14.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 366/5

1.

Niniejsze zawiadomienie określa uproszczoną procedurę, zgodnie z którą Komisja zamierza rozpatrywać niektóre koncentracje na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”), pod warunkiem że nie powodują one problemów w zakresie konkurencji. Niniejsze zawiadomienie zastępuje obwieszczenie w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 opublikowane w 2005 r. (2). Doświadczenie Komisji uzyskane podczas stosowania rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, z uwzględnieniem rozporządzenia Rady (EWG) nr 4064/89 (3) poprzedzającego obecnie obowiązujące rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wskazuje, że niektóre kategorie zgłaszanych koncentracji są zazwyczaj zatwierdzane, nie budząc większych wątpliwości, pod warunkiem że nie wystąpiły żadne okoliczności szczególne.

2.

Celem niniejszego zawiadomienia jest określenie warunków, w których Komisja zwykle przyjmuje, zgodnie z uproszczoną procedurą, skróconą decyzję uznającą koncentrację za zgodną z zasadami rynku wewnętrznego, a także określenie wytycznych odnośnie do samej procedury. Gdy spełnione są konieczne warunki określone w pkt 4 lub 6 niniejszego zawiadomienia i jeżeli nie zachodzą szczególne okoliczności, Komisja przyjmuje, w ciągu 25 dni roboczych od daty zgłoszenia, skróconą decyzję zatwierdzającą na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (4).

3.

Komisja może jednak wszcząć postępowanie lub przyjąć pełną decyzję na podstawie rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw w odniesieniu do każdej proponowanej koncentracji, w szczególności jeżeli mają zastosowanie zabezpieczenia lub wyłączenia określone w pkt od 8 do 19 niniejszego zawiadomienia.

4.

Postępując zgodnie z procedurą przedstawioną w poniższych sekcjach, Komisja zmierza do lepszego ukierunkowania i zwiększenia skuteczności unijnej kontroli łączenia przedsiębiorstw.

5.

Komisja będzie zasadniczo stosowała uproszczoną procedurę do każdej z następujących kategorii koncentracji: (5)

6.

Komisja może również stosować uproszczoną procedurę w przypadku połączenia dwóch lub większej liczby przedsiębiorstw, albo gdy jedno lub więcej przedsiębiorstw przejmuje wyłączną lub wspólną kontrolę nad innym przedsiębiorstwem, pod warunkiem że spełnione zostały obydwa poniższe warunki:

7.

Do celów stosowania pkt 5 lit. b) i c) i pkt 6 w przypadku przejęcia wspólnej kontroli poza obszarem działalności wspólnego przedsiębiorstwa, stosunki istniejące wyłącznie między przedsiębiorstwami przejmującymi wspólną kontrolę nie są uważane za stosunki horyzontalne lub wertykalne do celów niniejszego zawiadomienia. Stosunki te mogą jednak prowadzić do koordynacji, o której mowa w art. 2 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw; o takich sytuacjach jest mowa w pkt 15 niniejszego zawiadomienia.

8.

Dokonując oceny, czy dana koncentracja należy do jednej z kategorii, o których mowa w pkt 5 i 6 powyżej, Komisja zadba o to, by wszelkie stosowne okoliczności zostały ustalone w sposób wystarczająco jasny. Z uwagi na fakt, że definicje rynku prawdopodobnie będą kluczowym elementem takiej oceny, strony powinny przekazywać informacje na temat wszystkich możliwych alternatywnych definicji rynku zasadniczo na etapie poprzedzającym zgłoszenie (zob. pkt 22). Strony zgłaszające odpowiadają za opisanie wszystkich alternatywnych właściwych rynków produktowych lub geograficznych, na które zgłaszana koncentracja może mieć wpływ, oraz za dostarczenie danych i informacji na temat definicji takich rynków (17). Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie definicji rynku, opierając ją na analizie faktów dotyczących danej sprawy. Tam, gdzie zdefiniowanie właściwych rynków lub określenie udziałów stron w rynku jest trudne, Komisja nie będzie stosowała uproszczonej procedury. Ponadto w zakresie, w jakim koncentracje związane są z nowymi zagadnieniami prawnymi o znaczeniu ogólnym, Komisja zazwyczaj powstrzymuje się od przyjmowania decyzji skróconych i przechodzi do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia.

9.

Podczas gdy zazwyczaj można uznać, że koncentracje należące do kategorii, o których mowa w pkt 5 i 6, nie będą powodowały poważnych wątpliwości, jeżeli chodzi o ich zgodność z rynkiem wewnętrznym, mogą jednak wystąpić pewne sytuacje wyjątkowo wymagające głębszego zbadania lub podjęcia pełnej decyzji. W takich przypadkach Komisja może przejść do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia.

10.

Poniżej przedstawiono przykłady rodzajów spraw, które mogą być wyłączone z uproszczonej procedury.

11.

Komisja jest mniej skłonna do tego, by zatwierdzić proponowaną koncentrację w ramach uproszczonej procedury w przypadku wystąpienia jakichkolwiek szczególnych okoliczności, o których mowa w wytycznych Komisji w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw (18). Obejmuje to przypadki – w których rynek jest już skoncentrowany – gdy proponowana koncentracja prowadziłaby do wyeliminowania ważnej siły konkurencyjnej, gdy proponowana koncentracja połączyłaby dwóch ważnych innowatorów, gdy proponowana koncentracja obejmuje przedsiębiorstwo, które ma obiecujące produkty, które będą mogły niedługo zostać wprowadzone na rynek, lub gdy istnieją przesłanki wskazujące na to, że proponowana koncentracja umożliwiłaby łączącym się stronom utrudnienie ekspansji ich konkurentów.

12.

Podobne podejście może również zostać zastosowane w przypadkach, gdy nie można określić dokładnych udziałów rynkowych stron. Ma to często miejsce w przypadku, gdy strony prowadzą działalność na nowych lub mało rozwiniętych rynkach.

13.

Niektóre rodzaje koncentracji mogą zwiększać siłę rynkową stron poprzez łączenie zasobów technologicznych, finansowych lub innych, nawet jeżeli strony koncentracji nie działają na tym samym rynku. Koncentracje, w których przynajmniej dwie strony koncentracji są obecne na ściśle powiązanych rynkach sąsiadujących (19), również mogą nie spełniać wymogów uproszczonej procedury, w szczególności wówczas, gdy jedna lub więcej stron koncentracji posiada indywidualnie 30 % lub większy udział w jakimkolwiek rynku produktowym, na którym nie istnieją horyzontalne ani wertykalne stosunki między stronami, ale który jest rynkiem sąsiadującym rynku, na którym działa druga strona (20).

14.

Komisja może uznać za właściwe przeprowadzenie pełnej oceny, według zwykłej procedury łączenia, niektórych wspólnych przedsiębiorstw, których obrót na terytorium EOG w momencie zgłoszenia jest niższy niż wartość progowa określona w pkt 5 lit. a), ale co do których oczekuje się, że w ciągu następnych trzech lat znacznie przekroczą ten próg na terytorium EOG. W przypadkach, o których mowa w pkt 5 lit. a), zwykła procedura może również zostać uznana za właściwą w przypadku wystąpienia pomiędzy stronami uczestniczącymi w koncentracji stosunków horyzontalnych lub wertykalnych, na podstawie których nie można wykluczyć, że koncentracja wzbudzi poważne wątpliwości co do jej zgodności z rynkiem wewnętrznym, lub jeżeli zachodzą którekolwiek z okoliczności, o których mowa w pkt 11.

15.

Ponadto Komisja może przejść do pełnej oceny w trybie zwykłej procedury łączenia, gdy pojawia się kwestia koordynacji, o której mowa w art. 2 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

16.

Dotychczasowe doświadczenie Komisji pokazuje, że przejście z kontroli wspólnej na wyłączną może wyjątkowo wymagać bliższego zbadania lub przyjęcia pełnej decyzji. Szczególny problem w zakresie konkurencji może się pojawić w sytuacji, gdy dawne wspólne przedsiębiorstwo zostaje włączone do grupy lub sieci należącej do jedynego pozostałego wspólnika lub akcjonariusza kontrolującego, przez co zniesione zostają ograniczenia dyscyplinujące wprowadzane przez potencjalnie rozbieżne bodźce ze strony różnych wspólników lub akcjonariuszy kontrolujących, a strategiczna pozycja rynkowa tego wspólnego przedsiębiorstwa może ulec wzmocnieniu. Na przykład w scenariuszu, w którym przedsiębiorstwo A i przedsiębiorstwo B wspólnie sprawują kontrolę nad wspólnym przedsiębiorstwem C, koncentracja, w wyniku której A obejmuje wyłączną kontrolę nad C, może spowodować problemy w zakresie konkurencji, jeżeli C jest bezpośrednim konkurentem A, a C i A zdobędą znaczącą wspólną pozycję na rynku, oraz jeżeli dojdzie do utraty części niezależności posiadanej wcześniej przez C (21). W przypadkach, w których takie scenariusze będą wymagały głębszej analizy, Komisja może przejść do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia (22).

17.

Komisja może również przejść do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia w sytuacji, gdy ani Komisja, ani właściwe władze państw członkowskich nie dokonały oceny wcześniejszego przejęcia wspólnej kontroli nad danym wspólnym przedsiębiorstwem.

18.

W przypadku koncentracji opisanych w pkt 6 Komisja zdecyduje w poszczególnych przypadkach, czy w konkretnym stanie faktycznym wzrost poziomu koncentracji rynku wyrażony poprzez zmianę wartości wskaźnika koncentracji HHI jest taki, że sprawa powinna zostać zbadana w ramach pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia.

19.

Jeżeli państwo członkowskie wyrazi uzasadnione wątpliwości dotyczące zgłoszonej koncentracji w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania kopii zgłoszenia, lub jeżeli osoba trzecia wyrazi uzasadnione wątpliwości w terminie ustalonym dla takich uwag, Komisja przejdzie do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia.

20.

Uproszczona procedura nie będzie stosowana, jeżeli państwo członkowskie złoży wniosek o odesłanie zgłoszonej koncentracji na podstawie art. 9 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, lub jeśli Komisja przyjmie wniosek jednego lub więcej państw członkowskich o odesłanie zgłoszonej koncentracji na podstawie art. 22 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

21.

Z zastrzeżeniem zabezpieczeń i wyłączeń przewidzianych w niniejszym zawiadomieniu Komisja może zastosować uproszczoną procedurę do koncentracji, w których:

22.

Komisja uznaje za korzystne kontakty przed zgłoszeniem między zgłaszającymi stronami a Komisją, nawet w pozornie nieskomplikowanych przypadkach (23). Doświadczenie Komisji w stosowaniu uproszczonej procedury pokazuje, że sprawy zgłaszane do uproszczonej procedury mogą wiązać się ze skomplikowanymi problemami, na przykład wynikającymi z definicji rynku (patrz pkt 8), które najlepiej jest rozwiązać przed zgłoszeniem. Kontakty przed zgłoszeniem pozwalają Komisji i zgłaszającym stronom precyzyjnie określić informacje, jakie mają być zawarte w zgłoszeniu. Kontakty przed zgłoszeniem powinny zostać zainicjowane przynajmniej na dwa tygodnie przed oczekiwaną datą zgłoszenia. Zgłaszające strony szczególnie zachęca się do podjęcia kontaktów przed zgłoszeniem w każdym przypadku, gdy chcą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o zastosowanie uproszczonej procedury w sytuacjach opisanych w pkt 6. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw strony zgłaszające są uprawnione do dokonania zgłoszenia koncentracji w dowolnym momencie, o ile zgłoszenie to jest kompletne. Możliwość nawiązania kontaktów przed zgłoszeniem to usługa oferowana przez Komisję stronom zgłaszającym na zasadzie dobrowolności; jej celem jest przygotowanie do przeprowadzenia formalnej procedury kontroli łączenia przedsiębiorstw. Kontakty przed zgłoszeniem, chociaż nie są obowiązkowe, mogą zatem być niezwykle cenne zarówno dla stron zgłaszających, jak i dla Komisji przy określaniu dokładnego zakresu informacji wymaganych w zgłoszeniu oraz, w większości przypadków, będą skutkować znacznym ograniczeniem wymaganego zakresu informacji.

23.

Niemniej jednak kontakty przed zgłoszeniem, a w szczególności przedłożenie projektu zgłoszenia, mogą być mniej użyteczne w przypadkach, o których mowa w pkt 5 lit. b), czyli w przypadku braku rynków objętych obowiązkiem zgłoszenia (24), ponieważ strony nie prowadzą działalności gospodarczej na tym samym rynku produktowym i geograficznym lub na rynku produktowym będącym rynkiem niższego lub wyższego szczebla w stosunku do rynku produktowego, na którym działa jakakolwiek inna strona koncentracji. W takich okolicznościach strony zgłaszające mogą woleć dokonać zgłoszenia bezpośrednio, bez wcześniejszego przedkładania projektu zgłoszenia (25).

24.

Stwierdzenie braku rynków objętych obowiązkiem zgłoszenia musi nastąpić w sposób zgodny z pkt 8 niniejszego zawiadomienia. Dlatego też obowiązkiem stron zgłaszających jest w dalszym ciągu przedstawienie Komisji wszelkich informacji, które są niezbędne, aby stwierdzić, że planowana koncentracja nie dotyczy żadnego rynku objętego obowiązkiem zgłoszenia w EOG. Komisja nie zastosuje uproszczonej procedury na podstawie pkt 5 lit. b), jeżeli trudno będzie stwierdzić, że proponowana koncentracja nie dotyczy żadnych rynków objętych obowiązkiem zgłoszenia. W takich przypadkach Komisja może przejść do zwykłej procedury i uznać zgłoszenie za niekompletne w istotnym aspekcie, jak określono w pkt 26 niniejszego zawiadomienia.

25.

Informacje, jakie mają być opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej po otrzymaniu zgłoszenia (26), będą obejmowały: nazwy stron koncentracji, państwo ich pochodzenia, charakter koncentracji i objęte sektory gospodarcze, jak również wskazanie, iż na podstawie informacji przekazanych przez zgłaszającą stronę koncentracja może kwalifikować się do zastosowania uproszczonej procedury. Następnie zainteresowane strony będą miały możliwość zgłoszenia uwag, w szczególności dotyczących okoliczności, które mogą wymagać wszczęcia postępowania.

26.

Jeżeli Komisja jest przekonana, że koncentracja spełnia kryteria uproszczonej procedury (patrz pkt 5 i 6), wydaje zazwyczaj decyzję skróconą. Dotyczy to odpowiednich przypadków niepowodujących żadnych problemów w zakresie konkurencji, w odniesieniu do których Komisja otrzymuje zgłoszenie w pełnej formie. Koncentracja zostanie wówczas uznana za zgodną z zasadami rynku wewnętrznego w ciągu 25 dni roboczych od daty zgłoszenia na podstawie art. 10 ust. 1 i 6 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Komisja dołoży wszelkich starań, aby wydawać decyzje skrócone najszybciej jak to w praktyce możliwe, po upływie terminu 15 dni roboczych, podczas którego państwa członkowskie mogą wnioskować o odesłanie zgłoszonej koncentracji na podstawie art. 9 rozporządzenia w sprawie łączenia przedsiębiorstw. Jednak w okresie 25 dni roboczych Komisja ma możliwość przejścia do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia, a zatem wszczęcia postępowania lub przyjęcia pełnej decyzji, jeżeli uzna takie działanie za stosowne w danym przypadku. W takich przypadkach Komisja może również uznać zgłoszenie za niekompletne w istotnym aspekcie na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego w przypadku nieotrzymania zgłoszenia w pełnej formie.

27.

Komisja opublikuje zawiadomienie o przyjęciu decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, tak jak ma to miejsce w przypadku przyjęcia pełnej decyzji zatwierdzającej. Publiczna wersja decyzji będzie dostępna na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji. Decyzja skrócona będzie zawierała informacje o zgłoszonej koncentracji opublikowane w Dzienniku Urzędowym w czasie zgłoszenia (nazwy stron, państwo ich pochodzenia, charakter koncentracji i objęte sektory gospodarcze) oraz stwierdzenie, że koncentrację uznaje się za zgodną z rynkiem wewnętrznym, ponieważ należy do co najmniej jednej z kategorii przedstawionych w niniejszym zawiadomieniu, z wyraźnym wskazaniem tej/tych kategorii.

28.

Uproszczona procedura nie ma zastosowania w przypadkach, w których zainteresowane przedsiębiorstwa wnioskują o ekspresową ocenę ograniczeń koniecznych dla dokonania koncentracji i bezpośrednio z nią związanych.

—

w przypadku wspólnego nabycia spółki docelowej obrotem, który ma być brany pod uwagę, jest obrót tej spółki docelowej (wspólnego przedsiębiorstwa),

—

w przypadku utworzenia wspólnego przedsiębiorstwa, do którego spółki dominujące wnoszą swoją działalność, obrotem, który ma być brany pod uwagę, jest obrót z wniesionej działalności,

—

w przypadku wejścia do istniejącego wspólnego przedsiębiorstwa nowej kontrolującej strony, pod uwagę należy wziąć obrót wspólnego przedsiębiorstwa i obrót z działalności wnoszonej przez nową spółkę dominującą (jeżeli istnieje).