Umożliwia organom ścigania* krajów UE dokonywanie skutecznej wymiany informacji i danych wywiadowczych podczas prowadzenia dochodzeń karnych lub operacji wywiadowczych w sprawie przestępstw.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Warunki wymiany informacji

Kraje UE nie mogą stosować bardziej restrykcyjnych warunków ujawniania informacji na szczeblu międzynarodowym niż warunki, które obowiązują na szczeblu krajowym, np. poprzez wprowadzenie wymogu uzyskania zezwolenia sądowego.
Zazwyczaj kraje UE powinny w ciągu siedmiu dni odpowiedzieć na wniosek o informacje dotyczące przestępstw kwalifikujących się do wydania europejskiego nakazu aresztowania *, gdy organ ścigania ma dostęp do takich informacji. W przypadku pilnych wniosków odpowiedź powinna zostać udzielona w ciągu ośmiu godzin. W innych przypadkach kraje powinny odpowiedzieć w ciągu 14 dni. Jeżeli kraj UE, do którego zwrócono się z wnioskiem, nie jest w stanie udzielić odpowiedzi w wymaganym terminie, musi przedstawić odpowiednie uzasadnienie.
Informacje mogą również zostać udostępnione z własnej inicjatywy danego kraju. W takim przypadku udzielane są wyłącznie informacje niezbędne do pomyślnego wykrycia przestępstwa lub działalności przestępczej, zapobieżenia im lub ich ścigania.
Informacje mogą być wymieniane za pośrednictwem dowolnego istniejącego kanału i muszą być również przekazywane do Europolu lub Eurojustu, jeżeli wchodzą one w zakres ich działalności, zgodnie z przepisami o ochronie danych.

Ograniczenia w zakresie udostępniania informacji

Organy ścigania nie mają obowiązku gromadzenia informacji po otrzymaniu wniosku ani uzyskiwania informacji poprzez stosowanie środków przymusu. Ponadto:

Informacje nie mogą być wykorzystywane jako środki dowodowe przez organy sądowe bez zgody kraju, który je udostępnił (zgoda taka może zostać wskazana w odpowiedzi na wniosek).
Informacje uzyskane od kraju spoza UE mogą być udostępniane wyłącznie za zgodą tego kraju.
Organ ścigania może odmówić udostępnienia informacji w przypadku istnienia przesłanek pozwalających przypuszczać, że udostępnienie tych informacji mogłoby zaszkodzić istotnym interesom bezpieczeństwa narodowego, mogłoby zagrozić powodzeniu trwającego dochodzenia karnego, operacji lub bezpieczeństwu osób lub byłoby wyraźnie nieproporcjonalne bądź nieistotne.
Organ ścigania może odmówić udostępnienia informacji w przypadkach gdy wniosek dotyczy przestępstwa zagrożonego karą pozbawienia wolności na okres nie dłuższy niż jeden rok lub gdy sprzeciwia się temu organ sądowy.

OD KIEDY NINIEJSZA DECYZJA RAMOWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza decyzja ramowa ma zastosowanie od 30 grudnia 2006 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do 19 grudnia 2008 r.

KONTEKST

Niniejsza decyzja ramowa zastępuje części Układu z Schengen odnoszące się do przesyłania informacji (art. 39) i przekazywania informacji z własnej inicjatywy (art. 46).

1 grudnia 2014 r. Zjednoczone Królestwo (1) poinformowało Komisję Europejską o chęci przyjęcia decyzji ramowej. Zostało to potwierdzone decyzją Komisji 2014/858/UE.

Więcej informacji:

Sekcja Współpraca policyjna na stronie internetowej Komisji Europejskiej

* KLUCZOWE POJĘCIA

Organ ścigania: krajowe służby policji, służby celne lub inny organ upoważniony do wykrywania i ścigania przestępstw bądź działalności przestępczej lub im zapobiegania oraz do wykonywania władzy publicznej i stosowania środków przymusu.

Europejski nakaz aresztowania: jego definicję określa decyzja ramowa 2002/584/WSiSW.

GŁÓWNY DOKUMENT

Decyzja ramowa Rady 2006/960/WSiSW z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie uproszczenia wymiany informacji i danych wywiadowczych między organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 89–100)

Kolejne zmiany do decyzji ramowej 2006/960/WSiSW zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji 2014/858/UE z dnia 1 grudnia 2014 r. w sprawie powiadomienia przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o chęci uczestniczenia w aktach Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, przyjętych przed wejściem w życie traktatu lizbońskiego i niebędących częścią dorobku Schengen (Dz.U. L 345 z 1.12.2014, s. 6–9)

Ostatnia aktualizacja: 07.09.2016

(1) Wielka Brytania występuje z Unii Europejskiej i z dniem 1 lutego 2020 r. staje się państwem trzecim (państwem spoza UE).

Top

All