Strategie tegen illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij

De Commissie presenteert een algemene strategie om de illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te bestrijden die in de hele wereld een bedreiging vormt voor de economie in de visserijsector, de visbestanden en het mariene milieu. Door de voorgestelde maatregelen moet de toegang tot de communautaire markt worden beperkt tot visserijproducten die in overeenstemming zijn met de voorschriften van de vlaggenstaat of de betreffende exportstaat. De Commissie beoogt ook een versterking van de bewaking van de activiteiten op zee, een identificatie van de IOO-vissers, een verbetering van de tenuitvoerlegging van de wetgeving op visserijgebied en een betere toepassing van de sancties bij overtreding van de regels.

BESLUIT

Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's van 17 oktober 2007 over een nieuwe strategie voor de Gemeenschap om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen [COM(2007) 601 definitief - Niet gepubliceerd in het Publicatieblad].

SAMENVATTING

De Europese Unie (EU) stelt een algemene strategie voor ter bestrijding van illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IOO) in de communautaire en internationale wateren. Deze visserijpraktijken bedreigen het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) en vormen een gevaar voor de duurzaamheid van de visbestanden, de mariene biodiversiteit, kwetsbare ecosystemen, gewetensvolle vissers en de betrokken kustbewoners. Deze internationale plaag heeft gevolgen voor het milieu en op economisch en sociaal gebied.

De EU speelt een doorslaggevende rol omdat zij zowel een van de belangrijkste producenten als een van de belangrijkste consumenten op visserijgebied is. De jaarlijkse hoeveelheid in de EU ingevoerde illegale producten wordt op 500 000 ton geschat bij een waarde van 1,1 miljard euro.

Tot de werkingssfeer voor de bestrijding van IOO-visserij behoren:

overtredingen van de regels die gelden in het kader van het beheer en de instandhouding van de visbestanden in nationale en internationale wateren;
visserijactiviteiten in onder een regionale organisatie voor visserijbeheer (ROVB) vallende gebieden op volle zee door vaartuigen die de regels van die organisatie niet respecteren. Dit zijn vaartuigen die staatloos zijn of geregistreerd zijn in een land dat niet bij die organisatie is aangesloten;
visserijactiviteiten die in niet onder een regionale organisatie voor visserijbeheer vallende gebieden op volle zee worden verricht op een wijze die onverenigbaar is met de verantwoordelijkheid die staten uit hoofde van het internationaal recht dragen voor de instandhouding van de visbestanden.

De EU moet de strijd aangaan tegen bepaalde factoren die de praktijk van IOO-visserij in de hand werken, zoals:

de rendabiliteit. Deze is het gevolg van de geringe exploitatiekosten en de grote winst die daaruit voortvloeit. Ze wordt eveneens verklaard door de overcapaciteit van bepaalde vissersvloten ten opzichte van de bestaande vangstmogelijkheden;
de mazen in de nationale en internationale wetten waarvan de illegale vissers profiteren. Deze betreffen de registratie van de vlaggen, de coördinatie tussen de lidstaten en de internationale organisaties, en de regelingen voor toezicht, controle en bewaking.

Maatregelen van de Gemeenschap

Hoewel er al veel vooruitgang is geboekt in het kader van het actieplan van 2002 is de IOO-visserij nog lang niet uitgeroeid. Met deze strategie ondersteunt de Commissie de opstelling van internationale regels en de oprichting van ROVB's voor de tenuitvoerlegging van deze regels. Zij beoogt voort te gaan met het toezicht, de controle en de bewaking van de activiteiten op zee en met de identificatie van de IOO-vissers. Ook moeten deze regels beter worden toegepast en moeten er afschrikkende sancties tegen overtredingen komen.

Deze algemene strategie heeft betrekking op alle op IOO-praktijken gebaseerde visserij- en aanverwante activiteiten (vangst, overlading, be- of verwerking, aanlanding, handel, enz.). Zij is van toepassing op de hele aanbodketen en geeft een antwoord op de uit deze activiteiten op communautair, regionaal en internationaal niveau voortvloeiende problemen.

Bij de strijd tegen IOO-visserij moet de handelsdimensie volledig meegenomen worden. Daarom beoogt de Commissie de Europese markt voor illegale producten te sluiten door de invoering van een regeling inzake havenstaatcontrole. Daarmee moeten de vis of de visserijproducten door de vlaggenstaat gecertificeerd worden vóór hun aanlanding of invoer in de EU.

Om het probleem aan te pakken van de vissersvaartuigen die de vlag voeren van een staat die zijn verplichtingen niet nakomt, zou de EU unilateraal kunnen optreden in alle gevallen waarin multilaterale initiatieven geen bevredigend resultaat opleveren. Er zou een communautaire lijst opgesteld kunnen worden van vaartuigen die IOO-visserij bedrijven en lidstaten die deze praktijken door de vingers zien.

De Commissie streeft naar een betere inachtneming van de internationale en communautaire regels door de Europese vaartuigen en ondernemingen. Zij wil met name de lidstaten en de EU-burgers aanmoedigen toe te zien op een juiste toepassing van het GVE en een versterking van de controle- en uitvoeringsmaatregelen. Er moeten afschrikkende sancties komen tegen IOO-activiteiten in de communautaire wateren en tegen ondernemingen van de EU die dit soort visserij waar dan ook ter wereld bedrijven.

Een betere samenwerking vergemakkelijkt het onderzoek naar IOO-activiteiten. Met behulp van het Communautaur Bureau voor Visserijcontrole kan voor een goede coördinatie en regelmatige uitwisseling van informatie worden gezorgd. Op internationaal niveau moet de EU in het bijzonder bijdragen aan de inspanningen van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) (EN) (ES) (FR) om een mondiaal register van vissersvaartuigen en een internationaal netwerk voor activiteiten op het gebied van toezicht, inspectie en bewaking op te zetten. Op Gemeenschapsniveau moet de EU de coördinatie tussen de controleautoriteiten van de lidstaten verbeteren.

De EU moet de strijd tegen IOO-visserij op volle zee in het kader van de regionale, bilaterale en multilaterale relaties intensiveren. Bij de strategie van de EU om IOO-visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen, zijn verschillende actoren betrokken:

de ROVB's. De in het kader van de ROVB's aangenomen maatregelen moeten parallel met de coördinatie tussen deze organisaties versterkt worden;
de kuststaten die ontwikkelingsland zijn. De financiële steun van de Gemeenschap aan deze landen voor de verbetering van het beheer van en het toezicht op de visserijactiviteiten moet worden vergroot. De gevolgen van de IOO-verordening op deze landen en de begeleidende maatregelen moeten worden geëvalueerd;
de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) (EN) (ES) (FR). De internationale overeenkomsten met betrekking tot de visserijsector of de veiligheid van vissersvaartuigen moeten door een groter aantal staten ondertekend worden. Ook moet worden onderzocht of die verdragen opgenomen kunnen worden in het Gemeenschapsrecht.

Context

Deze mededeling is gebaseerd op een brede internationale consensus, waaraan vooral uitdrukking is gegeven in de besluiten van de FAO, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) (EN) (FR), over de noodzaak van een algemene benadering om een einde te maken aan de IOO-visserij. Ze is een vervolg op het actieplan van de Commissie van 2002 en de resolutie van het Europees Parlement van 15 februari 2007. Ze moet samen met de in de loop van 2008 aan te nemen verordening worden gezien als een van de eerste stappen op weg naar een geïntegreerd maritiem beleid voor de EU om tot een duurzaam gebruik van de oceanen te komen.

GERELATEERDE BESLUITEN

Verordening (EG) nr. 1005/2008 van de Raad van 29 september 2008 houdende de totstandbrenging van een communautair systeem om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen, tot wijziging van Verordeningen (EEG) nr. 2847/93, (EG) nr. 1936/2001 en (EG) nr. 601/2004 en tot intrekking van Verordeningen (EG) nr. 1093/94 en (EG) nr. 1447/1999 [PB L 286 van 29.10.2008].

Laatste wijziging: 11.11.2010