Bezpieczeństwo w pracy — ręczne przemieszczanie ciężarów

Celem dyrektywy jest zapewnienie ochrony pracowników w Unii Europejskiej przed zagrożeniami wynikającymi z ręcznego przemieszczania ciężarów*.

AKT

Dyrektywa Rady 90/269/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas ręcznego przemieszczania ciężarów w przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa pracowników (czwarta szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

STRESZCZENIE

Celem dyrektywy jest zapewnienie ochrony pracowników w Unii Europejskiej przed zagrożeniami wynikającymi z ręcznego przemieszczania ciężarów*.

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Ustanawia wymagania dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa przy ręcznym przemieszczaniu ciężarów w przypadku wystąpienia zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa u pracowników.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Pracodawcy powinni stosować wszelkie możliwe środki w celu uniknięcia konieczności ręcznego przemieszczania ciężarów.

Jeżeli nie ma możliwości uniknięcia ręcznego przemieszczania ciężarów, pracodawca powinien podjąć odpowiednie środki organizacyjne lub dostarczyć pracownikom takie wyposażenie, aby zmniejszyć zagrożenie poprzez:

• zorganizowanie stanowiska pracy w taki sposób, aby umożliwić bezpieczne przemieszczanie;
• oszacowanie, jeżeli jest to możliwe, z wyprzedzeniem, warunków zdrowia i bezpieczeństwa związanych z rodzajem pracy, a zwłaszcza sprawdzenie charakterystyki ciężarów;
• zatroszczenie się o uniknięcie lub zmniejszenie zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa u pracowników, poprzez podjęcie odpowiednich środków, przy uwzględnieniu charakterystyk środowiska pracy i wymagań działalności zawodowej;
• zapewnienie pracownikom informacji na temat masy ładunku i rozkładu ciężaru ładunku;
• zapewnienie właściwego szkolenia, konsultacji i współudziału pracowników w zakresie przemieszczania ciężarów i powiązanych zagrożeń.

Ryzyko wystąpienia urazu kręgosłupa może występować, gdy ładunek jest:

• za ciężki lub za duży;
• nieporęczny lub trudny do utrzymania;
• niestabilny lub jego zawartość jest niestabilna;
• usytuowany w sposób wymagający trzymania w odległości od tułowia lub wyginania albo skręcania tułowia;
• z powodu swojego kształtu i (lub) składu może powodować urazy u pracowników, zwłaszcza w przypadku kolizji.

Wysiłek fizyczny może stanowić ryzyko urazu, jeżeli jest:

• zbyt męczący;
• osiągany tylko poprzez skręcanie tułowia;
• związany z możliwością wystąpienia nagłych ruchów ładunku;
• wykonywany przy ustawieniu ciała w niestabilnej pozycji.

Charakter środowiska pracy może zwiększać ryzyko, jeżeli:

• nie ma wystarczającej przestrzeni, aby wykonać zadanie;
• podłoga ma różne poziomy lub jest niestabilna, nierówna bądź śliska;
• środowisko pracy uniemożliwia przemieszczanie ciężarów na bezpiecznej wysokości lub przy prawidłowej pozycji pracownika;
• temperatura, wilgotność lub wentylacja są nieodpowiednie.

Praca zawodowa może stanowić ryzyko, jeżeli wiąże się z:

• obciążającym kręgosłup nadmiernym wysiłkiem fizycznym;
• nieodpowiednim odpoczynkiem lub okresem regeneracji;
• nadmiernym podnoszeniem, opuszczaniem lub nadmierną odległością przenoszenia;
• rytmem pracy wymuszonym procesem technologicznym, który nie może być zmieniony przez pracownika.

Pracownik może zaleźć się w niebezpiecznej sytuacji, jeżeli:

• jest fizycznie nieprzygotowany do wykonania postawionego zadania;
• nosi nieodpowiednią odzież;
• nie ma wystarczającej lub odpowiedniej wiedzy lub przeszkolenia.

KLUCZOWE POJĘCIE

* Ręczne przemieszczanie ciężarów: na potrzeby niniejszej dyrektywy oznacza każdy rodzaj transportowania lub podtrzymywania ciężarów, w tym podnoszenie, układanie, pchanie, ciągnięcie, przenoszenie lub przesuwanie ciężaru, który powoduje zagrożenie, zwłaszcza możliwość wystąpienia urazów kręgosłupa u pracowników.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa weszła w życie 12 czerwca 1990 r.

Ostatnia aktualizacja: 24.09.2015