52004DC0668

Bruksela,

COM (2004) 668

KOMUNIKAT KOMISJI DLA RADY, PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW

Tekstylia i odzież po 2005 roku – Zalecenia Grupy Wysokiego Szczebla dla branży tekstylno-odzieżowej {SEC(2004) 1240}

SPIS TREŚCI

Tekstylia i odzież po 2005 roku – Zalecenia Grupy Wysokiego Szczebla dla branży tekstylno-odzieżowej 1

1. Wprowadzenie 3

2. Sytuacja gospodarcza w sektorze tekstylno-odzieżowym UE 4

3. Zalecenia Grupy Wysokiego Szczebla dla branży tekstylno-odzieżowej 4

3.1. Badania i innowacje 5

3.2. Edukacja, szkolenie i zatrudnienie 6

3.3. Inne zagadnienia związane z konkurencyjnością 6

3.4. Aspekty regionalne 7

3.5. Zagadnienia polityki handlowej 8

4. Wnioski 10

wprowadzenie

W dniu 29 października 2003 r. Komisja przyjęła komunikat “Przyszłość sektora tekstylno-odzieżowego w rozszerzonej Unii Europejskiej”[1], który przedstawił unijną politykę przemysłową i handlową stosującą się do tego sektora, biorąc pod uwagę jego cechy szczególne. Zważywszy na wyzwania, którym ten sektor stawia czoła i będzie stawiał czoła w nadchodzących latach, Komisja dokonała przeglądu swojej polityki i instrumentów, mając na celu zidentyfikowanie środków lub działań, które mogłyby poprawić konkurencyjną sytuację sektora.

W dniu 27 listopada 2003 r. Rada Konkurencyjności przyjęła z zadowoleniem ten komunikat i podkreśliła znaczenie zapewnienia skutecznej interakcji pomiędzy liniami polityki na poziomie UE. W swoich wnioskach położyła ona nacisk na strategiczne znaczenie, jakie ma dla tego sektora zwiększenie konkurencyjności, w szczególności poprzez badania, innowacje, działania szkoleniowe i ochronę praw własności intelektualnej. Rada odnotowała również ważną rolę, jaką odgrywa lepszy dostęp do rynków oraz sfinalizowanie Eurośródziemnomorskiej Strefy Wolnego Handlu. Rada przychylnie odniosła się do zamiaru Komisji ustanowienia Grupy Wysokiego Szczebla dla branży tekstylno-odzieżowej.

Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 21 stycznia 2004 r. wezwał Komisję do ustanowienia precyzyjnego harmonogramu i ram finansowych w celu umożliwienia szybkiej realizacji pomysłów opracowanych w komunikacie. Między innymi domagał się odpowiednio popartego środkami programu na poziomie UE dla sektora tekstylno-odzieżowego, zwłaszcza w regionach szczególnie uzależnionych od tego sektora, obejmującego wsparcie badań, innowacji, szkolenia zawodowego oraz średnich i małych przedsiębiorstw, przyspieszanie znoszenia handlowych barier pozataryfowych oraz utworzenie Paneurośródziemnomorskiej Strefy Wolnego Handlu, a także ścisłe monitorowanie importu z Chin do UE.

W odpowiedzi na wnioski poczynione w swym komunikacie, na początku 2004 roku Komisja ustanowiła Grupę Wysokiego Szczebla branży tekstylno-odzieżowej, posiadającą umocowanie do formułowania zaleceń co do zintegrowanego zespołu konkretnych inicjatyw, które można by podjąć na poziomie regionalnym, krajowym lub unijnym w celu ułatwienia dostosowania się sektora do ważniejszych wyzwań oraz w celu zaproponowania działań mających poprawić konkurencyjność.

Grupa Wysokiego Szczebla skupia najważniejszych w UE decydentów z tego sektora. Składa się z komisarzy, przedstawicieli rządowych z czterech unijnych Państw Członkowskich, w których branża tekstylno-odzieżowa posiada silną reprezentację, członka Parlamentu Europejskiego, przemysłowców, detalistów i importerów, europejskich stowarzyszeń handlowych, związków zawodowych i przedstawicieli lokalnych stowarzyszeń tekstylnych i odzieżowych. W pierwszej połowie 2004 r. Grupa Wysokiego Szczebla spotkała się trzy razy.

Na poziomie opracowywania projektów przez osoby wyznaczone w ramach Grupy Wysokiego Szczebla założono grupy robocze obejmujące obszary zagadnień handlowych; praw własności intelektualnej, badań i innowacji; edukacji, szkolenia i zatrudnienia; zagadnień regionalnych i konkurencyjności. Na tym poziomie odbyło się ponad dwadzieścia zebrań w celu dopracowania zaleceń odnośnie działań.

Zważywszy na bardzo krótki okres czasu dostępnego na realizację zadań przez Grupę Wysokiego Szczebla, wiele – lecz nie wszystkie – z zagadnień poruszonych w komunikacie zostało omówionych podczas rozmów. W oparciu o wnioski grup roboczych Grupa Wysokiego Szczebla zaprezentowała swoje pierwsze zalecenia w dniu 30 czerwca 2004 r. w formie raportu zatytułowanego “Wyzwanie 2005 roku – europejskie tekstylia i odzież w środowisku wolnym od kontyngentów”[2].

Rada Konkurencyjności w dniu 27 listopada 2003 r. również wezwała Komisję do złożenia do lipca 2004 r. raportu o dokonanych postępach. W niniejszym komunikacie Komisja zamierza odpowiedzieć na ten wniosek, zaprezentować przegląd działań, które nastąpiły po komunikacie z października 2003 r., oraz podkreślić kilka konkretnych propozycji działania bardziej szczegółowo opisanych w załączonym Dokumencie Roboczym Komisji dotyczącym zaleceń Grupy Wysokiego Szczebla branży tekstylno-odzieżowej[3].

SYTUACJA GOSPODARCZA W SEKTORZE TEKSTYLNYM I ODZIEżOWYM UE

Sytuacja gospodarcza w sektorze tekstylno-odzieżowym w UE jest nadal trudna. Po znacznym spadku produkcji i zatrudnienia w ciągu ostatnich trzech lat, szacuje się, że w 2003 roku produkcja spadła o dalsze 4,4% a zatrudnienie o 7,1% (UE-25, źródło: Eurostat). Przyczyną tego stanu rzeczy jest skomplikowane połączenie różnych czynników. Po pierwsze, sektor w pełni odczuł wpływ spowolnienia gospodarczego w UE i na swoich głównych rynkach eksportowych. Po drugie, zmiany kursu wymiany dolara amerykańskiego w stosunku do euro nadal mają negatywny wpływ na konkurencyjność cenową kilku typów produktów. Wreszcie, rozwój Strefy Euromed oraz przygotowania do nowej rzeczywistości ekonomicznej po 2005 roku w ślad za zniesieniem kontyngentów doprowadziły do dalszego przenoszenia produkcji w granicach i poza granicami UE-25.

zalecenia GRUPY WYSOKIEGO SZCZEBLA DLA BRANżY TEKSTYLNO-ODZIEżOWEJ

RAPORT Grupy Wysokiego Szczebla[4] potwierdza, że najwłaściwsza strategiczna wizja przyszłości sektora tekstylno-odzieżowego w UE powinna skupiać się na obecnych przewagach konkurencyjnych przemysłu europejskiego. Kojarzone są one z nieprzerwanym postępem w dziedzinie badań, innowacji i szkoleń, a także z postępującym budowaniem Paneurośródziemnomorskiej Strefy Wolnego Handlu, oraz ze zdobyciem wyrównanych szans w handlu, zwłaszcza w odniesieniu do dostępu do rynków i skutecznej ochrony praw własności intelektualnej.

Ponadto należy zapewnić odpowiednie warunki ramowe ze szczególnym uwzględnieniem małych i średnich przedsiębiorstw, aby umożliwić sektorowi pełne wykorzystanie jego potencjału konkurencyjnego. W tym względzie trudności w dostępie do kredytu doświadczane przez małe i średnie przedsiębiorstwa zostały uznane przez Grupę Wysokiego Szczebla jako obszar, który wymaga bardziej szczegółowego zbadania i uwagi władz publicznych oraz samych zainteresowanych.

Z raportu Grupy Wysokiego Szczebla jasno wynika, że podczas gdy z jednej strony Komisja może z pożytkiem podjąć rozmaite działania mające na celu dalszą poprawę ram wspierających konkurencyjność w sektorze tekstylno-odzieżowym, z drugiej strony sukces sektora uzależniony też będzie od inicjatyw podjętych przez Państwa Członkowskie na poziomie krajowym i regionalnym oraz od działań samych zainteresowanych.

Na wszystkich różnych szczeblach działania kilka konkretnych inicjatyw jest w trakcie realizacji, spełniając niektóre z zaleceń Grupy Wysokiego Szczebla. Pozostałe zostaną podjęte w bliskiej przyszłości, tak jak to zaproponowano w niniejszym komunikacie.

Niemniej jednak kilka zaleceń przewiduje szczególną strategię podejścia do problemów sektora tekstylno-odzieżowego UE. Komisja uważa, że nie powinno się ich realizować. Dotyczy to w szczególności przypadku domagania się wspólnotowego programu dla sektora tekstylno-odzieżowego oraz domaganie się specjalnej inicjatywy sektorowej i regionalnej.

Badania i innowacje

W dziedzinie badań i rozwoju Komisja powinna odnieść się pozytywnie do propozycji wzięcia pod uwagę ustanowienia Europejskiej Platformy Technologicznej, sporządzenia i wdrożenia agendy badań strategicznych, jednocześnie podkreślając potrzebę zdecydowanego zaangażowania samych zainteresowanych w przewodzeniu i podążaniu za taką inicjatywą. Ponadto propozycje projektu autorstwa zainteresowanych w myśl Szóstego Programu Ramowego Badań i Rozwoju zostały dobrze przyjęte w Programie NMP[5]. Umożliwią one przełom technologiczny w produkcji odzieżowej, opracowanie ekologicznie wydajnych procesów i produktów o wysokiej wartości dodanej oraz rozwój związanych z tym rynków o potencjale rozwoju dla przemysłu tekstylnego. Ponadto w celu uzupełnienia już rozpoczętych projektów związanych z branżą tekstylną, w 2005 roku w ramach Programu NMP przewiduje się szczególne zapotrzebowanie na promowanie badań przemysłowych nad włóknami wielofunkcyjnymi i produktami technicznymi opartymi na tekstyliach oraz powiązanymi z tym procesami. Sektor będzie miał również szansę zaprezentowania sposobów poprawienia zarządzania siecią dostawczą zgodnie ze strategicznym celem Technologii Społeczeństwa Informacyjnego (IST) “Technologie Informacyjne i Komunikacyjne (ICT) dla przedsiębiorstw w sieci”. W ramach Siódmego Programu Ramowego, którego szczegóły są jeszcze omawiane, Komisja zaproponuje bardziej odwrócone i ukierunkowane na problem podejście do MSP (Małych i Średnich Przedsiębiorstw), jednocześnie zmniejszając obciążenia administracyjne i regulacyjne tam, gdzie to możliwe i właściwe.

Edukacja, szkolenie i zatrudnienie

Komisja zdaje sobie sprawę ze znaczenia dialogu społecznego jako siły napędowej będącej kluczem do skutecznych reform gospodarczych i społecznych i będzie nadal go promować. Europejski dialog społeczny w sektorze tekstylno-odzieżowym odgrywa znaczącą rolę przy poruszaniu kluczowych wyzwań dla tego sektora, takich jak zwiększanie umiejętności i kwalifikacji, modernizacja organizacji pracy, promowanie równych szans dla kobiet i mężczyzn oraz opracowywanie polityki aktywnego starzenia się. Dialog społeczny i partnerstwo społeczne stanowią również fundamentalny element skutecznej i odpowiedzialnej restrukturyzacji. W tym kontekście negocjacje pomiędzy partnerami społecznymi są najwłaściwszym sposobem postępowania w kwestiach związanych z modernizacją i zarządzaniem zmianami.

Jeśli chodzi o edukację i szkolenie zawodowe, Komisja może się zgodzić z Grupą Wysokiego Szczebla w sprawie jej analizy zapotrzebowania na ogólnoeuropejską, strategię szkolenia ustawicznego dla tego sektora oraz na zapewnienie lepszego dopasowania pomiędzy podażą a popytem na szkolenia. Na poziomie Unii Europejskiej, działania w ramach programu Leonardo da Vinci oraz “Artykułu 6” Europejskiego Funduszu Społecznego stanowią ramy dla finansowania projektów sektorowych z europejską wartością dodaną i działaniami innowacyjnymi w dziedzinie zatrudnienia i przystosowania do zmian w przemyśle.

Inne zagadnienia związane z konkurencyjnością

REACH - Polityka dla branży chemicznej

Branża tekstylno-odzieżowa jest wielce znaczącym odbiorcą dla przemysłu chemicznego. Komisja bacznie przygląda się wpływowi, jaki może wywrzeć na ten sektor proponowana nowa polityka dotycząca przemysłu chemicznego (REACH) i we współpracy z branżą tekstylno-odzieżową rozpoczyna studium nad oceną wpływu na potencjalne oddziaływanie polityki REACH na przemysł tekstylny i ich dostawców surowców chemicznych. Wyniki tego studium mają być dostępne do połowy 2005 roku.

Prawa własności intelektualnej

W dziedzinie praw własności intelektualnej, Komisja zdaje sobie sprawę ze znaczenia ulepszania ochrony tych praw oraz ich wdrażania w krajach trzecich, a także uwrażliwiania posiadaczy tych praw na istnienie fałszerstw i związanego z tym ryzyka. Grupa Wysokiego Szczebla domaga się skutecznych działań mających na celu uwrażliwienie, edukowanie posiadaczy praw własności oraz ustanowienia odpowiednich narzędzi do zwalczania fałszerstwa i piractwa. Komisja zbada wykonalność stworzenia przyjaznej dla użytkownika europejskiej strony internetowej odnośnie praw własności intelektualnej i będzie promować rozpowszechnianie informacji poprzez serie seminariów i spotkań branżowych (networking meetings).

Etykiety “Made in”

Grupa Wysokiego Szczebla nie była w stanie przedstawić zalecenia odnośnie oznaczania pochodzenia z uwagi na zróżnicowane poglądy w tej sprawie. Podczas gdy niektórzy z członków Grupy wskazywali, że jest to bardzo istotna dziedzina, odnośnie której Grupa Wysokiego Szczebla powinna zalecać podjęcie odpowiednich działań, inni członkowie byli przeciwnego zdania wychodząc z założenia, że nie powinno się zmieniać status quo w tej kwestii. Komisja jest gotowa zbadać, czy inicjatywy w tym względzie mogłyby czy też nie poprawić pozycję konkurencyjną przemysłu UE na rynku unijnym.

Dostęp do źródeł finansowania

Sektor tekstylno-odzieżowy jest zdominowany przez małe i średnie przedsiębiorstwa, które stają w obliczu coraz większych trudności w uzyskaniu kredytu. Jednocześnie kilka narzędzi finansowych nie jest odpowiednio dostosowanych do typu małych i średnich przedsiębiorstw dominujących w sektorze tekstylno-odzieżowym. Zgodnie z Czwartym Raportem odnośnie Wdrożenia Europejskiej Karty Małych Przedsiębiorstw[6], dostęp do finansowania pozostaje istotnym ograniczeniem dla przedsiębiorstw w całej UE, pomimo osiągnięcia pewnych postępów w tej dziedzinie. Wydarzenia mające miejsce w ostatnim roku wykazują, że podjęto kilka działań w celu zaradzenia tej sytuacji. Doświadczenia z działań w sektorze publicznym mających na celu poprawę dostępu małych firm do źródeł finansowania pokazują, że najlepsze rezultaty osiąga się, gdy sektor publiczny działa w ścisłej współpracy z rynkami finansowymi i popiera ich rozwój. Komisja zaangażowana jest w wiele różnych inicjatyw mających na celu ułatwienie dostępu do finansowania. Wspólnotowe instrumenty finansowe stanowią europejską dźwignię i wspierają finansowanie małych i średnich przedsiębiorstw. Znaczącym osiągnięciem jest ukończenie Planu działania w zakresie kapitału ryzyka (Risk Capital Action Plan)[7] oraz Planu działania w zakresie usług finansowych (Financial Services Action Plan)[8], które doprowadzą do lepszego dostępu zarówno do pożyczek bankowych jak i pozyskiwania kapitału własnego.

Aspekty regionalne

Grupa Wysokiego Szczebla zaleca podjęcie kilku działań odnośnie polityki regionalnej. Po pierwsze, opowiada się za większym udziałem sektora tekstylno-odzieżowego w krajowych programach regionalnych Państw Członkowskich i wzywa władze regionalne do ustanowienia, we współpracy z lokalnymi osobami zainteresowanymi, miejscowych planów strategicznych mających na celu poprawienie podziału środków publicznych. Jednocześnie Grupa Wysokiego Szczebla domaga się wspólnotowego programu dla sektora tekstylno-odzieżowego oraz specjalnej regionalnej inicjatywy. Opierając się na poprzednich doświadczeniach, Komisja nie uważa tego za właściwe i nie zaleca takich programów wspólnotowych ukierunkowanych na konkretny sektor, co mogłoby nieść ze sobą ryzyko rozdrobnienia unijnej polityki przemysłowej i regionalnej nie mając znaczącego wpływu na sektor postrzegany jako całość. Zamiast tego, udział sektora tekstylno-odzieżowego w programach wielosektorowych zapewnia właściwe i bardziej skuteczne ramy dla wspierania tego sektora i jednocześnie pozwala na dywersyfikację produkcji pomiędzy różnymi sektorami, a w ogólnym rozrachunku lepiej służy sytuacji gospodarczej danego regionu lub regionów.

Niemniej jednak istnieje realna potrzeba przewidzenia wydarzeń w sektorze tekstylno-odzieżowym w nadchodzących latach. Podczas gdy Strefa Eurośródziemnomorska zapewnia niezbędne warunki pozwalające sektorowi na utrzymanie ważnego udziału w europejskiej produkcji przemysłowej, osoby odpowiedzialne za kreowanie polityki nie mogą przeoczyć faktu, że nieustanny proces restrukturyzacji i modernizacji będzie w dalszym ciągu prowadził do spadku zatrudnienia w nadchodzących latach. Z tego względu należy wprowadzić odpowiednie programy, które nie tylko zajmować się będą zagadnieniem lepszego szkolenia pracowników branży tekstylno-odzieżowej, lecz także łagodzeniem socjoekonomicznego wpływu na te regiony, gdzie znajduje się silna koncentracja tego przemysłu. W tym kontekście należy zauważyć, iż Komisja przyjęła ostatnio wniosek[9], według którego Państwa Członkowskie powinny zarezerwować kwotę w wysokości 1% rocznej składki na Fundusz Strukturalny na cel “Konwergencji” oraz 3% składki na cel “Regionalnej konkurencyjności i Zatrudnienia”, by pokryć koszty nieprzewidzianych kryzysów lokalnych lub sektorowych związanych z restrukturyzacją gospodarczą i społeczną, lub konsekwencji otwarcia możliwości handlowych. Tak jak inne sektory w przypadku nieprzewidzianego lub sektorowego kryzysu, sektor tekstylno-odzieżowy mógłby być objęty tą elastyczną rezerwą.

W regionach w dużym stopniu uzależnionych od przemysłu tekstylno-odzieżowego do wyzwań powstałych w wyniku obecnych i przewidywalnych wydarzeń należy podchodzić w sposób zintegrowany, mając na celu osiągnięcie trwałych rozwiązań. Podczas gdy stworzenie odpowiednich warunków ramowych do przyciągania inwestorów leży w gestii władz publicznych, można promować zatrudnienie i wzmacniać inicjatywy odnośnie konkurencyjności, szkolenia i przekwalifikowania; miejscowi gracze i inni zainteresowani muszą wyjść z odpowiednimi, konkretnymi propozycjami w reakcji na potrzeby określonych regionów.

Zagadnienia polityki handlowej

Ze strategicznego punktu widzenia, szybkie sfinalizowanie Strefy Paneurośródziemnomorskiej ma znaczenie fundamentalne dla unijnego sektora tekstylno-odzieżowego, ponieważ umożliwi to sektorowi utrzymanie całego łańcucha produkcji blisko rynku europejskiego, łącząc korzyści związane z kosztami, jakością i bliskością. Komisja postrzega postępy tu poczyniane za zbyt powolne, zwłaszcza w odniesieniu do zawierania porozumień o wolnym handlu (Free Trade Agreements) pomiędzy zainteresowanymi krajami i uważa, że dalsze wysiłki w tym zakresie powinny zostać poczynione przez odpowiednie strony.

W celu przyspieszenia wprowadzania paneurośródziemnomorskiej kumulacji, przedstawiciele przemysłu tekstylnego w Grupie Wysokiego Szczebla zalecają elastyczną interpretację wymogu Porozumień o Wolnym Handlu jako ustalenia tymczasowego, pod warunkiem, że dane kraje przyjmą identyczne reguły pochodzenia, że wprowadzona jest odpowiednia współpraca administracyjna i pod warunkiem, że istnieje wystarczający stopień liberalizacji pomiędzy danymi krajami, jeśli chodzi o tekstylia i odzież. Zgodnie z wnioskami wypływającymi z Czwartej Konferencji Ministerialnej w sprawie Handlu w Strefie Eurośródziemnomorskiej, Komisja zbada wniosek Grupy Wysokiego Szczebla wraz z innymi partnerami panaurośródziemnomorskimi. Jednakże Komisja nie przychyla się do podejścia sektorowego i uważa, że poza warunkami określonymi przez Grupę Wysokiego Szczebla, Porozumienie o Wolnym Handlu powinno być przynajmniej parafowane i stosowane tymczasowo.

Zalecenia Grupy Wysokiego Szczebla podkreślają także potrzebę poprawienia dostępu do rynków. Stanowi to wieloletni cel unijnej polityki handlowej w odniesieniu do branży tekstylno-odzieżowej. Komisja nadal będzie forsować swoje ofensywne podejście odnośnie produktów tekstylnych i odzieżowych w ramach negocjacji Agendy Rozwoju Konferencji Światowej Organizacji Handlu (WTO) w Doha, próbując uzyskać takie warunki dostępu do rynków krajów trzecich, które są zarówno uczciwe jak i porównywalne na całym świecie dla głównych producentów tekstyliów i odzieży. Komisja nie przestanie też wzywać członków Światowej Organizacji Handlu (WTO) – za wyjątkiem krajów najmniej rozwiniętych – do obniżenia ceł do najniższego z możliwych, wspólnego poziomu i do zniesienia barier pozataryfowych. Ponieważ preferencje taryfowe się załamują, można by również zaoferować alternatywną odpowiedź na obawy krajów rozwijających się będących silnie uzależnionych od eksportu tekstyliów i odzieży, taką jak nawiązanie współpracy w zakresie dostaw. W kontekście negocjacji, które mają miejsce na zasadzie dwustronnej, Komisja nadal będzie nalegać na wyrównanie szans z danymi krajami / regionami. W dniu 7 lipca 2004 r. Komisja przyjęła komunikat “Kraje rozwijające się, handel międzynarodowy i stały rozwój: funkcja systemu ogólnych preferencji taryfowych (generalised system of preferences) Wspólnoty na okres dziesięcioletni od 2006 do 2015 roku.” [10] Między innymi proponuje ona skupienie korzyści z ogólnych preferencji taryfowych na krajach najbardziej potrzebujących, takich jak kraje najmniej rozwinięte (Least Developed Countries) i najbardziej narażone kraje rozwijające się.

Sektor tekstylno-odzieżowy jest też poważnie zaniepokojony importem z Chin do UE. Grupa Wysokiego Szczebla domaga się wprowadzenia systemu monitorowania importu z Chin, który regularnie gromadziłby dane dotyczące ilości i przeciętnych cen jednostkowych głównych kategorii produktów, badałby warunki produkcji artykułów tekstylnych i odzieżowych w Chinach i regularnie oceniałby respektowanie przez Chiny swych zobowiązań wynikających z przynależności do Światowej Organizacji Handlu (WTO), zwłaszcza warunki dostępu do rynku. Komisja rozumie te obawy i uważa, że monitorowanie importu poprzez deklaracje celne stanowi kolejną skuteczną opcję, którą można by zastosować w celu uzyskania danych o imporcie po zakończeniu systemu kwot. Służby Komisji badają różne opcje dostępne w tym zakresie. Komisja wyszła również z inicjatywą nawiązania dialogu zorientowanego na wynik z odpowiednimi władzami chińskimi, włączając także przedstawicieli przemysłu i innych zainteresowanych.

Na koniec, w odniesieniu do instrumentów obrony rynku, Służby Komisji planują udostępnienie przed końcem 2004 roku wytycznych zawierających procedury i kryteria, których Komisja ma zamiar przestrzegać, zgodnie z odpowiednimi rozporządzeniami przyjętymi przez Radę, odnośnie stosowania klauzuli ochronnych, w szczególności klauzuli ochronnej odnośnie tekstyliów ustanowionej w Protokole Przystąpienia Chin do Światowej Organizacji Handlu (WTO). Ponadto przed końcem 2004 roku przyjęte będą praktyczne działania ułatwiające stosowanie rozporządzenia w sprawie barier handlowych oraz instrumentów ochrony handlowej przez sektory, w których dominują małe i średnie przedsiębiorstwa.

WNIOSKI

Grupa Wysokiego Szczebla branży tekstylno-odzieżowej zakończyła z powodzeniem pierwszą część swojej pracy, osiągając przy bardzo napiętych terminach konsensus w sprawie zaleceń w znacznej liczbie obszarów ważnych strategicznie dla przyszłości branży tekstylno-odzieżowej w rozszerzonej Unii Europejskiej. Działania przewidziane przez Komisję jako ciąg dalszy tych zaleceń opisane są bardziej szczegółowo w załączonym Roboczym Dokumencie Komisji [11].

Oczywistym jest, że podejmowanie znacznych zmian strukturalnych koniecznie wymaga przede wszystkim wysiłku i zaangażowania zainteresowanych, łącznie z partnerami społecznymi, a następnie władz publicznych na szczeblach europejskim, krajowym i regionalnym. Na poziomie europejskim komunikat ten pokazuje, że jest możliwe wzięcie pod uwagę konkretnych potrzeb sektorowych w ramach wprowadzania w życie wytycznych polityki horyzontalnej UE. We wszystkich dziedzinach objętych zaleceniami Grupy Wysokiego Szczebla, trwające akcje są już ukierunkowane na przewidziane cele, a inne działania o tym samym celu są planowane. W innych przypadkach rozważana jest wykonalność proponowanych inicjatyw.

Należy zwrócić uwagę, że działania proponowane przez Grupę Wysokiego Szczebla i podjęte przez Komisję mieszczą się w granicach strategii opisanej w komunikacie na temat “Przyszłości sektora tekstylno-odzieżowego w rozszerzonej Unii Europejskiej”[12]. Komisja pozostaje przekonana, że trwałe rozwiązania dla wyzwań strukturalnych, przed którymi staje sektor tekstylno-odzieżowy, muszą zostać znalezione poprzez wzmocnienie przewagi konkurencyjnej przemysłu europejskiego oraz odpowiednie warunki ramowe.

Działania przewidziane w obszarze badań, edukacji i szkolenia oraz polityki handlowej odpowiadają wyzwaniom konkurencyjności, przed którymi stoi sektor tekstylno-odzieżowy. Niemniej jednak działania w obszarze badań, edukacji, szkolenia, a w szczególności zatrudnienia muszą być uzupełnione właściwym wsparciem na szczeblach krajowym i regionalnym, by poprzeć te same czynniki konkurencyjności. Pod tym względem kilka inicjatyw w niektórych Państwach Członkowskich wykazuje się najlepszą praktyką sektorowego wprowadzania wytycznych polityki horyzontalnej, jako że skupiają one swoje strategie na odpowiednich czynnikach konkurencyjności sektorowej, jednocześnie udzielając wsparcia poprzez wprowadzone instrumenty horyzontalne.

Dysponując krótkim czasem, Grupa Wysokiego Szczebla zdołała opracować znaczną część zagadnień istotnych dla konkurencyjności europejskiego sektora tekstylno-odzieżowego. Niemniej jednak niektóre kwestie można by z pożytkiem kontynuować, w szczególności innowacje nie technologiczne, dostęp do źródeł finansowania i współpraca przemysłowa w ramach UE oraz z partnerami spoza UE. Odnośnie niektórych z tych kwestii Komisja pomimo to zaproponuje dodatkowe inicjatywy. Dla przykładu Komisja zbada możliwość ściślejszej współpracy przemysłowej z partnerami śródziemnomorskimi oraz powiązania ich inicjatywami mającymi na celu zwiększanie umiejętności, promowanie innowacji i ochronę praw własności intelektualnej, mając na uwadze realizację całego potencjału rynku paneurośródziemnomorskiego oraz by pobudzić konkurencyjność branży tekstylno-odzieżowej w strefie eurośródziemnomorskiej.

Ponadto zniesienie kontyngentów w tym sektorze po styczniu 2005 roku będzie wymagało zwrócenia baczniejszej uwagi na jego wpływ. Z tego względu Komisja zaleca, aby Grupa Wysokiego Szczebla kontynuowała działalność na poziomie opracowywania projektów przez osoby wyznaczone w ramach Grupy Wysokiego Szczebla oraz grup roboczych w ciągu następnych miesięcy oraz w ciągu 2005 roku , przy czym sama Grupa Wysokiego Szczebla zostanie zwołana przed końcem 2005 roku.

[1] COM (2003) 649 wersja ostateczna z 29.10.2003

[2] Pełen tekst raportu Grupy Wysokiego Szczebla branży tekstylno-odzieżowej dostępny jest na stronie: http://europa.eu.int/comm/enterprise/textile/documents/hlg_report_30_06_04.pdf

[3] SEC(2004) 1240 z 13.10.2004

[4] patrz przyp. 2

[5] Materiały wielofunkcyjne oparte na wiedzy i nanonaukach, oraz nowe procesy produkcji i urządzenia

[6] COM (2004) 64 wersja ostateczna z 11. 02. 2004

[7] http://europa.eu.int/comm/economy_finance/publications/riskcapital_en.htm

[8] http://europa.eu.int/comm/internal_market/en/finances/actionplan/index.htm

[9] Wniosek rozporządzenia Rady ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Regionalnego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Socjalnego i Funduszu Spójności, COM (2004) 492 wersja ostateczna z 14.07.2004

[10] COM (2004) 461 wersja ostateczna z 07.07.2004

[11] SEC (2004) 1240 z 13.10.2004

[12] Patrz przypis 1.