24.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 77/1

(1)

Dyrektywa 97/78/WE przewiduje prowadzenie kontroli weterynaryjnych przesyłek niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Wspólnoty z krajów trzecich.

(2)

Na mocy art. 3 ust. 1 i 2 tej dyrektywy państwa członkowskie muszą dopilnować, aby żadna przesyłka z kraju trzeciego nie została wprowadzona do Wspólnoty bez poddania jej odpowiedniej kontroli weterynaryjnej (systematycznej kontroli) oraz aby przesyłki były wprowadzane na obszar Wspólnoty przez graniczne posterunki kontroli.

(3)

Na mocy art. 16 dyrektywy 97/78/WE wymogi te nie obowiązują w przypadku produktów, które stanowią część bagażu osobistego podróżnych i są przeznaczone do osobistej konsumpcji, o ile w tych produktów nie przekracza ilości określonej zgodnie z procedurą opisaną w tej dyrektywie. Wymogi te nie obowiązują również w przypadków produktów wysyłanych jako małe przesyłki adresowane do osób prywatnych, pod warunkiem że produkty te nie są przywożone w ilościach handlowych, tzn. ilość przesyłanych produktów nie przekracza ilości określonej zgodnie z procedurą opisaną w tej dyrektywie.

(4)

Decyzja Komisji 2007/275/WE z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotycząca wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE (4) zawiera wykaz produktów pochodzenia zwierzęcego, które mają podlegać kontroli weterynaryjnej w punktach kontroli granicznej.

(5)

Artykuł 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającego procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (5) ustanawia ograniczenie wagowe do 1 kg odnoszące się do produktów zwolnionych z systematycznych kontroli weterynaryjnych produktów, które są przeznaczone do spożycia przez ludzi i pochodzą z dopuszczonych państw lub ich części. W artykule ustanowiono również ograniczenia wagowe w odniesieniu do innych specjalnych produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Danii, między innymi z Grenlandii i Wysp Owczych, a także w odniesieniu do niektórych ryb wprowadzanych do Finlandii i Szwecji z Rosji.

(6)

W załączniku II do decyzji 2007/275/WE wyszczególniono produkty złożone, które są zwolnione z kontroli weterynaryjnych. Produkty te powinny być również zwolnione z systematycznych kontroli weterynaryjnych w przypadku, gdy stanowią część bagażu osobistego podróżnych i są przeznaczone do osobistej konsumpcji lub gdy są wysyłane jako małe przesyłki adresowane do osób prywatnych.

(7)

Wspomniane wymogi, a zwłaszcza ograniczenia wagowe dotyczące wprowadzania przesyłek zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do indywidualnego spożycia, są określone w kilku aktach prawnych. Wymogi te powinny być jednak sformułowane w sposób łatwo zrozumiały dla organów wykonawczych, podróżnych oraz ogółu społeczeństwa. Należy zatem uprościć i zebrać w jednym rozporządzeniu te rodzaje i ilości produktów pochodzenia zwierzęcego, które mogą zostać zwolnione z kontroli weterynaryjnych przewidzianych w przypadku przywozu w celach handlowych.

(8)

Podczas ustanawiania środków regulujących wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego należy zawsze brać pod uwagę ewentualne ryzyko wprowadzenia do Wspólnoty chorób zwierząt przy okazji wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego. Poziom ryzyka związany ze zdrowiem zwierząt jest zróżnicowany i uzależniony od różnych czynników, takich jak rodzaj produktu, gatunek zwierząt, z których uzyskano produkty, oraz prawdopodobieństwo obecności czynnika chorobotwórczego.

(9)

Jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób, które mogą potencjalnie zostać wprowadzone do Wspólnoty, jest pryszczyca. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) ocenił ryzyko wprowadzenia pryszczycy do Wspólnoty. W ocenie wyraźnie wykazano, że wprowadzanie mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych to potencjalne drogi przedostania się wirusa pryszczycy do Wspólnoty.

(10)

Aby uniknąć wprowadzenia tych chorób, Wspólnota ustanowiła na wiele lat pełen zestaw przepisów regulujących przywóz żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego w celach handlowych.

(11)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 745/2004 (6) ustanowiono środki w odniesieniu do przywozu mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do indywidualnego spożycia. Na mocy tego rozporządzenia podróżni nie mogą wprowadzać do Wspólnoty mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych, chyba że te produkty są zgodne z unijnymi zasadami przywozu w celach handlowych.

(12)

Należy utrzymać tę zasadę w przyszłości, aby Wspólnota mogła zachować status obszaru wolnego od pryszczycy. Dlatego też przewożona przez podróżnych ilość mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych zwolniona z systematycznych kontroli weterynaryjnych zgodnie z dyrektywą 97/78/WE powinna zostać ustalona na poziomie zerowym.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny naruszać wspólnotowego prawa weterynaryjnego mającego na celu kontrolę i zwalczanie chorób zwierząt lub dotyczącego określonych środków ochronnych.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny naruszać przepisów wykonawczych do rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (7).

(15)

Należy również zapewnić podróżnym i ogółowi społeczeństwa dostęp do informacji o kontrolach weterynaryjnych i przepisach mających zastosowanie w przypadku wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego.

(16)

Ze względu na swoją bliskość geograficzną i sytuację w odniesieniu do zdrowia zwierząt niektóre kraje trzecie są uznawane za stwarzające minimalne zagrożenie dla zdrowia zwierząt we Wspólnocie. Ograniczone ilości mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych z takich krajów powinny zatem być zwolnione z systematycznych kontroli weterynaryjnych.

(17)

Ponadto niektóre sąsiednie kraje trzecie zawarły ze Wspólnotą odrębne porozumienia obejmujące odpowiednie aspekty wspólnotowego prawa weterynaryjnego.

(18)

Załącznik 11 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi (8) został zmieniony w odniesieniu do produktów rolnych. W wyniku tych zmian kontrole weterynaryjne przesyłek pochodzących ze Szwajcarii ustały z dniem 1 stycznia 2009 r.

(19)

Zgodnie z decyzją Rady 2007/658/EC z dnia 26 września 2007 r. dotyczącą zawarcia pomiędzy Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu dodatkowego porozumienia rozszerzającego na Księstwo Liechtensteinu stosowanie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi (9) kontrole weterynaryjne przesyłek pochodzących z Liechtensteinu również ustały z dniem 1 stycznia 2009 r.

(20)

Osobiste przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego z tych krajów trzecich, które podpisały odpowiednie umowy ze Wspólnotą, w tym z Andory, Liechtensteinu, Norwegii, San Marino i Szwajcarii, w ilościach nieprzekraczających określonego progu nie powinny być zatem objęte zakresem systematycznych kontroli weterynaryjnych przewidzianych w dyrektywie 97/78/WE. Aby przekazać pasażerom odpowiednie informacje, takie kraje trzecie należy wymienić jako kraje objęte zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat.

(21)

Zasadniczo Chorwację można uznać za stwarzającą minimalne zagrożenie dla zdrowia zwierząt we Wspólnocie ze względu na sytuację dotyczącą zdrowia zwierząt w tym kraju. Produkty pochodzenia zwierzęcego z Chorwacji w ilościach nieprzekraczających określonego progu, które stanowią część bagażu podróżnych lub są wysyłane jako małe przesyłki adresowane do konsumentów, nie powinny być objęte zakresem systematycznych kontroli weterynaryjnych przewidzianych w dyrektywie 97/78/WE. Aby przekazać pasażerom odpowiednie informacje, Chorwację należy wymienić jako kraj objęty zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat określonych niniejszym rozporządzeniem.

(22)

Jednakże ze względu na występujący obecnie w Chorwacji klasyczny pomór świń, wieprzowina oraz produkty wieprzowe mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt w UE. W celu rozwiązania tego problemu Chorwacja zgodziła się podjąć odpowiednie środki, aby takie produkty przeznaczone dla Wspólnoty i przewożone przez podróżnych lub wysyłane pocztą do osób prywatnych nie opuściły terytorium kraju, w przypadku wystąpienia klasycznego pomoru świń.

(23)

Ponadto należy wyraźnie zaznaczyć, że przepisy obowiązujące w przypadku niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi powinny również obowiązywać w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do karmienia zwierząt domowych, aby uniemożliwić podróżnym lub konsumentom obchodzenie przepisów niniejszego rozporządzenia.

(24)

Nadal powinien obowiązywać wyraźnie zniechęcający środek, aby zapobiec wprowadzaniu na teren Wspólnoty przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego o charakterze niehandlowym niespełniających wymogów zdrowotnych, o ile nie zostaną poddane wymaganej odprawie weterynaryjnej. Państwa członkowskie powinny obciążać odpowiednimi kosztami, w tym kosztami usunięcia produktów, osoby ponoszące odpowiedzialność za naruszenie przepisów dotyczących wprowadzania do Wspólnoty produktów pochodzenia zwierzęcego oraz, w stosownych przypadkach, nakładać na nie kary.

(25)

Państwa członkowskie powinny nadal przekazywać Komisji odpowiednie informacje dotyczące mechanizmów, które zastosowały w celu wykonania zasad ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Przekazane informacje mogą być następnie wykorzystane do przeglądu przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(26)

W celu zapewnienia skutecznego przekazywania podróżnym i ogółowi społeczeństwa informacji o wymogach w zakresie wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego do Wspólnoty państwa członkowskie oraz międzynarodowi przewoźnicy osób powinni podawać je do wiadomości ogółu społeczeństwa i pasażerów podróżujących do Wspólnoty.

(27)

W związku z trudnościami związanymi z zestawianiem informacji dotyczących magazynów pocztowych państwa członkowskie powinny mieć więcej czasu na dostarczanie tych informacji.

(28)

W celu zachowania spójności i przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego należy zmienić art. 8 rozporządzenia (WE) nr 136/2004 oraz uchylić rozporządzenie (WE) nr 745/2004.

(29)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

produkty wymienione w części 1 załącznika I, nieobjęte art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 0 kilogramów;

b)

produkty wymienione w części 1 załącznika II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy;

c)

wypatroszone świeże lub obrobione produkty rybołówstwa lub przetworzone produkty rybołówstwa w znaczeniu pkt 3.5, 3.6 lub 7.4 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 20 kilogramów albo odpowiadającego wadze jednej ryby, w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa;

d)

produkty inne niż te, o których mowa w lit. a), b), c) lub w art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, a których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy.

a)

produkty wymienione w części 2 załącznika I, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 0 kilogramów;

b)

produkty wymienione w części 2 załącznika II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy.

a)

produkty wymienione w załączniku I, nieobjęte art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów;

b)

produkty wymienione w załączniku II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów;

c)

produkty niewymienione w ust. 1 lit. c), ust. 3 lit. a) i b) niniejszego artykułu lub w art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów.

a)

informacje określone w załączniku IV;

b)

stosowne informacje w zależności od warunków lokalnych oraz zgodne z przepisami krajowymi przyjętymi na mocy dyrektywy 97/78/WE.

a)

w co najmniej jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego, w którym następuje wprowadzenie do Wspólnoty;

b)

w drugim języku uznanym za odpowiedni przez właściwe organy; drugi język może być językiem używanym w kraju sąsiednim lub, w przypadku lotnisk i portów, językiem, którym najprawdopodobniej posługują się pasażerowie przybywający do danego kraju.

a)

wskazują osobiste przesyłki, które naruszają zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu;

b)

przejmują i niszczą takie przesyłki zgodnie z przepisami prawa krajowego.