EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52014DC0254R(01)
COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT, THE COUNCIL, THE EUROPEAN ECONOMIC AND SOCIAL COMMITTEE AND THE COMMITTEE OF THE REGIONS Innovation in the Blue Economy: realising the potential of our seas and oceans for jobs and growth
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Innowacje w niebieskiej gospodarce wykorzystujące potencjał mórz i oceanów w zakresie wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Innowacje w niebieskiej gospodarce wykorzystujące potencjał mórz i oceanów w zakresie wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy
/* COM/2014/0254 final/2 */
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Innowacje w niebieskiej gospodarce wykorzystujące potencjał mórz i oceanów w zakresie wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy /* COM/2014/0254 final/2 */
1.
Wprowadzenie
W 2011 r. Komisja przyjęła komunikat w
sprawie niebieskiego wzrostu[1].
Przedstawiono w nim potencjał europejskich wybrzeży, mórz i oceanów,
dzięki któremu mogą one stać się znaczącym
źródłem nowych miejsc pracy i wzrostu gospodarczego[2], przyczyniających
się do realizacji strategii „Europa 2020” oraz poprawy sposobu
wykorzystania zasobów naszej planety. W komunikacie wyszczególniono sektory
wschodzące zasługujące na specjalną uwagę. Komisja
nakreśliła swoje podejście do wykorzystywania potencjału
energii morskiej w styczniu 2014 r.[3],
a następnie uruchomiła forum ds. energii mórz i oceanów w celu
zlokalizowania wąskich gardeł utrudniających wzrost i
zaproponowania sposobów ich odblokowania. Innowacyjność we wszystkich sektorach
niebieskiej gospodarki ma zasadnicze znaczenie dla wykorzystania jej
potencjału wzrostu i tworzenia miejsc pracy. Innowacje mogą
również przynieść znaczące korzyści dla
środowiska naturalnego. Może to nastąpić poprzez innowacje
ekologiczne, na przykład w celu ograniczenia emisji siarki ze statków[4] w
wyniku udoskonalenia pokładowych systemów oczyszczania gazów spalinowych,
stosowania bardziej ekologicznych paliw tradycyjnych lub alternatywnych
źródeł paliwa. Innowacje mogą również pomóc w tworzeniu
opłacalnych środków ochrony środowiska morskiego, które
mogą przyczynić się do wdrożenia dyrektywy ramowej w
sprawie strategii morskiej[5]. Inicjatywa przewodnia UE „Unia innowacji”[6] jest
już pomocna w tworzeniu warunków sprzyjających innowacjom. Małe
i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) korzystały ze wsparcia w
ramach programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji, w którym
dla MŚP przeznaczono ponad 15 mld EUR w latach 2007–2012[7]. Nowy
program „Horyzont 2020” o budżecie 79 mld EUR jest obecnie
największym w historii unijnym programem badań i innowacji i zawiera
wzmocnione środki na rzecz wspierania MŚP. Ponadto znaczna
część unijnych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych
została przeznaczona na innowacje. Należy jednak uporać się z licznymi
problemami wskazanymi w ramach inicjatywy przewodniej „Unia innowacji”:
niedoinwestowaniem nauki, kiepskim dostępem do finansowania, wysokimi
kosztami praw własności intelektualnej, powolnym tempem postępu
w kierunku standardów interoperacyjności, nieskutecznym stosowaniem
zamówień publicznych oraz powielaniem badań. W rocznej analizie
wzrostu gospodarczego Komisji Europejskiej na 2014 r.[8]
stwierdzono również, że współpraca między sektorem
publicznym i prywatnym w zakresie innowacji jest w dalszym ciągu
niewystarczająca oraz że brak umiejętności wykorzystywania
wyników badań w sferze produkcji i usług, a także rosnący
niedobór kwalifikacji mają wpływ na sektory oparte na wiedzy. Aby rozwinąć potencjał niebieskiej
gospodarki w Europie, państwa członkowskie muszą wprowadzić
strategie i lokalne rozwiązania, które skutecznie usuną te
przeszkody. W ramach europejskiego semestru Komisja zadba o to, by w
głównych kierunkach krajowych programów reform państw
członkowskich uwzględnione zostały priorytety niebieskiego
wzrostu. Potrzebne są jednak działania dodatkowe.
Komisja zbada zatem, w jaki sposób w ramach działań na poziomie UE
można uporać się z następującymi kwestiami, które
są charakterystyczne dla niebieskiej gospodarki: –
luki w wiedzy i niekompletność danych na
temat stanu naszych oceanów, zasobów dna morskiego, życia morskiego oraz
zagrożeń dla siedlisk i ekosystemów; –
rozproszenie działań w zakresie
badań naukowych dotyczących morza i gospodarki morskiej, które
utrudnia interdyscyplinarne kształcenie i spowalnia uzyskiwanie
przełomów technologicznych w dziedzinie kluczowych technologii i w
innowacyjnych sektorach gospodarki; –
brak naukowców, inżynierów i wykwalifikowanych
pracowników, zdolnych do stosowania nowych technologii w środowisku
morskim. Niniejszy dokument przedstawia plany Komisji dotyczące
tych trzech zagadnień.
2.
Wiedza o morzu oraz mapowanie dna morskiego
Innowacje w niebieskiej gospodarce są
hamowane przez brak informacji na temat morza, dna morskiego oraz
istniejącego w nich życia. Większa wiedza na temat naszych mórz
będzie sprzyjać wzrostowi w niebieskiej gospodarce, zarówno za
sprawą lepszej znajomości zasobów oraz lepszego zrozumienia sposobów
ich wykorzystania, jak też osiągnięciu założonych
celów w zakresie ochrony środowiska[9]. Rys. 1 Procentowy udział niezbadanych dotąd
części wybranych europejskich basenów morskich[10] W ciągu ostatnich dziesięcioleci
odnotowano znaczące inwestycje w systemy obserwacji oceanów. Dzięki
dalszemu wykorzystaniu danych w modelowaniu nastąpiła poprawa w
zakresie badań oceanograficznych i prognozowania meteorologicznego..
Udoskonalono też procesy udostępniania danych obserwacyjnych. Natomiast środowiska naukowe skupiające
specjalistów z dziedzin hydrografii, geologii i biologii, zajmujących
się obserwacjami i badaniami dna morskiego w Europie, podjęły
wstępne kroki w celu połączenia wysiłków, ale mają
jeszcze wiele do zrobienia. W rezultacie wiedza na temat podstawowych cech dna
morskiego jest niepełna: w odniesieniu do 50 % powierzchni dna
morskiego nie przeprowadzono badań batymetrycznych wysokiej
rozdzielczości (zob. rys. 1 powyżej), a w przypadku znacznie
większego procentu brak map siedlisk i zbiorowisk. Ponadto dane z tych części dna
morskiego, które zostały przebadane, nie są łatwo dostępne.
Różne zestawy danych morskich są przechowywane przez wiele
różnych organizacji. Zorientowanie się, kto posiada dane, i uzyskanie
zezwolenia na ich wykorzystanie mogą być czasochłonne i
kosztowne. Oceny wskazują, że zwiększenie podaży danych i
poprawa ich dostępności zarówno dla użytkowników prywatnych, jak
i z sektora publicznego, będą stanowić siłę
napędową innowacji i konkurencyjności. Szacuje się, że szeroka
dostępność danych morskich wysokiej jakości przechowywanych
przez organy publiczne w UE przyczyniłaby się do wzrostu
wydajności o ponad 1 mld EUR rocznie[11].
Dostępność taka pobudziłaby innowacje w niebieskiej
gospodarce poprzez ułatwienie dostępu do informacji dotyczących
zachowania morza i geologii dna morskiego. Korzyści wynikające z
większej innowacyjności mogłyby sięgnąć
około 200–300 mln EUR rocznie. Ponadto dane morskie lepszej jakości i
łatwiej dostępne ułatwiłyby wdrażanie dyrektywy
ramowej w sprawie strategii morskiej[12].
Pomogłoby to również sektorowi publicznemu i prywatnemu
zarządzać ryzykiem oraz niepewnością związanymi z
morzem – takimi jak na przykład: warunki atmosferyczne, poważne
wypadki związane z transportem, zanieczyszczenie mórz lub straty w
infrastrukturze krytycznej. W związku z tym Komisja ustanowiła
jako projekt przewodni zrównoważony proces mający na celu zapewnienie,
aby dane na temat środowiska morskiego były łatwo dostępne,
interoperacyjne i wolne od ograniczeń w zakresie wykorzystywania, z
konkretnym celem, którym jest opracowanie wielorozdzielczych map całego
stanu dna morskiego wód europejskich i słupa wody do 2020 r.[13].
Cel ten zostanie osiągnięty poprzez: –
udoskonalenie europejskiej sieci informacji i
obserwacji środowiska morskiego (EMODNET). Stanowi to część
unijnej inicjatywy na rzecz otwartych danych[14]
i podobnie jak mapowanie dna morskiego obejmuje informacje na temat fizycznych,
chemicznych i biologicznych właściwości słupa wody. Ponad 100
europejskich organizacji już pracuje wspólnie, aby ich dane morskie
były bardziej dostępne, interoperacyjne i przydatne dla
użytkowników końcowych. Dane są obecnie dostępne za
pośrednictwem wspólnego portalu internetowego[15], a
rozdzielczość mapy niskiej rozdzielczości dna morskiego
wszystkich wód UE, dostępnej do 2016 r., będzie stopniowo
zwiększana; –
integrację systemów danych. Trzy kolejne
inicjatywy UE: system usług morskich Copernicus, ramy gromadzenia danych
dla sektora rybołówstwa[16]
oraz system WISE-Marine w zakresie danych na temat środowiska zostaną
zintegrowane z EMODNET przy użyciu wspólnych norm, takich jak INSPIRE[17], i
będą zgodne z zasadami wspólnego europejskiego systemu informacji o
środowisku[18].
Wspólne infrastruktury badawcze, takie jak Euro-Argo[19] i
Europejskie Multidyscyplinarne Obserwatorium Dna Morskiego oraz Słupa
Wody, która obecnie podlega konsolidacji na mocy ram prawnych konsorcjum na
rzecz europejskiej infrastruktury badawczej[20],
będzie również dostarczać dane do sieci EMODnet; –
ułatwienie włączenia do sieci
EMODNET jawnych danych zgromadzonych przez podmioty prywatne, zwłaszcza
danych wynikających z wymogów w zakresie zezwoleń i ocen
oddziaływania na środowisko; –
zachęcanie konsorcjów badawczych w ramach
programów unijnych do udzielania otwartego dostępu do danych morskich, w
tym poprzez sieć EMODNET; –
opracowanie mechanizmu koordynacji strategicznej
systemów obserwacji, programów pobierania próbek i priorytetów badawczych w
odniesieniu do europejskich basenów morskich poprzez finansowanie z
Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego. Przyczyni się to
również do rozwoju polityki UE dotyczącej Arktyki[21], na
przykład poprzez identyfikację obszarów, gdzie niepewność
dotycząca głębokości wody ogranicza żeglugę w
wodach od niedawna wolnych od lodów. Razem wzięte, wysiłki te przyczynią
się do zwiększenia pola działania w zakresie innowacji i
inwestycji przez podmioty publiczne i prywatne w niebieskiej gospodarce.
Wzmocnią one również pozycję Unii Europejskiej w
działaniach międzynarodowych, takich jak globalny system systemów
obserwacji Ziemi (GEOSS)[22]. Dokument roboczy określający bardziej
szczegółowo ważne etapy i harmonogram dotyczące
pogłębiania wiedzy morskiej i procesu mapowania dna morskiego,
zgodnie z wymaganiami Rady[23]
i Parlamentu Europejskiego[24],
został dołączony do niniejszego komunikatu.
3.
Platforma informacyjna na temat badań morskich
Od czasu przyjęcia przez Komisję
europejskiej strategii na rzecz badań morskich w 2008 r.[25] poczyniono znaczne postępy. W ramach
siódmego programu ramowego w zakresie badań (lata 2007–2013) wkład
Komisji w badania morskie wynosił rocznie średnio ok. 350 mln EUR. Ponadto, jak przedstawiono na rys. 2, znaczną
liczbę badań morskich przeprowadzono w ramach programów państw
członkowskich. Rys. 2 Szacowane wydatki na badania morskie wybranych
państw członkowskich i UE (2011). Źródło: JPI Oceans. W ramach programu „Horyzont 2020” badania
będą skupiać się na tym, jak nowe technologie mogą
doprowadzić do produktywnego wykorzystania zasobów morskich oraz
zapewnienia trwałego wzrostu i zatrudnienia, jednocześnie
zapewniając możliwość korzystania z tych zasobów również
przez przyszłe pokolenia. Aby więc odzwierciedlić przekrojowy
charakter badań morskich i wykorzystać w innych obszarach
potencjał dla odkryć obecny w jednym z nich, w ramach inicjatywy
„Oceany przyszłości” sfinansowano 31 projektów przy łącznym
wkładzie UE w wysokości prawie 195 mln EUR. Przekrojowe
podejście jest obecnie kontynuowane za pomocą priorytetowego obszaru
„niebieski wzrost” w programie „Horyzont 2020” z budżetem wynoszącym 145
mln EUR na lata 2014–2015, z czego 8 mln EUR przeznacza się dla MŚP. Istnieją dalsze możliwości w
zakresie badań morskich w całym programie „Horyzont 2020” – w
dziedzinach takich jak bezpieczeństwo żywnościowe, energia,
transport, materiały, technologia informacyjna i infrastruktura badawcza.
W celu zapewnienia komplementarności
między strategicznymi programami badań i innowacji w państwach
członkowskich a programem „Horyzont 2020” Komisja zadba o
ścisłą koordynację z inicjatywą w zakresie wspólnego
planowania „Zdrowe i wydajne morza i oceany”, która została powołana
w celu umożliwienia państwom członkowskim dostosowania krajowych
programów badań morskich. Podniesie to również jakość
podstawy naukowej i dowodowej polityki ochrony środowiska, która jest
celem priorytetowym 7. programu działań w zakresie środowiska[26]. Sektor prywatny ma również do odegrania
ważną rolę wspomagając Komisję w określeniu
potrzeb badawczych w ramach programu „Horyzont 2020” poprzez istniejące
inicjatywy sektorowe, takie jak „LeaderShip 2020”, platforma WATERBORNE,
platforma akwakultury i europejskie forum zrównoważonej żeglugi. W
celu zbadania dalszych rezultatów twórczej wymiany myśli i wyników
badań naukowych między sektorami przemysłowymi, organizacjami
pozarządowymi i innymi partnerami podzielającymi zainteresowanie
niebieską gospodarką powołane zostanie forum nauki i biznesu na
rzecz niebieskiej gospodarki. Pierwsze posiedzenie forum odbędzie się
w 2015 r. przy okazji Europejskiego Dnia Morza w Pireusie (Grecja). Liczne wyzwania dla niebieskiego wzrostu, takie
jak zakwaszanie oceanów, mają charakter globalny i najlepiej
rozwiązywać je na szczeblu międzynarodowym. Ponadto
międzynarodowa koordynacja może okazać się korzystna dla
niektórych badań podstawowych. Współpraca międzynarodowa ulegnie
intensyfikacji w ramach programu „Horyzont 2020” w oparciu o niedawno
podpisaną deklarację z Galway oraz zainicjowanie koalicji badawczej
Kanady, UE i USA w sprawie badań Oceanu Atlantyckiego. Aby szeroko udostępnić
możliwości prowadzenia nowych badań i wzmocnić efekt
synergii między działalnością badawczą
finansowaną ze środków krajowych i programem „Horyzont 2020”, Komisja
będzie rozbudowywać i uzupełniać istniejące systemy
informacyjne[27]
w celu stworzenia platformy informacyjnej na temat badań morskich w ramach
całego programu „Horyzont 2020” i współpracować z państwami
członkowskimi[28]
w celu włączenia informacji o morskich projektach badawczych
finansowanych ze środków krajowych. Stworzy
się w ten sposób dostęp do spostrzeżeń wynikających z
projektów badawczych, które mogą przyspieszyć podjęcie nowych
pomysłów przez przemysł. Pomoże to zapewnić, by publiczne
finansowanie badań stało się opłacalne dzięki
innowacjom w działalności gospodarczej.
4.
Umiejętności dla niebieskiej gospodarki
Wzrost w niebieskiej gospodarce będzie
wymagał odpowiednio wykwalifikowanej siły roboczej, zdolnej do
stosowania najnowocześniejszych technologii w dziedzinie inżynierii
oraz wielu innych dziedzinach[29].
Obecnie istnieje niedobór wykwalifikowanej kadry, z którym trzeba się
uporać. Poniższy wykres ilustruje poziom niedoboru
wykwalifikowanej kadry w sektorze morskiej energii wiatrowej do roku 2030. Rys. 3 Prognozowany poziom niedoboru wykwalifikowanej
kadry w sektorze morskiej energii wiatrowej w latach 2013–2030
(źródło: badanie TPWind). Działania „Maria Skłodowska-Curie”
(działania MSC) stanowią główny mechanizm wsparcia w ramach
programu „Horyzont 2020” dla zasobów ludzkich we wszystkich dziedzinach
badań i innowacji. Kładąc silny nacisk na rozwijanie
umiejętności naukowca w perspektywie długookresowej,
działania MSC łączą doskonałość
badawczą z mobilnością, szkoleniem i atrakcyjnymi
możliwościami rozwoju kariery. W celu wspierania możliwości
zatrudnienia naukowców i lepszego dostosowania ich kompetencji do wymagań
rynku pracy działania MSC zachęcają naukowców do wychodzenia
poza środowisko akademickie począwszy od wczesnego etapu kariery.
Działania wspierają trwałą współpracę między
uczelniami wyższymi a przemysłem, w tym poprzez zapewnianie jak
największego udziału małych i dużych przedsiębiorstw w
rozwoju indywidualnych karier naukowych. Działania MSC mają charakter
oddolny i nie określają z góry konkretnego pola naukowego. W latach 2007–2013
w ramach programu, który poprzedził działania MSC, przyznano prawie 165
mln EUR na 374 projekty badawcze dotyczące zagadnień morskich (w tym
na badania arktyczne). 39 spośród tych projektów realizowano z
udziałem podmiotów spoza sektora akademickiego. Należy zwłaszcza
zauważyć, że wiele projektów dotyczyło współpracy
naukowej wychodzącej poza Europę. W celu ułatwienia mobilności w
działaniach UE, mających na celu zwiększanie przejrzystości
oraz uznawania umiejętności, kompetencji i kwalifikacji, a także
w powiązanych z nimi instrumentach, takich jak europejskie ramy
kwalifikacji[30],
portal dotyczący europejskiej klasyfikacji umiejętności,
kompetencji i zawodów (ESCO), Europass[31]
oraz systemy transferu i akumulacji punktów i zapewniania jakości,
konieczne będzie uwzględnianie wymogów niebieskiej gospodarki. Kolejnym sposobem wspierania rozwoju
umiejętności w niebieskiej gospodarce i ściślejszej
współpracy między szkolnictwem wyższym a sektorem prywatnym
są sojusze na rzecz wiedzy, nowy system w ramach programu Erasmus. Sojusze
na rzecz wiedzy to ustrukturyzowane partnerstwa skupiające odpowiednie
podmioty z sektora szkolnictwa wyższego oraz przedsiębiorstwa w celu
pobudzania innowacji w szkolnictwie wyższym oraz za jego
pośrednictwem. Sojusz na rzecz umiejętności sektorowych
również mógłby być pomocny dzięki eliminowaniu rozziewu
między kształceniem/szkoleniem a rynkiem pracy. W 2013 r. UE
wspierała cztery pilotażowe sojusze na rzecz umiejętności
sektorowych służące popularyzowaniu dialogu między
sektorami przemysłu i podmiotami uczestniczącymi w opracowaniu,
akredytacji, wdrażaniu i ocenie systemów kształcenia i szkolenia.
Celem sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych jest tworzenie i
opracowywanie wspólnych programów oraz metod nauczania, dzięki którym
osoby uczące się uzyskują umiejętności wymagane na
rynku pracy. Komisja zachęca zainteresowane strony z sektora
niebieskiej gospodarki do przystępowania do sojuszy na rzecz wiedzy i
sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych w sektorze morskim. Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT)
oraz związane z nim wspólnoty wiedzy i innowacji (WWiI) skupiają
głównych partnerów z obszaru szkolnictwa wyższego, badań
naukowych i biznesu w celu pobudzania innowacji poprzez pełną
integrację trójkąta wiedzy. EIT do tej pory powołał trzy
WWiI: w zakresie zmiany klimatu, zrównoważonej energii i wyzwań
związanych z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi (ICT). Planuje
się powołanie pięciu kolejnych WWiI w ramach programu „Horyzont 2020”
i mają one dotyczyć: innowacji na rzecz zdrowego stylu życia
oraz aktywnego starzenia się, surowców, żywności na
przyszłość oraz produkcji oferującej wartość
dodaną, a także mobilności w miastach. Obecnie nie przewiduje
się utworzenia WWiI poświęconej niebieskiej gospodarce. W ramach
przygotowań strategicznego planu innowacji i zmian podstaw prawnych EIT na
okres po roku 2020 Komisja zbada, czy powołanie specjalnej WWiI w
zakresie niebieskiej gospodarki po 2020 r. może okazać się
przydatne.
5.
Wniosek
Innowacje mogą pomóc w rozwoju niebieskiej
gospodarki w sposób, który nie tylko pobudzi wzrost i tworzenie miejsc pracy w
UE, ale również podtrzyma wsparcie publiczne dla handlowego wykorzystania
zasobów morskich przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony środowiska morskiego.
Ponieważ stoimy na początku stulecia, w którym wielkie znaczenie
będzie miał sposób, w jaki jesteśmy w stanie zarządzać
oceanami i ich zasobami, ważne jest podjęcie konkretnych
działań w celu rozszerzania naszej wiedzy na temat mórz oraz
zapewnienia postępu technologicznego, tak abyśmy mogli
wykorzystywać ich potencjał gospodarczy w sposób zrównoważony. W niniejszym komunikacie proponuje się
następujące działania: Działanie || Ramy czasowe Stworzenie stabilnego procesu, zapewniającego, że dane na temat środowiska morskiego są łatwo dostępne, interoperacyjne i wolne od ograniczeń użytkowania (opartego na sieci EMODNET, ramach gromadzenia danych oraz systemach Copernicus i WISE-Marine) || Począwszy od 2014 r. Dostarczenie wielorozdzielczej mapy całego dna morskiego wód europejskich || Styczeń 2020 r. Utworzenie platformy informacyjnej na temat badań morskich w ramach całego programu „Horyzont 2020”, jak również informacji dotyczących projektów z zakresu badań morskich finansowanych ze środków krajowych || Do dnia 31 grudnia 2015 r. Stworzenie forum nauki i biznesu na rzecz niebieskiej gospodarki || Pierwsze posiedzenie w czasie Europejskiego Dnia Morza 2015 Zachęcanie do rozwoju sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych w sektorze morskim || 2014–2016 Komisja oczekuje na opinie Parlamentu
Europejskiego, Rady i innych instytucji na temat niniejszego komunikatu. [1] „Niebieski wzrost” szanse dla zrównoważonego
wzrostu w sektorach morskich, COM(2012) 494. [2] Niebieski wzrost. Warianty oraz czynniki
wspomagające zrównoważony wzrost dzięki oceanom, morzom i
wybrzeżom, sprawozdanie końcowe, zaproszenie do składania ofert
nr MARE/2010/01, sierpień 2012. [3] Niebieska energia. Działania, które należy
podjąć do roku 2020 i później w celu wykorzystania
potencjału energetycznego europejskich mórz i oceanów, COM(2014) 8. [4] 1999/32/WE, zmieniona przez 2012/33/UE. W obszarach SECA
(w UE: Morze Bałtyckie i Morze Północne) zawartość siarki w
paliwach żeglugowych zostanie obniżona z 1,50 % do 0,10 %
od 2015 r., a w innych obszarach morskich z 3,50 % do 0,50 % od roku 2020. [5] Dyrektywa 2008/56/WE ustanawiająca ramy
działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego
(dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej). [6] Projekt przewodni strategii Europa 2020 – Unia
innowacji, COM(2010) 546 final. [7] Komunikat prasowy Komisji Europejskiej MEMO/13/393 z
dnia 2 maja 2013 r. [8] Roczna analiza wzrostu gospodarczego na 2014 r., COM(2013)
800. [9] Zgodnie z wymogami dyrektywy ramowej w sprawie strategii
morskiej (2008/56/WE) w celu osiągnięcia dobrego stanu
środowiska oraz innymi obszarami polityki związanymi z ochroną
środowiska. [10] Źródło: Działania przygotowawcze na rzecz
europejskiej sieci informacji i obserwacji środowiska morskiego. Umowa o
wykonanie usługi nr MARE/2009/07 – Mapowanie dna morskiego – SI 2.563144.
Na podstawie 6 000 pomiarów dna morskiego, z czego około 1 000
stanowią wielowiązkowe badania wysokiej rozdzielczości. [11] „Plan działania w zakresie wiedzy o morzu 2020”,
załączony do niniejszego komunikatu, przedstawia oszacowanie korzyści. [12] W swoim sprawozdaniu z pierwszego etapu wdrażania tej
dyrektywy, zatytułowanym „Pierwsza faza wdrażania dyrektywy ramowej w
sprawie strategii morskiej (2008/56/WE). Ocena i wytyczne Komisji
Europejskiej”, COM (2014)097 final, Komisja wskazała szereg
niedociągnięć w ocenach stanu wód morskich dokonanych przez
państwa członkowskie. [13] Zielona księga „Wiedza o morzu 2020: od mapowania dna
morskiego do prognozowania oceanicznego”, 29 sierpnia COM(2012) 473. [14] Otwarte dane – siła napędowa innowacji, wzrostu
gospodarczego oraz przejrzystego zarządzania, COM(2011) 882. [15] http://emodnet.eu/ [16] Rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 w sprawie
ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich
wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa
naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa. [17] Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji
przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE). [18] Europejski wspólny system informacji o środowisku –
perspektywy wdrożenia, SWD(2013) 18. [19] Park dryfujących robotycznych sond stosowanych na
całym świecie. [20] Rozporządzenie Rady (WE) nr 723/2009 z dnia 25
czerwca 2009 r. [21] Kształtowanie polityki realizowanej przez Unię
Europejską w regionie Arktyki: postępy poczynione od 2008 r. i dalsze
działania, JOIN(2012) 19. [22] http://www.earthobservations.org/geoss.shtml [23] Zintegrowana polityka morska – posiedzenie Rady do Spraw
Ogólnych, Luksemburg, 24 czerwca 2013 r. [24] Sprawozdanie Parlamentu Europejskiego w sprawie inicjatywy
„Wiedza o morzu 2020: mapowanie dna morskiego w celu promocji
zrównoważonego rybołówstwa” (2013/2101(INI)), Komisja
Rybołówstwa (sprawozdawczyni Maria do Céu Patrão Neves). [25] Europejska strategia na rzecz badań morskich:
wykorzystanie spójnych ram Europejskiej Przestrzeni Badawczej jako wsparcia dla
zrównoważonego wykorzystania mórz i oceanów, COM(2008) 534. [26] Decyzja nr 1386/2013. [27] Takie jak krajowe punkty kontaktowe i Europejska Sieć
Przedsiębiorczości . [28] Poprzez inicjatywę w zakresie wspólnego planowania
dotyczącą mórz i oceanów. [29] Zgodnie ze sprawozdaniem z inicjatywy LeaderShip2020
przedstawionym przez zainteresowane strony z unijnego sektora przemysłu
stoczniowego, wynikiem rosnącej złożoności produktów
było powstanie dodatkowego zapotrzebowania na wysoko wykwalifikowanych
pracowników. W związku z tym znaczna część sektora cierpi
na niedobór wykwalifikowanego personelu i stanowi to element ograniczający
wzrost. [30] Europejskie ramy kwalifikacji (EQF) działają
jako mechanizm porównawczy poprawiający czytelność krajowych
kwalifikacji w całej Europie. [31] Inicjatywa ta służy przedstawieniu
indywidualnych umiejętności i kwalifikacji w sposób jasny i
łatwy do zrozumienia.