EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017CN0225

Sprawa C-225/17 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 lutego 2017 r. w sprawach połączonych T-14/14 i T-87/14, Islamic Republic of Iran Shipping Lines i in./Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 kwietnia 2017 r. przez Islamic Republic of Iran Shipping Lines, Hafize Darya Shipping Lines (HDSL), Khazar Sea Shipping Lines Co., IRISL Europe GmbH, IRISL Marine Services and Engineering Co., Irano Misr Shipping Co., Safiran Payam Darya Shipping Lines, Shipping Computer Services Co., Soroush Sarzamin Asatir Ship Management, South Way Shipping Agency Co. Ltd, Valfajr 8th Shipping Line Co.

OJ C 231, 17.7.2017, p. 15–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

17.7.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 231/15


Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 lutego 2017 r. w sprawach połączonych T-14/14 i T-87/14, Islamic Republic of Iran Shipping Lines i in./Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 kwietnia 2017 r. przez Islamic Republic of Iran Shipping Lines, Hafize Darya Shipping Lines (HDSL), Khazar Sea Shipping Lines Co., IRISL Europe GmbH, IRISL Marine Services and Engineering Co., Irano Misr Shipping Co., Safiran Payam Darya Shipping Lines, Shipping Computer Services Co., Soroush Sarzamin Asatir Ship Management, South Way Shipping Agency Co. Ltd, Valfajr 8th Shipping Line Co.

(Sprawa C-225/17 P)

(2017/C 231/20)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Islamic Republic of Iran Shipping Lines, Hafize Darya Shipping Lines (HDSL), Khazar Sea Shipping Lines Co., IRISL Europe GmbH, IRISL Marine Services and Engineering Co., Irano Misr Shipping Co., Safiran Payam Darya Shipping Lines, Shipping Computer Services Co., Soroush Sarzamin Asatir Ship Management, South Way Shipping Agency Co. Ltd, Valfajr 8th Shipping Line Co. (przedstawiciele: M. Taher, solicitor, M. Lester QC, barrister)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku Sądu z dnia 17 lutego 2017 r. w sprawach połączonych T-14/14 i T-87/14

rozstrzygnięcie sprawy co do istoty, w szczególności:

stwierdzenie nieważności „środków z października 2013 r.” (decyzja Rady 2013/497 (1) zmieniająca decyzję 2010/413 (2) oraz rozporządzenie Rady nr 971/2013 (3) zmieniające rozporządzenie nr 267/2012 (4)), a także „środków z listopada 2013 r.” (decyzja Rady 2013/685 (5) zmieniająca decyzję 2010/413 oraz rozporządzenie wykonawcze Rady nr 1203/2013 (6) w sprawie wykonania rozporządzenia nr 267/2012) w zakresie, w jakim te akty dotyczą wnoszących odwołanie;

ewentualnie, stwierdzenie, że środki z października 2013 r. nie mają zastosowania do wnoszących odwołanie ze względu na ich niezgodność z prawem; oraz

obciążenie drugiej strony postępowania kosztami postępowania odwoławczego oraz postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania odnośnie do żądania stwierdzenia niezgodności z prawem wnoszący odwołanie podnoszą następujące zarzuty:

1.

Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że środki z października 2013 r. zostały przyjęte w oparciu o prawidłową podstawę prawną.

2.

Zarzut drugi, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że środki z października 2013 r. nie naruszały zasad res iudicata, pewności prawa, uzasadnionych oczekiwań i ne bis in idem, ani prawa do skutecznego środka prawnego.

3.

Zarzut trzeci, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że przyjęcie środków z października 2013 r. nie było przejawem nadużycia władzy.

4.

Zarzut czwarty, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że druga strona postępowania nie naruszyła prawa do obrony wnoszących odwołanie.

5.

Zarzut piąty, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że środki z października 2013 r. nie stanowiły nieuzasadnionej i nieproporcjonalnej ingerencji w prawa podstawowe wnoszących odwołanie.

Na poparcie odwołania odnośnie do żądania stwierdzenia nieważności wnoszący odwołanie podnoszą następuje zarzuty:

1.

Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając że druga strona postępowania popełniła szereg oczywistych błędów w ocenie, uznając, że wszyscy wnoszący odwołanie spełniają kryteria – określone w środkach z listopada 2013 r. – umieszczenia ich nazw w wykazach podmiotów objętych środkami ograniczającymi.

2.

Zarzut drugi, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że druga strona postępowania nie naruszyła prawa do obrony wnoszących odwołanie, postanawiając –na mocy środków z listopada 2013 r. – o pozostawieniu ich nazw w wykazach podmiotów objętych środkami ograniczającymi.

3.

Zarzut trzeci, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że pozostawienie – na mocy środków z listopada 2013 r. – nazw wnoszących odwołanie w wykazach podmiotów objętych środkami ograniczającymi nie naruszało zasad res iudicata, pewności prawa, uzasadnionych oczekiwań i ne bis in idem, ani prawa do skutecznego środka prawnego.

4.

Zarzut czwarty, zgodnie z którym Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że środki z listopada 2013 r. nie stanowiły nieuzasadnionej i nieproporcjonalnej ingerencji w prawa podstawowe wnoszących odwołanie.


(1)  Decyzja Rady 2013/497/WPZiB z dnia 10 października 2013 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2013, L 272, s. 46).

(2)  Decyzja Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. 2010, L 195, s. 39; sprostowanie: Dz.U. 2010, L 197, s. 19).

(3)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 971/2013 z dnia 10 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2013, L 272, s. 1).

(4)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. 2012, L 88, s. 1; sprostowania: Dz.U. 2012, L 332, s. 31; Dz.U. 2014, L 93, s. 85).

(5)  Decyzja Rady 2013/685/WPZiB z dnia 26 listopada 2013 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2013, L 316, s. 46).

(6)  Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1203/2013 z dnia 26 listopada 2013 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2013, L 316, s. 1).


Top