroną umawiającą się lub współpracującym podmiotem niebędącym stroną, przekazywać istotne informacje dotyczące połowów NNN lub poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, pozostałym stronom przedmiotowych porozumień, organizacji lub struktur, pod warunkiem udzielenia zgody przez państwo członkowskie, od którego te informacje pochodzą.

ROZDZIAŁ VI

Przepisy przejściowe

Artykuł 52

Ustanowienie systemu informowania o połowach NNN

W oczekiwaniu na ustanowienie „Systemu informowania o połowach NNN”, o którym mowa w art. 51 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, właściwe organy państw członkowskich współpracują ze sobą i z Komisją na mocy niniejszego tytułu w ramach istniejących struktur wymiany informacji.

TYTUŁ V

ZMIANY

Artykuł 53

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1005/2008

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zawierającym wykaz produktów wyłączonych z definicji „produktów rybołówstwa” zawartej w art. 2 pkt 8 tego rozporządzenia, wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem XIII do niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 54

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

---

ZAŁĄCZNIK I

Termin dostarczenia uprzedniego powiadomienia dotyczącego określonych rodzajów produktów rybołówstwa, o których mowa w art. 1

Termin dostarczenia uprzedniego powiadomienia wynoszący 4 godziny

Wyładunek świeżych produktów rybołówstwa przez statki rybackie w wyznaczonych portach wspólnotowych.

▼M3

---

ZAŁĄCZNIK IIA

Formularz uprzedniego powiadomienia dla statków rybackich z państw trzecich, o którym mowa w art. 2 ust. 1

---

ZAŁĄCZNIK IIB

Formularz uprzedniego powiadomienia dla statków rybackich z państw trzecich, o którym mowa w art. 2 ust. 2

▼B

---

ZAŁĄCZNIK IIIA

Formularz deklaracji przedkładanej przed wyładunkiem, o której mowa w art. 3 ust. 1

---

ZAŁĄCZNIK IIIB

Formularz deklaracji przedkładanej przed przeładunkiem, o której mowa w art. 3 ust. 2

(wymaganej zarówno od statku przekazującego, jak i od statku przyjmującego)

---

ZAŁĄCZNIK IV

ŚWIADECTWO POŁOWOWE WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

Uproszczony formularz dla produktów rybołówstwa spełniających wymogi określone w art. 6 niniejszego rozporządzenia

---

Dodatek

Dane dotyczące transportu

---

ZAŁĄCZNIK V

Systemy dokumentacji połowów przyjęte przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa i uznane za zgodne z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1005/2008

---

ZAŁĄCZNIK VI

Terminy dostarczenia świadectw połowowych przesyłek, o których mowa w art. 8

Termin dostarczenia świadectwa połowowego przed wejściem na terytorium Wspólnoty wynoszący 4 godziny

Przesyłki produktów rybołówstwa wwożone na teren Wspólnoty transportem lotniczym

Termin dostarczenia świadectwa połowowego przed wejściem na terytorium Wspólnoty wynoszący 2 godziny

Przesyłki produktów rybołówstwa wwożone na teren Wspólnoty transportem drogowym

Termin dostarczenia świadectwa połowowego przed wejściem na terytorium Wspólnoty wynoszący 4 godziny

Przesyłki produktów rybołówstwa wwożone na teren Wspólnoty transportem kolejowym

---

ZAŁĄCZNIK VII

---

ZAŁĄCZNIK VIII

---

ZAŁĄCZNIK IX

Mechanizmy administracyjne uzgodnione z państwami bandery i dotyczące wdrożenia przepisów o świadectwach połowowych (art. 12 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008)

▼M4

Sekcja 1

NORWEGIA

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH

Zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 świadectwo połowowe przewidziane w art. 12 i załączniku II do tego rozporządzenia zostaje zastąpione – w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą Norwegii – przez norweskie świadectwo połowowe bazujące na norweskim systemie ważenia i rejestracji połowów, czyli elektronicznym systemie identyfikowalności, nad którym nadzór sprawują władze norweskie, zapewniającym taki sam poziom kontroli przez właściwe organy, jakiego wymaga system świadectw połowowych Unii Europejskiej.

Wzory norweskich świadectw połowowych, które zastąpią świadectwo połowowe Unii Europejskiej oraz świadectwo powrotnego wywozu, przedstawiono w dodatku I.

Dokumenty, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, można przekazywać drogą elektroniczną.

Norwegia wymaga świadectw połowowych w odniesieniu do wyładunków i przywozów do Norwegii połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

WZAJEMNA POMOC

W celu usprawnienia wymiany informacji i pomocy pomiędzy odpowiednimi organami w Norwegii i państwach członkowskich Unii Europejskiej, w oparciu o szczegółowe zasady wzajemnej pomocy ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1010/2009, rozwijana będzie wzajemna pomoc, o której mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Dodatek I

▼M1

Sekcja 2

STANY ZJEDNOCZONE

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH

Zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 świadectwo połowowe przewidziane w art. 12 i załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 zostaje zastąpione – w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą Stanów Zjednoczonych – przez amerykańskie świadectwo połowowe wykorzystujące elektroniczne systemy sprawozdawczo-rejestrowe, nad którym nadzór sprawują władze amerykańskie, zapewniające taki sam poziom kontroli przez organy jakiego wymaga wspólnotowy system świadectw połowowych.

Wzór amerykańskiego świadectwa połowowego, które zastępuje świadectwo połowowe Wspólnoty Europejskiej oraz świadectwo powrotnego wywozu z dniem 1 stycznia 2010 r., przedstawiono w dodatku.

WZAJEMNA POMOC

W celu usprawnienia wymiany informacji i współpracy administracyjnej pomiędzy odpowiednimi właściwymi organami w Stanach Zjednoczonych i państwach członkowskich Wspólnoty Europejskiej, w oparciu o szczegółowe zasady wzajemnej pomocy ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1010/2009, rozwijana będzie wzajemna pomoc, o której mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Dodatek

Sekcja 3

NOWA ZELANDIA

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH

Zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 świadectwo połowowe przewidziane w art. 12 i załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 zostaje zastąpione – w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą Nowej Zelandii – przez nowozelandzkie świadectwo połowowe wykorzystujące elektroniczny system identyfikowalności i wystawiania świadectw, nad którym nadzór sprawują władze nowozelandzkie, zapewniający taki sam poziom kontroli przez organy jakiego wymaga wspólnotowy system świadectw połowowych.

Wzór nowozelandzkiego świadectwa połowowego, które zastępuje świadectwo połowowe wspólnoty europejskiej oraz świadectwo powrotnego wywozu w odniesieniu do połowów dokonanych przez statki rybackie zarejestrowane w Nowej Zelandii i wyładowywanych w Nowej Zelandii z dniem 1 stycznia 2010 r., przedstawiono w dodatku I.

Dodatkowe objaśnienia dotyczące nowozelandzkiego świadectwa połowowego przedstawiono w dodatku II.

Dokumenty, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, można przekazywać w formie elektronicznej.

WZAJEMNA POMOC

W celu usprawnienia wymiany informacji i pomocy pomiędzy odpowiednimi właściwymi organami w Nowej Zelandii i państwach członkowskich Wspólnoty Europejskiej, w oparciu o szczegółowe zasady wzajemnej pomocy ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1010/2009, rozwijana będzie wzajemna pomoc, o której mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Dodatek I

▼M6

▼M1

Dodatek II

Termin „consignor” oznacza eksportera.

Rząd Nowej Zelandii nie poświadcza jakichkolwiek informacji wpisanych w rubryce „unofficial information” ani informacji wpisanych poniżej podpisów złożonych w imieniu rządu Nowej Zelandii.

▼M2

Sekcja 4

ISLANDIA

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH

Zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 świadectwo połowowe przewidziane w art. 12 i załączniku II do tego rozporządzenia zostaje z dniem 1 stycznia 2010 r. zastąpione – w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą Islandii – przez islandzkie świadectwo połowowe bazujące na islandzkim systemie ważenia i rejestracji połowów, czyli elektronicznym systemie identyfikowalności, nad którym nadzór sprawują władze islandzkie, zapewniającym taki sam poziom kontroli przez właściwe organy, jakiego wymaga unijny system świadectw połowowych.

Wzór islandzkiego świadectwa połowowego przedstawiono w dodatku.

Dokumenty, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, można przekazywać drogą elektroniczną.

Islandia wymaga świadectw połowowych w odniesieniu do wyładunków i przywozów do Islandii połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

WZAJEMNA POMOC

W celu usprawnienia wymiany informacji i pomocy pomiędzy odpowiednimi organami w Islandii i państwach członkowskich Unii Europejskiej, w oparciu o szczegółowe zasady wzajemnej pomocy ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1010/2009, rozwijana będzie wzajemna pomoc, o której mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Dodatek

Sekcja 5

KANADA

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH

Zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 świadectwo połowowe przewidziane w art. 12 i załączniku II do tego rozporządzenia zostaje zastąpione – w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą Kanady – przez kanadyjskie świadectwa połowowe bazujące na kanadyjskim systemie świadectw połowowych (FCS) (opisanym w dodatku 3), czyli elektronicznym systemie identyfikowalności, nad którym nadzór sprawują władze kanadyjskie, zapewniającym taki sam poziom kontroli przez właściwe organy, jakiego wymaga unijny system świadectw połowowych.

Wzory kanadyjskich świadectw połowowych, które zastąpią świadectwo połowowe Wspólnoty Europejskiej oraz świadectwo powrotnego wywozu z dniem 1 stycznia 2010 r., przedstawiono w dodatkach 1 i 2.

Połowy przez grupy etniczne na potrzeby własne lub ze statków rybackich określonych w art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1010/2009 dokumentowane są za pomocą uproszczonego kanadyjskiego świadectwa połowowego przedstawionego w dodatku 2.

Dokumenty, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, można przekazywać drogą elektroniczną.

WZAJEMNA POMOC

W celu usprawnienia wymiany informacji i współpracy administracyjnej pomiędzy odpowiednimi właściwymi organami w Kanadzie i państwach członkowskich Unii Europejskiej, w oparciu o szczegółowe zasady wzajemnej pomocy ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1010/2009, rozwijana będzie wzajemna pomoc, o której mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Dodatek 1

Dodatek 2

Dodatek 3

Kanadyjski system świadectw połowowych (FCS) przeznaczony jest do wydawania standardowych i uproszczonych świadectw połowowych.

FCS będzie służył do wydawania i zatwierdzania świadectw połowowych dla przesyłek konwencjonalnych produktów rybołówstwa wywożonych z Kanady do Unii Europejskiej, w tym żywych, świeżych, mrożonych, solonych, konserwowanych lub wędzonych i suszonych ryb, wykorzystujących surowce z połowów nieprowadzonych ze statków rybackich, połowów przez grupy etniczne na potrzeby własne lub połowów z małych i dużych statków rybackich lub zawierających produkty wytwarzane w ramach procesu produkcyjnego obejmującego kilka etapów.

Aby maksymalnie zwiększyć wydajność, Kanada będzie grupować niektóre statki na uproszczonych świadectwach połowowych. FCS zachowa jednak pełne dane statków wchodzących w skład grupy, a statki te będą dalej powiązane z informacjami na temat swoich licencji lub rejestracji i połowów zadeklarowanych na świadectwie.

Grupowanie będzie stosowane w odniesieniu do niektórych postaci produktów, a w szczególności w odniesieniu do połowów przy użyciu statków, które gromadzą ryby zakupione od różnych statków rybackich i wydają świadectwa sprzedaży na morzu, połowów nieprowadzonych ze statków rybackich przy użyciu niewodów dobrzeżnych, zbiorów małży na plażach, połowów pod lodem, dla niektórych rodzajów rybołówstwa przybrzeżnego, połowów przez grupy etniczne na potrzeby własne, jeśli mogą być one prowadzone w ramach społeczności lokalnej. Grupowanie będzie stosowane w odniesieniu do poszczególnych przedsiębiorstw wywozowych i w zależności od potrzeb będzie modyfikowane dla każdej wysyłki.

Grupowanie umożliwi Kanadzie wydawanie jednego świadectwa dla każdej wysyłki przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich informacji dotyczących świadectwa (licencji/rejestracji statku) dostępnych w bazie danych.

Informacje te będą dostępne dla władz państw członkowskich UE w krajach przywozu za pośrednictwem naszej strony internetowej lub poprzez bezpośredni kontakt telefoniczny z naszym biurem certyfikacyjnym.

Kraje będące osobami trzecimi mogą również skontaktować się z biurem certyfikacyjnym w celu zasięgnięcia informacji na temat wywozu pośredniego.

Sekcja 6

Wyspy Owcze

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH

Zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 świadectwo połowowe przewidziane w art. 12 i załączniku II do tego rozporządzenia zostaje zastąpione – w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą Wysp Owczych – przez farerskie świadectwo połowowe bazujące na farerskim systemie not sprzedażowych i dzienników połowowych, czyli systemie identyfikowalności, nad którym nadzór sprawują władze Wysp Owczych, zapewniającym taki sam poziom kontroli przez właściwe organy, jakiego wymaga unijny system świadectw połowowych.

Wzór farerskiego świadectwa połowowego, które zastępuje świadectwa połowowe Wspólnoty Europejskiej oraz świadectwo powrotnego wywozu z dniem 1 stycznia 2010 r., przedstawiono w dodatku.

Dokumenty, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, można przekazywać drogą elektroniczną.

WZAJEMNA POMOC

W celu usprawnienia wymiany informacji i pomocy pomiędzy odpowiednimi właściwymi organami Wysp Owczych i państw członkowskich Unii Europejskiej, w oparciu o szczegółowe zasady wzajemnej pomocy ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1010/2009, rozwijana będzie wzajemna pomoc, o której mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Dodatek

▼M4

Sekcja 7

REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH

Zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 świadectwo połowowe przewidziane w art. 12 i załączniku II do tego rozporządzenia zostaje zastąpione – w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą Republiki Południowej Afryki – przez świadectwa połowowe Republiki Południowej Afryki, czyli elektroniczny system identyfikowalności, nad którym nadzór sprawują władze Republiki Południowej Afryki, zapewniający taki sam poziom kontroli przez właściwe organy, jakiego wymaga system świadectw połowowych Unii Europejskiej.

Wzory świadectw połowowych Republiki Południowej Afryki, które zastąpią świadectwo połowowe Unii Europejskiej oraz świadectwo powrotnego wywozu, przedstawiono w dodatku I.

Dokumenty, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, można przekazywać drogą elektroniczną.

Dodatek I

▼B

---

ZAŁĄCZNIK XA

Formularz sprawozdawczy z obserwacji statków rybackich

---

ZAŁĄCZNIK XB

Instrukcje wypełniania formularza zamieszczonego w załączniku XA

NALEŻY PRZEKAZAĆ JAK NAJWIĘCEJ INFORMACJI

---

ZAŁĄCZNIK XI

Standardowy formularz wymiany informacji w odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji zgodnie z art. 45

---

ZAŁĄCZNIK XII

Standardowy formularz wniosku o powiadomienie administracyjne zgodnie z art. 48

▼M3 —————

---

( 1 ) Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

( 2 ) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

( 3 ) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

( 4 ) Dz.U. L 333 z 20.12.2003, s. 17.

( 5 ) Dz.U. L 226 z 25.6.2004, s. 83.

( 6 ) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

( 7 ) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 1.

( 8 ) Dz.U. L 194 z 24.7.2010, s. 1.