„2.   Każda instytucja będąca jednostką zależną w państwie członkowskim, w którym posiada zezwolenie na prowadzenie działalności i podlega nadzorowi, lub będąca jednostką dominującą, oraz od każdej instytucji objętej konsolidacją zgodnie z art. 19 nie wymaga się wypełniania obowiązków określonych w art. 89, 90 oraz 91na zasadzie indywidualnej.

3.   Od każdej instytucji będącej jednostką dominującą lub jednostką zależną oraz od każdej instytucji objętej konsolidacją zgodnie z art. 19 nie wymaga się wypełniania obowiązków określonych w części ósmej na zasadzie indywidualnej.”

„2.   Od żadnej instytucji będącej albo jednostką zależną w państwie członkowskim, w którym posiada zezwolenie na prowadzenie działalności i podlega nadzorowi, albo będącej jednostką dominującą, oraz od żadnej instytucji objętej konsolidacją zgodnie z art. 18 nie wymaga się wypełniania obowiązków określonych w art. 89, 90 oraz 91na zasadzie indywidualnej.

3.   Od żadnej instytucji będącej albo jednostką dominującą albo jednostką zależną oraz od żadnej instytucji objętej konsolidacją zgodnie z art. 18 nie wymaga się wypełniania obowiązków określonych w części ósmej na zasadzie indywidualnej.”.

„4.   Właściwe organy mogą stosować przepisy ust. 1, 2 i 3 również w odniesieniu do instytucji będących członkami tego samego instytucjonalnego systemu ochrony, o którym mowa w art. 113 ust. 7 lit. b), pod warunkiem że spełniają one wszystkie warunki określone w art. 113 ust. 7, oraz (…)”

„4.   Właściwe organy mogą stosować przepisy ust. 1, 2 i 3 również w odniesieniu do instytucji będących członkami tego samego instytucjonalnego systemu ochrony, o którym mowa w art. 113 ust. 7, pod warunkiem że spełniają one wszystkie określone tam warunki, oraz (…)”.

„5.   W przypadku udziałów kapitałowych lub powiązań kapitałowych innych niż określone w ust. 1 i 2 właściwe organy określają, (…)”

„5.   W przypadku udziałów kapitałowych lub powiązań kapitałowych innych niż określone w ust. 1 i 4 właściwe organy określają, (…)”

„3.   Właściwe organy oceniają, czy emisje instrumentów w kapitale podstawowym Tier I spełniają kryteria określone w art. 28, lub w stosownych przypadkach, w art. 27.”

„3.   Właściwe organy oceniają, czy emisje instrumentów w kapitale podstawowym Tier I spełniają kryteria określone w art. 28, lub w stosownych przypadkach, w art. 29.”.

„3.   Kwota do odliczenia na mocy ust. 1 zostaje rozdzielona pomiędzy wszystkie posiadane instrumenty w kapitale podstawowym Tier I. Instytucje określają część posiadanych instrumentów w kapitale podstawowym Tier I, którą odlicza się zgodnie z ust. 1 (…)”

„3.   Kwota do odliczenia na mocy ust. 1 zostaje rozdzielona pomiędzy wszystkie posiadane instrumenty w kapitale podstawowym Tier I. Instytucje określają kwotę każdego instrumentu w kapitale podstawowym Tier I, którą odlicza się zgodnie z ust. 1 (…)”.

„5.   Instytucje określają część posiadanych instrumentów funduszy własnych, która podlega ważeniu ryzykiem, poprzez podzielenie kwoty określonej w lit. a) przez kwotę określoną w lit. b):

„5.   Instytucje określają kwotę każdego instrumentu w kapitale podstawowym Tier I, która podlega ważeniu ryzykiem zgodnie z ust. 4, mnożąc kwotę określoną w lit. a) niniejszego ustępu przez kwotę określoną w lit. b) niniejszego ustępu:

„5.   W przypadku gdy instytucja stosuje metody 1 lub 2 określone w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WE, instytucja ta ujawnia (…)”

„5.   W przypadku gdy instytucja stosuje metody 1, 2 lub 3 określone w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WE, instytucja ta ujawnia (…)”.

„3.   Kwota do odliczenia na mocy ust. 1 zostaje rozdzielona pomiędzy wszystkie posiadane instrumenty dodatkowe w Tier I. Kwotę do odliczenia od każdego instrumentu dodatkowego w Tier I na mocy ust. 1 oblicza się poprzez pomnożenie kwoty określonej w lit. a) niniejszego ustępu przez część określoną w lit. b) niniejszego ustępu:

„3.   Kwota do odliczenia na mocy ust. 1 zostaje rozdzielona pomiędzy wszystkie posiadane instrumenty dodatkowe w Tier I. Instytucje określają kwotę każdego instrumentu dodatkowego w Tier I, którą odlicza się na mocy ust. 1, poprzez pomnożenie kwoty określonej w lit. a) niniejszego ustępu przez część określoną w lit. b) niniejszego ustępu:

„5.   Instytucje określają część posiadanych instrumentów funduszy własnych, która podlega ważeniu ryzykiem, poprzez podzielenie kwoty określonej w lit. a) przez kwotę określoną w lit. b):

„5.   Instytucje określają kwotę każdego instrumentu w kapitale podstawowym Tier I, która podlega ważeniu ryzykiem zgodnie z ust. 4, mnożąc kwotę określoną w lit. a) niniejszego ustępu przez kwotę określoną w lit. b) niniejszego ustępu

„3.   Kwota do odliczenia na mocy ust. 1 zostaje rozdzielona pomiędzy wszystkie posiadane instrumenty w Tier II. Kwota do odliczenia od każdego instrumentu w Tier II jest obliczana poprzez pomnożenie kwoty określonej w lit. a) niniejszego ustępu przez część określoną w lit. b) niniejszego ustępu:

„3.   Kwota do odliczenia na mocy ust. 1 zostaje rozdzielona pomiędzy wszystkie posiadane instrumenty w Tier II. Instytucje określają kwotę do odliczenia od każdego instrumentu w Tier II zgodnie z ust. 1 poprzez pomnożenie kwoty określonej w lit. a) niniejszego ustępu przez część określoną w lit. b) niniejszego ustępu:

„5.   Instytucje określają część posiadanych instrumentów funduszy własnych, która podlega ważeniu ryzykiem, poprzez podzielenie kwoty określonej w lit. a) przez kwotę określoną w lit. b):

„5.   Instytucje określają kwotę każdego instrumentu w Tier II, która podlega ważeniu ryzykiem zgodnie z ust. 4, mnożąc kwotę określoną w lit. a) niniejszego ustępu przez kwotę określoną w lit. b) niniejszego ustępu:

„1.   Instytucje określają wartość kwalifikującego się kapitału Tier I danej jednostki zależnej, który uwzględnia się w skonsolidowanych funduszach własnych, poprzez odjęcie od funduszy własnych tego przedsiębiorstwa (…)”

„1.   Instytucje określają wartość kwalifikującego się kapitału Tier I danej jednostki zależnej, który uwzględnia się w skonsolidowanych funduszach własnych, poprzez odjęcie od kwalifikującego się kapitału Tier I tego przedsiębiorstwa (…)”.

„4.   Przy obliczaniu łącznej kwoty ekspozycji, o której mowa w ust. 3, mają zastosowanie następujące przepisy:”

„4.   Przy obliczaniu łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, o której mowa w ust. 3, mają zastosowanie następujące przepisy:”.

„3.   Firmy inwestycyjne, o których mowa w ust. 1, podlegają wszystkim pozostałym przepisom dotyczącym ryzyka operacyjnego zawartym w tytule VII rozdział 3 sekcja II podsekcja 1 dyrektywy 2013/36/UE.”

„3.   Firmy inwestycyjne, o których mowa w ust. 1, podlegają wszystkim pozostałym przepisom dotyczącym ryzyka operacyjnego zawartym w tytule VII rozdział 2 sekcja II podsekcja 2 dyrektywy 2013/36/UE.”

„1.   Do celów art. 87 ust. 3 następujące kategorie firm inwestycyjnych, które utrzymują kapitał (…)”

„1.   Do celów art. 92 ust. 3 następujące kategorie firm inwestycyjnych, które utrzymują kapitał (…)”.

„4.   Informacje finansowe, o których mowa w ust. 2 i w ust. 3 akapit pierwszy, przedstawia się w zakresie (…)”

„4.   Informacje finansowe, o których mowa w ust. 2 i 3, przedstawia się w zakresie (…)”.

„6.   W odniesieniu do ekspozycji wskazanych w ust. 5:

„6.   W odniesieniu do ekspozycji wskazanych w art. 495 ust. 2:

„1.   Ekspozycjom z rezydualnym terminem zapadalności wynoszącym maksymalnie trzy miesiące wobec instytucji, która mają ocenę kredytową (…)”

„1.   Ekspozycjom z rezydualnym terminem zapadalności wynoszącym więcej niż trzy miesiące wobec instytucji, które mają ocenę kredytową (…)”.

„1.   Ekspozycji lub jakiejkolwiek części ekspozycji w pełni zabezpieczonej hipoteką na nieruchomości przypisuje się wagę ryzyka równą 100 %, jeżeli nie zostały spełnione warunki na mocy art. 125 i 126, (…)”

„1.   Ekspozycji lub jakiejkolwiek części ekspozycji w pełni zabezpieczonej hipoteką na nieruchomości przypisuje się wagę ryzyka równą 100 %, jeżeli nie zostały spełnione warunki na mocy art. 125 lub 126, (…)”.

„1.   Aktywom rzeczowym w rozumieniu art. 4 ust. 10 dyrektywy 86/635/EWG przypisuje się wagę ryzyka równą 100 %.”

„1.   Aktywom rzeczowym w rozumieniu pozycji 10 w nagłówku »Aktywa« w art. 4 dyrektywy 86/635/EWG przypisuje się wagę ryzyka równą 100 %.”.

„3.   Środkom pieniężnym będącym przedmiotem windykacji przypisuje się wagę ryzyka równą 20 %.”

„3.   Środkom pieniężnym będącym w drodze przypisuje się wagę ryzyka równą 20 %.”.

„3.   Jeżeli ekspozycje w postaci jednostek uczestnictwa lub udziałów w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania nie spełniają kryteriów określonych w art. 132 ust. 3 lub instytucja nie ma wiedzy na temat wszystkich ekspozycji bazowych przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub jego ekspozycji bazowych, które same stanowią ekspozycję w postaci jednostek uczestnictwa lub udziałów w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania, instytucja dokonuje pełnego przeglądu wspomnianych ekspozycji bazowych i oblicza kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem oraz kwoty oczekiwanych strat zgodnie z uproszczoną metodą ważenia ryzykiem określoną w art. 155 ust. 2.”

„3.   Jeżeli ekspozycje w postaci jednostek uczestnictwa lub udziałów w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania nie spełniają kryteriów określonych w art. 132 ust. 3, lub gdy instytucja nie ma wiedzy na temat wszystkich ekspozycji bazowych przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub ekspozycji bazowych jednostek uczestnictwa lub udziałów w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania, które same stanowią ekspozycję bazową przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, instytucja dokonuje pełnego przeglądu wspomnianych ekspozycji bazowych i oblicza kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem oraz kwoty oczekiwanych strat zgodnie z uproszczoną metodą ważenia ryzykiem określoną w art. 155 ust. 2.”.

„W przypadku wszystkich ekspozycji wobec nieregulowanych podmiotów finansowych współczynniki korelacji określone — stosownie do przypadku — w ust. 1 ppkt (iii) i w ust. 4 mnoży się przez 1,25.”

„W przypadku wszystkich ekspozycji wobec nieregulowanych podmiotów sektora finansowego współczynniki korelacji określone — stosownie do przypadku — w ust. 1 ppkt (iii) i w ust. 4 mnoży się przez 1,25.”.

„(…) współczynnik konwersji równy 75 %.

Instytucje, które spełniają wymogi dotyczące stosowania własnych oszacowań współczynników konwersji określone w sekcji 6, mogą stosować własne oszacowania współczynników konwersji do różnych typów produktów wymienionych w lit. a)–d) pod warunkiem uzyskania zezwolenia właściwych organów.”

„(…) którym przypisano by wagę ryzyka równą 1 250 %.

Jeżeli możliwe ograniczenie kwot ekspozycji ważonych ryzykiem, które instytucja inicjująca mogłaby uzyskać w wyniku tej sekurytyzacji, nie jest uzasadnione proporcjonalnym przeniesieniem ryzyka kredytowego na osoby trzecie, właściwy organ może w indywidualnych przypadkach podejmować decyzje o nieuznaniu, że istotna część ryzyka kredytowego została przeniesiona na osoby trzecie.”

„2.   Do celów uwzględnienia w ramach danego modelu skutków uzupełniania zabezpieczenia, model wartości zabezpieczenia spełnia wymogi ilościowe, jakościowe i wymogi w zakresie danych w odniesieniu do modelu IMM zgodnie z niniejszą sekcją (…)”

„2.   Do celów uwzględnienia w ramach danego modelu skutków uzupełniania zabezpieczenia, model wartości zabezpieczenia spełnia wymogi ilościowe, jakościowe i wymogi w zakresie danych w odniesieniu do IMM zgodnie z niniejszą sekcją (…)”.

„8.   Instytucja może skorzystać z miary rozkładu obliczanej przy zastosowaniu dla każdego kontrahenta ostrożniejszego modelu niż wartość iloczynu α i efektywnej EPE obliczana według równania podanego w ust. 4.”

„8.   Dla każdego kontrahenta instytucja może skorzystać z miary rozkładu obliczanej przy zastosowaniu IMM, o ile jej wartość jest ostrożniejsza niż wartość iloczynu α i efektywnej EPE obliczanego według równania podanego w ust. 4.”.

„1.   Jeżeli pakiet kompensowania podlega umowie o dostarczenie zabezpieczenia i bieżącej wycenie rynkowej, instytucja może zastosować jedną z następujących miar EPE:

„1.   Jeżeli pakiet kompensowania podlega umowie o dostarczenie zabezpieczenia i bieżącej wycenie rynkowej, instytucja oblicza efektywną EPE w sposób określony w niniejszym ustępie. Jeżeli w ramach modelu uwzględnia się skutki uzupełniania zabezpieczenia przy szacowaniu EE, instytucja może — pod warunkiem uzyskania zezwolenia właściwego organu — zastosować miarę EE uzyskaną przy pomocy takiego modelu bezpośrednio w równaniu podanym w art. 284 ust. 5. Właściwe organy udzielają takiego zezwolenia wyłącznie wtedy, gdy potwierdzą, że przy szacowaniu EE w modelu właściwie uwzględnia się skutki uzupełniania zabezpieczenia. Instytucja, która nie uzyskała takiego zezwolenia stosuje jedną z następujących miar EPE:

„”

„”.

„3.   EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określające rynek terminowy, o którym mowa w ust. 2.”

„3.   EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określające termin »rynek«, o którym mowa w ust. 2.”.

„2.   Przed wejściem w życie standardów technicznych, o których mowa w ust. 1, instytucje mogą nadal stosować podejście określone w ust. 3 i 4, jeżeli (…)”

„2.   Przed wejściem w życie standardów technicznych, o których mowa w ust. 1, instytucje mogą nadal stosować podejście określone w ust. 4 zdanie drugie, jeżeli (…)”.

„5.   EUNB przeprowadzi przegląd do dnia 1 stycznia 2015 r., a następnie co dwa lata, w świetle rozwoju międzynarodowej sytuacji regulacyjnej i z uwzględnieniem potencjalnych metod dotyczących kalibracji i progów stosowania opłat z tytułu CVA do kontrahentów niefinansowych z siedzibą w państwie trzecim.

EUNB, we współpracy z EUNGiPW, opracuje projekt regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia procedur wykluczania z wymogu w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka związanego z CVA transakcji z kontrahentami niefinansowymi z siedzibą w państwie trzecim.”

„5.   EUNB przeprowadzi przegląd do dnia 1 stycznia 2015 r., a następnie co dwa lata, w świetle rozwoju międzynarodowej sytuacji regulacyjnej i z uwzględnieniem potencjalnych metod dotyczących kalibracji i progów stosowania wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka związanego z CVA do kontrahentów niefinansowych z siedzibą w państwie trzecim.

EUNB, we współpracy z EUNGiPW, opracuje projekt regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia procedur wykluczania z wymogu w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka związanego z CVA transakcji z kontrahentami niefinansowymi z siedzibą w państwie trzecim.

EUNB przedstawi powyższe projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie sześciu miesięcy od daty przeglądu, o którym mowa w akapicie pierwszym.”.

„DEFINICJE I WYMÓG DOTYCZĄCY POKRYCIA PŁYNNOŚCI”

„DEFINICJE I WYMÓG POKRYCIA WYPŁYWÓW NETTO”.

„5.   Państwa członkowskie mogą utrzymać lub wprowadzić krajowe przepisy w zakresie wymogów dotyczących płynności, zanim wiążące minimalne standardy w zakresie wymogów dotyczących pokrycia płynności zostaną określone i w pełni wprowadzone w Unii zgodnie z art. 460. Państwa członkowskie lub właściwe organy mogą wymagać, by instytucje działające na podstawie zezwolenia udzielonego w danym państwie lub podgrupa takich instytucji utrzymywały wyższy wymóg dotyczący pokrycia płynności wynoszący (…)”

„5.   Państwa członkowskie mogą utrzymać lub wprowadzić krajowe przepisy w zakresie wymogów dotyczących płynności, zanim wiążące minimalne standardy w zakresie wymogów pokrycia wypływów netto zostaną określone i w pełni wprowadzone w Unii zgodnie z art. 460. Państwa członkowskie lub właściwe organy mogą wymagać, by instytucje działające na podstawie zezwolenia udzielonego w danym państwie lub podgrupa takich instytucji utrzymywały wyższy wymóg pokrycia wypływów netto wynoszący (…)”

„5.   Właściwe organy sprawujące nadzór na zasadzie skonsolidowanej zgodnie z art. 112 dyrektywy 2013/36/UE w odpowiednim czasie dostarczają (…)”

„5.   Właściwe organy sprawujące nadzór na zasadzie skonsolidowanej zgodnie z art. 111 dyrektywy 2013/36/UE w odpowiednim czasie dostarczają (…)”.

„Warunki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), d) i e) nie mają zastosowania do aktywów, o których mowa w ust. 1 lit. e).”

„Warunki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), d) i e) nie mają zastosowania do aktywów, o których mowa w ust. 1 lit. a), e) oraz f).”.

„2.   Wymóg dotyczący pokrycia płynności, o którym mowa w art. 412, wprowadza się zgodnie z następującymi etapami:

„2.   Wymóg pokrycia wypływów netto, o którym mowa w art. 412, wprowadza się zgodnie z następującymi etapami:

„Przegląd stopniowego wprowadzania wymogu dotyczącego pokrycia płynności

1.   Po przeprowadzeniu konsultacji z ERRS EUNB poinformuje Komisję — do dnia 30 czerwca 2016 r. — o tym, czy w stopniowym wprowadzaniu wymogu dotyczącego pokrycia płynności, określonym w art. 460 ust. 2 (…);”

„Przegląd stopniowego wprowadzania wymogu pokrycia wypływów netto

1.   Po przeprowadzeniu konsultacji z ERRS EUNB poinformuje Komisję — do dnia 30 czerwca 2016 r. — o tym, czy w stopniowym wprowadzaniu wymogu pokrycia wypływów netto, określonym w art. 460 ust. 2 (…).;”.

„2.   W razie konieczności podjęcia działań w odpowiedzi na zmiany na rynku i innego typu zmiany Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 462 w celu zmiany określonego w art. 460 etapowego wprowadzenia odnośnego wymogu i w celu odroczenia do 2019 r. wprowadzenia minimalnego wiążącego standardu wynoszącego 100 % w odniesieniu do wymogu dotyczącego pokrycia płynności ustalonego w art. 412 ust. 1, a także w celu zastosowania w 2018 r. minimalnego wiążącego standardu dla wymogu dotyczącego pokrycia płynności w wysokości 90 %.;”

„2.   W razie konieczności podjęcia działań w odpowiedzi na zmiany na rynku i innego typu zmiany Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 462 w celu zmiany określonego w art. 460 etapowego wprowadzenia odnośnego wymogu i w celu odroczenia do 2019 r. wprowadzenia minimalnego wiążącego standardu wynoszącego 100 % w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto ustalonego w art. 412 ust. 1, a także w celu zastosowania w 2018 r. minimalnego wiążącego standardu dla wymogu pokrycia wypływów netto w wysokości 90 %.;”.

„Od dnia 1 stycznia 2015 r., gdy na mocy art. 467 właściwy organ wymaga od instytucji, by uwzględniły w obliczeniach kapitału podstawowego Tier I odsetka ich niezrealizowanych strat wycenianych według wartości godziwej, ten właściwy organ może nie określać mającej zastosowanie wartości procentowej niezrealizowanych zysków na mocy ust. 2 niniejszego artykułu, która jest większa niż mająca zastosowanie wartość procentowa niezrealizowanych strat przedstawionych zgodnie z art. 467.”

„Od dnia 1 stycznia 2015 r., gdy na mocy art. 467 właściwy organ wymaga od instytucji, by uwzględniły w obliczeniach kapitału podstawowego Tier I odsetka ich niezrealizowanych strat wycenianych według wartości godziwej, ten właściwy organ nie określa mającej zastosowanie wartości procentowej niezrealizowanych zysków na mocy ust. 2 niniejszego artykułu, gdy wartość procentowa niezrealizowanych zysków, która została uwzględniona przy obliczeniu kapitału podstawowego Tier I jest większa niż mająca zastosowanie wartość procentowa niezrealizowanych strat przedstawionych zgodnie z art. 467.”.

„3.   Właściwe organy ustalają i publikują mającą zastosowanie wartość procentową niezrealizowanych zysków mieszczącą się w przedziałach określonych w ust. 2 lit. a)–c), która nie jest usuwana z kapitału podstawowego Tier I;

4.   W drodze odstępstwa od art. 33 ust. 1 lit. c) w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. instytucje uwzględniają w środkach własnych mającą zastosowanie wartość procentową — określoną w art. 478 — wartości godziwej zysków i strat z tytułu instrumentów pochodnych będących zobowiązaniami wynikającą z ich własnego ryzyka kredytowego.”

„3.   Właściwe organy ustalają i publikują mającą zastosowanie wartość procentową niezrealizowanych zysków mieszczącą się w przedziałach określonych w ust. 2 lit. a)–c), która jest usuwana z kapitału podstawowego Tier I.

4.   W drodze odstępstwa od art. 33 ust. 1 lit. c) w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. instytucje nie uwzględniają w środkach własnych mającej zastosowanie wartości procentowej — określonej w art. 478 — wartości godziwej zysków i strat z tytułu instrumentów pochodnych wynikających ze zmian własnej zdolności kredytowej danej instytucji. Wartość procentowa mająca zastosowanie do wartości godziwej strat z tytułu instrumentów pochodnych wynikających ze zmian własnej zdolności kredytowej danej instytucji nie przekracza wartości procentowej mającej zastosowanie do wartości godziwej zysków z tytułu instrumentów pochodnych wynikających ze zmian własnej zdolności kredytowej danej instytucji.”

„2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 36 ust. 1 lit. i) oraz art. 49 ust. 1 i 3 w okresie 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. właściwe organy mogą wymagać od instytucji, by stosowały metody, o których mowa w art. 49 ust. 1, gdy wymogi określone w art. 49 ust. 1 lit. b) i e) nie są spełnione (…)”

„2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 36 ust. 1 lit. i) oraz art. 49 ust. 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. właściwe organy mogą wymagać od instytucji, by stosowały metody, o których mowa w art. 49 ust. 1, gdy wymogi określone w art. 49 ust. 1 lit. b) nie są spełnione (…)”.

„1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie wyłącznie do instrumentów i pozycji, które zostały wyemitowane przed dniem 31 grudnia 2011 r. lub przed tą datą kwalifikowały się jako fundusze własne, niebędących instrumentami, o których mowa w art. 483 ust. 1.”

„1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie wyłącznie do instrumentów i pozycji, które zostały wyemitowane nie później niż w dniu 31 grudnia 2011 r. oraz kwalifikowały się jako fundusze własne w dniu 31 grudnia 2011 r., niebędących instrumentami, o których mowa w art. 483 ust. 1.”.

„4.   Od dnia 1 stycznia 2013 r. przedmiotowe pozycje nie kwalifikują się jako pozycje w Tier II, jeżeli są spełnione następujące warunki:”

„4.   Od dnia 1 stycznia 2014 r. przedmiotowe pozycje nie kwalifikują się jako pozycje w Tier II, jeżeli są spełnione następujące warunki:”.

„Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 pkt 71 lit. b) uznany kapitał może obejmować kapitał Tier II w następującym zakresie:”

„Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 pkt 71 lit. a) ppkt (ii) oraz lit. b) ppkt (ii) uznany kapitał może obejmować kapitał Tier II w następującym zakresie:”

„1.   Na zasadzie odstępstwa od części trzeciej rozdział 3 do dnia 31 grudnia 2017 r. właściwe organy mogą znieść obowiązek stosowania metody IRB w stosunku do niektórych kategorii ekspozycji kapitałowych (…)”

„1.   Na zasadzie odstępstwa od części trzeciej rozdział 3 do dnia 31 grudnia 2017 r. właściwe organy mogą znieść stosowanie metody IRB w stosunku do niektórych kategorii ekspozycji kapitałowych (…)”.

„2.   Do dnia 31 grudnia 2015 r. przy obliczaniu kwot ekspozycji ważonych ryzykiem do celów art. 114 ust. 4 (…)”

„2.   Do dnia 31 grudnia 2017 r. przy obliczaniu kwot ekspozycji ważonych ryzykiem do celów art. 114 ust. 4 (…)”.

„1.   Do dnia 31 grudnia 2017 r. właściwe organy mogą w całości lub częściowo odstąpić od utrzymania limitu 10 % wobec jednostek uprzywilejowanych emitowanych przez francuskie Fonds Communs de Créances lub przez podmioty sekurytyzacyjne równoważne francuskim Fonds Communs de Créances, zgodnie z art. 129 ust. 1 lit. d) i e), jeżeli spełnione są oba następujące warunki: (…)”

„1.   Do dnia 31 grudnia 2017 r. właściwe organy mogą w całości lub częściowo odstąpić od utrzymania limitu 10 % wobec jednostek uprzywilejowanych emitowanych przez francuskie Fonds Communs de Créances lub przez podmioty sekurytyzacyjne równoważne francuskim Fonds Communs de Créances, zgodnie z art. 129 ust. 1 lit. d) i f), jeżeli spełnione są oba następujące warunki: (…)”.

„2.   Do dnia 31 grudnia 2014 r. do celów art. 129 ust. 1 lit. c) uprzywilejowane niezabezpieczone ekspozycje instytucji, które przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie kwalifikowały się na mocy prawa krajowego do przypisania wagi ryzyka równej 20 %, uznaje się za kwalifikujące się do stosowania wobec nich stopnia jakości kredytowej równego 1.

3.   Do dnia 31 grudnia 2014 r. do celów art. 129 ust. 5 uprzywilejowane niezabezpieczone ekspozycje instytucji, które przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia kwalifikowały się na mocy prawa krajowego do przypisania wagi ryzyka równej 20 %, uznaje się za kwalifikujące się do stosowania wobec nich wagi ryzyka równej 20 %.”

„2.   Do dnia 31 grudnia 2014 r. do celów art. 129 ust. 1 lit. c) uprzywilejowane niezabezpieczone ekspozycje instytucji, które przed dniem 28 czerwca 2013 r. kwalifikowały się na mocy prawa krajowego do przypisania wagi ryzyka równej 20 %, uznaje się za kwalifikujące się do stosowania wobec nich stopnia jakości kredytowej równego 1.

3.   Do dnia 31 grudnia 2014 r. do celów art. 129 ust. 5 uprzywilejowane niezabezpieczone ekspozycje instytucji, które przed dniem 28 czerwca 2013 r. kwalifikowały się na mocy prawa krajowego do przypisania wagi ryzyka równej 20 %, uznaje się za kwalifikujące się do stosowania wobec nich wagi ryzyka równej 20 %.”.

„1.   Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z jedenastu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 89 ust. 3 koniec akapitu pierwszego rozporządzenia (UE) nr 648/2012, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 14 tego rozporządzenia o udzieleniu zezwolenia danemu kontrahentowi centralnemu — w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza — instytucja może uznać, że ten kontrahent centralny jest kwalifikującym się kontrahentem centralnym, pod warunkiem że spełniony został warunek określony w pierwszej części tego akapitu.

2.   Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z dziesięciu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 89 ust. 3 koniec akapitu drugiego rozporządzenia (UE) nr 648/2012, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 25 tego rozporządzenia o uznaniu danego kontrahenta centralnego z siedzibą w państwie trzecim — w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza — instytucja może uznać, że ten kontrahent centralny jest kwalifikującym się kontrahentem centralnym.”

„1.   Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 16, 25, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 47 oraz 49 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 14 tego rozporządzenia o udzieleniu zezwolenia danemu kontrahentowi centralnemu — w zależności od tego, co nastąpi wcześniej — instytucja może uznać, że ten kontrahent centralny jest kwalifikującym się kontrahentem centralnym, pod warunkiem że kontrahent centralny uzyskał w swoim państwie członkowskim siedziby zezwolenie na świadczenie usług rozrachunku zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego przed przyjęciem wszelkich regulacyjnych standardów technicznych przewidzianych w art. 5, 8-11, 16, 18, 25, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 46, 47, 49, 56 oraz 81 tego rozporządzenia.

2.   Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 16, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 47 oraz 49 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 25 tego rozporządzenia o uznaniu danego kontrahenta centralnego z siedzibą w państwie trzecim — w zależności od tego, co nastąpi wcześniej — instytucja może uznać, że ten kontrahent centralny jest kwalifikującym się kontrahentem centralnym.”.

„2.   Do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja sporządzi sprawozdanie dotyczące kwestii, czy i w jakim stopniu należy wobec firm inwestycyjnych stosować wymóg pokrycia płynności określony (…)”

„2.   Do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja sporządzi sprawozdanie dotyczące kwestii, czy i w jakim stopniu należy wobec firm inwestycyjnych stosować wymóg pokrycia wypływów netto określony (…)”.

„1.   EUNB monitoruje i ocenia sprawozdania sporządzone zgodnie z art. 415 ust. 1 w odniesieniu do różnych walut i modeli biznesowych. Po przeprowadzeniu konsultacji z ERRS, niefinansowymi użytkownikami końcowymi, sektorem bankowym, właściwymi organami oraz z bankami centralnymi ESBC, EUNB po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2013 r., a następnie co roku, przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące kwestii, czy jest prawdopodobne, że specyfikacja ogólnego wymogu pokrycia płynności zawarta w części szóstej (…)”

„1.   EUNB monitoruje i ocenia sprawozdania sporządzone zgodnie z art. 415 ust. 1 w odniesieniu do różnych walut i modeli biznesowych. Po przeprowadzeniu konsultacji z ERRS, niefinansowymi użytkownikami końcowymi, sektorem bankowym, właściwymi organami oraz z bankami centralnymi ESBC, EUNB po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2013 r., a następnie co roku, przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące kwestii, czy jest prawdopodobne, że specyfikacja ogólnego wymogu pokrycia wypływów netto zawarta w części szóstej (…)”.

„W sprawozdaniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, uwzględnia się w odpowiedni sposób sytuację na rynkach i międzynarodową sytuację regulacyjną, jak również interakcje między wymogiem w zakresie pokrycia płynności a innymi wymogami (…)”

„W sprawozdaniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, uwzględnia się w odpowiedni sposób sytuację na rynkach i międzynarodową sytuację regulacyjną, jak również interakcje między wymogiem pokrycia wypływów netto a innymi wymogami (…)”.

„3.   Do dnia 31 grudnia 2013 r. EUNB, po konsultacji z EUNGiPW i EBC, przedstawi Komisji sprawozdanie dotyczące odpowiednich jednolitych definicji wysokiej i wyjątkowo wysokiej płynności oraz jakości kredytowej zbywalnych aktywów do celów art. 416 (…)”

„3.   Do dnia 31 grudnia 2013 r. EUNB, po konsultacji z EUNGiPW i EBC, przedstawi Komisji sprawozdanie dotyczące odpowiednich jednolitych definicji wysokiej i wyjątkowo wysokiej płynności oraz jakości kredytowej transferowalnych aktywów do celów art. 416 (…)”.

„1.   Do celów art. 308 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, w przypadku gdy kontrahent centralny otrzymał powiadomienie, o którym mowa w art. 301 ust. 2 lit. b) tego rozporządzenia (*), oblicza K CCP określone w ust. 2 niniejszego artykułu dla wszystkich umów i transakcji, które rozlicza w odniesieniu do wszystkich swoich uczestników rozliczających objętych danym funduszem na wypadek niewykonania zobowiązania.”

„1.   Do celów art. 308 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych kontrahent centralny oblicza K CCP określone w ust. 2 niniejszego artykułu dla wszystkich umów i transakcji, które rozlicza w odniesieniu do wszystkich swoich uczestników rozliczających objętych danym funduszem na wypadek niewykonania zobowiązania.”.

„”

„”

„Wszystkie wartości we wzorze w akapicie pierwszym odnoszą się do wyceny na koniec dnia przed uzupełnieniem depozytu zabezpieczającego po ostatnim wezwaniu do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego tego dnia.”.

„»5a.   Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z jedenastu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w ust. 3 koniec akapitu pierwszego, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 14 o udzieleniu zezwolenia danemu kontrahentowi centralnemu, w zależności, która z tych dat będzie wcześniejsza, ten kontrahent centralny stosuje podejście określone w akapicie trzecim niniejszego artykułu.

Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z jedenastu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w ust. 3 koniec akapitu drugiego, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 25 o uznaniu danego kontrahenta centralnego — w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza — ten kontrahent centralny stosuje podejście określone w akapicie trzecim niniejszego ustępu.

Jeżeli kontrahent centralny nie posiada funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania oraz nie dysponuje wiążącymi uzgodnieniami ze swoimi uczestnikami rozliczającymi, które umożliwiałoby wykorzystanie całości lub części początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego od swoich uczestników rozliczających, tak jak gdyby były one wniesionym z góry wkładem, informacje, które zgłasza zgodnie z art. 50c ust. 1 obejmują całkowitą kwotę początkowego depozytu, jaką otrzymał od swoich uczestników rozliczających.

Terminy określone w akapicie pierwszym i drugim niniejszego ustępu mogą zostać wydłużone o dodatkowe sześć miesięcy w przypadku przyjęcia przez Komisję aktu wykonawczego, o którym mowa w art. 497 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013«.”

„»5a.   Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 16, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 47 oraz 49, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 14 o udzieleniu zezwolenia danemu kontrahentowi centralnemu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, ten kontrahent centralny stosuje podejście określone w akapicie trzecim niniejszego artykułu.

Do dnia, w którym upłynie 15 miesięcy od daty wejścia w życie najnowszego z jedenastu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 16, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 47 oraz 49, lub do dnia podjęcia decyzji na mocy art. 25 o uznaniu danego kontrahenta centralnego — w zależności od tego, co nastąpi wcześniej — ten kontrahent centralny stosuje podejście określone w akapicie trzecim niniejszego ustępu.

Do upływu terminów określonych w akapicie pierwszym i drugim niniejszego ustępu i z zastrzeżeniem akapitu czwartego niniejszego ustępu, jeżeli kontrahent centralny nie posiada funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania ani nie dysponuje wiążącymi uzgodnieniami ze swoimi uczestnikami rozliczającymi, które umożliwiałoby wykorzystanie całości lub części początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego od swoich uczestników rozliczających, tak jak gdyby były one wniesionym z góry wkładem, informacje, które zgłasza zgodnie z art. 50c ust. 1 obejmują całkowitą kwotę początkowego depozytu, jaką otrzymał od swoich uczestników rozliczających.

Terminy określone w akapicie pierwszym i drugim niniejszego ustępu mogą zostać wydłużone o sześć miesięcy zgodnie z aktem wykonawczym Komisji, przyjętym na podstawie art. 497 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013«.”