EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32014L0048
Council Directive 2014/48/EU of 24 March 2014 amending Directive 2003/48/EC on taxation of savings income in the form of interest payments
Dyrektywa Rady 2014/48/UE z dnia 24 marca 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2003/48/WE
Dyrektywa Rady 2014/48/UE z dnia 24 marca 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2003/48/WE
OJ L 111, 15.4.2014, p. 50–78
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 31/12/2015; Uchylona w sposób domniemany przez 32015L2060
15.4.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 111/50 |
DYREKTYWA RADY 2014/48/UE
z dnia 24 marca 2014 r.
zmieniająca dyrektywę 2003/48/WE
w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 115,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2), a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa Rady 2003/48/WE (3) jest stosowana w państwach członkowskich od dnia 1 lipca 2005 r. i podczas pierwszych trzech lat jej stosowania okazała się skuteczna w swoim zakresie. W świetle pierwszego sprawozdania Komisji z dnia 15 września 2008 r. w sprawie jej stosowania wydaje się jednak, że nie spełnia ona całkowicie ambitnych założeń wyrażonych w konkluzjach przyjętych jednomyślnie przez Radę na posiedzeniu w dniach 26 i 27 listopada 2000 r. Nie obejmuje ona w szczególności niektórych instrumentów finansowych równoważnych oprocentowanym papierom wartościowym i niektórych pośrednich sposobów posiadania oprocentowanych papierów wartościowych. |
(2) |
Aby lepiej zrealizować cel dyrektywy 2003/48/WE, należy najpierw poprawić jakość informacji wykorzystywanych do ustalania tożsamości i miejsca zamieszkania właścicieli odsetek. W związku z tym podmiot wypłacający powinien wykorzystywać zarówno datę i miejsce urodzenia, jak i numery identyfikacji podatkowej lub ich odpowiedniki, o ile takie istnieją, nadane przez państwa członkowskie. Dyrektywa 2003/48/WE nie nakłada na państwa członkowskie obowiązku wprowadzenia numerów identyfikacji podatkowej. Należy w tym względzie poprawić również jakość informacji dotyczących wspólnych rachunków i innych przypadków wspólnej własności odsetek. |
(3) |
Dyrektywa 2003/48/WE ma zastosowanie wyłącznie do odsetek wypłacanych bezpośrednio na rzecz osób fizycznych zamieszkałych w Unii. Te osoby fizyczne mogą zatem obejść dyrektywę 2003/48/WE, wykorzystując do tego celu pośrednie podmioty lub konstrukcje prawne, w szczególności mające siedzibę w jurysdykcji, w ramach której opodatkowanie dochodów wypłaconych temu podmiotowi lub konstrukcji nie jest zapewnione. Uwzględniając również środki w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy określone w dyrektywie 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4), należy zatem wymagać od podmiotów wypłacających stosowania kryterium przełamania osobowości prawnej (ang. look-through approach) w stosunku do wypłat na rzecz niektórych podmiotów lub konstrukcji prawnych mających siedzibę lub miejsce faktycznego zarządu w niektórych krajach lub na niektórych terytoriach, gdzie nie ma zastosowania dyrektywa 2003/48/WE ani środki mające taki sam lub równoważny skutek. Podmioty wypłacające powinny korzystać z już dostępnych im informacji na temat faktycznego właściciela (faktycznych właścicieli) odsetek takich podmiotów lub konstrukcji prawnych, by zapewnić stosowanie dyrektywy 2003/48/WE, w przypadku gdy w ten sposób zidentyfikowany właściciel odsetek jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim niż to, w którym ma siedzibę podmiot wypłacający. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych spoczywających na podmiotach wypłacających, należy sporządzić orientacyjny wykaz podmiotów i konstrukcji prawnych z państw trzecich i jurysdykcji objętych tym środkiem. |
(4) |
Należy także zapobiegać obchodzeniu dyrektywy 2003/48/WE przez przesyłanie wypłat odsetek od dochodów sztucznymi kanałami za pośrednictwem podmiotów gospodarczych mających siedzibę poza Unią. W związku z tym należy określić obowiązki, jakie spoczywają na podmiotach gospodarczych w sytuacji, gdy są one świadome, że wypłata odsetek na rzecz podmiotu gospodarczego mającego siedzibę poza zakresem terytorialnym dyrektywy 2003/48/WE jest dokonywana na rzecz osoby fizycznej, o której wiedzą, że ma miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim i może być uznana za ich klienta. W takich okolicznościach wspomniane podmioty gospodarcze należy uznać za działające w charakterze podmiotów wypłacających. Przyczyniłoby się to również w szczególności do zapobiegania ewentualnemu wykorzystywaniu międzynarodowej sieci instytucji finansowych to jest oddziałów, spółek zależnych, spółek powiązanych lub holdingów niezgodnie z przeznaczeniem w celu obejścia dyrektywy 2003/48/WE. |
(5) |
Doświadczenie pokazuje, że konieczna jest większa przejrzystość odnośnie do obowiązku działania w charakterze podmiotu wypłacającego w przypadku otrzymania wypłaty odsetek. Należy w szczególności jasno zidentyfikować podlegające temu obowiązkowi struktury pośrednie. Podmioty i porozumienia prawne, niepodlegające faktycznemu opodatkowaniu, powinny stosować przepisy dyrektywy 2003/48/WE w przypadku, gdy otrzymają one jakąkolwiek wypłatę odsetek od podmiotu gospodarczego znajdującego się na wcześniejszym etapie łańcucha płatności. Orientacyjny wykaz takich podmiotów i konstrukcji prawnych w każdym państwie członkowskim ułatwi wdrożenie nowych przepisów. |
(6) |
W świetle pierwszego sprawozdania na temat stosowania dyrektywy 2003/48/WE wydaje się, że można ją obejść dzięki wykorzystaniu instrumentów finansowych, które z uwagi na charakteryzujący je poziom ryzyka, elastyczność i ustaloną stopę zwrotu są równoważne wierzytelnościom. Należy zatem zapewnić, by obejmowała ona nie tylko odsetki, ale także równoważne im co do swojej istoty dochody. |
(7) |
Do zakresu stosowania dyrektywy 2003/48/WE powinny zostać też włączone umowy ubezpieczenia na życie, które zawierają gwarancje zysku lub których wynik jest w ponad 40 % powiązany z dochodami z wierzytelności lub równoważnymi dochodami objętymi tą dyrektywą. |
(8) |
Odnośnie do funduszy inwestycyjnych utworzonych w Unii, dyrektywa 2003/48/WE obejmuje obecnie jedynie dochód uzyskany za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), które uzyskały zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (5), która między innymi uchyliła i zastąpiła dyrektywę Rady 85/611/EWG (6). Równoważny dochód z przedsiębiorstw innych niż UCITS jest objęty zakresem zastosowania dyrektywy 2003/48/WE jedynie w sytuacji, gdy przedsiębiorstwa inne niż UCITS są podmiotami nieposiadającymi osobowości prawnej, a zatem działają jako podmioty wypłacające w przypadku otrzymania wypłaty odsetek. W celu zapewnienia, by te same przepisy miały zastosowanie do wszystkich funduszy inwestycyjnych lub programów inwestycyjnych, bez względu na ich formę prawną, zawarte w dyrektywie 2003/48/WE odniesienie do dyrektywy 85/611/EWG należy zastąpić odniesieniem do ich zarejestrowania zgodnie z przepisami dowolnego państwa członkowskiego lub zasad dotyczących funkcjonowania funduszu lub aktów założycielskich regulowanych prawem jednego z państw członkowskich. Należy również zapewnić równe traktowanie, z uwzględnieniem Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym. |
(9) |
Odnośnie do funduszy inwestycyjnych utworzonych poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy wyjaśnić, że dyrektywa obejmuje odsetki i równoważne dochody z wszystkich tych funduszy inwestycyjnych, bez względu na ich formę prawną i sposób ich oferowania inwestorom. |
(10) |
Należy doprecyzować definicję wypłaty odsetek, aby zagwarantować, że przy obliczaniu procentowej wartości aktywów zainwestowanych w tego typu instrumenty brane są pod uwagę nie tylko bezpośrednie, ale również pośrednie inwestycje w wierzytelności. Ponadto w celu ułatwienia podmiotom wypłacającym stosowania dyrektywy 2003/48/WE w odniesieniu do dochodów pochodzących z przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania mających siedzibę w innych krajach, należy wyjaśnić, że obliczanie struktury aktywów do celów opodatkowania niektórych dochodów z takich przedsiębiorstw podlega przepisom określonym w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym mają one siedzibę. |
(11) |
Zarówno procedura „zaświadczenia” umożliwiająca właścicielom odsetek, których miejsce zamieszkania do celów podatkowych znajduje się w jednym państwie członkowskim, unikanie opodatkowania podatkiem u źródła naliczanym od wypłat odsetek otrzymanych w państwie członkowskim wymienionym w art. 10 ust. 1 dyrektywy 2003/48/WE, jak i alternatywna procedura dobrowolnego ujawnienia informacji państwu zamieszkania właściciela odsetek mają pewne zalety. Niemniej jednak procedura dobrowolnego ujawnienia informacji jest mniej uciążliwa dla właściciela odsetek, w związku z czym właściciele odsetek powinni mieć możliwość wyboru procedury. |
(12) |
Państwa członkowskie powinny dostarczać odpowiednie statystyki dotyczące stosowania dyrektywy 2003/48/WE w celu poprawy jakości informacji posiadanych przez Komisję przy przygotowywaniu przedstawianych co trzy lata Radzie sprawozdań ze stosowania dyrektywy. |
(13) |
Zgodnie z pkt 34 porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (7) zachęca się państwa członkowskie do sporządzenia — dla własnych celów oraz w interesie Unii Europejskiej — tabel możliwie dokładnie ilustrujących korelacje pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, a także do publikacji tych tabel. |
(14) |
W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania dyrektywy 2003/48/WE, Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (8). |
(15) |
Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, to jest zapewnienie skutecznego opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych transgranicznie odsetek, które co do zasady należą we wszystkich państwach członkowskich do podlegającego opodatkowaniu dochodu osób fizycznych mających miejsce zamieszkania, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na zakres działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, zakres niniejszej dyrektywy nie wykracza poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia powyższych celów. |
(16) |
Dyrektywa 2003/48/WE powinna zostać zmieniona, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W dyrektywie 2003/48/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, aby zadania niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy były realizowane przez podmioty wypłacające i inne podmioty gospodarcze mające na ich terytorium siedzibę lub, w stosownych przypadkach, miejsce faktycznego zarządu, niezależnie od miejsca zamieszkania lub siedziby dłużnika, od którego długu powstają odsetki.”; |
2) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 1a Definicje niektórych pojęć Do celów niniejszej dyrektywy:
|
3) |
art. 2 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 2 Definicja właściciela odsetek 1. Do celów niniejszej dyrektywy i bez uszczerbku dla ust. 2–4 »właściciel odsetek« oznacza każdą osobę fizyczną, na rzecz której wypłacane są odsetki lub dla której taka wypłata jest zabezpieczana, chyba że osoba taka udowodni, że nie otrzymała takich odsetek ani nie zostały one zabezpieczone na jej rzecz, co oznacza, że:
2. W przypadku gdy podmiot wypłacający posiada informacje wskazujące na to, że osoba fizyczna, której wypłacane są odsetki lub na rzecz której wypłata odsetek jest zabezpieczona, może nie być właścicielem odsetek, oraz w przypadku gdy nie ma do niej zastosowania ust. 1 lit. a), b) lub c), podmiot wypłacający podejmuje uzasadnione kroki w celu ustalenia tożsamości właściciela odsetek zgodnie z art. 3 ust. 2. Jeżeli podmiot wypłacający nie jest w stanie zidentyfikować właściciela odsetek, uznaje daną osobę fizyczną za właściciela odsetek. 3. W przypadku gdy podmiot gospodarczy, który jest także objęty zakresem stosowania art. 2 dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (*1), dokonuje wypłaty odsetek lub zabezpiecza taką wypłatę na rzecz podmiotu lub konstrukcji prawnej, które nie podlegają faktycznemu opodatkowaniu i które mają siedzibę lub miejsce faktycznego zarządu w kraju lub jurysdykcji poza terytorium, o którym mowa w art. 7 niniejszej dyrektywy, i poza zakresem terytorialnym stosowania umów i ustaleń przewidujących środki, które są takie same lub równoważne środkom zawartym w niniejszej dyrektywie, zastosowanie mają przepisy akapitów od drugiego do piątego niniejszego ustępu. Płatność uznaje się za dokonaną lub zabezpieczoną bezpośrednio na rzecz dowolnej osoby fizycznej, która jest rezydentem w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie podmiotu gospodarczego i która jest określona w art. 3 pkt 6 dyrektywy 2005/60/WE jako rzeczywisty beneficjent podmiotu lub konstrukcji prawnej. Tożsamość tej osoby fizycznej ustala się z zastosowaniem środków należytej staranności wobec klienta przewidzianych w art. 7 i art. 8 ust. 1 lit. b) tej dyrektywy. Osobę tę uznaje się również za właściciela odsetek do celów niniejszej dyrektywy. Do celów akapitu pierwszego kategorie podmiotów i konstrukcji prawnych, o których mowa w orientacyjnym wykazie z załącznika I, uznaje się za niepodlegające faktycznemu opodatkowaniu. Podmiot gospodarczy, o którym mowa w akapicie pierwszym, ustala formę prawną oraz miejsce siedziby podmiotu lub konstrukcji prawnej albo, w stosownych przypadkach, miejsca ich faktycznego zarządu, z wykorzystaniem informacji ujawnionych przez dowolną osobę fizyczną działającą w imieniu podmiotu lub konstrukcji prawnej, w szczególności zgodnie z ust. 1 lit. b) i c), chyba że podmiot gospodarczy posiada bardziej wiarygodne informacje wskazujące na to, że otrzymane dane są nieprawidłowe lub niekompletne na potrzeby zastosowania niniejszego ustępu. W przypadku gdy dany podmiot lub konstrukcja prawna nie należą do żadnej z kategorii, o których mowa w załączniku I, lub gdy należą do tych kategorii, ale twierdzą, że podlegają faktycznemu opodatkowaniu, podmiot gospodarczy, o którym mowa w akapicie pierwszym, ustala, czy podlegają one faktycznemu opodatkowaniu na podstawie ogólnie uznanych faktów lub na podstawie dokumentów urzędowych przedstawionych przez dany podmiot lub konstrukcję prawną lub dostępnych dzięki środkom należytej staranności wobec klienta przedsięwziętych zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE. 4. W sytuacji gdy podmiot lub konstrukcję prawną uznaje się za podmiot wypłacający w przypadku otrzymania wypłaty odsetek lub zabezpieczenia takiej wypłaty zgodnie z art. 4 ust. 2, wypłatę odsetek uznaje się za należną następującym osobom fizycznym, które uznaje się za właścicieli odsetek do celów niniejszej dyrektywy:
(*1) Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15).”;" |
4) |
art. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „Artykuł 3 Tożsamość i miejsce zamieszkania właścicieli odsetek 1. Każde państwo członkowskie przyjmuje na swoim terytorium procedury niezbędne do umożliwienia podmiotowi wypłacającemu identyfikacji właścicieli odsetek oraz ich miejsca zamieszkania do celów określonych w art. 8–12, a także zapewnia stosowanie tych procedur. Procedury takie muszą być zgodne z minimalnymi standardami określonymi w ust. 2 i 3. 2. Podmiot wypłacający ustala tożsamość właściciela odsetek na podstawie minimalnych standardów zróżnicowanych w zależności od tego, kiedy powstały powiązania między podmiotem wypłacającym a właścicielem odsetek, w następujący sposób:
Dane, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), ustala się na podstawie paszportu lub urzędowego dowodu tożsamości lub dowolnego innego urzędowego dokumentu potwierdzającego tożsamość — w stosownych przypadkach, zgodnie z wykazem, o którym mowa w ust. 4 — przedstawionych przez właściciela odsetek. Wszelkie wymagane dane, które nie są zawarte w tych dokumentach, ustala się na podstawie dowolnego innego dokumentu potwierdzającego tożsamość, przedstawionego przez właściciela odsetek. 3. W przypadku gdy właściciel odsetek dobrowolnie przedstawi zaświadczenie o miejscu zamieszkania do celów podatkowych, wydane przez właściwy organ danego kraju w okresie trzech lat poprzedzających datę wypłaty lub w późniejszej dacie, w której uznaje się, że wypłata odsetek przysługiwała właścicielowi odsetek, uznaje się, że jego miejsce zamieszkania znajduje się w tym kraju. W razie niespełnienia tego wymogu za miejsce jego zamieszkania uznaje się kraj, w którym ma on stały adres. Podmiot wypłacający ustala stały adres właściciela odsetek na podstawie następujących minimalnych standardów:
W sytuacji, o której mowa w akapicie pierwszym lit. b), gdy właściciele odsetek przedstawiają paszport lub urzędowy dowód tożsamości lub dowolny inny urzędowy dokument potwierdzający tożsamość wydany przez jedno z państw członkowskich i deklarują się jako rezydenci państwa trzeciego, miejsce zamieszkania ustala się na podstawie zaświadczenia o miejscu zamieszkania do celów podatkowych, wydanego przez właściwy organ państwa trzeciego, za rezydenta którego uznaje się dany właściciel odsetek, w okresie trzech lat poprzedzających datę wypłaty lub w późniejszej dacie, w której uznaje się, że wypłata odsetek stała się należna właścicielowi odsetek. W przypadku nieprzedstawienia takiego zaświadczenia za państwo zamieszkania uznaje się państwo członkowskie, które wydało paszport, urzędowy dowód tożsamości lub inny urzędowy dokument potwierdzający tożsamość. W odniesieniu do właścicieli odsetek, co do których podmiot wypłacający dysponuje urzędową dokumentacją, z której wynika, że w związku z przywilejami związanymi z ich statusem dyplomatycznym lub innymi zasadami ustalonymi na poziomie międzynarodowym ich miejscem zamieszkania do celów podatkowych jest kraj inny niż kraj, w którym posiadają oni stały adres, miejsce zamieszkania ustala się na podstawie wspomnianej dokumentacji urzędowej dostępnej podmiotowi wypłacającemu. 4. Do dnia 31 grudnia 2014 r. każde państwo członkowskie przyznające numery identyfikacji podatkowej lub ich odpowiedniki informuje Komisję o strukturze i formacie tych numerów, jak również o urzędowych dokumentach zawierających informacje dotyczące przyznanych numerów identyfikacyjnych. Każde państwo członkowskie informuje również Komisję o wszelkich zmianach w tym zakresie. Komisja publikuje sporządzony wykaz otrzymanych informacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 4 Podmioty wypłacające 1. Do celów niniejszej dyrektywy za podmiot wypłacający uznaje się podmiot gospodarczy mający siedzibę w państwie członkowskim, dokonujący wypłaty odsetek lub zabezpieczający tego rodzaju wypłatę bezpośrednio na rzecz właściciela odsetek. Do celów niniejszego ustępu nie jest istotne, czy dany podmiot gospodarczy jest dłużnikiem wierzytelności lub emitentem papieru wartościowego będącego źródłem dochodu, czy też podmiotem gospodarczym, któremu dłużnik lub emitent lub właściciel odsetek zlecił wypłatę dochodu lub zabezpieczenie wypłaty dochodu. Do celów niniejszej dyrektywy za podmiot wypłacający uznaje się również podmiot gospodarczy mający siedzibę w państwie członkowskim, w przypadku spełnienia następujących warunków:
W przypadku spełnienia warunków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), wypłatę dokonaną lub zabezpieczoną przez pierwszy podmiot gospodarczy uznaje się za dokonaną lub zabezpieczoną bezpośrednio na rzecz właściciela odsetek, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b). 2. Podmiot lub konstrukcję prawną, których miejsce faktycznego zarządu znajduje się w państwie członkowskim i które nie podlegają faktycznemu opodatkowaniu na mocy ogólnych zasad opodatkowania bezpośredniego mających zastosowanie albo w tym państwie członkowskim, albo w państwie członkowskim, w którym dany podmiot lub konstrukcja prawna mają siedzibę, lub w dowolnym państwie lub jurysdykcji, w których posiadają one siedzibę do celów podatkowych, uznaje się za podmiot wypłacający w przypadku otrzymania wypłaty odsetek lub zabezpieczenia tego rodzaju wypłaty. Do celów niniejszego ustępu kategorie podmiotów i konstrukcji prawnych, o których mowa w orientacyjnym wykazie zawartym w załączniku II, uznaje się za niepodlegające faktycznemu opodatkowaniu. W przypadku gdy podmiot lub konstrukcja prawna nie należą do żadnej z kategorii, o których mowa w orientacyjnym wykazie zawartym w załączniku II, lub gdy są one ujęte w tym załączniku, ale twierdzą, że podlegają faktycznemu opodatkowaniu, podmiot gospodarczy ustala, czy podlegają one faktycznemu opodatkowaniu na podstawie ogólnie uznanych faktów lub na podstawie dokumentów urzędowych przedstawionych przez dany podmiot lub konstrukcję prawną lub dostępnych w wyniku zastosowania środków należytej staranności wobec klienta przedsięwziętych zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE. Podmiot gospodarczy mający siedzibę w państwie członkowskim, który dokonuje wypłaty odsetek lub zabezpiecza tego rodzaju wypłatę na rzecz podmiotu lub konstrukcji prawnej, o których mowa w niniejszym ustępie i których miejsce faktycznego zarządu znajduje się w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym ma siedzibę dany podmiot gospodarczy, przekazuje właściwym organom państwa członkowskiego swojej siedziby następujące dane, wykorzystując informacje wskazane w art. 2 ust. 3 akapit czwarty lub inne dostępne informacje:
Osoby fizyczne uznawane za właścicieli odsetek wypłaconych lub zabezpieczonych na rzecz podmiotów lub konstrukcji prawnych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, są określane zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 2 ust. 4. W przypadku gdy zastosowanie ma art. 2 ust. 4 lit. c), podmiot lub konstrukcja prawna — każdorazowo, gdy dana osoba fizyczna uzyskuje w późniejszym okresie prawo do aktywów skutkujących taką wypłatą odsetek lub do innych aktywów stanowiących wypłatę odsetek — przekazują właściwym organom państwa członkowskiego, w którym posiadają miejsce faktycznego zarządu, informacje określone w art. 8 ust. 1 akapit drugi. Podmiot lub konstrukcja prawna informują również właściwe organy o wszelkich zmianach miejsca faktycznego zarządu. Obowiązki, o których mowa w akapicie piątym, pozostają w mocy przez 10 lat od daty ostatniej wypłaty odsetek otrzymanej lub zabezpieczonej przez podmiot lub konstrukcję prawną albo ostatniej daty, w której dana osoba fizyczna uzyskała prawo do aktywów skutkujących taką wypłatą odsetek lub do innych aktywów stanowiących wypłatę odsetek, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. Jeżeli podmiot lub konstrukcja prawna, w przypadku, w którym zastosowanie ma art. 2 ust. 4 lit. c), przeniosły miejsce faktycznego zarządu do innego państwa członkowskiego, właściwe organy pierwszego państwa członkowskiego przekazują właściwym organom nowego państwa członkowskiego następujące informacje:
Niniejszy ustęp nie ma zastosowania, w przypadku gdy podmiot lub konstrukcja prawna przedstawią dowody na to, że stanowią jeden z następujących przypadków:
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 2, który jest podobny do przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub funduszu zbiorowego inwestowania, lub programu zbiorowego inwestowania, o których mowa w ust. 2 akapit ósmy lit. a), może być traktowany do celów niniejszej dyrektywy jako takie przedsiębiorstwo, fundusz zbiorowego inwestowania lub program zbiorowego inwestowania. W przypadku gdy podmiot korzysta z możliwości, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, państwo członkowskie, w którym znajduje się jego miejsce faktycznego zarządu, wydaje stosowne zaświadczenie. Podmiot przedstawia to zaświadczenie podmiotowi gospodarczemu dokonującemu płatności odsetek lub zabezpieczającemu taką płatność. Podmiot gospodarczy jest w tym przypadku zwolniony z obowiązków określonych w ust. 2 akapit czwarty. Państwa członkowskie określają szczegółowe przepisy dotyczące możliwości, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, dla podmiotów, których miejsce faktycznego zarządu znajduje się na ich terytorium, z myślą o zapewnieniu skutecznego stosowania niniejszej dyrektywy.”; |
5) |
art. 6 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 6 Definicja wypłaty odsetek 1. Do celów niniejszej dyrektywy »wypłata odsetek« oznacza:
2. W odniesieniu do ust. 1 akapit pierwszy lit. b), w sytuacji gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących kwoty wypłacanego, uzyskanego lub zapisywanego na dobro rachunku dochodu, za wypłatę odsetek uznawana jest całkowita kwota wypłaty. W odniesieniu do ust. 1 akapit pierwszy lit. c), w sytuacji gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących kwoty odsetek ani dochodu należnego lub kapitalizowanego w chwili sprzedaży, spłaty lub umorzenia, za wypłatę odsetek uznawana jest całkowita kwota wypłaty. W odniesieniu do ust. 1 akapit pierwszy lit. d) i e), w sytuacji gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji co do tego, jaka część dochodu pochodzi z wypłat odsetek w rozumieniu lit. a), b) lub c) wspomnianego akapitu, za wypłatę odsetek uznawana jest całkowita kwota dochodu. W odniesieniu do ust. 1 akapit pierwszy lit. f), w sytuacji gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących zysku z umowy ubezpieczenia na życie, za wypłatę odsetek uznawana jest całkowita kwota wypłaty. 3. W odniesieniu do ust. 1 akapit pierwszy lit. e), w sytuacji gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących odsetka aktywów zainwestowanych w wierzytelności lub odpowiednie papiery wartościowe lub w udziały lub jednostki określone w tej literze, uznaje się, że odsetek ten przekracza 40 %. W przypadku gdy podmiot wypłacający nie może ustalić kwoty dochodu uzyskanego przez właściciela odsetek, dochód uznaje się za odpowiadający wpływom ze sprzedaży, spłaty lub umorzenia udziałów lub jednostek. W odniesieniu do ust. 1 akapit pierwszy lit. f) ppkt (ii), kiedy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących części wyniku, która jest powiązana z wypłatami odsetek w rozumieniu lit. a), b), c), d) lub e) wspomnianego akapitu, uznaje się, że wartość ta przekracza 40 %. 4. W przypadku gdy wypłata odsetek określona w ust. 1 dokonywana jest na rzecz podmiotu lub konstrukcji prawnej, o których mowa w art. 4 ust. 2, lub zapisywana na dobro rachunku posiadanego przez taki podmiot lub konstrukcję prawną, uznaje się ją za należną osobie fizycznej, o której mowa w art. 2 ust. 4. W przypadku podmiotu ma to zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy podmiot nie skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 4 ust. 3. 5. W odniesieniu do ust. 1 akapit pierwszy lit. c) i e) państwa członkowskie mają możliwość zobowiązania podmiotów wypłacających mających siedzibę na ich terytorium do obliczania w stosunku rocznym odsetek lub innych odpowiednich dochodów z okresu nieprzekraczającego jednego roku i uznawania tak obliczonych odsetek lub innych odpowiednich dochodów za wypłatę odsetek, nawet jeśli w takim okresie nie dokonywano sprzedaży, umorzenia ani spłaty. 6. W drodze odstępstwa od ust. 1 akapit pierwszy lit. d) i e) państwa członkowskie mają możliwość wyłączenia z definicji wypłaty odsetek wszelkich dochodów, o których mowa w tych przepisach, wypłaconych przez przedsiębiorstwa lub podmioty, lub fundusze inwestycyjne, lub programy inwestycyjne, których zasady dotyczące funkcjonowania funduszu lub akty założycielskie są regulowane prawem tych państw, w przypadku gdy bezpośrednia lub pośrednia inwestycja takich przedsiębiorstw, podmiotów, funduszy lub programów w wierzytelności, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), lub w papiery wartościowe, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b), nie przekracza 15 % ich aktywów. W drodze odstępstwa od ust. 4 państwa członkowskie mają możliwość wyłączenia z definicji wypłaty odsetek w ust. 1 tych wypłat odsetek, które zostały dokonane lub zapisane na dobro rachunku podmiotu lub konstrukcji prawnej, o których mowa w art. 4 ust. 2, których miejsce faktycznego zarządu znajduje się na ich terytorium, w przypadku gdy bezpośrednia lub pośrednia inwestycja takiego podmiotu lub konstrukcji prawnej w wierzytelności, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), lub w papiery wartościowe, o których mowa w lit. b) tego akapitu, nie przekracza 15 % ich aktywów. W przypadku podmiotu ma to zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy podmiot nie skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 4 ust. 3. Państwo członkowskie informuje Komisję o skorzystaniu z jednej lub obydwu możliwości, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej informację o skorzystaniu z tej możliwości przez państwo członkowskie i skorzystanie z tej możliwości staje się wiążące dla innych państw członkowskich ze skutkiem od dnia takiej publikacji. 7. Progi wynoszące 40 %, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. e) i lit. f) ppkt (ii) oraz w ust. 3, od dnia 1 stycznia 2016 r. wynoszą 25 %. 8. Wartości procentowe, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. e) i w ust. 6, są ustalane na podstawie polityki inwestycyjnej lub strategii i celów inwestycyjnych określonych w dokumentach regulujących funkcjonowanie danych przedsiębiorstw lub podmiotów lub funduszy inwestycyjnych lub programów inwestycyjnych. Do celów niniejszego ustępu dokumenty takie obejmują:
W przypadku gdy takie dokumenty nie określają polityki inwestycyjnej ani strategii i celów inwestycyjnych, te wartości procentowe ustala się na podstawie rzeczywistej struktury aktywów danych przedsiębiorstw, podmiotów, funduszy inwestycyjnych lub programów inwestycyjnych, odpowiadającej średniej z wartości aktywów na początku lub w dacie ich pierwszego półrocznego sprawozdania oraz na końcu ich ostatniego okresu obrachunkowego przed datą dokonania lub zabezpieczenia wypłaty odsetek na rzecz właściciela odsetek przez podmiot wypłacający. W przypadku nowo powstałych przedsiębiorstw, podmiotów, funduszy inwestycyjnych lub programów inwestycyjnych taka rzeczywista struktura aktywów odpowiada średniej z wartości aktywów w dniu rozpoczęcia działalności i w dniu pierwszej oceny aktywów zgodnie z zapisami dokumentów regulujących funkcjonowanie tych przedsiębiorstw, podmiotów, funduszy inwestycyjnych lub programów inwestycyjnych. Struktura aktywów jest określana zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie w państwie członkowskim lub w kraju należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, który nie należy do Unii, w którym przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania lub inny fundusz zbiorowego inwestowania lub program zbiorowego inwestowania są zarejestrowane jako takie albo którego prawo reguluje zasady ich funkcjonowania lub akty założycielskie. Określona w ten sposób struktura aktywów jest wiążąca dla innych państw członkowskich. 9. Dochód, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b), uznaje się za wypłatę odsetek jedynie w zakresie, w jakim generujące go papiery wartościowe zostały po raz pierwszy wyemitowane w dniu 1 lipca 2014 r. lub po tej dacie. Papierów wartościowych wyemitowanych przed tą datą nie uwzględnia się do celów określenia wartości procentowych, o których mowa w lit. e) wspomnianego akapitu i w ust. 6. 10. Zyski z umowy ubezpieczenia na życie uznaje się za wypłatę odsetek zgodnie z ust. 1 akapit pierwszy lit. f) jedynie w zakresie, w jakim stanowiąca podstawę tych zysków umowa ubezpieczenia na życie została po raz pierwszy zawarta w dniu 1 lipca 2014 r. lub po tej dacie. 11. Państwa członkowskie mają możliwość uznania dochodu, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. e) ppkt (i), osiąganego ze sprzedaży, spłaty lub umorzenia udziałów lub jednostek w zarejestrowanych przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania innych niż UCITS posiadających zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (*2), za wypłatę odsetek jedynie w zakresie, w jakim dochód ten przysługiwał tym przedsiębiorstwom w dniu 1 lipca 2014 r. lub po tej dacie. (*2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).”;" |
6) |
art. 8 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 8 Przedstawianie informacji przez podmiot wypłacający 1. W przypadku gdy właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania w państwie członkowskim innym niż to, w którym ma siedzibę podmiot wypłacający, podmiot wypłacający przedstawia właściwemu organowi państwa członkowskiego siedziby co najmniej następujące informacje:
W przypadku gdy właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym podmiot wypłacający zgodnie z art. 4 ust. 2 posiada miejsce faktycznego zarządu, taki podmiot wypłacający przedstawia właściwym organom państwa członkowskiego, w którym posiada miejsce faktycznego zarządu, informacje określone w akapicie pierwszym lit. a)–d) niniejszego ustępu. Taki podmiot wypłacający przekazuje również następujące dane:
2. Minimalny zakres informacji dotyczących wypłaty odsetek, które mają być przedstawione przez podmiot wypłacający, różni się w zależności od następujących kategorii wypłat odsetek i obejmuje:
Podmiot wypłacający informuje właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, lub — w przypadku podmiotu wypłacającego, o którym mowa w art. 4 ust. 2 — właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma miejsce faktycznego zarządu, kiedy zgłasza całkowite kwoty zgodnie z akapitem pierwszym lit. b), c), d) i g) niniejszego ustępu. 3. W przypadku wspólnej własności odsetek podmiot wypłacający informuje właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, lub — w przypadku podmiotu wypłacającego, o którym mowa w art. 4 ust. 2 — właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma miejsce faktycznego zarządu, czy kwota przedstawiona dla każdego z właścicieli odsetek jest całkowitą kwotą przypadającą wspólnie właścicielom odsetek, faktycznym udziałem należnym danemu właścicielowi odsetek czy równym udziałem. 4. Niezależnie od ust. 2 państwa członkowskie mogą zezwolić, by podmioty wypłacające przedstawiały jedynie następujące informacje:
Podmiot wypłacający informuje o tym, czy całkowite kwoty są przez niego zgłaszane zgodnie z akapitem pierwszym lit. a), b) i c) niniejszego ustępu.”; |
7) |
w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:
|
8) |
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
|
9) |
w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:
|
10) |
art. 13 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 13 Wyjątki dotyczące procedury stosowania podatku u źródła 1. Państwa członkowskie nakładające podatek u źródła zgodnie z art. 11 przewidują następujące procedury w celu zapewnienia właścicielowi odsetek możliwości wystąpienia o niepotrącanie podatku:
2. Na wniosek właściciela odsetek, właściwy organ jego państwa członkowskiego zamieszkania do celów podatkowych wydaje zaświadczenie wskazujące:
Zaświadczenie takie jest ważne przez okres nieprzekraczający trzech lat. Jest ono wydawane każdemu właścicielowi odsetek na jego wniosek, w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku.”; |
11) |
w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:
|
12) |
w art. 15 ust. 1 akapit drugi wyraz „Załączniku” zastępuje się wyrazami „załączniku III”; |
13) |
w art. 18 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Co trzy lata Komisja składa Radzie sprawozdanie z funkcjonowania niniejszej dyrektywy na podstawie statystyk wymienionych w załączniku IV dostarczanych Komisji przez wszystkie państwa członkowskie.”; |
14) |
dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 18a Środki wykonawcze 1. Działając zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18b ust. 2, Komisja może przyjmować środki w następujących celach:
2. Komisja aktualizuje wykaz zamieszczony w załączniku III na wniosek bezpośrednio zainteresowanych państw członkowskich. Artykuł 18b Komitet 1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Współpracy Administracyjnej w dziedzinie Opodatkowania (zwany dalej »komitetem«). 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.”; |
15) |
w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy. |
Artykuł 2
1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują do dnia 1 stycznia 2016 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od pierwszego dnia trzeciego roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym niniejsza dyrektywa wejdzie w życie.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekażą Komisji tekst głównych przepisów prawa krajowego dotyczących dziedziny objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2014 r.
W imieniu Rady
A. TSAFTARIS
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 184 E z 8.7.2010, s. 488.
(2) Dz.U. C 277 z 17.11.2009, s. 109.
(3) Dyrektywa Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (Dz.U. L 157 z 26.6.2003, s. 38).
(4) Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).
(6) Dyrektywa Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 375 z 31.12.1985, s. 3).
(7) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1.
(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do dyrektywy 2003/48/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
załącznik staje się załącznikiem III; |
2) |
dodaje się następujący załącznik jako „załącznik I”: „ZAŁĄCZNIK I Orientacyjny wykaz kategorii podmiotów i konstrukcji prawnych, które uznaje się za niepodlegające faktycznemu opodatkowaniu, do celów art. 2 ust. 3
|
3) |
dodaje się następujący załącznik jako „załącznik II”: „ZAŁĄCZNIK II Orientacyjny wykaz kategorii podmiotów i konstrukcji prawnych, które uznaje się za niepodlegające faktycznemu opodatkowaniu, do celów art. 4 ust. 2
|
4) |
dodaje się następujący załącznik jako „załącznik IV”: „ZAŁĄCZNIK IV WYKAZ INFORMACJI DOSTARCZANYCH COROCZNIE DO CELÓW STATYSTYCZNYCH KOMISJI PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE 1. Informacje gospodarcze 1.1. Podatek u źródła W przypadku Austrii i Luksemburga (dopóki państwa te stosują przepisy przejściowe określone w rozdziale III) — całkowita roczna kwota podlegających podziałowi przychodów podatkowych z podatku u źródła, w podziale na państwa członkowskie zamieszkania właścicieli odsetek. W przypadku Austrii i Luksemburga (dopóki państwa te stosują przepisy przejściowe określone w rozdziale III) — całkowita roczna kwota dzielonych z innymi państwami członkowskimi przychodów podatkowych z podatku u źródła pobranego na mocy art. 11 ust. 5. Dane dotyczące całkowitych kwot pobranych z tytułu podatku u źródła, w podziale na poszczególne państwa członkowskie zamieszkania właścicieli odsetek, należy również przesłać do krajowej instytucji zajmującej się przygotowywaniem statystyk dotyczących bilansu płatniczego. 1.2. Kwota wypłaconych odsetek/wpływów ze sprzedaży W przypadku państw członkowskich, które wymieniają informacje lub które wybrały możliwość dobrowolnego ujawniania informacji na mocy przepisów art. 13 — kwota odsetek wypłaconych na ich terytorium będąca przedmiotem wymiany informacji na mocy art. 9, w podziale na państwa członkowskie lub terytoria zależne i stowarzyszone będące miejscem zamieszkania właścicieli odsetek. W przypadku państw członkowskich, które wymieniają informacje lub które wybrały możliwość dobrowolnego ujawniania informacji na mocy przepisów art. 13 — kwota wpływów ze sprzedaży na ich terytorium będąca przedmiotem wymiany informacji na mocy art. 9, w podziale na państwa członkowskie lub terytoria zależne i stowarzyszone będące miejscem zamieszkania właścicieli odsetek. W przypadku państw członkowskich, które wymieniają informacje lub które wybrały mechanizm dobrowolnego ujawniania informacji — kwota odsetek wypłaconych będąca przedmiotem wymiany informacji, w podziale na rodzaj wypłat odsetek zgodnie z kategoriami określonymi w art. 8 ust. 2. Dane dotyczące całkowitych kwot wypłaconych odsetek oraz wpływów ze sprzedaży w podziale na poszczególne państwa członkowskie zamieszkania właścicieli odsetek również należy przekazać do krajowej instytucji zajmującej się przygotowywaniem statystyk dotyczących bilansu płatniczego. 1.3. Właściciel odsetek W przypadku wszystkich państw członkowskich — liczba właścicieli odsetek mających miejsce zamieszkania w innych państwach członkowskich oraz terytoriach zależnych i stowarzyszonych, w podziale na państwa członkowskie lub terytoria zależne i stowarzyszone zamieszkania. 1.4. Podmioty wypłacające W przypadku wszystkich państw członkowskich — liczba podmiotów wypłacających (na wysyłające państwo członkowskie) zaangażowanych w wymianę informacji lub pobór podatku u źródła do celów niniejszej dyrektywy. 1.5. Podmioty wypłacające w przypadku otrzymania W przypadku wszystkich państw członkowskich — liczba »podmiotów wypłacających w przypadku otrzymania«, które otrzymały wypłaty odsetek w rozumieniu art. 6 ust. 4. Dotyczy to zarówno wysyłających państw członkowskich, w których dokonano wypłaty odsetek »podmiotom wypłacającym w przypadku otrzymania«, których miejsce faktycznego zarządu znajduje się w innym państwie członkowskim, jak i otrzymujących państw członkowskich, na których terytorium znajdują się tego typu podmioty lub konstrukcje prawne. 2. Informacje techniczne 2.1. Zapisy W przypadku państw członkowskich, które wymieniają informacje lub które wybrały możliwość dobrowolnego ujawniania informacji na mocy przepisów art. 13 — liczba zapisów wysłanych i otrzymanych. Jeden zapis oznacza jedną wypłatę na rzecz jednego właściciela odsetek. 2.2. Zapisy przetworzone/poprawione
3. Informacje fakultatywne
|
(1) Zjednoczone Królestwo jest państwem członkowskim odpowiedzialnym za stosunki zewnętrzne Gibraltaru, na mocy art. 355 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.”;