Unijne przepisy dotyczące znaków towarowych (rejestracja krajowa)

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa (UE) 2015/2436 mająca na celu ujednolicenie przepisów krajów UE odnoszących się do znaków towarowych

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

• Dyrektywa ma na celu ujednolicenie praw i przepisów proceduralnych krajów UE odnoszących się do rejestracji znaków towarowych.
• Stanowi część pakietu reform, w którego skład wchodzi też rewizja rozporządzenia (WE) nr 207/2009 w sprawie unijnego znaku towarowego. Pakiet ma sprawić, aby systemy rejestracji znaków towarowych w całej UE stały się bardziej dostępne i skuteczne dla przedsiębiorstw.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Niniejsza dyrektywa ustala zasady przyjmowania prawodawstwa krajowego dotyczącego znaków towarowych obejmujących towary lub usługi:

• które są rejestrowane w kraju UE lub w Urzędzie Własności Intelektualnej Państw Beneluksu, jako indywidualny znak towarowy, znak gwarancyjny lub certyfikujący lub znak wspólny*;
• których rejestracja międzynarodowa ma skutek w kraju UE.

Format

Znak towarowy może stanowić każde oznaczenie, które można przedstawić w formie graficznej (w szczególności oznacza to wyrazy, w tym nazwiska, a także wzory, litery, cyfry, kształty towarów lub ich opakowań). Oznaczenie musi umożliwiać odróżnianie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw.

Podstawy odmowy rejestracji

Znak towarowy może nie zostać zarejestrowany lub unieważniony w późniejszym terminie z wielu powodów, m.in. jeżeli:

• nie ma odróżniającego charakteru,
• ma wyłącznie charakter opisowy,
• składa się z oznaczeń, które weszły do języka potocznego wykorzystywanego w odnośnych praktykach handlowych,
• jest sprzeczny z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami,
• ze względu na swój charakter może wprowadzać odbiorców w błąd, na przykład co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towarów lub usługi.

Znaku towarowego nie rejestruje się lub podlega on unieważnieniu, jeżeli jest on identyczny lub podobny do wcześniej zarejestrowanego znaku towarowego.

Prawa

• Właściciel ma wyłączne prawo do stworzonego znaku towarowego.
• Na jego podstawie osoby trzecie mogą otrzymać zakaz używania znaku, który jest identyczny lub podobny w stopniu, który mógłby wprowadzić klientów w błąd.
• Właściciel nie może jednak zakazać stronom trzecim stosowania następujących elementów w celach handlowych:
  • nazwiska (nazwy) i adresu strony trzeciej, jeżeli jest nią osoba fizyczna,
  • cech towarów lub usług wchodzących w skład znaku,
  • przeznaczenia towarów lub usług.

Stosowanie

• Właściciel znaku towarowego musi zacząć rzeczywiście go używać w czasie pięciu lat od rejestracji.
• Zawieszenie używania podczas nieprzerwanego okresu pięciu lat powoduje, że znak towarowy podlega karom za nieużywanie.

Procedura rejestracji

Zgłoszenia muszą zawierać:

• wniosek o rejestrację,
• informacje identyfikujące zgłaszającego,
• wykaz towarów lub usług, których dotyczy zgłoszenie,
• przedstawienie znaku towarowego, które pozwala zarówno władzom, jak i odbiorcom ustalić, co podlega jego ochronie.

Zgłoszenie znaku towarowego wymaga uiszczenia opłaty określonej przez dany kraj UE.

Czas trwania i przedłużenie

• Znaki towarowe rejestrowane są na okres 10 lat od daty dokonania zgłoszenia.
• Rejestracja może być przedłużona na okres kolejnych 10 lat na wniosek właściciela i po uiszczeniu opłaty za przedłużenie. Krajowy urząd ds. znaków towarowych poinformuje właściciela o wygaśnięciu rejestracji sześć miesięcy przed tym wygaśnięciem.

Niniejsza dyrektywa uchyla i zastępuje dyrektywę 2008/95/WE z dniem 14 stycznia 2019 r.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie od dnia 12 stycznia 2016 r. Kraje UE mają obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do dnia 14 stycznia 2019 r.

KONTEKST

Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej dotyczącej ochrony znaków towarowych w UE.

KLUCZOWE POJĘCIE

*Znaki wspólne: W momencie dokonania zgłoszenia o rejestrację można oznaczyć znak towarowy jako wspólny. Zgłoszenia o rejestrację takiego znaku mogą dokonać organizacje zrzeszające wytwórców, producentów lub usługodawców.

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 z dnia 16 grudnia 2015 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 336 z 23.12.2015, s. 1–26)

Kolejne zmiany do dyrektywy (UE) 2015/2436 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

Ostatnia aktualizacja: 16.06.2016