Charakterystyka energetyczna budynków
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Dyrektywa 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków
JAKI JEST CEL DYREKTYWY?
- Dyrektywa ma na celu poprawę charakterystyki energetycznej budynków w Unii Europejskiej (UE) z uwzględnieniem warunków klimatycznych i lokalnych.
- Określono w niej minimalne wymagania i wspólne ramy obliczania charakterystyki energetycznej.
- W następstwie przeglądu wdrożenia dyrektywy 2010/31/UE została ona zmieniona w 2018 r. dyrektywą (UE) 2018/844. Głównym celem było przyspieszenie opłacalnej ekonomicznie renowacji istniejących budynków i promowanie inteligentnych technologii w budynkach. W ramach pakietu „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków” dyrektywa zmieniająca stanowi uzupełnienie prawodawstwa dotyczącego efektywności energetycznej.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
- Państwa członkowskie muszą określić optymalne minimalne wymagania dotyczące charakterystyki energetycznej. Powinny one być poddawane przeglądowi w odstępach pięciu lat. Muszą one obejmować budynek, jego elementy i energię zużywaną do:
- ogrzewania pomieszczeń;
- chłodzenia pomieszczeń;
- ciepłej wody użytkowej;
- wentylacji;
- wbudowanego oświetlenia;
- innych systemów technicznych budynku*.
- Komisja Europejska ustaliła ramy metodologii porównawczej obliczania optymalnego poziomu kosztów dla wymagań dotyczących charakterystyki energetycznej.
- Nowe budynki muszą spełniać minimalne standardy. Budynki będące własnością władz publicznych i użytkowane przez nie powinny osiągnąć poziom niemal zerowego zużycia energii* do 31 grudnia 2018 r., a inne nowe budynki do 31 grudnia 2020 r.
- W przypadku istniejących budynków poddawanych ważniejszym renowacjom należy poprawić ich charakterystykę energetyczną w celu spełnienia obowiązujących wymogów.
- Państwa członkowskie muszą stosować system certyfikacji charakterystyki energetycznej. Certyfikaty:
- dostarczają informacji dla potencjalnych nabywców lub najemców budynku pod względem jego charakterystyki energetycznej;
- zawierają zalecenia dotyczące opłacalnych ekonomicznie usprawnień;
- przy okazji wystawienia tych budynków na sprzedaż lub pod wynajem muszą być powołane we wszystkich reklamach w komercyjnych mediach.
- Organy krajowe państw członkowskich są odpowiedzialne za istnienie przepisów wprowadzających obowiązek przeglądów systemów ogrzewania i klimatyzacji.
Zmiany pierwotnej dyrektywy
- W dyrektywie zmieniającej (UE) 2018/844 państwa członkowskie zobowiązuje się do opracowania długoterminowych strategii renowacji w celu wsparcia renowacji budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, tak aby do 2050 r. stały się one budynkami wysoce energooszczędnymi i niskoemisyjnymi. W strategiach tych należy określić plan działania zawierający środki i wymierne wskaźniki postępu, mając na uwadze długoterminowy cel UE na 2050 r., jakim jest zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 80–95% w porównaniu z 1990 r. Plan działania musi zawierać orientacyjne cele pośrednie na lata 2030, 2040 i 2050 oraz określać, w jaki sposób przyczyniają się one do osiągnięcia celów UE w zakresie efektywności energetycznej zgodnie z dyrektywą 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (zob. streszczenie dokumentu).
- Ponadto w zmienionej dyrektywie:
- rozszerza się zakres obecnego reżimu przeglądów systemów ogrzewania i klimatyzacji o systemy łączone (z wentylacją) i z uwzględnieniem wydajności systemów w typowych warunkach eksploatacji;
- zachęca się do stosowania technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz inteligentnych technologii automatyzacji i sterowania w budynkach;
- wspiera się rozwój infrastruktury do ładowania pojazdów elektrycznych na parkingach samochodowych w budynkach, wymagając zainstalowania infrastruktury kanałów i punktów ładowania;
- wprowadza się „wskaźnik gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci” do oceny zdolności budynków w celu dostosowania ich do potrzeb użytkowników, optymalizacji ich działania i interakcji z siecią.
Opcjonalny wspólny system Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci
W 2020 r. Komisja przyjęła akt delegowany i akt wykonawczy:
- Rozporządzenie delegowane (UE) 2020/2155 uzupełnia dyrektywę 2010/31/UE ustanawiając opcjonalny wspólny system Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci, tzn. określa wskaźnik gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci oraz wspólną metodologię do jego obliczania. Metodologia ta polega na obliczaniu punktacji w zakresie gotowości budynków lub modułów budynków do obsługi inteligentnych sieci oraz ocenie gotowości budynków lub modułów budynków do obsługi inteligentnych sieci.
- W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/2156 określa się szczegółowe warunki techniczne wdrożenia opcjonalnego wspólnego systemu Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci. Obejmuje ono poniższe aspekty:
- akredytacja i kwalifikacja ekspertów ds. wskaźnika gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci;
- wydawanie świadectwa dotyczącego wskaźnika gotowości budynku do obsługi inteligentnych sieci i warunki jego stosowania; oraz
- testowanie systemu wskaźników gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci.
Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2155 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2156 mają zastosowanie od 10 stycznia 2021 r.
OD KIEDY DYREKTYWY MAJĄ ZASTOSOWANIE?
- Dyrektywa 2010/31/UE ma zastosowanie od 8 lipca 2010 r., przy czym do porządku krajowego państw UE musiała zostać włączona do 9 lipca 2012 r.
- Dyrektywa zmieniająca (UE) 2018/844 ma zastosowanie od 9 lipca 2018 r., przy czym do porządku krajowego państw UE miała zostać włączona do 10 marca 2020 r.
KONTEKST
Sektor budowlany w UE jest samodzielnie największym konsumentem energii w Europie, pochłaniającym 40% energii, a około 75% budynków jest nieefektywnych energetycznie. Biorąc pod uwagę niski poziom efektywności energetycznej, dekarbonizacja zasobów budowlanych jest jednym z długoterminowych celów UE. Dyrektywa ta jest ważnym elementem poprawy efektywności budynków.
Więcej informacji:
KLUCZOWE POJĘCIA
System techniczny budynku: urządzenia techniczne do ogrzewania pomieszczeń, chłodzenia pomieszczeń, wentylacji, ciepłej wody użytkowej, oświetlenia wbudowanego, automatyki i sterowania budynkiem, wytwarzania energii elektrycznej na miejscu lub ich kombinacji, w tym systemy wykorzystujące energię ze źródeł odnawialnych, budynku lub modułu budynku.
Budynek o niemal zerowym zużyciu energii: budynek o bardzo wysokiej charakterystyce energetycznej. Bardzo niska ilość wymaganej energii powinna pochodzić w bardzo dużym stopniu ze źródeł odnawialnych, w tym energii ze źródeł odnawialnych wytwarzanej na miejscu lub w pobliżu.
GŁÓWNY DOKUMENT
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (wersja przekształcona) (Dz.U. L 153 z 18.6.2010, s. 13–35)
Kolejne zmiany dyrektywy 2010/31/UE zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
DOKUMENTY POWIĄZANE
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/2155 z dnia 14 października 2020 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE poprzez ustanowienie opcjonalnego wspólnego systemu Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci (Dz.U. L 431 z 21.12.2020, s. 9–24)
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2156 z dnia 14 października 2020 r. określające warunki techniczne skutecznego wdrożenia opcjonalnego wspólnego systemu Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci (Dz.U. L 431 z 21.12.2020, s. 25–29)
Zalecenie Komisji (UE) 2016/1318 z dnia 29 lipca 2016 r. w sprawie wytycznych dotyczących promowania budynków o niemal zerowym zużyciu energii oraz najlepszych praktyk służących zapewnieniu, aby w terminie do 2020 r. wszystkie nowe budynki były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii (Dz.U. L 208 z 2.8.2016, s. 46–57)
Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady: Postęp państw członkowskich w zwiększaniu liczby budynków o niemal zerowym zużyciu energii (COM(2013) 483 final/2 z 7.10.2013)
Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady: Wsparcie finansowe na rzecz efektywności energetycznej budynków (COM(2013) 225 final z 18.4.2013)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1–56)
Zobacz tekst skonsolidowany.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 244/2012 z dnia 16 stycznia 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i ustanawiające ramy metodologii porównawczej do celów obliczania optymalnego pod względem kosztów poziomu wymagań minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej budynków i elementów budynków (Dz.U. L 81 z 21.3.2012, s. 18–36)
Zobacz tekst skonsolidowany.
Ostatnia aktualizacja: 26.02.2021